Poród w domu

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Teoretycznie jest taka możliwość.

Zdecydowałybyście się? Z uzasadnieniem proszę

Ja - nie. Pomijam ew. komplikacje, ale dla mnie dochodzi jeszcze psychiczny czynnik - sąsiedzi za ścianą

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

Nie.
Lubię sobie poleżeć, nic nie robić i cieszę się gdy ktoś obcy myje podłogę. W domu wszystko by mnie wkurzało: podłoga, kurz, firanka krzywo... .

[41606c31298bccbf4cae52b7859efbfee487d7f9]

ooo nie... mowy nie ma. chociaż przed porodem ta wizja kusiła... w zaciszu domowym, bezpiecznie, u siebie . ale teraz cieszę się, że jednak rodziłam w szpitalu. raz - że skończyło się nie planowaną cesarką w pośpiechu, dwa - że chyba bym nie mogła już spojrzeć na własne łóżko...

[MILA25*]

Nigdy w życiu !!!! Nie wyobrażam sobie tego z moją matką i babcią .
Zamęczyły by mnie na śmierć . One nawet kaktusa potrafią zagłaskać .

[***luna]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;22287458]Teoretycznie jest taka możliwość.

Zdecydowałybyście się? Z uzasadnieniem proszę

Ja - nie. Pomijam ew. komplikacje, ale dla mnie dochodzi jeszcze psychiczny czynnik - sąsiedzi za ścianą [/QUOTE]


Jak najbardziej


Dom to miejsce, w którym czuję się komfortowo, dobrze.
Szpital to zupełnie obce miejsce, nagle coś tak naturalnego jak narodziny dziecka staje się kwestią medyczną.

Sąsiedzi też nie byliby dla mnie blokadą psychiczną.


W moim przypadku nie było i nie ma szans niestety na poród w domu, ze względu na komplikacje przy pierwszym porodzie.

[201607291951]

oj nie .!!
chociaż chciałabym od razu po porodzie móc wrócić do domu .
jakoś nie mogłam się odnaleźć w szpitalu i z dzieckiem-podłapałam małego doła- w domu już było lepiej

[listopadowa80]

Zdecydowanie nie
Ze względu na ew. komplikacje, brak specjalistycznego sprzętu itp.
I sąsiadów również

[paula78]

Nie, z ww powodów.
dom to dom i niech tak zostanie.

[Mariquita.]

jesli ktos ma duza wygodna lazienke, moze sobie zapewnic cisze i opieke medyczna to jak najbardziej TAK

[taszkin]

Nie, bałabym się.
Godzinę przede mną w szpitalu rodziła kobieta, której dzieciątko ni stąd ni zowąd, zaraz po wyjściu na świat przestało oddychać, brak oznak zycia. Nic tego nie zapowiadało. Reanimacja, kroplówki, zastrzyki, inkubator. Udało się. Nie wiem czy zaplecze medyczne personelu który przyjmuje poród w domu ma kwalifikacje i sprzęt, który odpowiadałby temu szpitalnemu, bo w takich przypadkach liczą się sekundy.
Dla własnego (wątpliwego zresztą) komfortu psychicznego i wygody - dla mnie nie warto ryzykować.

[invisible_01]

W ciąży nie jestem i nigdy nie byłam, więc co ja tam wiem... Ale - nie, nie zdecydowałabym się. Bałabym się ewentualnych komplikacji i powikłań, poza tym nie chciałabym, żeby słyszeli mnie sąsiedzi ani żeby mój własny dom kojarzył mi się z porodem. Trzeba korzystać z tego, że żyjemy w czasach, kiedy kobieta w domu rodzić nie musi

[Jaatkaa85]

