Starsi mężczyźni i młodsze kobiety - 10 lat i więcej? :) cz.2

[Monica18]

oj Ingus może on rzeczywiscie potrzebuje troche czasu.. mam nadzieje, ze miedzy wami w koncu sie jakos ulozy i bedziesz pisac o samych dobrych chwilach.
wiem, ze jest Ci ciężko ale moze on sobie wszystko przemysli Ty przy okazji tez i dojdziecie do porozumienia.

a co do Olcia to ja o swojej roznicy wiekowej lepiej nie bede mowila.:P

[Olcia999]

Kurde nie wpadłabym na to.

Ja trzymam kciuki,żeby się udało,jak coś się ruszy,to daj znać,bo strasznie chciałabym,żeby Ci się ułożyło.

a ile jesteście razem?

[Ingus18]

Ty się lepiej pochwał co u Ciebie :P
Tych pięknych chwil jest całkiem sporo

---------- Dopisano o 17:20 ---------- Poprzedni post napisano o 17:18 ----------

Krótkie ale intensywne 2 miesiace...

[Monica18]

Napisane przez Ingus18

Ty się lepiej pochwał co u Ciebie :P
Tych pięknych chwil jest całkiem sporo

u mnie nic ciekawego.
on planuje ja mam wszystko na dystans .
no na pewno jest ich wiele.

---------- Dopisano o 17:22 ---------- Poprzedni post napisano o 17:21 ----------

Napisane przez Ingus18

Ty się lepiej pochwał co u Ciebie :P
Tych pięknych chwil jest całkiem sporo

---------- Dopisano o 17:20 ---------- Poprzedni post napisano o 17:18 ----------

Krótkie ale intensywne 2 miesiace...

ja to mam wrazenie , ze jestescie ze soba przynajmniej z rok.

[Olcia999]

Dwa miesiące to już całkiem sporo

U mnie,hehe a co chcesz wiedzieć ja mam 21 lat,mój facet 45 i jesteśmy ze sobą 4 lata jest moim pierwszym facetem łóżkowym.Ma ogromne poczucie humoru i jest kluską dość sporą ale mnie to nie przeszkadza,bo ma piękną duszę

Ja ogólnie jestem z Katowic,ale teraz mieszkam w Gdańsku od ponad 2 lat,studiuje i szukam pracy,co mnie zaczyna irytować. Coś jeszcze chcesz wiedzieć?pytaj

[Monica18]

Napisane przez Olcia999

Dwa miesiące to już całkiem sporo

U mnie,hehe a co chcesz wiedzieć ja mam 21 lat,mój facet 45 i jesteśmy ze sobą 4 lata jest moim pierwszym facetem łóżkowym.Ma ogromne poczucie humoru i jest kluską dość sporą ale mnie to nie przeszkadza,bo ma piękną duszę

Ja ogólnie jestem z Katowic,ale teraz mieszkam w Gdańsku od ponad 2 lat,studiuje i szukam pracy,co mnie zaczyna irytować. Coś jeszcze chcesz wiedzieć?pytaj

a jak się poznaliście.?

[Ingus18]

Napisane przez Monica18

u mnie nic ciekawego.
on planuje ja mam wszystko na dystans .
no na pewno jest ich wiele.

---------- Dopisano o 17:22 ---------- Poprzedni post napisano o 17:21 ----------



ja to mam wrazenie , ze jestescie ze soba przynajmniej z rok.

Skąd takie wrażenie??
Dobrze że trzymasz to na dystans ale domyslam się że łatwo nie jest.

---------- Dopisano o 17:28 ---------- Poprzedni post napisano o 17:25 ----------

Widzę że wszystkie 3 jesteśmy w podobnym wieku
Ja ostatnio mamie powiedziałam ile TŻ ma lat... Szczerze spodziewałam się jakiejś rozmowy a tu cisza z jej strony...
Pytanie jak się poznaliście padło wiec ja pytam co na to Twoi rodzice??

[Monica18]

nie wiem jak tak czytam to takie mam wrazenie
no nie jest ale sama wiesz jaka tu jest sytuacja.

[Ingus18]

Dziewczyny wierzycie w takie uczucię że ten facet to ten jedyny... Pewność od pierwszego spotkania...

