Zacząc studia... po raz drugi

[_vixen_]

Napisane przez andzia1989r

Zawsze przez 5 lat mogę wrócic bez dziekanki. Płaci się za wpis z powrotem na listę studentów, ale zaczęłabym d 3-go roku, nie od 1-wszego.

To tym lepiej dla Ciebie.
Jednak na pewno warto zaliczyć wszystkie możliwe egzaminy, może przemęczyć się przez rok do konca, bo przecież od lutego żadnych sensownych studiów nie zaczniesz.

[skazana_na_bluesa]

ale co to za problem odpaczac od studiow i popracowac? kolejne studia zacznie od pazdziernika. i juz.

[andzia1989r]

Ehh to też nie tak prosto. Skupiłabym się na intensywnym poszukiwaniu pracy. Wiem, że jeśli z tych zrezygnuję to w kwestii edukacji jestem zdana na siebie więc czesne + dojazdy muszę opłacic sama.

Muszę to wszystko przemyślec bo mam mega mętlik w głowie.

[_vixen_]

Weź pod uwagę to, że wcale nie tak łatwo znaleźć dobrej pracy. Żebyś czasem nie została z rzuconymi studiami i pracą w sklepie

[szmyrk]

Powiem tak; moim zdaniem, nie ma co sie na sile meczyc i zmuszac tracac przy tym nerwy, zdrowie i kolejne dni/miesiace/lata. Zas robienie papierka dla pierka, albo ze strachu przed rodzicami uwazam za totalna glupote i strate czasu, i energii.

Sama rzucilam niesatysfakcjonujace mnie studia po niemal trzech latach, tuz przed obrona Nie zaluje.
Moja historia jest nieco inna bo i facet sie tu blaka i wyjazd daleki, ale tez np. byli toksyczni rodzice, ktorym do tej pory zdarza sie (teraz juz tylko) biadolic nad moim rzuceniem studiow (mimo, iz powoli bede konczyc pierwszy stopien nowych studiow).
Nowe studia sa swietne - wreszcie czuje, ze sie naprawde rozwijam i mam prawdziwa frajde z uczenia sie.

[ViLLeMkA]

andzia, ja na Twoim miejscu dałabym na razie z siebie wszystko, żeby zaliczyć ten semestr. Już kilka zaliczyłaś przecież. i wysyłać teraz dużo CV we wszystkie sensowne miejsca, bo szukanie pracy obecnie chwilę trwa.

Btw, uważam, że dużo lepsze są systemy licencjat + mgr, bo ja niedługo skończę swój kierunek, a na magisterkę zamierzam iść na pokrewny, jednak nie ten sam. Licencjat daje czas na zapoznanie się z materiałem i wybór najbardziej interesującej dziedziny.

[olusiaaa1987]

Ja miałam podobną sytuację. Po maturze stwierdziłam, że składam na prawo i politologię. W efekcie poszłam na politologię, co na początku szczerze powiedziawszy tych studiów nie czułam wogule wręcz zawiodłam się w jakiś sposób- inaczej sobie te studia wyobrażałam. Żałowałam strasznie że jednak na to prawo nie poszłam właśnie z takiego powodu ze nie poradzę sobie że się spalę zostanę wyrzucona, nie zrobie aplikacji bo ciężko się dostać i do dziś jest moim niespełnionym marzeniem w sumie. Również jak ty myślałam nad rzuceniem studiów, bynajmniej miałam taki okres czasu, ale po przemyśleniu skalkulowaniu wszystkiego coś we mnie drgnęło i stwierdziłam ze jednak skończę politologię. Zrobiłam jednak sobie przerwę po licencjacie i poszłam na socjologię. Ku mojemu zaskoczeniu stwierdziłam, że na przyszły rok akademicki startuję na uzupełniające magisterskie studia z politologii. Więc rok przerwy w moim przypadku mi pomogł . Dlatego radzę Tobie spróbować zdać sesje zimową i wziąć dziekankę{bo po co bawić się w płacenie kasy za wpis} nie rezygnować z prawa nigdy nie wiadomo co będzie może okazać się Twoim kapitałem na przyszłość a co jak co ale o dobrą pracę ciężko;/

[wika82]

Olusiaaaa1987, dostać się na aplikację nie jest obecnie aż tak ciężko. Zdecydowanie trudniej jest trafić na sensownego patrona i pracę w kancelarii. ;/
Sorry za offtop.

