Rozstanie przez zazdrość - czy można to naprawić?

[9kini0]

Od czterech i pół roku byłam z chłopakiem, ja byłam jego pierwszą dziewczyną, on był moim pierwszym chłopakiem. Mamy teraz po 21 lat.
Kochaliśmy się strasznie, nie znam drugiej takiej pary jak nasza. Rozumieliśmy się w 100%, zawsze jedno pomagało drugiemu i było nam świetnie.
Jedynym problemem który dotyczył zarówno jego jak i mnie to chorobliwa zazdrość...
Do tego stopnia, że ja nie mogłam nigdzie wyjść z koleżankami, on nie wychodził z kolegami. Jak gdzieś szliśmy to zazwyczaj razem.
Od dawna mi to przeszkadzało, ale tak go kochałam, że potrafiłam zrezygnować dla niego z takich przyjemności jak spotkania z przyjaciółkami.
On dotąd nie miał aż takiej potrzeby wyjść, ale że trochę koncertuje ostatnio poznał dużo nowych ludzi i cały czas chce wychodzić a to próby, a to na piwo z kolegą itd. Co do prób nie mam nic przeciwko. Ale na resztę się krzywiłam, wiem że to chore... Wychodził co prawda, ale nie potrafiłam ukryć tego, że jestem zła. W końcu coraz rzadziej się widywaliśmy, a jak się go pytałam czy się spotkamy był zły i mówił żebym nie napierała.
Niedawno poprosił o przerwę. Nie wiem jak miałam to rozumieć ale zgodziłam się. Przerwa trwała 5 dni, po czym się spotkaliśmy(wczoraj) i powiedział mi, że chce się rozstać bo on tego tak nie widzi. Mówił, że mnie bardzo kocha i nawet się rozryczał, i że jestem wspaniała, ale że on potrzebuje wolności, której ja mu nigdy nie dam i że on również nie jest w stanie mi zaufać.
I się rozstaliśmy... Ale kocham go do szaleństwa i nie chcę, żeby to się tak skończyło. Chcę się zmienić, pozwalać mu na wyjścia, chce żeby on też się zmienił....
Myślicie, że mamy szanse? I czy możliwe że będzie za jakiś czas tak jak kiedyś?
Czy pogodzić się z tym, że go straciłam?

[Weronikapr]

Co się dziwisz, że odszedł skoro go trzymałaś na smyczy i bawiliście się w jakieś głupie zakazy.
Jeśli zmienicie zasady i każde będzie mogło się spotykać ze znajomymi to może jest szansa.

[izolcia]

Napisane przez 9kini0

Niedawno poprosił o przerwę. Nie wiem jak miałam to rozumieć ale zgodziłam się. Przerwa trwała 5 dni, po czym się spotkaliśmy(wczoraj) i powiedział mi, że chce się rozstać bo on tego tak nie widzi. Mówił, że mnie bardzo kocha i nawet się rozryczał, i że jestem wspaniała, ale że on potrzebuje wolności, której ja mu nigdy nie dam i że on również nie jest w stanie mi zaufać.
I się rozstaliśmy... Ale kocham go do szaleństwa i nie chcę, żeby to się tak skończyło. Chcę się zmienić, pozwalać mu na wyjścia, chce żeby on też się zmienił....
Myślicie, że mamy szanse? I czy możliwe że będzie za jakiś czas tak jak kiedyś?
Czy pogodzić się z tym, że go straciłam?

Chłopak wyraźnie czuje się uwięziony na smyczy. Chce się wyszaleć i nie mieć przy Tym żadnych wymówek z Twojej strony. Twierdzi , że Cię kocha, jesteś wspaniała.. Nie oszukujmy się , ale to tylko puste słowa. Jak się rozstawałam kiedyś z eks, padły te same słowa, jak się później okazało to były błędne słowa.. Przemyśl to. Po za tym związek bez zaufania nie ma sensu, przeważnie to własnie nieufność jest pierwszą drogą do rozstania. Chcesz się zmieniać? Dziewczyno z jakiego powodu ? Bo on Ci nieufa i chce wolności? Musisz jedynie dać mu swobodę, niech się nacieszy tą wolnością jak tak bardzo chce, a jeśli mu się znudzi i poczuje tęsknotę, wtedy wróci do Ciebie.. Jak kocha to wróci. Dajcie sobie czasu.

