Maturę w pupie mamy, nad byciem ninja się zastanawiamy! 94 w części VII

[thePhantom]

ja ogolnie kocham Born This Way a You and I akustycznie.. japie*rdoza na klawiszach to męcze

[meeow]

ja tam ją uwielbiam ogólnie na żywca

[thePhantom]

naku*rwia na klawiszach jak Elton

[meeow]

i cała się w to wczuwa

[Frutti]

Napisane przez thePhantom

naku*rwia na klawiszach jak Elton

jak przeczytałam pierwszą część Twojego zdania, to od razu pomyślałam o kocie http://www.youtube.com/watch?v=iVnLV...eature=related

[thePhantom]

exactly

---------- Dopisano o 22:21 ---------- Poprzedni post napisano o 22:16 ----------

Napisane przez Frutti

jak przeczytałam pierwszą część Twojego zdania, to od razu pomyślałam o kocie http://www.youtube.com/watch?v=iVnLV...eature=related

hahahah

[meeow]

Napisane przez Frutti

jak przeczytałam pierwszą część Twojego zdania, to od razu pomyślałam o kocie http://www.youtube.com/watch?v=iVnLV...eature=related

będę się od niego uczyć


nie mam wosu jutro, narobiłam się jak głupia tylko
4 lekcje i wypracowanko z Wesela

[thePhantom]

a ja mam jutro po 4 lekcji wyjscie na jakies gowno.. i powrot na 7 lekcje tylko a ze mam na 9, niemiecki ( na ktorym nic nie robimy ) i wf.. kto by szedl

[meeow]

ja jutro idę, bo wypracowanie samo się nie napisze

[nothinggood]

A ja fatalnie zakończyłam wieczór. Pokłóciłam się z matką i pod wpływem tego napisałam do eksa. Mam za swoje - zablokował mnie na fb i teraz już nawet nie widzę jego profilu. Jestem beznadziejna... Dobranoc...

[meeow]

Napisane przez nothinggood

A ja fatalnie zakończyłam wieczór. Pokłóciłam się z matką i pod wpływem tego napisałam do eksa. Mam za swoje - zablokował mnie na fb i teraz już nawet nie widzę jego profilu. Jestem beznadziejna... Dobranoc...

nie jesteś beznadziejna, nie mów tak

[thePhantom]

Napisane przez nothinggood

A ja fatalnie zakończyłam wieczór. Pokłóciłam się z matką i pod wpływem tego napisałam do eksa. Mam za swoje - zablokował mnie na fb i teraz już nawet nie widzę jego profilu. Jestem beznadziejna... Dobranoc...

przepraszam, ze tak powiem, ale kto w naszym wieku bawi się w blokowanie na fb?

[nothinggood]

Napisane przez thePhantom

przepraszam, ze tak powiem, ale kto w naszym wieku bawi się w blokowanie na fb?

Niestety, nie dziwię mu się, on się mnie boi Po tym co odwaliłam w piątek... Nie życzy sobie, żebym do niego pisała, nie chce dostawać wiadomości, to mnie zablokował... Też tak blokowałam nieraz natrętnych kolesi...

Cały mój plan z tym, żeby go olać, legł w gruzach. Na własną prośbę...

[meeow]

Napisane przez nothinggood

Niestety, nie dziwię mu się, on się mnie boi Po tym co odwaliłam w piątek... Nie życzy sobie, żebym do niego pisała, nie chce dostawać wiadomości, to mnie zablokował... Też tak blokowałam nieraz natrętnych kolesi...

Cały mój plan z tym, żeby go olać, legł w gruzach. Na własną prośbę...

dla mnie to trochę dziecinne, że on tak zrobił.. poza tym Twoje zachowanie jest zrozumiałe, to był ból i nie wiedziałaś co robić.
Marta, odpocznij, koniecznie

[nothinggood]

Napisane przez meeow

dla mnie to trochę dziecinne, że on tak zrobił.. poza tym Twoje zachowanie jest zrozumiałe, to był ból i nie wiedziałaś co robić.
Marta, odpocznij, koniecznie

Ja po prostu tak chciałam z nim pogadać... Nie umiem zapomnieć o tych 3 latach. Tak się nie da. Nie wierzę, że to koniec... Że jeszcze dwa tygodnie temu byliśmy razem szczęśliwi i planowaliśmy wspólną przyszłość... Gdzie popełniłam błąd...

