Cytaty z ksiazek

[Sorbet]

Usłyszeliśmy piosenkę, która jeszcze dziś, płynąc z głośników w supermarketach, każe nam zatrzymać się i spojrzeć wstecz na utracony czas.

Samobójczynie Jeffrey Eugenides

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Sorbet

Usłyszeliśmy piosenkę, która jeszcze dziś, płynąc z głośników w supermarketach, każe nam zatrzymać się i spojrzeć wstecz na utracony czas.

Samobójczynie Jeffrey Eugenides

Strasznie mi się spodobał ten cytat! Jak ja lubię kiedy coś oczarowuje mnie od pierwszego momentu.

[innamoratissima]

Napisane przez SekretnyWachlarz

- Boję się! Co to było?! Duchy? Potwory?
- Gorzej... ludzie.

Skąd cytat? Podoba mi się.

"'Są tylko dwie kwestie, o które istoty ludzkie toczyły wojny przez całą swoją historię. << Jak bardzo mnie kochasz?>> I <<Kto tu rządzi?>>' Za wszystkim innym można się jakoś uporać. Ale te dwie kwestie, miłość i władza, gubią nas wszystkich, podstawiają nam nogę, wywołują wojny, ból i cierpienie."

"Jedz. Módl się. Kochaj." Elizabeth Gilbert

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez innamoratissima

Skąd cytat? Podoba mi się.

Niestety nie wiem.

[innamoratissima]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Niestety nie wiem.

szkoda... ale naprawdę ciekawy

[Sorbet]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Strasznie mi się spodobał ten cytat! Jak ja lubię kiedy coś oczarowuje mnie od pierwszego momentu.

Miło mi Powieść jest super, polecam gorąco. Na jej podst. powstał film Coppoli córki pt "Virgin Suicides" (cienki; w książce natomiast można się zakochać).

[kowaal]

to ja mam trochę z "Wybacz, ale będę Ci mówiła skarbie" - Federico Moccia

"Noc półotwartych okien u złaknionych pierwszych oznak wiosny. Noc w bezpiecznej pościeli, pośród wspomnień, które pozostawiają po sobie wspomnienie i lekki niesmak w ustach. Przeszłość, niekiedy, sprawia, że poduszki robią się niewygodne. Czymże jest miłość? Czy istnieje na nią jakaś reguła, recepta, jakiś sposób? Czy też wszystko jest przypadkowe, i jedyne, co ci pozostaje to liczyć, że dopisze ci szczęście?"

"Bo, kiedy odchodzi ktoś, kogo pragniesz, usiłujesz go powstrzymać, wyciągasz do niego ręce, masz tym samym nadzieję, że uda ci się zatrzymać jego serce. Ale nic z tego. Serce ma niewidzialne nogi. I Fabio na odchodnym rzuca: zapłacisz mi za to, tylko że miłość nie jest jak rachunek, który trzeba uregulować, nie daje niczego na kredyt i nie chce słyszeć o rabatach."

"Hałas przesuwanego krzesła, jakby ktoś je potrącił. I zaraz cisza. Cisza absolutna. Kompletna. Cisza pocałunków. Która mówi i opowiada o marzeniach i baśniach, o ukrytych skarbach. Najpiękniejszych. I Niki wie o tym. I, kiedy tak jeszcze mocniej wtula się w poduszkę, myśli sobie, że może prawdziwa miłość to taka, jak ta między jej rodzicami. Zwyczajna, polegająca na wspólnej codzienności, kiedy każdy robi, co do niego należy i ma swoje hobby. Pełna śmiechu i żartów, kiedy spotykają się wieczorem w domu, z przyrządzanymi rano śniadaniami, z dziećmi, które trzeba wychować, i planami na przyszłość."

