Wątek z serii "do jakiego wieku powinno się dziecku"- dorastający chłopiec :-)

[Impersona]

Zakładam ten wątek z nadzieją, że poczytam jakieś mądre słowa o tym, jak wychować "prawdziwego mężczyznę" Wzięłam to w cudzysłów, bo oczywiście nie mam na myśli szowinistycznych kwestii. Wydaje mi się jednak, że jest duża różnica między wychowaniem chłopca i dziewczynki, że przy tych drugich można na pewne rzeczy pozwolić dłużej (np. spanie z babcią ). Czasem mam wrażenie, że traktuję swojego starszego syna zbyt pobłażliwie, czasem zbyt dziecinnie. Zastanawiam się jak wypośrodkować swoją opiekę i miłość, by chłopiec nie był zbyt delikatny, nie rozczulał się nad sobą, ale czuł się kochany i dopieszczony
Mam też kilka pytań w kwestiach "do kiedy", żeby porównać swoje zdanie, z Waszym
Proszę więc o luźną dyskusję oraz odpowiedź na pytania:
1. Do kiedy (jakiego wieku) rodzice powinni dzieciom pomagać w kąpieli?
2. W jakim wieku nie wypada już chłopcu spać z babcią? (Pytam, bo mój starszy syn ma 7 lat i w odwiedzinach babć lub u babć zawsze śpi z nimi, a mi wydaje się, że jest na to za duży).
3. W jakim wieku według Was ubrania z bohaterami z bajek (typu Myszka Miki) to już obciach? :P
Z góry dziękuję za dyskusję

[acelinka]

powiem szczerze że straslziwie mnie zaciekawiły te pytania i zaczęłam się na dtakimi rzeczam zastanawiać syna póki co nie mam, malusią córke dopiero z synkiem mam nadzieje nadrobimy w przyszłości ale tak sobie myśle, że:

1. Co do kąpieli - mój 4-letni bratanek zażyczyl sobie kiedyś że chce żebym to ja go kąpała, ale wyglądało to tak że on się sam mył, ja tylko plecka i pilnowałam żeby za bardzo nie szalał, pomagałam przy wycieraniu. Siedmioletnie dziecko zdecydowanie może się samo kąpać, ale myśle że warto byc w pobliżu, zosawić otwarte drzwi - pamiętam z dzieciństwa że mi mama kazała spiewać w wannie żeby słyszała że wszystko ok

2. co do spania to chyba zalezy od dziecka, ale siedmioletnie powoli bym od tego odzwyczajała

3. Myślę że juz w 1 klasie chłopcy nie bardzo sa za takimi postaciami, ale bardzo dużo zalezy od grupy dzieci w jakiej się znajdują

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A ja co nieco ze swojego dzieciństwa pamiętam

1. jako 7latka kąpałam się sama, mama tylko głowę mi myła, bo miałam gęste, długie, kręcone włosy

2. O ile z rodzicem zrozumiałabym jeszcze, że czasem jest chęć na wlezienie do łózka w wieku 7 lat nie raz, nie dwa przyłaziłam dospać do mamy) o tyle faktycznie z babcią już bym ograniczyła.

3. A to powiem ci, że w pracy dzieciaki są tak róznie poubierane, że jeśli tylko synowi pasuje, to niech nosi co chce

[Scio]

Każde dziecko jest inne.

1. Jak najwcześniej powinno się wdrażać samodzielność owszem należy pilnować dziecka i troche mu pomagać, z myciem głowy np. ale ręce, buzie, i inne dosięgalne miejsca potrafi umyć 4 latek.
2. Ciężka sprawa. Ale zgadzam sie z Szają, ze chyba spanie z babciami bym ograniczała, przytulanie, wspólne leżenie tak, ale za kadym razem spać to chyba juz nie
3. Sam Ci powie.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Jeszcze tak sobie myślę, że my już naszą malą wdrażamy do samodzielnego mycia - wykorzystujemy to, ze chce być samodzielna, i sama ręce, nogi, ogólnie ciało próbuje myć - lącznie z zębami. My jej wlosy, tylek i czasem buzię. Ma 2 lata. Przeciez dziecko codziennie myte nie ma takiego brudu, któego by samo nie zmylo ;D

[Impersona]

Nie no, mój starszy syn od dawna kąpie się sam, co najwyżej głowę mu myję, ale rzadko, chyba już nie powinnam. Dwuletni Jerzyk sam myje sobie siusiaka, stopy i brzuszek

Z tym spaniem z babcią to będzie chyba trauma mała, zwłaszcza dla babci :P

[gosia261282]

