Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią cz. 5.

[Duszaniola]

Napisane przez visionAM

Mnie dziwią ludzie kupujący drogie aparaty fotograficzne i nie potrafiące ich obsłużyć. Byłam w ZOO, w pawilonie z gadami była kobieta z legwanem, można było go pogłaskać albo wziąć na ręce i zrobić sobie zdjęcie. Podeszły dwie kobiety tak na oko 30 lat, obie z wypasionymi lustrzankami cyfrowymi. Pani z legwanem prosi o robienie zdjęć bez lampy błyskowej. Reakcja kobiet a aparatami:
pani 1: u mnie się NIE DA wyłączyć lampy (i zerka zaskoczona na aparat)
pani 2: lampa błyskowa? a gdzie to? a jak to się robi?

ręce mi opadły

Mnie w ogóle rozwala kupowanie lustrzanek i robienie zdjęć na auto wiecznie I zerowa wiedza o przysłonach, czasie naświetlania itd.

[ciri15]

Napisane przez visionAM

Mnie w ogóle dziwi pytanie małych dzieci o rózne rzeczy, tak jakby one wiedziały o co chodzi Często się spotykam z tym, że rodzic pyta dziecko w wózku, takie do 2-3 lat na przykład o:
- jaki chcesz kolor bluzeczki?
- zjesz ryż czy frytki?
- wypijesz sok bananowy czy pomarańczowy?
A po tym dziecku wyraźnie widać, że jest mu obojętne w jaką bluzkę zostanie ubrane i czy napije się soku z bananów czy nie. Zresztą zazwyczaj dzieci nie są w stanie odpowiedzieć na takie pytania, bo nie wiedzą o co chodzi - są za małe żeby zrozumieć.

3- latek już jest w stanie odpowiedzieć na takie pytania i nie zawsze jest mu to obojętne.

---------- Dopisano o 18:53 ---------- Poprzedni post napisano o 18:42 ----------

Napisane przez visionAM

Dziecko biega zajęte zabawą, mam biega za nim i pyta
mama: jesteś głodna?
dziecko: tak
mama: to co chcesz zjeść skarbie?
dziecko: tak
mama: to będziesz jeść teraz czy później?
dziecko: nie
I zajmuje się swoją zabawą, bo tak na prawdę nie wie nawet o co mama się je pytała. O takich sytuacjach mówię. One mnie dziwię
Bardziej chodziło mi o różne kuriozalne sytuacje, w których ewidentnie było widać, że dziecko nie wie o co się go rodzic pyta i ma to głęboko w poważaniu

Bardziej mnie dziwi takie wciskanie jedzenia dziecku, kiedy widać że ono wcale o tym nie myśli. Albo jak mówi, że nie chce.
Ale z drugiej strony dostałabym szału, gdyby moje dziecko zachowywało się jak mój chrześniak. Zje 5 łyżek zupy i oddaje mamie. Idzie się bawić i po pięciu minutach wraca, by dojeść zupę.

---------- Dopisano o 19:01 ---------- Poprzedni post napisano o 18:53 ----------

Napisane przez TheKey

Nie, ten pomysł z ekskluzywnym więzieniem był już wcześniej To taki eksperyment ma być. Dziwię się, że lubią tak trwonić pieniądze, no ale może mają za dużo Ale bardziej dziwi mnie, że porządnych obywateli to nie oburza. Inna mentalność społeczeństwa jednak.

Mają sporo. U nich jest bardzo socjalny system i tak jak powiedziałaś: inna mentalność. Oni jako społeczeństwo biorą to na siebie, zastanawiają się jaka była przyczyna, co zrobili źle... Swoją drogą znam kryminologów, którzy uważają go za najlepszy system więziennictwa na świecie.

---------- Dopisano o 19:13 ---------- Poprzedni post napisano o 19:01 ----------

Napisane przez pannaleksandra

Właśnie, może ktoś, kto się orientuje w temacie, mógłby mi wytłumaczyć, bo nie potrafię zrozumieć, o co chodzi z tym JP- a konkretnie z jakiego powodu młodzież się tak buntuje przeciwko policji? Mi ostatnio ręce opadły, jak koleżanka opowiadała mi, że jej siostra zrezygnowała z wymarzonego licem policyjnego, bo..."co koledzy i koleżanki powiedzą".

