Nienawidzę tego kraju!

[madana]

Moim zdaniem jestes bardzo naiwna i bujasz w oblokach.]

- to samo odczucie; to samo.

[LifUnia]

Dziewczyny nie musicie mi wierzyć, przecież was do niczego nie zmuszam. Mówię tylko jak jest i tyle.
Pracę załatwiłam przez internet, na własne ryzyko, ale opłaciło się.

Bujam w obłokach? Może, ale spełnię swoje marzenia, nie będę trwała w bezczynności i godziła się z życiem takim jakie jest. Chcę aby było moje, wyjątkowe i takie będzie. Dojdę do wszystkiego co sobie zamierzyłam

[dora_angel]

Wizażanko, zanim rzucisz studia i wyjedziesz do Francji, dobrze to przemyśl.
Francja jest krajem ciężkim do samodzielnego życia. Co innego jest gdy jedzie się na prace sezonowe z zagwarantowanym mieszkaniem i wyżywieniem, a co innego samemu wszystko ogranizować. We Francji, ( mówię tu o Paryżu) panuje wielka biurokracja, wynajęcie mieszkania jest bardzo trudne i kosztowne, podobnie jak założenie konta. Z pracą dla kobiet też nie jest za wesoło gdy sie biegle nie zna języka. Jest to kraj naprawdę charakterystyczny i zupełnie inny niż popularna Anglia. We Francji nie ma agrencji pracy, są trudności w zarejstowaniu się w bezrobociu. Jeśli znajdzie się już ogłoszenie o pracę, to najczęściej jest to oferta 'kupna pracy'.
Ja osobiście doradzam Ci Wizażanko skończenie studiów w Polsce żeby zostawić sobie jakąś alternatywę.

[Romanaccia]

Napisane przez LifUnia

Dziewczyny nie musicie mi wierzyć, przecież was do niczego nie zmuszam. Mówię tylko jak jest i tyle.
Pracę załatwiłam przez internet, na własne ryzyko, ale opłaciło się

I to jest kolejny dowod na to jak bardzo jestes naiwna i nadodatek kompletnie pozbawiona zdrowego rozsadku.
Nie znasz kraju (bo 4 miesieczny pobyt tam nie daje Ci prawie zadnej wiedzy na temat ludzi i ich mentalnosci),praktycznie jedziesz w ciemno ,nie wiesz co Cie tam czeka,mieszkam za granica ,podrozowalam troche po swiecie,we Francji tez bywalam i powiem Ci,ze ta praca z rocznym mieszkaniem i wyzywieniem jest bardzo mocno naciagana,bo z czyms takim jeszcze sie nie spotkalam,nocleg i wyzywienie oferuja tylko na czas sesonu,czyli na kilka miesiecy wakacji,dziwi mnie to bardzo,obys sie na tym nie przejechala....

Napisane przez LifUnia

Bujam w obłokach? Może, ale spełnię swoje marzenia, nie będę trwała w bezczynności i godziła się z życiem takim jakie jest. Chcę aby było moje, wyjątkowe i takie będzie. Dojdę do wszystkiego co sobie zamierzyłam

Mowisz jak naiwna nastolakta,chociaz zycze Ci z calego serca spelnienia marzen,zycie Ci rowniez rozradku i trzezwosci umyslu...

Ja wyjechalam do Wloch jak mialam 18 lat,tez nie chcialam dluzej czekac,musialam juz ,teraz ,odrazu ! z tym,ze mialam tam znajomych wlochow,na ktorych moglam liczyc w kazdej sytuacji,pierwsze miesiace ,ba ! lata bardzo mnie rozczarowaly,bo ja tak samo jak Ty bujalam w oblokach i mialam dziwne wyobrazenia ,a potem spadlam na ziemie i potluklam sobie tylek,bo rzeczywistosc jest inna.... minelo lat 9 kocham Italie taka jaka jest,spelnilam swoje marzenia,ale bardzo zaluje kilku rzeczy,miedzy innymi tego,za mi tak jak tobie bardzo sie do przeprowadzki spieszylo.... i zaniedbalam przez to sporo rzeczy.
Italia tak samo jak Francja i kazdy inny kraj,nie jest rajem,kokosow tu nie zarobisz,wrecz odwrtonie,zarabiasz niewiele,a wydatki sa ogromne,w obydwoch krajach jest bardzo,ale to bardzo duzo cudoziemcow,co jest ogromnym klopotem,z tego rodza sie uprzedzenia,dyskryminacja i inne..... ale co Ci bede tutaj opowiadac,sama sie przekonasz