A ja - i tak, i nie.
Dom jest właśnie domem. I to moje miejsce, gdzie czuję sie bezpiecznie. Szpital jednak trochę mnie pzreraża - z procedurami, całym tym sprzętem, lekarzami w kitlach. Obce miejsce, nieznane kąty i tacy ludzie. Ja nie umiem zaufać komuś dlatego tylko, ze jest lekarzem, albo położną - ich autorytet do mnie nie pzremawia.
Moje dwa porody przebiegały bez komplikacji jakichkolwiek, pierwszy trwał 8 godzin, drugi 4. Zastanawiałam się, czy by nie rodzic w domu. Niesttey, spękałam, czego dzis żałuje trochę.
Mnie denerwuje, kiedy cos sie ze mna dzieje i wokół wszyscy, doradzaja, sprawdzają etc. Wszystko zalezy od szpitala. Ja akurat, podczas drugiego porodu umówiłam się z położną, ze będzie tylko przychodzic sprawdzać tętno dziecka, ew. rozwarcie. Bez zadnych rozmów i pocieszania. Potem, podczas kryzysu, trochę mi pomogła i TZ. Wymagałam od swojego faceta, aby nei gadał nic do mnie podczas porodu. Minimum słów, tylko chciałam, aby był przy mnie fizycznie. Chodziliśmy razem po korytarzu.
Gdybym rodzila w domu, to nie obchodziłyby mnie reakcje sąsiadów, zresztą byłam w miare cicho, tylko jeden krzyk się wydobył, przy samym koncu.
Jak się dzieją ważne rzeczy, to muszę sie zamknać w sobie i nie może być przy mnie zamieszania. Denerwuja mnie też słowa otuchy. Musi byc cicho i spokojnie.
Dlatego dziś troche żałuję, ze nie rodziłam w domu, chcoiaż szpital i położna, na którą trafiłam dały mi bardzo komfortowe warunki, takie jakich mniej wiecej oczekiwałam.

[Klarissa]

Chciałabym, ale wcześniej bałam się z powodu ewentualnych komplikacji, które mogły by się pojawić, a teraz kiedy się już pojawiły komplikacje to jakby problem gdzie rodzić nie istnieje bo wiadomo, że musi to być szpital

Dlaczego dom? Ze względu na poczucie bezpieczeństwa, pewność, że jestem na swoim gruncie, komfortu, że mam wszystko co mi potrzebne pod ręką, intymna atmosfera, odpowiednie wg mnie warunki i standard czystości, poczucie kontroli nad tym co się dzieje (teoretyczne, ale czasem nawet taka teoria jest ważna) oraz strach przed szpitalem.

Na szpitalnej porodówce czuję się zagubiona, niepotrzebna, przeszkadzająca, zajmująca czas nie wiadomo po co oraz olewana i anonimowa. Zdecydowanie w sytuacji gdy się boję dom dodaje mi pewności siebie. Ponadto ból jest dla mnie czymś, z czym lubię pozostawać sama - jestem trochę jak zranione zwierzę, gdy mnie coś boli nie chcę być ruszana, dotykana, zmuszana do wykonywania jakichś czynności. Personel medyczny nawet miły i uprzejmy w takich sytuacjach działa na mnie stresująco.

[scorpionec]

Nie zdecydowalabym sie na poród w domu z obawy przed komplikacjami..

Przed wlasnym porodem ogladalam program o porodach rodzinnych i on zdecydowanie umocnił moje przekonanie mi ze nie jest to dobry pomysł

Po pierwsze.. poród do końca nigdy nie jest przewidywalny a co za tym i dzie stan i matki i dziecka w trakcie i po..

Po drugie i najważniejsze.. jakby cos poszło nie tak w polskich realiach dojazd do szpitala trwa zdecydowanie dłuzej niz np w Krajach skandynawskich gdzie porody domowe sa chyba najbardziej popularne.. wiadomo jakie mamy drogi, korki i srednie odległości do szpitali sa większe..

W domu rodzi sie z połozną.. nie ma ona mozliwości podania ew leków czy kroplówek (bo ani nie ma prawa miec ich ze sobą ani prawa podania bo o tym decyduje lekarz)

Wlasny dom w wypadku porodu(brak zaplecza medycznego) nie daje poczucia bezpieczeństwa.. a droga do szpitala moze okazać się za dluga..

[primavera]

Moja znajoma ma 3 dzieci - pierwszego syna urodziła w szpitalu - dwóch kolejnych w domu - i bardzo mnie na poród w domu namawiała.

Nie zdecydowałam się (mimo iż warunki mam raczej sprzyjające - tzn. duże łóżko i łazienka, brak sąsiadów za ścianą, żadnych cioć czy babć (mieszkamy sami)) - obawiałam się, że gdyby cos poszło nie tak, w razie komplikacji - to do szpitala mam 20km i że nie zdążę jakby co.

Poród w szpitalu przeżyłam - jak będzie drugi, to też w szpitalu.

