Książki, które MUSZĄ być na półce?

[invisible_01]

Wszystkie wymienione książki plus "Quo Vadis" i tomy "Faraona" są w moim domu rodzinnym, bo moja mama je uwielbia. Ja niestety nie i obawiam się, że to się nigdy nie zmieni. Do wszystkich książek kilka razy się zaczajałam, ale nigdy nie byłam w stanie za wiele przeczytać. Podejrzewam więc, że w domu, który kiedyś założę, tych książek nie będzie (no chyba, że je dostanę ) - w moim wynajmowanym mieszkaniu mam znacznie ciekawsze książki póki co

[em_90]

Napisane przez kitkulka

Można. Nie każdy lubi klasykę i nie każdy czyta książki, bo "tak wypada". I wiem, że to lektura szkolna, wiem

Przecież nie mówię, że każdy ma czytać, bo tak wypada. Uważam, że 'Pan Tadeusz' jest dobrze napisany i że moim zdaniem do literatury trzeba dojrzeć, bo nie nazwę literaturą czytadeł. Dopiero na studiach doceniłam, że lektury to nie jest lista książek nudnych i bezwartościowych i że nie znajdują się na liście ze względu na tradycję. Z czasem odkryłam Homera a nie byłam w stanie przez to przebrnąć w liceum. Kupuję mnóstwo książek przede wszystkim w składach taniej książki, gdzie np. 'Kubusia Fatalistę' nabyłam za 1 zł !

[tipsiara]

Moje knigi na półce to Potop, pan Wołodyjowski, Ogniem i mieczem,
Krzyżacy, Świętoszek, Wesele, Romeo i Julia, Dziady i wiele innych,

[monyczkaaa]

ja obecnie nie posiadam ani jednej pozycji z wymienionych w pierwszym poście. Książki te zostały w domu rodzinnym. Wszystkie, Potopy itp dostałam, sama uważam kupno takich książek za stratę pieniędzy. Uważam, że na półkach powinny być pozycje, które lubimy
Ja nie mam ani jednej książki, którą kupiłam. Nie przepadam za czytaniem. A jak już mnie "coś najdzie" to idę do biblioteki

[201706190936]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;21847998]A tak z innego wątku natchnienie Specjalnie na Plotkowym, bo o opinię ogółu mi chodzi

Czy pozycje takie, jak Trylogia, Krzyżacy, Pan Tadeusz - powinny znaleźć się w każdym domu? Czy wypada je mieć lub - czy nie wypada ich nie mieć?

Ja mam - bo dostałam. I to nawet ładne wydania, ale nie przeczytałam i nie przeczytam. A próbowałam razy kilka - nie zmogę się. Może dlatego, że usilnie przez całą edukację byłam do tego zmuszana? A książeczki sobie stoją w tylnych rzędach, przywalone innymi, znacznie ciekawszymi [/QUOTE]
Ja nie wyobrażam sobie żeby nie były, uwielbiam Sienkiewicza a i Mickiewiczem nie pogardzę, co prawda nie trzymam ich na półce, ale czytam zawzięcie. I oczywiscie Quo Vadis też, klasyka.
Warto to wszystko przeczytać. Wydaj się toporne przez wzgląd na ich rozmiar ale zaręczam że jak sie już wczytuje to trudno się od nich oderwać.

[yoona]

przez Pana Tadeusza nie zdolalam przebrnac. film tez mnie zanudzil. Krzyżaków, Trylogie lubie. Bardzo lubie Lalkę. Nie znosze Żeromskiego. ALe do moich ulubionych dzieł tego typu należą CHłopi (serio, naprawde bardzo mi sie podobalo) i Granica.

a najfajniejsze, ze tylko Pana Tadka w domu posiadam, i to w dwóch różnych wydaniach a nie, Granice tez mam.

[monius9]

Napisane przez em_90

Przecież nie mówię, że każdy ma czytać, bo tak wypada. Uważam, że 'Pan Tadeusz' jest dobrze napisany i że moim zdaniem do literatury trzeba dojrzeć, bo nie nazwę literaturą czytadeł. Dopiero na studiach doceniłam, że lektury to nie jest lista książek nudnych i bezwartościowych i że nie znajdują się na liście ze względu na tradycję. Z czasem odkryłam Homera a nie byłam w stanie przez to przebrnąć w liceum. Kupuję mnóstwo książek przede wszystkim w składach taniej książki, gdzie np. 'Kubusia Fatalistę' nabyłam za 1 zł !

a ja dopiero na studiach dojrzałam do liczenia całek niewłaściwych i do rozwijania funkcji okresowych w szereg fouriera. [ahh egzamin z matmy się zbliża]
i mam takie nieodparte wrażenie, że ani moja ani twoja dojrzałość nie wnosi nic do wątku

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Senses Woman

Ja nie wyobrażam sobie żeby nie były, uwielbiam Sienkiewicza a i Mickiewiczem nie pogardzę, co prawda nie trzymam ich na półce, ale czytam zawzięcie. I oczywiscie Quo Vadis też, klasyka.
Warto to wszystko przeczytać. Wydaj się toporne przez wzgląd na ich rozmiar ale zaręczam że jak sie już wczytuje to trudno się od nich oderwać.