Pamiętam, że to chyba się zaczęło z 8-7 lat temu, były jakieś sytuacje, że policjanci nadużywali swoich praw, zabierali na komendę nastolatków za nic, straszyli ich, używali przemocy, wyzywali dziewczyny...

---------- Dopisano o 19:34 ---------- Poprzedni post napisano o 19:13 ----------

Napisane przez _Tinkerbell

Może to dziwne, ale mnie wczoraj zdziwiła koleżanka na jej 18. Co jej ktoś przyniósł prezent, to siadała i go odpakowywała przy wszystkich gościach, i pokazywała co dostała. Na wszystkich imprezach, na jakich byłam, jeśli się wręczało prezenty, to ludzie je odstawiali, i po imprezie odpakowywali. Pierwszy raz się spotkałam z takim zachowaniem, wydaje mi się, że to było dość nietaktowne, bo ja dałam jej kartkę ze stówką w środku, i ona wyjęła z koperty, otworzyła i "ooo, dostałam stówę!"

Prezenty rzeczowe odpakowuje się przy gościach, kopert się absolutnie nie otwiera.

[visionAM]

A mnie dziwi dawanie na 18nastkę koleżance 100zł w kopercie...

[Kadin_]

Napisane przez _Tinkerbell

Może to dziwne, ale mnie wczoraj zdziwiła koleżanka na jej 18. Co jej ktoś przyniósł prezent, to siadała i go odpakowywała przy wszystkich gościach, i pokazywała co dostała. Na wszystkich imprezach, na jakich byłam, jeśli się wręczało prezenty, to ludzie je odstawiali, i po imprezie odpakowywali. Pierwszy raz się spotkałam z takim zachowaniem, wydaje mi się, że to było dość nietaktowne, bo ja dałam jej kartkę ze stówką w środku, i ona wyjęła z koperty, otworzyła i "ooo, dostałam stówę!"

Dobre wychowanie mówi, że prezent odpakowuje się przy osobie od której go dostaliśmy

Napisane przez visionAM

A mnie dziwi dawanie na 18nastkę koleżance 100zł w kopercie...

Czemu ? Ja też bym wolała dać komuś 100 zł niż kupować byle pierdołe.

[Duszaniola]

Mnie jeszcze dziwią czasem przepisy. W sensie np. słyszę nazwę spaghetti a'la carbonara (akurat oglądam "mistrz kuchni"), więc myślę, że to jakieś takie super danie, czytam przepis, a to po prostu makaron z boczkiem, jajkiem i śmietaną. I mam tak z masą przepisów brzmiących niepolsko że myślę, że to nie wiadomo jak cudowne, a tu takie zaskoczenie

[lagerfeldised]

Napisane przez visionAM

Mnie dziwią ludzie kupujący drogie aparaty fotograficzne i nie potrafiące ich obsłużyć. Byłam w ZOO, w pawilonie z gadami była kobieta z legwanem, można było go pogłaskać albo wziąć na ręce i zrobić sobie zdjęcie. Podeszły dwie kobiety tak na oko 30 lat, obie z wypasionymi lustrzankami cyfrowymi. Pani z legwanem prosi o robienie zdjęć bez lampy błyskowej. Reakcja kobiet a aparatami:
pani 1: u mnie się NIE DA wyłączyć lampy (i zerka zaskoczona na aparat)
pani 2: lampa błyskowa? a gdzie to? a jak to się robi?

ręce mi opadły

Napisane przez Duszaniola

Mnie w ogóle rozwala kupowanie lustrzanek i robienie zdjęć na auto wiecznie I zerowa wiedza o przysłonach, czasie naświetlania itd.

Często słyszę coś takiego, zwłaszcza od ludzi, którzy jako-tako ogarniają tryb manualny itd., ale w sumie nie wiem dlaczego to tak dziwi. Lustrzanka robi lepsze zdjęcia na automacie niż większość kompaktów, więc jeżeli kogoś stać na taki gadżet, to dlaczego nie? Z instrukcji można się dowiedzieć jak zrobić zdjęcie i już, nie trzeba być fotografem ani amatorem, ani tym bardziej profesjonalistą. Jak to mówią "od przybytku głowa nie boli"

Napisane przez visionAM

A mnie dziwi dawanie na 18nastkę koleżance 100zł w kopercie...