Ale,ale - gdyby była możliwość wyjścia do domu zaraz po porodzie - to z chęcią bym skorzystała

[kasiagora23]

ja jestem na nie- głównie ze strachu przed ew. komplikacjami, poza tym wole zostawic w szpitalu złe wspomnienia

[Martacin]

Napisane przez scorpionec

Po drugie i najważniejsze.. jakby cos poszło nie tak w polskich realiach dojazd do szpitala trwa zdecydowanie dłuzej niz np w Krajach skandynawskich gdzie porody domowe sa chyba najbardziej popularne.. wiadomo jakie mamy drogi, korki i srednie odległości do szpitali sa większe..

a tutaj akurat nie zgodziłabym się W Norwegii czy Finlandii mieszka w sumie mało ludzi jak na tak duze obszary i szpitale są od siebie bardzo oddalone, i pewnie dlatego też porody w domu są tak popularne

[scorpionec]

Napisane przez Martacin

a tutaj akurat nie zgodziłabym się W Norwegii czy Finlandii mieszka w sumie mało ludzi jak na tak duze obszary i szpitale są od siebie bardzo oddalone, i pewnie dlatego też porody w domu są tak popularne

ale ilośc autostrad czy dróg szybkiego ruchu jest zdecydowanie większa.. komunikacja między miejscowościami jest duuuzo lepsza..

a co za tym idzie przejechanie np kilkudziesięciu km w polsce zajmuje kilka razy więcej czasu niz tam

[Luba]

Napisane przez scorpionec

ale ilośc autostrad czy dróg szybkiego ruchu jest zdecydowanie większa.. komunikacja między miejscowościami jest duuuzo lepsza..

a co za tym idzie przejechanie np kilkudziesięciu km w polsce zajmuje kilka razy więcej czasu niz tam

I nie ma takiego ruchu na tych drogach, mniej jest korków.


Ja nie zdecydowałabym się na poród w domu, wiedziałam już przed pierwszym porodem, że nie będzie mi łatwo, pomoc lekarza była niezbędna. A gdybym drugie dziecko rodziła w domu to by zmarło, tylko natychmiastowa pomoc ją uratowała. Zreszta nie brałam nawet pod uwagę porodów domowych, nie po budowane są szpitale i są tam zatrudniani specjalisci, żebym musiała robić sobie w domu szpital i do stresu porodowego dokładac sobie stres związany z tym, że jak coś pójdzie źle to nie zdążymy do specjalisty dojechać (bądz on do nas).

[primavera]

Pod wpływem wypowiedzi Luby coś mi się jeszcze skojarzyło - bo Luba akurat pisze, że już wcześniej wiedziała, że mogą byc komplikacje (wtedy jak najbardziej szpital) - a np ja calutką ciążę miałam książkową, poród o czasie itd - i nagle okazało się, ze mały był wyowijany pępowiną - USG wcześniejsze tego nie pokazywało (no ale było zrobione w 33tc, mógł sie okręcić później) - i co w takiej sytuacji? W sumie nawet nie wiem, czy w przypadku ewentualnego porodu w domu byłby on kontynuowany czy jada do szpitala? (nie zdążyłabym, akcja por. trwała 30min).

Wolę sobie oszczędzić takiego stresu.

[kropka75]

Nigdy w życiu.
Zawsze byłam przeciw. Ale poród koleżanki (która bardzo była za i planowała poród w domu z położną - w Holandii tak można) a potem mój tylko utwierdziły mnie w moich racjach.

Pomijam już, że wyłam jak kojot i sąsiedzi na pewno wezwaliby policję.
Są ważniejsze przeciwwskazania... zagrożenia typu owinięcie pępowiną, utrata tętna, zaklinowanie dziecka (jak w moim przypadku), krwotok i utrata przytomności (jak u koleżanki), konieczność wykonania CC, albo innego zabiegu...

Gdyby moje dziecko rodziło się w domu, dziś by nie żyło.

[Klarissa]

No cóż, gdybym przed miała odwagę, której mi brakło głównie z obaw o zdrowie maleństwa, to urodziłabym malutką w domu bez trudu. Ale w szpitalu też było ok Muszę powiedzieć, że mój poród był po prostu łatwy - przynajmniej dla mnie. W końcu jakaś nagroda za blisko 10 miesięcy ciąży musiała być

[scorpionec]

Napisane przez Klarissa

No cóż, gdybym przed miała odwagę, której mi brakło głównie z obaw o zdrowie maleństwa, to urodziłabym malutką w domu bez trudu. Ale w szpitalu też było ok Muszę powiedzieć, że mój poród był po prostu łatwy - przynajmniej dla mnie. W końcu jakaś nagroda za blisko 10 miesięcy ciąży musiała być

a dla kogoś innego był trudny? jak piszesz to twój poród i twoje odczucia..
chyba ze ew. trudniej mógł miec personel..bo bywa i tak ze pacjentka poród ma latwy a sama jest trudna


po za tym dopiero teraz po, wiesz ze poszło gładko i bez komplikacji..a nigdy nie możesz mieć tej pewności przed...
i o to wlasnie chodzi.. nie ma pewności = jest ryzyko

nawet jak 1, 2 czy 5 dzieci kobieta rodzi bez komplikacji to nie ma pewności ze 6 tez sie tak urodzi...niestety..

ryzykowani swoim zdrowiem jak sie jest dorosłym to sprawa doroslego i ten moze to nazywac odwagą..ale ryzykowanie zdrowiem dziecka nie nazwalabym odwagą..