Napisane przez Impersona

1. Do kiedy (jakiego wieku) rodzice powinni dzieciom pomagać w kąpieli?
2. W jakim wieku nie wypada już chłopcu spać z babcią? (Pytam, bo mój starszy syn ma 7 lat i w odwiedzinach babć lub u babć zawsze śpi z nimi, a mi wydaje się, że jest na to za duży).
3. W jakim wieku według Was ubrania z bohaterami z bajek (typu Myszka Miki) to już obciach? :P
Z góry dziękuję za dyskusję

Z synkiem doswiadczen nie mam.Moge napisac o corce (lat 9)

1.Mloda myje sie calkiem sama od kiedy skonczyla 6 lat.Wczesniej troche sama,troche pomagalam.Generalnie to ona zawsze najbrudniejsza wracala z placu zabaw,wiec nie tak latwo bylo domyc Na poczatku patrzylam jak jej idzie,przypominalam ze zapomniala czegos umyc.Ale jak miala te 6 lat to juz miala opanowane.
Jednak wlosy myje sama dopiero od jakiegos roku.
2.Mloda spi sama,ale wiem ze do mnie chetnie nadal by przyszla pospac.Jak taty nie bylo przez tydzien kilka miesiecy temu,to sie przeniosla do mnie.Czasem do babci tez szla spac,chociaz tlumaczylam ze ma swoje lozko.
3.Moja nosi ubrania z postaciami z bajek czy filmow dla dzieci.No ale wyrosla juz z myszki miki czy hallo kitty,teraz jest monster high,hanna montana itp.No ale do szkoly i tak chodzi w mundurku.

[Impersona]

Tylko z tymi ubraniami, chociażby, też jest właśnie zupełnie inaczej w przypadku dziewczynek. Dziewczynki długo mogą być słodko ubrane. Ba! Ja sama mam koszulki z Myszką Miki, misiami A chłopcy jednak w pewnym momencie wyglądają dziwnie. Nawet u swoich czwartoklasistów nie widziałam nigdy kreskówkowych ubrań (chyba, że Scooby, jakiś Pan Gąbka, Ben 10), dziewczynki natomiast latają z Kubusiem Puchatkiem.
Mój syn raczej nie powie, on jakoś zupełnie nie zwraca na to uwagi. Jedynie raz poprosił mnie, bym nie dawała mu do szkoły bluzy w gwiazdki, bo kolega mu powiedział, że jest dzidziusiowa, ale po jakimś czasie sam znów zaczął ją nosić.
Z jednej strony można powiedzieć- no ok, jak lubi, to niech nosi. Jednak dla mnie nie do końca tak jest- nie chcę, by dzieci go odbierały jako takiego właśnie "zdzidziusiałego", bo i tak jest od większości młodszy, co robi swoje, a dzieci też szybko etykietkują kolegów i koleżanki./

[metropolitan]

ee tam, mój mąż do tej pory ma połowę koszulek z postaciami z kreskówek i chodzi w nich do pracy

[201607291951]

Napisane przez Impersona

Tylko z tymi ubraniami, chociażby, też jest właśnie zupełnie inaczej w przypadku dziewczynek. Dziewczynki długo mogą być słodko ubrane. Ba! Ja sama mam koszulki z Myszką Miki, misiami A chłopcy jednak w pewnym momencie wyglądają dziwnie. Nawet u swoich czwartoklasistów nie widziałam nigdy kreskówkowych ubrań (chyba, że Scooby, jakiś Pan Gąbka, Ben 10), dziewczynki natomiast latają z Kubusiem Puchatkiem.
Mój syn raczej nie powie, on jakoś zupełnie nie zwraca na to uwagi. Jedynie raz poprosił mnie, bym nie dawała mu do szkoły bluzy w gwiazdki, bo kolega mu powiedział, że jest dzidziusiowa, ale po jakimś czasie sam znów zaczął ją nosić.
Z jednej strony można powiedzieć- no ok, jak lubi, to niech nosi. Jednak dla mnie nie do końca tak jest- nie chcę, by dzieci go odbierały jako takiego właśnie "zdzidziusiałego", bo i tak jest od większości młodszy, co robi swoje, a dzieci też szybko etykietkują kolegów i koleżanki./

no ale przecież teraz są dostępne takie koszulki , że nawet jeśli są postacie z kreskówek to , nie wyglądają typowo dziecięco .
jeżeli chce taka koszulkę a Twoim zdaniem jest zbyt dziecięca, dopasuj mu resztę garderoby , by wyglądał ,, młodzieżowo ''
sama mam syna i tez nie chciałabym go wychować na jakiegoś fajtłapę , któremu wszyscy dokuczają.