Mnie też, ale to chyba kwestia zwyczajów panujących w danym kręgu. Moja koleżanki chyba by padły gdybym im podarowała kopertę, ja pewnie też, mimo tego iż oczywiście kasa się bardziej przyda niż ewentualnie nietrafiony podarunek, to jednak tak u nas jest. Kasa tylko od rodziny.

[Duszaniola]

Napisane przez lagerfeldised

Często słyszę coś takiego, zwłaszcza od ludzi, którzy jako-tako ogarniają tryb manualny itd., ale w sumie nie wiem dlaczego to tak dziwi. Lustrzanka robi lepsze zdjęcia na automacie niż większość kompaktów, więc jeżeli kogoś stać na taki gadżet, to dlaczego nie? Z instrukcji można się dowiedzieć jak zrobić zdjęcie i już, nie trzeba być fotografem ani amatorem, ani tym bardziej profesjonalistą. Jak to mówią "od przybytku głowa nie boli"

Ja się dziwię, że im się chce to targać, skoro i tak nie wykorzystują możliwości. Bo lustrzanka jest duża, mało poręczna, a skoro ktoś nie ma zamiaru się rozwijać w tym kierunku, wywoływać zdjęć w RAW-ie i robi zdjęcia typowo pamiątkowe to nie wyłuska z niej niczego porządnego. Jak siedziałam na forach fotograficznych to widziałam nieraz dużo lepsze zdjęcia z kompaktów/hybryd niż ze zdjęć robionych na auto lustrzanką przez osoby które się nie znają.

[Fela Von Helvete]

Napisane przez lagerfeldised

Często słyszę coś takiego, zwłaszcza od ludzi, którzy jako-tako ogarniają tryb manualny itd., ale w sumie nie wiem dlaczego to tak dziwi. Lustrzanka robi lepsze zdjęcia na automacie niż większość kompaktów, więc jeżeli kogoś stać na taki gadżet, to dlaczego nie? Z instrukcji można się dowiedzieć jak zrobić zdjęcie i już, nie trzeba być fotografem ani amatorem, ani tym bardziej profesjonalistą. Jak to mówią "od przybytku głowa nie boli"

Mnie tam wisi kto jak wykorzystuje aparat, ale śmieszą mnie sytuacje jak np. laska aspiruje na fotografa koncertowego, a robi zdjęcia przytrzymując palcem wbudowaną lampę żeby jej się nie otwierała

Z drugiej strony tak samo mnie dziwi robienie na siłę wszystkiego zawsze i wszędzie na manualu, skoro są tryby półautomatyczne i korekta ekspozycji

[jelonek1985]

Nie pamiętam czy kiedyś już się na tym wątku wypowiadałam czy nie ale mam go z subskrypcjach i całym czas jestem na bieżąco

Niewiele rzeczy mnie szokuje czy w ludziach dziwi ale pewna sprawa nie daje mi spokoju i musze się wyżalić.

Dziwi mnie i szokuje postawa mojej siostry. Ma 34 lata, męża, dwójkę dzieci i cały czas jest na garnuszku mamusi. Przez wiele lat patrzyłam na to i zagryzałam zęby ale po tym co ostatnio usłyszałam, aż się we mnie zagotowało.
Siostra pracowała +/- od 19 roku życia. Chciała kupić auto, rodzice dołożyli jej 90% potrzebnej kwoty. Wzięli kredyt, do którego siostra miała się dokładać. Nie dołożyła ani złotówki. Zaszła w ciąże, mama wyremontowała jej część domu, by miała gdzie mieszkać z chłopakiem i mającym przyjść na świat dzieckiem. Zaszła w drugą ciążę, co powiedzą ludzie, przecież tyle lat bez ślubu żyją, no to dała na ślub. Już cztery miesiące po narodzinach dziecka, ochrzcić trzeba, to dała na chrzciny. Jakby tego było mało, jeszcze jest brat, który też ciągnie od mamy, jakby jakąś dojną krową była czy studnią bez dna. Chłop 28 lat a ani złotówki na jedzenie czy rachunki się nie dokłada. Siostra też za rachunki nie płaci, bo jeden dom, wspólne liczniki, mamusia za wszystko płaci, bo przecież im tak ciężko a ona póki może to im pomoże. I tak im pomaga już dobre kilka lat.

