Nietypowy problem...

[Ewcia11]

Nie wiem od czego zacząć, więc napiszę tak: Około pół roku temu potrzebowałam pieniędzy, nie było to nic ważnego, ale że u mnie w domu nie jest zbyt ciekawa sytuacja materialna, to chciałam sobie coś kupić a nie miałam z czego. Wtedy pomyślałam o moim złotym łańcuszku i złotych kolczykach. Sprzedałam u jubilera. Po jakimś czasie sytuacja się powtórzyła, tym razem sprzedałam bodajże dwa złote pierścionki, które dostałam od babci, tzn. ona je nosiła w czasach młodości. Miałam i nadal mam okropne wyrzuty sumienia. Na dodatek najgorsze jest jedno- po pewnym czasie mama coś mówiła o swoim pierścionku, który dostała na 18-stke od swoich rodziców, opisała go jak wygląda. I przypomniałam sobie, że sprzedałam go... Myślałam, że to jest ten od mojej babci, jakbym wiedziała że to mojej mamy, to nigdy bym go nie sprzedała. Płakać mi się chce jak o tym pomyślę. Mamie i nikomu nic nie powiedziałam, mojej mamie aż nie mogę sobie wyobrazić jakby było przykro. A ja nie potrafię się przyznać, również nic nie wie że sprzedałam tyle złotych rzeczy. Nie wiem co zrobić jak kiedyś zapyta gdzie jest jej pierścionek i moja ta złota biżuteria, której tyle posprzedawałam. Wiem, że nie przyznam się i będe musiała skłamać. Wiem, że trzeba ponosić odpowiedzialność za swoje czyny, ale moja mama nie dość że się wkurzy, że sprzedałam tyle swoich rzeczy, to jeszcze jak się dowie że w tym jej pierścionek, to w ogóle będzie masakra. Dodam że z mamą mam słaby kontakt. Do tej pory nie mogę sobie wyobrazić jak mogłam tak zrobić i w ogóle wydać tyle pieniędzy, byłam okropna...

[madana]

Jeśli piszesz, ze jak mogłam wydać tyle pieniędzy , to raczej kasa poszła na głupoty, a nic ważnego, więc matka nie tylko będzie wkurzona, ale jej będzie przykro, bo córka okazała się na dodatek złodziejem, sprzedając rzeczy, które nie wszystkie należały do niej.

[Wisnia34]

Napisane przez Ewcia11

Nie wiem od czego zacząć, więc napiszę tak: Około pół roku temu potrzebowałam pieniędzy, nie było to nic ważnego, ale że u mnie w domu nie jest zbyt ciekawa sytuacja materialna, to chciałam sobie coś kupić a nie miałam z czego. Wtedy pomyślałam o moim złotym łańcuszku i złotych kolczykach. Sprzedałam u jubilera. Po jakimś czasie sytuacja się powtórzyła, tym razem sprzedałam bodajże dwa złote pierścionki, które dostałam od babci, tzn. ona je nosiła w czasach młodości. Miałam i nadal mam okropne wyrzuty sumienia. Na dodatek najgorsze jest jedno- po pewnym czasie mama coś mówiła o swoim pierścionku, który dostała na 18-stke od swoich rodziców, opisała go jak wygląda. I przypomniałam sobie, że sprzedałam go... Myślałam, że to jest ten od mojej babci, jakbym wiedziała że to mojej mamy, to nigdy bym go nie sprzedała. Płakać mi się chce jak o tym pomyślę. Mamie i nikomu nic nie powiedziałam, mojej mamie aż nie mogę sobie wyobrazić jakby było przykro. A ja nie potrafię się przyznać, również nic nie wie że sprzedałam tyle złotych rzeczy. Nie wiem co zrobić jak kiedyś zapyta gdzie jest jej pierścionek i moja ta złota biżuteria, której tyle posprzedawałam. Wiem, że nie przyznam się i będe musiała skłamać. Wiem, że trzeba ponosić odpowiedzialność za swoje czyny, ale moja mama nie dość że się wkurzy, że sprzedałam tyle swoich rzeczy, to jeszcze jak się dowie że w tym jej pierścionek, to w ogóle będzie masakra. Dodam że z mamą mam słaby kontakt. Do tej pory nie mogę sobie wyobrazić jak mogłam tak zrobić i w ogóle wydać tyle pieniędzy, byłam okropna...

niestety kochana. będziesz musiała to odpracować i oddać mamie pieniądze. choć biżuteria, którą sprzedałaś miała też wartość sentymentalną, której nie zwrócisz.

nie ma co gadać "przykro mi", tylko przyznać się i odpracować przepuszczoną kasę.

masz jakiś inny pomysł?