[LifUnia]

W tym roku pracę załatwiłam przez internet, tą od czerwca już sama sobie załatwiłam na miejscu i doskonale wiem jakie tam są warunki, gdyż cały czas mam kontakt z ludźmi tam pracującymi i wiem że mam pewną pracę przez cały rok z wyżywieniem i mieszkaniem Doskonale wiem również ile zarobię i będę pełną sumę miała również w kontrakcie. Więc więcej nie mam zamiaru tego udowadniać, nie widzę takiego sensu.
Mam wielu znajomych tam u ktorych się mogę zatrzymać i którzy mnie wesprą. Nie jadę w ciemno.

Pozdrawiam dziewczyny. Dzięki że pomogłyście mi podjąć decyzję na temat studiów (Takie było zamierzenie tego wątku, a nie mówienie że bujam w obłokach i nie jestem realistką). Mam marzenia, nie jestem naiwna. Jakbym myślała że wszędzie jest źle, że trzeba robić wszystko aby tylko wiązać koniec z końcem w Polsce to nigdy bym do niczego niedoszła.
Znajomy pracuje tam od 2 lat, właśnie kończy budować dom, jeździ nowym autem z salonu i jeszcze odkłada. Byłam, widziałam. Nikt nie musi mi wierzyć.

Jak już wspomniałam temat dotyczył studiów! A nie realiów pracy za granicą.

Milego wieczoru

[Romanaccia]

Napisane przez LifUnia

W tym roku pracę załatwiłam przez internet, tą od czerwca już sama sobie załatwiłam na miejscu i doskonale wiem jakie tam są warunki, gdyż cały czas mam kontakt z ludźmi tam pracującymi i wiem że mam pewną pracę przez cały rok z wyżywieniem i mieszkaniem Doskonale wiem również ile zarobię i będę pełną sumę miała również w kontrakcie. Więc więcej nie mam zamiaru tego udowadniać, nie widzę takiego sensu.
Mam wielu znajomych tam u ktorych się mogę zatrzymać i którzy mnie wesprą. Nie jadę w ciemno.

a swistak bierze i zwija je w te sreberka....

Napisane przez LifUnia

Znajomy pracuje tam od 2 lat, właśnie kończy budować dom, jeździ nowym autem z salonu i jeszcze odkłada. Byłam, widziałam. Nikt nie musi mi wierzyć.

teraz to grubo przesadzilas

po 2 latach juz sie dorobil ? tak zeby sobie dom wybudowac ?
a kim on jest ? szefem jakies wielkiej firmy

zejdz na ziemie

[LifUnia]

Nie musicie wierzyć

[Romanaccia]

Napisane przez LifUnia

Nie musicie wierzyć

Oczywiscie,ze nie wierze,zeby po 2 (!) latach dorobic sie domu i wypasionej bryki trzeba byc szefem jakiejs wielkiej firmy,zwlaszcza,ze swiet jest targany kryzysezm ekonomicznym od ponad 2 lat ..... a w dobie takiego kryzysu brzmi to poprostu smiesznie.

Glupoty opowiadasz,poniewaz nie znasz kompletnie realiow zycia za granica,nie masz zielonego pojecia o zarobkach i z tego co widze o krysysie tez niewiele wiesz

[LifUnia]

To że ty nie widziałaś takich rzeczy nie znaczy że nie istnieją moja droga.
Niby w jakim celu miałabym sobie wymyślać? Pomyśl trochę zanim coś mądrego napiszesz.

[Romanaccia]

Napisane przez LifUnia

To że ty nie widziałaś takich rzeczy nie znaczy że nie istnieją moja droga.
Niby w jakim celu miałabym sobie wymyślać? Pomyśl trochę zanim coś mądrego napiszesz.

mieszkam za granica prawie 10 lat ,bywalam tez tu i tam,wiec mi takiej ciemnoty nie wcisniesz

a tak z ciekawosci,co ten twoj kolega robi ? pracuje w restauracji ?

Ty powinnas bardzo dobrze pomyslec zanim wybierzesz sie za granice a takim naiwnym mysleniem.