No tak sytuacje znam i wiem że czasem warto walczyć mimo wszystko

[Monica18]

Napisane przez Ingus18

Dziewczyny wierzycie w takie uczucię że ten facet to ten jedyny... Pewność od pierwszego spotkania...

No tak sytuacje znam i wiem że czasem warto walczyć mimo wszystko

ja osobiscie do tej osoby jak na dziś nie wierze w to i nawet nie chcem.

[Ingus18]

rozumiem


Tęsknie za nim...

[Monica18]

Napisane przez Ingus18

rozumiem


Tęsknie za nim...

Ty jak sie domyślam to tak czujesz..
trzymaj sie mała.
bedzie dobrze, ułoży się.
nie długo się odezwie, daje mu 2 dni.:P

[Ingus18]

Wystarczyło że go usłyszałam a potem jeszcze tylko utwierdziłam że jest to facet z którym chciałabym spędzić reszte życia chociaż nic o nim nie wiem...
Właśnie patrzy na mnie ze zdjęcia tymi swoimi niebieskimi oczkami... A ja się uśmiecham...

[Monica18]

Napisane przez Ingus18

Wystarczyło że go usłyszałam a potem jeszcze tylko utwierdziłam że jest to facet z którym chciałabym spędzić reszte życia chociaż nic o nim nie wiem...
Właśnie patrzy na mnie ze zdjęcia tymi swoimi niebieskimi oczkami... A ja się uśmiecham...

heh. bedzie duzo czasu, zebys sie o nim dowiedziala duuzo rzeczy...;P

[Ingus18]

Oby ;P

[Monica18]

Napisane przez Ingus18

Oby ;P

[Monica18]

co tam dziewczynki.?
pusto dzisiaj jakos.

[ananna]

U mnie ok, Tz ma wolny weekend, wiec plany na wieczor juz sa

[Ingus18]

Ja dopiero wpadłam do domu. Nawet nie czuje że to dzisiaj piątek... Weekend od rana w szkole... TŻ dalej milczy :/

[Monica18]

kurde...

[cwaniaraa]

w grudniu kończę 18. nigdy nie byłam w jakimś poważniejszym związku. zresztą w takim przelotnym też nie.. uważam, że jak już kimś być to na 'poważnie'.. związek = uczucie. w połowie lipca poznałam chłopaka. sympatyczny, inteligentny.. przez kilka dni spotykaliśmy się w gronie znajomych. okazało się, że ma skończone 25 lat. ale nie wywyższał się, traktował wszystkich na równi, z poczuciem humoru. znajomi zauważyli że coś jest na rzeczy i z dwa razy zostawili nas samych. zaczęliśmy się spotykać. wieczorami. przyjezdzal codziennie(bo był z miejscowości oddalonej jakoś o 15 km.). stale utrzymywaliśmy kontakt tel. mi też choć na początku miałam duuże wątpliwości. po dwoch pierwszych spotkaniach mi przeszło. nasze wieczorne spacery często przeciągały się do nocnych godzin. spacerowaliśmy, rozmawialiśmy o wszystkim i niczym. opowiadał mi o swojej rodzinie, ja jemu też. poznawaliśmy się. co było dość dziwne w moim przypadku, po tygodniu, dwóch juz bylismy parą. bez żadnych deklaracji miłości, pytan o chodzenie itp. tak po prostu. zachowywał się jak dorosły, lecz z taką skłonnością do żartow, zabawy.. uwielbiałam to w nim. nie zachowywał się jak rówieśnicy. po prostu. w sierpniu najpierw on wyjechal na tydzien, wrócił jedno, dwa spotkania, wyjeżdżałam ja. pomimo, że wyjechalam za granicę, stale utrzymywalismy kontakt. tęskniłam. żałowałam, że musiałam wyjechac w chwili w ktorej zaczeło sie tak wspaniale ukladac. pod koniec sierpnia, po moim powrocie, nastepne spotkania. jego słowa: czuję, że wiele wspaniałych lat przed nami. mówił o tym, że cieszy się, że przed nim ostatni rok studiów bo będzie mógł dostosować się do mnie i moich planów. i wtedy przyszly watpliwosci. co dalej? zaczyna sie wrzesien. idę do szkoły, matura ostatni rok. zaczęłam się bać, naszych dalszych spotkań, i tego wejścia w jakby głębsze etapy naszego związku. rodzina, rodzice. zastanawiałam się nad reakcją mamy, która urodziła mnie w wieku 18, więc różnica wieku między nią a moim chłopakiem też ni była jakaś duza. we wrześniu nabrałam takiego dystansu. w końcu kontaktowaliśmy się telefonicznie. zauwazył, że coś jest nie tak. chciał spotkania, rozmowy. podczas ostatniej rozmowy, powiedział, że czuje że mnie traci, ma nadzieję ze to nieprawda.. mam sobie wszystko przemysleć i odezwać się gdy będę chciała się spotkać. nie odezwałam się już. stchórzyłam. do tej pory nie było żadnego kontaktu..