[musztarda z keczupem]

Sama jesteś sobie winna - nawarzyłaś piwa, to teraz je wypij.
Rodzinnych pamiątek się nie sprzedaje. Nie wiem jak ciężka musiałaby być sytuacja finansowa, żeby to było usprawiedliwione.

[madana]

Kim trzeba być, aby sprzedać matki pierścionek, który ona dostała na 18 od swoich rodziców? I na dodatek to zaperzanie: nie przyznam się, nakłamię. Taki bachor, który nawarzył piwa i nawet nie potrafi się przyznać.
A jaką ona mogła mieć trudną sytuację? Dziecku na lek ratujący życie nie miała? Eksmisja groziła, bo rachunki niepopłacone? Czy też rozpuściła kasę na głupoty? Dawno nic mnie tak nie zniesmaczyło.

[platekrozy]

Powiedziałabym co myślę o Tobie,ale sobie podaruję.Takie zachowanie jest poniżej....Cóż mogę powiedzieć...

[Niezmienna]

O jeny, jak dla mnie to co zrobiłas to cios poniżej pasa dla Twojej matki, straszne.

[klempaa]

Napisane przez madana

Kim trzeba być, aby sprzedać matki pierścionek, który ona dostała na 18 od swoich rodziców? I na dodatek to zaperzanie: nie przyznam się, nakłamię. Taki bachor, który nawarzył piwa i nawet nie potrafi się przyznać.
A jaką ona mogła mieć trudną sytuację? Dziecku na lek ratujący życie nie miała? Eksmisja groziła, bo rachunki niepopłacone? Czy też rozpuściła kasę na głupoty? Dawno nic mnie tak nie zniesmaczyło.

A doczytałaś, że Autorka pomyliła ten pierscionek z jakims, który dostała od babci?

Wg mnie kazda w życiu głupoty robiła- większe, mniejsze, ale każda. Mi kilka też wypadło


Ja bym Autorko na Twoim miejscu odpracowała pieniądze i oddała je mamie z przeprosinami. Innego sensownego wyjścia tu nie widzę. Cóż, bywa- trzeba wypic piwo, którego sie nawarzyło...

Aha, i jeszcze jedno: następnym razem, gdy będziesz potrzebowała kasy na jakies głupoty to poszukaj innego sposobu na ich zdobycie- chocby dorabiaj sobie. Bo pomysł był średni- ja rozumiem, w podbramkowej sytuacji... ale tak? W kazdym razie masz nauczkę...

[blackredmoon]

Autorko, czego od nas oczekujesz? Pochwały? chyba nie... na wsparcie też raczej nie masz co liczyć, bo jak dziewczyny słusznie zauważyły, zachowałaś się jak zwykły bachor, nawazyłaś piwa i jeszcze chcesz kłamać do końca. Nie potrafisz ponieść odpowiedzialności za to co zrobiłas. Ciekawe co "chciałaś sobie kupić". Nie wiem jak trudna musiałaby być sytuacja, bym sprzedała swoją złotą biżuterię.

---------- Dopisano o 19:55 ---------- Poprzedni post napisano o 19:52 ----------

Napisane przez klempaa

A doczytałaś, że Autorka pomyliła ten pierscionek z jakims, który dostała od babci?

Napisane przez Ewcia11

tym razem sprzedałam bodajże dwa złote pierścionki, które dostałam od babci, tzn. ona je nosiła w czasach młodości.

mimo wszystko... jak można sprzedać pierścionek po babci, który nosiła w młodości?

[klempaa]

Napisane przez blackredmoon

Autorko, czego od nas oczekujesz? Pochwały? chyba nie... na wsparcie też raczej nie masz co liczyć, bo jak dziewczyny słusznie zauważyły, zachowałaś się jak zwykły bachor, nawazyłaś piwa i jeszcze chcesz kłamać do końca. Nie potrafisz ponieść odpowiedzialności za to co zrobiłas. Ciekawe co "chciałaś sobie kupić". Nie wiem jak trudna musiałaby być sytuacja, bym sprzedała swoją złotą biżuterię.

