czy decydując się na ślub byłyście pewne w 100 % że to ten jedyny...

[Misiata]

Hej

Tak jak w tytule. Czy decydując się na ślub byłyście w 100% pewne że dobrze robicie, czy miałyście wątpliwości
pytam ponieważ zastanawiam się czy wątpliwości to naturalna sprawa czy też nie...

[Madziuniusia]

Napisane przez Misiata

Hej

Tak jak w tytule. Czy decydując się na ślub byłyście w 100% pewne że dobrze robicie, czy miałyście wątpliwości
pytam ponieważ zastanawiam się czy wątpliwości to naturalna sprawa czy też nie...

jestem pewna a ten demot obrazuje moje poglądy: http://demotywatory.pl/3753921

[(kicia)]

ja byłam pewna w 100% wątpliwości raczej dotyczyły calej otoczki wesela itp czy to nam potrzebne ale nie żałuje niczego to był najcudowniejszy dzień naszego życia a po ślubie miłość znowu rozkwitła na nowo z taką siłą jak 6 lat temu

[marylka80]

Popieram Kcie w calej rozciaglosci.

Watpliwosci na pewno nie powinny dotyczyc osoby z ktora masz spedzic reszte zycia. Powinnas byc pewna ze to ten jedyny. A jak to najlatwiej sprawdzic? Moze banalny sposob ale prawdziwy. Zamknij oczy i postaraj sobie wyobrazic zycie bez tej osoby. Jesli nie potrafisz to znaczy ze jestes z wlasciwym osobnikiem, jesli jest na odwrot to wartaloby sie nad tym zastanowic poki nie jest za pozno.

[trebolita]

no to ja tu pewnie wsadzę kij w mrowisko,jak powiem,ze w dniu ślubu miałąm duuuuże wątpliwości typu,"hej,co ja tu robię w tej białej sukience")). mąż był zakochany bardzo bardzo, starszy ode mnie o 6 lat,a ja miałam tylko 20. przed ślubem bylismy ze sobą 2 lata. wątpliwości nie dotyczyły tego,ćzy on mnie kocha,czy będzie dobrym mężem ,tylko czy ja jestem gotowa zostać żoną. ciekawe,że te wątpliwości dopadły mnie jeden jedyny raz ,i to w dniu ślubu,przed wyjściem do kościoła. ale to był jakiś taki moment pewnego zawahania się,moment,który szybko minął. no i jesteśmy razem -uwaga-32 lata )) a najciekawsze może w tej historii jest to,ze moi rodzice do dziś(!!!) nie zaakceptowali mojego mężą ,nie lubią go i uważają,że źle zrobiłam ,wychodząc za niego za mąż,

[viva91]

ja jeszcze przed zaręczynami wiedziałam, że to ten jedyny ślub jeszcze przede mną ale nie mam wątpliwości. dobrym pomysłem jest sobie wyobrażenie życia bez obecnego TŻa. ja nie potrafię

[kaledonia]

Tak samo jak viva91 przed zaręczynami czułam, że to jest "to".
Natomiast nie czułam się nigdy w roli panny młodej- tej całej sukni białej, weselu. To mnie trochę przerasta. Nie lubię wesel. Będzie małe przyjęcie.

[Jamee]

Byłam w 100 % pewna, że chcę wyjść za mąż za mojego T.

[anusia-girl]

Żadnych wątpliwości! 100% pewności, że to ten jedyny!

[niusia_87]

Napisane przez trebolita

no to ja tu pewnie wsadzę kij w mrowisko,jak powiem,ze w dniu ślubu miałąm duuuuże wątpliwości typu,"hej,co ja tu robię w tej białej sukience")). mąż był zakochany bardzo bardzo, starszy ode mnie o 6 lat,a ja miałam tylko 20. przed ślubem bylismy ze sobą 2 lata. wątpliwości nie dotyczyły tego,ćzy on mnie kocha,czy będzie dobrym mężem ,tylko czy ja jestem gotowa zostać żoną. ciekawe,że te wątpliwości dopadły mnie jeden jedyny raz ,i to w dniu ślubu,przed wyjściem do kościoła. ale to był jakiś taki moment pewnego zawahania się,moment,który szybko minął. no i jesteśmy razem -uwaga-32 lata )) a najciekawsze może w tej historii jest to,ze moi rodzice do dziś(!!!) nie zaakceptowali mojego mężą ,nie lubią go i uważają,że źle zrobiłam ,wychodząc za niego za mąż,

mogę się zapytać, dlaczego aż tak długo czekaliście? mieszkaliście ze sobą przed ślubem?

[ewuszkaaa]

Napisane przez Madziuniusia

jestem pewna a ten demot obrazuje moje poglądy: http://demotywatory.pl/3753921

Święta prawda!

[justiii87]

Jeśli się kogoś naprawdę kocha to nie ma wątpliwości i nie ważne czy to będzie tydzień przed ślubem, w dniu ślubu, czy 20 lat po.

Ja budząć się pierwszego dnia po ślubie byłam jeszcze bardziej szczęśliwa niż w dniu ślubu. "Niby tylko" obrączka, a jednak dużo wnosi w Nasze życie.