Czy macie szanse? Tak jak wspomniałam, jeśli dalej będziecie o siebie zazdrosni i nieufni wobec siebie, prędzej czy później skutki będą opłakane. A chyba chcesz zaoszczędzić sobie płaczu i cierpienia? Wszystko z czasem się wyjaśni. Powodzenia

[Weronikapr]

Napisane przez izolcia

Chcesz się zmieniać? Dziewczyno z jakiego powodu ?

Serio uważasz że ich zachowanie było normalne? Że jej zachowanie było normalne? Że mu zakazywała zwykłych spotkań z kolegami, a jak już gdzieś wyjść to tylko razem?

[izolcia]

Napisane przez Weronikapr

Serio uważasz że ich zachowanie było normalne? Że jej zachowanie było normalne? Że mu zakazywała zwykłych spotkań z kolegami, a jak już gdzieś wyjść to tylko razem?

Nie , nie uważam. Dlaczego pytasz?

[9kini0]

Napisane przez Weronikapr

Serio uważasz że ich zachowanie było normalne? Że jej zachowanie było normalne? Że mu zakazywała zwykłych spotkań z kolegami, a jak już gdzieś wyjść to tylko razem?

Wiem, że to nie było normalne zdaje sobie sprawę w 100% że było to po prostu śmieszne... Ale zaczęło się od niewinnej zazdrości a potem nakręcaliśmy się nawzajem i tak już pozostało. Potem ciężko było to zmienić bo po ponad 4 latach takich "zasad" wprowadzić nowy pomysł na związek to było całkiem szalone. Przynajmniej takie się wydawało.
Wiem, że mogę to zmienić mimo, że będzie mnie to kosztowało sporo pracy, ale bardzo chcę z nim być.
Jutro się z nim spotkam i powiem mu, że chce się zmienić, żebyśmy sobie dali szansę - jeśli się nie uda to się rozstaniemy.
I powiem mu, że jeśli chce odpocząć odemnie na jakiś czas, nie spotykać się tylko wyszaleć się z kolegami to ok.
Co o tym myślicie?

[Weronikapr]

Napisane przez 9kini0

I powiem mu, że jeśli chce odpocząć odemnie na jakiś czas, nie spotykać się tylko wyszaleć się z kolegami to ok.
Co o tym myślicie?

Zmienić się musisz, bo nikt normalny tego nie wytrzyma. Dobrze że sobie zdajesz z tego sprawę

Ale co do cytatu - nie. To jest brak szacunku dla Ciebie. On sobie będzie latał z kim chce i robił co chce, a Ty będziesz czekać. Nie.

---------- Dopisano o 11:56 ---------- Poprzedni post napisano o 11:52 ----------

Napisane przez izolcia

Nie , nie uważam. Dlaczego pytasz?

Taki wniosek się wyłania po przeczytaniu Twojego postu i tego co zacytowałam. Mogłam źle zrozumieć, dlatego pytam, chociaż wydźwięk dla mnie miał jednoznaczny.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez 9kini0

Od czterech i pół roku byłam z chłopakiem, ja byłam jego pierwszą dziewczyną, on był moim pierwszym chłopakiem. Mamy teraz po 21 lat.
Kochaliśmy się strasznie, nie znam drugiej takiej pary jak nasza. Rozumieliśmy się w 100%, zawsze jedno pomagało drugiemu i było nam świetnie.
Jedynym problemem który dotyczył zarówno jego jak i mnie to chorobliwa zazdrość...
Do tego stopnia, że ja nie mogłam nigdzie wyjść z koleżankami, on nie wychodził z kolegami. Jak gdzieś szliśmy to zazwyczaj razem.
Od dawna mi to przeszkadzało, ale tak go kochałam, że potrafiłam zrezygnować dla niego z takich przyjemności jak spotkania z przyjaciółkami.
On dotąd nie miał aż takiej potrzeby wyjść, ale że trochę koncertuje ostatnio poznał dużo nowych ludzi i cały czas chce wychodzić a to próby, a to na piwo z kolegą itd. Co do prób nie mam nic przeciwko. Ale na resztę się krzywiłam, wiem że to chore... Wychodził co prawda, ale nie potrafiłam ukryć tego, że jestem zła. W końcu coraz rzadziej się widywaliśmy, a jak się go pytałam czy się spotkamy był zły i mówił żebym nie napierała.
Niedawno poprosił o przerwę. Nie wiem jak miałam to rozumieć ale zgodziłam się. Przerwa trwała 5 dni, po czym się spotkaliśmy(wczoraj) i powiedział mi, że chce się rozstać bo on tego tak nie widzi. Mówił, że mnie bardzo kocha i nawet się rozryczał, i że jestem wspaniała, ale że on potrzebuje wolności, której ja mu nigdy nie dam i że on również nie jest w stanie mi zaufać.
I się rozstaliśmy... Ale kocham go do szaleństwa i nie chcę, żeby to się tak skończyło. Chcę się zmienić, pozwalać mu na wyjścia, chce żeby on też się zmienił....
Myślicie, że mamy szanse? I czy możliwe że będzie za jakiś czas tak jak kiedyś?
Czy pogodzić się z tym, że go straciłam?