[andzia1989r]

Podjęłam decyzję o rezygnacji z moich studiów. Co dalej? Szukam pracy, czeka mnie poinformowanie o mojej decyzji rodziców, i boję się co będzie w przyszłości, ale decyzji jestem pewna.

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez andzia1989r

Podjęłam decyzję o rezygnacji z moich studiów. Co dalej? Szukam pracy, czeka mnie poinformowanie o mojej decyzji rodziców, i boję się co będzie w przyszłości, ale decyzji jestem pewna.

Mam nadzieje, ze rodzina okaze Ci zrozumienie .

[andzia1989r]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;24247127]Mam nadzieje, ze rodzina okaze Ci zrozumienie .[/QUOTE]


Szczerze mówiąc nie liczę na to. Jednak zabic mnie nie zabiją. Mam niedługo 22 lata, za 2,5 mam wyjśc za mąż, chcę iśc do pracy, usamodzielnic się. To dobry moment żeby zacząc podejmowac własne decyzje bez ciągłego oglądania się na innych.

[gorzkaczekoladaa]

Temat o przerwaniu studiów dotyczył również mnie.
Po liceum poszłam na filologię na uniewersytet.Wszystko było fajnie dopóki nie trafiłam na zajęcia z języka A(czyli język wiodący). Nie potrafiłam żadnego kontaktu z prowadzącą znaleźć. Coraz bardziej zacinałam się w sobie, problemy z psychiką nasiliły się( od II lo byłam pod opieką psychiatry i psychologa). Nie chodziłam na zajęcia, coraz bardziej się nakręcałam.
Warunek z tego przedmiotu zdałam po wyjściu z oddziału toksykologicznego...Ale zdałam, po drugim roku wzięłam urlop zdrowotny.Wróciłam i powtórka z rozrywki. Przez kilka miesięcy nie wychodziłam wręcz z domu, dopiero nauka w szkole policealnej jakoś postawiła mnie na nogi. Chcę poprawić maturę i od października jeszcze raz iść na studia. Ale tych pierwszych studiów nie zaczęłabym już po raz drugi, za bardzo zniszczyły mnie psychicznie.

Myślę,że podjęłaś dobrą decyzję.
U mnie burza w domu trwała miesiącami, przestałam bywać w domu bo wtedy byłam na kilkumiesięcznym leczeniu w szpitalu psych., kontakty z rodzicami zerowe i dogryzanie na okrągło.
Do dzisiaj rodzinka próbuje wbijać mnie w poczucie winy, ale się nie daję.

A najśmieszniejsze jest to, że jak jedna z niewielu miałam słownik języka A i zrobiony do końca podręcznik(skończyłam go na początku listopada, miał służyć do czerwca). Kiedy przychodziłam na zajęcia myślałam,że zwymiotuję z nerwów.

[doriiska]

Również zrezygnowałam ze studiów i jakoś nie czuję się z tego powodu gorsza od innych, studiujących. Na ten kierunek poszłam, ponieważ nie miałam sprecyzowanych planów, nie interesował mnie żaden inny kierunek na mojej uczelni, a na wymarzony do innego miasta się nie dostałam.
Od października chcę rozpocząć nowe studia a obecnie trochę pracuję, staram uczyć się języka. Jakoś przezimuję te pół roku.

Życzę powodzenia w szukaniu pracy i nowej ścieżki w edukacji


Andzia1989r tak czytam i wypatrzyłam, że interesowały Cię wykłady i ćwiczenia z ekonomii. W takim razie może zdecyduj się na zaoczną ekonomie od października? Może to właśnie to

[andzia1989r]

Ja chcę wykorzystać ten czas do października.

Przede wszystkim praca. Zawsze pracuję w wakacje... i powiem wam, że mając pracę czuję się spełniona i szczęśliwa. Samodzielna, niezależna... No po prostu czuję, że lubię pracowac, nawet jak łatwa praca to nie była.

Po drugie język angielski. Chcę go sensownie podszkolic. Tż obiecał dawac dobre korepetycje. Jak już go podszkolę to pomyślę o certyfikacie.

Po 3 głębokie zastanowienie nad kierunkiem studiów. Wiem, że na pewno zaoczne... i na pewno nic związanego z prawem.

