Jak znaleźć pracę-wątek dla tych,którzy naprawdę CHCĄ PRACOWAĆ

[invisible_01]

Napisane przez anka_res

No jak mówiłam, najlepiej nic nie robić, od razu się położyć i umrzeć - narzekając co niemiara

Ale wiecie co, ja się zastanawiam, jak można mieć takie myślenie. Zero motywacji, zero jakichkolwiek kroków naprzód, nauka angielskiego - po co, nie przyda się, nic się nie przyda, bo pracy nie ma.

Ja mam taką małą radę w temacie rozmów kwalifikacyjnych Pewnie to dla niektórych będzie oczywiste, ale nie było dla mnie. Otóż czasami świetnie się przygotowując, rozważając wszelkie możliwe scenariusze, zapominamy o oczywistej sprawie. Podam swój przykład sprzed paru lat, jak szukałam pracy w kinie. Poczytałam, na czym polega, pomyślałam o moich ulubionych filmach, żeby się nie jąkać, że "eee... lubię na przykład... eee", poczytałam ogólnie o sieci tych kin i tak dalej i tak dalej. Wszystko super, a tu nagle rekrutujący (po mojej odpowiedzi, dlaczego praca w kinie: "bo lubię filmy, bla bla") do mnie: "A na jakim filmie była pani ostatnio w kinie?". Zdębiałam Byłam na czymś kupę czasu temu, ale tytułu za nic sobie nie potrafiłam przypomnieć. Wstyd jak nie wiem Tyle wiedziałam, a tu na takim oczywistym zdawałoby się pytaniu - klops.

Podobnie miała moja koleżanka. Składała CV na stanowisko kierownika zmiany w jednej z sieciówek. Młoda jest, ale doświadczenie w tej branży ma. Przygotowała się do opowiadania o swoich obowiązkach w tamtej pracy, o tym czego oczekuje od tej, wymagania finansowe, co może wnieść do tej firmy i tak dalej, poczytała o tej firmie, a nagle dostała pytanie: "Opisuje pani siebie jako osobę kreatywną, gotową na nowe wyzwania i lubiącą pracę z ludźmi. W którym z działów naszego sklepu znalazłaby pani ubrania dla siebie?". No i wtedy zdębiała Wiedziała, jakie ten sklep ma działy, że są męskie i damskie, znała ich nazwy i wiedziała, które są dla tych bardziej kasiastych, a które dla tych mniej, ale podać dział, z którego ubrania pasują do jej osobowości? Strzeliła jakiś, no ale się nie udało

Dla większości oczywiste jest to, o co mogą spytać rekrutujący, ale czasem naprawdę zapomina się o podstawach. Dlatego czasami idąc na rozmowę dobrze pomyśleć nie w kategorii: "czego ja jako pracownik szukam tu i tu", tylko: "czego ja jako klient tutaj szukam". Taka moja mała rada

[Aninek]

Invisible ciekawa rada, rzeczywiście łatwo o takim szczególe zapomnieć.

Co do myślenia...nie mam pojęcia,czy to wynosi się z domu,czy to jakaś forma usprawiedliwiania siebie ("praca tylko po znajomości"), czy już ogólne zniechęcenie i uznanie,że nic nie pomoże...ale dlaczego nie chcą korzystać ze słusznych rad?Jak dla mnie to zagadka

[invisible_01]

Napisane przez Aninek

[B]Co do myślenia...nie mam pojęcia,czy to wynosi się z domu,czy to jakaś forma usprawiedliwiania siebie ("praca tylko po znajomości"), czy już ogólne zniechęcenie i uznanie,że nic nie pomoże...ale dlaczego nie chcą korzystać ze słusznych rad?Jak dla mnie to zagadka

Pogrubione - ja bym powiedziała, że właśnie to.

[anka_res]

Napisane przez Aninek

Invisible ciekawa rada, rzeczywiście łatwo o takim szczególe zapomnieć.