---------- Dopisano o 14:53 ---------- Poprzedni post napisano o 14:51 ----------

Napisane przez Impersona

Mój syn raczej nie powie, on jakoś zupełnie nie zwraca na to uwagi. Jedynie raz poprosił mnie, bym nie dawała mu do szkoły bluzy w gwiazdki, bo kolega mu powiedział, że jest dzidziusiowa, ale po jakimś czasie sam znów zaczął ją nosić.

a ja myślę , że powie, wyrośnie z takich koszulek i jeszcze zatęsknisz za nimi wszystko w swoim czasie

[Karinio]

To i ja mam pytanie.
Kiedy nauczyć chłopca siusiać na stojąco jak dorosły mężczyzna???

[Patrilla]

Karino nigdy będziesz miała wszystko obsikane
Impersona zacznę od tego ze dobija mnie przyspieszanie dojrzewania dzieci fachowo zwana akceleracją
ekspresem ...
myślę, że "samodzielnie" wychowany 7 sam się skapnie kiedy nie spać z Babcią, a że nosi koszulki jakie chce i ma w nosie głupie komenty ja bym była dumna jak nie robisz za niego wszystkiego (ciapy brak) i np rasowo szaleje na placu zabaw, ma grupę przyjaciół nie zmieniałabym nic

[Impersona]

Napisane przez Karinio

To i ja mam pytanie.
Kiedy nauczyć chłopca siusiać na stojąco jak dorosły mężczyzna???

Myślę, że wtedy, kiedy będzie bez problemu sięgał do muszli Mój starszy synek miał jakieś 4 lata.

Napisane przez Patrilla

Impersona zacznę od tego ze dobija mnie przyspieszanie dojrzewania dzieci fachowo zwana akceleracją
ekspresem ...
myślę, że "samodzielnie" wychowany 7 sam się skapnie kiedy nie spać z Babcią, a że nosi koszulki jakie chce i ma w nosie głupie komenty ja bym była dumna jak nie robisz za niego wszystkiego (ciapy brak) i np rasowo szaleje na placu zabaw, ma grupę przyjaciół nie zmieniałabym nic

Powiem Ci Patrillo, że nie do końca się z Tobą zgadzam. Jeśli chodzi o mojego siedmiolatka, to ma z babcią tak silną więź, że nie zapowiada się na to, by szybko przestał spać z nią sam z siebie, zwłaszcza, że sama babcia jest dość zaborcza.
Komentarzy nie ma w nosie, bardzo się przejmuje, gdy ktoś się z niego śmieje, zresztą przytoczyłam przykład bluzy w gwiazdki
Nie robię za niego wszystkiego, jest bardzo samodzielny, ma swoje ważne obowiązki, ale nie jest z przyczyn zdrowotnych sprawny jak inne dzieci, jest niestety ciapowaty, nie ma grupy przyjaciół w klasie niestety, jego przyjaciele chodzą do innych szkół. Jestem nauczycielem i wiem jak dzieci potrafią naśmiewać się z kolegów, jak potrafią szybko etykietkować, więc chcę pomóc swojemu dziecku do minimum ograniczyć powody, dla których mógłby być traktowany jak ktoś słabszy. To nie jest przyspieszanie dojrzewania, to jest stymulowanie dziecka, by nadążało za rówieśnikami (a niestety nie nadąża). Nikt mi nie powie, że nie ma nic złego np. w tym, że chłopak jest "upupiony" przez babcię. Obowiązkiem rodziców jest również to, by przeprowadzać dziecko przez różne etapy dojrzewania i jak najłagodniejsze pożegnanie się z etapami, które już powinny minąć. Bo tak, to równie dobrze można powiedziec, że nie trzeba dziecka odzwyczajać od pieluch, dziecko sobie samo stwierdzi, kiedy chce sikać do WC

[Hvid]

Napisane przez Impersona

Powiem Ci Patrillo, że nie do końca się z Tobą zgadzam. Jeśli chodzi o mojego siedmiolatka, to ma z babcią tak silną więź, że nie zapowiada się na to, by szybko przestał spać z nią sam z siebie, zwłaszcza, że sama babcia jest dość zaborcza.

Nie doradzę. Mogę tylko napisać po sobie. Też byłam bardzo związana z babcią, też w pewnym momencie nie mogłam z nią już spać. I nie było mi z tym dobrze. Do dzisiaj jeżdżę na jej grób (ostatnio przedstawić jej moje dziecko, czyli jej prawnuczkę), bardzo żałuję, że w pewnym momencie odseparowano nas od siebie (żona mojego Taty wpadła na taki pomysł). I nie będę ukrywać, że nie przepadam za tą kobietą, już nawet się nie oszukuję i nie mówię do niej Mama, bo ja po prostu nie mam z tą kobietą więzi i chyba niekoniecznie dlatego, że nie jest moją mamą biologiczną.

