Starsi mężczyźni i młodsze kobiety - 10 lat i więcej? :) cz.2

[c0f5ee3455cfe7f4618d1cbf50b63003f960a820]

Napisane przez Jacqueline__

dziewczyny znalazłam ten wątek dopiero dziś i strasznie wkręciłam się w czytanie ! zazdroszczę Wam i gratuluje jak najbardziej z całego serca mi ostatnio wpadł właśnie w oko znajomy 10 lat starszy.. ja 20 on 30. jestem ponad 3 miesiące po rozstaniu z rówieśnikiem z którym byłam prawie 2 lata, okazał się bezczelnym chamem i tchórzem który nie miał odwagi spojrzeć mi w oczy i poszedł sobie do 17nastki.. przez znajomych poznałam właśnie pana D. no i w piątek przegadaliśmy całą imprezę, w sobotę wyciągnął mnie z domu i siedzieliśmy ze znajomymi w barze, a w niedziele zadzwonił ot tak. w poniedziałek przechodziłam obok jego pracy, nie widziałam go w środku i napisalam sms-a że przechodziłam obok ale go nie było. to odpisał ze następnym razem mam dać znać to wygospodaruje czas na randkę.. wtorek i dziś środa- cisza, ale za dużo nie ma co oczekiwać wiadomo. poza tym obiecałam sobie trzymać dystans. no i planuje jutro niby tak że zakupy w miescie czy coś, i napisać mu ze jestem właśnie i że co z randką, dobry pomysł? czy poczekać aż sam się upomni?

Moim zdaniem możesz spokojnie napisać Dojrzali faceci nie grają już w żadne gierki, wydaje mi się, że wolą jasne relacje. Jeśli chcesz się z nim spotkać - daj mu o tym znać

[Jacqueline__]

wydaje mi się zresztą też że może sobie pomyśleć że On już zaproponował no i w moich rękach decyzja czy dam znać że jestem i będzie spotkanie czy nie. nie nakręcam się ani nie angażuje w góry ale strasznie dobrze czuje się w jego towarzystwie więc nie obraziłabym się gdyby coś tam zaiskrzyło z czasem zaczął mi ostatnio strasznie imponować swoją osobą. jak na razie wydaje mi się że jest zupełnie inny niż mój były..

[c0f5ee3455cfe7f4618d1cbf50b63003f960a820]

Myślę, że nie ma co się spinać i idź na tą randkę. Podejdź do tego na luzie

[_MagdaM_]

Napisane przez Jacqueline__

wydaje mi się zresztą też że może sobie pomyśleć że On już zaproponował no i w moich rękach decyzja czy dam znać że jestem i będzie spotkanie czy nie. nie nakręcam się ani nie angażuje w góry ale strasznie dobrze czuje się w jego towarzystwie więc nie obraziłabym się gdyby coś tam zaiskrzyło z czasem zaczął mi ostatnio strasznie imponować swoją osobą. jak na razie wydaje mi się że jest zupełnie inny niż mój były..

nie masz nic do stracenia, a możesz tylko zyskać, uwierz mi

[Jacqueline__]

też tak mi się wydaje. najwyżej po prostu zostanie tak jak jest czyli zwykli znajomi i to wszystko. taki kolega to też świetna sprawa. generalnie trochę się boje że nagle nie będę wiedziała przy nim co mówić i w ogóle z nerwów.

[_MagdaM_]

Napisane przez Jacqueline__

też tak mi się wydaje. najwyżej po prostu zostanie tak jak jest czyli zwykli znajomi i to wszystko. taki kolega to też świetna sprawa. generalnie trochę się boje że nagle nie będę wiedziała przy nim co mówić i w ogóle z nerwów.

wszystko potoczy się samo zobaczysz...

[Jacqueline__]

dokładnie.. jak na razie to tylko kolega i tylko zwykła randka jeśli uda mu się wyrwać z pracy. ale powiem Wam że wasze wypowiedzi aż tak poprawiają stan duszy, powodują takie pozytywne myślenie że starszy mężczyzna jednak może się zainteresować młodszą kobietą i że nie ma w tym nic złego.

na paru forach przeczytałam taką maksymę - ' im starszy mężczyzna tym mądrzejsze dzieci, im młodsza kobieta tym zdrowsze'

[_MagdaM_]

Napisane przez Jacqueline__

dokładnie.. jak na razie to tylko kolega i tylko zwykła randka jeśli uda mu się wyrwać z pracy. ale powiem Wam że wasze wypowiedzi aż tak poprawiają stan duszy, powodują takie pozytywne myślenie że starszy mężczyzna jednak może się zainteresować młodszą kobietą i że nie ma w tym nic złego.

na paru forach przeczytałam taką maksymę - ' im starszy mężczyzna tym mądrzejsze dzieci, im młodsza kobieta tym zdrowsze'

hihi. Podoba mi się ta maksyma

Kochana, to tak na początku tylko strasznie wygląda. Nagle się okazuje, że nie możecie się ze sobą nagadać , że te same pasje, zainteresowania, tematy.