Bywam w Polsce średnio 3 razy w roku i podczas każdego urlopu słucham od mamy jak to jej ciężko, że wszystko coraz droższe, że ledwo idzie koniec z końcem związać, to mnie krew zalewa.
Moją czarę goryczy przelało jeszcze to, że jak jej powiedziałam, że mnie nie pomagają i żyję, że siostra z bratem też by sobie poradzili, to usłyszałam, że pomaga się tym dzieciom, które sobie nie radzą. To przepraszam, że jestem zaradna i nie potrafię tak jak siostra każdego miesiąca przychodzić do mamusi pożyczać pieniążki (których i tak siostra nigdy nie oddaje) i płakać jak to mi źle i jak niedobrze.

Na wszystko musiałam zapracować sama. Zarabiałam w Polsce marne grosze a mimo to odkładałam na książeczkę oszczędnościową i jeszcze dawałam mamie "na życie". Jak tylko zaczęłam zarabiać praktycznie rodzice mięli mnie z głowy, bo nigdy ani złotówki od nich nie wyciągnęłam a poszłam do pracy w wieku 18 lat. Nic nie dostałam podane na tacy i może dlatego tak mnie to bardzo irytuje i boli, że ktoś potrafi tak bardzo wykorzystywać rodziców.

Poprawcie mnie, jeżeli nie mam racji, wyolbrzymiam a moja frustracja jest nieuzasadniona. Musiałam to w końcu z siebie wyrzucić.

[Melanchton]

Napisane przez jelonek1985

Nie pamiętam czy kiedyś już się na tym wątku wypowiadałam czy nie ale mam go z subskrypcjach i całym czas jestem na bieżąco

Niewiele rzeczy mnie szokuje czy w ludziach dziwi ale pewna sprawa nie daje mi spokoju i musze się wyżalić.

Dziwi mnie i szokuje postawa mojej siostry. Ma 34 lata, męża, dwójkę dzieci i cały czas jest na garnuszku mamusi. Przez wiele lat patrzyłam na to i zagryzałam zęby ale po tym co ostatnio usłyszałam, aż się we mnie zagotowało.
Siostra pracowała +/- od 19 roku życia. Chciała kupić auto, rodzice dołożyli jej 90% potrzebnej kwoty. Wzięli kredyt, do którego siostra miała się dokładać. Nie dołożyła ani złotówki. Zaszła w ciąże, mama wyremontowała jej część domu, by miała gdzie mieszkać z chłopakiem i mającym przyjść na świat dzieckiem. Zaszła w drugą ciążę, co powiedzą ludzie, przecież tyle lat bez ślubu żyją, no to dała na ślub. Już cztery miesiące po narodzinach dziecka, ochrzcić trzeba, to dała na chrzciny. Jakby tego było mało, jeszcze jest brat, który też ciągnie od mamy, jakby jakąś dojną krową była czy studnią bez dna. Chłop 28 lat a ani złotówki na jedzenie czy rachunki się nie dokłada. Siostra też za rachunki nie płaci, bo jeden dom, wspólne liczniki, mamusia za wszystko płaci, bo przecież im tak ciężko a ona póki może to im pomoże. I tak im pomaga już dobre kilka lat.

Bywam w Polsce średnio 3 razy w roku i podczas każdego urlopu słucham od mamy jak to jej ciężko, że wszystko coraz droższe, że ledwo idzie koniec z końcem związać, to mnie krew zalewa.
Moją czarę goryczy przelało jeszcze to, że jak jej powiedziałam, że mnie nie pomagają i żyję, że siostra z bratem też by sobie poradzili, to usłyszałam, że pomaga się tym dzieciom, które sobie nie radzą. To przepraszam, że jestem zaradna i nie potrafię tak jak siostra każdego miesiąca przychodzić do mamusi pożyczać pieniążki (których i tak siostra nigdy nie oddaje) i płakać jak to mi źle i jak niedobrze.

