Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią cz.2

[AgataBm180]

Napisane przez invisible_01

Moja mama bardzo często kupuje owoce na targu i opowiada mi, że wiele razy podchodziła do stoiska mamusia/tatuś/babcia z małym dzieckiem i mówili do niego: "spróbuj, czy Ci będą smakować". Kiedy sprzedawca uprzejmie informował, że trzeba będzie zapłacić (co innego jedna malina, a co innego jedno jabłko), słyszał oburzenie i: "Dziecku pan żałuje?!".

Czy posiadanie dziecka, nie wiem.. zwalnia z takich norm jak płacenie i kupowanie normalnie?

[201610310857]

w ogóle nie rozumiem próbowania niczego, co nie było uprzednio porządnie myte.

[ankasz]

Napisane przez invisible_01

Straszne...

Ale w temacie dzieci - zauważyłam to, co Wy: jak nie urodziłaś dziecka, to choćbyś 150 lat się cudzymi opiekowała, to o nie masz o niczym pojęcia Kiedyś na jednym forum czytałam właśnie jakiś wątek w stylu, że mamusia nie wie, dlaczego synunio do niej pyskuje (chyba ze 4 lata miał) i bije ją, przecież ona robi wszystko co on chce i dla świętego spokoju mu włącza komputer... Niektóre mamusie pisały, że mają to samo, jedna napisała konstruktywną krytykę i rady. Dodała, że własnych dzieci nie ma, ale była przez 5 lat opiekunką dwóch chłopców. Odpowiedź matki: "jak nie masz własnych dzieci, to się nie wypowiadaj" Inny wątek, sytuacja podobna, forumka odpowiedziała, że owszem, ma syna na studiach i córkę w liceum, to dostało jej się, że "wtedy były inne czasy, łatwiej było dzieci wychować, spróbowałabyś teraz dziecko mieć!"

o tym pisałam wcześniej.
Nie wiem, może po prostu wraz z zapłodnieniem komórki jajowej, kobieta otrzymuje jakąś wiedzę tajemną, która pozwala na zrównanie do poziomu gleby (a czasem i niżej) osoby, które nie dostąpiły tego błogostanu?
Chociaż znam (nawet tu, na wizazu! ale nie wiem, czy akurat ta osoba chce, żebym ją serwowała po nicku) wizażankę, która jest w ciąży i wcale nie zachowuje się jak typka 'mam w sobie dwa mózgi, więc jestem mądrzejsza'

[Candy_lips]

Napisane przez mrronia

Co do tych dzwoniących operatorów o różnych dziwnych godzinach, to ja raz miałam taki telefon od bardzo domyślnego pana. Zaczął mi mówić coś o nowej ofercie (na dodatek z innej sieci, niż jaką ja posiadam) po czym ja mówię, że dziękuję za ofertę. Po tych słowach chyba każdy by się zreflektował, że osoba nie jest zainteresowana, tak? A gościu do mnie: "A za co mi Pani dziękuje?" hahahaaaaa myślałam, że się przewrócę ze śmiechu. Tłumaczę Panu, że mnie ta oferta nie interesuje, a on: "więc za co Pani w końcu dziękowała"? masakra

Hahaha
Ja od razu jak usłyszałam, że głupie gadanie jakeigoś robota, że BMW mogę wygrać, to rozłączyłam się, teraz nie odbieram od zastrzeżonych, no chyba, że zacznę szukać pracy za jakiś miesiąc, to wtedy raczej będę, bo może to być z pracy. Operator też kiedyś dzwonił do mnie z jakąś ofertą, lecz nie jestem zainteresowana.