"Pojedynczy trzask. Drzwi się otwierają i Mauro czym prędzej wchodzi do środka. Drzwi, z pożółkłym szkłem przytrzymywanym od góry przez żelazny, pleciony i zardzewiały pręt zamykają się za nim. Szklany prześwit w dolnym rogu jest cały popękany, ślad zbyt ochoczych zapędów piłkarskich jakiegoś młodego aspirującego piłkarza, któremu nie dane było zaistnieć. Dwie muchy bawią się w berka. Mario pokonuje schody po dwa na raz, bez zadyszki. Na brak kondycji nie może narzekać, przywilej wieku, zaledwie dwadzieścia dwa lata na karku. Za to na brak całej reszty - już tak. Brakuje mu zbyt wielu rzeczy. Na dobrą sprawę - wszystkiego."

"Alessandro się do niej uśmiecha. - Jasne, jasne, całe życie przed tobą.
- Przed tobą też. Życie się kończy, gdy przestaje się je przeżywać. Dobre?
- Tak.
- Sama to wymyśliłam. Ale chętnie ci pożyczę. Wyobraź sobie, że właśnie przeżyłam chwilę rzadkiego szczęścia. Czuję się wolna, szczęśliwa, spokojna. Choć się boję, że zapeszę i uciekniesz..."

"- Mam, dopatrzyłam się jednej wady. Jesteś zbyt skrupulatny. Nic nigdy nie ma prawa ci umknąć. To co teraz robimy? Dokąd jedziemy? Dlaczego? Dlaczego tak robisz? Dlaczego chcesz wszystko kontrolować? Jesteś księgowym uczuć. Karcisz za szaleństwa. Rozliczasz z tego, co przypadkowe. Życia nie da się sprowadzić do samych kalkulacji. Sorry, ale czym ty się zajmujesz?
- Jestem kreatywnym.
- Jak ci się udaje być kreatywnym, skoro niszczysz i tłamsisz w zarodku to, co nieprzewidziane? Kreacja bierze się z przebłysku, z błędu w stosunku do zwykłego biegu rzeczy. Niczego dobrze nie zrobimy, dopóki nie przestaniemy się zastanawiać, jak to zrobić.
- Pięknie powiedziane. Masz zacięcie filozoficzne.
- To nie ja. To William Hazlitt.
- Kto to taki?
- Nie wiem. Wiem tylko, że to on powiedział... Przeczytałam to w moim kalendarzu."

"- Przepiękna muzyka, chociaż Bliżej to film pełen zawiedzionych marzeń.
- Więc dla nas się nie nadaje... Ścieżka dźwiękowa do naszego związku musi być pozytywna, prawda?
- Przepraszam, jakiego związku...
- Każda chwila, która mija, utrwala związki międzyludzkie... Zależy tylko, co takiego z nią poczniesz."

"Dobrze, dobrze, już mówię. Rozumiem, dlaczego się z tobą ożeniłem. - Roberto się odwraca, wpatruje się w nią intensywnie i odczekuje kilka chwil w milczeniu, żeby wzmóc napięcie, uśmiecha się do niej.
- No i? Nie denerwuj mnie.
- To proste. Jeden czasownik odmieniony w trzech czasach.
- To znaczy? Nie rozumiem.
- Kochałem cię. Kocham cię. Będę cię kochał."

"Księżyc wysoko na niebie, blady, odległy. Księżyc dla wszystkich identyczny. Księżyc dla bogatych, biednych, smutnych. Księżyc dla szczęśliwych. Księżycu, księżycu ty... Nie wierz pocałunkowi o północy... Jeśli jest księżyc, to nie wierz... Jak w tej starej piosence."

"Lampa z matowym kloszem z Ikei rzuca na monitor żółte światło o ciepłym i przytulnym odcieniu. Okno w pokoju jest otwarte, zasłony falują zdane na lekkie podmuchy wiatru. Rozmarzona dziewczyna czyta słowa przepełnione miłością. Pod ich wpływem czuje, jak codziennie zmienia się coraz bardziej."

