tak zwany sens życia singielek

[loloona_79]

słuchajcie piszę trochę by se wygadać, a być może znajdą się osoby , które podobnie myślą jak ja...
Otóż ostatnio dopada mnie taki problem: i co teraz?

Generalnie jestem zadowolona ze swojego życia. Mam fajną pracę, zarobki też ok, nie mogę narzekać. Jestem niezależna, mam 31 lat, niezawodnych przyjaciół, mieszkanie, pracę, spędzam czas jak chcę - tańczę, imprezuję, podróżuję, zwiedzam fajne miejsca.Teoretycznie - super

nie jestem też typem domatorki, matki polki itp, wiec dzieci nie są na pierwszych miejscach w moich priorytetach. Mąż? Byłam zaręczona, ale czułam jedynie zaciskającą się pętle na szyi więc wnioskuję że to nie dla mnie....

No ale dopada mnie coraz częściej coś takiego - no i co teraz? jak jest cel?co dalej?
kiedyś to było: skończyć studia, znaleźć pracę, znaleźć stabilizację. A teraz?
Może to kwestia długich jesiennych wieczorów....

Macie też tak czasem?

[gorica]

Mogę powiedzieć że mam prawie taki sam styl życia.
Więc na pytanie, co dalej mogę Ci odpowiedzieć - po prostu żyj.

Odnośnie pętli na szyi, też tak miewałam, ale teraz wiem że to byli faceci nie dla mnie, trzeba znaleźć takiego co nie zaciska

[sheimage]

Takie myśli mam średnio raz w tygodniu. Zazwyczaj stwierdzam, że to super wątek do szukania sobie problemów. Oczywiście najpierw ryczę, że niby wszystko ok, ale nie ok i już dłużej tak nie mogę. Potem, jak już nie mam siły płakać, dopada mnie złość na cały świat. By rano wstać i stwierdzić: trzeba cieszyć się życiem i żyć chwilą, z domy wychodzę z uśmiechem. Potem za parę dni mam tak samo...kobiety

[Nicość]

Sens życia singielek jest taki sam jak i pozostalych grup:przeżyć życie jak najciekawiej i najlepiej, w pełnym zdrowiu , żeby na stare lata mieć co wspominać.
Też mam 31 lat,Od zawsze bylam tak naprawdę sama,jestem starą panną ( czy singielką,jak kto woli), i nie widzę w tym nic szczegolnego. Mam święty spokój,robię na co mam ochotę, nikt mi za uszami nie marudzi itp. I z tego się cieszę.
Ale wiem,że przydalaby się pomoc w domu.Sama nie umiem naprawić sobie kranu i nie mam bladego pojęcia co zrobić,gdy sie samochód zepsuje.Kiedy jestem chora,też muszę liczyć tylko na siebie,ani do lekarza ani do apteki nie ma kto zawieźć.
Reasumując:chcę być nadal sama-ale przydalby mi się facet,najlepiej tzw."dochodzący" -wpadlby raz na tydzien,naprawil co trzeba,zjadl ze mną kolację itp.

[loloona_79]

Nicość - mam tak samo - z jednej strony się cieszę ze nie muszę się nikomu spowiadać i dostosowywać swojego trybu dnia do kogoś innego.

Ale czasem brakuje kogoś do zawieszenia półki, zrobienia herbaty z miodem jak jestem chora czy przytulenia się podczas oglądania filmu w zimowy długi wieczór A potem może już sobie iść, co by się nie wpierdzielał za bardzo

[dzinek]

To sobie wynajmijcie dziewczyny, meska pomoc domowa na godziny

[gorica]

Napisane przez sheimage

Takie myśli mam średnio raz w tygodniu. Zazwyczaj stwierdzam, że to super wątek do szukania sobie problemów. Oczywiście najpierw ryczę, że niby wszystko ok, ale nie ok i już dłużej tak nie mogę. Potem, jak już nie mam siły płakać, dopada mnie złość na cały świat. By rano wstać i stwierdzić: trzeba cieszyć się życiem i żyć chwilą, z domy wychodzę z uśmiechem. Potem za parę dni mam tak samo...kobiety

Bardzo denerwuje mnie takie generalizowanie. Ja też jestem kobieta a zachowuje się racjonalnie

