Dlaczego ludzie są tacy?

[_Talitha]

no właśnie:
Dlaczego ludzie są tacy.... źli to chyba za mocne słowo.

W ciągu ostatnich dni spotkało mnie kilka małych sytuacji przez które tracę wiarę w ludzi..
Najpierw ktoś zaczął na mnie krzyczeć na ulicy bo zaszłam mu drogę, potem ktoś inny rzucający strasznymi wizwiskami w osobę która przejechała za blisko niego na rowerze...
kobieta która wymijając ludzi na chodniku wzdycha i krzyczy: no szybciej!
I kiedy podczas jazdy autobusem - zachwiałam się i wpadłam na kogoś, pozbierałam się i mówię: przeraszam pana bardzo, na co szłyszę: no k...!
I jeszcze dzisiaj prowadzący chamsko obgadujący studentów nieobecnych na zajęciach..

Powiedzcie mi czemu ludzie są tacy zgryźliwi, tacy.. kwaśni. Jak można nakrzyczeć na obcą osobę na ulicy??? Ja w ogole można być takim do siebie nawzajem?

I jeszcze - co robicie w takich sytuacjach? Co jeśli ktoś jest z natury spokojny i wykrzyczenie się na innych ludzi nie przynosi mu ulgi a wręcz przeciwnie? Pominąć milczeniem, ignorować, wyjechać do pustelni?

[Annaluka]

Napisane przez _Talitha

Jak można nakrzyczeć na obcą osobę na ulicy??? Ja w ogole można być takim do siebie nawzajem?

Można Jak widzę durni parkujących na parkingach w poprzek zajmując tym samym trzy miejsca, bo ma taki wypasiony wóz - to jak tu nie krzyknąć? Jak tu się nie wkurzyć i nie zwrócić komuś uwagi? Ja się zawsze odezwę, bo może następnym razem ta osoba się zastanowi i zaparkuje już normalnie...

Albo nagminne zdrowi parkujący na miejscach dla niepełnosprawnych.
Kuźwa, czy ciężko stanąć dwa miejsca dalej i przejść ten kawałek pieszo?

Albo rowerzysta przejeżdżający na pasach z pełnym impetem przed autem, zamiast zejść i przeprowadzić ten rower...


Generalnie ja się nie dziwię, że ludzie są ''kwaśni'' i czasami ktoś na kogoś na ulicy krzyknie. Bo niektórym przydałoby się przywołanie do porządku Większość ludzi woli udawać, że nic nie widzi, niż zwrócić komuś uwagę, że coś robi źle...


A czepianie się o błahostki i głupoty... Czasami ludzie mają gorszy dzień i dlatego obrywa się każdemu kto im podejdzie pod nos Czasami ten ktoś ma na głowie coś mega ważnego, czymś się stresuje, myślami jest gdzieś indziej i potem byle sprawa wydaje mu się warta ''wyzwania'' czy skomentowania.

Generalnie jestem za tym, żeby traktować innych tak jak sami byśmy chcieli być traktowani.

[TheKey]

Napisane przez _Talitha

no właśnie:
Dlaczego ludzie są tacy.... źli to chyba za mocne słowo.

W ciągu ostatnich dni spotkało mnie kilka małych sytuacji przez które tracę wiarę w ludzi..
Najpierw ktoś zaczął na mnie krzyczeć na ulicy bo zaszłam mu drogę, potem ktoś inny rzucający strasznymi wizwiskami w osobę która przejechała za blisko niego na rowerze...
kobieta która wymijając ludzi na chodniku wzdycha i krzyczy: no szybciej!
I kiedy podczas jazdy autobusem - zachwiałam się i wpadłam na kogoś, pozbierałam się i mówię: przeraszam pana bardzo, na co szłyszę: no k...!
I jeszcze dzisiaj prowadzący chamsko obgadujący studentów nieobecnych na zajęciach..

Powiedzcie mi czemu ludzie są tacy zgryźliwi, tacy.. kwaśni. Jak można nakrzyczeć na obcą osobę na ulicy??? Ja w ogole można być takim do siebie nawzajem?

I jeszcze - co robicie w takich sytuacjach? Co jeśli ktoś jest z natury spokojny i wykrzyczenie się na innych ludzi nie przynosi mu ulgi a wręcz przeciwnie? Pominąć milczeniem, ignorować, wyjechać do pustelni?

Hmm... Ile masz lat? Bo takie masz idealistyczne podejście, że aż mi smutno że mnie to już mija...
Generalnie z tego co słyszałam i czytałam - m.in. na wizażu, wątki o emigrantkach - to jest to kwestia naszego polskiego charakteru. Podobno w innych krajach europejskich nie ma tyle chamstwa i nieuprzejmości między ludźmi, wyżywania się, wyładowywania frustracji na obcych. Podobno, nie wiem jak jest w rzeczywistości, ale wieeele razy się spotkałam z tą opinią. Wiele osób po wyjeździe jest mega zaskoczonych, że można być po prostu miłym dla obcych, zamiast traktować ich jak wrogów. No nie wiem, wydaje mi się, że coś w tym jest, bo jednak gdy ludziom żyje się lepiej to i tej frustracji mniej w nich, niż tu u nas w Polsce, gdzie praktycznie na każdym kroku coś jest nie tak. Nawet z tej grupy na Euro nie wyszliśmy. No generalnie mało rzeczy się nam udaje, takie odnoszę wrażenie. I to potęguje takie ogólne wrażenie beznadziejności. Może w tym należy szukać przyczyn.

