Związek wykładowcy i studentki.

[krooolewna]

Napisane przez kotzen

Uniwersytet. A kuszą mnie uśmiechy studentek po sesji też się usmiechają... to stwarza jakieś nadzieje? Czy sa tylko poprostu grzeczne?

Hmmm jeśli chodzi o mnie to bardzo często uśmiecham się do wykładowców i z nimi rozmawiam,a na pewno nic do nich nie czuję.
Nie powiem,niektórzy są b.przystojni i uprzejmi,ale nie wyobrażam sobie,żeby cokolwiek więcej robić z nimi.
Głupia jak dla mnie sytuacja.

[wickerpark]

Mysle, ze chyba masz 15 lat

[madziulka1989]

Myślę, że to, że studentki się uśmiechają to chyba nic takiego nie znaczy.. . Tak się składa, że większość z nich chce być po prostu miła. Mnie z moim wykładowcą bardzo zbliżyły po prostu rozmowy i częste spotkania ... Dodam , że jest on promotorem mojej pracy lic. więc jest wiele okazji do prywatnych spotkań i rozmowy nie tylko na tematy związane z pracą licencjacką więc jeśli jesteś promotorem to masz idealną okazję
Pozdrawiam

[wickerpark]

Uczelnia jest takim miejscem, gdzie usmiech nie musi nic oznaczac (wykladowcy tez czesto sie usmiechaja), moze jednak znaczyc bardzo duzo. Jesli nie nawiazesz kontaktu osobistego, to nigdy sie nie dowiesz.

[monaobi]

Z czasem przychodzi zniechęcenie, a tak naprawdę żal

---------- Dopisano o 00:57 ---------- Poprzedni post napisano o 00:48 ----------

Napisane przez kotzen

Uniwersytet. A kuszą mnie uśmiechy studentek po sesji też się usmiechają... to stwarza jakieś nadzieje? Czy sa tylko poprostu grzeczne?

[wickerpark]

A jak nie widac to znaczy, ze nie ma? Percepcje tego samego zjawiska moga byc roznie odbierane, wiec w momencie gdy nie dochodzi do gry w otwarte karty, tak naprawde ciezko cokolwiek ustalic. Ktos musi byc odwazniejszy, osobiscie uwazam, ze musi to byc mezczyzna.

[Simisim]

Hej wszystkim!
Proszę Was o poradę...
Wiem, jestem głupia, ale zakochałam się w swoim wykładowcy. Jest wolny, 11 lat starszy, bardzo skupiony na nauce i karierze naukowej. Właśnie kończy nam się semestr wspólnych zajęć, zawsze byłam świetnie przygotowana, dużo się zgłaszałam, prowadziliśmy dyskusje, mamy te same zainteresowania, nie będę opisywać tu rozwoju swoich uczuć, ale to poważna sprawa. Wyróżniał mnie spośród innych, zawsze zaczepiał rozmową przed i po zajęciach. Jakiś czas temu wysłałam mu życzenia urodzinowe na prywatnego maila, bardzo się ucieszył, co raz mi dziękował. Niedawno przed zajęciami powiedział mi, że wyjeżdża na kilka miesięcy, ledwo przeżyłam te 1,5 godziny i po krótkiej rozmowie po zajęciach strasznie się rozpłakałam, wręcz wpadłam w histerię. Był bardzo zmieszany, zaoferował pomoc w sprawach naukowych, ale chyba załapał o co chodzi i od tamtej pory jego maile w porównaniu z poprzednimi były oschłe. Myślałam, że to koniec, ale ostatnio zaprosił mnie na specjalne spotkanie naukowe, a podczas stawiania ocen za zajęcia wstawił mi 5.5, wychwalał mnie i gdyby mógł wstawiłby 6. Ale unikał kontaktu wzrokowego. Co robić? Jak go zdobyć, jak wyjść poza relacje naukowe? Strasznie mi na nim zależy, wydaje mi się że się przestraszył, a sytuacja jest nagląca, bo niedługo wyjeżdża na kilka miesięcy. Powiedzieć mu co czuję?
Dodam, że to facet bardzo profesjonalnie podchodzący do swego zawodu i nawet gdyby chciał, nie pozwoliłby sobie na podrywanie na uczelni
Błagam pomóżcie

[wickerpark]

Ma z Toba kontakt, konczy sie semestr, wie co do niego czujesz i nic nie zrobil. Wiem, ze to ciezkie ale chyba nie ma szans...