[LifUnia]

Jak już wspomniałam, nie będę kontunuowala rozmowy z Tobą.
Ja wiem swoje, Ty wiesz przecież lepiej bo byłaś ze mną i widziałaś

Pozdrawiam

[Romanaccia]

Napisane przez LifUnia

Jak już wspomniałam, nie będę kontunuowala rozmowy z Tobą.
Ja wiem swoje, Ty wiesz przecież lepiej bo byłaś ze mną i widziałaś

Pozdrawiam

Jasne,mieszkam za granica i wiem jakie sa realia,poprostu glupoty opowiadasz,o czym zreszta sama sie przekonasz.

[karolynka90]

Moim zdaniem za piękne to wszystko.

Tak czy siak studiów bym nie rzuciła.

[madziares25]

Napisane przez Hortencja

Do czerwca zostało trochę ponad pół roku, czyli w zasadzie kilka miesięcy. skończ licencjat i wyjedź

Dokładnie...przemęczyłaś się tyle lat, to doprawdy te 200 dni Cię nie zbawi... Skończysz studia...zawsze jakieś wykształcenie to jest i uciekaj...A jak Francja za parę lat już nie będzie Cię tak fascynować? Okaże się inna przy bliższym poznaniu?
Co wtedy? Wrócisz...Zapewne.
Ale szkołę warto skończyć.
Tak myślę

[Nimfa20]

Napisane przez LifUnia

Bujam w obłokach? Może, ale spełnię swoje marzenia, nie będę trwała w bezczynności i godziła się z życiem takim jakie jest. Chcę aby było moje, wyjątkowe i takie będzie. Dojdę do wszystkiego co sobie zamierzyłam

No, wykazałaś jakieś zdecydowanie, a to już o czymś świadczy. Odpowiem tak: skończ naukę, naucz się języka i ... próbuj !
Jeśli jesteś aż tak zdecydowana i pewna- świat należy do odważnych. Może Tobie się uda osiągnąć zamierzony cel. Do czerwca jeszcze dużo czasu, więc wszystko może ulec zmianie.
Jeśli coś Ci nie wyjdzie -miej pretensje tylko do siebie.

Napisane przez LifUnia

Dzięki że pomogłyście mi podjąć decyzję na temat studiów (Takie było zamierzenie tego wątku, a nie mówienie że bujam w obłokach i nie jestem realistką).

Dziewczyny pomagają Ci zmierzyć się z prawdą- niestety, nie zawsze można usłyszeć, to co się chce. Wolałabyś usłyszeć: tak, wyjedź od razu i wszystko będzie cacy
Niestety, tak się nie da.

Napisane przez LifUnia

Nie chcę pracować całe życie w restauracji. Chcę wyjechać tam na 3-5 lat. Zarobić, odłożyć. Potem spełnić kolejne marzenie jakim jest zostanie stewardessą. Myślę ze z 4 językami obcymi jakoś dam radę.

Po 4 miesiącach bardzo tęsknisz za Francją... A pomyślałaś, co będzie po 3-5 latach? A jak się przyzwyczaisz?
Korsyka, stewardessa ... Hmm... Nie za dużo tego na raz?
Nie wiem, z jednej strony wydaje mi się, że tak do końca sama nie wiesz, co chcesz jeszcze robić, z drugiej: kto szuka, nie błądzi...
Stewardessą też nie zostaje się z dnia na dzień... Na to trzeba czasu. Z każdym rokiem robisz się starsza, nie wiadomo czy w połowie nauki (czy jak to tam określić) na stewardessę zapał Cię nie opuści... I będzie tak jak z obecnymi studiami...

Napisane przez LifUnia

Wypełni mi ten czas kurs włoskiego i hiszpańskiego, jakoś języki mi łatwo wchodzą.

Włoski, hiszpański Momento, czy Ty znasz super francuski? Powiedz, ile załatwisz w urzędzie / szpitalu po włosku czy hiszpańsku? Kochana, to, że Ty będziesz znała te języki, nie znaczy, że każdy Francuz czy Francuzka je znają...
To tak jak w Polsce z niemieckim czy angielskim. Języki popularne, ale czy z każdym się porozumiesz?

I podobnie: idź do szpitala i zacznij mówić po rosyjsku czy czesku... Czechy-sąsiedzi Polski, z iloma osobami się porozumiesz? A po rosyjsku?

