Wizja przyszłości TŻta nie pokrywa się z moją :(

[90agnieszka90]

Tak...dziś zdałam sobie z tego sprawę

Z Tżtem dogadujemy się świetnie.Jesteśmy po raz drugi w związku. On jest na piątym roku studiów ja na drugim. On już zaczyna szukać pracy, dla mnie to jeszcze przyszłość ( takich dorywczych prac nie liczę )

Wiadomo,że obecnie o pracę jest ciężko.TŻ prawie po studiach, po egzaminie z angielskiego biznesowego i po kursie księgowości nie może znaleźć pracy Ba, nawet na rozmowy go nie zapraszają Zaczyna go to coraz bardziej załamywać i nie ukrywa,że wiąże swoją przyszłość z życiem za granicą. Oczywiście nie teraz i nie sam. Chciałby wyjechać ze mną... problem w tym,że ja KOMPLETNIE nie wyobrażam sobie życia na emigracji. Może rzeczywiście w innych państwach jest lepiej, ale co z tego? Nie wyobrażam sobie życia daleko od domu i rodziny i już Niby to wszystko to takie " gdybanie" ale zaczyna mnie to przerażać Chyba stworzył się koflikt interesów

[andzia1989r]

Usiąść wprost wyłożyć obie strony kawę na ławę, porozmawiać, zastanowić się.

Nie ma co tematu odkładać, zamieciony pod dywan spod niego wyjdzie, a nawet zamieciony będzie Cię męczył.

[Elfir]

Niech się stara składać aplikacje również w innych miastach.

[xopili]

A ma jakieś doświadczenie? jak nie to niech zacznie od darmowych praktyk

[Gwiazdaa]

Taka sytuacja jak u mnie. Z tym,ze to ja nie wyobrażam sobie życia w polsce i nie chce tu żyć. Natomiast mój Tż jest totalnym polakiem na 101%
Rozwiązanie może być takie , że pojedziecie na kilka lat, dorobić się jakoś, wrócicie postawicie dom i już. Może od czasu do czasu jakiś wyjazd czy cos innego.

[201803290936]

Napisane przez 90agnieszka90

Tak...dziś zdałam sobie z tego sprawę

Z Tżtem dogadujemy się świetnie.Jesteśmy po raz drugi w związku. On jest na piątym roku studiów ja na drugim. On już zaczyna szukać pracy, dla mnie to jeszcze przyszłość ( takich dorywczych prac nie liczę )

Wiadomo,że obecnie o pracę jest ciężko.TŻ prawie po studiach, po egzaminie z angielskiego biznesowego i po kursie księgowości nie może znaleźć pracy Ba, nawet na rozmowy go nie zapraszają Zaczyna go to coraz bardziej załamywać i nie ukrywa,że wiąże swoją przyszłość z życiem za granicą. Oczywiście nie teraz i nie sam. Chciałby wyjechać ze mną... problem w tym,że ja KOMPLETNIE nie wyobrażam sobie życia na emigracji. Może rzeczywiście w innych państwach jest lepiej, ale co z tego? Nie wyobrażam sobie życia daleko od domu i rodziny i już Niby to wszystko to takie " gdybanie" ale zaczyna mnie to przerażać Chyba stworzył się koflikt interesów

Pogrubione: nie, nie dogadujecie się (we wszystkim) świetnie, pewne sprawy Was dzielą - normalna sprawa w związku. Pogódź się z tym faktem i po prostu pogadajcie o tym, w czym się nie zgadzacie, spróbujcie poszukać jakiegoś wyjścia z sytuacji.

[limonka1983]

Napisane przez andzia1989r

Usiąść wprost wyłożyć obie strony kawę na ławę, porozmawiać, zastanowić się.

Nie ma co tematu odkładać, zamieciony pod dywan spod niego wyjdzie, a nawet zamieciony będzie Cię męczył.

Dokładnie. Dotyczy to nie tylko pracy, czy mieszkania. Np. ja musiałam rozstać się z facetem, gdyż okazało się, że on w ogóle nie chce mieć dzieci, ślubu i nie widzi potrzeby zamieszkania razem. Byliśmy razem 7 lat z przerwą, a tu klops. Podczas studiów nie rozmawialiśmy o dzieciach, bo wiadomo, że wpierw skończenie szkoły i znalezienie pracy, ale dla mnie było oczywistym, że później się hajtniemy, itd. A on nie musi się przeprowadzać, bo ma gdzie mieszkać (zawsze mogę mieszkać z nim i jego mamusią), ślubu nie potrzebuje (ja nalegałam choćby za względu na nabycie kilku praw), a do dzieci jeszcze nie dorósł, może za 10 lat (gdy ja już będę miała lat 38. Cudowny wiek na 1 dziecko). Temat nie istniał, póki nie pokończyliśmy studiów, itd. A potem, gdy już "przeszkody" zostały pokonane okazało się, że facet od początku miał kompletnie inne plany, co do naszej przyszłości, niż ja i żadna siła nie jest w stanie go przekonać, by zmienił zdanie. Związek skończył się paskudnie, ja poczułam się po części oszukana... 7 lat mogę sobie wsadzić w tyłek. Lepiej porozmawiajcie sobie od razu, bo "problem" nie zniknie i kiedyś ta rozmowa wraz z ewentualną decyzją, co dalej, będą musiały się pojawić.