[papewa]

A ja bym mu powiedziała. A co Ci szkodzi? zajęć już z nim mieć nie będziesz, tak? On poważny więc nikomu nie powie. Nic do stracenia. Nawet inteligentny facet nie wie, co się czuje dopóki się nie powie wprost. To już taki gatunek, że trzeba jasno i otwarcie. Powodzenia!

[wickerpark]

Niezupelnie. Facet wyraznie sie zorientowal o co chodzi. Gdyby mu zalezalo juz by wykonal w jej kierunku jakis ruch. Mysle, ze poza sympatia i jego wiedza o tym co ona czuje nic nie ma.

[wiktoria824]

i jesteś z nim???
Ja jestem od 6 miesięcy w związku z panam Dr. U nas to raczej zaczęło się o seksu. Potem się zbliżyliśmy do siebie.

[martyncia1204]

Ja jestem z mężczyzną, który uczy na Uniwersytecie Medycznym- jest doktorantem. U nas nie można mówić o konflikcie interesów, ponieważ ja jestem studentką na zwykłym, humanistycznym Uniwersytecie.

Jednak nasz związek nie różni się niczym szczególnym od innych, w których byłam wcześniej. Nigdy nie miałam okazji zobaczyć Go w roli mentora. Jednak to, czym on ma sposobność się czasami zajmować, jakoś nie wpływa szczególnie na nasze pożycie.

[marcysia2929]

a ja można powiedzieć zakochałam a na pewno zauroczyłam sie w moim ćwiczeniowcu. Pan mgr jest 3 lata starszy, mega przystojny i sympatyczny. Mamy bardzo luźne kontakty, wiem że podobam mu się co nie raz dawał mi do zrozumienia, bardzo mnie lubi i miałam łatwiej przy zaliczeniu (nie bijcie) nie wiem tylko czy te żarty, prawie że na stopie koleżeńskiej mogą coś znaczyć, czy jest to tylko zwykłe zachowanie zwykłego bądź co bądź faceta. Teraz zostało mi tylko wzięcie wpisu i nasze drogi sie rozejdą, a ja bardzo tego nie chce. Myślicie że mogę coś zrobić? ....Nie wiem czy przypadkiem nie ma jakiejś kobiety....

[wiktoria824]

według mnie to nie masz czym się przejmować. ( gdyby miał kobietę ) wiadomo jacy są faceci, a szczególności szanowni panowie dr. Bynajmniej u mnie na uczelni. Co się dzieje na wyjazdach integracyjnych ( wszyscy stają się kawalerami ) spotykałam się z jednym takim panem Dr. Teraz wiem że ten związek nie miał przyszłości. wszystko się skończyło kiedy poznałam pewnego studenta medycyny.

na twoim miejscu powinnam się cieszyć że kończysz z nim zajęcia. Wiadomo jacy są ludzie. Po zaliczeniu powinnaś zaproponować wypad na piwo ( oczywiście ty twoja gr ćwiczeniowa ) a tam już działaj. Mogę Cię zapewnić na jednym piwie się nie skończy


życzę powodzenia Wiki

[Catenaccio]

Jeśli studentka nie czerpie żadnych korzyści z powodu znajomości z wykładowcą, to raczej nie ma w tym nic złego. Ale znając życie, zapewne większość studentek korzystałaby z tego. Nie mówię tutaj o korepetycjach, ale o 5 za całus bądź oglądanie co jutro będzie.

Dla mnie sprawą honorową przy takim związku powinno być na przykład ćwiczenia z innym ćwiczeniowcem, niż ukochany, jeśli nawet grupa ma zajęcia z ukochanym.

[marcysia2929]

A myślicie, że po ten wpis lepiej pójść samej czy np. z koleżanką i kolegą, bo generalnie cała nasza 3 wie o co chodzi łącznie z mgr i wtedy jest najluźniejsza atmosfera... którą opcję wybrać żeby zaowocowało to jakimś piwem czy kawą?