z jednej strony żałuję, że nie zaryzykowałam. że nie miałam tyle odwagi i sił by walczyć o to uczucie.. z drugiej wiem, że na chwilę obecną ten związek nie miał szans. jestem nastolatką, z masą nieokreślonych do końca planów na przyszłość. z kontrolującymi i dbających o bezpieczenstwo i dobro kochanej coreczki rodzicami.. on po studiach, w pełni wkraczajacy w dorosle zycie. myśli o ustatkowaniu, może o zalozeniu rodziny.

więc co do różnicy wieku. myślę, że nie miała by ona tak wielkiego znaczenia gdybym byla starsza, na studiach. ale teraz zbyt wiele nas różni, nie wszystko można pogodzić.. może kiedyś..

[Prymulkaaa]

cześć Dziewczyny! Dzisiaj piszę do Was, bo potrzebuję wsparcia.. kiedy rok temu zaczęłam się spotykać z J moi rodzice byli przeciwni. Od 2.5 roku nie mieszkam w domu, więc nie mieli na to większego wpływu. Przez prawie cały ten rok mieszkałam z J. A oni się zacięli i koniec... Kiedy we wrześniu się z Nim rozstałam i zamieszkałam z koleżanką to wg nich była jedna z najlepszych decyzji...

Nie wiem.. po prostu nie wiem jak mam im powiedzieć, że się zeszliśmy.. i to jeszcze zaręczyliśmy.. a tak bym chciała zabrać go tam na święta.. Tylko jak to zrobić?

[zzMoskwa]

Ja nie polecam starszych bo sama przerobiłam takie związki jako młoda dziewczyna i mając teraz lat zdecydowanie więcej niż 18 uważam że straciłam młodość. Bieganie ukradkiem na dyskotekę, dyskretne dotykanie ręki, świadomość że ktoś jest w moim wieku i przeżywamy podobne emocje.
Moim zdaniem warto trzymać się mniej więcej swojego przedziału wiekowego i nie szukać w partnerze rodzica i oparcia ojcowskiego a zabawy i emocji. Chyba tylko stara baba potrafi to dopiero zrozumieć.
Każdy wiek ma swoje prawa i moim zdaniem 18 latka i 30 latek... Mając te 18 lat kochamy bezinteresownie gorąco i generalnie mamy klapki na oczach.. Mając 30 raczej już żeruje się na tej naiwności 18latka żeby poczuć się fajnym. 18 i 30 to przepaść chyba większa niż 30 i 60.
Szkoda życia laski.

[ananna]

Napisane przez Prymulkaaa

cześć Dziewczyny! Dzisiaj piszę do Was, bo potrzebuję wsparcia.. kiedy rok temu zaczęłam się spotykać z J moi rodzice byli przeciwni. Od 2.5 roku nie mieszkam w domu, więc nie mieli na to większego wpływu. Przez prawie cały ten rok mieszkałam z J. A oni się zacięli i koniec... Kiedy we wrześniu się z Nim rozstałam i zamieszkałam z koleżanką to wg nich była jedna z najlepszych decyzji...

Nie wiem.. po prostu nie wiem jak mam im powiedzieć, że się zeszliśmy.. i to jeszcze zaręczyliśmy.. a tak bym chciała zabrać go tam na święta.. Tylko jak to zrobić?

Czy pytalas sie rodzicow dlaczego maja takie odczucia wobec Niego? Skad ta niechec? Z roznicy wieku, czy to cos innego?
Zawsze mozesz probowac ich przekonac, ze jestescie razem szczesliwi, i wg mnie powinni wasz zwiazek zaakceptowac, jesli ich argumentem jest tylko "nie bo nie".