Jak sobie z tym radzić? Myślę że ta pustelnia to całkiem niezły pomysł Jakby mnie było stać na własną bezludną wyspę to czemu nie?
A tak serio to chyba trzeba po prostu zdać sobie sprawę z tego co się tak naprawdę dzieje - jeśli ktoś się tak zachowuje jak w opisanych przez Ciebie przykładach, to pomyśl sobie, jaka ta osoba musi być w środku nieszczęśliwa, żeby tak postępować? Nie do pozazdroszczenia
Pamiętaj też, że gdy ktoś na Ciebie krzyczy, to nie jesteś adresatką jego złości, tylko obserwatorką jego reakcji. To nie na Ciebie krzyczy, tylko próbuje wykrzyczeć swoją złość na świat i niezadowolenie z życia. No nie jest tak? Warto o tym pamiętać, bo wówczas opada nasze rozżalenie na taką osobę, a w jego miejsce pojawia się współczucie.

[ulinkaaa]

Napisane przez Annaluka

Można Jak widzę durni parkujących na parkingach w poprzek zajmując tym samym trzy miejsca, bo ma taki wypasiony wóz - to jak tu nie krzyknąć? Jak tu się nie wkurzyć i nie zwrócić komuś uwagi? Ja się zawsze odezwę, bo może następnym razem ta osoba się zastanowi i zaparkuje już normalnie...

Albo nagminne zdrowi parkujący na miejscach dla niepełnosprawnych.
Kuźwa, czy ciężko stanąć dwa miejsca dalej i przejść ten kawałek pieszo?

Albo rowerzysta przejeżdżający na pasach z pełnym impetem przed autem, zamiast zejść i przeprowadzić ten rower...


Generalnie ja się nie dziwię, że ludzie są ''kwaśni'' i czasami ktoś na kogoś na ulicy krzyknie. Bo niektórym przydałoby się przywołanie do porządku Większość ludzi woli udawać, że nic nie widzi, niż zwrócić komuś uwagę, że coś robi źle...


A czepianie się o błahostki i głupoty... Czasami ludzie mają gorszy dzień i dlatego obrywa się każdemu kto im podejdzie pod nos Czasami ten ktoś ma na głowie coś mega ważnego, czymś się stresuje, myślami jest gdzieś indziej i potem byle sprawa wydaje mu się warta ''wyzwania'' czy skomentowania.

Generalnie jestem za tym, żeby traktować innych tak jak sami byśmy chcieli być traktowani.

Podpisuje się pod wszystkim, a pod tym o parkowaniu i rowerzystach przejeżdżających po pasach przed autem to już obiema rękami. Mnie jeszcze krew zalewa jak widzę rowerzystów na chodnikach,a obok droga dla rowerów.

Jasne, każdy może mieć gorszy dzień, ale niektórzy naprawdę nie myślą i mało tego, że nie martwią się o siebie, na to już macham ręką, ale często swoim zachowaniem mogą też zrobić krzywdę innym.

[_Talitha]

Napisane przez Annaluka

Można Jak widzę durni parkujących na parkingach w poprzek zajmując tym samym trzy miejsca, bo ma taki wypasiony wóz - to jak tu nie krzyknąć? Jak tu się nie wkurzyć i nie zwrócić komuś uwagi? Ja się zawsze odezwę, bo może następnym razem ta osoba się zastanowi i zaparkuje już normalnie...

Albo nagminne zdrowi parkujący na miejscach dla niepełnosprawnych.
Kuźwa, czy ciężko stanąć dwa miejsca dalej i przejść ten kawałek pieszo?

Albo rowerzysta przejeżdżający na pasach z pełnym impetem przed autem, zamiast zejść i przeprowadzić ten rower...


Generalnie ja się nie dziwię, że ludzie są ''kwaśni'' i czasami ktoś na kogoś na ulicy krzyknie. Bo niektórym przydałoby się przywołanie do porządku Większość ludzi woli udawać, że nic nie widzi, niż zwrócić komuś uwagę, że coś robi źle...


A czepianie się o błahostki i głupoty... Czasami ludzie mają gorszy dzień i dlatego obrywa się każdemu kto im podejdzie pod nos Czasami ten ktoś ma na głowie coś mega ważnego, czymś się stresuje, myślami jest gdzieś indziej i potem byle sprawa wydaje mu się warta ''wyzwania'' czy skomentowania.

Generalnie jestem za tym, żeby traktować innych tak jak sami byśmy chcieli być traktowani.

Jasne, że można komuś zwrócić uwagę. Wiem o tym. Tylko można to zrobić uprzejmie.. Bo mi nie chodzi o to że jeśli ktoś coś robi żle to trzeba to przemilczeć i się uśmiechać, ale kurcze, trochę uprzejmości, wyrozumiałości.. mam wrażenie że w niewielu ludziach takie cechy pozostają

Poza tym ja w zasadzie nie mówię o sprawach które faktycznie zawala osoba będąca adresatem krzyków tylko raczej o małych sytuacjach niewspółmiernych w żadnym stopniu do frustracji drugiej strony

Napisane przez TheKey

Hmm... Ile masz lat? Bo takie masz idealistyczne podejście, że aż mi smutno że mnie to już mija...
Generalnie z tego co słyszałam i czytałam - m.in. na wizażu, wątki o emigrantkach - to jest to kwestia naszego polskiego charakteru. Podobno w innych krajach europejskich nie ma tyle chamstwa i nieuprzejmości między ludźmi, wyżywania się, wyładowywania frustracji na obcych. Podobno, nie wiem jak jest w rzeczywistości, ale wieeele razy się spotkałam z tą opinią. Wiele osób po wyjeździe jest mega zaskoczonych, że można być po prostu miłym dla obcych, zamiast traktować ich jak wrogów. No nie wiem, wydaje mi się, że coś w tym jest, bo jednak gdy ludziom żyje się lepiej to i tej frustracji mniej w nich, niż tu u nas w Polsce, gdzie praktycznie na każdym kroku coś jest nie tak. Nawet z tej grupy na Euro nie wyszliśmy. No generalnie mało rzeczy się nam udaje, takie odnoszę wrażenie. I to potęguje takie ogólne wrażenie beznadziejności. Może w tym należy szukać przyczyn.