[minthema]

Napisane przez thePhantom

przepraszam, ze tak powiem, ale kto w naszym wieku bawi się w blokowanie na fb?

też się nad tym zastanawiałam szczerze mówiąc...

[meeow]

Napisane przez nothinggood

Ja po prostu tak chciałam z nim pogadać... Nie umiem zapomnieć o tych 3 latach. Tak się nie da. Nie wierzę, że to koniec... Że jeszcze dwa tygodnie temu byliśmy razem szczęśliwi i planowaliśmy wspólną przyszłość... Gdzie popełniłam błąd...

nie obwiniaj się o to. sama mówiłaś, że to planował, nie mogłaś tego przewidzieć, zapobiec temu.. a zapomnieć się nie da, macie za dużo wspólnego..

[thePhantom]

Napisane przez nothinggood

Niestety, nie dziwię mu się, on się mnie boi Po tym co odwaliłam w piątek... Nie życzy sobie, żebym do niego pisała, nie chce dostawać wiadomości, to mnie zablokował... Też tak blokowałam nieraz natrętnych kolesi...

Cały mój plan z tym, żeby go olać, legł w gruzach. Na własną prośbę...

natrętnych kolesi, a nie kogos z kim sie bylo 3 lata! tymbardziej jesli sie widzi, ze ta osoba ma problem, to sie powinno mimo wszystko jakoś ułatwiać z tym pogodzić, a nie izolować.. ale tacy są faceci. uciekają od problemów, ot co

[nothinggood]

Napisane przez meeow

nie obwiniaj się o to. sama mówiłaś, że to planował, nie mogłaś tego przewidzieć, zapobiec temu.. a zapomnieć się nie da, macie za dużo wspólnego..

Mogłam temu zapobiec - gdybym wcześniej zdecydowała się na to, na co zdecydowałam się, gdy on był w Londynie. To znaczy terapia i akceptacja samej siebie... To zniszczyło nasz związek... Moja zazdrość, awantury o byle co, czepianie się wszystkiego, ciągłe fochy... On chciał, żebym się zmieniła, ale ja byłam tak pewna tego, że mnie nie zostawi, że to olałam...

[minthema]

Napisane przez nothinggood

Mogłam temu zapobiec - gdybym wcześniej zdecydowała się na to, na co zdecydowałam się, gdy on był w Londynie. To znaczy terapia i akceptacja samej siebie... To zniszczyło nasz związek... Moja zazdrość, awantury o byle co, czepianie się wszystkiego, ciągłe fochy... On chciał, żebym się zmieniła, ale ja byłam tak pewna tego, że mnie nie zostawi, że to olałam...

nie obwiniaj się, ja też tak robiłam i dopiero po czasie zobaczyłam jak to było głupie.

[nothinggood]

Napisane przez minthema

nie obwiniaj się, ja też tak robiłam i dopiero po czasie zobaczyłam jak to było głupie.

Ale ja się nie obwiniam, on też ma swoje za uszami. Rozumiem jednak jego decyzję i nie ja jedna niestety. Moja mama też powiedziała, że ostatnio przeginałam. Ile bym dała, żeby cofnąć czas... Cały czas się łudzę, że to się naprawi. Tyle osób w to wierzy... A ja chyba nie potrafię.