Nie jest tak różowo

---------- Dopisano o 07:51 ---------- Poprzedni post napisano o 07:42 ----------

Napisane przez madana

- tyle że JAK ta praca będzie miała się do REALNEGO życia we Francji na stałe; to zupełnie co innego niz pracować tam 4 miesiące, zarobić w euro i przywieźć tę kasę do Polski. Dlatego naiwność dziewczyny jest zabawna; zderzenie z rzeczywistością może już tak zabawne nie być.

6 lat temu moja koleżanka wyjechała do Włoch (jej mama już tam parę lat pracowała) .
Kiedy przyjeżdżała z mamą na wakacje, robiły tu zakupy: kupowały m.in. ubrania itp, ale również np. biurko do szkoły

Od ok. 2 lat nie robią tak dużych zakupów, bo po prostu im się teraz nie opłaca- ceny są obecnie na jednym poziomie.

Tak jak piszesz, wtedy opłacało się zarabiać kasę we Włoszech, a wydawać w Polsce.

[invisible_01]

Napisane przez LifUnia

Pracę jak już wspominałam mam pewną z pewnymi warunkami. Mój znajomy pracuje w tej knajpie cały rok i cały rok warunki są te same (w sezonie i poza nim).
Nie chcę pracować całe życie w restauracji. Chcę wyjechać tam na 3-5 lat. Zarobić, odłożyć. Potem spełnić kolejne marzenie jakim jest zostanie stewardessą. Myślę ze z 4 językami obcymi jakoś dam radę.

Kończąc licencjat ma się 22/23 lata. Potem chcesz wyjechać do Francji na 3 lub 5 lat. Przyjmując tą górną granicę, to po tym okresie będziesz mieć 27/28 lat, a granica wieku dla stewardes to 19-30 lat, z tym że chyba najlepiej być bliżej dołu niż góry... Wydaje mi się, że trochę zbyt idealistycznie patrzysz na życie. Nie wiem, dlaczego zamiast nie wziąć się w garść, nie wyjechać podczas studiów na Erasmusa, tym samym przybliżając o rok wyjazd do Francji, tam studiować i kształcić się, Ty siedzisz i snujesz plany o pięknej pracy tam i zostaniu potem stewardessą.

[madana]

Znajomy pracuje tam od 2 lat, właśnie kończy budować dom, jeździ nowym autem z salonu i jeszcze odkłada. Byłam, widziałam. Nikt nie musi mi wierzyć.

- i to tak z tej pracy w knajpie? Bo wg mnie naiwność uderza w każdym twoim argumencie. Mam szwagierkę w Anglii, znajomych za granicą; w 2 lata tak się dorobić nie da, na pewno nie z pracy w knajpie, gdzie jest sezonowość i zarobek zależy od liczby gości; chyba że koleś robi jakieś nielegalne interesy albo pracuje na jakimś eksponowanym stanowisku- i to nie w knajpie na wyspie.
Znajomi pobudowali się po 3 latach za granicą, ale pracowali oboje i oboje mieli po 2 prace. Dlatego nie wierzę w to, co piszesz. Masz nierealne spojrzenie na tamtejszą rzeczywistość, i tak real zweryfikuje to, co piszesz. Oby tylko było to rozczarowanie, a nie coś więcej.

Dlaczego nie próbujesz zrealizować marzeń o zagranicy w bezpieczniejszy i rozsądniejszy sposób przez Erasmusa? Córka szwagierki w ten sposób pół roku spędziła w Hiszpanii, teraz na jakiś czas wybiera się do Stanów; ty zaczynasz od marzeń i pracy w knajpie, która ma ci dac kokosy, a potem gładko wskoczysz do pracy jako stewardessa- dorośnij.

[Lady in Blue]

Naiwność Autorki aż bije po oczach

Romanaccia słusznie pisze.