Tyle ode mnie.

[Impersona]

Napisane przez Hvid

Nie doradzę. Mogę tylko napisać po sobie. Też byłam bardzo związana z babcią, też w pewnym momencie nie mogłam z nią już spać. I nie było mi z tym dobrze. Do dzisiaj jeżdżę na jej grób (ostatnio przedstawić jej moje dziecko, czyli jej prawnuczkę), bardzo żałuję, że w pewnym momencie odseparowano nas od siebie (żona mojego Taty wpadła na taki pomysł). I nie będę ukrywać, że nie przepadam za tą kobietą, już nawet się nie oszukuję i nie mówię do niej Mama, bo ja po prostu nie mam z tą kobietą więzi i chyba niekoniecznie dlatego, że nie jest moją mamą biologiczną.

Tyle ode mnie.

Hvid, ale Ty byłaś dziewczynką, to jest naprawdę co innego.
To jak nastoletnia dziewczynka- nic takiego, jeśli śpi z babcią. Jednak nie wyobrażam sobie, że nastoletni chłopak mógłby z nią spać, to moim zdaniem (i widzę z wątku, że jednak nie tylko moim), byłoby wręcz niestosowne. Stąd moje pytanie, kiedy ta granica, gdy już nie wypada. Przecież nikt nie rozdziela babci w wnukiem. Mogą mieć sobie swoje sprawy, swoje wycieczki, historyjki, wspólne chwile.

[Hvid]

Napisane przez Impersona

Hvid, ale Ty byłaś dziewczynką, to jest naprawdę co innego.
To jak nastoletnia dziewczynka- nic takiego, jeśli śpi z babcią. Jednak nie wyobrażam sobie, że nastoletni chłopak mógłby z nią spać, to moim zdaniem (i widzę z wątku, że jednak nie tylko moim), byłoby wręcz niestosowne. Stąd moje pytanie, kiedy ta granica, gdy już nie wypada. Przecież nikt nie rozdziela babci w wnukiem. Mogą mieć sobie swoje sprawy, swoje wycieczki, historyjki, wspólne chwile.

Dlatego napisałam, że nie doradzę, bo się do tego nie nadaję. U mnie to była po prostu separacja, a babunia tak ładnie się mną zajęła po śmierci mojej mamy.

Życzę, żeby wszystko u Was poszło jak najlepiej i z korzyścią dla każdego.

[invisible_01]

Napisane przez Impersona

Jeśli chodzi o mojego siedmiolatka, to ma z babcią tak silną więź, że nie zapowiada się na to, by szybko przestał spać z nią sam z siebie, zwłaszcza, że sama babcia jest dość zaborcza.
Komentarzy nie ma w nosie, bardzo się przejmuje, gdy ktoś się z niego śmieje, zresztą przytoczyłam przykład bluzy w gwiazdki
Nie robię za niego wszystkiego, jest bardzo samodzielny, ma swoje ważne obowiązki, ale nie jest z przyczyn zdrowotnych sprawny jak inne dzieci, jest niestety ciapowaty, nie ma grupy przyjaciół w klasie niestety, jego przyjaciele chodzą do innych szkół. Jestem nauczycielem i wiem jak dzieci potrafią naśmiewać się z kolegów, jak potrafią szybko etykietkować, więc chcę pomóc swojemu dziecku do minimum ograniczyć powody, dla których mógłby być traktowany jak ktoś słabszy. To nie jest przyspieszanie dojrzewania, to jest stymulowanie dziecka, by nadążało za rówieśnikami (a niestety nie nadąża). Nikt mi nie powie, że nie ma nic złego np. w tym, że chłopak jest "upupiony" przez babcię. Obowiązkiem rodziców jest również to, by przeprowadzać dziecko przez różne etapy dojrzewania i jak najłagodniejsze pożegnanie się z etapami, które już powinny minąć. Bo tak, to równie dobrze można powiedziec, że nie trzeba dziecka odzwyczajać od pieluch, dziecko sobie samo stwierdzi, kiedy chce sikać do WC