Lepiej tylko poznać wiek, przed wielkim uderzeniem Miłości, bo potem może być niewielki szok, jak u nas

[Jacqueline__]

dziś się jednak nie zobaczymy, bo napisałam do niego po 13 nie odpisywał więc pomyślałam że pewnie ma dużo pracy. teraz zadzwonił, stwierdził że jest załamany bo dopiero odczytał wiadomość bo ten telefon ma zawsze w aucie, jesteśmy umówieni na weekend.

wiek znałam od początku. ma 30 ( ja 20 ). tylko ciągle w to nie wierzę bo strasznie młodo i dobrze wygląda.

mi też się strasznie spodobała ta maksyma. u mnie w rodzinie coś jest z tą różnicą, bo wiem na pewno że tato jest starszy od mamy o 8 lat i wujek od cioci też 8. a reszta rodziny chyba o troszkę mniej.

[vBudyn]

Brak czasu ze strony faceta... jak dobrze to znam i jak bardzo tego nie cierpię! Oboje mieliśmy teraz jakie takie wakacje, a mimo to w ciągu tych całych 2 tygodni widzieliśmy się tylko 3 razy. Dodam, że nie mieszkamy ekstremalnie daleko od siebie i oboje mamy samochody, więc z dojazdem nie ma problemu. Już wcześniej od czasu do czasu strzelałam focha, że nie rozumiem jak to jest, bo z doświadczenia wiem i widzę po innych, że na początku związku (czy co to tam pomiędzy nami jest...) ludzie próbują jak najwięcej czasu spędzać razem. Ale zawsze myślałam, że ok, ma ciężko, bo praca, bo treningi, bo sędziowanie i kupę zebrań. Ale sezon koszykarski się skończył, treningów nie ma aż do września, do tego 2 tygodnie wolnego od pracy. A nic się nie zmienia. Kiedyś myślałam, że przesadzam, ale teraz wiem, że naprawdę rzadko się widujemy. I co gorsza, za każdym razem kiedy mu to wypomnę czuję się jak intruz, który próbuje mu wykraść jego cenny czas. A ja tylko chcę jego towarzystwa. I on za każdym razem powtarza, że bardzo chciałby się ze mną częściej widywać, wtedy ja wyskakuję ze swoim: "skoro tak bardzo chcesz, to dlaczego nic z tym nie zrobisz?" i sprzeczka gotowa... i nie wiem, czy to wina różnicy wieku czy charakterów. I jak wierzyć temu, że tak mu zależy skoro nic z tym nie robi? U mnie też bywa, że mam za dużo na głowie, studia, praca, staż, dom na głowie... ale ja nawet gdybym padala na ryja, zawsze znajdę czas i siłę dla osób, na których mi zależy. I nie znaczy to oczywiście, że on też musi taki być, ale jak pozbyć się tego hmm, efektu (?), że ja daję z siebie wszystko, a tak niewiele dostaję w zamian?
Ok, ostatnie zdanie brzmi nieco egoistycznie, ale mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi...

[Talantea]

Ah znowu powracam do tego wątku, rozstałam się z 12 lat starszym mężczyzną pod dwóch latach związku. Uznał, że już nie czuje do mnie miłości ;(
Wszystko się rozłożyło na cząsteczki, nadal jesteśmy jednak zajomymi. przyszło bez kłótni i waśni.

Teraz znów mam chłopaka (dość szybko mnie znalazł) poznanego przez portal internetowy jest 11 lat starszy. (ja 20, on 31) Zamieszkaliśmy razem i czuję, że mogę z nim być całe życie. Mówi, że jestem wyjątkowa i chce dzielić ze mną świat ;p
Od zawsze tylko interesowali mnie starsi mężczyżni, kręci mnie to, że poważnie już myślą o życiu i nie bawią się kobietami ( z reguły, pewnie bywają i tacy). Więc myślę, że takie związki jak najbardziej mogą się udać

[_MagdaM_]

Achhh, znacie Sarah Brightman? Słyszałyście kiedyś Jej utwory?