Co do myślenia...nie mam pojęcia,czy to wynosi się z domu,czy to jakaś forma usprawiedliwiania siebie ("praca tylko po znajomości"), czy już ogólne zniechęcenie i uznanie,że nic nie pomoże...ale dlaczego nie chcą korzystać ze słusznych rad?Jak dla mnie to zagadka

Nie wiem ale muszę przyznać że mnie to bardzo ciekawi. Obstawiam że to kombinacja czynników: predyspozycje umysłowe, intelektualne - wzorce z domu (czym skorupka...) - poziom IQ - otoczenie, szkoła, środowisko. Oraz czynnik indywidualny, jakiego rozgryźć nie mogę. Bo dlaczego tak bywa, że z dwojga dzieci urodzonych w tej samej rodzinie np. z problemem alkoholowym, albo w jakiejś biednej rodzinie na zapadłej wsi, jedno powiela wzorce rodziców, a drugie właśnie traktuje to jako bodziec do "wybicia się"? Nie wiem.

[pumas]

Racja, czasem zapomina się o takich szczegółach. Wg mnie wiele z pozoru prostych pytań jest jak najbardziej celowych. Przykład: zapytano mnie na rozmowie, jak daleko będę mieć do pracy, dy inwestycja bedzie juz zrealizowana. Pytanie banalne. Dla kogoś, kto się w ogóle zorientował, gdzie taka inwestycja powstaje i jak można do niej dojechać. Ja na szczęscie się dowiedziałam (inwestycja dopiero z ziemi wyrastała, nie było o niej zbyt głośno, wręcz przeciwnie), od razu wspominając jeszcze o innych realizujących się w okolicy. Myślę, że to było tylko na plus.
Invisible, też dostałam pytanie o ostatni film, na ktorym byłam Też mnie zatkało.

[Aninek]

Pytanie dla osoby,która ma w zainteresowaniach informację,że dużo czyta-co ostatnio przeczytała czasem na takich szczegółach można się wyłożyć,można

[bacione]

Napisane przez anka_res

Zawsze lepiej się gdzieś zaczepić i szukać pracując, nie?

Tzn gdzie możesz startować poza typowymi zawodami po aplikacjach - możesz być, np. pracownikiem działu prawnego dużej firmy, czy tam też trzeba mieć apli?

Dostać się do działu prawnego jest też bardzo ciężko. Zatrudniają tam głównie radców i aplikantów. Poza tym rynek prawniczy jest przepełniony i w ogóle ciężko o pracę w zawodzie, zarówno w dużych , jak i małych miastach. Wielu aplikantów nie ma nawet pracy w zawodzie.

Ja chcę się na razie zaczepić gdzieś do biura, i szukać potem do skutku w zawodzie. No i we wrześniu spróbować jeszcze raz podejść do egzaminu. Najważniejsze jest,żeby się nie poddawać.

[pumas]

Wiecie, mam jednego znajomego, o ktorym juz wielokrotnie tutaj pisałam - przykład jak z tamtego wątku. Tyle mu prac podstawiałam pod nos, jakoś zawsze mając go na uwadze - nawet zajecia, do ktorych praca była od zaraz, bez rekrutacji. To nie, on w wieku 28 lat dalej woli byc bezrobotny BEZ DOŚWIADCZENIA, bez kasy, ale z marzeniami o wypasionej willi i samochodzie....... Rozwalają mnie tacy ludzie. Ten konkretny zawsze szukał wymówek. Ze ma sesje (wieczny student), ze bolą go plecy, ze we wakacje to on musi byc na działce na wsi, że za daleko, że nie ma auta, że to ze tamto. Normalnie najbardziej niedorobiony człowiek jakiego znam. Wybaczcie, ale tacy ludzie naprawdę jak nikt inny wzbudzają we mnie tyle agresji, że bym pozabijała.

---------- Dopisano o 11:10 ---------- Poprzedni post napisano o 11:09 ----------

Napisane przez Aninek

Pytanie dla osoby,która ma w zainteresowaniach informację,że dużo czyta-co ostatnio przeczytała czasem na takich szczegółach można się wyłożyć,można

Sama się kiedyś na podobnym pytaniu wyłożyłam, ale człowiek był młody i głupi, ściemniał w zainteresowaniach, wpisywał byle co, byle zapchać miejsce, a potem palił cegłę i mosty za sobą hehe ;-)

[anka_res]

Napisane przez pumas

Ze ma sesje (wieczny student), ze bolą go plecy, ze we wakacje to on musi byc na działce na wsi, że za daleko, że nie ma auta, że to ze tamto.