i wlasnie dlatego nie ma szansy na zwiazek

[IamPosh]

Macie szanse jeśli będziecie mieć do siebie wzajemne zaufanie i nie będziecie się nawzajem trzymali na smyczy.
W innym przypadku nie widzę udanego związku.

[Caroline1920]

chlopak przez ponad 4 lata byl na smyczy teraz sie z tej smyczy urwal, posmakowal zycia bez Ciebie i tak mu sie spodobalo, ze Ty mu do szczescia jak widac potrzebna nie jestes skoro zerwal...
mozna szalec bedac para, od czasu do czasu mozna wyjsc gdzies tylko ze znajomymi bez pary a innym razem ze zajomymi i z polowka...
jemu jak widac nie chcialo sie wlaczyc, wprowadzac nowych zasad... sam to by chcial wiele, wychodzic gdzie chce bez Ciebie i itd a Ciebie pewnie nadal by w domu trzymal i nie wypuszczal bo "nie jest w stanie mi zaufać" - nie ma co swietny tekst... Wy tak najezdzacie na Autorke a on do tej pory byl taki sam jak i ona "Jedynym problemem który dotyczył zarówno jego jak i mnie to chorobliwa zazdrość..." ... raz sie wyrwal poprobowal i mu sie tak spodobalo, ze zerwal...
jemu jak widac pasuje zycie singla i w sumie nie ma sie co dziwic bo mlody jest i to bardzo a juz ponad 4 lata spedzil tylko z 1 osoba... Autorce jak pisze od dawna to przeszkadzalo ale z wielkiej milosci nie spotykala sie ze znajomymi, zrobila mega glupote dla niego a teraz koles ja w tylek kopnal, super
"Jak gdzieś szliśmy to zazwyczaj razem.
Od dawna mi to przeszkadzało, ale tak go kochałam, że potrafiłam zrezygnować dla niego z takich przyjemności jak spotkania z przyjaciółkami."

Napisane przez 9kini0

I powiem mu, że jeśli chce odpocząć odemnie na jakiś czas, nie spotykać się tylko wyszaleć się z kolegami to ok.
Co o tym myślicie?

mysle, ze to mega glupota... chcesz zeby o sie wyszalal, moze i nawet i z innymi dziewczynami a potem potulnie do Ciebie wrocil? to chore... pokazesz tym brak szcunku do samej siebie...
jak juz mowilam szlec mozna bedac w zwiazku tylko sa granice, ktorych sie po prostu nie przekracza... jak widac on nie chce miec zadych ograniczen...

[shirleyyy]

pierwsza, wielka miłość, mega zazdrość, chęć wyszalenia.......nie..... to nie wróży dobrze. Od zawsze praktycznie był z kimś, zaczęło go to uwierać....wierz mi, znam z autopsji
zapomnij o nim, nie jest gotów na poważny związek,a oboje też nie potraficie rozwiązać swojego problemu zazdrości

[maszToCoChcesz]

zbyt wiele mu zabierałaś. Masz taki charakter, a nie inny, a jemu to nie pasuje. Trudno mówić o szansach.

[9kini0]

Napisane przez maszToCoChcesz

zbyt wiele mu zabierałaś. Masz taki charakter, a nie inny, a jemu to nie pasuje. Trudno mówić o szansach.