---------- Dopisano o 18:52 ---------- Poprzedni post napisano o 18:43 ----------

Co do ekonomi... Prawdę mówiąc całą klasę maturalną mówiłam, że to jest właśnie to, że idę na ekonomię. A potem... nie wiem co mi odwaliło.

Do końca kwietnia postaram się zdecydować co dalej. Jeśli ekonomia to pół roku intensywnych korepetycji z matematyki się przyda (3 lata zero styczności, wcześniej LO o profilu humanistycznym).

[doriiska]

Skoro chciałaś na nią iść, to czas w końcu spełnić marzenia

Ja marzyłam o administracji, poszłam na pedagogikę, którą rzuciłam. Dlatego od października zaczynam właśnie administrację

A gdzie chciałabyś pracować?

[andzia1989r]

Jeśli chodzi o pracę początkowo nie mam żadnych wymagań. Po prostu potrzebuję kasy.

W przyszłości. Mam w rodzinie chyba z 5-ciu bankierów. Zawsze praca w banku mi się podobała. Znam ją od podszewki i od każdego stanowiska chyba, że tak powiem Zastanawiam się czy nie pójśc właśnie w tym kierunku.

[killerzin]

jestem/byłam w podobnej sytuacji co Ty, dlatego piszę
studiowałam prawo (1rok tylko) i znam ten 'ciężar'. pierwsza sesja minęła, była poprawka ale jakoś przeżyłam. do drugiej nie podeszłam, bo te studia wyniszczyły mnie psychicznie i zdrowotnie, wpadłam w ostrą depresję, nabawiłam się problemów z tarczycą przez stres itp.
poza tym to nie było to... prawo uważam kierunek dla pewnego typu osób, jeśli się nie czuje, że to jest pasja, coś czemu chcesz poświęcić każdą minutę dnia (bo zakuwać trzeba ostro...), to... lepiej zrezygnować. nawet na 3 roku, jak Ty. dlaczego?
bo poszłam na inny kierunek (polonistyka) i odnalazłam swoje powołanie, którego nigdy bym nie poznała, gdybym dalej się kisiła na prawie czuję się wspaniale, uważam to za jedną z lepszych decyzji w moim życiu.

mam nadzieję, że swoim 'doświadczeniem' dam Ci trochę do myślenia, bo być może, ze też tracisz swoje powołanie ciągnąc na siłę prawo pozdrawiam

EDIT. oj tak, pamiętam to 'zmuszanie się', tragedia. jak to nazywałam: 'wolałabym pracować w kamieniołomach, czy przy odśnieżaniu miasta, niż siedzieć nad konstytucyjnym'
dziewczyno, nie marnuj się! musisz podjąć decyzję, a nie nie tkwić w zawieszeniu. 3 lata, wiadomo, że trochę szkoda... ale jakim kosztem? niewarto

[201711060955]

a ja uważam, że skoro już masz 3 lata za sobą, to warto by dokończyć ten kierunek, bo jak zaraz pójdziesz do pracy, potem ślub, dzieci itp.. i zupełnie zapomnisz o studiach, dlatego dokończ to co zaczęłaś, już masz bliżej niż dalej do końca!

[Madia]

Ja rzuciłam studia będąc na drugim roku, a potem zaczęłam drugie. I pomimo, że fajnie by było mieć studia w ogóle za sobą, to uważam, że to była bardzo dobra decyzja. Nie męczę się na tym kierunku, mimo tego, że wcale mniej się nie uczę. Sprawia mi to przyjemność.
Moja koleżanka rzuciła studia na których teraz jestem, bo też tego nie czuła. Teraz studiuje inny kierunek i jest szczęśliwa bo robi to, co kocha.

Czasem trzeba podjąć po prostu decyzję, która może przewrócić nasz świat do góry nogami

[Alinka_91]

Napisane przez andzia1989r

Po co piszę hmm... chyba potrzebuję pogadac z kimś kto był w takiej bądź podobnej sytuacji. Co z tym fantem zrobił, że tak powiem.

Odpowiem podobnie jak wiele osób- na Twoim miejscu rzuciłabym studia,jeśli na prawdę Ci nie odpowiadają.
Ja zaczęłam w tym semestrze...i trwało to dwa miesiące. Wiem,jak głupio to brzmi, jak lekkomyślnie, ale moja decyzja była spowodowana po pierwsze porażką przy rekrutacji na iny kierunek, a po drugie-chęcią ukończenia przyszłościowego kierunku, który kiedys da mi dobra prace itd itp.
Oczywiście był to błąd.Teraz szukam pracy co wcale łatwe nie jest,czuje się podobnie jak wiele Wizażanek które się wcześniej wypowiadały. Zastanawiam się nad dwoma kierunkami (nad wyborem między nimi)-oba są uznawane za nijakie i bez przyszłości.

