Rozstanie z facetem, część XX

[Aegnor]

Ech, no i tak jak myślałam, kolejna wiadomość od niego... :/ Tym razem na gg, przeprasza, że napisał, ale myślał, że ja odpisze i mówi, że już nie będzie pisał, skoro ja sobie tego nie życzę, ale że naprawdę tęskni.... :/
Już widzę, jak nie będzie pisał, ciekawe ile wytrzyma... ;/

[sudenly]

mam dosc czuje ze moje zycie sie skonczylo...

[Aegnor]

Napisane przez sudenly

mam dosc czuje ze moje zycie sie skonczylo...

Skończył się tylko pewien etap w życiu

Przypomnij sobie może czasy zanim go poznałaś, albo kiedy byłaś z kimś innym, to są najlepsze dowody na to, że potrafisz bez niego żyć potem go poznałaś, ale prawda jest taka, że był to wynik pewnych zbiegów okoliczności, mogłaś nigdy go nie poznać, a poznać kogoś innego, być może za tym innym byś teraz tęskniła... Chodzi mi o to, że w dużej mierze tęsknimy też za utraconą miłością, a nie tą konkretną osobą, gdyby sprawy kiedyś potoczyły się inaczej, mógłby być to ktoś inny, tak na to popatrz

[sudenly]

jezu ja tego nie wytrzymam

[Nuska87]

Napisane przez howdoi

;*

nie pisałam, chciałam się odciąć. I to mi zrobiło mega dobrze

Jesteś bardzo silną kobietą! Podziwiam!
Co z tego, że miałaś przygody z ex-em, skoro teraz poradziłaś sobie z większą tragedią? Podziwiam!!!! Jesteś wielka!!

Napisane przez mmm5

Nuska87 trójmiaszczanki są, a są powodzenia na obronie, na pewno będzie dobrze, a noga się wygoi - niestety to goi się szybciej niż serducho..

A może któraś trójmiejszczanka (mmm5, nie zwracam się bezpośrednio do Ciebie, bo może koś jeszcze"usłyszy") tak jak ja ma potrzebę poznać kogoś nowego i się pokręcić razem? Ja osobiście potrzebuję zmian!!
mam nadzieję, że się szybko wygoi.. bo się w domu zanudzę;D

Napisane przez Cerveza_

Odzew eksa działa na mnie jak dawka tlenu, która mi starczy na jakiś czas.

Miałam podobnie.. Do czasu, kiedy zauważyłam, że ten odzew to kontrola czy już ułożylam sobie życie i czy zapomniałam i takie 'przypominanie o sobie'.. Bolało.. A teraz już mniej
To jest takie robienie sobie "furtki" a u nas wzbudzanie nadziei, że się jeszcze ułoży...

Napisane przez Dearlie

Ja również pamiętam Leki potrafią zdziałać cuda, prawda? Wiem coś o tym. Kochana nic się nie martw, jeszcze mają prawo przychodzić gorsze dni. Jak dla mnie to powinnaś się cieszyć, że miałaś już sporo tych lepszych, to naprawdę dobry znak. Zobaczysz, z czasem będzie ich co raz więcej. Wiem, co mówię... nie wiem czy pamiętasz, ale byłam w równie beznadziejnym dołku jak Ty. Mi się udało, więc z całych sił wierzę, że Tobie również się to uda. Teraz czas, żebyś jeszcze Ty w to uwierzyła. Trzymam mocno kciuki za obronę!

Ja wytrzasnęłam z Sympatii. Nie ma wielkiej miłości i misiów pysiów, ale fajnie jest mieć kogoś, kto potafi wywoływać uśmiech na Twojej twarzy, a uczucie może przyjdzie z czasem. A jak nie, to zyskałam fajnego kumpla.

Leki, to dobrodziejstwo... Teraz jestem na częściowym odstawieniu i już czuję lekki spadek formy, ale i tak postawiły mnie na nogi, w tak ciężkim czasie dla mnie, że naprawdę, nie widziałam sensu życia i NIC kompletnie NIC mi nei dawało satysfakcji i NIC nie robiłam, nawet komputera siły włączyć nie miałam, tylko sufit i ściany widziałam i tylko w piżamce.. A potem? TADAM! napisałam pracę! Wszytsko zaczęło mieć sens i mimo odstawienia leków nadal ma
Wierzę, że uda mi się wyjść z dołka, jeśli Ci się udało, uda się też mi!! A jak nie teraz, to za jakiś czas! Czas mam, siłę do walki mam, więc będzie dobrze!

Ja się obawiam Sympatii z jednego względu.. Mam ładne zdjęcia i z tego co mi mówią jestem naprawdę ładna.. Nie chcę, aby ktoś się sugerował moim wyglądem.. A bez zdjęcia mój profil, nie jest konkurencyjny.. A ja jestem wartościową dziewczyną i z zasadami i chciałabym, aby ktoś kierował sie tym, a nie tym jak wyglądam...

Dearlie, a jak Twoje postanowienie nie podglądania eksa na fb?(czytaj dalej, opiszę co ja zrobiłam)

Napisane przez Malla

Pozostaje tylko się cieszyć, że się posypało Gdy etap smutku minie, będziesz odprawiać tańce dziękczynne za uwolnienie od niego.