Moze nie mieli okazji go poznac, i przekonac sie do Niego?

[linaya]

Napisane przez zzMoskwa

Ja nie polecam starszych bo sama przerobiłam takie związki jako młoda dziewczyna i mając teraz lat zdecydowanie więcej niż 18 uważam że straciłam młodość.

Oj, nie generalizowałbym. Różni są faceci, różne poziomy dojrzałości reprezentują, każdy przypadek jest inny. Podobnie zresztą jak i kobiety.
Ja tam poprzez związki/znajomości ze starszymi mężczyznami "pozytywnie się rozczarowałam" do dużych różnic wieku. Wszystkie te historie miło i ciepło wspominam, uważam, że wiele dobrego z nich wyniosłam.

Napisane przez zzMoskwa

Każdy wiek ma swoje prawa i moim zdaniem 18 latka i 30 latek... Mając te 18 lat kochamy bezinteresownie gorąco i generalnie mamy klapki na oczach.. Mając 30 raczej już żeruje się na tej naiwności 18latka żeby poczuć się fajnym. 18 i 30 to przepaść chyba większa niż 30 i 60.
Szkoda życia laski.

Z tym się poniekąd zgodzę - inaczej wygląda 20 lat różnicy między 18-latką a 38-latkiem, a inaczej między 30-latką a 50-latkiem. Z wiekiem różnica wieku się nieco zaciera - ludzie są na podobnym poziomie jeśli chodzi o dojrzałość mentalną, społeczną, życie zawodowe itp. Natomiast w pierwszym przypadku przepaść mentalna może (choć oczywiście zdarzają się wyjątki od reguły) być nie do przeskoczenia - to dwa różne światy.

[Narrhien]

Napisane przez zzMoskwa

Ja nie polecam starszych bo sama przerobiłam takie związki jako młoda dziewczyna i mając teraz lat zdecydowanie więcej niż 18 uważam że straciłam młodość. Bieganie ukradkiem na dyskotekę, dyskretne dotykanie ręki, świadomość że ktoś jest w moim wieku i przeżywamy podobne emocje.
Moim zdaniem warto trzymać się mniej więcej swojego przedziału wiekowego i nie szukać w partnerze rodzica i oparcia ojcowskiego a zabawy i emocji. Chyba tylko stara baba potrafi to dopiero zrozumieć.
Każdy wiek ma swoje prawa i moim zdaniem 18 latka i 30 latek... Mając te 18 lat kochamy bezinteresownie gorąco i generalnie mamy klapki na oczach.. Mając 30 raczej już żeruje się na tej naiwności 18latka żeby poczuć się fajnym. 18 i 30 to przepaść chyba większa niż 30 i 60.
Szkoda życia laski.

Bardzo stereotypowa i generalizująca wypowiedź. To, że twój związek był taki, że musiałaś się ukradkiem na dyskoteki wymykać, a twój partner "żerował" na twojej naiwności to jest twój problem, i nie znaczy, że każdy tak ma bądź miał. Nie oceniaj innych przez pryzmat własnych, złych doświadczeń.

Zgadzam sie tylko w tym, że 18 lat to faktycznie trochę za mało by szukać o tyle starszego partnera, ale już dwa, trzy lata więcej to wg mnie żaden problem. Ważne, żeby skończyć szkołę i w miarę możliwości się usamodzielnić, uniezależnić od rodziców. Aczkolwiek, oczywiście, tutaj tez nie ma reguły.

[zzMoskwa]

Napisane przez Narrhien

Bardzo stereotypowa i generalizująca wypowiedź. To, że twój związek był taki, że musiałaś się ukradkiem na dyskoteki wymykać, a twój partner "żerował" na twojej naiwności to jest twój problem, i nie znaczy, że każdy tak ma bądź miał. Nie oceniaj innych przez pryzmat własnych, złych doświadczeń.

Zgadzam sie tylko w tym, że 18 lat to faktycznie trochę za mało by szukać o tyle starszego partnera, ale już dwa, trzy lata więcej to wg mnie żaden problem. Ważne, żeby skończyć szkołę i w miarę możliwości się usamodzielnić, uniezależnić od rodziców. Aczkolwiek, oczywiście, tutaj tez nie ma reguły.