Jak sobie z tym radzić? Myślę że ta pustelnia to całkiem niezły pomysł Jakby mnie było stać na własną bezludną wyspę to czemu nie?
A tak serio to chyba trzeba po prostu zdać sobie sprawę z tego co się tak naprawdę dzieje - jeśli ktoś się tak zachowuje jak w opisanych przez Ciebie przykładach, to pomyśl sobie, jaka ta osoba musi być w środku nieszczęśliwa, żeby tak postępować? Nie do pozazdroszczenia
Pamiętaj też, że gdy ktoś na Ciebie krzyczy, to nie jesteś adresatką jego złości, tylko obserwatorką jego reakcji. To nie na Ciebie krzyczy, tylko próbuje wykrzyczeć swoją złość na świat i niezadowolenie z życia. No nie jest tak? Warto o tym pamiętać, bo wówczas opada nasze rozżalenie na taką osobę, a w jego miejsce pojawia się współczucie.

22 może rzeczywiście trochę idealistyczne no ale po co się zgadzać na takią marną, przesiąkniętą rozżaleniem kooperację z ludźmi? jak można to zrobić lepiej i czuć się lepiej

i dzięki za pogrubione - nie myślałam nigdy w ten sposób to dobre podejście

[Annaluka]

Powiem tak... Czasami (rzadko) mam takie dni, że po prostu wszystko się wali i krzyczę, warczę, buczę na swoich bliskich. Jestem niemiła dla najbliższych mi osób, na których najbardziej mi zależy. Więc obcych w takim dniu nie ominie mój wisielczy humor Po prostu szczerze trochę mnie wali co ktoś sobie pomyśli - mam ochotę fuknąć na kogoś to to zrobię.

Zgadzam się też z tym, że za granicą jest jakoś inaczej... Mam wrażenie, że ludzie tam żyją w zupełnie inny sposób. Chodzą wiecznie uśmiechnięci, radośni. Idąc ulicami Paryża i mając skopany humor - człowiek mimowolnie się uśmiecha, bo od ludzi bije taka pozytywna energia...

[havana]

Ja uważam, że to, że mamy zły humor nie oznacza, że wszyscy dookoła muszą to odczuć. Oczywiście nie mam nerwów ze stali i czasem irytuję się zbyt szybko/niewspółmiernie do sytuacji, ale nie rozumiem fuczenia na wszystkich dookoła żeby sobie ulżyć. Miałam nieprzyjemność pracować z niezłą zołzą, co nawet nie odpowiada na "cześć", jak ma zły humor (miewa często), a z biegiem dnia jest już tylko gorzej.
Obcym niewychowanym nigdy nie potrafię powiedzieć czegoś do słuchu, na przykład kiedy dosłownie przez dwie sekundy zawahałam się przy wyborze drożdżówki w piekarni o ósmej rano i już zdążyłam usłyszeć "no szybciej, wszyscy się spieszą do roboty!" No to trzeba było wcześniej wstać, albo iść do roboty bez drugiego śniadania
Szczerze mówiąc, to jakiekolwiek przejawy uprzejmości obcych ludzi zawsze wydają mi się czymś niecodziennym, normalką jest na przykład próba stratowania mej wątłej osoby kiedy wychodzę ze sklepu i powinnam mieć pierwszeństwo przed wchodzącymi. Kiedy jakiś mężczyzna ustąpi mi kiedy to on ma pierwszeństwo i jeszcze z uśmiechem przytrzyma ciężkie drzwi, zawsze się zastanawiam o co chodzi, tym bardziej, że nie jestem z tych co zwracają uwagę wyjątkową urodą

[dzustam]

Jestem starsza od Ciebie, ale do dziś mnie to zastanawia, dlaczego ludzie pielęgnują w sobie te złe zachowania, reakcje, emocje. I zatruwają swym jadem innych, którzy wolą się skupić na pozytywnych aspektach życia.

I jeszcze jedno - wiem, że ludzie nie muszą być idealni. Mają swoje problemy, z którymi, jak widać, nie potrafią sobie poradzić, więc muszą wyładowywać frustrację na obcych. Jednakże nie zawsze takie zachowania zasługują na zrozumienie w stylu: to Polska, jak Ci sie nie podoba, to wyjeżdżaj stąd, pogódź się z tym, że tak tu jest, aleś Ty nieodporna/nieodporny na chamstwo, itd.

Moim zdaniem złość na osobę, która zastawiła miejsce dla niepełnosprawnych jest uzasadniona, ale trzeba odróżnić agresję, złość, chamstwo, które skupia się na Bogu ducha winnych osobach, których jedynym przewinieniem jest chwila nieuwagi, zamyślenia...

[madzia0007]

Potwierdzam domysly ze za granica ludzie sa inni. Mieszkam w Holandii i ludzie sa dla siebie o wiele milsi i bardziej pomocni niz w Polsce. Jest to co prawda troche wymuszone, ale ludzie usmiechaja sie do siebie na ulicy, witaja sie z nieznajomymi, zagaduja. W sklepie zawsze mozna uslyszec "milego dnia" czy "milego weekendu". W pracy wszyscy sa dla mnie mili, przelozeni nie zadzieraja nosa i traktuja podwladnych jak rownym sobie, jak ktos sobie nie radzi albo nie rozumie co z czym to podsyla mu sie osobe do pomocy zeby wytlumaczyla i pokazala jeszcze raz co i jak bo problemy najpierw rozwiazuje sie wspolnie zanim podejmie sie drastyczne kroki. W Polsce na pewno byloby od razu darcie pyska przez pracodawce, w najlepszym wypadku wielkie pretensje i widmo utraty pracy, juz tyle przykrosci od nich zaznalam ze nie wyobrazam sobie znow pracowac w Polsce i byc czyims niewolnikiem za grosze.
Mentalnosc mojej babci "nikomu nie pomoge bo jak bede potrzebowala pomocy to i mnie nie pomoga!". Kiedys zobaczyla sasiadow pomagajacych sobie nawzajem w sianokosach "no tak, pomagaja sobie a mnie to nikt nie pomoze". Ona sama oczywiscie nikomu nie pomogla i nie miala zamiaru. I kolko sie zamyka. Traktuj innych tak jak sam chcialbys byc traktowany, dobra jak i zla karma wroci.