Ja chyba w końcu coś takiego zaczynam czuć:P
mmm5 - jak zaczniesz mysleć całkiem trzeźwo (różnie ten czas przychodzi..) to zobaczysz, że to jest całkowita prawda!

A teraz.. Na fb napisałam, żeby wszyscy wiedzieli, że póki co nidgzie na imprezę nie wychdozę, że jestem sierotą i sobie nogę uszkodziłam..Że się spieszyłam i byłam w bólu nie zwróciłam uwagi, ze nie zaznaczyłam, aby ex nie widział.. Tego samego dnia wieczorem usunęłam go ze znajomych (W KOŃCU!) i koleżankę z którą mnie zdradził od razu - tzw. czystki No i wczoraj wchodzę na gadu, a tam wiadomość od osoby ignorowanej (czyli niego..), że nie wie czy dostałam sms od niego, ale jeśli mi może jakkolwiek pomóc to on z chęcią i takie tam.. Nic nie odpisałam. Niech spada! W końcu!! Usunęłam pacana i mi lżej.. Żałuję tylko, że nie zobaczy moich nowych zdjęć, bo wygladam coraz lepiej, a on... cóż.. nie można mieć wszystkiego..
I mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa.. Brakuje mi mężczyzny obok, ale nie koniecznie jego.. Jego mi brakuje, bo jest ostatnim i tylko jego pamiętam obecnie, ale był złym człowiekiem, nie dorastającym mi do pięt! o!
Malla, widzisz? I mi się udało

[kasiolek1990]

Napisane przez sudenly

jezu ja tego nie wytrzymam

też tak miałam wczoraj i dzisiaj. I zrobiłam to co do tej pory wydawało mi się głupiutkim pomysłem z głupiutkich poradników dla głupiutkich dziewczynek. Wypisałam sobie jego wady. Miało być 10, skończyło się na 50. Wierz mi że nie miałam żadnej ochoty po tym płakać za nim, bardziej zaczął mnie śmieszyć i brzydzić.

[sudenly]

tez wypisywalam sobie jego wady ale nic mi to nie daje.cala sie trzese rycze od 4 godzin nawet teraz jak to pisze leca mi lzy. chcialabym byc silniejsza psychicznie a nie takim słabeuszem do tego z brakiem pewności siebie i niska samoocena Boze jak mi pomaga te forum.mama dzis weszla do mojego pokoju i zobaczyla jak placze.a staralam sie zawsze to ukrywac zeby sie nie denerwowala.bo ona to przezywa jak widzi mnie w takim stanie.

tak sie juz trzymalam.wierzylam ze juz z tego wychodze ale nie.przyszlo wszystko ze zdwojoną siła. przepraszam ze wam tak truję ale ,musze sie komus wygadac

[ricca166]

Napisane przez sudenly

tez wypisywalam sobie jego wady ale nic mi to nie daje.cala sie trzese rycze od 4 godzin nawet teraz jak to pisze leca mi lzy. chcialabym byc silniejsza psychicznie a nie takim słabeuszem do tego z brakiem pewności siebie i niska samoocena Boze jak mi pomaga te forum.mama dzis weszla do mojego pokoju i zobaczyla jak placze.a staralam sie zawsze to ukrywac zeby sie nie denerwowala.bo ona to przezywa jak widzi mnie w takim stanie.

tak sie juz trzymalam.wierzylam ze juz z tego wychodze ale nie.przyszlo wszystko ze zdwojoną siła. przepraszam ze wam tak truję ale ,musze sie komus wygadac

To jest niemożliwe,żeby takie coś nic nie dało,chyba ,że źle zrobione.Musisz się skupić na każdej wadzie z osobna,pomyśleć co wtedy czułaś,jak Ci było przykro.Jak wypisanie wad nie pomoże,wypisz wszystkie przykre sytuacje,takie w których się czułaś mega źle i które spowodował Twój ex,jego wady lub związek z nim.
Czas naprawdę leczy rany ,ale swoje musisz przecierpieć,nie nastawiaj się od razu na to,że nagle będziesz cała happy,będą doooły i górki,a potem na odwrót góróóy i tymczasowe dołki -bez tego się nie da,ale każdy kolejny dzień zbliża się do tego żeby osiągnąć ten stan happy bez eksa.

[kasiolek1990]

Napisane przez sudenly

tez wypisywalam sobie jego wady ale nic mi to nie daje.cala sie trzese rycze od 4 godzin nawet teraz jak to pisze leca mi lzy. chcialabym byc silniejsza psychicznie a nie takim słabeuszem do tego z brakiem pewności siebie i niska samoocena Boze jak mi pomaga te forum.mama dzis weszla do mojego pokoju i zobaczyla jak placze.a staralam sie zawsze to ukrywac zeby sie nie denerwowala.bo ona to przezywa jak widzi mnie w takim stanie.