"Więc tak, w rzeczywistości nie cierpię zazdrości, czyli tego, że koleś jest o mnie zazdrosny. Myślę, że ludzie albo się kochają, albo nie. Więc zazdrość nie ma sensu. Dlaczego ludzie mają być razem, skoro się nie kochają, mam rację? A ty, choć wydajesz się totalnie oziębły, jesteś o mnie zazdrosny! No, w tej sytuacji, wolno mi nawet oszaleć."

"- A czy w tej twojej wizji naszej przyszłości przewidujesz raz na jakiś czas chwile, kiedy to będziemy mogli nie być razem?...
- Ogromnie rzadko...
- Tak podejrzewałem..."

jest ich jeszcze mnóstwo, ale muszę doczytać do końca

[luksia]

Napisane przez kowaal

"Dobrze, dobrze, już mówię. Rozumiem, dlaczego się z tobą ożeniłem. - Roberto się odwraca, wpatruje się w nią intensywnie i odczekuje kilka chwil w milczeniu, żeby wzmóc napięcie, uśmiecha się do niej.
- No i? Nie denerwuj mnie.
- To proste. Jeden czasownik odmieniony w trzech czasach.
- To znaczy? Nie rozumiem.
- Kochałem cię. Kocham cię. Będę cię kochał."


"- A czy w tej twojej wizji naszej przyszłości przewidujesz raz na jakiś czas chwile, kiedy to będziemy mogli nie być razem?...
- Ogromnie rzadko...
- Tak podejrzewałem..."

piękne

[Hermit]

Napisane przez czitah

To ja dorzucam mój ulubiony z cierpień młodego Wertera:
"Niech sobie słońce, księżyc i gwiazdy robią co chcą, nie wiem czy dzień jasny, czy noc na ziemi, a świat cały znikł z mej świadomości"

Gdybym ja chciala dodac ulubione cytaty z Cierpien mlodego Wertera to musialabym cala książkę przepisać - tak ją uwielbiam.

[201704240951]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Niestety nie wiem.

Cytat wzięty stad...: http://www.cytaty.info/mysl/bojesieco/1

[inga1992]

Paulo Coelho , "Na brzegu rzeki Piedry, [...]"
Bywa czasem, że ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku, którego nie potrafimy opanować. Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. Wtedy życie ukrywa przed nami cały swój kunszt, cały urok.
Mądrość ludzi jest szaleństwem w oczach Boga. Jeśli posłuchamy głosu dziecka, które mieszka w naszej duszy, oczy nasze znowu nabiorą blasku. A jeśli nie utracimy więz i z tym dzieckiem, to nigdy nie utracimy więzi z życiem.


Cornelia Funke , "Atramentowa Śmierć"
W końcu tego właśnie szukamy w książkach: wielkich uczuć, które nigdy nie stały się naszym udziałem, i wielkiego bólu, którego łatwo się pozbyć, zamykając książkę.
Serce jest słabe i zmienne, łaknie tylko miłości i nie ma nic gorszego, niż uczynić je swoim mistrzem. Mistrzem musi być rozum, który śmieje się z lekkomyślności serca, drwi z miłości jako wybryku natury nietrwałego jak kwiat.

[lazurrowaa]

uwielbiam cytaty z "Atramentowej Śmierci"

a ja nie wstawiam cytatów bo ostatnio czytam książki medyczne .

[KamilaEwa]

Napisane przez inga1992

Cornelia Funke , "Atramentowa Śmierć"
W końcu tego właśnie szukamy w książkach: wielkich uczuć, które nigdy nie stały się naszym udziałem, i wielkiego bólu, którego łatwo się pozbyć, zamykając książkę.
Serce jest słabe i zmienne, łaknie tylko miłości i nie ma nic gorszego, niż uczynić je swoim mistrzem. Mistrzem musi być rozum, który śmieje się z lekkomyślności serca, drwi z miłości jako wybryku natury nietrwałego jak kwiat.

piękne

[chandra]

cytat z mojego podpsiu pochodzi z książki Pod kopułą S. Kinga

[Nimfa20]

Napisane przez agnieszka26a

Jacek Piekara Sługa Boży
"Kiepskie miejsce na śmierć, ale z drugiej strony, jakie miejsce jest dobre, by umierać?"