[Pani Barokowa]

Napisane przez TheKey

Hmm... Ile masz lat? Bo takie masz idealistyczne podejście, że aż mi smutno że mnie to już mija...

Hehe, wiesz ja jestem młodsza od autorki, a tego idealistycznego podejścia nie mam, więc to raczej od charakteru zależy. Ale fakt, im człowiek młodszy, tym mniej przykrości doświadczył, więc teoretycznie nie powinien mieć takiego negatywnego stosunku do ludzi

A co do tematu, to wiesz ludzie mogą tacy być, i są, bardzo często. Niemili, nieuprzejmi, samolubni... ale też nie każdy, trzeba o tym pamiętać. Wiele osób ma problemy ze swoimi emocjami, może być tak że po prostu cały dzień coś się nie układa, mają zły dzień, wszystko ich denerwuje, i nawet takie małe zdarzenia - jak np to, że ktoś na nich wpadł przez przypadek, wywołują w nich furię i uwalniają całą złość. Budzik rano nie zadzwonił, przez to spóźnili się do pracy/szkoły, szef/nauczyciel jak zwykle się denerwuje no i gdy wracają wreszcie do domu, idąc na przystanek ochlapał ich przejeżdżający obok samochód. I wtedy człowiek jest jak chodząca bomba,albo jak kobieta przed okresem - bez kija nie podchodź Dlatego, kiedy ktoś na nich przez przypadek wpadnie w autobusie, wybuchają.
No i niestety, nam Polakom często się takie dni zdarzają Nie potrafimy się wyluzować, dostrzegać pozytywnych stron życia, marudzimy. Jesteśmy przepełnieni złą energią, którą wyładowujemy na innych, niczemu winnych ludziach.

[MacyRose]

Ja zawsze w takich sytuacjach jestem mega miła i serdecznie się uśmiecham. Tak na przekór. Wtedy zazwyczaj taki złośliwiec wpada w zakłopotanie, jest mu głupio i jąka coś pod nosem A następnym razem pomyśli zanim na kogoś naskoczy. Sprawdziłam na upierdliwej sąsiadce, której przeszkadzało, że codziennie wieczorem rozsuwam łóżko do spania, A ONA TO SŁYSZY! Za 1, 2, 3 ... razem stała jak zamurowana, nie rozumiała dlaczego z całego serca ją przepraszam, przyjaźnie się do niej szczerzę i proponuję pomoc przy zakupach skoro ona na mnie wrzeszczy. Jakiś czas temu spotkała moją mamę w sklepie i powiedziała, że bardzo jej przykro, że się przeprowadziłam, bo byłam najmilszą sąsiadką (to nic, że przez kilka tygodni traktowała mnie jak wroga numer 1).

[Ashaai]

Dlaczego? A no dlatego, że ludzie są zestresowani, przemęczeni, poddenerwowani, nie doceniani, maja dużo problemów na głowie itd.

Oglądałam kiedyś jakiś program- tam właśnie mówili, że Polacy są tacy nerwowi głównie przez ten życiowy pęd, złą sytuację materialną itd. Za granicą ludzie pracują mniej, lżej i dostają lepsze wynagrodzenia. Nie martwią się o 'jutro'.

Mam dni kiedy jestem bardzo życzliwa. Ale są takie, że mogłabym bić wszystkich na ulicy. Bo np: 1) akurat mi się spieszy, potrzebuję coś kupić a pani ekspedientka i klientka przede mną ucinają sobie pogawędkę o wnukach, Tusku i innych takich.
2) bo ludzie nie ogarniają zupełnie ruchu ulicznego zarówno na drodze jak i na chodniku. Chodzą jak święte krowy bez zachowania jakichkolwiek zasad.
3) mpk. Jazda mpk z ludźmi wzbudza we mnie wyjątkową agresję

Mogłabym tak długo wymieniać. Są dni kiedy mam usunięty układ nerwowy i choćby nie wiem co się działo i tak życzliwie uśmiecham się do ludzi. Ale są dni kiedy mały impuls wystarczy abym wybuchła.

U kobiet pewnie też to zależy czy akurat nie mają PMS

[martha330]

Napisane przez Annaluka

Można Jak widzę durni parkujących na parkingach w poprzek zajmując tym samym trzy miejsca, bo ma taki wypasiony wóz - to jak tu nie krzyknąć? Jak tu się nie wkurzyć i nie zwrócić komuś uwagi? Ja się zawsze odezwę, bo może następnym razem ta osoba się zastanowi i zaparkuje już normalnie...

Albo nagminne zdrowi parkujący na miejscach dla niepełnosprawnych.
Kuźwa, czy ciężko stanąć dwa miejsca dalej i przejść ten kawałek pieszo?

Albo rowerzysta przejeżdżający na pasach z pełnym impetem przed autem, zamiast zejść i przeprowadzić ten rower...

niestety, parkowanie na miejscu dla niepelnosprawnych i przejezdzanie rowerem po pasach, choc sama kierowca nie jestem, to denerwuje mnie. tak jakby ludzie nie szanowali innych.
co w tym zlego ze znajdzie sie miejsce nieco dalej, najczesciej od marketu,a nie tuz przy wejsciu? miejsce dla niepelnosprawnych to miejsce specjalnie do tego wyznaczone, szczegolnie przydatne jesli chodzi o niepelnosprawnosc ruchowa. nie rozumiem czemu pelno stuningowanych bmek tam najczesciej stoi. a te chyba nie zawsze naleza do niepelnosprawnych ruchowo
przejezdzanie rowerem po pasach tez mnie denerwuje, co innego gdy trzeba ustapic pierwszenstwa, bo rowerzysta jest na sciezce rowerowej, to ok.

Napisane przez dzustam

Jestem starsza od Ciebie, ale do dziś mnie to zastanawia, dlaczego ludzie pielęgnują w sobie te złe zachowania, reakcje, emocje. I zatruwają swym jadem innych, którzy wolą się skupić na pozytywnych aspektach życia.