tak sie juz trzymalam.wierzylam ze juz z tego wychodze ale nie.przyszlo wszystko ze zdwojoną siła. przepraszam ze wam tak truję ale ,musze sie komus wygadac

przestań sobie mówić że jesteś słaba psychicznie- to raz. Wmawianie sobie takich rzeczy tylko pogłębia złe samopoczucie- 'o jaka ja jestem biedna sierotka usiądę sobie w kąciku i popłaczę, nie dam sobie bez niego rady'- dasz sobie bez niego radę, ba! będzie ci bez niego sto razy lepiej tylko musisz w to uwierzyć. Dwa- zadbaj o siebie: pomaluj się ładnie, kup jakiś ciuch, wyjdź na imprezę: pewności siebie da się nauczyć, ale nie trzęsąc się i płacząc. Powiedz sobie że jesteś silną kobietą i żaden dupek nie zasługuje na to żebyś popadała przez niego w jakąś depresję i bezsilność. Gdzieś przeczytałam że związek to taka śmieszna sprawa, bo wchodzi się w niego jako pełnowartościowa szczęśliwa osoba, a rozstaje będąc połową tego człowieka. Zgadzam się z tym, ale zgadzam się też z tym, że tylko i wyłącznie od Ciebie zależy czy i jak odbudujesz w sobie to co to rozstanie zniszczyło i znowu będziesz szczęśliwa. Więc wyjdź z tego kąta do ludzi, nawet jeśli początkowo będziesz to robić na siłę.

ricca166 ma rację, skup się na tej liście. Ponoć wywoływanie negatywnych emocji względem ex też nie jest dobre, ale tak naprawdę to jest właśnie czas żeby go sobie obrzydzić po całości. Na chłodną analizę i wybaczanie przyjdzie czas za parę miesięcy jak ex będzie mglistym wspomnieniem. Więc zrób tą listę, ja zaczynałam ją pisać rycząc słuchając Adele,w międzyczasie przechodziłam przez absolutne wkurzenie, złość na niego i na siebie że z nim byłam, a skończyłam ze zwyczajnym rozbawieniem jego osobą i ulgą że już nie jesteśmy razem, bo na dłuższą metę niektórych wad bym w życiu nie zniosła. Skup się na każdej głupiej wadzie, ja napisałam nawet 10 linijek o tym jak okropnie wyglądała jego alergia skórna i jak nie znosiłam tego że nie ma normalnej gładkiej skóry, ot głupota- ale pomaga

[Polinka277]

Jestem kolejna tutaj;/ oboje plakalismy, oboje... Ja przeciez Go nadal Kocham, tylko po prostu bylam nieszczesliwa. Mialo mi byc latwiej, bo przeciez ja Go zostawilam, a jednak czuje sie jakby mi ktos zycie odebral i podarowal jakies resztki...

[Dearlie]

Napisane przez change

Takie coś to jest wynik posiadania zbyt dużej ilości czasu i myślenia. Po prostu zajmij się czymś, posprzątaj, pójdź na zakupy, poucz się, poczytaj, obejrzyj film...

Oj właśnie rzecz w tym, że ja dzisiaj na brak czasu nie narzekałam. Cały dzień spędziłam w pracy, klientka za klientką i tylko w krótkiej przerwie tutaj do Was zajrzałam. Ten mój spadek formy wynika z moich przedziwacznych relacji z "Nowym". Obiecałam sobie, że zakończę tę znajomośc, a niestety kiepsko mi to wychodzi. Nawet dzisiaj próbowałam to zrobic, a on tradycyjnie po swojemu... zmienił temat, czymś tam mnie rozśmieszył i zapomnieliśmy o całej sprawie. I znowu nie wiem na czym stoję, więc siedzę i rozkminiam, a przy okazji wracam myślami do eksa. Ale już koniec, ogarniam się.

Napisane przez tuliiipanek

Zdecydowanie nie możesz, wróć do swoich postów wcześniej, niech one dodają Ci sił a ode mnie jeszcze bacik, nie można się łamać.

Dziękuję. Tego potrzebowałam.

Napisane przez Nuska87

Leki, to dobrodziejstwo... Teraz jestem na częściowym odstawieniu i już czuję lekki spadek formy, ale i tak postawiły mnie na nogi, w tak ciężkim czasie dla mnie, że naprawdę, nie widziałam sensu życia i NIC kompletnie NIC mi nei dawało satysfakcji i NIC nie robiłam, nawet komputera siły włączyć nie miałam, tylko sufit i ściany widziałam i tylko w piżamce.. A potem? TADAM! napisałam pracę! Wszytsko zaczęło mieć sens i mimo odstawienia leków nadal ma
Wierzę, że uda mi się wyjść z dołka, jeśli Ci się udało, uda się też mi!! A jak nie teraz, to za jakiś czas! Czas mam, siłę do walki mam, więc będzie dobrze!

Ja się obawiam Sympatii z jednego względu.. Mam ładne zdjęcia i z tego co mi mówią jestem naprawdę ładna.. Nie chcę, aby ktoś się sugerował moim wyglądem.. A bez zdjęcia mój profil, nie jest konkurencyjny.. A ja jestem wartościową dziewczyną i z zasadami i chciałabym, aby ktoś kierował sie tym, a nie tym jak wyglądam...