Że kura się na niego krzywo popatrzyła

Powiedzenie mojej babci

[invisible_01]

Napisane przez Aninek

Pytanie dla osoby,która ma w zainteresowaniach informację,że dużo czyta-co ostatnio przeczytała czasem na takich szczegółach można się wyłożyć,można

Oj tak

---------- Dopisano o 11:13 ---------- Poprzedni post napisano o 11:12 ----------

Napisane przez pumas

Wiecie, mam jednego znajomego, o ktorym juz wielokrotnie tutaj pisałam - przykład jak z tamtego wątku. Tyle mu prac podstawiałam pod nos, jakoś zawsze mając go na uwadze - nawet zajecia, do ktorych praca była od zaraz, bez rekrutacji. To nie, on w wieku 28 lat dalej woli byc bezrobotny BEZ DOŚWIADCZENIA, bez kasy, ale z marzeniami o wypasionej willi i samochodzie....... Rozwalają mnie tacy ludzie. Ten konkretny zawsze szukał wymówek. Ze ma sesje (wieczny student), ze bolą go plecy, ze we wakacje to on musi byc na działce na wsi, że za daleko, że nie ma auta, że to ze tamto. Normalnie najbardziej niedorobiony człowiek jakiego znam. Wybaczcie, ale tacy ludzie naprawdę jak nikt inny wzbudzają we mnie tyle agresji, że bym pozabijała.

Ja znam chłopaka, który nigdy nie skalał się pracą, ma 28 lat, wiecznie zaczyna i nie kończy jakieś kierunki w zaocznym studium, mówi, że "jeszcze się w życiu napracuje".

[pumas]

Anka hahah, dokładnie!

Invisible, może to ten sam Tyle, że on pozaczynał kilka studiów dziennych i zaocznych w wieku ponad 20stu lat i żadnych jeszcze nie skończył

[bacione]

Ja za to mam koleżankę, która skończyła studia 2,5 roku temu i od wtedy szuka pracy w zawodzie. Nie chce innej podjąć. NA wszystko ma odpowiedź,że za daleko,że zarobki za niskie. Dodam,że utrzymuje ją mama i dziadkowie. Dziewczyna mieszka w Warszawie I nigdy nie pracowała.

[Aninek]

Przyznam,że sama na 1 studiach za wiele nie robiłam,ale pracowałam w wakacje,a po podjęciu 2 kierunku zaczęłam szukać pracy dorywczej (biorąc przykład z moich koleżanek i chcąc trochę odciążyć rodziców)-na to mój kolega (notabene też jest obecnie na doktoracie i chyba nigdy nie pracował) rzucił do mnie: "Po co pracujesz,jeszcze będziesz miała na to czas" ... zatkało mnie.

No,czytała któraś z was co T.mi odpisała w tamtym wątku?To było odnośnie tego,że jej ktoś podał linki z ogłoszeniami o pracę...nie ogarniam,jak to mówią

[invisible_01]

Mój kolega lubił sobie pooglądać zdjęcia z Norwegii, więc wpisał w zainteresowaniach: "kultura i historia Norwegii, język norweski". Była to praca do call-center, więc nie pomyślał, że ktokolwiek na to zwrócił uwagę. A tu się okazało, że pan rekrutujący go był pasjonatem Norwegii. Na początku zagadał, że może przejdą na norweski Kolega zielony, ale mówi, że dopiero się zaczął uczyć. Jego rozmówca niezrażony, zaczął go pytań o ulubione norweskie miasto (kolega posiniał, ale wydukał Oslo). Pan trochę rozczarowany, ale brnie dalej: "Ile razy był pan w Oslo?". Kolega ledwo usiedział i duka, że właściwie, to jeszcze nigdy, ale zbiera już od roku na wyprawę. Pan rekrutujący jeszcze próbował ratować sytuację i pyta o ulubioną norweską literaturę. Koledze zaschło w gardle i palnął: "Saga Millenium" Skandynawia została, ale państwa mu się pomyliły. Pan rekrutujący mało zawału nie dostał i kazał mu wyjść Śmialiśmy się z tego potem strasznie, ale kolega mówi, że w życiu się takiego wstydu nie najadł.