I jeszcze jedno - wiem, że ludzie nie muszą być idealni. Mają swoje problemy, z którymi, jak widać, nie potrafią sobie poradzić, więc muszą wyładowywać frustrację na obcych. Jednakże nie zawsze takie zachowania zasługują na zrozumienie w stylu: to Polska, jak Ci sie nie podoba, to wyjeżdżaj stąd, pogódź się z tym, że tak tu jest, aleś Ty nieodporna/nieodporny na chamstwo, itd.

Moim zdaniem złość na osobę, która zastawiła miejsce dla niepełnosprawnych jest uzasadniona, ale trzeba odróżnić agresję, złość, chamstwo, które skupia się na Bogu ducha winnych osobach, których jedynym przewinieniem jest chwila nieuwagi, zamyślenia...

tez sie z tym zgadzam, chamstwo i agresja. tylko po co?

generalnie zastanawiam sie, po co ludzie uprzykrzaja sobie zycie? ale widocznie tak lubia. nie mowie,ze ktos ma gorszy dzien, wszystko sie wali itp. ale np. klienci ( jak u mnie w pracy ) czasem rzuca tekstem,zebym szybciej sie ruszala itp. no ale jak? jak? robotem nie jestem, a i tak sie staram zrobic wszystko jak najlepiej. na to ja zawsze odpowiadam - to milego dnia zycze. i tu nagle... zaskoczenie ze strony klientow/gosci.

[Mileva_]

Powodów może być n niestety, pech chciał że ostatnie parę dni natykałaś się na frustratów w zwiększonej ilości

Zły humor. Pogoda. Kłótnia ze znajomym. Sąsiadka z 3 piętra dostała premię a ja nie. To są wszytko takie drobiazgi rodzące frustrację, frustracja prowadzi do agresji. Coś na zasadzie "mam zły humor, przywalę tej gówniarze drzwiami, a co "

Mnie też spotkało parę takich sytuacji; zwykle olewam bo szkoda mojego czasu, nerwów i strzępienia sobie języka na tępe chamowate babsko Bo podobne starcia miałam chyba wyłącznie z ludźmi starszymi

Wyjątkiem była sytuacja, gdy pani ok. 65 lat szła specjalnie w taki sposób, by mnie potrącić. Kiedy jej się to udało, usłyszałam: "głupia jakaś czy co?!" ja: "SŁUCHAM?" babsztyl, tym razem na pół przejścia podziemnego: "GŁUPIA JESTEŚ CZY CO?!" - no i w tym miejscu - dzień miałam ciężki - zapytałam miłą osobę, czy sama się odpier..., czy mam iść po straż miejską.

Sytuacja o tyle dobijająca, że uświadamia, w jak koszmarnej kondycji psychicznej muszą być tacy ludzie. Idzie stara baba, to nic że teoretycznie ona powinna dawać przykład swoim zachowaniem, i specjalnie robi wolty, by kogoś potrącić. Jezu.

//edit: A, i tak - jestem nieodporna na chamstwo w tym sensie, że nie wezmę go do siebie (na szczęście), ale będę się zastanawiać, jak trzeba mieć nierówno pod kopułą, żeby bezinteresownie się do kogoś przypie*rzać. A jeśli chodzi o zachowanie Polaków - tak, zgadzam się że to niestety nasza domena. Za granicą miałam zupełnie inne doświadczenia. Przyczyn bym się dopatrywała chyba w PRL, kiedy pewna ogłada, kultura, hmm... delikatność - utożsamiane były z wrażą inteligencją

A już argumentacja "jak ci się nie podoba to wypad" i w tym tonie; działa na mnie wybitnie uczuleniowo. Co to za odzywka?

[Olivvek]

Napisane przez Pani Barokowa

Hehe, wiesz ja jestem młodsza od autorki, a tego idealistycznego podejścia nie mam, więc to raczej od charakteru zależy. Ale fakt, im człowiek młodszy, tym mniej przykrości doświadczył, więc teoretycznie nie powinien mieć takiego negatywnego stosunku do ludzi

A co do tematu, to wiesz ludzie mogą tacy być, i są, bardzo często. Niemili, nieuprzejmi, samolubni... ale też nie każdy, trzeba o tym pamiętać. Wiele osób ma problemy ze swoimi emocjami, może być tak że po prostu cały dzień coś się nie układa, mają zły dzień, wszystko ich denerwuje, i nawet takie małe zdarzenia - jak np to, że ktoś na nich wpadł przez przypadek, wywołują w nich furię i uwalniają całą złość. Budzik rano nie zadzwonił, przez to spóźnili się do pracy/szkoły, szef/nauczyciel jak zwykle się denerwuje no i gdy wracają wreszcie do domu, idąc na przystanek ochlapał ich przejeżdżający obok samochód. I wtedy człowiek jest jak chodząca bomba,albo jak kobieta przed okresem - bez kija nie podchodź Dlatego, kiedy ktoś na nich przez przypadek wpadnie w autobusie, wybuchają.
No i niestety, nam Polakom często się takie dni zdarzają Nie potrafimy się wyluzować, dostrzegać pozytywnych stron życia, marudzimy. Jesteśmy przepełnieni złą energią, którą wyładowujemy na innych, niczemu winnych ludziach.

Ogólnie bardzo fajnie napisane tylko ja bym takich ludzi nie usprawiedliwiała, bo skoro mają już taaak parszywy humor, to chyba zwykłe "przepraszam" im ryja jeszcze bardziej nie wykrzywi?
Ja też jestem złośnik, drę tę papę o byle co, ale jak tylko się wykrzyczę to mi głupio i przepraszam. A skoro ja mogę, to reszta też może. Więc zabuczalcy wyładowujący na innych swoje frustracje dostają ode mnie zwykle jeszcze kilka ciepłych słów na pociechę
Nie dam po sobie jeździć, bo ktoś ma gorszy dzień.