---------- Dopisano o 19:55 ---------- Poprzedni post napisano o 19:52 ----------





mimo wszystko... jak można sprzedać pierścionek po babci, który nosiła w młodości?

No to już wiesz, indywidualna sprawa. Ja gdybym rzeczywiscie była w podbramkowej sytuacji to bym to zrobiła- nie przywiązuje sie zbytnio do takich rzeczy... Ale sytuacja musiałaby być podbramkowa- a nie, ze potrzebuję na głupoty...

[srebrnykot]

Napisane przez klempaa

Ja bym Autorko na Twoim miejscu odpracowała pieniądze i oddała je mamie z przeprosinami. Innego sensownego wyjścia tu nie widzę. Cóż, bywa- trzeba wypic piwo, którego sie nawarzyło...

Zgadzam się całkowicie. A w przyszłości zdobywaj pieniądze w inny sposób, zawsze możesz pracować dorywczo.

[Clemence]

to moze sproboj zarobic i je odkupic ? moze by się dalo jeszcze?

[bluebluesky]

Wstyd! Powiem krotko.

Sprzedac bizuterie mamy i wydac na blachostki, nie wiem, kosmetyki, piwo z kolezankami, zakupy, imprezy... Tak zakladam, bo chyba nie na ksiazki i jedzenie poszly te pieniadze.

[e_migrantka]

Napisane przez madana

Kim trzeba być, aby sprzedać matki pierścionek, który ona dostała na 18 od swoich rodziców? I na dodatek to zaperzanie: nie przyznam się, nakłamię. Taki bachor, który nawarzył piwa i nawet nie potrafi się przyznać.
A jaką ona mogła mieć trudną sytuację? Dziecku na lek ratujący życie nie miała? Eksmisja groziła, bo rachunki niepopłacone? Czy też rozpuściła kasę na głupoty? Dawno nic mnie tak nie zniesmaczyło.

Przeciez napisala dziewczyna ze nie wiedziala, ze pierscionek jest mamy. Poza tym autorka nie rozpoczela tego postu zebys miala okazje sie na kims (na niej) wyrzyc, wiec wez na wstrzymanie. Swoja droga wiekszosc twoich postow ocieka jadem, ciekawe skad ta wrogosc do ludzi? Nie chcialabym miec z Toba do czynienia w realu aaaa i jeszcze jedno taka idealna jestes? ty nigdy nie popelnilas glupoty w zyciu?.....a mnie to Twoje posty zniesmaczaja

[malarybka16]

Dla mnie rady zarób-oddaj są 'głupie'
Pieniądze mają się nijak do rzeczy,która coś znaczyła w naszym życiu. Przecież i tak już jej nie odzyskamy. Zresztą autorka nawet nie wie ile taki pierścionek mógł kosztować.Twoja mama chyba i tak by kasy nie przyjęła. Prędzej czy później się wyda. Przecież ufo nie porwało biżuterii Tylko przypadkiem nie oskarż kogoś o kradzież,bo z Tobą to chyba już nic nie wiadomo

Nie wiem może ja jestem inaczej wychowana,ale nie wyobrażam sobie sprzedać rzeczy z domu w ogóle bez porozumienia z mamą nawet gdyby to było moje złoto-nie zrobiłabym tego.

[Wisnia34]

Napisane przez malarybka16

Dla mnie rady zarób-oddaj są 'głupie'
Pieniądze mają się nijak do rzeczy,która coś znaczyła w naszym życiu. Przecież i tak już jej nie odzyskamy. Zresztą autorka nawet nie wie ile taki pierścionek mógł kosztować.

tu nawet nie chodzi o to, że mama czeka na te pieniądze, bo też podejrzewam, że w tej sytuacji będzie to sprawa drugoplanowa.

ale chodzi o wzięcie odpowiedzialności za to, co się zrobiło i chociaż częściowe naprawienie szkody. no i byłaby to swojego rodzaju "kara" za lekkie wydanie pieniędzy, które nie zostały zdobyte uczciwie.

myślę, że mama doceniłaby gest i choć trochę złagodziłby on rozczarowanie jakiego z pewnością dozna dowiadując się o tym, że córka sprzedała to złoto.

a jeśli chodzi o wartość, to nikt lepiej niż autorka nie wie za ile sprzedała złoto. jasne, ze kwota ta na pewno nie jest adekwatna do realnej wartości biżuterii, ale trudno: rodzinna biżuteria została stracona i raczej se ne wrati.