Jestem w trakcie czytania tego

Swoją drogą- pochłaniam tę książkę niczym SOLL
Jedyna książka, która do tej pory dorównuje Sadze

[paulinunia]

Napisane przez KamilaEwa

piękne

i prawdziwe

[KamilaEwa]

Napisane przez paulinunia

i prawdziwe

niestety dokładnie opisuje moje uczucia obecne ;/ a szkoda

[_Matilde_]

To co miałam na pulpicie, z SOLL :P

Stając twarzą w twarz z niebezpieczeństwem człowiek często czuje się silniejszy niż normalnie. Jak gdyby ciało z własnej woli dobywało sił, pozostających do tej pory w ukryciu

Dlaczego o ludziach nie obdarzonych szczególną urodą zawsze się mówi: „Ale
wygląda na miłą”. Jakież to niesprawiedliwe! Jakby to miało być balsamem na rany



Będzie pisał, tak powiedział... Ja nie chcę, żebyś pisał, ale wiem, że będę czekać na twoje listy każdego dnia, o każdej godzinie. I każdego dnia, kiedy list nie przyjdzie, umrze jakaś cząstka mnie

Diamenty bywają twarde. Trzeba wiele czasu, by oszlifować wszystkie kanty



Pytanie brzmi: Kto ma być ważniejszy? Natura czy człowiek?
Na ogół w takich przypadkach wygrywa człowiek, to znaczy jego doraźne potrzeby

Nie należy bez powodu niszczyć tego, co zostało stworzone, to pierwsza zasada cywilizacji. No, powiedzmy, druga. Pierwsza to z pewnością
humanitaryzm

- Każdy człowiek ma swoją wartość - odparł Vetle, który podczas podróży przez ogarniętą wojną Europę widział już nazbyt wiele tragedii. I wtedy obiecał sobie, że nigdy w życiu nie zostawi nikogo potrzebującego własnemu losowi. Tak łatwo przecież o zobojętnienie. Kiedy się widzi jedną ludzką tragedię, jest się wstrząśniętym. Ale kiedy tych tragedii jest tysiąc naraz, człowiek obojętnieje

Zewsząd wykrzywiało się do nich okrutne oblicze wojny. Te tereny Niemcy zdobywali i ponownie tracili, dopóki sytuacja nie rozstrzygnęła się na froncie zachodnim, niedaleko stąd.
Zburzone wsie i miasteczka, głodujący ludzie, bezdomni, pozbawieni jakiejkolwiek pomocy. Zryte pociskami pola, zanieczyszczone rzeki i jeziora.
Vetle nie był w stanie pojąć, dlaczego te wszystkie bezsensowne rzeczy musiały się wydarzyć, i ten brak zrozumienia podzielało dziewięćdziesiąt dziewięć procent ludności świata. Jeden procent, który był innego zdania, to ludzie posiadający władzę, zakochani w walce, podziwiający heroizm

Linie niemieckie...
Niewiele lepiej uzbrojone od francuskich, Wszędzie walało się mnóstwo trupów, a nikt nie miał odwagi, żeby wyjść z okopu i grzebać zabitych.
Czy ich matki o tym wiedzą? Te, które nosiły na rękach swoich maleńkich synków, prowadziły ich za rękę pierwszy raz do szkoły, patrzyły, jak dorastają... Te, które z dumą śledziły ich rozwój... Czy wiedzą teraz, że ich mali synkowie leżą w tym błocie, opuszczeni przez wszystkich, że leżą tak może od wielu dni i tygodni, a zwłoki zaczynają się już rozkładać? I że nikt, ale to nikt się tym nie przejmuje?
Boże, spraw, aby matki nigdy się o tym nie dowiedziały!

Myśli nie tak łatwo kontrolować. Płyną czasem tam, gdzie człowiek sobie nie życzy.