[lalalabamba]

Niestety,nie pomoge Ci Autorko,bo sama nie ogarniam pewnych ludzi. I uważam,ze to wcale nie jest kwestia zmęczenia czy jakiejs życiowej frustracji. Pół biedy jeszcze,jesli spotkasz kogos,kto Ci niemiło odburknie itp. Miej nadzieje,ze od takiego "frustrata" nie dostaniesz kamieniem po głowie lub nie zostaniesz zwyzywana od takich i innych bo jedziesz sobie spokojnie poboczem na rowerze. Jest taka miejscowość niedaleko mnie,w ktorej juz kilka razy przydarzyły mi sie takie sytuacje i tak jak lubie jezdzic na rowerze,tak teraz w ogole mi sie nie chce ruszyc z domu,bo i po co? Zeby sie zdenerwować?
Niektórzy ludzie sa po prostu normalni inaczej i niestety nikt ich jeszcze nie zdiagnozował...

[let me]

No niestety, kiedy idę chodnikiem bez wyznaczonego miejsca dla rowerów a ktoś na nim jedzie to jak się nie zdenerwować? Tłum ludzi a ten rowerzysta się pcha i jeszcze syczy i przeklina jak mu ktoś nie zejdzie.. wtedy nie wytrzymuję i mówię, że po chodniku się rowerem nie jeździ, na co słyszę same urwy i że jestem niewychowana. Już nawet uwagi nie można zwrócić, pełno jadu

[lara]

Jak zaśpię rano, nie mogę znaleźć buta a potem spóźnię się na autobus, to też jestem chodzącą bombą zegarową rzadko się zdarza i szybko przechodzi (zresztą nie umiem nawet za bardzo komuś "nagadać"), ale kiedy już jedna rzecz mnie wkurzy, to nic prostszego jak to pociągnąć... A przyczyna jest taka, że będąc w złym nastroju skupiamy się wyłącznie na sobie i mamy w nosie, co ktoś sobie o nas pomyśli albo że możemy mu sprawić przykrość...

[dzustam]

Nie jestem zwolennikiem tłumaczenia matołów, którzy nie potrafią opanować własnych emocji wśród obcych ludzi. Trudno, rodzina niech sobie radzi z gagatkiem . Sama jestem temperamentna, ale bez przesady.

Kiedyś pies zjadł mi ulubionego buta - nie wyobrażam sobie, żebym wyszła w takim stanie poddenerwowania do miasta i szukała w obcych ludziach wentyla moich złych emocji.

Wkurzyło coś kogoś w jego prywatnym (nikogo obcego nieobchodzącym) życiu, to niech ta osoba w swoim prywatnym życiu te negatywne frustracje powyładowuje, niech sobie zbije ze dwa talerze, zje telefon komórkowy. Ale niech nie wyładowuje swoich porażek: w życiu zawodowym, społecznym, w warzywniaku, w windzie, itd.

W tym kraju jest duże przyzwolenie społeczne na takie dziwaczne zachowania, bo znaczna część pielęgnuje w sobie możliwość wyładowania się na obcych ludziach. Niech sobie pielęgnują jak lubią .

[Ashaai]

Napisane przez dzustam

W tym kraju jest duże przyzwolenie społeczne na takie dziwaczne zachowania, bo znaczna część pielęgnuje w sobie możliwość wyładowania się na obcych ludziach. Niech sobie pielęgnują jak lubią .

A moim zdaniem w naszym kraju jest za duże przyzwolenie na głupotę, ułomność i nieporadność życiową

Ja nie jestem raczej osobą, która 'warczy' na wszystkich na ulicy, kiedy ma zły dzień. Ale nie ukrywam, że ludzie bardzo często wzbudzają we mnie irytację. Staram się robić dobrą minę do złej gry, policzyć do 10 i jakoś funkcjonować dalej ale z chęcią bym nie raz urządziła dym - gdybym wiedziała, że to pomoże. Ale nie pomoże, więc szkoda nerw.

Takich sytuacji jest mnóstwo. Brak kultury jazdy na drodze, blokowanie ulicy lub wpychanie się rowerem między przechodniów, nie uszanowanie czyjegoś czasu itd. Czyli krótko mówiąc brak myślenia.
No i nie mówcie mi, że człowiek nie ma prawa się zdenerwować kiedy stojąc w autobusie jest taranowany razem z kilkoma innymi osobami przez panienkę, która zamiast trzymać się poręczy przy ruszaniu szuka błyszczyka w torebce albo chłopaka wpadającego w ludzi, który w wieku ponad 20 lat jeszcze nie wie, że aby utrzymać się z miejscu podczas ruszania z przystanku trzeba załapać się czegoś zamiast pisać smsa

[dzustam]

Napisane przez Ashaai

Takich sytuacji jest mnóstwo. Brak kultury jazdy na drodze, blokowanie ulicy lub wpychanie się rowerem między przechodniów, nie uszanowanie czyjegoś czasu itd. Czyli krótko mówiąc brak myślenia.
No i nie mówcie mi, że człowiek nie ma prawa się zdenerwować kiedy stojąc w autobusie jest taranowany razem z kilkoma innymi osobami przez panienkę, która zamiast trzymać się poręczy przy ruszaniu szuka błyszczyka w torebce albo chłopaka wpadającego w ludzi, który w wieku ponad 20 lat jeszcze nie wie, że aby utrzymać się z miejscu podczas ruszania z przystanku trzeba załapać się czegoś zamiast pisać smsa

To są rzeczy, za które wcale nie musimy przepraszać, możesz sobie nie życzyć ponoszenia konsekwencji za głupotę innych.

Mnie samą też irytują powyższe sytuacje. W mniejszym lub większym stopniu. Jednakże nie znoszę popędzania ludzi, okraszonego chamskimi odzywkami, agresji wyładowywanej na Bogu ducha winnych osobach. Krzyków niewspółmiernych do przewinień.