[WhiteCherry]

Napisane przez najfajniejsza

Mama mówi: "Taka...?", a położna: "eee... śliczna jest, zdrowa"

Napisane przez NibyNic

Męża kocha się inaczej, dziecko inaczej
po urodzeniu dziecka męża kocha się bardziej - bo gdyby nie on nie byłoby TEGO dziecka

wg mnie nawet nie ma co tych miłości porównywać wiadomo, że inaczej kocha się własne dziecko, inaczej męża, inaczej rodziców/rodzeństwo i tak dalej...


a co do dzieci, to ja należę do tych niedobrych osób, które niestety, nie zachwycają się każdym napotkanym dzieckiem czasem mnie irytują moje kumpele, gdy idziemy np. przez miasto, z naprzeciwka jedzie jakaś babeczka z małym dzieckiem w wózku, a one 'ojej, jakie słodkie, a ti ti ti'.
coś mnie wtedy strzela
jednak zdarzają się tak wyjątkowe dzieci że mnie urzekają, np. kiedyś widziałam śliczną 4 letnią dziewczynkę w autobusie (siedziała ze swoją mamą obok mnie). No po prostu porcelanowa laleczka i grzeczniutka, że ho ho.
mam też w rodzinie małą dziewczynkę, świetna jest.
ale takich małych, wrzeszczących i płaczących bez powodu dzieci (nie niemowląt, tym można wybaczyć) nie lubię.

[Candy_lips]

Oj tam.. co się strzela, Ty nie musisz, ale ona może zachwycać się tym dzieciaczkiem, nie wiem czemu Ci to przeszkadza

Co do miłości matki do dziecka czy swojego męża to raczej obszerny i grząski temat. No uważam, że raczej miłości powinno być mniej więcej po równo, żeby żadne nie było poszkodowane.
Jednak, wiadomo, że miłość matki do dziecka różni się od tej do ukochanego.
Miłość matki do dziecka jest z reguły bezwarunkowa, dziecku jesteśmy w stanie bardzo wiele wybaczyć, bo to nasze dziecko i nie wyobrażamy sobie życia bez niego, a miłość do partnera jest inna (pomijając toksyczne związki) . Partnerowi wszystkiego nie wybaczymy.

[Suvia]

Napisane przez Linaewen

A ile to male miało?
Mojej mamy znajoma do 5 roku karmiła, jak się tylko synuńcio zdenerwował to od razu za cyca łapał i dostawał...

No, sprobuj tu na wizażu szepnąć, że 3 latek i pierś to może już lekkie przegięcie, zaraz zasypią Cię postami, że jak matka i dziecko mają ochotę na taki rodzaj bliskości, to wolno (i do dorosłości pewnie), że zdrowe itd. Było już kilka takich wątków.

Żeby nie było, ze gołosłowna jestem: https://wizaz.pl/forum/showpost.php?...9&postcount=33

I mam nadzieję, ze ten mały smaczek (na końcu) z Tż i jego uwielbieniem do mleka z piersi to jaja jakieś...

[Linaewen]

Napisane przez Suvia

No, sprobuj tu na wizażu szepnąć, że 3 latek i pierś to może już lekkie przegięcie, zaraz zasypią Cię postami, że jak matka i dziecko mają ochotę na taki rodzaj bliskości, to wolno (i do dorosłości pewnie), że zdrowe itd. Było już kilka takich wątków.

Żeby nie było, ze gołosłowna jestem: https://wizaz.pl/forum/showpost.php?...9&postcount=33

I mam nadzieję, ze ten mały smaczek (na końcu) z Tż i jego uwielbieniem do mleka z piersi to jaja jakieś...

O Eru....
:rzygam:

[201607231707]

Napisane przez Suvia

No, sprobuj tu na wizażu szepnąć, że 3 latek i pierś to może już lekkie przegięcie, zaraz zasypią Cię postami, że jak matka i dziecko mają ochotę na taki rodzaj bliskości, to wolno (i do dorosłości pewnie), że zdrowe itd. Było już kilka takich wątków.

Żeby nie było, ze gołosłowna jestem: https://wizaz.pl/forum/showpost.php?...9&postcount=33

I mam nadzieję, ze ten mały smaczek (na końcu) z Tż i jego uwielbieniem do mleka z piersi to jaja jakieś...

Matko i córko

[Noa_]

tutaj o kobiecie, która karmi swojego 5-latka. Taki duży klocek przyssany do piersi

http://www.figa.pl/Karmi-5-letniego-syna-piersia-a510



Kobieta jest na tyle hojna, że obdarowuje swoim mlekiem również cudze dzieci.