Ja Cię rozumiem i może to, co napiszę, się reszcie nie spodoba, ale: uważam, że 7-latek nie powinien już spać z babcią. Moim zdaniem jest już na to za duży, poza tym wyobraź sobie, że wymsknie mu się to w szkole. Nie twierdzę, że należy się tego wstydzić, ale sama wiesz, jakie są dzieci. Mój kolega właśnie w 1 klasie podstawówki powiedział, że śpi z mamą (był pewien, że wszyscy chłopcy śpią). Wierz mi, że przez całe 6 lat podstawówki mu tego nie zapomniano, dopiero kiedy poszedł do innego gimnazjum i zmienił kolegów to się skończyło. Dzieci potrafią przyczepić łatkę z powodu byle czego i potem przezywać dziecko w związku z tym kilka następnych lat, choćby tamten już całkiem się zmienił. Jeden mój kolega powiedział jakąś głupotę w 2 klasie podstawówki i potem miał przezwisko związane z tym aż do gimnazjum. Ja wiem, że dzieciaki zawsze znajdą powód do żartów, ale lepiej im go nie dawać. Jeśli Twój syn kiedyś wygada się, że śpi z babcią, może zostać wyśmiany i wyzwany od ciap albo innych gorszych. Nie twierdzę, że ma udawać kogoś, kim nie jest, żeby nie odstawać od rówieśników, ale jest różnica między byciem po prostu kolegą, żadnym bliskim przyjacielem, a bycie obiektem drwin. Dzieci są okrutne i niestety każdą słabość, każdą wrażliwość potrafią obrócić w drwinę i obśmiać.

Więc podsumowując: ja uważam, że na spanie z babcią już trochę za późno. Nikt nie karze Ci przecież odseparować synka od babci, po prostu powinien dostać u niej własne miejsce do spania. Syn ma już 7 lat, babcia jak piszesz jest zaborcza, więc pewnie gdyby to zależało od niej spałaby z nim dopóki by dało radę. Wyobrażasz sobie, że Twój syn ma 10, 11, 12 lat i nadal z nią śpi? To nawet mój TŻ do 6-go roku życia spał z mamą i teraz uważa, że to było dużo za długo.

Co do ubrań - wiadomo, że dziewczynka może ubierać się słodko całe szkolne lata, ale chłopców obowiązuje trochę inna reguła. Jak patrzę na zdjęcia klasowe z podstawówki (nawet z 1 klasy), to nie widzę ani jednego chłopca w koszulce czy bluzce z Myszką Miki albo innym bohaterem z bajek, raczej każdy miał już idąc do szkoły te ubrania gładkie albo ewentualnie w jakieś wzory, ale postacie z bajek to nie były. Ale czy tym się kierować? Ciężko mi powiedzieć. Ja chyba bym 7-latka już nie ubierała w taką koszulkę do szkoły, gdybym zauważyła, że inne dzieci już takich nie noszą. Jest wiele fajnych koszulek i obecnie naprawdę jest w czym wybierać

No i na koniec - niektórzy może napiszą, że to dopasowywanie dziecka do otoczenia na siłę, ale sama pamiętam swoje dziecięce lata i dzieci nie chcą odstawać. Chcą mieć to, co rówieśnicy - ubrania, zabawki, chcą być częścią jedności a nie indywiduum. Dlatego ja nie uważam za złe dopasowywanie dziecka do pewnych "norm", dzięki którym nie będzie wyśmiewany czy wyobcowany. Można i 12-latka prowadzać za rękę do szkoły i dawać mu do założenia koszulki w gwiazdki, skoro sam tak lubi, ale czy to byłoby dobre? Moją koleżankę do końca podstawówki babcia odprowadzała za rękę właśnie do szkoły i potem ją odbierała i niestety śmiano się z niej, że sama do domu nie wróci i kiedy tylko coś jej nie wyszło zaraz leciały teksty: "może Twoją babcię zawołamy to Ci nos wytrze jak się popłaczesz?" i inne takie.

[metropolitan]

Napisane przez invisible_01

Ja Cię rozumiem i może to, co napiszę, się reszcie nie spodoba, ale: uważam, że 7-latek nie powinien już spać z babcią. Moim zdaniem jest już na to za duży, poza tym wyobraź sobie, że wymsknie mu się to w szkole. Nie twierdzę, że należy się tego wstydzić, ale sama wiesz, jakie są dzieci. Mój kolega właśnie w 1 klasie podstawówki powiedział, że śpi z mamą (był pewien, że wszyscy chłopcy śpią). Wierz mi, że przez całe 6 lat podstawówki mu tego nie zapomniano, dopiero kiedy poszedł do innego gimnazjum i zmienił kolegów to się skończyło. Dzieci potrafią przyczepić łatkę z powodu byle czego i potem przezywać dziecko w związku z tym kilka następnych lat, choćby tamten już całkiem się zmienił. Jeden mój kolega powiedział jakąś głupotę w 2 klasie podstawówki i potem miał przezwisko związane z tym aż do gimnazjum. Ja wiem, że dzieciaki zawsze znajdą powód do żartów, ale lepiej im go nie dawać. Jeśli Twój syn kiedyś wygada się, że śpi z babcią, może zostać wyśmiany i wyzwany od ciap albo innych gorszych. Nie twierdzę, że ma udawać kogoś, kim nie jest, żeby nie odstawać od rówieśników, ale jest różnica między byciem po prostu kolegą, żadnym bliskim przyjacielem, a bycie obiektem drwin. Dzieci są okrutne i niestety każdą słabość, każdą wrażliwość potrafią obrócić w drwinę i obśmiać.