Na wszystko musiałam zapracować sama. Zarabiałam w Polsce marne grosze a mimo to odkładałam na książeczkę oszczędnościową i jeszcze dawałam mamie "na życie". Jak tylko zaczęłam zarabiać praktycznie rodzice mięli mnie z głowy, bo nigdy ani złotówki od nich nie wyciągnęłam a poszłam do pracy w wieku 18 lat. Nic nie dostałam podane na tacy i może dlatego tak mnie to bardzo irytuje i boli, że ktoś potrafi tak bardzo wykorzystywać rodziców.

Poprawcie mnie, jeżeli nie mam racji, wyolbrzymiam a moja frustracja jest nieuzasadniona. Musiałam to w końcu z siebie wyrzucić.

Smutne... jeśli Cię to pocieszy to nie jesteś jedyna. Mój facet ma podobną sytuację ze swoim bratem. Oboje są pod trzydziestkę, mój facet od 10 lat nie mieszka w domu, od siedmiu nie wziął od rodziców ani grosza. Rodzice nigdy nie zapytali, czy mu w czymś nie pomóc.
Robiliśmy niedawno grubszy remont i nikt się tym nawet nie zainteresował, mimo, że to żadna tajemnica. A brat... niewiele młodszy, trzeci raz zaczął zaocznie kolejne studia, robotę ma kiepską (choć przy tym chyba nieźle płatną), pomieszkuje w domu, kasy wprawdzie chyba od rodziców nie ciągnie, ale sprawili mu samochód i laptopa. A mojego faceta nawet nie zapytali czy ma gdzie spać, kiedy wylewaliśmy podłogi. Ot, życie.

[--Olka--]

Napisane przez lagerfeldised

przy tak długich wyrokach jest bardzo mała szansa na powrót do społeczeństwa, a osoby tak długo przebywające w więzieniu nie są podatne na resocjalizację.

Napisane przez ciri15

U nich jest bardzo socjalny system i tak jak powiedziałaś: inna mentalność. Oni jako społeczeństwo biorą to na siebie, zastanawiają się jaka była przyczyna, co zrobili źle... Swoją drogą znam kryminologów, którzy uważają go za najlepszy system więziennictwa na świecie

Po prostu jest to system nastawiony na resocjalizację i wiarę w "naprostowanie" każdego zbrodniarza. Jeszcze do niedawna uznawany zresztą za przełomowy, obecnie nastąpił odwrót w kierunku zwiększenia represyjności, porzucono ideę wychowawczą skazanego jako najistotniejszą, ze względu na niewielką skuteczność (różnie to wygląda w zależności od państwa, piszę ogólnie).
Szalenie zastanawia mnie kwestia tego czy po odbyciu długoterminowej kary pozbawienia wolności możliwy jest powrót do społeczeństwa, a właściwie raczej czy taki skazany będzie w stanie żyć na wolności (bo że społeczeństwo będzie nastawione negatywnie, to rzecz oczywista). Miałam przyjemność uczestniczenia w zajęciach z osobami odbywającymi kary 25 lat i dożywotniego pozbawienia wolności (jasne, że były to wyselekcjonowane jednostki) i zachowywały się całkiem normalnie, że tak powiem. Ale oczywiście zweryfikuje to dopiero wyjście na wolność. Słowem - bardzo ciekawe zagadnienie, ale nie będę go dalej tutaj męczyć.

Napisane przez ciri15

Prezenty rzeczowe odpakowuje się przy gościach, kopert się absolutnie nie otwiera.

Też tak sądzę.

[jelonek1985]

Napisane przez Melanchton

Smutne... jeśli Cię to pocieszy to nie jesteś jedyna. Mój facet ma podobną sytuację ze swoim bratem. Oboje są pod trzydziestkę, mój facet od 10 lat nie mieszka w domu, od siedmiu nie wziął od rodziców ani grosza. Rodzice nigdy nie zapytali, czy mu w czymś nie pomóc.
Robiliśmy niedawno grubszy remont i nikt się tym nawet nie zainteresował, mimo, że to żadna tajemnica. A brat... niewiele młodszy, trzeci raz zaczął zaocznie kolejne studia, robotę ma kiepską (choć przy tym chyba nieźle płatną), pomieszkuje w domu, kasy wprawdzie chyba od rodziców nie ciągnie, ale sprawili mu samochód i laptopa. A mojego faceta nawet nie zapytali czy ma gdzie spać, kiedy wylewaliśmy podłogi. Ot, życie.