[WhiteCherry]

Napisane przez Candy_lips

Oj tam.. co się strzela, Ty nie musisz, ale ona może zachwycać się tym dzieciaczkiem, nie wiem czemu Ci to przeszkadza

Co do miłości matki do dziecka czy swojego męża to raczej obszerny i grząski temat. No uważam, że raczej miłości powinno być mniej więcej po równo, żeby żadne nie było poszkodowane.
Jednak, wiadomo, że miłość matki do dziecka różni się od tej do ukochanego.
Miłość matki do dziecka jest z reguły bezwarunkowa, dziecku jesteśmy w stanie bardzo wiele wybaczyć, bo to nasze dziecko i nie wyobrażamy sobie życia bez niego, a miłość do partnera jest inna (pomijając toksyczne związki) . Partnerowi wszystkiego nie wybaczymy.

ma prawo mnie coś strzelać, gdy idąc z takim kimś, ten ktoś łapie mnie nagle za rękę i tekst ''ojejcia paaaatrz, jakie słodkie!'' gdy ani matki, ani dziecka się w ogóle nie zna; zachwycanie się każdym dzieckiem (nawet wtedy, gdy na horyzoncie widać sam wózek, bez ''zawartości'' ).
zawsze wtedy powtarzam ''weź się ogarnij''


bardziej urzekają mnie szczeniaki i małe kotki. ;]

[Linaewen]

Napisane przez Noa_

tutaj o kobiecie, która karmi swojego 5-latka. Taki duży klocek przyssany do piersi

http://www.figa.pl/Karmi-5-letniego-syna-piersia-a510



Kobieta jest na tyle hojna, że obdarowuje swoim mlekiem również cudze dzieci.

Spodobał mi się komentarz o molestowaniu. Boleśnie prawdziwy.

[201604250941]

Napisane przez invisible_01

Straszne...

Ale w temacie dzieci - zauważyłam to, co Wy: jak nie urodziłaś dziecka, to choćbyś 150 lat się cudzymi opiekowała, to o nie masz o niczym pojęcia Kiedyś na jednym forum czytałam właśnie jakiś wątek w stylu, że mamusia nie wie, dlaczego synunio do niej pyskuje (chyba ze 4 lata miał) i bije ją, przecież ona robi wszystko co on chce i dla świętego spokoju mu włącza komputer... Niektóre mamusie pisały, że mają to samo, jedna napisała konstruktywną krytykę i rady. Dodała, że własnych dzieci nie ma, ale była przez 5 lat opiekunką dwóch chłopców. Odpowiedź matki: "jak nie masz własnych dzieci, to się nie wypowiadaj" Inny wątek, sytuacja podobna, forumka odpowiedziała, że owszem, ma syna na studiach i córkę w liceum, to dostało jej się, że "wtedy były inne czasy, łatwiej było dzieci wychować, spróbowałabyś teraz dziecko mieć!"

Taa, bledy niby oczywiste. aczkolwiek ja tak to sobie tlumacze, ze wszyscy wokol mowia matce jak ma wychowywac swoje dziecko, wszyscy wiedza lepiej. Wiec matka hoduje gruba skore zeby to wytrzymac, i wtedy jej odwala na punkcie tego co jej wolno.

I przypomina mi to jedna uczennice moja. Jej matka sie chwalila ze ja twardo wychowuje, ona byla bita i jej to krzywdy nie zrobilo, to wzmacnia charakter. A mala (10 lat) matki nienawidzi. Nienawidzi jak tylko sie da. Przychodzac na lekcje musialam zaczac od przytulenia dziecka, wysluchania opowiesci, powiedzenia, ze to przejdzie kiedys, ze bedzie lepiej. Z jednej strony matce racji troche dac musialam bo dziecko to byl maly diabel, ale w szkole prymuska, inteligentne i uzdolnione bydle. Uwielbialam ja i swietnie sie razem bawilysmy. Tylko zal mi jej bylo bo w sumie mialam w domu podobnie.