Nie wyobrażam sobie, żeby na panienkę z błyszczykiem wyskoczyć z darciem japy, żeby ją obrażać. Przecież może się okazać, że ona sądziła, że dużo więcej czasu zajmie kierowcy np. sprzedawanie biletu, włączenie się do ruchu, może nawet pierwszy raz zachowała się tak nieroztropnie ... Niezadowolona masz prawo być, masz nawet prawo zwrócić jej uwagę. Jednakże robienie scen, chamskie odzywki, szukanie zwady, wylewanie jadu - to byłaby przesada.

[devojcica]

Napisane przez TheKey

Pamiętaj też, że gdy ktoś na Ciebie krzyczy, to nie jesteś adresatką jego złości, tylko obserwatorką jego reakcji. To nie na Ciebie krzyczy, tylko próbuje wykrzyczeć swoją złość na świat i niezadowolenie z życia. No nie jest tak? Warto o tym pamiętać, bo wówczas opada nasze rozżalenie na taką osobę, a w jego miejsce pojawia się współczucie.

Wezmę to sobie do serca bo jestem bardzo wrażliwa i czasami brakuje mi właśnie takiego nastawienia.
Dziękuję

[JustShe]

Ot Polacy..
miałam okazję pracować z ludzmi, póki dostawali czego chcieli - ok, coś się nie zgadzało Z ICH winy - OPR dostawałam ja, wyzwiska obelgi o jakich wcześniej nie słyszałam. Cały ten naród jest złośliwy, chamski, niemiły, a inaczej jest tylko wtedy gdy czegoś chcą. I zdania nie zmienię.

[magica]

Ja z racji swojej niepunktualności bardzo często mam takie złe humory-głównie rano w drodze na zajecia. Obrywa się wtedy głównie rodzince. Czasem jak wychodzę na ulicę to jeszcze cos do siebie burknę pod nosem. Potem jazda tramwajem-koszmar. Każdy człowiek mnie drazni, to , ze ktoś na mnie głupio spojrzy, to, ze ktos gada o pierdołach przez telefon, keidy ja chcę mieć swięty spokój. Nigdy jednak nie powiedziałam nikomu obcemu nic chamskiego. Zazwyczaj po prostu mam jakieś humorzaste myśli. Po tej porannej jezdzie kiedy juz wchodzę do budynku uczelni jestem uspokojona. I żeby nie było-staram sie walczyć z tym, bo mimo, że nikomu oprócz rodziny sie nie obrywa to ja sie zle czuję z tym, że przez moje spoznialstwo i nieogarnięcie myślę automatycznie zle o innych. Oczywiście jest też peeełno takich dni kiedy mimo przeciwnosci mam doskonały humor i nieba bym uchyliła każdemu.
Ogólnie nie lubię takich ludzkich zachowań, zwłaszcza skwaszonych ludzi dorosłych, ale jak obserwuję powoli samą siebie dochodzę do wniosku, że mi niewiele brakuje. Stres, zaganianie, brak czasu, żeby odpocząć i się wyciszyć-czynią nas złośliwymi , często agresywnymi osobnikami. Bardzo się boję, że i mnie to czeka, dlatego póki nie jest za pozno staram sie z tym walczyć.

[Tilluviel]

Kiedyś się zastanawiałam czemu akurat u nas ludzie są tacy kwaśni i czasami, jak same tu opisujecie, chamscy.
Może jest to kwestia poziomu życia? Nie wiem, to tylko jedna z wielu teorii, może po prostu jesteśmy tacy z natury, lubimy celebrować negatywne emocje, co widać w naszych mediach.

Wielu polaków ma problemy - brak pracy i małe zarobki to chyba największy. Z braku pieniędzy wynikają inne trudności życiowe, wielu ludzi nie stać na wakacje, na odpoczynek. Kiedy ja ostatnio byłam na wakacjach? Chyba dwa lata temu.

Wkurza nas wszystko, od służby zdrowia po kolegów i koleżanki z pracy... i niektórzy dają temu upust na ulicy.

Może macie inne teorie, jak pisałam to tylko jedna z wielu.

[kobietasukcesu]

Napisane przez Annaluka

Można Jak widzę durni parkujących na parkingach w poprzek zajmując tym samym trzy miejsca, bo ma taki wypasiony wóz - to jak tu nie krzyknąć? Jak tu się nie wkurzyć i nie zwrócić komuś uwagi? Ja się zawsze odezwę, bo może następnym razem ta osoba się zastanowi i zaparkuje już normalnie...
.

Znowu jak się ma szerokiego suva czy coś też bywa problem z parkowaniem, bo owszem człowiek się zmieści w swoim miejscu, ale jak ktoś obok źle stanie to już można do auta nie wsiąść
A otwieranie drzwi tak, żeby kogoś innego drzwi obić to też standard, bo po co otworzyć na tyle, żeby wyjść jak można otworzyć z całym impetem.

Najlepsze są do parkowania na podziemnych pojedyncze miejsca pomiędzy słupkami, na szczęście się takie zdarzają.

---------- Dopisano o 17:13 ---------- Poprzedni post napisano o 17:09 ----------

Napisane przez TheKey

Hmm... Ile masz lat? Bo takie masz idealistyczne podejście, że aż mi smutno że mnie to już mija...
Generalnie z tego co słyszałam i czytałam - m.in. na wizażu, wątki o emigrantkach - to jest to kwestia naszego polskiego charakteru. Podobno w innych krajach europejskich nie ma tyle chamstwa i nieuprzejmości między ludźmi, wyżywania się, wyładowywania frustracji na obcych. Podobno, nie wiem jak jest w rzeczywistości, ale wieeele razy się spotkałam z tą opinią. Wiele osób po wyjeździe jest mega zaskoczonych, że można być po prostu miłym dla obcych, zamiast traktować ich jak wrogów. No nie wiem, wydaje mi się, że coś w tym jest, bo jednak gdy ludziom żyje się lepiej to i tej frustracji mniej w nich, niż tu u nas w Polsce, gdzie praktycznie na każdym kroku coś jest nie tak. Nawet z tej grupy na Euro nie wyszliśmy. No generalnie mało rzeczy się nam udaje, takie odnoszę wrażenie. I to potęguje takie ogólne wrażenie beznadziejności. Może w tym należy szukać przyczyn.