[gloria81]

Poród w domu na pewno ma swoje zalety,ale ja nie zdecydowałabym się. Zostając w szpitalu przez te trzy dni po porodzie maluszek i mama mają zapewnioną opiekę i to nie tylko medyczną.Dzidziuś jest kąpany,przebierany itp. a mama może spokojnie odpocząć po porodzie.Gdybym urodziła dziecko w domu musiałabym zapewne znosić ciągłe wizyty teściowej i przesiadywanie bez końca! Zapomnij o drzemce i odpoczynku,za to zrób kawkę.Dziękuję bardzo!

[Klarissa]

Napisane przez gloria81

Poród w domu na pewno ma swoje zalety,ale ja nie zdecydowałabym się. Zostając w szpitalu przez te trzy dni po porodzie maluszek i mama mają zapewnioną opiekę i to nie tylko medyczną.Dzidziuś jest kąpany,przebierany itp. a mama może spokojnie odpocząć po porodzie.Gdybym urodziła dziecko w domu musiałabym zapewne znosić ciągłe wizyty teściowej i przesiadywanie bez końca! Zapomnij o drzemce i odpoczynku,za to zrób kawkę.Dziękuję bardzo!

Oj to zależy od szpitala

Tam gdzie ja rodziłam dostajesz maluszka i "bawisz się" dalej sama. Jedyne co, to faktycznie kąpane są maluszki w obecności mam, ale przez położne. Natomiast cała opieka spoczywa na tobie. Zresztą moim zdaniem tak powinno być, to nasze dzieci i naszą jest rolą zajmować się nimi. Nikt mi maluszka nie przebierał itd., jeszcze nie odpoczywałam po porodzie i z tego co widzę, to odpocznę po nim za bardzo długi czas Zresztą chyba nie potrzebuję tego odpoczynku

[Luba]

Napisane przez Klarissa

Oj to zależy od szpitala

Tam gdzie ja rodziłam dostajesz maluszka i "bawisz się" dalej sama. Jedyne co, to faktycznie kąpane są maluszki w obecności mam, ale przez położne. Natomiast cała opieka spoczywa na tobie. Zresztą moim zdaniem tak powinno być, to nasze dzieci i naszą jest rolą zajmować się nimi. Nikt mi maluszka nie przebierał itd., jeszcze nie odpoczywałam po porodzie i z tego co widzę, to odpocznę po nim za bardzo długi czas Zresztą chyba nie potrzebuję tego odpoczynku

A moim zdaniem nie tak powinno być. Nie każdy ma łatwy poród i kobiety potrzebują po porodzie odpoczynku. A panie połozne i pielęgniarki od czegos na tych oddziałach noworodkowych są i za cos pensję biorą, śmiem twierdzic, że własnie za to, żeby przez te 3 dni umożliwić matce odpoczynek i zająć się dzieckiem w jakimś większym zakresie niż kąpiel.
Kiedyś tak było w szpitalach i jakos im korona z głowy nie spadła, w niemieckich szpitalach (że osmiele się to porównać) pielęgniarka opiekuje się dzieckiem i matką, dzieci są też czasem zabierane miedzy karmieniami (jesli matka ma takie życzenie) żeby kobieta mogła się wyspać, pielegniarki zajmują się dzieciekm kiedy matka jest w łazience itd. To ja nazywam prawidłową opieką a nie to co robią w polskich szpitalach, urodziałś to teraz mamy cię już w nosie, radz sobie sama, licz na rodzinę i samopomoc szpitalną.
Akurat zamiast porodu w domu wolałabym zdecydowanie powiedzmy w pare godzin po porodzie znaleźć sie w domu, jesli mam wszytsko sama robić to wole to robić we własnej chałupie a nie w szpitalu.

