ZDROWE ODŻYWIANIE to zdrowe odżywianie.

[loneliness]

mavika warto spróbować! Jeśli trafisz na dobre specjalistę, to - uwierz - nie kasa będzie dla niego głównym problemem, ale właśnie Twoje zdrowie!

[Akane]

Loneliness ma rację. I uwierz mi, że dobry specjalista potrafi zmienić sposób myślenia o sobie, o chorobie... potrafi wskazać źródło wewnętrznej siły, dzięki któremu tej chorobie można stawić czoła.
Prawdę mówiąc żałuję, że nie mam możliwości uczestniczenia w terapi tak, jak bym tego chciała. Ostatnio pewne problemy zaczynają do mnie wracać na nowo. Chyba znowu będę musiała podzwonić..
A póki co podaję namiary na kilka miejsc, z którymi warto się skontaktować:
1) Ania Stelmaszczyk - psychoterapeutka. Telefon: 042 633 37 31 (polecana przez znajomą, zresztą namiary na nią podane są też na specjalnym forum)
2) Szpital na Czechosłowackiej 8/10 - z tego co wiem, rzeczywiście leczą tam dobrze. Znaleźć tam można specjalistów od różnych zaburzeń i problemów, moją babcię wyciągnęli z depresji, a wiele osób (podobno) z ED. Opinie słyszałam bardzo pozytywne. Namiary: 042 675 72 58
3) Ludmiła Kulikowska - Kubiak. Polecam, leczyłam się u niej. Bardzo ciepła, wyrozumiała kobieta. Gabinet ma na ul. Wólczańskiej. Telefon: 0 509 10 50 01

[Malinka_Malwinka]

Mnie te wątki przerażają Czasem myślę, czy one naprawdę jedzą w ogóle, bo dla mnie to niewyobrażalne Cały dzień na jogurcie i sucharach I jeszcze ćwiczenia...

Zapomniałam zacytować, ale wiecie, o które mi chodzi, typu zaczynamy od pierwszego itp.

[IlonaP]

Zgadzam się z Malinką Malwinką, jak czytam większość wypowiedzi to włos mi się jeży na głowie. Po tylu radach i przestrogach 17-latka pisze, że właśnie kupuje sobie dietę Cambridge, bo ona koniecznie musi schudnąć już teraz i natychmiast!!! A bez odrobiny rozsądku i pracy nic się nie da osiągnąć- co najwyżej chorobę! Ręce po prostu opadają! A pomyślała któraś co będzie za 10-20 lat, będą chciały mieć dzieci itd. i co wtedy?

[Akane]

Mnie najbardziej przerażają teksty młodych dziewcząt typu "chcę mieć anoreksję". Nie zdają sobie sprawy, że anoreksja to nie jest sposób na schudnięcie, tylko śmiertelna choroba.

[loneliness]

"Chcę mieć anoreksję"?! :| Chyba nie spotkałam się z taką wypowiedzią... Na szczęście...

[Kachulec]

Napisane przez mavika

Akane możesz podać...ale jakoś nie mam przekonania do psychologów...ktoś mnie wysłucha za ciężką kasę, powie co myśli (i o czym dobrze wiem) a ja i tak będę miała blokadę żeby przytyć...i nie liczyć tych kalorii

Zawsze możesz iśc państwowo. Nic nie zapłacisz a zajmą się Toba równiez profesjonalnie. Bo Ci ludzie są z powołania. Są bo chcą pomagać.

Jeśli chodzi o psychologa to wierz mi,że on Ci uświadomi tyle rzeczy o Tobie, Twojej psychice, a także problemach a Ty nawet teraz nie zdajesz sobie z tego sprawy. Mi BARDZO szeroko otworzyła oczy. Wiele się z tego wynosi.

Nie zamykaj się. "To" jest problem. Przemyśl sobie wszystko na spokojnie.
Zobacz ile dziewczyn specjaliści wyciągnęli z tego bagna. Z bardziej zaawansowanych problemów. Były bardziej uparte a jednak potrafią normalnie żyć i funkcjonować. Są zdrowe. Myślisz,że nie warto?