[wiktoria824]

po wpis idź sama, ale na piwo umawiaj całą gr. a nie tylko siebie i jego. u nas też koleżanka zawsze sama umawiała się z wykładowcą na piwo. a chodziliśmy wszystcy ( 3 osoby na pewno koledzy szybko się zmyją i zostaniecie sami. A jeśli nawet będą to nic straconego, bo wiadomo jaki hałas jest w knajpach ( trzeba bardzo się zbliżyć żeby usłyszeć co do ciebie ktoś mówi i już go masz

[Odette7]

A ja nie bede mowic, ze zakochalam sie w wykladowcy, ale bardzo chcialabym go poznac na gruncie prywatnym. Nie ukrywam, ze niesamowicie mnie pociaga i nie wykluczam romansu. On jest sam. Po 30stce. Nie mam z nim zajec i juz nie bede miec. On byc moze wykazuje jakies checi, ale sa to dla mnie zbyt malo czytelne znaki i w gruncie rzeczy nie wiem, czy czegos ode mnie chce, czy jest po prostu mily. Jest bardzo sympatycznym i pogodnym czlowiekiem. Kontakt wzrokowy i usmiech to podstawa, ale od jakiegos czasu zaczal sam z siebie mowic mi "czesc", choc oficjalnie nie przechodzilismy na "ty", ba, nawet oficjalnie sie nie znamy, nie ma pojecia jak sie nazywam Probuje zagadywac, ale sa to zazwyczaj blahostki, choc niezwiazane z zajeciami i juz nie wiem, co o tym wszystkim myslec. Nie mam pojecia jak to dalej rozwinac, o ile on tez chcialby mne poznac i jak sprawdzic, czy z jego strony tez jest zainteresowanie.... Jakies rady?

[patricia13]

zasugeruj mu jakas impreze czy bilard/kregle/pokaz/wystawe ogolna gdzie sa rozni ludzie
nie Ty sama
nie do konca zapraszaj go, chociaz...
ale to byloby wprowadzenie na grunt prywatny
ze fajnie byloby, gdyby sie pojawil
no i dobrze byloby, gdyby to bylo cos, co go zainteresuje
i zeby nie czul sie wyalienowany
jesli beda tylko Twoi znajomi
ale co to ma byc, to juz Twoje pole

[wiktoria824]

N

[kenio26]

Napisane przez wiktoria824

Nie wiem czy, coś zaczęłam sobie wyobrażać. Ale mój wykładowca od mało znaczącego przedmiotu zaproponował mi poprawienie oceny.

Nie pokazałam się na tej poprawce. A potem przypadkiem spotkałam go w neutralnym miejscu. I wziął mnie na słowo. praktycznie siłą wcisną mi swoją wizytówkę. I namawiał mnie bym przyszła poprawiać. Ja na to że nie chcę mu robić problemu, po co ma przyjeżdżać specjalnie. On na to że żaden problem...

Co mam o tym myśleć???

Jeśli znasz się z tym wykładowcą trochę,na zasadzie,że on wie,że Ciebie na więcej stać to co w tym dziwnego?
A jeśli Ciebie nie zna to może po prostu uważa,że z mało znaczącego przedmiotu można mieć lepszą ocenę niż masz.

[mysza007]

Dziewczyny podepnę się tu do Was...

Od dłuższego czasu nie mogę sobie poradzić z tym.
W ubiegłym roku rozpoczęłam pewien kurs i wpadł mi w oko wykładowca. Jest o 7 lat starszy, no i dochodzą do mnie informacje, że jest wolny.
Już raz wyszlam z inicjatywą spotkania, ale odmówił ze względu na brak czasu. Co było prawdą, bo miał trochę przejściowych trudności.
Potem spotkaliśmy się po kilku miesiącach w innym mieście na pewnej imprezie. On po piwku bardziej się otworzył i powiedział trochę więcej o sobie. Od tamtej pory zwracamy się do siebie po imieniu i właściwie jesteśmy w stałym kontakcie. On boi się kobiet, nie wiem, ale możliwe, że ma jakieś przykre doświadczenia, dlatego ja nie robię nic na siłe, ale przyznam, że jest mi ciężko bez niego. Ostatnio pisałam do niego maile, bo musiałam się już zwrócić do niego o pomoc, a nawet doradzały mi to osoby z branży, którą się oboje zajmujemy. Otrzymałam bardzo miłe odpowiedzi, takie nieoficjalne, jak od przyjaciela.
Nie chcę robić nic na siłę. Wiem, że jego też do niczego nie zmuszę, tylko zastanawiam się czy jest szansa podejmować kolejną próbę jakiegos spotkania? Ostatnio przypadkowo się z nim spotkałam, porozmawialiśmy chwile, ale był bardzo onieśmielony. Czasami widać, że chciałby przejść-ogólnie-z kobietą na kontakt typowo damsko-męski, ale zaraz się wycofuje. Ja po prostu traktuję go normalnie, nic na siłę, tak żeby się przekonał, że kontaktu z kobietą nie musi się bać. Jak na razie skutki są niezłe, ale przyznam, że ja też boję się rozczarowania i tego, że może robię to nie potrzebnie, że i tak on tego nie chce, a ja robię sobie nie potrzebnie nadzieję. W ogóle to i tak, szczerze mówiąc, nie mogę go wybić sobie z głowy Co o tym myślicie? Są jakieś szanse, żeby cokolwiek z tego wyszło?