Zemsta... To bardzo niedobre uczucie. Rodzi w duszy człowieka zło. Lepiej tego zaniechać, bo człowiek unicestwia sam siebie.


Otóż kiedy sportowcy wygrywają, wszystko jedno kto: piłkarze, narciarze, lekkoatleci, wtedy kibice mówią „my”: „My wygraliśmy”, „My zwyciężyliśmy”. Niech no jednak przegrają, to natychmiast wszyscy odnoszą się do nich z dystansem: „Oni przegrali”


Słowa mogą okazać się dla człowieka podstępną pułapką

Tej nocy księżyca nie przesłaniała mgła. Niebo było czyste, ciemnoszafirowe. A jednak lśniąca tarcza zdawała się zaczarowana, miała w sobie tę prastarą magiczną siłę, która przerażała i zastanawiała ludzi od tysięcy lat. Księżyc wiele już widział na ziemi. Tak samo świecił w czasach, gdy na tych terenach składano pogańskie ofiary, widział ludzi oddających cześć siłom natury, ludzi modlących się też do niego, do księżyca, śledzących jego bieg po firmamencie, podporządkowujących mu swoje życie. A kiedy znikał, wzywali inne żywioły nocy i pod ich osłoną popełniali okrutne czyny; gdy księżyc wzrastał lub kiedy malał, ludzie siali lub zbierali plony, wszystko tak jak nakazywała im ich wiara lub przesądy.
Tej nocy księżyc trwał spokojnie na niebie i czekał. Jakby brał udział w tym, co działo się w parafii. Czego śpiący nie widzieli, ale o czym wkrótce mieli się dowiedzieć. Choć wcale nie byli w stanie zrozumieć.

Ta wyświechtana fraza, że czas leczy rany, wcale nie jest taka głupia

- Christa! Ja moją religię traktuję z szacunkiem!
Spoważniała.
- Przecież ja także. Ale coś mi się wydaje, że nasz Pan ma poczucie humoru.



Bolesne ciosy można zadawać nie tylko przy użyciu pięści

[puszka_pandory]

Ostatnio mało cytatów spisuję z książek (kiedyś więcej tego było). Nie wiem czemu prawie nic nie zwraca mojej uwagi na tyle, żeby zapisać.
A to jeden ze spisanych w tym roku:
"... jeśli człowiek nie ma się na baczność, ludzie zmuszą go do robienia tego, czego chcą, albo - jeśli jest uparty - do robienia czegoś wręcz odwrotnego, po prostu im na złość."
(K.Kesey - 'Lot nad kukułczym gniazdem')

[Mariah]

Napisane przez _Matilde_

Będzie pisał, tak powiedział... Ja nie chcę, żebyś pisał, ale wiem, że będę czekać na twoje listy każdego dnia, o każdej godzinie. I każdego dnia, kiedy list nie przyjdzie, umrze jakaś cząstka mnie

Myśli nie tak łatwo kontrolować. Płyną czasem tam, gdzie człowiek sobie nie życzy.

Niby trąci tanim romansem, ale kurcze... takie prawdziwe jakieś...

[Annabelle]

To kwestia siły woli. Musisz zahartować swoją wolę, żeby stała się twarda jak stal. Tylko tak można dać sobie radę z życiem, które czasami nie ustaje w swym okrucieństwie.

Stawiając przed nią kubek, Maxfield spojrzał z góry na Terri i uśmiechnął się. To był życzliwy uśmiech, lecz właśnie owa bliskość wytrąciła ją jakoś z równowagi. Wielu mężczyzn się do niej serdecznie uśmiechało, kiedy jeszcze była mężatką. Od śmierci Normana żadnemu wolnemu mężczyźnie to się nie zdarzyło. Terri miała wątpliwości, jak powinna zareagować. Też chciała być miła, jednakże okazanie zainteresowania jakiemukolwiek mężczyźnie wydawało jej się zdradą wobec męża. I choć nie miało to sensu, tak właśnie czuła. Na prawdę kochała Normana, nadal go kochała. Nie przestaje się kogoś kochać tylko dlatego, że umarł.