My z mężem budujemy dom. Sami. Bez niczyjej pomocy. Ani złotówki nie dostaliśmy i nawet byśmy nie wzięli. Nie wyobrażam sobie sytuacji, kiedy patrzę jak rodzice się zapożyczają, bo trzeba mi pomóc. Przecież pozostałym dzieciom tyle już pomogli.
Ale jak widać dla innych to nie problem wyciągnąć łapę i patrzeć jak rodzice męczą się ze spłatą. Jak dają - trzeba brać.

[--Olka--]

Napisane przez jelonek1985

Bywam w Polsce średnio 3 razy w roku i podczas każdego urlopu słucham od mamy jak to jej ciężko, że wszystko coraz droższe, że ledwo idzie koniec z końcem związać, to mnie krew zalewa.

Straszne jest to co piszesz. Niestety bardzo często do tego dochodzi, dlatego osobiście uważam, że rodzice (ogólnie, wszyscy rodzice świata) nie powinni się patyczkować, tylko już na samym początku "kopnąć dziecko w tyłek", a nie - na własne życzenie wyhodowali sobie darmozjada. I zapewne ta sytuacja nigdy się nie zmieni.

[IzzieSt]

Mnie dzisiaj zdziwiła sytuacja u mojej koleżanki w domu. Nocowałam u niej i rano robiła kanapki. Nie wiem jak jest u innych, ale u mnie chleba nie kładzie się bezpośrednio na blacie, tylko na desce/talerzu. Zniesmaczyło mnie to, bo obok stał jakiś garnek, kwiatek i inne pierdółki, to przecież ten blat nie był idealnie czysty

[WhiteCherry]

Napisane przez IzzieSt

Mnie dzisiaj zdziwiła sytuacja u mojej koleżanki w domu. Nocowałam u niej i rano robiła kanapki. Nie wiem jak jest u innych, ale u mnie chleba nie kładzie się bezpośrednio na blacie, tylko na desce/talerzu. Zniesmaczyło mnie to, bo obok stał jakiś garnek, kwiatek i inne pierdółki, to przecież ten blat nie był idealnie czysty

ja często robię sobie kanapki nie wyciągając specjalnie deski (no chyba że coś kroję, to wtedy wyciągam żeby blatu nie niszczyć) i jakoś żyję ;-)

[Naciaaa1991]

Napisane przez IzzieSt

Mnie dzisiaj zdziwiła sytuacja u mojej koleżanki w domu. Nocowałam u niej i rano robiła kanapki. Nie wiem jak jest u innych, ale u mnie chleba nie kładzie się bezpośrednio na blacie, tylko na desce/talerzu. Zniesmaczyło mnie to, bo obok stał jakiś garnek, kwiatek i inne pierdółki, to przecież ten blat nie był idealnie czysty

Jeśli po blacie chodzi kot, ok, mogę mieć jakieś ale, ale jeśli są tam okruszki, stoi garnek czy kwiatek, to nie byłoby dla mnie problemem żeby leżała tam też kanapka. Moi rodzice są tego zdania co Ty i zawsze powtarzają żebym korzystała z deski.

[Iclosemyeyes]

Napisane przez Duszaniola

Mnie jeszcze dziwią czasem przepisy. W sensie np. słyszę nazwę spaghetti a'la carbonara (akurat oglądam "mistrz kuchni"), więc myślę, że to jakieś takie super danie, czytam przepis, a to po prostu makaron z boczkiem, jajkiem i śmietaną. I mam tak z masą przepisów brzmiących niepolsko że myślę, że to nie wiadomo jak cudowne, a tu takie zaskoczenie

przecież to jest włoska potrawa to jak ma się nazywać poza tym chyba prościej powiedzieć carbonara niż wymieniać składniki dania?