Napisane przez Nicość

Sens życia singielek jest taki sam jak i pozostalych grup:przeżyć życie jak najciekawiej i najlepiej, w pełnym zdrowiu , żeby na stare lata mieć co wspominać.
Też mam 31 lat,Od zawsze bylam tak naprawdę sama,jestem starą panną ( czy singielką,jak kto woli), i nie widzę w tym nic szczegolnego. Mam święty spokój,robię na co mam ochotę, nikt mi za uszami nie marudzi itp. I z tego się cieszę.
Ale wiem,że przydalaby się pomoc w domu.Sama nie umiem naprawić sobie kranu i nie mam bladego pojęcia co zrobić,gdy sie samochód zepsuje.Kiedy jestem chora,też muszę liczyć tylko na siebie,ani do lekarza ani do apteki nie ma kto zawieźć.
Reasumując:chcę być nadal sama-ale przydalby mi się facet,najlepiej tzw."dochodzący" -wpadlby raz na tydzien,naprawil co trzeba,zjadl ze mną kolację itp.

Napisane przez loloona_79

Nicość - mam tak samo - z jednej strony się cieszę ze nie muszę się nikomu spowiadać i dostosowywać swojego trybu dnia do kogoś innego.

Ale czasem brakuje kogoś do zawieszenia półki, zrobienia herbaty z miodem jak jestem chora czy przytulenia się podczas oglądania filmu w zimowy długi wieczór A potem może już sobie iść, co by się nie wpierdzielał za bardzo

Jak bym była facetem, to bym się normalnie bała Was dziewczyny. Kiedyś też tak mi się wydawało ze facet tylko do tego mi może "służyć", ale zrozumiałam już że facet to też człowiek

[Biedronilla]

Napisane przez Nicość

Ale wiem,że przydalaby się pomoc w domu.Sama nie umiem naprawić sobie kranu i nie mam bladego pojęcia co zrobić,gdy sie samochód zepsuje.Kiedy jestem chora,też muszę liczyć tylko na siebie,ani do lekarza ani do apteki nie ma kto zawieźć.
Reasumując:chcę być nadal sama-ale przydalby mi się facet,najlepiej tzw."dochodzący" -wpadlby raz na tydzien,naprawil co trzeba,zjadl ze mną kolację itp.

Napisane przez loloona_79

Ale czasem brakuje kogoś do zawieszenia półki, zrobienia herbaty z miodem jak jestem chora czy przytulenia się podczas oglądania filmu w zimowy długi wieczór A potem może już sobie iść, co by się nie wpierdzielał za bardzo

Napisane przez dzinek

To sobie wynajmijcie dziewczyny, meska pomoc domowa na godziny

Ale poważnie, przecież istnieje coś takiego jak 'Mąż Do Wynajęcia' (czy cos w tym guście), można by pomyśleć w razie gdy cos się w domu zepsuje Tyle, że nie wiem czy parzenie herbaty i przytulanie wchodzi w zakres ich obowiązków

[sine.ira]

A 31 latka to już stara panna ? Chyba na polskich wioskach i mieścinach zabitych dechami.

[szugarbejb]

Jak ktoś nie widzi sensu życia będąc singielką to i będąc w związku czy w innym kieracie tego sensu nie odnajdzie. Do naprawiania kranu jest hydraulik, do przykręcenia półki kolega, sąsiad czy pan z Ikei. Od generalnej pomocy są znajomi, przyjaciele.

[loloona_79]

No wiesz szugarbejb nie do końca tak jest. Bo jak tworzysz związek to mam takie wrażenie, że jakoś jest inaczej. A to zaczynacie i chodzi wam tylko o to by jak najczęsciej się spotykać. Potem mieszkacie razem, wijecie sobie gniazdko, meblowanko, ustawianko, potem zamierzacie się pobrać i wasze życie wokół tego krąży. Potem pojawiają się dzieci i już ona same w sobie , a właściwie ich wychowanie, jest celem i rzeczą dla której żyjesz

a jak nie jesteś z nikim związana, to ok , tak jak pisałam najpierw studia, znalezienie pracy.... no i ? a potem już constans, życie powszednie, imprezowe weekendy i co jakś czas wakacje w tropikach

ale jakoś tak myślę sobie ze jednak czegoś brakuje.
hmmm chyba pójdę sobie na jakieś nowe studia

[201605090958]