A coś ty Akurat to kryterium to dla mnie: im grubsza/więcej tomów książka, tym lepsza Ja się szalenie do bohaterów przywiązuję.

[em_90]

Napisane przez monius9

a ja dopiero na studiach dojrzałam do liczenia całek niewłaściwych i do rozwijania funkcji okresowych w szereg fouriera. [ahh egzamin z matmy się zbliża]
i mam takie nieodparte wrażenie, że ani moja ani twoja dojrzałość nie wnosi nic do wątku

Nie piszę o dojrzałości w ogóle, ale o dojrzewaniu do pewnej literatury. Takie jest moje zdanie na ten temat, ktoś może mieć zupełnie inne. Na matematyce na poziomie akademickim się nie znam i raczej nie tego dotyczy wątek.

---------- Dopisano o 15:50 ---------- Poprzedni post napisano o 15:48 ----------

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;21862303]A coś ty Akurat to kryterium to dla mnie: im grubsza/więcej tomów książka, tym lepsza Ja się szalenie do bohaterów przywiązuję.[/QUOTE]
Przypomniałaś mi serię M. Musierowicz 'Jeżycjada'. Ona świetnie stworzyła siatkę bohaterów. W wieku gimnazjalno-licealnym kochałam jej książki i chyba do nich muszę wrócić, bo czasem trzeba coś lekkiego wrzucić.

[trocka8]

ja mam na półce wiele klasyki [kochani rodzice namiętnie kupowali całą serię Gazety Wyborczej], wiele przeczytałam, przeczytam pewnie wiecej z racji tego czym będę się zajmować w życiu

jest bardzo ładny wierszyk Różewicza na temat takich must havów książkowych "dodatkowe korzyści z książek" http://www.piw.pl/fragmenty/rozewicz.htm

[yoona]

do Jeżycjady to ja ciagle wracam, cala mam na polce

[blekitne_niebo]

Ja chyba jestem jednym z wyjątków bo nie tylko mam wszystkie te dzieła, przeczytane od deski do deski, ale nawet lubię do nich wracać mam swoich ulubionych bohaterów, grubość tomów mnie nie przeraża a pozycje takie jak Quo Vadis, Pan Tadeusz po prostu kocham i należą do kanonu moich ulubionych książek. Zresztą jestem ogromną wielbicielką literatury i uwielbiam powiększać swoje zbiory na półkach.
Jedyne lektury szkolne jakich po prostu nie znosiłam to nowele - "Antek" ze słynną Rozalką zamkniętą w piecu na trzy zdrowaśki, "Janko muzykant", "Miłosierdzie gminy"... Brr, jak dla mnie okropność. Jedynie "Kamizelka" bardzo mi się podobała.

[eyo]

Napisane przez Senses Woman

Ja nie wyobrażam sobie żeby nie były, uwielbiam Sienkiewicza a i Mickiewiczem nie pogardzę, co prawda nie trzymam ich na półce, ale czytam zawzięcie. I oczywiscie Quo Vadis też, klasyka.
Warto to wszystko przeczytać. Wydaj się toporne przez wzgląd na ich rozmiar ale zaręczam że jak sie już wczytuje to trudno się od nich oderwać.

grubsze książki czytałam z wypiekami na twarzy niż te "klasyki" a mimo to nie najdalej zaszłam w Krzyżakach - do 49 strony i polegałam...

dla mnie grubość to żadna zmienna do oceniania w kwesti książek
i czuje się osobiście wyśmienicie z tym, że owych ksiażek nie przeczytałam - więc dla mnie nie warto...

Napisane przez monius9

a ja dopiero na studiach dojrzałam do liczenia całek niewłaściwych i do rozwijania funkcji okresowych w szereg fouriera. [ahh egzamin z matmy się zbliża]
i mam takie nieodparte wrażenie, że ani moja ani twoja dojrzałość nie wnosi nic do wątku

no to też właśnie


ja osobiście uważam, że to nie jest kwestia "dojrzewania" do literatury a tego, że nie wszystko co wpisane w kanon - nie tyle licealny a ile jakiś zestaw książek "must read" musi być faktycznie dobre

to, że połowa świata zachwyca się serią Zmierzchu to wcale nie znaczy, że to wartościowa książka tak samo jak fakt, że żaden człowiek który ma pojęcie o książkach nie uzna Zmierzchu za wartościową książke z kolei nie sprawia że nie warto jej przeczytać
tak samo moim zdaniem działa to w drugą stronę - to że ktoś uznał, że Sienkiewicz znać wypada bo to takie "dzieło" wcale nie znaczy że to wybitna literatura zaraz bedzie dla każdego...