Trzymaj się I zrób coś dla swojego zdrówka

[Kachulec]

Napisane przez IlonaP

Zgadzam się z Malinką Malwinką, jak czytam większość wypowiedzi to włos mi się jeży na głowie. Po tylu radach i przestrogach 17-latka pisze, że właśnie kupuje sobie dietę Cambridge, bo ona koniecznie musi schudnąć już teraz i natychmiast!!! A bez odrobiny rozsądku i pracy nic się nie da osiągnąć- co najwyżej chorobę! Ręce po prostu opadają! A pomyślała któraś co będzie za 10-20 lat, będą chciały mieć dzieci itd. i co wtedy?

Niestety w danej chwili WSZYSTKO traci dla nich na wartości... To zaślepienie powoduje zaciemnienie umysłu (inaczej tego nie umiem ująć ) Najtrudniej jest im otworzyć oczy,bo nie chcą nikogo słuchać.

[Akane]

Napisane przez loneliness

"Chcę mieć anoreksję"?! :| Chyba nie spotkałam się z taką wypowiedzią... Na szczęście...

Ja niestety spotkałam się parokrotnie. Podczas najtrudniejszego etapu choroby często siedziałam na forum, na którym udzielały się osoby chore na ED. Od czasu do czasu pojawiała się jakieś dziewczyna i zakładała temat typu "Jak zostać anorektyczką?" w treści wpisując, że chciałaby zachorować, bo musi schudnąć... Ręce opadały. Na szczęście osoby takie błyskawicznie były z forum usuwane, bo nie było to forum pro-ana, raczej krąg wsparcia tych, które w bagno już wpadły i nie mogły się z niego wygrzebać. Spędziłam tam wiele miesięcy..

[mavika]

ja właśnie gadam z wieloma anorektyczkami na gg i niektore sie lecza...i kazda twierdzi ze to jej niewiele daje...a ja jakos nie moge sie przelamac i zadzwonic...waham sie juz z pol roku jak nie dluzej...

[Akane]

Leczenie przynosi efekty, jeśli chce się wyzdrowieć. Jeżeli nie jest się tego pewnym, to faktycznie lekarze nic nie pomogą. Ja też przez kilka miesięcy wpadałam ze skrajności w skrajność, nie wiedziałam czego chcę. Z jednej strony chciałam być zdrowa, z drugiej panikowałam przed radykalną zmianą stylu życia, do którego tak bardzo się przyzwyczaiłam, że nie wyobrażałam już sobie niczego innego. Jeśli chcesz wyzdrowieć, to psycholog pomoże Ci to osiągnąć. Pytanie tylko, czy chcesz.

[loneliness]

Np. ja byłam u psychologa chyba 2 [albo 3?] razy. I żałuję. Bardzo żałuję.

Musiałam zrezygnować nie z własnej woli. A czasami bardzo mi tego brakuje...

[Akane]

Napisane przez loneliness

Np. ja byłam u psychologa chyba 2 [albo 3?] razy. I żałuję. Bardzo żałuję.

Musiałam zrezygnować nie z własnej woli. A czasami bardzo mi tego brakuje...

Może spróbuj jeszcze raz..? Państwowo? Domyślam się, że nie stać Cię na psychologa, może zapisz się do jakiejś poradni?

[Kachulec]

Napisane przez loneliness

Np. ja byłam u psychologa chyba 2 [albo 3?] razy. I żałuję. Bardzo żałuję.

Musiałam zrezygnować nie z własnej woli. A czasami bardzo mi tego brakuje...

Czasami poprostu źle się trafi. Psycholog to nie jest zwykły lekarz. Aby nasza terapia przynosiła efekty trzeba lubic swojego Psychologa W końcu dużo sie z nim rozmawia.
Poza tym sa różne rodzaje terapii i Psycholog potrzebuje jednak trochę czasu (co najmniej kilka spotkań) żeby indywidualnie dobrać ją do swojego pacjenta.

[loneliness]

Ja lubiłam "tamtą" Panią psycholog Tyle że za daleko bym musiała jeździć do niej.. No i płaci się niemało, co jest największym problemem...
Ale jakoś sama sobie daję radę. Czasem mam chwilę zwątpienia, ale na szczęście szybko mijają Gdybym zaczęła znów do psychologa chodzić, to jeszcze rodzice by pomyśleli, że znowu jest coś nie tak. A nie chcę już im więcej stresu dostarczać...