[I am Rock]

Zawsze może "dorobić" w pokoiku na górze

[Mustique]

naiwność, naiwność, naiwność..

ja odniosę sie też do tego co większość.. mieszkanie na cały rok z wyżywieniem za friko żebyś się założycielko wątku nie przejechała na tym po 3 miesiacach, gdy szef każde ci płacić za to mieszkanko (choć w rezultacie to są pokoje pracownicze)- ale może sie mylę może w twoim przypadku jest inaczej, anielsko i kolorowo.. a Polacy, czy inni pracownicy z zagraniczni tak bardzo potrzebni i wychwalani pod niebiosa że traktowani jak co najmniej współwłaściciele knajpy

po drogie... sama napisałaś że z internetu masz pracę.. odważna jesteś... a ciekawa jestem czy ten "kolega" który załatwił ci dalszą pracę (przynajmniej tak zrozumiałam i doczytałam) nie jest zwykłym naciągaczem których jest nie mało wszędzie... a bardziej pesymistyczna wersja- facet obiecuje dużo, rok z zamieszkaniem za friko, zarobki niespotykanie wielkie, zabawy, imprezy, praca, znajomi- a w konsekwencji to jeden wielki burdel.. ale młode naiwne dziewczynki, które zasmakowały życia przez parę miesięcy w wakacje sie dają nabrać... i zostają sprzedane... ale to wersja bardzo pesymistyczna i skrajna...

ale skoro u ciebie jest tak rewelacyjnie... to rób jak uważasz.. przecież ogól dziewczyn nie może wpyłnąć na twój osąd sytuacji i podejmowanie DOJRZAŁYCH decyzji... ale chyba m,usisz tam pojechać aby sama sie przekonać na własnej skórze..

a tak na marginesie.. mieszkałam parę lat za granicą.. i żeby zarobić - i to nie w dobie kryzysu, tylko rozkwitu finansowego- przychodziłam pierwsza do pracy i wychodziłam ostatnia.. robiłam wiele rzeczy żeby utrzymać sie na rynku i móc pracować w swoim zawodzie.. w pracy byłam jak piąte koło u wozu, do wszystkiego.. bo ja jestem Z jakiejś tam Polski... bo my na wszystko sie zgadzamy i taką mamy opinię... i nie mieszkałam w super fajnej chacie, bo mnie na to stać nie było, tylko z innymi dziewczynami z europy wschodniej, czy ameryki południowej... i gdyby nie to że chciałam ukończyć tam staż, pewno w pierwszym miesiacu, jak zarobiłam kasę to wydałabym wszystko na bilet powrotny do kraju... bo pomimo tego co pisali w folderach i zapewniali na spotkaniach, to była ina rzeczywistość później... za granicą na takich ludziach właśnie bazują.. i koło sie kręci.. ich rodak nie pozwolił by tak pracować (i może dlatego jest takie w świecie bezrobocie) a z zagranicy ludzie biorą wszystko jak leci...

ps. w Polsce też sie to pomału zaczyna... zaczniesz cos mówić do szefa, bronić swoich praw, to na twoje miejsce ma 8 innych kandydatów.. brudna rzeczywistość...

ale mimo wszystko autorce wątku zyczę jak najlepiej.. moze ona naprawdę jest w czepku urodzona.. i tam będzie jej lepeij niż tutaj..

[madana]

Napisane przez I am Rock

Zawsze może "dorobić" w pokoiku na górze

- prawdę mówiąc przy tak dużej dawce naiwności, łykania i słyszenia tego,co chce się usłyszeć; właśnie tak to może się skończyć: jako łatwy łup do burdelu i "praca " dla jakichś Turków, Bułgarów, Korsykanów czy Albańczyków. Takie dziewczyny są straszliwie łatwym łupem, bo wierzą jak młody pelikan w wizję "za Zachodzie to zarobię kokosy".

[a298662d510bb0f537bc3b0c2466fe273199e5e8_64a898f2369c4]

Przeczytalam caly watek z wielkim zainteresowaniem.

Nie wiem, jakie trzeba miec, delikatnie mowiac, zacmienie, zeby decyzje o mieszkaniu w obcym kraju podjac na podstawie pracy sezonowej, ktora rzadzi sie zupelnie innymi prawami, co zreszta kilka dziewczyn zauwazylo.
Zycze Ci wszystkiego najlepszego Autorko, ale naprawde, wlacz myslenie i zastanow sie, czy troszke nie koloryzujesz.

I nie wiem czemu, ale jak przeczytalam "Nienawidze tego kraju", to noz mi sie w kieszeni otworzyl. Zrob mi mala przysluge, jak juz wyjedziesz do tej Francji to nie opowiadaj wszystkim jaka to Polska nudna, biedna i zla.