Ludzie robia blad myslac ze milosc dziecka jest bezwarunkowa i ze rodzice sa dla dziecka najwazniejsi. G prawda. Dzieci to male wampiry i robia to co musza zeby przetrwac. Dopiero potem wyrabiaja sobie wyzsze uczucia i to juz od rodzicow zalezy jakie one beda. Nie kazde dziecko bedzie stawiac swoja matke na oltarzu a juz na pewno nie za to, ze mu wlaczyla komputer dla uspokojenia.

A i jeszcze podejscie, ze dziewczynki trzeba uczyc prac domowych a chlopcow prosic zeby laskawie raczyli przyjac kanapke, ktora sie im zrobilo. Babcia prowadzajaca wnusie do liceum, bo sie dziewczyna sama boi, albo babcia wiazaca sznurowki wnusiowi w gimnazjum. Wnusio jest imbecylem bo wszystko bylo robione za niego i nigdy nie mial okazji pomyslec samodzielnie.

[ciri15]

Napisane przez Candy_lips

Co do miłości matki do dziecka czy swojego męża to raczej obszerny i grząski temat. No uważam, że raczej miłości powinno być mniej więcej po równo, żeby żadne nie było poszkodowane.
Jednak, wiadomo, że miłość matki do dziecka różni się od tej do ukochanego.
Miłość matki do dziecka jest z reguły bezwarunkowa, dziecku jesteśmy w stanie bardzo wiele wybaczyć, bo to nasze dziecko i nie wyobrażamy sobie życia bez niego, a miłość do partnera jest inna (pomijając toksyczne związki) . Partnerowi wszystkiego nie wybaczymy.

Dość dobrze to wyłożyłaś.
Owszem, uważam że najgorszą rzeczą(jedną z najgorszych w każdym razie) jaką można zrobić związkowi jest odsunięcie się od partnera po porodzie. Właśnie chodziło mi o to, że matka dziecku chyba wszystko wybaczy, kocha je niemalże bezwarunkowo - przynajmniej tak powinno być Co innego z partnerem.
Albo w sytuacji, gdy kobieta miałaby do wyboru: życie męża lub dziecka moim zdaniem dobra matka wybrałaby dziecko.

[yousuck]

Napisane przez candycotton

Taa, bledy niby oczywiste. aczkolwiek ja tak to sobie tlumacze, ze wszyscy wokol mowia matce jak ma wychowywac swoje dziecko, wszyscy wiedza lepiej. Wiec matka hoduje gruba skore zeby to wytrzymac, i wtedy jej odwala na punkcie tego co jej wolno.

I przypomina mi to jedna uczennice moja. Jej matka sie chwalila ze ja twardo wychowuje, ona byla bita i jej to krzywdy nie zrobilo, to wzmacnia charakter. A mala (10 lat) matki nienawidzi. Nienawidzi jak tylko sie da. Przychodzac na lekcje musialam zaczac od przytulenia dziecka, wysluchania opowiesci, powiedzenia, ze to przejdzie kiedys, ze bedzie lepiej. Z jednej strony matce racji troche dac musialam bo dziecko to byl maly diabel, ale w szkole prymuska, inteligentne i uzdolnione bydle. Uwielbialam ja i swietnie sie razem bawilysmy. Tylko zal mi jej bylo bo w sumie mialam w domu podobnie.

Ludzie robia blad myslac ze milosc dziecka jest bezwarunkowa i ze rodzice sa dla dziecka najwazniejsi. G prawda. Dzieci to male wampiry i robia to co musza zeby przetrwac. Dopiero potem wyrabiaja sobie wyzsze uczucia i to juz od rodzicow zalezy jakie one beda. Nie kazde dziecko bedzie stawiac swoja matke na oltarzu a juz na pewno nie za to, ze mu wlaczyla komputer dla uspokojenia.

A i jeszcze podejscie, ze dziewczynki trzeba uczyc prac domowych a chlopcow prosic zeby laskawie raczyli przyjac kanapke, ktora sie im zrobilo. Babcia prowadzajaca wnusie do liceum, bo sie dziewczyna sama boi, albo babcia wiazaca sznurowki wnusiowi w gimnazjum. Wnusio jest imbecylem bo wszystko bylo robione za niego i nigdy nie mial okazji pomyslec samodzielnie.