[201706190936]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;21862303]A coś ty Akurat to kryterium to dla mnie: im grubsza/więcej tomów książka, tym lepsza Ja się szalenie do bohaterów przywiązuję.[/QUOTE]

ja mam dokładnie tak samo, jak dobrze wczuję się w postać to płaczę razem z nią, cieszę się razem z nią, czuję to co ona, wspaniała rzecz

[muszynianka]

Całki a miłość do ojczyzny to dwie różne sprawy.
Liczby są mechaniczne, by zrozumieć pana Tadeusza trzeba to czuć. I dojrzewanie ma bardzo dużo do tego. Dla mnie na początku były to jakieś śmieszne opisy polanek. Dopiero później, po lekcjach historii, po doświadczeniach własnych, zrozumiałam o co chodziło Mickiewiczowi. Dopiero wtedy zrozumiałam piękno, kiedy sama zatęskniłam za krajem dzieciństwa i go idealizowałam w głowie.

[201706190936]

Napisane przez cava

"krzyżaków " kocham w wersji kinowej.
"Trylogię" (Sienkiewicza jak mniemam, nie Tolkiena?) przeczytałam z bólem. A mimo to uważam, ze tak, każdy to powinien przeczytać. To dzieło po prostu ma duszę. Do bólu polską.
No i uwielbiam Zagłobę.

"Pan Tadeusz"- cierpiałam jak czytałam w szkole, mimo że od poczatku byłam ksiązkowym molem zdolnym przeczytać wszytko, byle litery miało. Po prostu jest w kanonie o wiele za wcześnie. Potem, jakież z 15 lat później, tak koło 30tki , jakoś tak przypomniałam sobie wykute w szkole na blachę "Litwo, ojczyzno moja..." i... jakoś mnie pchnęło, wygrzebałam z dna szafy i przeczytałam.
Boże, jakie to piękne. Jakie nasze. Płakałam nad tym ze wzruszenia jak mało nad czym.
Po prostu trzeba do tego dorosnąć, tak zwyczajnie.


takich pozycji jest krocie,
przerabianych w szkole za wcześnie, zbyt technicznie.
Jak ja nie rozumiałam co chce ode mnie polonistka odnośnie np. "stepów akermańskich".
A teraz, czytam i az mnie serce za każdym razem ściska z bólu , tak czuję ból próznej nadziei zawarty w tym wierszu.

Ale tez nie widze innej drogi nauczania kluczy literackich. Bo jak nie wtedy, to kiedy?
jak ktoś w szkole z programem nie przyswoi, to potem już nie będzie miał okazji. Literatury nie da się po prostu czytać, żeby zrozumieć, wyczuć tropy literackie, załapać aluzje, klucze, odniesienia, trzeba przerobić i przyswoić co w szkole zapodają. To są ziarna, które zasiewa się w ludziach, z nadzieją że wykiełkują i wyrosną.

A i do tematu.Powiem tak, obowiązku nie ma, ale warto mieć. I warto czasem po 10-20 latach sięgnąć i zobaczyć, czy może coś się nie zmieniło. czy martwy tekst nie ożył.

ja bym tego lepiej nie ujęła...

[monius9]

Napisane przez muszynianka

Całki a miłość do ojczyzny to dwie różne sprawy.
Liczby są mechaniczne, by zrozumieć pana Tadeusza trzeba to czuć. I dojrzewanie ma bardzo dużo do tego. Dla mnie na początku były to jakieś śmieszne opisy polanek. Dopiero później, po lekcjach historii, po doświadczeniach własnych, zrozumiałam o co chodziło Mickiewiczowi. Dopiero wtedy zrozumiałam piękno, kiedy sama zatęskniłam za krajem dzieciństwa i go idealizowałam w głowie.

Dla mnie Pan Tadeusz to przede wszystkim bardzo, ale to bardzo nudne opisy polanek. Jak mam ochotę poroztkliwiać się nad pięknem ojczyzny to wsiadam na rower i ją podziwiam naocznie, a nie czytam jak ją widzi ktoś inny. Cóż, prawdopodobnie nigdy nie dojrzeję do tego, żeby stwierdzić, że tak, podoba mi się Pan Tadeusz
a tak btw to znam takie przypadki, które roztkliwiają się nad pięknem całek, ale hm, o gustach się nie dyskutuje