[anka_res]

Napisane przez Aninek

No,czytała któraś z was co T.mi odpisała w tamtym wątku?

Szczerze mówiąc ja jakiś czas temu przestałam jej odpisywać. Jakoś po części nie mogę uwierzyć że to jest prawdziwa osoba, że można być takim w ogóle. A jeśli się mylę to mogę tylko współczuć ale dyskusja to waste of time.

Co do pracy na studiach to wiecie co, gdy ja studiowałam naprawdę było o nią cieżko. We Wrocławiu był okrutne bezrobocie. Jednak pracę znalazłam i wcale nie było dużej konkurencji - była to praca kelnerki ale w nocy, wcale nieźle płatna, tzn. stawka żałosna, ale duże napiwki bo drogi klub. Miałam koleżankę "desperacko" szukającą pracy, więc próbowałam ją wciągnąć, chcieli ją przyjąć, jednak gdy okazało się że miałaby pracować w Sylwestra (niezła, na ówczesne czasy, kasę - na rękę 250 zł) to od razu się okazało że jej desperacja nie jest na tyle silna by zrezygnować z wyjścia na Sylwestra. A była pierwsza do opowiadania, jak to nie ma ŻADNEJ pracy. Od tego czasu wiem że żadnej pracy jednej osoby może się znacząco różnić od żadnej pracy kogoś innego.

[Aninek]

Napisane przez invisible_01

Mój kolega lubił sobie pooglądać zdjęcia z Norwegii, więc wpisał w zainteresowaniach: "kultura i historia Norwegii, język norweski". Była to praca do call-center, więc nie pomyślał, że ktokolwiek na to zwrócił uwagę. A tu się okazało, że pan rekrutujący go był pasjonatem Norwegii. Na początku zagadał, że może przejdą na norweski Kolega zielony, ale mówi, że dopiero się zaczął uczyć. Jego rozmówca niezrażony, zaczął go pytań o ulubione norweskie miasto (kolega posiniał, ale wydukał Oslo). Pan trochę rozczarowany, ale brnie dalej: "Ile razy był pan w Oslo?". Kolega ledwo usiedział i duka, że właściwie, to jeszcze nigdy, ale zbiera już od roku na wyprawę. Pan rekrutujący jeszcze próbował ratować sytuację i pyta o ulubioną norweską literaturę. Koledze zaschło w gardle i palnął: "Saga Millenium" Skandynawia została, ale państwa mu się pomyliły. Pan rekrutujący mało zawału nie dostał i kazał mu wyjść Śmialiśmy się z tego potem strasznie, ale kolega mówi, że w życiu się takiego wstydu nie najadł.

---------- Dopisano o 11:27 ---------- Poprzedni post napisano o 11:27 ----------

Napisane przez anka_res

Szczerze mówiąc ja jakiś czas temu przestałam jej odpisywać. Jakoś po części nie mogę uwierzyć że to jest prawdziwa osoba, że można być takim w ogóle. A jeśli się mylę to mogę tylko współczuć ale dyskusja to waste of time.

Też nie chce mi się wierzyć,że można tak rzeczywiście... a napisałam o jej odpowiedzi,bo mnie zatkało zupełnie.Też już tam nie zamierzam się produkować,mam swój wątek.

[201609062117]

Witam,
szkoda, że taki wątek nie powstał ok 3miesiące temu, pewnie o wiele mnie bym się dołowała. Ale mam nadzieję, że pomoże wielu osobom, które potrzebują rad i normalnego spojrzenia na rzeczywistość.

Co do stroju na rozmowę: ja często chodziłam w czarnych jeansach i emu ponieważ było mi po prostu zimno więc wolałam wyglądać jak wariat aniżeli smarkać albo trząść się. Ale na górze zawsze miałam koszulę i marynarkę.

Napisane przez bacione

Ja za to mam koleżankę, która skończyła studia 2,5 roku temu i od wtedy szuka pracy w zawodzie. Nie chce innej podjąć. NA wszystko ma odpowiedź,że za daleko,że zarobki za niskie. Dodam,że utrzymuje ją mama i dziadkowie. Dziewczyna mieszka w Warszawie I nigdy nie pracowała.