Masz rację.
Nie ma przepisu na wychowanie dziecka - wg mnie dobra relacja rodzic-dziecko to nie bajkowa idylla, ale związek oparty na silnych fundamentach - zaufaniu, szacunku, brzmi jak truizm ale myślę, że się sprawdza.
Wątpię, czy da się przeżyć lata razem i nie zawieść się na sobie, nie poróżnić. Niektórzy przelewają na dziecko nadmierne ambicje, inni traktują rodziców jak maszynkę do robienia pieniędzy. Chyba trzeba cierpliwości.

[Linaewen]

Napisane przez ciri15

Dość dobrze to wyłożyłaś.
Owszem, uważam że najgorszą rzeczą(jedną z najgorszych w każdym razie) jaką można zrobić związkowi jest odsunięcie się od partnera po porodzie. Właśnie chodziło mi o to, że matka dziecku chyba wszystko wybaczy, kocha je niemalże bezwarunkowo - przynajmniej tak powinno być Co innego z partnerem.
Albo w sytuacji, gdy kobieta miałaby do wyboru: życie męża lub dziecka moim zdaniem dobra matka wybrałaby dziecko.

Tutaj nie powinno się wyrokować [nie mam dzieci, jestem teoretykiem ], ale myślę, że każdy wybór jest tutaj tragiczny
Albo mąż w czasie porodu ma zadecydować czy ratować dziecko czy matkę, bo jak oboje to prawdopodobnie żadne nie przeżyje... Nie ma tutaj dobrego wyboru. Tak mi się wydaje.

---------- Dopisano o 20:29 ---------- Poprzedni post napisano o 20:28 ----------

Napisane przez yousuck

Masz rację.
Nie ma przepisu na wychowanie dziecka - wg mnie dobra relacja rodzic-dziecko to nie bajkowa idylla, ale związek oparty na silnych fundamentach - zaufaniu, szacunku, brzmi jak truizm ale myślę, że się sprawdza.
Wątpię, czy da się przeżyć lata razem i nie zawieść się na sobie, nie poróżnić. Niektórzy przelewają na dziecko nadmierne ambicje, inni traktują rodziców jak maszynkę do robienia pieniędzy. Chyba trzeba cierpliwości.

Niektórzy przelewają na dziecko nadmierne ambicje, inni traktują rodziców jak maszynkę do robienia pieniędzy

Widziałam obrzydliwą koszulkę:
Kocham mamę,
Kocham tatę,
A najbardziej
Ich wypłatę.

[201604250941]

co do ambicji http://www.youtube.com/watch?v=99b0B...eature=related

hehe wiem, ze to fikcja ale dla wielu jest prawda

[Aliseja]

O wlasnie moja ciocia miala taką sytuacje ze albo by ona przezyal albo dziecko , juz wczesniej powiedziala ona przed porodem ,że jesli by się cos takiego działo to mają uratować ją a nie dziecko. Jak wy byscie postąpily ?

[Linaewen]

Napisane przez Aliseja

O wlasnie moja ciocia miala taką sytuacje ze albo by ona przezyal albo dziecko , juz wczesniej powiedziala ona przed porodem ,że jesli by się cos takiego działo to mają uratować ją a nie dziecko. Jak wy byscie postąpily ?

Na sucho-chyba siebie. Bo nawet jeśli dziecko da się uratować to zostanie sierotą... A ja będę mieć nowe dzieci-jak nie swoje to adoptowane...

[Reme]

Napisane przez Aliseja

O wlasnie moja ciocia miala taką sytuacje ze albo by ona przezyal albo dziecko , juz wczesniej powiedziala ona przed porodem ,że jesli by się cos takiego działo to mają uratować ją a nie dziecko. Jak wy byscie postąpily ?

Na chwilę obecną myślę, że ratowałabym siebie.

[Aliseja]

http://www.dobramama.pl/pokaz/159235..._czy_dziecko/2

A co sądzciie o tym watku powyżej?
Ja sama nie wiem co bym zrobiła .. partner czy dziecko?

[NibyNic]

Napisane przez Aliseja

O wlasnie moja ciocia miala taką sytuacje ze albo by ona przezyal albo dziecko , juz wczesniej powiedziala ona przed porodem ,że jesli by się cos takiego działo to mają uratować ją a nie dziecko. Jak wy byscie postąpily ?