.

może mają w innycyh krajach lepsze warunki życiowe albo coś, albo ich stać na dobre środki uspokające

Bo to się tak z człowieka na człowieka przenosi- kogoś wkurzy urząd, że nic w nim nie załatwi, przeniesie to na żonę-nauczycielkę np- ona da popalić jakiemuś uczniowi, teń uczeń słabszemu koledze z klasy itd itd

[magica]

Ludzie np. we Włoszech czy Hiszpanii są zupełnie inni, mimo, że bieda tez im w okna zagląda. Ale...mają siestę mogą w tym czasie sie zrelaksowac od nie zawsze ciekawej czy przyjemnej pracy. Poza tym pogoda jest duzo lepsza-wiele słońca=więcej radości. Podejście do życia jest inne-większy luz. Spóznię się na spotkanie-nic sie nie stanie, pewnie ta druga osoba spozni się jeszcze bardziej

[marza_mr]

Napisane przez Annaluka

Powiem tak... Czasami (rzadko) mam takie dni, że po prostu wszystko się wali i krzyczę, warczę, buczę na swoich bliskich. Jestem niemiła dla najbliższych mi osób, na których najbardziej mi zależy. Więc obcych w takim dniu nie ominie mój wisielczy humor Po prostu szczerze trochę mnie wali co ktoś sobie pomyśli - mam ochotę fuknąć na kogoś to to zrobię.

Zgadzam się też z tym, że za granicą jest jakoś inaczej... Mam wrażenie, że ludzie tam żyją w zupełnie inny sposób. Chodzą wiecznie uśmiechnięci, radośni. Idąc ulicami Paryża i mając skopany humor - człowiek mimowolnie się uśmiecha, bo od ludzi bije taka pozytywna energia...

Bo żyje im się zdecydowanie łatwiej i zarabiają kilka razy więcej niż osoba wykonująca taki sam zawód w Polsce. Odpada więc kilka ważnych powodów do frustracji.
I tam też niestety zdarzają się niemiłe sytuacje i chamskie zachowania. czasami nie ogarniam tego zachwytu zagranicą i mam wrażenie, że niektórzy albo się zagalopowali, albo nie chcą widzieć ze tam też nie jest idealnie. Pewnie pod niektórymi (wieloma) względami lepiej, ale nie jest to raj bez wad.

[dr_ka]

Napisane przez marza_mr

Bo żyje im się zdecydowanie łatwiej i zarabiają kilka razy więcej niż osoba wykonująca taki sam zawód w Polsce.

Tia.. Nie upatruj przyczyny chamstwa części rodaków w niskich zarobkach, przecież to brzmi absurdalnie. Znam wiele osób o niewysokich dochodach, które emanują radością i są wyjątkowo przyjazne dla bliźnich Raczej obserwuję inną prawidłowość (oczywiście sa wyjątki)- ludzie wykształceni raczej potrafią nie uzewnętrzniać złych emocji, natomiast tacy, którym do szkoły było nie po drodze- wybuchają i wyżywają się na innych.
Najbardziej rozbrajają mnie starsze pańcie, które uzurpują sobie prawo do decydowania kto ma siedzieć w komunikacji miejskiej, a kto ma stać. Ostatnio fuknęła do mnie jedna, że mogłam ustąpić miejsca jakiejś innej zdrowo wyglądającej babinie (dodam, że jestem w zaawansowanej ciaży). Na codzień jestem przyjazna starszym ludziom, ale moja cierpliwość ma pewne granice. Pani usłyszała dosadną, acz kulturalną ripostę i ze zmieszaną miną wysiadła z tramwaju.
Ale wiecie co, to zależy od dnia- czasami obcy ludzie sa dla mnie tak przyjaźni, zagadują, uśmiechają się, że myślę sobie- WTF ? Z kolei innego dnia spotykam mur wściekłości i zaciętych min, no nie wiem od czego to zależy.. Może od ciśnienia?

[marza_mr]

Napisane przez dr_ka

Tia.. Nie upatruj przyczyny chamstwa części rodaków w niskich zarobkach, przecież to brzmi absurdalnie. Znam wiele osób o niewysokich dochodach, które emanują radością i są wyjątkowo przyjazne dla bliźnich Raczej obserwuję inną prawidłowość (oczywiście sa wyjątki)- ludzie wykształceni raczej potrafią nie uzewnętrzniać złych emocji, natomiast tacy, którym do szkoły było nie po drodze- wybuchają i wyżywają się na innych.
Najbardziej rozbrajają mnie starsze pańcie, które uzurpują sobie prawo do decydowania kto ma siedzieć w komunikacji miejskiej, a kto ma stać. Ostatnio fuknęła do mnie jedna, że mogłam ustąpić miejsca jakiejś innej zdrowo wyglądającej babinie (dodam, że jestem w zaawansowanej ciaży). Na codzień jestem przyjazna starszym ludziom, ale moja cierpliwość ma pewne granice. Pani usłyszała dosadną, acz kulturalną ripostę i ze zmieszaną miną wysiadła z tramwaju.
Ale wiecie co, to zależy od dnia- czasami obcy ludzie sa dla mnie tak przyjaźni, zagadują, uśmiechają się, że myślę sobie- WTF ? Z kolei innego dnia spotykam mur wściekłości i zaciętych min, no nie wiem od czego to zależy.. Może od ciśnienia?

A gdzie ja to napisałam??? Odnosiłam się do fragmentu, że zagranicą ludzie są pogodni i uśmiechnięci. I napisałam, ze tacy są bo żyje im się łatwiej, a nie że Polacy są chamscy bo za mało zarabiają. Lekka nadinterpretacja y Twojej strony...