No właśnie chodzi mi o to że nie było tego ukradkowego wymykania,krycia z piwem i mnóstwa bzdurek....Nie było dziecinady wygłupów tego co przeżywa 18 latek z 18 latką Co jest może niepoważne ale ważne. Było napompowanie elegancko poważnie i pięknie co prawda nauczyłam się WIELE w sensie życiowym ale ogarnia mnie nostalgia gdy koleżanki opowiadają jak latały z facetem na rolki ja szłam do teatru lub wystawę. Fajnie bo to moja pasja a facet był wobec mnie ok ale z perspektywy czasu widzę że straciłam całe mnóstwo zabawy
Nie generalizuje - no może trochę. Po prostu doszłam po tych 10 - 15 już niemal latach do wniosku że fajniej być z kimś kto rozwija się z nami. Co do kończenia szkoły to oczywiste niezależnie o ile starszego ma się partnera czy też partnerkę. Ja z pewnością dzięki starszemu partnerowi zaszłam tu gdzie jestem i zaraził mnie pasją do języków obcych co mi owocuje całe życie ale generalnie trochę inaczej dziś patrze na pewne sprawy.
Nie czarowałabym się jednak że 30 letni facet szuka u 20 intelektu. Na mnie nikt nie żerował. Sądzę że jesteś z dużo starszym facetem bo bardzo się zdenerwowałaś. Niepotrzebnie ,nie oceniam bo nie mam prawa ale zdanie mam takie a nie inne.
A Ci i Tobie piszmy z dużej litery...Trzeba się wzajemnie szanować.
Pozdrawiam.

---------- Dopisano o 19:57 ---------- Poprzedni post napisano o 19:51 ----------

Napisane przez linaya

Oj, nie generalizowałbym. Różni są faceci, różne poziomy dojrzałości reprezentują, każdy przypadek jest inny. Podobnie zresztą jak i kobiety.
Ja tam poprzez związki/znajomości ze starszymi mężczyznami "pozytywnie się rozczarowałam" do dużych różnic wieku. Wszystkie te historie miło i ciepło wspominam, uważam, że wiele dobrego z nich wyniosłam.



Z tym się poniekąd zgodzę - inaczej wygląda 20 lat różnicy między 18-latką a 38-latkiem, a inaczej między 30-latką a 50-latkiem. Z wiekiem różnica wieku się nieco zaciera - ludzie są na podobnym poziomie jeśli chodzi o dojrzałość mentalną, społeczną, życie zawodowe itp. Natomiast w pierwszym przypadku przepaść mentalna może (choć oczywiście zdarzają się wyjątki od reguły) być nie do przeskoczenia - to dwa różne światy.

Mi nikt krzywdy nie zrobił i nie mam złych doświadczeń więc nie mogę napisać że się rozczarowałam Chodzi mi bardziej o to że mając 20 lat byłam na zupełnie innym etapie niż mój 30 letni partner (a w sumie 10 lat to nie tak dużo) i on bł już duuużo poważniejszy,chcąc być równorzędną partnerką zgubiłam sporo luzu i zabawy.

[Narrhien]

Napisane przez zzMoskwa

No właśnie chodzi mi o to że nie było tego ukradkowego wymykania,krycia z piwem i mnóstwa bzdurek....Nie było dziecinady wygłupów tego co przeżywa 18 latek z 18 latką Co jest może niepoważne ale ważne. Było napompowanie elegancko poważnie i pięknie co prawda nauczyłam się WIELE w sensie życiowym ale ogarnia mnie nostalgia gdy koleżanki opowiadają jak latały z facetem na rolki ja szłam do teatru lub wystawę. Fajnie bo to moja pasja a facet był wobec mnie ok ale z perspektywy czasu widzę że straciłam całe mnóstwo zabawy
Nie generalizuje - no może trochę. Po prostu doszłam po tych 10 - 15 już niemal latach do wniosku że fajniej być z kimś kto rozwija się z nami. Co do kończenia szkoły to oczywiste niezależnie o ile starszego ma się partnera czy też partnerkę. Ja z pewnością dzięki starszemu partnerowi zaszłam tu gdzie jestem i zaraził mnie pasją do języków obcych co mi owocuje całe życie ale generalnie trochę inaczej dziś patrze na pewne sprawy.
Nie czarowałabym się jednak że 30 letni facet szuka u 20 intelektu. Na mnie nikt nie żerował. Sądzę że jesteś z dużo starszym facetem bo bardzo się zdenerwowałaś. Niepotrzebnie ,nie oceniam bo nie mam prawa ale zdanie mam takie a nie inne.
A Ci i Tobie piszmy z dużej litery...Trzeba się wzajemnie szanować.
Pozdrawiam.