Napisane przez loloona_79

No wiesz szugarbejb nie do końca tak jest. Bo jak tworzysz związek to mam takie wrażenie, że jakoś jest inaczej. A to zaczynacie i chodzi wam tylko o to by jak najczęsciej się spotykać. Potem mieszkacie razem, wijecie sobie gniazdko, meblowanko, ustawianko, potem zamierzacie się pobrać i wasze życie wokół tego krąży. Potem pojawiają się dzieci i już ona same w sobie , a właściwie ich wychowanie, jest celem i rzeczą dla której żyjesz

a jak nie jesteś z nikim związana, to ok , tak jak pisałam najpierw studia, znalezienie pracy.... no i ? a potem już constans, życie powszednie, imprezowe weekendy i co jakś czas wakacje w tropikach

ale jakoś tak myślę sobie ze jednak czegoś brakuje.
hmmm chyba pójdę sobie na jakieś nowe studia

wiesz, potem te dzieci, dla ktorych żylas, nazywają Cię toxyczną matką, a w okolicach emerytury ten mąż Cie porzuca, bo spotkal kogos kto patrzy na niego tak jak patrzylas na niego przed ślubem.

Kobietki, sens życia same tworzymy, sensem życia nie są rodzice, mąż czy dzieci tak samo jak nie jest kolejna para szpilek od Manolo czy pobyt w kraju tak biednym ze z wyjatkiem hoteli i zycia okołohotelowego właściwie są tylko lepianki w promieniu 200km. Jak nauczycie się żyć ze sobą, to będziecie umiały żyć z innymi. Nie na odwrót

[dzinek]

Napisane przez danusiaes

Kobietki, sens życia same tworzymy, sensem życia nie są rodzice, mąż czy dzieci tak samo jak nie jest kolejna para szpilek od Manolo czy pobyt w kraju tak biednym ze z wyjatkiem hoteli i zycia okołohotelowego właściwie są tylko lepianki w promieniu 200km. Jak nauczycie się żyć ze sobą, to będziecie umiały żyć z innymi. Nie na odwrót

Amen
po prostu sensem zycia jest zycie

[gorica]

Napisane przez dzinek

Amen
po prostu sensem zycia jest zycie

....a życie życie jest nowelą

[sine.ira]

Napisane przez gorica

....a życie życie jest nowelą

czasem chcesz się pożalić ale nie masz do kogo

[mww]

Napisane przez sine.ira

czasem chcesz się pożalić ale nie masz do kogo

od tego jest wizaż

[dzinek]

uwielbiam was czasem

[sine.ira]

Napisane przez mww

od tego jest wizaż

Wiadomix

Napisane przez dzinek

uwielbiam was czasem

Czasem można

[Deede]

Napisane przez loloona_79

No wiesz szugarbejb nie do końca tak jest. Bo jak tworzysz związek to mam takie wrażenie, że jakoś jest inaczej. A to zaczynacie i chodzi wam tylko o to by jak najczęsciej się spotykać. Potem mieszkacie razem, wijecie sobie gniazdko, meblowanko, ustawianko, potem zamierzacie się pobrać i wasze życie wokół tego krąży. Potem pojawiają się dzieci i już ona same w sobie , a właściwie ich wychowanie, jest celem i rzeczą dla której żyjesz

a jak nie jesteś z nikim związana, to ok , tak jak pisałam najpierw studia, znalezienie pracy.... no i ? a potem już constans, życie powszednie, imprezowe weekendy i co jakś czas wakacje w tropikach

ale jakoś tak myślę sobie ze jednak czegoś brakuje.
hmmm chyba pójdę sobie na jakieś nowe studia

Szugarbejb ma rację w 100%. Partner czy dzieci dadzą ci ZAJĘCIE - nie cel w życiu. Jeśli teraz go nie masz, to i chłop z bandą dzieci ci go nie znajdzie. Owszem, tak ci zatrują życie, że nie będziesz miała nawet czasu o tym myśleć, ale serio - nie tędy droga.
A w związku jest INACZEJ - to nie znaczy "lepiej", "pełniej". Zależy jaki związek, zależy dla kogo.
I kto powiedział, że masz mieć bardzo jasno określony cel ogólno-życiowy? Tak się chyba nawet nie da. Czasami wystarczy mieć cel w stylu "dobrze przeżyć każdy dzień". Planowanie ścieżki zawodowej itp. to troszkę co innego, ale jest jego składową.
Nie bardzo rozumiem więc, w czym problem?

[Klarissa]

Nie wiem czy to kogoś pocieszy, ale mimo posiadania stabilizacji, męża oraz malutkiego dziecka nadal nie wiem jaki jest sens życia więc to chyba nie zależy od tego czy się jest w związku czy jest się singlem Trzeba umieć sobie jasno i klarownie stawiać cele, a u mnie ostatnio ta umiejętność szwankuje i stąd problemy.