[Ivi 1988]

Napisane przez madana

Kim trzeba być, aby sprzedać matki pierścionek, który ona dostała na 18 od swoich rodziców? I na dodatek to zaperzanie: nie przyznam się, nakłamię. Taki bachor, który nawarzył piwa i nawet nie potrafi się przyznać.
A jaką ona mogła mieć trudną sytuację? Dziecku na lek ratujący życie nie miała? Eksmisja groziła, bo rachunki niepopłacone? Czy też rozpuściła kasę na głupoty? Dawno nic mnie tak nie zniesmaczyło.

Napisane przez bluebluesky

Wstyd! Powiem krotko.

Sprzedac bizuterie mamy i wydac na blachostki, nie wiem, kosmetyki, piwo z kolezankami, zakupy, imprezy... Tak zakladam, bo chyba nie na ksiazki i jedzenie poszly te pieniadze.

Napisane przez Niezmienna

O jeny, jak dla mnie to co zrobiłas to cios poniżej pasa dla Twojej matki, straszne.

Te wszystkie posty na pewno duzo wniosa do tematu i na pewno duzo pomoga Autorce

Drogie panie idealne- to jest zycie i w zyciu popelnia sie bledy.
Na miejscu Autorki staralabym sie uzbierac jakas sumke i kupic jakis inny zloty pierscionek dla mamy niekoniecznie mowiac o powodzie dla ktorego to robie. Inni by to zrobili i w ogole by sie nie przejeli.
W tej sytuacji Autorka NIE WIEDZIALA,ze pierscionek byl jej mamy w dodatku takiz wazny.
Wyrzuty sumienia i nieswiadomosc to jej kara, po co jeszcze sie nad nia pastwic?

[maszToCoChcesz]

ja już teraz szłabym w zaparte, że to nie ja.

[bluebluesky]

Napisane przez Ivi 1988

Te wszystkie posty na pewno duzo wniosa do tematu i na pewno duzo pomoga Autorce

Drogie panie idealne- to jest zycie i w zyciu popelnia sie bledy.
Na miejscu Autorki staralabym sie uzbierac jakas sumke i kupic jakis inny zloty pierscionek dla mamy niekoniecznie mowiac o powodzie dla ktorego to robie. Inni by to zrobili i w ogole by sie nie przejeli.
W tej sytuacji Autorka NIE WIEDZIALA,ze pierscionek byl jej mamy w dodatku takiz wazny.
Wyrzuty sumienia i nieswiadomosc to jej kara, po co jeszcze sie nad nia pastwic?

Nie wiedziala, ze nalezy do mamy, ale byla swiadoma, ze babcia nosila go w mlodosci. Jesli dla Ciebie wyprzedawanie rodzinnych pamiatek w celu "bo chcialam sobie cos kupic" jest normalne, to bardzo wspolczuje. Kazdy pragnie ochrony swojej prywatnosci i wlasnosci. Autorka watku nie miala za grosz szacunku dla wspomnien ani babci ani mamy. Dla mnie to prawdziwy wstyd tak potraktowac wlasna rodzine.

[Nebula]

moze da sie odkupic? albo dowiedziec kto kupil i postarac sie odkupic? chyba bym niebo poruszyla, zeby chociaz ten pierscionek...I na przyszlosc miec nauczke, lepiej kalkulowac i pytac.

[jodame]

Napisane przez madana

Kim trzeba być, aby sprzedać matki pierścionek, który ona dostała na 18 od swoich rodziców? I na dodatek to zaperzanie: nie przyznam się, nakłamię. Taki bachor, który nawarzył piwa i nawet nie potrafi się przyznać.
A jaką ona mogła mieć trudną sytuację? Dziecku na lek ratujący życie nie miała? Eksmisja groziła, bo rachunki niepopłacone? Czy też rozpuściła kasę na głupoty? Dawno nic mnie tak nie zniesmaczyło.