[Chatka]

Napisane przez trebolita

no to ja tu pewnie wsadzę kij w mrowisko,jak powiem,ze w dniu ślubu miałąm duuuuże wątpliwości typu,"hej,co ja tu robię w tej białej sukience")). mąż był zakochany bardzo bardzo, starszy ode mnie o 6 lat,a ja miałam tylko 20. przed ślubem bylismy ze sobą 2 lata. wątpliwości nie dotyczyły tego,ćzy on mnie kocha,czy będzie dobrym mężem ,tylko czy ja jestem gotowa zostać żoną. ciekawe,że te wątpliwości dopadły mnie jeden jedyny raz ,i to w dniu ślubu,przed wyjściem do kościoła. ale to był jakiś taki moment pewnego zawahania się,moment,który szybko minął. no i jesteśmy razem -uwaga-32 lata )) a najciekawsze może w tej historii jest to,ze moi rodzice do dziś(!!!) nie zaakceptowali mojego mężą ,nie lubią go i uważają,że źle zrobiłam ,wychodząc za niego za mąż,

Gratuluje stażu

Ja wiedziałam, że to ten jedyny odkąd zaczęliśmy być razem - każdego dnia tylko bardziej upewniam się w tym, że to osoba, z którą spędzę całe swoje życie i że jest to cudowna perspektywa. W dniu ślubu nie miałam żadnych wątpliwości, ani przed, ani po.

Jeśli jakiekolwiek wątpliwości by były, nie zdecydowałabym się na ślub.

[klaudusk_a]

byłam w 100% pewna, że to będzie mój mąż do końca życia
zero pytań czy robię dobrze, a po slubie mąż każdego dnia utwierdza mnie w przekonaniu, że nasza miłość jest wielka i na zawsze

[Blacky]

100% - żadnych wątpliwości.

[trebolita]

niusia-87: sorry,może niedoczytałaś,jestem po ślubie już 32 lata,a przed ślubem byliśmy razem tylko 2 . a na forum udzielam się (raczej więcej podczytuję),bo jestem mamą przyszłej PM-ki,która nie mieszka w PL i organizacja ślubu,wesela jest na mojej głowie. życzę wszystkim przyszłym i obecnym żonom wszystkiego najlepszego i dziewczyny! miejcie swoje zdanie ,nie podporządkowujcie się za bardzo tak rodzicom,jak i mężowi czy teściom. to wasze życie,słuchajcie rad ale to wy podejmujcie decyzje. niech żadna mamusia czy teściowa nie pisze wam scenariusza,bo przyjmując pomoc np.przy dzieciach ,trudno potem odkręcić pewne sprawy. na ogół ten,kto niesie pomoc uważa,że ma prawo do współdecydowania- ja popełniłam kilka takich błedów,za bardzo dopuściłam swoją mamę do pewnych spraw.dziś wiem,że to było niedobre dla naszego związku. ważne,że do dziś jesteśmy razem ,mimo wielu niesprzyjających okoliczności. po prostu w pewnym momencie powiedziałąm "stop"mamusinej pomocy,było duuuużo obrazy itp.ale dzięki temu jestesmy razem.

[Almariel]

Nie miałam żadnych wątpliwości ani co do tego, czy mój TŻ jest tym jedynym, ani co do tego, czy słusznie robimy, biorąc ślub. Obecnie jesteśmy szczęsliwym małżeństwem z rocznym stażem i wiem, że podjęliśmy dobrą decyzję, co potwierdza się w codziennym, wspólnym życiu.

[poziomkapaula]

Nie wyobrażam sobie życia bez mojego TŻ, bo go bardzo bardzo kocham. Ale że jestem osobą wiecznie niepewną siebie i moich decyzji (właściwie wszystkich) , to czasem przychodzą mi do głowy wątpliwości. Nie są to obawy o naszą miłość, ale raczej o umiejętność rozwiązywania konfliktów itp.

[Lea_ny]

Ja byłam pewna - moje jedyne wątpliwości/stresy dotyczyły organizacji ślubu i wesela (bałam się czy wszystko wyjdzie dobrze - chociaż na parę dni przed ślubem minęły mi też i takie stresy ).

[m.a.r.t.a]

Byłam pewna na 100% i nawet przez chwile nie miałam wahania. Teraz w październiku mija nam 12 lat jak jesteśmy razem .

[iceflower]

Żadnych wątpliwości

[verumka]

Szczerze? Wg mnie jeśli się ma wątpliwości na temat swojego potencjalnego przyszłego męża, to lepiej odłożyć ślub i poczekać aż się rozwieją... Bo potem z takich związków nie wynika nic dobrego. I tak powstają rozwody.
A ja jestem z tych, dla których małżeństwo = całe życie...