Phillip Margolin Śpiąca Królewna

[bebcia007]

Parę cytatów ode mnie

"Przecież mieliśmy być inni niż wszyscy! Wolni od przeciągania liny i zadawania ran. A wystarczyłoby tak niewiele. Jedynie stanąć za mną murem wtedy, kiedy tego potrzebowałam."

"Znacie to uczucie, kiedy coś wisi w powietrzu. Coś ulotne na tyle, że nie potraficie tego nazwać, ale dostatecznie silne, aby wiedzieć, że jest. To odczucie nasila się, kiedy słyszę: Pięknie Ci w tej sukience, wiesz?"

"Jak mam nie myśleć o Rafale? Nie myśleć teraz? Potem? Zawsze? Jak mam nie myśleć o sensie mojego życia?"

"Ten Twój Rafał to szczęściarz, wiesz? - Uśmiechnął się, ale jego oczy pozostały smutne. - Nie wiem, czy on to wie."

Agata Kołakowska "Patrycja"

[tarjaa]

"Kłamstwo jest sprzeniewierzeniem się samemu sobie, bo rezygnuje się z własnej rzeczywistości na rzecz człowieka, którego się okłamuje, czyniąc go swoim panem i skazując się od tego momentu na udawanie takiej rzeczywistości, jakiej domagają się jego poglądy."

"Ale myślę, że to grzech tak siedzieć i patrzeć, jak życie odchodzi, i nie próbować go zatrzymać."

"Przysięgam na swoje życie i swoją miłość do niego, że nigdy nie będę żył dla innego człowieka ani prosił go, by żył dla mnie."

Ayn Rand - "Atlas zbuntowany"

[innamoratissima]

Napisane przez _Matilde_

Każdy człowiek ma swoją wartość - odparł Vetle, który podczas podróży przez ogarniętą wojną Europę widział już nazbyt wiele tragedii. I wtedy obiecał sobie, że nigdy w życiu nie zostawi nikogo potrzebującego własnemu losowi. Tak łatwo przecież o zobojętnienie. Kiedy się widzi jedną ludzką tragedię, jest się wstrząśniętym. Ale kiedy tych tragedii jest tysiąc naraz, człowiek obojętnieje

Zewsząd wykrzywiało się do nich okrutne oblicze wojny. Te tereny Niemcy zdobywali i ponownie tracili, dopóki sytuacja nie rozstrzygnęła się na froncie zachodnim, niedaleko stąd.
Zburzone wsie i miasteczka, głodujący ludzie, bezdomni, pozbawieni jakiejkolwiek pomocy. Zryte pociskami pola, zanieczyszczone rzeki i jeziora.
Vetle nie był w stanie pojąć, dlaczego te wszystkie bezsensowne rzeczy musiały się wydarzyć, i ten brak zrozumienia podzielało dziewięćdziesiąt dziewięć procent ludności świata. Jeden procent, który był innego zdania, to ludzie posiadający władzę, zakochani w walce, podziwiający heroizm

Linie niemieckie...
Niewiele lepiej uzbrojone od francuskich, Wszędzie walało się mnóstwo trupów, a nikt nie miał odwagi, żeby wyjść z okopu i grzebać zabitych.
Czy ich matki o tym wiedzą? Te, które nosiły na rękach swoich maleńkich synków, prowadziły ich za rękę pierwszy raz do szkoły, patrzyły, jak dorastają... Te, które z dumą śledziły ich rozwój... Czy wiedzą teraz, że ich mali synkowie leżą w tym błocie, opuszczeni przez wszystkich, że leżą tak może od wielu dni i tygodni, a zwłoki zaczynają się już rozkładać? I że nikt, ale to nikt się tym nie przejmuje?
Boże, spraw, aby matki nigdy się o tym nie dowiedziały!

Mocne...