Dearlie, a jak Twoje postanowienie nie podglądania eksa na fb?(czytaj dalej, opiszę co ja zrobiłam)

Nuśka, nawet nie masz pojęcia jak bardzo Cię rozumiem i jednocześnie cieszę się,, że mogę czytac tak pozytywne posty Twojego autorstwa. Doskonale wiem "z czym to wszystko się je". Ja miałam identyczny stan, z tą różnicą, że nie mogłam sobie pozwolic na oglądanie sufitu, leżąc w łóżku, więc oglądałam ściany siedząc w pracy. Nic mnie tak nie irytowało z tamtego okresu jak te sztuczne uśmiechy, które musiałam rozdawac dookoła, żeby nikt nie odkrył, że tak naprawdę mam ze sobą problem, bo straciłabym przez to klientki. Dla mnie również leki stały się wybawieniem. Ostatnio psychiatra chciała mi zmniejszyc dawkę antydepresantów, ale ubłagałam ją, żeby jeszcze tego nie robiła. Nie czuję się pewna. Boję się, że wrócą dni, w których marzyłam tylko o tym, żeby zniknąc. Tak naprawdę nie wiem ile w mojej aktualnej postawie jest zasługą leków, a ile właściwym postępem. No i niestety pewne zaburzenia po eksowe wciąż się za mną ciągną... co gorsze nawet nasilają się. Rozpoczęłam w tej kwestii terapię, jestem dopiero po 2 wizytach... na razie nie wcielam w życie rad mojej psychoterapeutki, ale pewnie potrzebuję więcej czasu, żeby z tym świństwem wygrac.

A tak w ogóle to jestem z Ciebie taaaaka dumna! I to z wielu powodów! Brawa za napisanie pracy oraz olanie eksa!

Oj w złą godzinę zapytałaś, bo właśnie przed chwilą go podglądałam. Jednak robię to już znacznie rzadziej. Ograniczam się do 2-3 razy w tygodniu, a to już naprawdę postęp.

[Cerveza_]

Napisane przez Polinka277

Jestem kolejna tutaj;/ oboje plakalismy, oboje... Ja przeciez Go nadal Kocham, tylko po prostu bylam nieszczesliwa. Mialo mi byc latwiej, bo przeciez ja Go zostawilam, a jednak czuje sie jakby mi ktos zycie odebral i podarowal jakies resztki...

Podziwiam Cię za siłę. Za bardzo kochałam, żeby skończyć. Ty mimo miłości, pokazałaś, że masz do siebie szacunek. Gratuluję.

[sudenly]

dzięki dziewczyny, że postawiłyście mnie na nogi

[Nuska87]

Napisane przez Dearlie

Boję się, że wrócą dni, w których marzyłam tylko o tym, żeby zniknąc.

A ja wiem, że kiedyś wrócą, ale to na pewno nie w najbliższym czasie i chcę się cieszyć wolnością zarówno od facetów jak i od tych natrętnych myśli

Napisane przez Dearlie

Tak naprawdę nie wiem ile w mojej aktualnej postawie jest zasługą leków, a ile właściwym postępem.

Też się nad tym zastanawiałam, ale przy odstawieniu leków widzę, że to mi sie zdążyło poukładać w łepetynie Podejrzewam, że i Tobie, tylko za bardzo się boisz w to uwierzyć!

Napisane przez Dearlie

No i niestety pewne zaburzenia po eksowe wciąż się za mną ciągną... co gorsze nawet nasilają się. Rozpoczęłam w tej kwestii terapię, jestem dopiero po 2 wizytach... na razie nie wcielam w życie rad mojej psychoterapeutki, ale pewnie potrzebuję więcej czasu, żeby z tym świństwem wygrac.

Jeśli chodzi o ED, to ja potrzebowałam kilku dobrych lat.. Ale.. raz pozbyte gówno nie wraca:P Poważnie.. Jak porządnie się wyleczysz, to nie wróci.. Byłam w złym stanie, a kompletnie zapomniałam, że coś takiego jak ED mi kiedyś pomagało w radzeniu sobie z problemami
Jeśli ja po 7 latach się wyleczyłam, to i Ty dasz radę!!!!! Wierzę w to z całego serca!!

Napisane przez Dearlie

A tak w ogóle to jestem z Ciebie taaaaka dumna! I to z wielu powodów! Brawa za napisanie pracy oraz olanie eksa!

Nieskromnie powiem, że sama z siebie też jestem bardzo dumna.. I do tej pory nie wierzę, że moje zycie i postrzeganie świata się tak diametralnie zmieniło! dziękuję

Napisane przez Dearlie

Oj w złą godzinę zapytałaś, bo właśnie przed chwilą go podglądałam. Jednak robię to już znacznie rzadziej. Ograniczam się do 2-3 razy w tygodniu, a to już naprawdę postęp.

2-3 razy w tygodniu, to jak dla mnie nieźle.. Ale teraz zeszłam do 0.. korci mnie ale nic, dam radę!

[boangelina]

Dziewczyny, pomóżcie mi zrozumieć siebie...
Teraz naprawde jestem KROK DO PRZODU, a nawet dwa- zaczęłam o siebie dbać, zajmuje się tym, co sprawia mi radośc, oraz ODKOCHAŁAM SIĘ. Minęły 2 miesiące. A odkochałam się, bo widzę exa codziennie na uczelni, jest dla mnie miły, ja dla niego też. Ale po prostu patrze na niego tak, jakby był inną osobą. Taką, zanim go poznałam. Nieciekawy, natarczywy, egoistyczny.