Autorka nie wiedziała, że to ten pierścionek.
Była przekonana, że sprzedaje swoją własność.

Zgadzam się z resztą Twojej wypowiedzi -mocno zniesmaczające. ;[

Napisane przez blackredmoon

Ciekawe co "chciałaś sobie kupić".

Nie wiem jak trudna musiałaby być sytuacja, bym sprzedała swoją złotą biżuterię.

mimo wszystko... jak można sprzedać pierścionek po babci, który nosiła w młodości?

Również jestem ciekawa co chciałaś kupić

Nie dla wszystkich biżuteria jest tak samo ważna. Jedni są sentymentalni, inni nie.


Autorko, nie rozumiem, dlaczego w ogóle sprzedałaś te rzeczy, skoro "już wtedy miałaś wyrzuty sumienia". Co było ważniejsze od tego złota? Spróbowałabym zapytać u złotnika czy ma jeszcze te pierścionki, czy wie komu je sprzedał. Dostałaś w ogóle jakieś potwierdzenie sprzedaży??? Pewnie nie. Dostałaś kasę i w nogi. Nie wiadomo ile były warte te rzeczy.. jak bardzo złotnik cie oszukał ;]

Ech.. . Skoro masz zamiar kłamać, to już lepiej milcz. Może nikt się nie upomni. ;]

[Ilsa Lund]

Gdzie i ile czasu temu sprzedałaś ten pierścionek ? Może da się go wykupić z lombardu ?
Nic więcej nie powiem bo sama wiesz że postąpiłaś jak półgłówek i żałujesz

[Ewcia11]

Dziękuje za odpowiedzi (te sensowne ). Wątpie w to, że uda mi się ustalić co się teraz dzieje z tym pierścionkiem, było to ok. pół roku temu, nie dostałam żadnego potwierdzenia, nie będą pewnie wiedzieli o który pierścionek chodzi. Poza tym takie rzeczy chyba idą do stopienia.
Co do sprzedania pamiątek rodzinnych- babcia dała je mi, więc należały do mnie, a ja się niezbyt przywiązuje do pamiątek. Oczywiście gdybym nie miała po babci innej pamiątki niż ta biżuteria, to na pewno nie sprzedałabym jej.
Doszłam do wniosku że najlepiej będzie powiedzieć prawdę, ale dopiero jak zarobię pieniądze żeby oddać mamie. Miałam zamiar kłamać, bo tak jak już pisałam z mamą mam raczej słaby kontakt, nie ufa mi do końca, więc boję sie że nie uwierzy mi że przez przypadek wzięłam jej pierścionek.

[bluebluesky]

Napisane przez Ewcia11

Dziękuje za odpowiedzi (te sensowne ). Wątpie w to, że uda mi się ustalić co się teraz dzieje z tym pierścionkiem, było to ok. pół roku temu, nie dostałam żadnego potwierdzenia, nie będą pewnie wiedzieli o który pierścionek chodzi. Poza tym takie rzeczy chyba idą do stopienia.
Co do sprzedania pamiątek rodzinnych- babcia dała je mi, więc należały do mnie, a ja się niezbyt przywiązuje do pamiątek. Oczywiście gdybym nie miała po babci innej pamiątki niż ta biżuteria, to na pewno nie sprzedałabym jej.
Doszłam do wniosku że najlepiej będzie powiedzieć prawdę, ale dopiero jak zarobię pieniądze żeby oddać mamie. Miałam zamiar kłamać, bo tak jak już pisałam z mamą mam raczej słaby kontakt, nie ufa mi do końca, więc boję sie że nie uwierzy mi że przez przypadek wzięłam jej pierścionek.

Brawa za odwage, beda z Ciebie jeszcze ludzie.

[Ivi 1988]

Moim zdaniem ludzie robia wieksze tragedie niz te, co Autorka. Ona przynajmniej zaluje swej decyzji i chce naprawic swoj blad. Sa ludzie (moze nawet niektorzy z was) co tylko czekaja,zeby komus cos malego wypomknac a czegos duzego nie zauwaza i komus,kto by odpyskowal lub byl silniejszy w gebie na pewno uwagi by nie zwrocili Jakie to smutne. Ale niektorym poprawia samopoczucie.