[thePhantom]

Napisane przez nothinggood

Mogłam temu zapobiec - gdybym wcześniej zdecydowała się na to, na co zdecydowałam się, gdy on był w Londynie. To znaczy terapia i akceptacja samej siebie... To zniszczyło nasz związek... Moja zazdrość, awantury o byle co, czepianie się wszystkiego, ciągłe fochy... On chciał, żebym się zmieniła, ale ja byłam tak pewna tego, że mnie nie zostawi, że to olałam...

wg mnie jak sie z kims jest to sie powinno akceptowac, zazdrosc w zwiazku jest normalna, chociaz na dobrej granicy, a w sumie nie wiem jak to bylo u was

---------- Dopisano o 23:15 ---------- Poprzedni post napisano o 23:13 ----------

Napisane przez nothinggood

Ale ja się nie obwiniam, on też ma swoje za uszami. Rozumiem jednak jego decyzję i nie ja jedna niestety. Moja mama też powiedziała, że ostatnio przeginałam. Ile bym dała, żeby cofnąć czas... Cały czas się łudzę, że to się naprawi. Tyle osób w to wierzy... A ja chyba nie potrafię.

wina zawsze niby po obu stronach leży, więc nie obwiniaj się, skoro wiesz, ze on tez ma swoje za uszami jak sie nie naprawi -dasz sobie radę, podniesiesz się za jakis czas, ale wiesz jak bywa.. czasami ludzie do pewnych decyzji dojrzewają nawet kilka tygodni, miesięcy, więc nie wszystko stracone jeszcze zatęskni

[nothinggood]

Napisane przez thePhantom

wg mnie jak sie z kims jest to sie powinno akceptowac, zazdrosc w zwiazku jest normalna, chociaz na dobrej granicy, a w sumie nie wiem jak to bylo u was

Tylko czy można akceptować histerię, wybieganie z auta, zazdrość o to, że poszedł z kumplami, a nie ze mną, a przerwę spędził z koleżanką? Zamieniłam się w bluszcza. Ten tydzień, kiedy go nie było dał mi to do zrozumienia. Wstydzę się za moje zachowanie. Miałam naprawdę fantastycznego chłopaka, który był przy mnie zawsze i kochał mnie ponad wszystko. Niestety, jego cierpliwość do mnie się skończyła...

[meeow]

Napisane przez nothinggood

Ale ja się nie obwiniam, on też ma swoje za uszami. Rozumiem jednak jego decyzję i nie ja jedna niestety. Moja mama też powiedziała, że ostatnio przeginałam. Ile bym dała, żeby cofnąć czas... Cały czas się łudzę, że to się naprawi. Tyle osób w to wierzy... A ja chyba nie potrafię.

uwierz w siebie i nie obwiniaj tak siebie, bo się wykończysz. zaakceptuj siebie, jesteś taką wspaniałą, śliczną dziewczyną. każdy ma swoje wady, ale związek uczy wzajemnej akceptacji. a bez zazdrości (nie mówię o tej chorobliwej - sprawdzanie smsów, archiwum, wypytywanie o wszystko) nie ma miłości.

[thePhantom]

Napisane przez meeow

uwierz w siebie i nie obwiniaj tak siebie, bo się wykończysz. zaakceptuj siebie, jesteś taką wspaniałą, śliczną dziewczyną. każdy ma swoje wady, ale związek uczy wzajemnej akceptacji. a bez zazdrości (nie mówię o tej chorobliwej - sprawdzanie smsów, archiwum, wypytywanie o wszystko) nie ma miłości.

dokladnie. w takim zwiazku bylam przed Tż

[meeow]

Napisane przez nothinggood

Tylko czy można akceptować histerię, wybieganie z auta, zazdrość o to, że poszedł z kumplami, a nie ze mną, a przerwę spędził z koleżanką? Zamieniłam się w bluszcza. Ten tydzień, kiedy go nie było dał mi to do zrozumienia. Wstydzę się za moje zachowanie. Miałam naprawdę fantastycznego chłopaka, który był przy mnie zawsze i kochał mnie ponad wszystko. Niestety, jego cierpliwość do mnie się skończyła...

ale skoro widział, że coś jest nie tak już wcześniej to powinien z Tobą o tym rozmawiać, zaopiekować się, pomóc i zrobić wszystko byś doszła do siebie..
3 lata to jest dużo, macie wspólne wspomnienia, wiele Was łączy, tego nie da się zapomnieć.. wiadomo, że nie będzie jak dawniej, ale nie jest do nie uratowania..