I jest mi go ŻAL. Chce, żeby sobie ułożyl życie, ale wiem, że bedzie mial problemy ze znalezieniem dziewczyny dla siebie, takiej jak on chce... Żeby mu dawała tyle ile miał u mnie, żeby do tego była ładna, zgrabna i mądra. Na początku się cieszyłam, jak ludzie mowili, że jest idiotą ze ze mną skonczyl. A teraz... wrecz tego nie lubie. To cos oznacza?

[maymay6]

Napisane przez boangelina

I jest mi go ŻAL. Chce, żeby sobie ułożyl życie, ale wiem, że bedzie mial problemy ze znalezieniem dziewczyny dla siebie, takiej jak on chce... Żeby mu dawała tyle ile miał u mnie, żeby do tego była ładna, zgrabna i mądra. Na początku się cieszyłam, jak ludzie mowili, że jest idiotą ze ze mną skonczyl. A teraz... wrecz tego nie lubie. To cos oznacza?

Wspaniale, że się odkochałaś, ale chyba musisz go przestać jeszcze żałować. On ma swoje życie, Ty swoje. Nie znajdzie tak dobrej kobiety jak Ty? No trudno, może na to nawet nie zasługuje. Olej to. Zresztą żadna nie będzie taka jak Ty bo każdy jest niepowtarzalny. Twój eks musi sobie teraz sam radzić i niech tak zostanie. Jest dużym chłopcem, poradzi sobie. Ty masz dostatecznie dużo rzeczy, które wymagają uwagi w Twoim życiu by żałować kogoś innego.

[AguŚ87]

u mnie mija 2 tyg. musiałam napisac bo sobie nie radze jestem w opłakanym stanie. wyje nie jem nie spie, zezarlam juz pudelko tapsów na uspokojenie NIE ZYJE.

skonczylo sie tak ze stwierdził ze jestem taka siaka i owaka, ze za nim nie latałam tak wywnioskowalam... ze jaka to ja dama jestem nie rozumiem prostych rzeczy.

potem cios tam sie odzywał.. pare dni temu miał ze mna isc w pewne miejsce, nie poszedłzekomo nie mógł, a jak sie okazało znajomi widzieli go w klubie,. tchórz jak mnie przez przyopadek widzi na ulicy ooo jak miło cie widziec a przychodzi co do czego unika.

jestem tak załamana powniewaz pokładalam wielkie nadzieje w tej znajomosci, był to kolejny zawód na przestrzeni kilku lat i moja psycha juz nie funkcjonuje

nikt mi nie pomaga kolezanki nie maja czasu.. jestem SAMA dusze w sobie wszystko... znow wyje i nic jeszcze nie zjadlam.

[Dearlie]

Napisane przez Nuska87

Jeśli chodzi o ED, to ja potrzebowałam kilku dobrych lat.. Ale.. raz pozbyte gówno nie wraca:P Poważnie.. Jak porządnie się wyleczysz, to nie wróci.. Byłam w złym stanie, a kompletnie zapomniałam, że coś takiego jak ED mi kiedyś pomagało w radzeniu sobie z problemami
Jeśli ja po 7 latach się wyleczyłam, to i Ty dasz radę!!!!! Wierzę w to z całego serca!!!

Dokładnie, chodzi o ED. To co się ze mną dzieje to jest koszmar. Jednak to reakcja na problemy także inne, niż te związane z eksem, choc zaczęło się od nich. Zupełnie tracę nad tym kontrolę i na tę chwilę nie potrafię uwierzyc, że pozbędę się tego kiedykolwiek. Dziękuję, że we mnie wierzysz. Może przyjdzie taki dzień, że także będę mogła uwierzyc w siebie w tej kwestii. Chciałabym, żeby terapia mi pomogła, a niestety nie daję z siebie wystrczająco wiele, aby uzyskac poprawę.

[Cerveza_]

Napisane przez AguŚ87

u mnie mija 2 tyg. musiałam napisac bo sobie nie radze jestem w opłakanym stanie. wyje nie jem nie spie, zezarlam juz pudelko tapsów na uspokojenie NIE ZYJE.

skonczylo sie tak ze stwierdził ze jestem taka siaka i owaka, ze za nim nie latałam tak wywnioskowalam... ze jaka to ja dama jestem nie rozumiem prostych rzeczy.

potem cios tam sie odzywał.. pare dni temu miał ze mna isc w pewne miejsce, nie poszedłzekomo nie mógł, a jak sie okazało znajomi widzieli go w klubie,. tchórz jak mnie przez przyopadek widzi na ulicy ooo jak miło cie widziec a przychodzi co do czego unika.

jestem tak załamana powniewaz pokładalam wielkie nadzieje w tej znajomosci, był to kolejny zawód na przestrzeni kilku lat i moja psycha juz nie funkcjonuje

nikt mi nie pomaga kolezanki nie maja czasu.. jestem SAMA dusze w sobie wszystko... znow wyje i nic jeszcze nie zjadlam.

Dwa tygodnie to stosunkowo niemało, więc nie spodziewaj się cudów w tak krótkim czasie. Każda z nas to przechodziła i wie, że początki są trudne. Pierwsza rada: nie siedź ciągle w domu i nie idealizuj go. Jak widzisz on się dobrze bawi. Pokaż, że Ty też potrafisz.