[Aluta]

hm...wiem że fajny mam staniczek, a masz swój wąntek?

[mavika]

a państwowo to pewnie tylko na czechosłowackiej?

[gonialola]

Napisałaś do mnie w sprawie bluzy... Co masz w zamian?

A co do wątku to... to jest straszne! Nigdy nie miałam takiego problemu na szczęście. Jestem jedną z tych szczęściar,która je co chce,kiedy chce i ile chce i lubi patrzeć na siebie w lustrze Ale jak widzę, ile z Was ma takie problemy,to aż się boję,że będę następna. A z drugiej strony,choć może to dziwne, jestem pełna podziwu dla takich dziewczyn.Za wytrwałość.Za upór. Za silną wolę. Nie potrafię sobie wyobrazic, jaka to musi być walka z samą sobą i determinacja,żeby mimo złego samopoczucia, głodu, wycieńczenia nie jeść,żeby dotrwać do celu.Walka godna podziwu, tylo cel niezbyt szczytny. Po co?Rujnować sobie zdrowie,żeby schudnąć? Dziewczyny! Nie warto! Pierwszym krokiem jest akceptacja samej siebie! Pozdrawiam

[loneliness]

hm... jak rozróżnić "zwykłe" przejadanie się od kompulsów? :/

[Kachulec]

Napisane przez loneliness

hm... jak rozróżnić "zwykłe" przejadanie się od kompulsów? :/

Hmmm to trudne :/ O rety,ale żeś zadała... Teraz będe nad tym rozkminiać. Ale wiesz co, chyba u osób "chorych" nie ma zwykłego przejadania. Są kompulsy i czasem zdarza się je skontrolować. Przejadanie się występuje u osób zdrowych. Chyba tylko tak. Gorzej gdy chcesz to wiedziec by stwierdzić czy jesteś już zdrowa czy wciąż w TYM tkwisz...

[loneliness]

Hm... zdaję sobie sprawę, że skoro sięgam po duże ilości jedzenia (dla wyładowania stresu np) mimo że i tak jest już w zupełności najedzona, to nie jest zbyt ciekawie... ale ja nie pochłaniam np. 2000 kcal za jednym zamachem, tylko przykładowo 400-500kcal... to przecież nie tak dużo...

[Kachulec]

Napisane przez loneliness

Hm... zdaję sobie sprawę, że skoro sięgam po duże ilości jedzenia (dla wyładowania stresu np) mimo że i tak jest już w zupełności najedzona, to nie jest zbyt ciekawie... ale ja nie pochłaniam np. 2000 kcal za jednym zamachem, tylko przykładowo 400-500kcal... to przecież nie tak dużo...

Ale bardziej liczy się fakt niż ilośc spożytych kalorii. Jednak różnica jest spora i można Ci tego pozazdrościć

Ja to się zastanawiam nad jakimś środkiem/lekiem hamującym apetyt, ale nic takiego nie znam i nie bardzo wierzę że to działa.

[loneliness]

Ja jem, nawet jak nie mam apetytu Ech... Dzisiaj naprawdę przesadziłam... aż problemy z żołądkiem mam

[Kachulec]

Napisane przez loneliness

Ja jem, nawet jak nie mam apetytu Ech... Dzisiaj naprawdę przesadziłam... aż problemy z żołądkiem mam

Tym to ja się nawet przestałam przejmować,że mnie boli...

Ale czas się wziąc w garść, wczoraj miałam dobry dzień,ale dzisiaj juz nie.

[valanthe]

Wydaje mi się loneliness, że kompulsy to są wtedy gdy jesz jesz i nie możesz przestać, a w dodatku masz ogromne wyrzuty sumienia. Mówisz: ah zjadłam już to, przekroczyłam, i jesz dalej. Denerwujesz się tym - jesz jeszcze więcej. I aż tak do bólu brzucha.
Coś niestety o tym wiem Po takim napadzie nie mogę spać, bo się zadręczam tym pół nocy, żałuję, parę razy zdarzyło mi się pobeczeć, a najgorsze jest to że nie mogę się uwolnić od myśli ile zjadłam.
Zwykłe objadanie się to jest dla przyjemności ale wąptię że aż do bólu brzucha i strasznych wyrzutów, jakby żołądek tobą rządził
Często Ci się to zdarza?