[ladylajla]

Ja co prawda od ślubu jestem na razie daleko, ale czytałam o badaniach, że nawet co trzecia panna młoda wychodzi za mąż ze świadomością, że to nie ten facet.
Sceptycznie podchodzę do takich rewelacji, ale jeśli to prawda, to dość przykre

[Nightflower]

A to nie jest zależne od charakteru? Bo są panikary, które zawsze mają wątpliwości, a są też kobiety naiwne i emocjonalne, które nie widzą świata poza facetem, a potem budzą się z ręką w nocniku

[Ahri]

Powiem szczerze, że ja wątpliwości nie miałam jako takich, jak mi się TŻ oświadczył czy jak planowaliśmy ślub. Bardzo się cieszyłam, aczkolwiek tak z miesiąc przed samym ślubem naszły mnie wątpliwości czy aby na pewno dobrze robię (ah ten stres przedślubny ), ale po jakimś tygodniu mi przeszło i strasznie się cieszyłam, że będę żoną .

[poziomkapaula]

Napisane przez Nightflower

A to nie jest zależne od charakteru? Bo są panikary, które zawsze mają wątpliwości, a są też kobiety naiwne i emocjonalne, które nie widzą świata poza facetem, a potem budzą się z ręką w nocniku

Też mi się tak zdaje.

[Misiata]

hmmm... może to dlatego że jestem z TŻ już 10 lat i to poprostu jest kolejny krok... wiem że jak zamknę oczy to trudno jest mi wyobrazić sobie życia bez niego... naprawdę nie bałyście się jak to będzie? czy będzie pracowity, opiekuńczy? czy pewnego dnia nie będziecie musiały same radzić sobie ze wszystkim ?

[poziomkapaula]

Mam nadzieję, że nikogo tym nie urażę, ale według mnie jeśli przy podejmowaniu tak ważnych decyzji nie ma się ŻADNYCH wątpliwości to może wynikać z tego, że:
- albo jest się osobą wiecznie bujającą w obłokach która nie zdaje sobie sprawy że w życiu bywa różnie i ludzie się zmieniają
- albo uważa że Tego jedynego/Tą jedyną zna na wylot i tak bardzo się kochają, że nic złego się nie może wydarzyć (czyli częściowo jak w pkt. powyżej).
Moim zdaniem człowiek jest tak skomplikowaną i zmienną istotą, a życie czasem pisze dziwne scenariusze, że niczego i nikogo nie można być tak w 100% pewnym.

Trochę to wszystko pozbawione romantyzmu i może też optymizmu - wybaczcie.

[lilitha]

Napisane przez poziomkapaula

Mam nadzieję, że nikogo tym nie urażę, ale według mnie jeśli przy podejmowaniu tak ważnych decyzji nie ma się ŻADNYCH wątpliwości to może wynikać z tego, że:
- albo jest się osobą wiecznie bujającą w obłokach która nie zdaje sobie sprawy że w życiu bywa różnie i ludzie się zmieniają
- albo uważa że Tego jedynego/Tą jedyną zna na wylot i tak bardzo się kochają, że nic złego się nie może wydarzyć (czyli częściowo jak w pkt. powyżej).
Moim zdaniem człowiek jest tak skomplikowaną i zmienną istotą, a życie czasem pisze dziwne scenariusze, że niczego i nikogo nie można być tak w 100% pewnym.

Trochę to wszystko pozbawione romantyzmu i może też optymizmu - wybaczcie.

Szczerze? Gdyby każdy tak podchodził do sprawy to ślubów by nie było, bo po co brać jak będzie rozwód. Dzieci też nie, bo przecież urodzę i mnie zostawi, albo urodzi się chore...

Wolę być głupią, naiwną optymistką, ale chociaż być szczęśliwa z kimś kogo kocham i kto mnie kocha i przysiągł mi dozgonną miłość tak długo jak się da, niż nie być szczęśliwa w ogóle, bo moje wątpliwości zabiją całą radość życia.

[Almariel]

Napisane przez poziomkapaula

Mam nadzieję, że nikogo tym nie urażę, ale według mnie jeśli przy podejmowaniu tak ważnych decyzji nie ma się ŻADNYCH wątpliwości to może wynikać z tego, że:
- albo jest się osobą wiecznie bujającą w obłokach która nie zdaje sobie sprawy że w życiu bywa różnie i ludzie się zmieniają
- albo uważa że Tego jedynego/Tą jedyną zna na wylot i tak bardzo się kochają, że nic złego się nie może wydarzyć (czyli częściowo jak w pkt. powyżej).
Moim zdaniem człowiek jest tak skomplikowaną i zmienną istotą, a życie czasem pisze dziwne scenariusze, że niczego i nikogo nie można być tak w 100% pewnym.

Trochę to wszystko pozbawione romantyzmu i może też optymizmu - wybaczcie.

A ja z kolei nie rozumiem, jak można decydować się na ślub, nie będąc pewnym tej drugiej osoby oraz swojej decyzji. Tu nie chodzi o ślepe zapatrzenie w kogoś, ale pewność, że chce się spędzić właśnie z tą osobą resztę życia, razem pokonywac trudności, wspierac się. Jeśli nie miałabym takiej pewności, nie brałabym ślubu, bo i po co ? A że się wszystkiego w życiu nie przewidzi, to nie od dziś wiadomo... mogę jutro wyjść z domu i wpaść pod samochód. Z takim podejściem, to raczej nie ma sensu w ogóle wychodzić za mąż.