Tak więc podsumowując-najszczęśliwsi ludzie jakich znam, spełnieni zawodowo i nie tylko,to tacy którzy kierowali się w życiu pasją.Wiem,ze to brzmi banalnie,ale naprawdę w dzisiejszych czasach też jest możliwe.Zrozumiałam to-co prawda po czasie,a le lepiej późno niż wcale i nie żałuję swojej decyzji.

---------- Dopisano o 16:43 ---------- Poprzedni post napisano o 16:25 ----------

Napisane przez doriiska

poszłam na pedagogikę, którą rzuciłam.

Można wiedzieć dlaczego rzuciłaś pedagogikę? Mocno biorę ten kierunek pod uwagę-stąd pytanie.

[andzia1989r]

Ze studiów zrezygnowałam. Czuję, że to dobra decyzja.

Przede mną rozważania: co od października. Poszukuję też pracy, jutro mam kolejną rozmowę , i wierzę, że to co w przyszłości będzie lepsze od tego co w przeszłości.

[plintak]

andzia a skąd jesteś? ostatnio dostałam na maila informację o przeprowadzanej rekrutacji w firmie finansowej w Krakowie, jedyny warunek to znajomość j. angielskiego. Na pół etatu lub cały. Sama się zastanawiałam czy by nie składać. Jeśli jesteś z okolic Krk i chcesz więcej info napisz na priv.

[doriiska]

Napisane przez Alinka_91

Można wiedzieć dlaczego rzuciłaś pedagogikę? Mocno biorę ten kierunek pod uwagę-stąd pytanie.

Poszłam na te studia bez przekonania, choć utrzymywałam się myślą, że na mojej specjalności - doradztwo zawodowe(czyli od półrocza) będę mieć lepsze przedmioty. Okazało się, że ludzi było za mało i specjalność nie zostałam utworzona. Poza tym ludzi po tym kierunku jest naprawdę dużo, a według mnie jedynie specjalność wczesnoszkolna i przedszkolna ma przyszłość. W kółko to gadali nam, że my nauczyciele, pedagodzy, opiekunowie..blablabla. Dusiłam się na tym kierunku.
Jeśli nie lubisz pracy z dziećmi, nie chcesz zostać nauczycielem, wychowawcą bądź opiekunem to nie polecam.


andzia a jak tam rodzice, pogodzili się z Twoją decyzją? Szczęściara..gdzie wybierasz się na rozmowę kwalifikacyjną?

Dziewczyny, co do tej pracy to masakrycznie ciężko, przynajmniej u mnie. Ale ciągle gdzieś chodzę i szukam ogłoszeń, w UP też.

[andzia1989r]

Napisane przez doriiska

andzia a jak tam rodzice, pogodzili się z Twoją decyzją? Szczęściara..gdzie wybierasz się na rozmowę kwalifikacyjną?

Konkretnie pomarudzili, stwierdzili, że oni moją edukację przestali finansowac. Ale mogło byc gorzej.

Rozmowa o pracę w galerii handlowej w sklepie z bielizną.

Dziewczyny, co do tej pracy to masakrycznie ciężko, przynajmniej u mnie. Ale ciągle gdzieś chodzę i szukam ogłoszeń, w UP też.

Ja też. Wierzę, że w końcu coś znajdę

[doriiska]

Napisane przez andzia1989r

Konkretnie pomarudzili, stwierdzili, że oni moją edukację przestali finansowac. Ale mogło byc gorzej.

Rozmowa o pracę w galerii handlowej w sklepie z bielizną.



Ja też. Wierzę, że w końcu coś znajdę

Ostatnio zanosiłam CV do odzieżówki, wizeła je pani kierownik i od razu chwilę ze mną porozmawiała. Choć ogłoszenie wisi bardzo długo i tak rozmawia z każdym, więc marnie to widzę :/ Chcieć, to nie zawsze móc.

Powodzenia - obyś dostała pracę a nad nowym kierunkiem studiów już sie zastanowiłaś?