Skończyłam studia 1,5roku temu i wiele moich znajomych szuka jeszcze pracy, bo uparli się, żeby pracować w zawodzie. A gdy z nimi rozmawiałam czym tak ośli upór jest podyktowany otrzymywałam wzruszenie ramion i odpowiedź "tylko to potrafię robić" lub "nie wiem, co innego mogę robić w życiu".

[Aninek]

Napisane przez pinkswan

Skończyłam studia 1,5roku temu i wiele moich znajomych szuka jeszcze pracy, bo uparli się, żeby pracować w zawodzie. A gdy z nimi rozmawiałam czym tak ośli upór jest podyktowany otrzymywałam wzruszenie ramion i odpowiedź "tylko to potrafię robić" lub "nie wiem, co innego mogę robić w życiu".

Z drugiej strony to straszne,że ludzie nie potrafią myśleć mniej schematycznie,trzymają się kurczowo zawodu wytyczonego przez studia,boją się zmian...albo ich nie chcą...

[anka_res]

Napisane przez pinkswan

Skończyłam studia 1,5roku temu i wiele moich znajomych szuka jeszcze pracy, bo uparli się, żeby pracować w zawodzie. A gdy z nimi rozmawiałam czym tak ośli upór jest podyktowany otrzymywałam wzruszenie ramion i odpowiedź "tylko to potrafię robić" lub "nie wiem, co innego mogę robić w życiu".

Moi rodzice mają takie staroświeckie, niestety mało konstruktywne podejście (to raczej a propos braci, bo ja już pracuję) - że na studiach to nie ma co "bo jeszcze się napracują", że nie ma co brać pracy na kasie "bo się nie ma czasu na szukanie". Tylko że oni są z poprzedniego systemu, gdzie studia sporo znaczyły, więc można to zrozumieć. No ale tu ich nie słuchałam.

[201701300931]

Napisane przez Selene _

Danaeee84, a gdzie można takie elektroniczne portfolio utworzyć? Ciekawy pomysł

Napisane przez Selene _

Aha, dobrze wiedzieć, tylko właśnie byłam ciekawa, na którym zrobiła Danae, bo może to też ma jakieś znaczenie?

Ja właśnie na blogspot robiłam + własna domena. Mam wyłączoną opcję wyszukiwania mnie, więc na portfolio wejdzie tylko ktoś, kto zna dokładny adres

Napisane przez Aninek

Pytanie dla osoby,która ma w zainteresowaniach informację,że dużo czyta-co ostatnio przeczytała czasem na takich szczegółach można się wyłożyć,można

Też miałam takie pytania, szczególnie że miałam uściślone jakie gatunki czytam. I nie tylko o ostatnio przeczytaną książkę, ale ogólnie też co z danego gatunku polecam. Tyle, że ja czytam namiętnie i codziennie, więc nigdy nie miałam problemu z odpowiedzią. Miałam też pytania o szlaki w Tatrach, bo o tym też pisałam w zainteresowaniach. I porozmawiałam z rekrutującym, którymi szlakami warto chodzić i dlaczego.

[bacione]

Najgorsze jest to,że wiele z takich osób tak na prawde nie pracowało w swoim zawodzie. To jak mogą wiedzieć, czy się nadają czy im się spodoba.

Ja pracowałam w każde wakacje od matury, począwszy od pracy na kasie przez letnie wyjazdy nad morze jako kelnerka aż po asystentkę prezesa. Chociaż niektórzy wzdychali i mówili: "studiujesz prawo i pracujesz na kasie/jako kelnerka/hostessa?". Ale zawsze chciałam mieć własne pieniądze i byłam z nich dumna.

[Aninek]

Napisane przez bacione

Najgorsze jest to,że wiele z takich osób tak na prawde nie pracowało w swoim zawodzie. To jak mogą wiedzieć, czy się nadają czy im się spodoba.

Ja pracowałam w każde wakacje od matury, począwszy od pracy na kasie przez letnie wyjazdy nad morze jako kelnerka aż po asystentkę prezesa. Chociaż niektórzy wzdychali i mówili: "studiujesz prawo i pracujesz na kasie/jako kelnerka/hostessa?". Ale zawsze chciałam mieć własne pieniądze i byłam z nich dumna.