[v-x-n]

A mnie się wydaje, że wszelkie decyzje odnośnie miejsca zamieszkania jeszcze sporo przed Tobą i możesz zmienić zdanie 10 razy. Jak byłam na drugim roku to też nie wyobrażałam sobie wyjazdu za granicę (Ja za granicą? Nigdy w życiu!), aktualnie jestem po studiach i.. marzę tylko o tym, żeby się stąd wyrwać (mieszkałam za granicą rok i.. wbrew moim wszelkim obawom tam żyło mi się dużo lepiej).

Generalnie ja bym poczekała i zobaczyła jak Wam się życie ułoży - może Twój facet znajdzie pracę w kraju, może za granicą. Z Twoją pracą też kto wie jak będzie. Ja na Twoim miejscu byłabym otwarta na wszelkie możliwości, które niesie życie, w tym na wyjazd za granicę.

Tak po prawdzie, życie gdzieś tam, ileś tysięcy kilometrów od rodziny to nie jest koniec świata, w większości przypadków połączenia samolotowe są tak dobre i tanie, że można się prawie tak samo szybko dostać z jakiegoś kraju do np. Gdańska jak np. z Zakopanego pociągiem :P

[paula78]

A z czego zamierzacie sie utrzymywać ?a przeprowadzka do innego miasta w PL ?chociaż czasami nie ma tó różnicy czy to inne miasto w PL czy gdzieś za granicą pod wzgledem czasu dojazdu.
rodzina rodziną ,dom domem ale pewne decyzje trzeba podjąć.

[lala2506]

Dobrze, że ja pewne rozmowy mam już za sobą. Co do Ciebie autorko, ja rozumiem rodzina rodziną itd, ale jeżeli Twój TŻ mając takie wykształcenie i kursy, nie może znaleźć pracy, mimo, że chce, to nie świadczy to dobrze o pracy w Polsce. Fakt, że chce wyjechać za granicę świadczy o nim dobrze, bo chce zarabiać, a nie nie mając pracy siedzieć u rodziców na garnuszku. Rodzina rodziną, ale rodzina Was utrzymywać nie będzie Nie ma pracy w Polsce, można wyjechać. Można np tylko na jakiś czas, a nie na stałe. A Ty sobie pomyśl gdybyś po swoich studiach nie znalazła pracy, czy rodzina Cię będzie trzymać w Polsce? Przez to, ze zostaniesz praca się sama nie znajdzie, a pieniądze na drzewie w ogrodzie nie urosną.

[sokosita]

Musicie o tym szczerze porozmawiać, może dojdziecie do jakiegos kompromisu. To tez zalezy od tego czy to z nim tak naprawde chcesz tworzyc tą tak jakby 'swoja' rodzinę.

[Juliette88]

Nie wiem gdzie mieszkacie, ale nie wierzę w hasła: "W Polsce nie ma pracy". Są miasta z większym i mniejszym bezrobociem. W Warszawie, Poznaniu, Trójmieście czy Wrocławiu nie trudno o pracę, dobre zarobki i możliwości rozwoju zawodowego. Nie wszystko od razu spada z nieba. Zawsze najtrudniej dostać pierwszą pracę, bo człowiek często kończy studia z zerowym doświadczeniem. Ale nie można się poddawać i szukać pracy z nastawienie, że z samego faktu posiadania magistra i ukończenia kursów, dobrze płatna praca mi się należy, jak psu buda.

[Sondrina]

Moim zdaniem Twój chłopak za szybko zraża się niepowodzeniami. To normalne, że tuż po studiach trudno o pracę w zawodzie chyba że ma się znajomości, bo pracodawca patrzy na doświadczenie, a po studiach takiego zazwyczaj nie ma. Może też w Waszym mieście jest mało firm z branży, w której pracy szuka Twój chłopak. Poza tym na początek Twój chłopak mógłby się załapać gdzieś na staż, to zaprocentuje w przyszłości.

[ScarlettOh]

Skąd ja to znam?

Powiem tak. Kiedy nawiązaliśmy z moim TŻem bliższą znajomość i w końcu zaczęliśmy "być razem", on pracował za granicą, a ja byłam w Polsce. Namawiał mnie do wyjazdu, ale ja z jednej strony nie wyobrażałam sobie życia za granicą - nawet na jakiś czas (Polka, patriotka, jeśli się chce to wszystko można, nawet w Polsce), a po drugie - nie chciałam decydować się na taki krok i wspólne mieszkanie po krótkim czasie "bycia razem". W międzyczasie odwiedziłam go kilka razy tam, za granicą. Jakiś czas temu wrócił do Polski i PONOWNIE próbuje tu znaleźć pracę. I mimo, że za granicą zdobył naprawdę dobre papiery (CV), nadal w Polsce pracy znaleźć nie może.

Moje kilkukrotne wyjazdy do niego sprawiły... że sama zaczęłam tęsknić za miastem, w którym wówczas mieszkał. I sama... zaczęłam "chcieć" tam wyjechać i trochę pomieszkać. Na razie mamy wiele możliwości na przyszłość, ale wyjazd za granicę jest jednym z najbardziej prawdopodobnych.

Myślę, że Tobie też przydałoby się takie... przyzwyczajenie do zagranicy. Choć wtedy, musielibyście zdecydować się na związek na odległość, a tego nikomu nie polecam.

Nie powiem - zrób tak i tak. Mogłam Ci jedynie nakreślić swoją sytuację, która jest bardzo podobna do Twojej. Życzę Ci (Wam) powodzenia w życia i bycia szczęśliwymi RAZEM. Nieważne - tu czy tam.