Rodzina się obraziła, bo założyłem zamek w swoim pokoju

[umiko]

Napisane przez Heledore

No i ?
Ok, popołudniami się grzecznie uczysz. Zostają weekendy... Weź się lepiej do roboty bo po studiach inżynierskich też w Polsce nie jest takie eldorado jak się niektórym wydaje. Sama znam dwóch takich mądralińskich inżynierów jak ty. Całe studia się pracą ani praktykami nie skalali i teraz siedzą w kebabie. Więc wiesz...

Kolegę tutaj akurat poprę. Na studiach inżynierskich na prawdę bardzo trudno normalnie pracować. Zazwyczaj rozpoczęcie pracy kończy się tym, że oblewa się sesję. I zależy też na jakie inżynierskie się idzie. Po moich z pracą łatwo, ale trzeba cholera zapierdalać.

Natomiast na prawdę nie wiem czemu trzymasz swoje rzeczy w domu to po pierwsze. Po drugie jak możesz zakładać cokolwiek w domu, który nie należy do Ciebie. Poza tym trzeba z rodzicem jak z normalnym człowiekiem pogadać, a nie zamki zakładać. Na tak gwałtowną reakcję każdy by się obraził.

[JanePanzram]

eeech, kup zamykane pudło, albo zanieś do piwnicy czy na strych i tam schowaj

matka mogła to zrobić jednorazowo
jak chcesz mieć jednak pewność: to zrób jak piszę

[201803290936]

Masz skłonność do przesady. Wystarczyło opatrzyć którąś z szafek zamkiem i byłby święty spokój. Ale nie, Ty musiałeś zamknąć cały pokój. Nic dziwnego, że wkurzasz rodziców.

[Heledore]

Napisane przez Polski Wilk

Myślę, że po studiach inżynierskich aż tak źle nie jest. Mówię oczywiście o ściśle technicznych (budownictwo, IŚ, wszelkie elektroniczne elektryczne i informatyczne, chemia czy architektura). Bo znam takich, co są na "podejrzanych inżynieriach".

wiesz tych dwóch kolegów z kebaba to akurat po porządnej polibudzie jeden właśnie po budownictwie a drugi coś z samolotami (ja tam się na tym nie znam) i jakoś sam papier bez praktyki i oleju w głowie nie wystarczył. Dosłownie kilka kilometrów od ich polibudy jest tzw. dolina lotnicza i co najmniej 20 firm samolotowych, więc szanse teoretycznie duże, a jednak żadna firma tego chłopaczka nie chciała.

No ale wracając do tematu. nie dziwię się, ze twoi rodzice wkurzyli się że robisz coś takiego w ich domu. uważam, ze powinieneś zdemontować zamek, a swoje skarby zabrać ze sobą lub umieścić w jakiejś skrzyneczce na kłódkę/kod.

[Luba]

Napisane przez Polski Wilk

W sumie mnie to efekt kilku sytuacji. Kiedyś to kazałem jej czytać mój dowód osobisty z uwzględnieniem wieku, bo znalazła trochę butelek piwa po mocniejszym wieczorze. Jak powiesiłem trochę plakatów, to czepiała się, że ściany niszczę, a jak było kilka "ładnych dziewczyn"na ścianie, to też jakieś uwagi. Jej pokój jest mi całkowicie obojętny i może sobie w nim robić co chce, nawet nie pamiętam kiedy tam byłem.

Wprawdzie wspomniane sytuacje dotyczą okresu 18-20 lat, ale widzę, że dalej poważnie mnie nie traktuje.

No już ja bym ci poczytała, dziecko, dowód, szczególnie, gdybyś mi kazał.
Twoja matka ma do ciebie świetą cierpliwość, z tego co czytam. A butelki po piwie się sprząta, tak samo jak cały pokój, zapamiętaj sobie.
Po co mama weszła do pokoju? Nie czasem posprzątać po dzieciaku?

Białe niedzwiedzie, trzymajcie mnie!

[karolynka90]

Dobrześ zrobił!
Nie będzie Ci grzebać w Twoich pamiętnikach, co ona sobie myśli!?
Odegraj się na niej, nie dawaj klucza, masz rację!



Ty naprawdę jesteś na studiach?
Nie czasem w gimnazjum?
Człowieku, poczytaj co Ty tu wypisujesz i walnij głową w ścianę. Albo najlepiej - dorośnij.

[dzustam]

Nie zdziw się, jak rodzice któregoś pięknego dnia wymienią zamki w drzwiach wejściowych do swojego domu. Ja na ich miejscu wyjęłabym drzwi z zawiasów z Twojego pokoju i Ci je sprezentowała.

Mógłbyś położyć je koło swojego dowodu osobistego, w domu, który, szanowny panie inżynierze, wybudujesz. Będziesz miał zamek i drzwi jak znalazł...

[Melanchton]

Ot, portret młodego polskiego prawicowca: student-darmozjad na utrzymaniu rodziców, jara się plakatami z panienkami i piłkarzami; wielki kozak na meczach i marszach, terroryzuje matkę, zamykając przed nią pokój w jej własnym domu, mimo, że on w tym pokoju nie mieszka ani za niego nie płaci. Nice!