Zgadzam się z tym.U mnie na polonistyce były praktyki w szkole (podstawowa,gimnazjum,pon adgimnazjalna, w każdej 3 tygodnie)-i ja już na praktykach wiedziałam,że panią polonistką nie chcę być.Jest jednak dużo kierunków,gdzie takich praktyk nie ma-więc skąd takie uparte "praca w zawodzie"?

[Muertil]

fajnie, ze jest nowy wątek, ale mam nadzieję, ze tu będzie pomoc, bo chwalenie się, że sie udało i pozytywne przykłady są w porządku, ale to nie wszystko.

Ja nie uważam, ze można dostać tylko po znajomości, choć do znajomych też uderzyłam.
Przyznam, ze zastanawiam sie, co mogę zrobić jeszcze. więc tak: przeglądam różne strony z ogłoszeniami oczywiście, wysyłam. Wysyłam też oferty do różnych firm, które nie zamieszczają ogłoszeń, przejechałam się też i pochodziłam po firmach, zostawiłam cv, popytałam. Nie wiem, co jeszcze...
A ja podczas studiów w wakacje praca, praktyki, potem także i w czasie roku akademickiego

[Aninek]

Napisane przez Muertil

fajnie, ze jest nowy wątek, ale mam nadzieję, ze tu będzie pomoc, bo chwalenie się, że sie udało i pozytywne przykłady są w porządku, ale to nie wszystko.

Ja nie uważam, ze można dostać tylko po znajomości, choć do znajomych też uderzyłam.
Przyznam, ze zastanawiam sie, co mogę zrobić jeszcze. więc tak: przeglądam różne strony z ogłoszeniami oczywiście, wysyłam. Wysyłam też oferty do różnych firm, które nie zamieszczają ogłoszeń, przejechałam się też i pochodziłam po firmach, zostawiłam cv, popytałam. Nie wiem, co jeszcze...
A ja podczas studiów w wakacje praca, praktyki, potem także i w czasie roku akademickiego

A pytania o staż w danej firmie?

[desdemonik]

Napisane przez Aninek

No,czytała któraś z was co T.mi odpisała w tamtym wątku?To było odnośnie tego,że jej ktoś podał linki z ogłoszeniami o pracę...nie ogarniam,jak to mówią

to byłam ja, jarząbek, dzień dobry

i wrzuciłam te linki z premedytacją, bo właśnie tego rodzaju odpowiedzi się spodziewałam i taką misję sobie wymyśliłam, żeby pokazać wszystkim udzielającym się w wątku, że tego rodzaju osoby po prostu nie chcą pracować i dlatego bardzo się cieszę, że powstał ten wątek

i nie dziwię się agresji osób "bezrobotnych" z tamtego wątku - wprost kilka razy padło, że one nie oczekują rad i pomocy, więc kiedy udowadnia im się, że jednak można coś zrobić, że jednak - jakaśtam, jasne, że nie marzenie -praca jest, to reagują agresywnie, bo to zagraża ich status quo.

I mam nawet spiskową teorię, że przynajmniej niektóre tego rodzaju osoby pokazują napisane w wątku wzajemne jęczenia i oskarżanie świata o brak należnego im miejsca w hierarchii społecznej tym, którzy je utrzymują. I udowadniają nieświadomym niczego kasodawcom "popatrz, wszyscy mówią, że nie ma pracy, itd. itp."

[invisible_01]

Napisane przez Muertil

fajnie, ze jest nowy wątek, ale mam nadzieję, ze tu będzie pomoc, bo chwalenie się, że sie udało i pozytywne przykłady są w porządku, ale to nie wszystko.