Napisane przez thePhantom

dokladnie. w takim zwiazku bylam przed Tż

takie związki są mega toksyczne i wyciągają z człowieka całe życie..

[nothinggood]

Napisane przez meeow

ale skoro widział, że coś jest nie tak już wcześniej to powinien z Tobą o tym rozmawiać, zaopiekować się, pomóc i zrobić wszystko byś doszła do siebie..
3 lata to jest dużo, macie wspólne wspomnienia, wiele Was łączy, tego nie da się zapomnieć.. wiadomo, że nie będzie jak dawniej, ale nie jest do nie uratowania..

Rozmawiał, pomagał, zaprowadził za rączkę do pani psycholog, a ja wiecznie uciekałam Tylko narzekałam jak to mam źle, zamiast to naprawić...
Wiem o tym, ale boję się, że jemu jest teraz dobrze, że po prostu uwolnił się ode mnie i czuje ulgę... To wszystko jest beznadziejne. Nienawidzę wieczorów...

Zresztą już nie smęcę... Idę spać, przynajmniej jak śpię, nie odczuwam tego bólu. Właśnie znalazłam na biurku karteczkę, którą zostawił mi przed wyjazdem - jego nr telefonu i podpis, że to na wszelki wypadek, gdybym zapomniała... Wszędzie są jego zdjęcia, rzeczy, ubrania... Ale nie jestem w stanie się tego pozbyć. Wszystko leży tak jak leżało. Dziękuję dziewczyny za wsparcie. Dobranoc...

[thePhantom]

Napisane przez nothinggood

Rozmawiał, pomagał, zaprowadził za rączkę do pani psycholog, a ja wiecznie uciekałam Tylko narzekałam jak to mam źle, zamiast to naprawić...
Wiem o tym, ale boję się, że jemu jest teraz dobrze, że po prostu uwolnił się ode mnie i czuje ulgę... To wszystko jest beznadziejne. Nienawidzę wieczorów...

może chwilowo mu cierpliwość wysiadła, zobaczymy co bedzie dalej może jak Ty odczujesz jakis progres w sobie, on tez to zauwazy ale na to niestety.. trzeba czasu. a zamartwianie się nie pomoże i mimo, ze latwo mowic, staraj sie jakoś od tego odejśc Mała żeby nie dostać szału

---------- Dopisano o 23:34 ---------- Poprzedni post napisano o 23:31 ----------

lece spać, nienajlepiej się czuję a jutro chyba wykończę już Evelinkę, bo same resztki

[meeow]

Napisane przez nothinggood

Rozmawiał, pomagał, zaprowadził za rączkę do pani psycholog, a ja wiecznie uciekałam Tylko narzekałam jak to mam źle, zamiast to naprawić...
Wiem o tym, ale boję się, że jemu jest teraz dobrze, że po prostu uwolnił się ode mnie i czuje ulgę... To wszystko jest beznadziejne. Nienawidzę wieczorów...

Zresztą już nie smęcę... Idę spać, przynajmniej jak śpię, nie odczuwam tego bólu. Właśnie znalazłam na biurku karteczkę, którą zostawił mi przed wyjazdem - jego nr telefonu i podpis, że to na wszelki wypadek, gdybym zapomniała... Wszędzie są jego zdjęcia, rzeczy, ubrania... Ale nie jestem w stanie się tego pozbyć. Wszystko leży tak jak leżało. Dziękuję dziewczyny za wsparcie. Dobranoc...

kochana, zaczęłaś terapię, o której wspominałaś? jeżeli tak, to wytrwaj w niej, masz cel, masz o co walczyć. pamiętaj, że masz bliskie osoby poza nim, które są z Tobą i Cię wspierają. nie przejmuj się kłótnią z mamą, skup się na sobie, Ty jesteś najważniejsza w tym momencie. musisz odzyskać spokój i równowagę.
a on.. na pewno też cierpi, sama pisałaś. nie da się z dnia na dzień odkochać, zapomnieć.

wyśpij się, odpocznij, nabierz sił.
nie ma za co, jesteśmy by sobie pomagać trzymaj się ciepło

[Amy4594]

chcę do domu.