[yoona]

Napisane przez Romanaccia

a swistak bierze i zwija je w te sreberka....




teraz to grubo przesadzilas

po 2 latach juz sie dorobil ? tak zeby sobie dom wybudowac ?
a kim on jest ? szefem jakies wielkiej firmy

zejdz na ziemie

hehe.
to ja tez jade tam pracowac, chocby jutro

[Mustique]

Napisane przez yoona

hehe.
to ja tez jade tam pracowac, chocby jutro

wszystkie byśmy pojechały.. w dobie kryzysu

[magrat16]

przeczytałam cały wątek i jedno co mi się rzuciło w oczy, to duża niedojrzałość autorki. Jesteś na trzecim roku, mówisz, że został niecały rok, czyli jak sądzę nie masz zaległości. Do studiów namówiła Cię mama. Ona też namawia Cię do skończenia. Bo nie chcesz wytrzymać 10 miesięcy i zdobyć wykształcenia, tylko pracować w restauracji. Chyba to imprezowe życie Cię trochę oczarowało.
W dodatku historyjka kolegi o domu wybudowanym w dwa lata. Z pensji kelnera?! Czy może to jego restauracja?

[I am Rock]

W gruncie rzeczy, jeśli nienawidzi tego kraju /bo matka studia wybrała/, to niech się zabiera i wyjeżdża w...

[svamp]

Poniekąd Cię rozumiem, bo sama nie czuję większego związku z Polską i wiem, że w przyszłości będę mieszkała gdzie indziej. Ale będąc na Twoim miejscu skończyłabym studia, został Ci tylko rok - lepiej się przemęczyć, niż stracić ponad dwa lata. Wyjeżdżając będziesz miała jakiekolwiek wykształcenie, co może się przydać.

Poza tym uważam, że kilka miesięcy to za mało by zakładać z pewnością, że dany kraj to idealne miejsce do życia. Ba, co więcej, nie ma takich miejsc. Rozumiem, Polska nie jest idealna, długo możnaby wymieniać jej wady, ale pamiętam, że każde inne miejsce na ziemi też je posiada i prędzej, czy później się o tym przekonasz. Przykład, mój brat 6 lat temu wyprowadził się z Polski, ma świetną pracę, śliczne mieszkanie, mieszka pod stolicą jednego z europejskich krajów, ma własny samochód, narzeczoną, bla, bla, bla... teoretycznie niczego do szczęścia mu nie potrzeba. Tymczasem narzeka, że to nie to samo, owszem, ma kasę, ale ludzie tam to nie to samo co znajomi i rodzina w Polsce. A wyjeżdżał z takim samym nastawieniem, że Polska jest do dupy. Jedyne co go tam trzyma to właśnie dobra praca.

[wskazówka]

Przeczytałam cały wątek i nasuwają mi się dwie uwagi:
1. Kolega, który wybudował dom, ma samochód, w gruncie rzeczy może wziął kredyt, o którym nie było mowy.
2. Wyżywienie, mieszkanie przez cały rok - może w kontrakcie jest zapis, że jest zapewniane, a z pensji jest potrącana jakaś stawka.

Mam znajomych, którzy wyjeżdżali i jeśli chodzi o wyżywienie to owszem mieli zapewnione, mieszkanie również ale np. mieli z pensji potrącane miesięczne 30 euro. (kwota wymyślona, bo nie pamiętam ile to było)

[tarji]

Napisane przez wskazówka

Przeczytałam cały wątek i nasuwają mi się dwie uwagi:
1. Kolega, który wybudował dom, ma samochód, w gruncie rzeczy może wziął kredyt, o którym nie było mowy.
2. Wyżywienie, mieszkanie przez cały rok - może w kontrakcie jest zapis, że jest zapewniane, a z pensji jest potrącana jakaś stawka.

Mam znajomych, którzy wyjeżdżali i jeśli chodzi o wyżywienie to owszem mieli zapewnione, mieszkanie również ale np. mieli z pensji potrącane miesięczne 30 euro. (kwota wymyślona, bo nie pamiętam ile to było)

całkiem możliwe

[WhiteCherry]

mam w rodzinie ludzi, którzy wyjechali za granicę. owszem, dorobili się dużych pieniędzy, ale mają własne firmy i to oni zatrudniają ludzi, a nie ludzie ich (branża budowlana). nie uwierzę, że z pracy w knajpie można dorobić się takich kokosów.