Ja nie uważam, ze można dostać tylko po znajomości, choć do znajomych też uderzyłam.
Przyznam, ze zastanawiam sie, co mogę zrobić jeszcze. więc tak: przeglądam różne strony z ogłoszeniami oczywiście, wysyłam. Wysyłam też oferty do różnych firm, które nie zamieszczają ogłoszeń, przejechałam się też i pochodziłam po firmach, zostawiłam cv, popytałam. Nie wiem, co jeszcze...
A ja podczas studiów w wakacje praca, praktyki, potem także i w czasie roku akademickiego

Niestety nigdy nie jest tak, że na każde CV dostaniemy odpowiedź... Czasami trzeba ich powysyłać całe mnóstwo, żeby choć jedna osoba nas zaprosiła na rozmowę. Może troszkę podrasować CV? Ja myślę o przerobieniu swojego na jeden z tych, których wzory pokazywała Pumas. Uważam, że te projekty są świetne, ja bym takie od razu wypatrzyła w tłumie.

[bacione]

Napisane przez Aninek

Zgadzam się z tym.U mnie na polonistyce były praktyki w szkole (podstawowa,gimnazjum,pon adgimnazjalna, w każdej 3 tygodnie)-i ja już na praktykach wiedziałam,że panią polonistką nie chcę być.Jest jednak dużo kierunków,gdzie takich praktyk nie ma-więc skąd takie uparte "praca w zawodzie"?

To jest to Ja miałam kilka obowiązkowych praktyk w zawodzie. Ponadto kilka miesięcy już pracowałam w nim i wiem,że to jest to co chciałabym robić. Ale niestety na dzień dzisiejszy nie da rady, więc będę szukać czegoś co pozwoli mi na zdobycie środków na utrzymanie.

[Aninek]

Napisane przez desdemonik

to byłam ja, jarząbek, dzień dobry

i wrzuciłam te linki z premedytacją, bo właśnie tego rodzaju odpowiedzi się spodziewałam i taką misję sobie wymyśliłam, żeby pokazać wszystkim udzielającym się w wątku, że tego rodzaju osoby po prostu nie chcą pracować i dlatego bardzo się cieszę, że powstał ten wątek

i nie dziwię się agresji osób "bezrobotnych" z tamtego wątku - wprost kilka razy padło, że one nie oczekują rad i pomocy, więc kiedy udowadnia im się, że jednak można coś zrobić, że jednak - jakaśtam, jasne, że nie marzenie -praca jest, to reagują agresywnie, bo to zagraża ich status quo.

I mam nawet spiskową teorię, że przynajmniej niektóre tego rodzaju osoby pokazują napisane w wątku wzajemne jęczenia i oskarżanie świata o brak należnego im miejsca w hierarchii społecznej tym, którzy je utrzymują. I udowadniają nieświadomym niczego kasodawcom "popatrz, wszyscy mówią, że nie ma pracy, itd. itp."

Zgadzam się ze wszystkim,co napisałaś

Napisane przez invisible_01

Niestety nigdy nie jest tak, że na każde CV dostaniemy odpowiedź... Czasami trzeba ich powysyłać całe mnóstwo, żeby choć jedna osoba nas zaprosiła na rozmowę. Może troszkę podrasować CV? Ja myślę o przerobieniu swojego na jeden z tych, których wzory pokazywała Pumas. Uważam, że te projekty są świetne, ja bym takie od razu wypatrzyła w tłumie.

Też tak myślę,może warto podrasować CV? I wysłać jeszcze raz w niektóre miejsca?

[invisible_01]

Napisane przez desdemonik

to byłam ja, jarząbek, dzień dobry

i wrzuciłam te linki z premedytacją, bo właśnie tego rodzaju odpowiedzi się spodziewałam i taką misję sobie wymyśliłam, żeby pokazać wszystkim udzielającym się w wątku, że tego rodzaju osoby po prostu nie chcą pracować i dlatego bardzo się cieszę, że powstał ten wątek

Jedna z osób napisała, że tamten wątek właśnie jest do narzekania Jak ktoś woli tylko siedzieć i biadolić, to jego sprawa, ale takim sposobem się swojego stanu zatrudnienia nie zmieni.

[anka_res]

Napisane przez invisible_01

Jak ktoś woli tylko siedzieć i biadolić, to jego sprawa, ale takim sposobem się swojego stanu zatrudnienia nie zmieni.

Nie każdy chce.

Zresztą wyobraź sobie jak wyglądałaby ta praca . Klient by się skrzywił, szef ochrzanił, trzeba byłoby rozwiązać jakiś problem i od razu byłaby krzywda i foch.