Gdy byłam w ciąży istniało ryzyko, że mogłam znaleźć się w podobnej sytuacji co Twoja ciocia - ja cały czas powtarzałam że w takiej sytuacji chciałabym, żeby ratowano dziecko - teraz też bym tak mówiła.

Pisałam wcześniej, że w pierwszym miesiącu życia dziecka, gdybym miała wybierać między życiem męża a dziecka wybrałabym życie męża, teraz zdecydowanie dziecka - mój mąż od pierwszego oddechu dziecka jego życie stawia na pierwszym miejscu tak więc u mnie wygląda to tak
najpierw ratuję dziecko, później męża a na końcu siebie -ale to jest teoretyzowanie - nigdy nie wiadomo jak się człowiek zachowa w obliczu prawdziwego zagrożenia - może okazać się wtedy że najważniejszy dla mnie będzie misiek z oberwanym uchem - oby nigdy nie być w sytuacji gdy trzeba będzie dokonywać takich wyborów

[ciri15]

Napisane przez Aliseja

O wlasnie moja ciocia miala taką sytuacje ze albo by ona przezyal albo dziecko , juz wczesniej powiedziala ona przed porodem ,że jesli by się cos takiego działo to mają uratować ją a nie dziecko. Jak wy byscie postąpily ?

Nie wiem co bym powiedziała będąc w ciąży - 9 miesięcy... myślę że wtedy kochałabym już to dziecko, być może bardziej niż siebie, a z drugiej strony rodzina i TŻ, którzy kochają mnie - tyle osób bym unieszczęśliwiła. Dlatego nie odpowiem na to pytanie.
A i nie sądzę, by w takiej chwili myślało się "dzieci mogę jeszcze mieć". Bo to już nie jest bezosobowe dziecko, tylko TO konkretne dziecko.

Przypadkiem trafiłam i jestem w szoku Takim że echhh....
http://www.figa.pl/Moj-zawod-Rodzenie-dzieci-a393

[invisible_01]

Napisane przez Caterin17

czasem jest problem bo przebieram sie on zobaczyc cycki i juz buzia otwarta i chcetnie by sie przyssal.

obrzydliwe.

[201604250941]

Napisane przez Linaewen

Na sucho-chyba siebie. Bo nawet jeśli dziecko da się uratować to zostanie sierotą... A ja będę mieć nowe dzieci-jak nie swoje to adoptowane...

Tez tak mi sie wydaje. Ale kto to wie. I od faceta bym chciala zeby ratowal mnie ale sama z samochodu bym pewnie ratowala najpierw dziecko
Moze liczac, ze dorosly sie uratuje sam ;p

Ja wiem, ze wiekszosc mysli co innego, ale ja uwazam ze cesarka jest przynajmniej dla dziecka bezpieczniejsza, dla kobiety- zalezy. I jak przyjdzie pora to na to sie zdecyduje. Wiekszosc taki poglad dziwi ale ja ciagle slysze o powiklaniach, ze dziecku cos sie stalo, ze krocze zmasakrowane, zamartwica, uszkodzenia ciala dziecka. Ja dziekuje za takie cos. I tak i tak bym brala znieczulenie na bank, wiec zadna roznica. Bede miec spokoj, ze dziecko cale i zdrowe a dla mnie i tak jedno i drugie ma jakies ryzyko, ja wole takie. I oczywiscie wtedy sie rzucaja ludzie ze jaakto mysle tylko o sobie. A ja wlasnie mysle o dziecku xD Poczytalam na ten temat, posluchalam i takie sa moje wnioski, w to wierze. Slyszalam, zeby po cc kobieta miala powiklania, ale zeby dziecko to nie. A po naturalnych to wiele juz slyszalam. Z reszta moja siostra bardzo zle zniosla swoje narodziny, mogla umrzec, byc uposledzona, lezala dlugo w inkubatorze. W tej kwestii wole jednak zaryzykowac swoje powiklania.