[Alinka_91]

Napisane przez doriiska

Jeśli nie lubisz pracy z dziećmi, nie chcesz zostać nauczycielem, wychowawcą bądź opiekunem to nie polecam.

Lubię pracę z dziećmi.Mam z nimi dobry kontakt.Sprawia mi to przyjemność i właśnie o edukacji wczesnoszkolnej myślałam-ale obawiam się braku konkretnej pracy,jakiegoś zagubienia wśród tłumów po tym kierunku.
Rozważam tez turystykę i rekreacje-drugi kontrowersyjny kierunek,jednocześnie drugi który mnie naprawdę interesuje.
Sory za off topa, ale jak zobaczyłam że masz na ten temat jakieś rozeznanie postanowiłam się poradzić

Autorce wątku mimo wszystko gratuluje podjęcia jakiejkolwiek decyzji,bo to nie łatwe.Zostaje nam chyba tylko życzyć powodzenia

[Nektaryna]

Napisane przez andzia1989r

Jeśli chodzi o pracę początkowo nie mam żadnych wymagań. Po prostu potrzebuję kasy.

W przyszłości. Mam w rodzinie chyba z 5-ciu bankierów. Zawsze praca w banku mi się podobała. Znam ją od podszewki i od każdego stanowiska chyba, że tak powiem Zastanawiam się czy nie pójśc właśnie w tym kierunku.

W banku to po liceum profilowanym ekonomicznym możesz już pracować. Niestety na ekonomii spotkasz się z prawem i czasami może być ciężko I uczyłaś sie matematyki na poziomie rozszerzonym? Tyle lat nie miałaś styczności z matematyką więc jak później przyjdzie ekonomia matematyczna, ekonometria, wnioskowanie statystyczne to może być ciężko... Jeżeli uczyłaś się rozszerzonej matematyki w liceum to jak sobie poprzypominasz powinno być ok ale jak podstawowej bedziesz mieć braki i nie bedziesz nadążać za innymi i znowu się zniechęcisz do studiów.
Pisze to dlatego że zrezygnowałaś z prawa bo nie lubisz prawniczych przedmiotów - a na ekonomi też takie masz. Na prawie przez 3 lata nie miałaś matematyki i bedzie ci dużo ciężej niż komuś świezo po liceum.
Zastanów się nad tym co ty chcesz w życiu robić - nie to co ci mama każe, nie dlatego że pół rodziny robi w takiej branży i ni edlatego że to prestiżowy kierunek.
Do czego masz dryg, kim chcesz być, co cię interesuje?

[miczka21]

Na ekonomi nie ma za wiele prawa , a z matma sobie poradzi , np . na korkach

[doriiska]

Napisane przez Alinka_91

Lubię pracę z dziećmi.Mam z nimi dobry kontakt.Sprawia mi to przyjemność i właśnie o edukacji wczesnoszkolnej myślałam-ale obawiam się braku konkretnej pracy,jakiegoś zagubienia wśród tłumów po tym kierunku.
Rozważam tez turystykę i rekreacje-drugi kontrowersyjny kierunek,jednocześnie drugi który mnie naprawdę interesuje.
Sory za off topa, ale jak zobaczyłam że masz na ten temat jakieś rozeznanie postanowiłam się poradzić

W takim razie będziesz pedagogiem z powołania i powinnaś się sprawdzić Mnie to zupełnie nie kręciło, więc sama rozumiesz.

[andzia1989r]

Co do matematyki, nie jestem umysłem typowo humanistycznym, radziłam sobie raczej zawsze świetnie ze wszystkim. Przez ok 2 lata indywidualnie przygotowywałam się do rozszerzonej matury z matematyki, później zmieniłam na historię, ale jakaś wiedza pozostała. Pisałam też chyba tutaj, że wzięłabym zwyczajnie korki, mam do studiów 8 miesięcy. Ponadto mam tam znajomych. Chodzili ze mną do klasy na humana, dali z matmą radę dam i ja.

Co do prawa: naprawdę sądzisz, że maleńka ilość prawa na ekonomii mi straszna? Biorąc pod uwagę, że mam 2,5 roku za sobą, to ja tam się będę po prostu nudzić bo widziałam te wykłady na swoje własne oczyska

Jeszcze co do studiów nie zdecydowałam. Mam troszkę czasu. Biorę kilka opcji pod uwagę.