[gorica]

Ja miałam taki kryzys przed 30. Czyli z rok temu. Wróciłam do mojego miasta i zaczęłam na gwałtu rety szukać chłopa i "stabilizacji"
Na szczęście Ci moi wybrańcy okazali się prawdziwymi dupkami. I dziękuję im za to. Gdybym nie daj boże zaliczyła wpadkę, była bym teraz nieszczęśliwą "ustabilizowaną" kobietą z dzieckiem i pewnie facetem.
Moje desperackie posuniecie było spowodowane presją społeczną, wszyscy się hajtają, a ja...? Może coś ze mną nie tak?
Ten kryzys minął mi, zagłuszany uczelnią i znajomymi. Aż, teraz w końcu jestem szczęśliwa sama ze sobą.
Piszę właśnie CV, gdzie napisałam lat: 30, stan cywilny: panna. Nawet nie wiecie jaka jestem dumna. Mogę wszystko, mam wolną rękę, teraz już mam trochę oleju w głowie i myślę że wiem jak skorzystać z życia.
Jaki jest sens życia? Nie wiem, ale poprzednie posty są wg. mnie bardzo mądre.
Ja wiem, że żyjąc intensywnie i ciekawie, nie ma się czasu zastanawiać nad sensem i wpadać w jakieś paranoje. Trzeba słuchać swojego wewnętrznego głosu i działać.
Ja zapisałam się ostatnio na lekcje śpiewu, zawsze mówiłam o sobie ze nie umiem śpiewać. A teraz jak coś mi wyjdzie to jestem szczęśliwsza niż jakbym dostała 5 z egzaminu.

Ps.
Tak sobie myślę ze pobiłam chyba rekord potocznej polszczyzny

[mww]

Tak sobie myślę, że ten kryzys pojawia się u nas wtedy, gdy pojawiamy sie w towarzystwie i słyszymy:" masz ...lat i jeszcze nie masz męża i dzieci"... i wysłuchujemy monologu - że jesteśmy już wygodne, że kiedyś w tym wieku to miałam dwójkę dzieci, że będzie coraz gorzej znaleźć nam męża, że pewnie wybrzydzałyśmy, przebierałyśmy i teraz jesteśmy same, czy pomyślałyśmy, że za kilkadziesiąt lat będziemy stare i nikt nam nie poda przysłowiowej szklanki wody, bo będziemy SAME ... ale te osoby nie myślą, że my wcale nie jesteśmy wybredne, nie szukamy księcia z bajki, ale nie poznałyśmy jeszcze faceta, przy którym chciałybyśmy się zestarzeć (przynajmniej ja tak mam). A nie ma nic gorszego niż bycie w związku tylko dlatego żeby na starość nie być samotnym i oszukiwać się, że jakos to wszystko się ułoży, w nieszczęśliwym związku jest się samotnym.

[2016070953]

kobietki kochane, chyba jesień nam szkodzi, bo mnie też nachodzą takie myśli
pracę fajną mam (ale mogliby mi płacić troszkę więcej cobym miała dla pana hydraulika i pana z ikei, bo jako humanistka nawet adekwatnych narzędzi sobie nie zakupię, tylko takie jak maja być ale nieco mniejsze) :P, zaczęłam studia podyplomowe, cieszę się zyciem, dużo czytam, spotykam się ze znajomymi, itp. Tylko boli mnie jak znowu słyszę, że nie mam faceta, męża dzieci, etc i bolą mnie zyczenia świąteczne ("żebyś poznała odpowiedniego człowieka etc"), gadki w święto zmarłych z ciotkami ze wsi itp :/
pozatym kobiety które mi mówią że fajnie mieć męża i dziecko za parę sekund mówią jak to im cięzko, jak to tyrają, że mąż to, że dziecko to i tamto, że do lekarza, że karat, że zupy, kupy, etc. Niech się zdecydują.
Mam nadzieję, że gdzieś jest ktoś z kim spędzę jakiś etap mojego życia. Szukać na siłe nie zamierzam. to tyle.