Napisane przez jelonek1985

e jak jej powiedziałam, że mnie nie pomagają i żyję, że siostra z bratem też by sobie poradzili, to usłyszałam, że pomaga się tym dzieciom, które sobie nie radzą. To przepraszam, że jestem zaradna i nie potrafię tak jak siostra każdego miesiąca przychodzić do mamusi pożyczać pieniążki (których i tak siostra nigdy nie oddaje) i płakać jak to mi źle i jak niedobrze.

niestety nie jesteś sama ja też coś takiego obserwuję w swoim otoczeniu...
i ogólnie jakoś często w naszym kraju kara się tych którzy sobie radzą- mam na myśli nasz system socjalny, podatkowy itp

[Duszaniola]

Napisane przez Iclosemyeyes

przecież to jest włoska potrawa to jak ma się nazywać poza tym chyba prościej powiedzieć carbonara niż wymieniać składniki dania?

Nie no, ja wiem że włoska po prostu mam jakoś tak, że jak słyszę coś o nazwie niepolskiej, a już jeżeli słyszę to w jakimś programie kulinarnym, to wyobrażam sobie jakieś super składniki, że potrawa jest wykwintna itd., wiesz takie cuda na kiju , więc jak widzę coś takiego w sumie prostego, totalnie nie mającego nic wspólnego z moimi wyobrażeniami, to się zawodzę nie wiem czy teraz zrozumiałaś, o co mi chodzi

[khloe]

Napisane przez IzzieSt

Mnie dzisiaj zdziwiła sytuacja u mojej koleżanki w domu. Nocowałam u niej i rano robiła kanapki. Nie wiem jak jest u innych, ale u mnie chleba nie kładzie się bezpośrednio na blacie, tylko na desce/talerzu. Zniesmaczyło mnie to, bo obok stał jakiś garnek, kwiatek i inne pierdółki, to przecież ten blat nie był idealnie czysty

ja nigdy nie wyciągam deski- zawsze na blacie

[WhiteCherry]

Napisane przez khloe

ja nigdy nie wyciągam deski- zawsze na blacie

przynajmniej mniej rzeczy do sprzątania

[Duszaniola]

Ja żeby było mniej do sprzątania robię od razu na talerzu po co brudzić blat

[--Olka--]

Napisane przez Iclosemyeyes

i ogólnie jakoś często w naszym kraju kara się tych którzy sobie radzą- mam na myśli nasz system socjalny, podatkowy itp

Weź nic nie mów. Nie twierdzę, że zawsze tak jest, ale ciągle słyszę - "o ja biedna/y, tak się stało, trafiło, przydarzyło, nie mam szczęścia - państwo musi mi pomóc, ktoś powinien mi pomóc, ble, ble ble", a najczęściej stoi za tym zwykłe lenistwo! Ale powiedz takiemu... wyjdzie żeś cham bez krzty empatii.

[WhiteCherry]

Napisane przez Duszaniola

Ja żeby było mniej do sprzątania robię od razu na talerzu po co brudzić blat

ja zwykle jem jedną kromkę lub max. dwie, więc nawet mi talerz niepotrzebny no chyba że pieczywo byłoby jakieś wyjątkowo chrupkie i nakruszyłabym sobie w pokoju, ale w sumie takiego nie jem.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

ja też zawsze na blacie wyciągając deskę miałabym kolejną rzecz do zmywania, po co sobie dokładać pracy

[Melanchton]

Napisane przez jelonek1985

My z mężem budujemy dom. Sami. Bez niczyjej pomocy. Ani złotówki nie dostaliśmy i nawet byśmy nie wzięli. Nie wyobrażam sobie sytuacji, kiedy patrzę jak rodzice się zapożyczają, bo trzeba mi pomóc. Przecież pozostałym dzieciom tyle już pomogli.
Ale jak widać dla innych to nie problem wyciągnąć łapę i patrzeć jak rodzice męczą się ze spłatą. Jak dają - trzeba brać.

My też byśmy nie wzięli, zresztą ja nie wierzę w takie "dawanie" bo nawet jeśli to rodzice to człowiek zawsze czuje się zobowiązany, nie mówiąc już o sytuacjach z cyklu: "to my Wam wesele fundujemy, a Ty nie chcesz wujka Zdziśka zaprosić i cioci Bernadki?!" ( ).
Chodzi mi bardziej o sam fakt zainteresowania w sumie tylko jednym dzieckiem.
W ogóle Wam rodzice nie pomagali przy budowie? Ojciec ani jednej śrubki nie wkręcił i nigdy budowlańców nie przypilnował..? Hydraulika znajomego nie chciał polecić...?
Moi znajomi stawiają teraz domy i wykańczają mieszkania i ich rodzice pomagają ile są w stanie, czy to graty podwieźć czy gruz wywieźć, normalne rzeczy. A rodzina mojego faceta hmmm.. martwi się tylko drugim synem. Moim zdaniem lepiej, że się interesują naszym życia za mało niż za dużo (), ale rozumiem też jego rozgoryczenie, szczególnie kiedy ich odwiedza a tam tylko "brat to, brat tamto"...