Napisane przez Annabelle

Stawiając przed nią kubek, Maxfield spojrzał z góry na Terri i uśmiechnął się. To był życzliwy uśmiech, lecz właśnie owa bliskość wytrąciła ją jakoś z równowagi. Wielu mężczyzn się do niej serdecznie uśmiechało, kiedy jeszcze była mężatką. Od śmierci Normana żadnemu wolnemu mężczyźnie to się nie zdarzyło. Terri miała wątpliwości, jak powinna zareagować. Też chciała być miła, jednakże okazanie zainteresowania jakiemukolwiek mężczyźnie wydawało jej się zdradą wobec męża. I choć nie miało to sensu, tak właśnie czuła. Na prawdę kochała Normana, nadal go kochała. Nie przestaje się kogoś kochać tylko dlatego, że umarł.

Phillip Margolin Śpiąca Królewna

Otóż to...

[paulinunia]

to nie cytat z książki tylko z serialu na motywach książki (chichot losu) ale wydaje mi się taki "współczesny":

O rozsądnych granicach. To nie są czasy na przyjaźń jeden za wszystkich wszyscy za jednego. Nikt nie oczekuje od nikogo poświęceń. Ma być lekko, łatwo przyjemnie. Europa.

[SekretnyWachlarz]

„Patrzę na Leonarda. Nie znam go. Nie wiem, kim jest ani czym się zajmuje, ani co zrobił, że się tu znalazł. Nie wiem, dlaczego tu jest ani dlaczego za mną poszedł, ani dlaczego się tym przejmuje. Wiem za to, co ma w oczach. Wiem, że jest w nich gniew, determinacja, zdecydowanie i prawda. Wiem, że szanuję jego oczy i wierzę jego oczom. Wiem, że jego oczy różnią się od wszystkich innych oczu, które na mnie patrzyły, które mnie oceniały, które się nade mną litowały, i które spisywały mnie na straty przez te wszystkie lata. Wiem, że mogę zaufać jego oczom, bo to, co w nich jest, jest we mnie.”

[inga1992]

Prawda jest taka, że kiedy kocha się tego, kto chce cię zabić, brakuje wyboru. Co mogłam zrobić? Jak mogłam uciec, jak mogłam walczyć, skoro zadałabym wtedy ukochanej osobie ból? Skoro nie chciała ode mnie nic innego prócz mojego życia, jak mogłam jej go nie ofiarować?
Nie pamiętam czyje ale bardzo mi się podoba.

[pingwinek=]]

Napisane przez inga1992

Prawda jest taka, że kiedy kocha się tego, kto chce cię zabić, brakuje wyboru. Co mogłam zrobić? Jak mogłam uciec, jak mogłam walczyć, skoro zadałabym wtedy ukochanej osobie ból? Skoro nie chciała ode mnie nic innego prócz mojego życia, jak mogłam jej go nie ofiarować?
Nie pamiętam czyje ale bardzo mi się podoba.

no jak to czyje przed switem- s. meyer

[Madziaq]

Cytat, który zawsze przywołuje uśmiech na mojej twarzy. Z książki Etgara Kereta.

"...
-Nie wierzę, gadający zając- wyszeptał Cyjon.
Wróciliśmy do budynku. Cyjon potrząsnął delikatnie Kochim.
-Kochi strasznie mi przykro za te brednie, co ci zarzuciłem, są naprawdę takie zające, i jeszcze za to, że cię zabiłem.
-Nie ma sprawy- powiedział Kochi- wszyscy byliśmy zdenerwowani."

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Madziaq

Cytat, który zawsze przywołuje uśmiech na mojej twarzy. Z książki Etgara Kereta.

"...
-Nie wierzę, gadający zając- wyszeptał Cyjon.
Wróciliśmy do budynku. Cyjon potrząsnął delikatnie Kochim.
-Kochi strasznie mi przykro za te brednie, co ci zarzuciłem, są naprawdę takie zające, i jeszcze za to, że cię zabiłem.
-Nie ma sprawy- powiedział Kochi- wszyscy byliśmy zdenerwowani."

Powala! Bez dwóch zdań.