[Odette7]

Sytuacja robi sie ciezka, jesli facet jest niesmialy albo traktujacy zbyt serio "zasady"...

[mysza007]

Napisane przez Odette7

Sytuacja robi sie ciezka, jesli facet jest niesmialy albo traktujacy zbyt serio "zasady"...

Z tą nieśmiałością to pół biedy, bo ja z natury też jestem nieśmiała, ale nie wiem co sądzić o tych "zasadach". To jest facet z podwójną osobowością, ale to mi nie przeszkadza, bo on po prostu taki jest i dzięki temu, że o tym wiem jest mi łatwiej nawiązać z nim kontakt, a z drugiej strony...to ja w ogóle nie wiem co o tym wszystkim myśleć...

[Odette7]

Nie wiem, czy "moj" ma zasady....ale sporo utrudnia fakt, ze jest taki mily i usmiecha sie do wszystkich.... mniej wiecej do wszystkich xD pomijajac laski ktore za nim biegaja
niekiedy nie wiem, czy on usmiecha sie bo jest wlasnie mily czy dlatego ze mnie lubi... ciezko go rozgryzc

[mysza007]

Napisane przez Odette7

niekiedy nie wiem, czy on usmiecha sie bo jest wlasnie mily czy dlatego ze mnie lubi... ciezko go rozgryzc

ja od niego usłyszałam, że mnie lubi i wiele innych bardzo ciepłych słów...
ale nie traktuję tego tak, że od razu myślę sobie "ojeju, on mnie lubi, więc cos z tego będzie", nie! choc wiem, że mówi to szczerze...
przyznam, że jest mi miło, kiedy z jego strony słyszę takie słowa, ale zreguły wtedy pojawia się we mnie myśl "i co z tego"...i wtedy tak w ciszy i samotności z tym zostaję...

[Odette7]

mam tak samo.... najpierw mysle ze moze jednak to jakis znak ze traktuje mnie inaczej, ale potem pojawia sie mysl ze ostatecznie nie zrobil nic az tak nadnaturalnego czego nie robi w stosunku do innych... i sie gryze xD mysle ze wolalabym juz ostatecznie wiedziec jesli sie mna nie interesuje niz sie ludzic do konca zycia ;/

[mysza007]

Napisane przez Odette7

mam tak samo.... najpierw mysle ze moze jednak to jakis znak ze traktuje mnie inaczej, ale potem pojawia sie mysl ze ostatecznie nie zrobil nic az tak nadnaturalnego czego nie robi w stosunku do innych... i sie gryze xD mysle ze wolalabym juz ostatecznie wiedziec jesli sie mna nie interesuje niz sie ludzic do konca zycia ;/

Odette7 doskonale Cię rozumiem, bo wlasnie mam tak samo...
Bojąc się tego rozczarowania, właściwie powiedziałam sobie, że chyba wolę mieć z nim taki kontakt jaki mam teraz, niż mam nie mieć wcale...to jest jakieś wyjście, ale kiedy sie z nim spotkam i usłyszę od niego coś miłego, jak doda mi otuchy, to wymiękam i dalej on mi krąży po głowie...

[Odette7]

a ja wlasnie wolalabym wiedziec na czym stoje... ale boje sie ze jak wyskocze z czyms a on nie bedzie zainteresowany to sie wyglupie... chce byc taka inna niz wszystkie a podrywajac go sama niczym sie od nich nie bede roznic...

[mysza007]

Ja w pewnym sensie też bhym chciała wiedzieć, ale i tego się boję, bo nie potrafię dać sobie z nim spokoju... tym bardziej nie wiem co o tym myśleć, bo już raz przejęłam inicjatywę, ale wtedy nasze relacje były na zasadzie nauczyciel-uczeń, a teraz jesteśmy po prostu znajomymi...