[loloona_79]

kobietki kochane, chyba jesień nam szkodzi, bo mnie też nachodzą takie myśli
pracę fajną mam (ale mogliby mi płacić troszkę więcej cobym miała dla pana hydraulika i pana z ikei, bo jako humanistka nawet adekwatnych narzędzi sobie nie zakupię, tylko takie jak maja być ale nieco mniejsze) :P, zaczęłam studia podyplomowe, cieszę się zyciem, dużo czytam, spotykam się ze znajomymi, itp. Tylko boli mnie jak znowu słyszę, że nie mam faceta, męża dzieci, etc i bolą mnie zyczenia świąteczne ("żebyś poznała odpowiedniego człowieka etc"), gadki w święto zmarłych z ciotkami ze wsi itp :/

Dokładnie tak z jednej strony wydaje mi się ze jest naprawdę dobrze - praca, znajomi, wakacje itp, a potem rozbijam się o troskliwe życzenia o szczęściu o boku tego jedynego albo zmartwione miny rodziców ze jednak juz nie świeżynka a tu dzieci na horyzoncie nie widać
ale jak widze nie tylko ja muszę to znosić.

[gorica]

Ja chyba tak sterroryzowałam rodzinę że nikt się nie odważy mnie zapytać o faceta.
Co prawda mój brat (33lata) brał ślub w maju i nie przygotowałam się na atak ze strony dalszej rodziny. Dla nich nie mogłam być niemiła bo widze ich raz na 10 lat Więc mówiłam że ja jestem za młoda żeby wychodzić za mąż i że muszę się dobrze zastanowić, żeby dobrze wybrać. Na taki tekst nie wiedzieli co powiedzieć Albo jeszcze tym mężatkom kazałam mnie przekonać do małżeństwa i ..... hehe miały problem

[Deede]

Napisane przez hardgirl123

kobietki kochane, chyba jesień nam szkodzi, bo mnie też nachodzą takie myśli
pracę fajną mam (ale mogliby mi płacić troszkę więcej cobym miała dla pana hydraulika i pana z ikei, bo jako humanistka nawet adekwatnych narzędzi sobie nie zakupię, tylko takie jak maja być ale nieco mniejsze) :P, zaczęłam studia podyplomowe, cieszę się zyciem, dużo czytam, spotykam się ze znajomymi, itp. Tylko boli mnie jak znowu słyszę, że nie mam faceta, męża dzieci, etc i bolą mnie zyczenia świąteczne ("żebyś poznała odpowiedniego człowieka etc"), gadki w święto zmarłych z ciotkami ze wsi itp :/
pozatym kobiety które mi mówią że fajnie mieć męża i dziecko za parę sekund mówią jak to im cięzko, jak to tyrają, że mąż to, że dziecko to i tamto, że do lekarza, że karat, że zupy, kupy, etc. Niech się zdecydują.
Mam nadzieję, że gdzieś jest ktoś z kim spędzę jakiś etap mojego życia. Szukać na siłe nie zamierzam. to tyle.

Skąd ja to znam..
Ja mam taką kontrowersyjną teorię, że gdyby nie "powinno się" i strach przed byciem samej, to wiele kobiet nie miało by ani męża (przynajmniej takiego z papierami), ani dzieci.. Jak widzę, w jak popapranych "związkach" i układach ludzie żyją i jak wielu takich popaprańców jest, to nie wiadomo, czy się śmiać czy płakać - głupota strach pogania i egoizmem pokrywa.
Ja mam akurat dobry związek, dobrego faceta, ale mam zasadę - jeśli związek to dobry, albo wcale. Nigdy "byle tylko". Wszelkie "powinno się" trzeba zlikwidować w swojej głowie, bo nic dobrego z tego nie wychodzi. Mnie czasami ktoś zaczepi o dzieci - bo nie mam, latka lecą, wiadomo. U mnie jest krótko - "nie potrzebuję, dobrze mi bez, nie czuje potrzeby". No to oczywiście "ale co, jak będziesz żałować, że nie masz?" + oklepana "szklanka wody na starość". Pociąć się idzie o takie argumenty. A jak będę żałować, że urodzę, to co - kto mi wtedy poradzi? Wtedy będzie, że wyrodną matką jestem.. Poza tym ja nikogo nie pytam, dlaczego chciał mieć dzieci - to prywatna sprawa, a poza tym naprawdę mnie to nie obchodzi. A dzieci to nie ospa wietrzna, że "lepiej mieć niż nie mieć, bo nie wiadomo, co będzie potem".
Teraz pewnie są jakieś domysły, że z tym moim facetem to nie za dobrze mi jednak (bo każda "normalna kobieta" dzieci musi chcieć mieć, nie?), a może coś nie teges w łóżku albo nie wiadomo co.. A krzyż sprzed pałacu im na drogę. Już jestem w tym wieku, że mi wiszą takie ewentualne domysły i dobre rady. Pogadamy za 10 lat - zobaczymy, kto będzie szczęśliwszy w tym swoim życiu..
Generalnie, dziewczyny - trzeba zlewać innych i robić po swojemu. Jak się sensowny facet trafi, to brać, jak się chce. Ale nigdy ze starchu przed czymkolwiek. Na strachu to niczego dobrego nikt jeszcze nie zbudował.