[Kachulec]

Napisane przez valanthe

Wydaje mi się loneliness, że kompulsy to są wtedy gdy jesz jesz i nie możesz przestać, a w dodatku masz ogromne wyrzuty sumienia. Mówisz: ah zjadłam już to, przekroczyłam, i jesz dalej. Denerwujesz się tym - jesz jeszcze więcej. I aż tak do bólu brzucha.
Coś niestety o tym wiem Po takim napadzie nie mogę spać, bo się zadręczam tym pół nocy, żałuję, parę razy zdarzyło mi się pobeczeć, a najgorsze jest to że nie mogę się uwolnić od myśli ile zjadłam.
Zwykłe objadanie się to jest dla przyjemności ale wąptię że aż do bólu brzucha i strasznych wyrzutów, jakby żołądek tobą rządził
Często Ci się to zdarza?

Do tego wszystkiego co napisałaś zauważyłam nawet że czasem trudno jest mi sobie dokładnie przypomnieć co zjadłam. Bo jedząc wkładam do buzi wszystko co mi w łapki wpadnie, nie czuje już w pewnym momencie smaku,bo wybieram na poczatku wszystko o najintensywniejszych smakach.

[loneliness]

Napisane przez valanthe

Wydaje mi się loneliness, że kompulsy to są wtedy gdy jesz jesz i nie możesz przestać, a w dodatku masz ogromne wyrzuty sumienia. Mówisz: ah zjadłam już to, przekroczyłam, i jesz dalej. Denerwujesz się tym - jesz jeszcze więcej. I aż tak do bólu brzucha.
Coś niestety o tym wiem Po takim napadzie nie mogę spać, bo się zadręczam tym pół nocy, żałuję, parę razy zdarzyło mi się pobeczeć, a najgorsze jest to że nie mogę się uwolnić od myśli ile zjadłam.
Zwykłe objadanie się to jest dla przyjemności ale wąptię że aż do bólu brzucha i strasznych wyrzutów, jakby żołądek tobą rządził
Często Ci się to zdarza?

Hm.. czy często... Zależy od sytuacji... Tzn. tylko wtedy, kiedy mnie coś wkurzy, coś mi nie wyjdzie, ktoś sprawi mi przykrość. A przez ostatnie 3-4 dni codziennie... I codziennie mówię "dziś się nie dam" i nie wychodzi zobaczymy, co będzie dzisiaj...

[Kachulec]

Napisane przez loneliness

Hm.. czy często... Zależy od sytuacji... Tzn. tylko wtedy, kiedy mnie coś wkurzy, coś mi nie wyjdzie, ktoś sprawi mi przykrość. A przez ostatnie 3-4 dni codziennie... I codziennie mówię "dziś się nie dam" i nie wychodzi zobaczymy, co będzie dzisiaj...

To jest typowe właśnie dla kompulsów. Ale dasz radę nad tym zapanowac

[sardynka80]

a z tym kompulsem to tragedia. Ciągłe powtarzanie, że dzisiaj już ostatni kawałek ale za to od jutra podwójna dieta, ale to kurcze nigdy nie wychodzi. Ja kiedyś wpoiłam w siebie 10 diety z czasopisma claudia (dieta niełączenia). Jadłam chyba ze 100 razy dziennie i 4 kilo w dół poszło, niestety po pół roku skoczyło, ale ta dieta przed latem jest rewelacyjna. Za to program żywieniowy Weight watchers to wydaje mi się na dłuższą metą dobre, mają w spisie nawet czukulady i w sumie je się w miarę dowolnie przestrzegając kilku podstawowych norm, będę próbowała to na bieżąco informnę co i jak

[Natix]

Jenyyy dziewczyny Przejrzałam ten wątek i stronkę o anoreksji http://www.anoreksja.org/ i się przeraziłam Najbardziej przestraszyło mnie to, że chyba sama wpadłam poniekąd w pułapkę odchudzania Moje teraźniejsze życie opiera się na myśleniu o jedzeniu. Od razu mówię, że do standardowo "zbudowanej" anorektyczki mi bardzo dużo brakuje, to po przecz. większości artykułów dowiedziałam się, że to nie wymiary i waga stwierdzają o tym, czy wpadłyśmy w sidła tej choroby... Masakra...