Nie pisze, nie pisałam i pisac nie będę zwrotów do adresata z dużej litery, bo uważam, że jest to sztuczne i mam na ten temat poglądy ugruntowane juz od lat. Jak dla mnie szacunek do człowieka to coś więcej niż znaczek.
Natomiast zwracanie komuś uwagi na pisownie jest przez Regulamin Wizażu zakazane


A teraz do rzeczy - to wszystko o czym piszesz nie wynika z tego, że znalazłaś sobie starszego faceta tylko z tego, jaki ty masz charakter i jaki charakter miał twój facet.
Zarówno ze starszym facetem można przeżywać szalone przygody, jak i z młodym żyć jak "stare dobre małżeństwo" bo nie każda młoda osoba marzy o wymykaniu się na dyskoteki i kryciu się z piwem (w ogóle o co kaman, czemu osiemnastoletnia osoba miałaby się kryć z piwem? ).
Cóż ci szkodziło z tym starszym facetem iść na rolki? Przeciez to nie jest zarezerwowane dla nastolatków, na rolkach jeżdżą nawet ludzie po pięćdziesiątce. Szłaś na wystawę czy do teatru z własnej, nieprzymuszonej woli.

Straciłaś mnóstwo zabawy, bo sobie wybrałaś mało zabawowego faceta, taka prawda a nie dlatego, że był on dużo starszy od ciebie.

A skoro twój facet na tobie nie żerował, to skąd ten wniosek, że oni na młodszych dziewczynach żerują? I czemu trzydziestolatek nie miałby szukać w dwudziestolatce intelektu? To jest mężczyzna i kobieta. Ludzie. Ludzie o różnych charakterach i poglądach na życie, którzy szukają u partnera różnych cech. I niekoniecznie trzydziestolatek będzie szukał młodej naiwnej, a dwudziestolatek mądrej i dojrzałej, tylko równie dobrze może być na odwrót.

A co do tego, że się zdenerwowałam - tak nie jest. I generalnie twój post akurat do mojej sytuacji się nie odnosi, bo ja jestem jednak nieco starsza, niż 18 lat, więc nie odbieram tematu jakoś osobiście. Mnie po prostu niesamowicie drazni patrzenie na życie stereotypami - to raz, a ocenianie ludzi pryzmat tego, co samemu się przeżyło - to dwa. Czyli generalizując np. "Mój związek był beznadziejny, facet był Anglikiem, więc na pewno wszystkie związki z Anglikami są beznadziejne!". Tak nie można, po prostu.

[zzMoskwa]

Napisane przez Narrhien

Nie pisze, nie pisałam i pisac nie będę zwrotów do adresata z dużej litery, bo uważam, że jest to sztuczne i mam na ten temat poglądy ugruntowane juz od lat. Jak dla mnie szacunek do człowieka to coś więcej niż znaczek.
Natomiast zwracanie komuś uwagi na pisownie jest przez Regulamin Wizażu zakazane


A teraz do rzeczy - to wszystko o czym piszesz nie wynika z tego, że znalazłaś sobie starszego faceta tylko z tego, jaki ty masz charakter i jaki charakter miał twój facet.
Zarówno ze starszym facetem można przeżywać szalone przygody, jak i z młodym żyć jak "stare dobre małżeństwo" bo nie każda młoda osoba marzy o wymykaniu się na dyskoteki i kryciu się z piwem (w ogóle o co kaman, czemu osiemnastoletnia osoba miałaby się kryć z piwem? ).
Cóż ci szkodziło z tym starszym facetem iść na rolki? Przeciez to nie jest zarezerwowane dla nastolatków, na rolkach jeżdżą nawet ludzie po pięćdziesiątce. Szłaś na wystawę czy do teatru z własnej, nieprzymuszonej woli.

Straciłaś mnóstwo zabawy, bo sobie wybrałaś mało zabawowego faceta, taka prawda a nie dlatego, że był on dużo starszy od ciebie.