[sine.ira]

Napisane przez mww

Tak sobie myślę, że ten kryzys pojawia się u nas wtedy, gdy pojawiamy sie w towarzystwie i słyszymy:" masz ...lat i jeszcze nie masz męża i dzieci"... i wysłuchujemy monologu - że jesteśmy już wygodne, że kiedyś w tym wieku to miałam dwójkę dzieci, że będzie coraz gorzej znaleźć nam męża, że pewnie wybrzydzałyśmy, przebierałyśmy i teraz jesteśmy same, czy pomyślałyśmy, że za kilkadziesiąt lat będziemy stare i nikt nam nie poda przysłowiowej szklanki wody, bo będziemy SAME ...

Łe tam, niektóre ciotunie to mnie takimi tekstami częstowały jak miałam dwadzieścia parę lat i wygłaszałam swoje poglądy pt.: męża nie, dzieciaka nie, ślubu nie Dławiły się kotletem jak dochodziłam do...być może w ogóle będę sama z wyboru
Tym to się nie ma co przejmować, a jeszcze dodatkowo podroczyć się nie zaszkodzi. Tym bardziej, że większości spośród tych zatroskanych chodzi głównie o to, zebyś nie miała w życiu lżej/lepiej niż oni
A argument ze szklanką wody mnie zawsze rozkłada na łopatki

[Deede]

Napisane przez sine.ira

Łe tam, niektóre ciotunie to mnie takimi tekstami częstowały jak miałam dwadzieścia parę lat i wygłaszałam swoje poglądy pt.: męża nie, dzieciaka nie, ślubu nie Dławiły się kotletem jak dochodziłam do...być może w ogóle będę sama z wyboru
Tym to się nie ma co przejmować, a jeszcze dodatkowo podroczyć się nie zaszkodzi. Tym bardziej, że większości spośród tych zatroskanych chodzi głównie o to, zebyś nie miała w życiu lżej/lepiej niż oni
A argument ze szklanką wody mnie zawsze rozkłada na łopatki

To mnie bardzo przekonuje - coś w tym jest.. Zwłaszcza, że to głównie baby tak jątrzą ten temat, a baby innych bab nie lubią - zwłaszcza tych, którym jest lepiej..
To jak mi ktoś wywali z tym egoizmem (bo tylko egoiści nie chcą mieć dzieci - to też ogólnie znana "prawda"), to powiem - "nie zazdrość, nie zazdrość, bo to nie po chrześcijańsku"..

[gorica]

Napisane przez sine.ira

Łe tam, niektóre ciotunie to mnie takimi tekstami częstowały jak miałam dwadzieścia parę lat i wygłaszałam swoje poglądy pt.: męża nie, dzieciaka nie, ślubu nie Dławiły się kotletem jak dochodziłam do...być może w ogóle będę sama z wyboru
Tym to się nie ma co przejmować, a jeszcze dodatkowo podroczyć się nie zaszkodzi. Tym bardziej, że większości spośród tych zatroskanych chodzi głównie o to, zebyś nie miała w życiu lżej/lepiej niż oni
A argument ze szklanką wody mnie zawsze rozkłada na łopatki

Dokładnie, mój kolega z pracy cały czas powtarza kolegom "ożeń się, nie możesz mieć lepiej niż ja"

[mww]

Napisane przez sine.ira

Łe tam, niektóre ciotunie to mnie takimi tekstami częstowały jak miałam dwadzieścia parę lat i wygłaszałam swoje poglądy pt.: męża nie, dzieciaka nie, ślubu nie Dławiły się kotletem jak dochodziłam do...być może w ogóle będę sama z wyboru
Tym to się nie ma co przejmować, a jeszcze dodatkowo podroczyć się nie zaszkodzi. Tym bardziej, że większości spośród tych zatroskanych chodzi głównie o to, zebyś nie miała w życiu lżej/lepiej niż oni
A argument ze szklanką wody mnie zawsze rozkłada na łopatki

Zgadzam się, często słysze to podczas biurowych dyskusji. Wtedy spokojnie odpowiadam:" bo jestem mądrzejsza od Was"