....

I jeszcze dopisek: przeczytałam mój poprzedni post i może on rzeczywiście brzmi, jakby chodziło mi o to, że oczekujemy od jego rodziców kasy, ale zupełnie nie to miałam na myśli. On szybko się usamodzielnił, wyprowadził z domu, poszedł do pracy i nigdy ich o nic nie prosił, ale teraz, kiedy siedzimy w remoncie chciałby po prostu jakiegoś zainteresowania i ja to rozumiem, szczególnie, że moi rodzice bardzo nas wspierają. Pozdrawiam

[visionAM]

Napisane przez Duszaniola

Nie no, ja wiem że włoska po prostu mam jakoś tak, że jak słyszę coś o nazwie niepolskiej, a już jeżeli słyszę to w jakimś programie kulinarnym, to wyobrażam sobie jakieś super składniki, że potrawa jest wykwintna itd., wiesz takie cuda na kiju , więc jak widzę coś takiego w sumie prostego, totalnie nie mającego nic wspólnego z moimi wyobrażeniami, to się zawodzę nie wiem czy teraz zrozumiałaś, o co mi chodzi

Więc problem tkwi w tym, że za dużo sobie wyobrażasz

[--Olka--]

Napisane przez Duszaniola

po prostu mam jakoś tak, że jak słyszę coś o nazwie niepolskiej, a już jeżeli słyszę to w jakimś programie kulinarnym, to wyobrażam sobie jakieś super składniki, że potrawa jest wykwintna itd., wiesz takie cuda na kiju

To się nazywa dobra strategia marketingowa. Nazwać za przeproszeniem byle g*** z angielska/francuska i naganiać ludzi.

[visionAM]

Niektóre potrawy od wielu lat mają taką samą nazwę i skład, jak chociażby wspomniane spagetti carbonara więc tu raczej nie o nazewnictwo chodzi

Nie znam (albo nie chodzę do takich miejsc...) restauracji, w których zwykłe ziemniaki ze schabowym miałyby orientalną nazwę.

[bowszystkotoiluzjajest]

Napisane przez Melanchton

My też byśmy nie wzięli, zresztą ja nie wierzę w takie "dawanie" bo nawet jeśli to rodzice to człowiek zawsze czuje się zobowiązany, nie mówiąc już o sytuacjach z cyklu: "to my Wam wesele fundujemy, a Ty nie chcesz wujka Zdziśka zaprosić i cioci Bernadki?!" ( ).

To jak w takiej jednej reklamie Jakoś tak leci?
"A wnuczkowi damy na imię Zygfryd!"
- Ale mamo.....
- No co? A kto ci kupił nowy telewizor?? WIęc będzie Zygfryd! Zygi, Zygi, Zygi!
- No dobrze....

[IzzieSt]

Napisane przez WhiteCherry

ja często robię sobie kanapki nie wyciągając specjalnie deski (no chyba że coś kroję, to wtedy wyciągam żeby blatu nie niszczyć) i jakoś żyję ;-)

Napisane przez Naciaaa1991

Jeśli po blacie chodzi kot, ok, mogę mieć jakieś ale, ale jeśli są tam okruszki, stoi garnek czy kwiatek, to nie byłoby dla mnie problemem żeby leżała tam też kanapka. Moi rodzice są tego zdania co Ty i zawsze powtarzają żebym korzystała z deski.

Napisane przez khloe

ja nigdy nie wyciągam deski- zawsze na blacie

[1=af6a7928a10f2efb7030deb f852af0b1c87659cc;3614020 6]ja też zawsze na blacie wyciągając deskę miałabym kolejną rzecz do zmywania, po co sobie dokładać pracy [/QUOTE]
Naprawdę? Mnie od zawsze uczono w domu, żeby kroić, smarować, przyrządzać na desce, choćby dlatego żeby blatu nie porysować