[_Desolation]

Napisane przez AguŚ87

u mnie mija 2 tyg. musiałam napisac bo sobie nie radze jestem w opłakanym stanie. wyje nie jem nie spie, zezarlam juz pudelko tapsów na uspokojenie NIE ZYJE.

skonczylo sie tak ze stwierdził ze jestem taka siaka i owaka, ze za nim nie latałam tak wywnioskowalam... ze jaka to ja dama jestem nie rozumiem prostych rzeczy.

potem cios tam sie odzywał.. pare dni temu miał ze mna isc w pewne miejsce, nie poszedłzekomo nie mógł, a jak sie okazało znajomi widzieli go w klubie,. tchórz jak mnie przez przyopadek widzi na ulicy ooo jak miło cie widziec a przychodzi co do czego unika.

jestem tak załamana powniewaz pokładalam wielkie nadzieje w tej znajomosci, był to kolejny zawód na przestrzeni kilku lat i moja psycha juz nie funkcjonuje

nikt mi nie pomaga kolezanki nie maja czasu.. jestem SAMA dusze w sobie wszystko... znow wyje i nic jeszcze nie zjadlam.

U mnie mija równy tydzień.
Tak samo jak u mnie, też nikt mi nie pomaga, a jak ktoś próbował to byłam taka nie miła, że już jestem sama, całkowicie sama.
Nie wiem jak Cie pocieszyć bo sama się strasznie czuje.
Mojego byłego nawet nie ma w Pl,wygrzewa się na plaży palant
(pojechał na szkolenie które jest praktycznie wakacjami)

[AguŚ87]

Napisane przez Cerveza_

Dwa tygodnie to stosunkowo niemało, więc nie spodziewaj się cudów w tak krótkim czasie. Każda z nas to przechodziła i wie, że początki są trudne. Pierwsza rada: nie siedź ciągle w domu i nie idealizuj go. Jak widzisz on się dobrze bawi. Pokaż, że Ty też potrafisz.

to jest to ze wychodze gdzies co noc zeby tylko nie myslec... i coz tego. postarzalam sie chyba, chcialam sie w koncuuu ustatkowac, juz wczesniej mowilam ze jak to nie wypali, to sie chyba załamie bo nie mam juz siły. ogromne nadzieje wiązałam w zwiazku z nim. sam dawał mi takie bodce zebym tak myslała. po czym się oczywiscie zmyl z mojego zycia i jest bardzooo szczesliwy.

---------- Dopisano o 15:56 ---------- Poprzedni post napisano o 15:54 ----------

Napisane przez _Desolation

U mnie mija równy tydzień.
Tak samo jak u mnie, też nikt mi nie pomaga, a jak ktoś próbował to byłam taka nie miła, że już jestem sama, całkowicie sama.
Nie wiem jak Cie pocieszyć bo sama się strasznie czuje.
Mojego byłego nawet nie ma w Pl,wygrzewa się na plaży palant
(pojechał na szkolenie które jest praktycznie wakacjami)

to tez fajnie, moj rowniez jak tak zaabsorbowany swoją osobą ze zapewnie nie w głowie mu myslenie o mnie .. zadziwił mnie jego widok keidy go spotkalam pare dni temu' o czescc co slyuchac jak ci sie zyje co tam u ciebie usmiech od ucha do ucha a ja trzeslam sie strasznie.

[kana_91]

No cóż chyba problem rozstania dotyczy i mnie
Tego dnia gdy się rozstaliśmy akurat zaczęłam drugi kierunek ( tym razem studia zaoczne) i teraz studiuję dwa kierunki, tego dnia organizowałam koncert, zbiórkę charytatywną i rozwieszałam plakaty, następne 2 dni też. Najważniejsze, że nie byłam sama, rozstaliśmy się w piątek a ja nie miałam nawet czasu przemyśleć tego wszystkiego, tak byłam zaganiana i w zasadzie dalej jestem, mam teraz chwilkę przerwy.

Powód rozstania? Nie mam zielonego pojęcia. Stwierdził tylko że chyba woli być sam, że nie może na mnie skupić całej swojej uwagi. A dowiedziałam się o tym przez smsa. Nigdy nie mówił czy coś robię nie tak, nie wiem dlaczego chciał się rozstać.On dalej chce mnie widywać, chce mi pomagać, ale powiedział że mogę być tylko koleżanką, tak ni stąd ni zowąd to wszystko napisał, olałam go, odcięłam się, wykasowałam numery, usunęłam ze znajomych na fb, usunęłam gg, wszystko co mogłoby sprawić, że będę chciała z nim się kontaktować.

Nie chciał ze mną porozmawiać, powiedział, że będzie to dla niego trudne. Nie patrzył na mnie i na moje uczucia, nie przeprosił, nic nie wytłumaczył. Nie cierpię takiego zachowania. Przecież to mnie też dotyczy, nie tylko on się liczy. Odpowiedzi na moje smsy były długość dwóch- trzech słów. Przecież to mnie bardziej dotknęło, ja zostałam porzucona.

Nie jest mi źle z tego powodu, że podjął decyzję o rozstaniu, źle mi bo tak mnie potraktował rozstając się w taki dziwny sposób, przecież on ma ponad 23 lata, ludzie w tym wieku już chyba są trochę dojrzali, czuję się okropnie, nie wiem co mam o tym myśleć. Z jednego tylko się cieszę, z tego że się rozstaliśmy i że ten jego egoizm i chamstwo (chodzi o brak rozmowy face to face) teraz się wydało a nie za jakiś czas.