[Meier Link]

Znalazłam ciekawą stronę na temat:
http://www.dobrzeurodzeni.pl/index2....h_domowych.htm

[Klarissa]

Napisane przez Luba

A moim zdaniem nie tak powinno być. Nie każdy ma łatwy poród i kobiety potrzebują po porodzie odpoczynku. A panie połozne i pielęgniarki od czegos na tych oddziałach noworodkowych są i za cos pensję biorą, śmiem twierdzic, że własnie za to, żeby przez te 3 dni umożliwić matce odpoczynek i zająć się dzieckiem w jakimś większym zakresie niż kąpiel.
Kiedyś tak było w szpitalach i jakos im korona z głowy nie spadła, w niemieckich szpitalach (że osmiele się to porównać) pielęgniarka opiekuje się dzieckiem i matką, dzieci są też czasem zabierane miedzy karmieniami (jesli matka ma takie życzenie) żeby kobieta mogła się wyspać, pielegniarki zajmują się dzieciekm kiedy matka jest w łazience itd. To ja nazywam prawidłową opieką a nie to co robią w polskich szpitalach, urodziałś to teraz mamy cię już w nosie, radz sobie sama, licz na rodzinę i samopomoc szpitalną.
Akurat zamiast porodu w domu wolałabym zdecydowanie powiedzmy w pare godzin po porodzie znaleźć sie w domu, jesli mam wszytsko sama robić to wole to robić we własnej chałupie a nie w szpitalu.

Myślę, że wszystko jest kwestią podejścia. Tak jak opisujesz było w czasach gdy rodziła moja mama i jej się nie podobało, że zabierają jej dziecko i przynoszą tylko do karmienia bo chciała móc być ze swoimi maleństwami od razu (co mi często powtarza, że teraz jest fajnie). Ale masz rację, że to kwestia tego jak kobieta zniesie poród. Ja mimo bólu miałam siły do opieki nad maleństwem i nawet na tę głupią kąpiel niechętnie oddawałam ją obcym

Zresztą jak widziałam nastawienie do pracy niektórych położnych i pielęgniarek (zaznaczam, że na szczęście niektórych) to w życiu bym nie zasnęła czy nie odpoczęła ze świadomością, że być może moje dziecko gdzieś tam leży posikane/posrane i ryczy a położne mają to w tyłku bo akurat jest "coffe time"...

[Luba]

Napisane przez Klarissa

Myślę, że wszystko jest kwestią podejścia. Tak jak opisujesz było w czasach gdy rodziła moja mama i jej się nie podobało, że zabierają jej dziecko i przynoszą tylko do karmienia bo chciała móc być ze swoimi maleństwami od razu (co mi często powtarza, że teraz jest fajnie). Ale masz rację, że to kwestia tego jak kobieta zniesie poród. Ja mimo bólu miałam siły do opieki nad maleństwem i nawet na tę głupią kąpiel niechętnie oddawałam ją obcym

Nie, nie, to co ja opisuję wygląda całkiem inaczej niz kiedyś
Czyli dziecko jest normalnie na sali z matką, w łóżeczku obok jej łózka ale położne czy pielegniarki robią wszytsko koło dziecka, Ty sobie leżysz, odpoczywasz i patrzysz jak pani dziecko Ci np. przewija. Wszytsko robione jest na Twoich oczach, w Twoim pokoju. Ale jesli masz takie życzenie, to oddajesz dziecko miedzy karmeiniami na dwie czy trzy godziny, żeby się wyspać. Jeśli nie chcesz, to nie oddajesz nawet na chwilę. Ale nie musisz robić NIC, tylko karmić i cieszyć się z tego że masz dzeicko, leżeć sobie z nim i sie napawać macierzyństwem
Serio.
Tak to wyglada tutaj i byłoby fajnie gdyby to przeniosło się na polski grunt nie zdeformowane, tak jak teraz. Obecny system opieki nad kobietą po porodzie w Polsce jest koszmarny, wstawiono po prostu łóżeczka dla dzieci do sal matek i od wszytskiego umyto ręce. Nie tak to powinno wygladać.

[201607291951]

no ale to przecież jest tak tz. powinno być że dziecko owszem jest z matką ale kiedy ta chce odpocząć, pielęgniarki są od tego by zająć się dzieckiem , łaski nie robią
ja nie miałam problemu , byłam zmęczoną- oddalam dziecko , w nocy też się zdarzyło , tylko do karmienia mi go przynosiły dziecko nie było obsikane ani nic z tych rzeczy , jak poszłam po niego nad ranem smacznie spał u pań pielęgniarek w dyżurce