Ale on miał taki sam charakter. mieliśmy taki "układ" i nigdy nie rozmawialiśmy o tym żeby to zmienić. Obojgu z nas to na pewno nie pasowało, ale kochaliśmy się bardzo i czuliśmy się z tym bezpiecznie.
Teraz widzę do czego to doprowadziło, ale to nie jest tylko moja wina.
Mam nadzieję, że będzie chciał zacząć od początku na nowych "zasadach"

[Clemence]

No niestety tak to jest kiedy sie przychodzi do związku i stwierdza- ma być jak powiem i czeka się aż osoba ze związku to zrobi..
Zmiast OBOJE pracować nad taką cechą jak umniejszanie zazdrości to nic z tym nie robiliście i jednak po jakimś czasie- teraz-wyszło,że mimo wszystko każdy chce mieć chociaz cień swojego życia.
JA BYM PRÓBOWAŁA TO RATOWAĆ!ale przy okazji PRACOWAĆ nad swoją wadą!
zazdrość sama w sobie jaki ma sens?
ok trochę tak,każdemu związkowi to się przydaje.. ale nie AŻ TYLE ,ŻE CHŁOPAK UCIEKA!!:p
poza tym sama napisalas,ze się kcohacie,nie możesz tak robić..

[Weronikapr]

Napisane przez 9kini0

Ale on miał taki sam charakter. mieliśmy taki "układ" i nigdy nie rozmawialiśmy o tym żeby to zmienić. Obojgu z nas to na pewno nie pasowało, ale kochaliśmy się bardzo i czuliśmy się z tym bezpiecznie.
Teraz widzę do czego to doprowadziło, ale to nie jest tylko moja wina.
Mam nadzieję, że będzie chciał zacząć od początku na nowych "zasadach"

maszToCoChcesz chyba nie czyta wszystkich postów w wątkach (a tam jest zwykle wiele wskazówek) jak już gdzieś ktoś zauwazył

[Caroline1920]

Napisane przez Weronikapr

maszToCoChcesz chyba nie czyta wszystkich postów w wątkach (a tam jest zwykle wiele wskazówek) jak już gdzieś ktoś zauwazył

no dokaldnie tez to zauwazylam... odpowiada w watkach jak leci, czytajac tylko pierwszy post choc moze nawet i nie caly a potem te jej odpowiedzi maja sie nijak do rzeczywistosci bo sprawa sie rozwinela duzo bardziej prze kilka stron czy postow... to zaczyna byc irytujace juz...

[Merys]

Napisane przez 9kini0

Wiem, że to nie było normalne zdaje sobie sprawę w 100% że było to po prostu śmieszne... Ale zaczęło się od niewinnej zazdrości a potem nakręcaliśmy się nawzajem i tak już pozostało. Potem ciężko było to zmienić bo po ponad 4 latach takich "zasad" wprowadzić nowy pomysł na związek to było całkiem szalone. Przynajmniej takie się wydawało.
Wiem, że mogę to zmienić mimo, że będzie mnie to kosztowało sporo pracy, ale bardzo chcę z nim być.
Jutro się z nim spotkam i powiem mu, że chce się zmienić, żebyśmy sobie dali szansę - jeśli się nie uda to się rozstaniemy.
I powiem mu, że jeśli chce odpocząć odemnie na jakiś czas, nie spotykać się tylko wyszaleć się z kolegami to ok.
Co o tym myślicie?

Moim zdaniem, to nie jest dobry pomysl, facet juz zdecydowal, pewnie latwo mu nie bylo podjac ta decyzje. Niestety musisz sie tym pogodzic. Wydaje mi sie, ze nie tylko zazdrosc byla powodem rozstania, ale wypalone uczucie rowniez.

[9kini0]

większość z Was pisze, żebym dała sobie spokój, ale ja naprawdę chce spróbować. Jeśli nie wyjdzie, nie zgodzi się to się poddam.
Ale nie wybaczyłabym sobie gdybym nie spróbowała bo naprawdę wydaje mi się że on coś do mnie jeszcze czuje

[Brookit]

Porozmawiaj z nim czy widzi szansę powrotu do Ciebie i popracowania nad związkiem.

Bo jeżeli on jest całkowicie pewien że już to koniec to nic nie zdziałasz nawet zmieniając się.