Najgorsze jest to wszystko, że on mówił jeszcze kilka dni temu, że muszę poznać jego mamę, tatę, że pojedziemy w góry, że coś mi ugotuje, odwiedzi mnie w mieszkaniu, że pojedziemy na zamek, do kina. Tyle miał planów, a w jeden dzień wszystko się odmieniło.

Musiałam się gdzieś wyżalić

[Cerveza_]

Napisane przez kana_91

No cóż chyba problem rozstania dotyczy i mnie
Tego dnia gdy się rozstaliśmy akurat zaczęłam drugi kierunek ( tym razem studia zaoczne) i teraz studiuję dwa kierunki, tego dnia organizowałam koncert, zbiórkę charytatywną i rozwieszałam plakaty, następne 2 dni też. Najważniejsze, że nie byłam sama, rozstaliśmy się w piątek a ja nie miałam nawet czasu przemyśleć tego wszystkiego, tak byłam zaganiana i w zasadzie dalej jestem, mam teraz chwilkę przerwy.

Powód rozstania? Nie mam zielonego pojęcia. Stwierdził tylko że chyba woli być sam, że nie może na mnie skupić całej swojej uwagi. A dowiedziałam się o tym przez smsa. Nigdy nie mówił czy coś robię nie tak, nie wiem dlaczego chciał się rozstać.On dalej chce mnie widywać, chce mi pomagać, ale powiedział że mogę być tylko koleżanką, tak ni stąd ni zowąd to wszystko napisał, olałam go, odcięłam się, wykasowałam numery, usunęłam ze znajomych na fb, usunęłam gg, wszystko co mogłoby sprawić, że będę chciała z nim się kontaktować.

Nie chciał ze mną porozmawiać, powiedział, że będzie to dla niego trudne. Nie patrzył na mnie i na moje uczucia, nie przeprosił, nic nie wytłumaczył. Nie cierpię takiego zachowania. Przecież to mnie też dotyczy, nie tylko on się liczy. Odpowiedzi na moje smsy były długość dwóch- trzech słów. Przecież to mnie bardziej dotknęło, ja zostałam porzucona.

Nie jest mi źle z tego powodu, że podjął decyzję o rozstaniu, źle mi bo tak mnie potraktował rozstając się w taki dziwny sposób, przecież on ma ponad 23 lata, ludzie w tym wieku już chyba są trochę dojrzali, czuję się okropnie, nie wiem co mam o tym myśleć. Z jednego tylko się cieszę, z tego że się rozstaliśmy i że ten jego egoizm i chamstwo (chodzi o brak rozmowy face to face) teraz się wydało a nie za jakiś czas.

Najgorsze jest to wszystko, że on mówił jeszcze kilka dni temu, że muszę poznać jego mamę, tatę, że pojedziemy w góry, że coś mi ugotuje, odwiedzi mnie w mieszkaniu, że pojedziemy na zamek, do kina. Tyle miał planów, a w jeden dzień wszystko się odmieniło.

Musiałam się gdzieś wyżalić

Facet mówi, mówi, mówi, a nawet bardzo dużo mówi. Liczą się czyny. Inaczej ja JUŻ nie wierzę.

[AguŚ87]

Napisane przez kana_91

No cóż chyba problem rozstania dotyczy i mnie
Tego dnia gdy się rozstaliśmy akurat zaczęłam drugi kierunek ( tym razem studia zaoczne) i teraz studiuję dwa kierunki, tego dnia organizowałam koncert, zbiórkę charytatywną i rozwieszałam plakaty, następne 2 dni też. Najważniejsze, że nie byłam sama, rozstaliśmy się w piątek a ja nie miałam nawet czasu przemyśleć tego wszystkiego, tak byłam zaganiana i w zasadzie dalej jestem, mam teraz chwilkę przerwy.

Powód rozstania? Nie mam zielonego pojęcia. Stwierdził tylko że chyba woli być sam, że nie może na mnie skupić całej swojej uwagi. A dowiedziałam się o tym przez smsa. Nigdy nie mówił czy coś robię nie tak, nie wiem dlaczego chciał się rozstać.On dalej chce mnie widywać, chce mi pomagać, ale powiedział że mogę być tylko koleżanką, tak ni stąd ni zowąd to wszystko napisał, olałam go, odcięłam się, wykasowałam numery, usunęłam ze znajomych na fb, usunęłam gg, wszystko co mogłoby sprawić, że będę chciała z nim się kontaktować.

Nie chciał ze mną porozmawiać, powiedział, że będzie to dla niego trudne. Nie patrzył na mnie i na moje uczucia, nie przeprosił, nic nie wytłumaczył. Nie cierpię takiego zachowania. Przecież to mnie też dotyczy, nie tylko on się liczy. Odpowiedzi na moje smsy były długość dwóch- trzech słów. Przecież to mnie bardziej dotknęło, ja zostałam porzucona.

Nie jest mi źle z tego powodu, że podjął decyzję o rozstaniu, źle mi bo tak mnie potraktował rozstając się w taki dziwny sposób, przecież on ma ponad 23 lata, ludzie w tym wieku już chyba są trochę dojrzali, czuję się okropnie, nie wiem co mam o tym myśleć. Z jednego tylko się cieszę, z tego że się rozstaliśmy i że ten jego egoizm i chamstwo (chodzi o brak rozmowy face to face) teraz się wydało a nie za jakiś czas.