[Jacqueline__]

Napisane przez vBudyn

Brak czasu ze strony faceta... jak dobrze to znam i jak bardzo tego nie cierpię! Oboje mieliśmy teraz jakie takie wakacje, a mimo to w ciągu tych całych 2 tygodni widzieliśmy się tylko 3 razy. Dodam, że nie mieszkamy ekstremalnie daleko od siebie i oboje mamy samochody, więc z dojazdem nie ma problemu. Już wcześniej od czasu do czasu strzelałam focha, że nie rozumiem jak to jest, bo z doświadczenia wiem i widzę po innych, że na początku związku (czy co to tam pomiędzy nami jest...) ludzie próbują jak najwięcej czasu spędzać razem. Ale zawsze myślałam, że ok, ma ciężko, bo praca, bo treningi, bo sędziowanie i kupę zebrań. Ale sezon koszykarski się skończył, treningów nie ma aż do września, do tego 2 tygodnie wolnego od pracy. A nic się nie zmienia. Kiedyś myślałam, że przesadzam, ale teraz wiem, że naprawdę rzadko się widujemy. I co gorsza, za każdym razem kiedy mu to wypomnę czuję się jak intruz, który próbuje mu wykraść jego cenny czas. A ja tylko chcę jego towarzystwa. I on za każdym razem powtarza, że bardzo chciałby się ze mną częściej widywać, wtedy ja wyskakuję ze swoim: "skoro tak bardzo chcesz, to dlaczego nic z tym nie zrobisz?" i sprzeczka gotowa... i nie wiem, czy to wina różnicy wieku czy charakterów. I jak wierzyć temu, że tak mu zależy skoro nic z tym nie robi? U mnie też bywa, że mam za dużo na głowie, studia, praca, staż, dom na głowie... ale ja nawet gdybym padala na ryja, zawsze znajdę czas i siłę dla osób, na których mi zależy. I nie znaczy to oczywiście, że on też musi taki być, ale jak pozbyć się tego hmm, efektu (?), że ja daję z siebie wszystko, a tak niewiele dostaję w zamian?
Ok, ostatnie zdanie brzmi nieco egoistycznie, ale mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi...

dokładnie tak samo miałam ze swoim byłym ( oboje po 20 lat ). na początku związku choćby nie wiem co- umiał znaleźć czas, wpaść nawet na godzinę, ale spędzić czas ze mną. potem z upływem miesięcy było czasu mniej, ale rozumiałam to bo byliśmy przed maturą. matura się skonczyła były wakacje- bylo jako tako, ale nawet że do zniesienia. potem studia i zaczęło się. nagle nie ma czasu bo to tamto, tysiące wymówek. to On ustalał kiedy się widzimy i o której, ja nie raz musiałam zmieniać cały plan dnia żeby się podporządkować bo nie wiadomo kiedy jaśnie książe znowu przyjedzie.. teraz z perspektywy czasu widzę że nie miałam swojego życia, nie wychodziłam nigdzie, siedziałam grzecznie w domu i czekałam na niego.. w końcu po prawie 2 latach się rozstalismy, do tej pory nie wyjaśnił tak naprawdę dlaczego bo nie ma odwagi spojrzeć mi w oczy. żałosne... ale wracając do Twojego ostatniego pytania- według mnie nie jest egoistyczne. przecież spędzanie czasu z ukochaną osobą powinno być przyjemnością a nie przykrym obowiązkiem, czy takie nie wiem- na siłę.. nie ogarniam myślenia facetów, po prostu nie.

---------- Dopisano o 17:45 ---------- Poprzedni post napisano o 17:43 ----------

Napisane przez Talantea

Ah znowu powracam do tego wątku, rozstałam się z 12 lat starszym mężczyzną pod dwóch latach związku. Uznał, że już nie czuje do mnie miłości ;(
Wszystko się rozłożyło na cząsteczki, nadal jesteśmy jednak zajomymi. przyszło bez kłótni i waśni.

Teraz znów mam chłopaka (dość szybko mnie znalazł) poznanego przez portal internetowy jest 11 lat starszy. (ja 20, on 31) Zamieszkaliśmy razem i czuję, że mogę z nim być całe życie. Mówi, że jestem wyjątkowa i chce dzielić ze mną świat ;p
Od zawsze tylko interesowali mnie starsi mężczyżni, kręci mnie to, że poważnie już myślą o życiu i nie bawią się kobietami ( z reguły, pewnie bywają i tacy). Więc myślę, że takie związki jak najbardziej mogą się udać

napawacie mnie ciągle optymizmem kochane. zobaczymy, na razie jak pisałam wyżej podchodzę na luzie, spokojnie, taki dystans. czekam co pokaże czas.