Więc podsumowując: ja uważam, że na spanie z babcią już trochę za późno. Nikt nie karze Ci przecież odseparować synka od babci, po prostu powinien dostać u niej własne miejsce do spania. Syn ma już 7 lat, babcia jak piszesz jest zaborcza, więc pewnie gdyby to zależało od niej spałaby z nim dopóki by dało radę. Wyobrażasz sobie, że Twój syn ma 10, 11, 12 lat i nadal z nią śpi? To nawet mój TŻ do 6-go roku życia spał z mamą i teraz uważa, że to było dużo za długo.

Co do ubrań - wiadomo, że dziewczynka może ubierać się słodko całe szkolne lata, ale chłopców obowiązuje trochę inna reguła. Jak patrzę na zdjęcia klasowe z podstawówki (nawet z 1 klasy), to nie widzę ani jednego chłopca w koszulce czy bluzce z Myszką Miki albo innym bohaterem z bajek, raczej każdy miał już idąc do szkoły te ubrania gładkie albo ewentualnie w jakieś wzory, ale postacie z bajek to nie były. Ale czy tym się kierować? Ciężko mi powiedzieć. Ja chyba bym 7-latka już nie ubierała w taką koszulkę do szkoły, gdybym zauważyła, że inne dzieci już takich nie noszą. Jest wiele fajnych koszulek i obecnie naprawdę jest w czym wybierać

No i na koniec - niektórzy może napiszą, że to dopasowywanie dziecka do otoczenia na siłę, ale sama pamiętam swoje dziecięce lata i dzieci nie chcą odstawać. Chcą mieć to, co rówieśnicy - ubrania, zabawki, chcą być częścią jedności a nie indywiduum. Dlatego ja nie uważam za złe dopasowywanie dziecka do pewnych "norm", dzięki którym nie będzie wyśmiewany czy wyobcowany. Można i 12-latka prowadzać za rękę do szkoły i dawać mu do założenia koszulki w gwiazdki, skoro sam tak lubi, ale czy to byłoby dobre? Moją koleżankę do końca podstawówki babcia odprowadzała za rękę właśnie do szkoły i potem ją odbierała i niestety śmiano się z niej, że sama do domu nie wróci i kiedy tylko coś jej nie wyszło zaraz leciały teksty: "może Twoją babcię zawołamy to Ci nos wytrze jak się popłaczesz?" i inne takie.

jeśli uważasz, że chłopak nie może spać z babcią w obawie, że wyśmieją go rówieśnicy to..... chyba trochę przesada. Oczywiście, możemy wychowywać dziecko tak, żeby wtapiało się w szary tłum kolegów, ale kto by tego chciał?? Ja nie wyobrażam sobie, żebym miała dziecku nie kupić koszulki w misie na przykład bo wyśmieją go koledzy. To prawda, że rówieśnicy są okrutni, ale jeśli dziecko z domu wyniesie duże poczucie własnej wartości to myślę, że nie należy się zbytnio przejmować reakcją otoczenia.

[Scio]

W pewnym momencie grupa rówieśnicza staje się silniejszym autorytetem niż rodzice. Nie ma tu do rzeczy poczucie własnej wartości. W szkole podstawowej większość dzieciaków chce być taka sama. Oglądać te ame filmy, ubierać się tak samo itd. Przejawy indywidulności to gdzieś w gimnazjum się pojawiają (choć wtedy znów robią się grupy).
Ja nie chciałabym testować poczucia wartości mojego dziecka, narażając go naśmieszność ubierając w koszulke z misiem. Z perspektywy dorosłego to bzdurka, dla dziecka to koszmar i trauma byc wyalienowanym.

Co do samodzielności - jestem przerażona jak obserwuje 3-latki w przedszkolu nie potrafiące założyć butów, kurtki, czapki... totalnie niesamodzielnych, których mamy wszystko podtykają pod nos. I dzieciaki przeżywają szok jak nagle idąc na spacer muszą ubrać się same, ze pani nie leci zakładać bucików, tylko prosi, zeby spróbwały same.