A skoro twój facet na tobie nie żerował, to skąd ten wniosek, że oni na młodszych dziewczynach żerują? I czemu trzydziestolatek nie miałby szukać w dwudziestolatce intelektu? To jest mężczyzna i kobieta. Ludzie. Ludzie o różnych charakterach i poglądach na życie, którzy szukają u partnera różnych cech. I niekoniecznie trzydziestolatek będzie szukał młodej naiwnej, a dwudziestolatek mądrej i dojrzałej, tylko równie dobrze może być na odwrót.

A co do tego, że się zdenerwowałam - tak nie jest. I generalnie twój post akurat do mojej sytuacji się nie odnosi, bo ja jestem jednak nieco starsza, niż 18 lat, więc nie odbieram tematu jakoś osobiście. Mnie po prostu niesamowicie drazni patrzenie na życie stereotypami - to raz, a ocenianie ludzi pryzmat tego, co samemu się przeżyło - to dwa. Czyli generalizując np. "Mój związek był beznadziejny, facet był Anglikiem, więc na pewno wszystkie związki z Anglikami są beznadziejne!". Tak nie można, po prostu.

Z tym żerowaniem....Ja mam po prostu mnóstwo kolegów w swoim wieku którzy latają za młodymi dziewczynami bo są młode właśnie, bo są świeże, bo są jakimś widmem czegoś co minęło i mają fajne ciała
Nie szukają intelektu bo 30 latek na poziomie taki który dba o swój rozwój jest lata świetlne od 20 letniej dziewczyny -nawet bardzo inteligentnej chyba że mówimy o 30 latku oglądającym wieczorem mecze przy piwie(jakiego nikomu nie życzę) i oczytanej 20stce ale to historia z prawdopodobnie smutnym finałem.

Ty masz racje że ja trochę generalizuje ale jestem starą babą i po prostu widzę co się dzieje z lewa i co się dzieje z prawa.

Masz racje że może wybrałam sobie mało rozrywkowego faceta ale 20 latka( generalnie młoda laska) będąca z dużo starszym facetem chce mu imponować i osiągać pewien poziom ogarnięcia. Poza tym mi generalnie (generalizuje) chodzi o to że frajdą to jest wygłupiać się w towarzystwie rówieśników. Obecnie mam partnera w porównywalnym wieku choć jak napisałam jestem starą babą Mi nie chodzi o atakowanie kogoś po prostu dla mnie smutne jest jak dziewczyny szybko chcą odrabiać lekcje z dorosłości. Ja nie mam za sobą traumy ale przyłapałam się na tym że SAMA oglądam się za 20 latkiem i mam poczucie że nie miałam takiego chłopaka a był na to czas choć może to kryzys wieku średniego

[c0f5ee3455cfe7f4618d1cbf50b63003f960a820]

Napisane przez zzMoskwa

SAMA oglądam się za 20 latkiem i mam poczucie że nie miałam takiego chłopaka a był na to czas choć może to kryzys wieku średniego

Wybrałam ten cytat, ale mój komentarz dotyczy raczej wszystkich twoich wypowiedzi..

Moim zdaniem z twoich wpisów jasno wynika, że żałujesz pewnych związków, czy też związku, i analizujesz, co by było gdyby.. Myślisz o tym, co straciłaś, decydując się na takiego, a nie innego faceta. Dla mnie jest to bardzo dziwne, bo będąc w szczęśliwym związku nie miewa się takich myśli. To, że ty nie przeżyłaś swojego życia tak, jak sobie wymarzyłaś, odczuwasz jakiś żal, nie znaczy, że wszystkie dziewczyny, które mają starszych partnerów marnują życie.

Ja nie żałuję żadnej chwili, którą spędziłam ze swoim mężem, od momentu, gdy się poznaliśmy, aż do dzisiaj. Nigdy nie zdarzyło mi się myśleć, że gdybym go nie poznała, to moje życie byłoby lepsze, bardziej barwne. Bzdurą jest to co piszesz, że traci się młodość czy inne takie frazesy.. Wszystko zależy od CZŁOWIEKA, takim generalizowaniem pokazujesz tylko, jak stereotypowe, szablonowe i ograniczone jest Twoje myślenie.