---------- Dopisano o 17:46 ---------- Poprzedni post napisano o 17:45 ----------

Napisane przez _MagdaM_

Achhh, znacie Sarah Brightman? Słyszałyście kiedyś Jej utwory?

właśnie słucham.

[_Caramel]

Widzę, że do wątku dołączają kolejne dziewczyny i to z coraz większą różnicą wieku w związku... Jak to czytam, to wydaje mi się, że mnie tu powinno nie być z zaledwie 7 latami różnicy pomiędzy mną a TŻ.

[ogolnie]

Szczerze mówiąc wątek przeleciałam po łebkach, bo mi się czytać nie chciało, ale w tym temacie mam troszkę do powiedzenia
Otóż w styczniu poznałam faceta starszego ode mnie o 9 lat. Ja 19, on 28 lat. Strachu było co nie miara, wątpliwości olbrzymie...W końcu to już inne pokolenie
Ale udało nam się dogadać i byliśmy razem , co prawda tylko 4 miesiące ale to już dłuższa historia to rozstanie no i nie ten temat.
Generalnie ja gustuję w starszych od siebie facetach, ale tak różnica może być do 10 lat, więcej nie, nawet na takich nie patrzę
Teraz spotykałam się z facetem starszym o 10 lat (co prawda znajomość wisi na bardzo cienkim włosku, nie jednak z racji różnicy wieku).
Po prostu faceci w moim wieku wydaja mi sie niedojrzali, zreszta słyszałam że to w jakim wieku szukamy partnera zalezy od tego w jakim wieku był nasz ojciec jak byłysmy dziecmi mój tata miał 42 lata jak sie urodziłam, teraz ma 61 i moze dlatego takich starszaków lubie?

[_MagdaM_]

echh, smutno mi

[ogolnie]

Napisane przez _MagdaM_

echh, smutno mi

czemuż to ?

[Jacqueline__]

ja tak jak ogolnie- jak starszy to max. 10 lat. zresztą znajomych mam starszych to takiej własnie granicy. ale w sumie dopiero zaczynam się ogarniać po rozstaniu i no rozglądać za innymi mężczyznami, więc kto wie może wszystko mi się odmieni jeszcze..

właśnie własnie, _MagdaM_ czemu Ci smutno?


---------- Dopisano o 22:09 ---------- Poprzedni post napisano o 22:08 ----------

Napisane przez ogolnie

Po prostu faceci w moim wieku wydaja mi sie niedojrzali, zreszta słyszałam że to w jakim wieku szukamy partnera zalezy od tego w jakim wieku był nasz ojciec jak byłysmy dziecmi mój tata miał 42 lata jak sie urodziłam, teraz ma 61 i moze dlatego takich starszaków lubie?

taaak? hahah, mój tato miał własnie jakieś 28-29

[_MagdaM_]

aaa... bo tęsknię za Nim... jeszcze trzy dni... minęło sześć i dałam radę, czemu teraz się wykruszam?

[Jacqueline__]

może dlatego że im mniej dni zostało tym bardziej masz wrażenie że wszystko się dłuży niemiłosiernie, przeciąga i w ogóle jest bez sensu..

[_MagdaM_]

Napisane przez Jacqueline__

może dlatego że im mniej dni zostało tym bardziej masz wrażenie że wszystko się dłuży niemiłosiernie, przeciąga i w ogóle jest bez sensu..

na pewno. Oby do niedzieli oby do niedzieli oby do niedzieli.

btw. seksu mi się chce.

[saaraa]

Może przedstawię moją historię Mój ukochany 8 lat starszy. Na początku cudownie, całonocne rozmowy i te cudowne uczucie, że dzieje się coś niesamowitego. Niestety ze względu na mój bardzo młody wiek chciałam to zakończyć zaraz po wakacjach (po prostu nie byłam gotowa) i chyba wtedy zaczęło się na poważnie. Mój facet walczył o mnie i o to bym przynajmniej spróbowała. No i się poddałam. Potem zaczęły się schody ja w głowie głupoty on zakochany. Wiele razy go zawiodłam, zraniłam i straciłam zaufanie. Teraz po czterech latach jesteśmy bardzo szczęśliwi i cieszę się ze on się nie poddał, a ja silna i zdeterminowana dbam o nasz związek, a jemu dziękuje za cierpliwość.