[invisible_01]

Napisane przez metropolitan

jeśli uważasz, że chłopak nie może spać z babcią w obawie, że wyśmieją go rówieśnicy to..... chyba trochę przesada. Oczywiście, możemy wychowywać dziecko tak, żeby wtapiało się w szary tłum kolegów, ale kto by tego chciał?? Ja nie wyobrażam sobie, żebym miała dziecku nie kupić koszulki w misie na przykład bo wyśmieją go koledzy. To prawda, że rówieśnicy są okrutni, ale jeśli dziecko z domu wyniesie duże poczucie własnej wartości to myślę, że nie należy się zbytnio przejmować reakcją otoczenia.

Napisałam, że moim zdaniem 7-latek jest za duży na spanie z babcią, potem dodałam argument o kolegach. Myślisz, że w 7-latku jesteś w stanie zbudować takie poczucie własnej wartości, że będzie miał gdzieś, że koledzy go wyśmiewają i nikt go nie lubi? Naprawdę w to wierzysz? Dziecko w podstawówce właśnie chce się wtopić w szary tłum - małe dzieci chcą być takie, jak rówieśnicy. Pamiętam mody w podstawówce na różne ubrania, które każdy "musiał" mieć - wszystkie dziewczynki nosiły welurowe dzwony i inne tego typu rzeczy. Dopiero gdzieś w gimnazjum czy później pojawia się chęć wyróżniania się na tle reszty. Ja wiem, że dziecko powinno się uczyć, że jest wspaniałe i że nie powinno się przejmować opiniami kolegów, ale szczerze? Gdybym miała wybór - założyć synowi różową koszulkę z misiem w wieku 12-stu lat i narazić go na kpinę kolegów, a kupić jakąś inną i mu tego oszczędzić, to wybrałabym to drugie. Bycie obiektem drwin jest okrutne i ja naprawdę nie chciałabym w życiu testować "świadomości własnej wartości" mojego dziecka w taki sposób.

[metropolitan]

a myślisz, że czemu dzieci wyśmiewają kolegów za to, że noszą "dziecinne" koszulki? same sobie to wymyśliły?? no nie, właśnie przez to, że dorośli im strzelają gadkę w stylu"no coś ty jesteś już za duży na takie rzeczy, to jest koszulka dla dzidziusia". A dzieci tak potem gadają rówieśnikom.

[invisible_01]

Napisane przez metropolitan

a myślisz, że czemu dzieci wyśmiewają kolegów za to, że noszą "dziecinne" koszulki? same sobie to wymyśliły?? no nie, właśnie przez to, że dorośli im strzelają gadkę w stylu"no coś ty jesteś już za duży na takie rzeczy, to jest koszulka dla dzidziusia". A dzieci tak potem gadają rówieśnikom.

Zgadzam się z Tobą, ale jednak tak to już jest. Mnie się to nie podoba, ale tak samo czemu pewne ubrania uważane są za "gejowskie"? Czemu jak chłopiec założy różową koszulkę to dostaje wiadomą ksywkę? Można z tym walczyć i na przekór wysyłać syna do szkoły w różowej koszulce z kucykami pony i powtarzać, żeby był świadomy własnej wartości i nie dał się stereotypom, ale ja jednak wolałabym mu tego oszczędzić.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

moi (skończone 6 i 9) śpią u dziadka z babcią i dziadkiem,
nie mam pojęcia, gdzie babcia miałaby następne dwa łóżka wstawić

na wczasach, (co roku wyjeżdżają z babcią w góry),
też śpią z babcią i z dziadkiem

mojego męża akurat nie ma,
to wczoraj w nocy 6-latek zasnął w moim łożku

chłopcy myją się sami, ale niedokładnie
więc raz na kilka dni muszę ich na serio wykąpać

[justi2511]

to ja przepraszam ze sie wtracam... mam o wiele mniej doswiadczenia bo syn to tylko 2-letni taki jakis xD, ale wlasnie chcialabym wiedziec na co juz teraz zwracac uwage przy chlopcu na jakie pewne zachowania moje i jego by wlasnie nie zrobic z niego cieplej klusuni ani jakiegos malego dreczyciela.

zaznacze ze DOBREGO przykladu z domu nie mam, bo fakt moja matka to dobra i kochana kobietka, ale jako matka to tak jakos slabo jej poszlo i nie chce powtarzac jej bledow.

[Eirene1987]

Napisane przez Impersona

1. Do kiedy (jakiego wieku) rodzice powinni dzieciom pomagać w kąpieli?
2. W jakim wieku nie wypada już chłopcu spać z babcią? (Pytam, bo mój starszy syn ma 7 lat i w odwiedzinach babć lub u babć zawsze śpi z nimi, a mi wydaje się, że jest na to za duży).
3. W jakim wieku według Was ubrania z bohaterami z bajek (typu Myszka Miki) to już obciach? :P
Z góry dziękuję za dyskusję

nie mam doświadczenia bo moje dziecko ma zaledwie rok ale do czasu kiedy powie mi mamo idź sam sie umyję nie no serio to chyba wiadomo kiedy dziecko jest na tyle dojrzałe że można go zostawić samego. na pewno można pozwolić mu wczesniej na mycie się samemu ale być przy tym.