[Linaewen]

Napisane przez candycotton

Tez tak mi sie wydaje. Ale kto to wie. I od faceta bym chciala zeby ratowal mnie ale sama z samochodu bym pewnie ratowala najpierw dziecko
Moze liczac, ze dorosly sie uratuje sam ;p

Ja wiem, ze wiekszosc mysli co innego, ale ja uwazam ze cesarka jest przynajmniej dla dziecka bezpieczniejsza, dla kobiety- zalezy. I jak przyjdzie pora to na to sie zdecyduje. Wiekszosc taki poglad dziwi ale ja ciagle slysze o powiklaniach, ze dziecku cos sie stalo, ze krocze zmasakrowane, zamartwica, uszkodzenia ciala dziecka. Ja dziekuje za takie cos. I tak i tak bym brala znieczulenie na bank, wiec zadna roznica. Bede miec spokoj, ze dziecko cale i zdrowe a dla mnie i tak jedno i drugie ma jakies ryzyko, ja wole takie. I oczywiscie wtedy sie rzucaja ludzie ze jaakto mysle tylko o sobie. A ja wlasnie mysle o dziecku xD Poczytalam na ten temat, posluchalam i takie sa moje wnioski, w to wierze. Slyszalam, zeby po cc kobieta miala powiklania, ale zeby dziecko to nie. A po naturalnych to wiele juz slyszalam. Z reszta moja siostra bardzo zle zniosla swoje narodziny, mogla umrzec, byc uposledzona, lezala dlugo w inkubatorze. W tej kwestii wole jednak zaryzykowac swoje powiklania.

Co do samochodu-fakt, dorosły sobie prędzej poradzi w tym samochodzie. Ale nie wiem, kogo bym ratowała, chyba dziecko.

Ja też myślę o cesarce, nie myślę o swojej wygodzie tylko zdrowiu, bo moja miednica jest nieco zmutowana, więc nie chcę się narażać na połamanie miednicy w czasie porodu. Chyba lepiej, żeby dziecko miało pociętą niż połamaną matkę. Zresztą i ja i siostra rodziłyśmy się przez cc i jakoś żyjemy Do tego mama mnie krótko karmiła z tego co pamiętam z opowieści [chyba dlatego, że złapałam gronkowca nosa, ucha i gardła w pierwszym tygodniu życia]... Jak ja dożyłam do dzisiaj to nie mam pojęcia

[carpaibex]

Może nie rozumiem tego problemu, ale mnie irytują kobiety, których całe życie kręci się wokół zajścia w ciążę. Nie zauważają wokół siebie nic innego niż tylko to jakie to one są nieszczęśliwe, bo inne od samego patrzenia zachodzą. A najbardziej żal mi mężów, którzy maksymalnie idą w odstawkę

[invisible_01]

Napisane przez carpaibex

Może nie rozumiem tego problemu, ale mnie irytują kobiety, których całe życie kręci się wokół zajścia w ciążę. Nie zauważają wokół siebie nic innego niż tylko to jakie to one są nieszczęśliwe, bo inne od samego patrzenia zachodzą. A najbardziej żal mi mężów, którzy maksymalnie idą w odstawkę

Mnie też dziwi, jak czytam czasami z ciekawości wątki ciążowe i pojawia się 20-latka, która pisze, że od zawsze czuła wielki instynkt i strasznie chce mieć dziecko, mimo że ona i TŻ studiujący i bez pracy, ale jej TŻ jakoś ochoty nie przejawia. I tam zamiast odpowiedzi, żeby szkołę skończyła, nacieszyła się facetem i go nie zmuszała, bo warunków nie mają, to są teksty: "nie martw się niczym, pieniążki się znajdą jak już dzidia będzie na świecie, a rodzice na pewno pomogą"

[Linaewen]

Dobrze, że nie radzą gumek ukradkiem przekłuwać... Albo tabsy odstawić w tajemnicy...

[carpaibex]

Takie podejście to już w ogóle porażka Może powinnam stać po stronie kobiet, ale niektóre z nich zachowują się jakby były psychiczne. Albo dziecko albo świat się zawali. Zastrzyki, ćwiczenia, testy owulacyjne, specjalne pozycje seksualne, chu**,muje, dzikie węże.