Najgorsze jest to wszystko, że on mówił jeszcze kilka dni temu, że muszę poznać jego mamę, tatę, że pojedziemy w góry, że coś mi ugotuje, odwiedzi mnie w mieszkaniu, że pojedziemy na zamek, do kina. Tyle miał planów, a w jeden dzień wszystko się odmieniło.

Musiałam się gdzieś wyżalić

no to podam ci reke ! bo u mnie taka sama historia, ja naet nie wiem o co kolesiowi chodzilo było ladnie pieknie i nagle sory ale cos tam cos tam. ale yyyy co i sie nie dowiem. masakraaaa pwnie dlatego nie moge tegow głowie ogarnac



wiecie co jest NAJGORSZEEE? strasznie okropnie do idealizuje to jest straszneeeeeeee ! jak sobie z tym poradzic ?

[kana_91]

Napisane przez AguŚ87

no to podam ci reke ! bo u mnie taka sama historia, ja naet nie wiem o co kolesiowi chodzilo było ladnie pieknie i nagle sory ale cos tam cos tam. ale yyyy co i sie nie dowiem. masakraaaa pwnie dlatego nie moge tegow głowie ogarnac



wiecie co jest NAJGORSZEEE? strasznie okropnie do idealizuje to jest straszneeeeeeee ! jak sobie z tym poradzic ?

to pewnie z tego powodu nie możesz tego ogarnąć, bo ja też się męczę jak nie wiem o co biega

Jak sobie poradzić z idealizowaniem? Nie wiem. Ja z kolei nie idealizuję mojego exa, uważam, że postąpił nie fair. Zresztą sam przyznał że jest chamski i że jest tchórzem, "przepraszam" nie powiedział. A na argumenty, że mnie cały czas oszukiwał i okłamywał nie odpowiedział, nie zaprzeczył.
Dlaczego o swoim byłym masz dobre zdanie? Zachował się okropnie, fakt że sprawił, że czujesz się źle znaczy, że on nie jest idealny. Nawet nie próbował się zrehabilitować.

[_Desolation]

Wiem jak to jest z tym idealizowaniem. Na początku po zerwaniu była nienawiść, jaki to on jest straszny. Potem powoli zaczynają przychodzić myśli przecież on nie był taki zły.. Później już w ogóle jego wady znikają i ojej jaki on był dobry,to straszne że nie jesteśmy razem. Właśnie nie można tak.. Najlepiej sobie te wady jego wypisać i w widocznym miejscu zawiesić i jak znowu się zaczynie go chwalić to na nie spojrzeć.

[kasiolek1990]

Napisane przez _Desolation

Wiem jak to jest z tym idealizowaniem. Na początku po zerwaniu była nienawiść, jaki to on jest straszny. Potem powoli zaczynają przychodzić myśli przecież on nie był taki zły.. Później już w ogóle jego wady znikają i ojej jaki on był dobry,to straszne że nie jesteśmy razem. Właśnie nie można tak.. Najlepiej sobie te wady jego wypisać i w widocznym miejscu zawiesić i jak znowu się zaczynie go chwalić to na nie spojrzeć.

właśnie! ja wypisałam po ponad 1,5mc i znalazłam ich pełno, więc wy też znajdziecie. teraz chwila dobrych myśli, czytam sobie je, skupiam się jak mnie to wkurzało i po sprawie- ex znowu jest zły.

[Eldo_rado]

a ja im więcej wad u Niego znajduję i im bardziej chcę się od tego oderwać- tym bardziej zaczynam nienawidzić samej siebie i wytykać sobie swoje własne wady... już nie wiem jak sobie mam z tym radzić, wciąż kocham Go tak samo mocno, to paranoja

[ricca166]

Napisane przez _Desolation

Wiem jak to jest z tym idealizowaniem. Na początku po zerwaniu była nienawiść, jaki to on jest straszny. Potem powoli zaczynają przychodzić myśli przecież on nie był taki zły.. Później już w ogóle jego wady znikają i ojej jaki on był dobry,to straszne że nie jesteśmy razem. Właśnie nie można tak.. Najlepiej sobie te wady jego wypisać i w widocznym miejscu zawiesić i jak znowu się zaczynie go chwalić to na nie spojrzeć.

To jest chyba typowe niestety,trzeba sobie wtedy na siłę przypominać te wady.Najlepiej nosić je ze sobą,albo mieć na wyciągnięcie ręki.Ja ostatnio usunęłam wszystkie zdjęcia,piosenki ,czy jakiekolwiek rzeczy przypominające o eks.Zostawiłam sobie właśnie tą listę i listę ,,lasek" do których pisał i daty , od razu lepiej.

[LusciousElegance]

3 tygodnie temu płakałam w dzien rozstania, dzisiaj tez mi się na to zebrało, nie wiem z jakiego powodu tak po prostu i ciągle gdybam, że mogłoby być inaczej.
Uświadomiłam sobie, że rozstałam się z nim w niedziele, gdy usłyszałam tą ostatnią niedziele.. to mnie akurat rozbawiło