2. no z babcią uważam że 7latek spać nie powinien. z rodzicami tak bo to rodzice ale z babcią jakieś takie dziwne mi się to wydaje...

choć ja spałam z babcią do ok 13-14roku życia nieraz ale jako dziewczynka uważam że to normalne.

dziwne by było gdybym do tego wieku spała z dziadkiem np tak samo jest z babcią i wnukiem

3. obciach? nie wiem nie widzę w tym obciachu.
tzn nie zastanawiałam się nad tym wydaje mi się że jeśli bluza jest ciemna i męska to ok gorzej jak jest jaskrawy niebieski, błękitny i wielka myszka micky

[kropka75]

Dla mnie wszystkie te kwestie są naturalnie proste i załatwiają się same...

Napisane przez Impersona

Proszę więc o luźną dyskusję oraz odpowiedź na pytania:
1. Do kiedy (jakiego wieku) rodzice powinni dzieciom pomagać w kąpieli?
2. W jakim wieku nie wypada już chłopcu spać z babcią? (Pytam, bo mój starszy syn ma 7 lat i w odwiedzinach babć lub u babć zawsze śpi z nimi, a mi wydaje się, że jest na to za duży).
3. W jakim wieku według Was ubrania z bohaterami z bajek (typu Myszka Miki) to już obciach? :P
Z góry dziękuję za dyskusję

1. Z moich doświadczeń wynika, że taki dzień po prostu przychodzi i chłopiec sam mówi: "mamo, ja sam to zrobię" albo "nie wchodź do mi łazienki, gdy..."

2. Do kiedy chce?

3. Kiedy tak uzna dziecko i jego rówieśnicy.

[201607291951]

Mój syn ma 2 lata i ulubiona maskotkę. jest tak wycierana , że szok no ale tylko z nią usypia ona go uspakaja itp . wszędzie z nami ;0
ostatnio znajoma stwierdziła , ze powinnam małego powili odzwyczajać od maskotki , bo później będzie problem
i tak mi trochę klin wbiła , bo ja uważam , że młody z czasem sam ją odstawi
czy Wasze dzieci miały taka ulubiona przytulankę ? do jakiego wieku?

[Scio]

Napisane przez Katalin

Mój syn ma 2 lata i ulubiona maskotkę. jest tak wycierana , że szok no ale tylko z nią usypia ona go uspakaja itp . wszędzie z nami ;0
ostatnio znajoma stwierdziła , ze powinnam małego powili odzwyczajać od maskotki , bo później będzie problem
i tak mi trochę klin wbiła , bo ja uważam , że młody z czasem sam ją odstawi
czy Wasze dzieci miały taka ulubiona przytulankę ? do jakiego wieku?

Moj brat był dużo starszy i miał misia do usypiania. W końcu dojrzał i juz z misiem nie śpi, wyrósł na normalnego faceta. Dwulatek to za małe dziecko by zabierać mu przytulanke, to ważne dla jego emocji to taka oaza spokoju i bezpieczeństwa.

[Impersona]

Napisane przez Katalin

Mój syn ma 2 lata i ulubiona maskotkę. jest tak wycierana , że szok no ale tylko z nią usypia ona go uspakaja itp . wszędzie z nami ;0
ostatnio znajoma stwierdziła , ze powinnam małego powili odzwyczajać od maskotki , bo później będzie problem
i tak mi trochę klin wbiła , bo ja uważam , że młody z czasem sam ją odstawi
czy Wasze dzieci miały taka ulubiona przytulankę ? do jakiego wieku?

Mój starszak ma 7 lat i śpi z przytulanką. Ostatnio mieli wycieczkę klasową i wychowawczyni napisała, by dzieci wzięły sobie przytulankę do autobusu, w razie, gdyby przysnęły. Dziewczynki wzięły wielkie misiaki, pieski, a chłopcy albo pluszowe piłki, albo nic Mój syn wziął pieska, nie miał oporów, ale rozmawiałam z innymi rodzicami i mówili, że ich synowie śpią normalnie z misiami, mają ukochane maskotki, ale nie chcieli wziąć "bo siara".

[traicionera]

podepne się pod wątek z moim pytaniem: czy wypada przewijać roczne dziecko no na ławce, oczywiście na podkładzie?