[Jacqueline__]

Napisane przez _MagdaM_

na pewno. Oby do niedzieli oby do niedzieli oby do niedzieli.

btw. seksu mi się chce.

może spróbuj się czymś innym zająć, wtedy to szybciej zleci.

hahah, nooo taaaaaak. czasami też odczuwam taką potrzebę, ale wiem że nie umiałabym z kimś ot tak, żeby tylko to zrobić, nie ten typ i charakter. ogólnie jakoś tak brakuje tej bliskości, czy zwykłych miłych, ciepłych gestów ale gdzieś to na mnie na pewno czeka i już !

---------- Dopisano o 10:23 ---------- Poprzedni post napisano o 10:22 ----------

Napisane przez saaraa

Może przedstawię moją historię Mój ukochany 8 lat starszy. Na początku cudownie, całonocne rozmowy i te cudowne uczucie, że dzieje się coś niesamowitego. Niestety ze względu na mój bardzo młody wiek chciałam to zakończyć zaraz po wakacjach (po prostu nie byłam gotowa) i chyba wtedy zaczęło się na poważnie. Mój facet walczył o mnie i o to bym przynajmniej spróbowała. No i się poddałam. Potem zaczęły się schody ja w głowie głupoty on zakochany. Wiele razy go zawiodłam, zraniłam i straciłam zaufanie. Teraz po czterech latach jesteśmy bardzo szczęśliwi i cieszę się ze on się nie poddał, a ja silna i zdeterminowana dbam o nasz związek, a jemu dziękuje za cierpliwość.

to tylko pozostaje trzymać kciuki i życzyć szczęścia żeby dalej się to wszystko tak dobrze układało.

[_MagdaM_]

ja także uważam, że seks tylko z uczuciem

[Jacqueline__]

to widzę że się zgadzamy. w koooońcu już jutro, nie? widzisz, szybko zleciało.

[vBudyn]

Nawiązując jeszcze do tego braku czasu ze strony facetów... Właśnie dostałam od Niego sms'a, że przesiedział całe popołudnie u sąsiada. Wiem, wiem, to ważne mieć też inne znajomości, ale szlag mnie trafia, bo ja zawsze słyszę "nie mam czasu, mam tak dużo do roboty".
I mam ochotę kopnąć w dupę, bo nie odpowiada mi ani to ani ciągłe proszenie się o spotkanie . Tyle że mi zależy i co, i jestem w kropce

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez vBudyn

Nawiązując jeszcze do tego braku czasu ze strony facetów... Właśnie dostałam od Niego sms'a, że przesiedział całe popołudnie u sąsiada. Wiem, wiem, to ważne mieć też inne znajomości, ale szlag mnie trafia, bo ja zawsze słyszę "nie mam czasu, mam tak dużo do roboty".
I mam ochotę kopnąć w dupę, bo nie odpowiada mi ani to ani ciągłe proszenie się o spotkanie . Tyle że mi zależy i co, i jestem w kropce

Nigdy nie "prosiłam o spotkanie".. Powiem Ci szczerze, że za wysoko się cenię na to, żeby facet nie miał dla mnie czasu. Jeśli on nie ma czasu dla mnie, nie jest wart mojego..
I nie chcę Ci tu ani ubliżyć ani dopiec w żaden sposób, ani tym bardziej nie chcę żebyś pod wpływem mojego posta chciałą go zostawiać. Ja sobie po prostu nie pozwoliłabym na coś takiego. Ale ja jestem bardzo zasadniczą osobą Dla mnie nie ma półśrodków. Może to dlatego mam starszego, zdecydowanego faceta?

[linka711]

Ja takze nie prosilam swojego faceta o spotkanie, jakos niewyobrazam sobie tego. Moj sam do mnie latal codziennie i nawet jak slyszal ode mnie, ze mam bardzo duzo roboty to pryjezdzal chociazby na chwile, aby popatrzyc w moje oczy, przytulic mnie powiedziec: bedzie dobrze. Dla niego ja bylam ponad wszystko i aby się ze mną zobaczyc tak organizowal czas, abysmy mieli go jak najwiecej i z kazdym dniem zblizali sie do siebie i odkrywali na nowo.

[vBudyn]

No, ok, może źle się wyraziłam. Też nigdy nie poprosiłam go wprost o spotkanie, ale daję mu często do zrozumienia, że bym chciała.
Przychodzi dziś, ciekawe jak się będzie tłumaczył.

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez vBudyn

No, ok, może źle się wyraziłam. Też nigdy nie poprosiłam go wprost o spotkanie, ale daję mu często do zrozumienia, że bym chciała.
Przychodzi dziś, ciekawe jak się będzie tłumaczył.

Dobrze się wyraziłaś, dlatego wrzuciłam to "proszenie" w cudzysłów
Nikt nie podejrzewa, że klęczysz i błagasz "spotkaj się ze mną"