[patrzacwniebo]

Napisane przez Melanchton

Ot, portret młodego polskiego prawicowca: student-darmozjad na utrzymaniu rodziców, jara się plakatami z panienkami i piłkarzami; wielki kozak na meczach i marszach, terroryzuje matkę, zamykając przed nią pokój w jej własnym domu, mimo, że on w tym pokoju nie mieszka ani za niego nie płaci. Nice!

Generalizacje i stereotypy ! I'm lovin' it

[szarri]

Mój ex-pokój po mojej wyprowadzce na stancję został zamieniony w sypialnię mojej mamy - chorą sytuacją byłoby uzurpowanie sobie praw do pomieszczenia, skoro w nim nie mieszkam . Oczywistą dla mnie sprawą jest to, że przy wyprowadzce zabrałam wszystkie prywatne rzeczy, a to, co zostawiłam, jest przeznaczone dla oczu i użytku wszystkich - wiadomo, że zostało mnóstwo szpargałów, ale większość jest używana przez rodzinę albo spakowana do pudła (pewnie przy najbliższej okazji to powywalam, skoro nie było mi od dwóch lat potrzebne). Zabrałeś dupę z domu rodzinnego i bywasz raz na parę tygodni, ale pokój ma być zamknięty i oczekiwać na Twe przybycie?! Nic dziwnego, że zostałeś czarną owcą, zwłaszcza że z tego co zrozumiałam to rodzice opłacają Ci twoje nowe mieszkanie .

[babcia_miecia]

Mnie się wydaje, że trochę przesadzacie.

Wiele osób mieszka przecież w akademikach i trzyosobowych pokojach, gdzie niemal zawsze jest mało miejsca. Nie każdy ma możliwość trzymania dwóch szaf ubrań na swoim mieszkaniu studenckim, to chyba oczywiste. Moja mama bez pytania wyrzuciła mi pod moją nieobecność bardzo dużo rzeczy i według mnie to jest nieporządku. Rodzina może sobie robić z tym pokojem co chce, ale jednak nie powinni ruszać rzeczy, które tam zostały.

Reakcja autora jest śmieszna i nieadekwatna do wagi przewinienia. Takie zachowanie jest infantylne i skrajnie głupie. Nie dziwię się, że rodzina się obraziła. Płacą za utrzymanie domu, stancję też pewnie odpłacają, a tu synalek wyskakuje ze ślusarzem, bo mama dotknęła pudełka z osobistymi rzeczami.

Połowa ludzi ma uciążliwych rodziców, czasem nawet nieodpowiedzialnych czy głupich, ale z tym da się żyć. Tylko trzeba mieć jaja, żeby zmierzyć się z ich trudnym charakterem, a nie zakładać idiotyczne wątki na kobiecym forum.

Nie piszę tego ze złośliwości, po prostu weź się człowieku trochę ogarnij, bo lata Ci lecą i trzeba zacząć stawać się dorosłym.

[kalincia]

Napisane przez Heledore

Masz rację jest takie przysłowie. Domek w którym trzymasz swoje rzeczy należy do twojej matki i twojego ojca, a nie do ciebie Wolność rodzicom w swoim domku ale nie wolność synkowi w domku rodziców. Jak będziesz miał swoje mieszkanie to sobie montuj zamki gdzie chcesz i wszystkie ściany obklej du*ami. Ale u rodziców żadna z tych rzeczy nie powinna mieć miejsca.


No i ?
Ok, popołudniami się grzecznie uczysz. Zostają weekendy... Weź się lepiej do roboty bo po studiach inżynierskich też w Polsce nie jest takie eldorado jak się niektórym wydaje. Sama znam dwóch takich mądralińskich inżynierów jak ty. Całe studia się pracą ani praktykami nie skalali i teraz siedzą w kebabie. Więc wiesz...

"Wolnoć" - to skrócona wersja od "wolno ci". Nie "wolność". To tak przy okazji.
Autorze jesteś dzieckiem, które udaje dorosłego. 22 lata i taka niedojrzałość, śmieszne.

[Polski Wilk]

Kocham osobiste ataki na swoją osobę, ale co tam. Zwykle mówi się, że czegoś się szuka. A gdyby mi wyrzucono wspomniane "skarby" jako śmieci? Dalej byście mówili, że jestem niedojrzały i robię awanturę za nic?

Uważam, że nawet w relacjach rodzice-syn bądź mój dom - ty gość obowiązują zasady społecznego współżycia, polegające na poszanowaniu prywatności. Oddam im klucz od pokoju. Mam nadzieję, że to wystarczy matce, żeby trochę się opanowała z tym szperaniem.

Mi nie przychodzi do głowy, żebym mógł dotykać cudzych rzeczy, które są na przykład pod łóżkiem czy na dnie szafy.

[33owieczka]

Skoro Ci tak zalezy na Twoich "skarbach", to je zabierz ze soba, a nie trzymasz majdan w domu swoich rodziców i tylko im przestrzeń zagracasz, nie pozwalając jeszcze się do tego dotknąć.

[Diablica z Tasmanii]

Napisane przez Polski Wilk

Kocham osobiste ataki na swoją osobę, ale co tam. Zwykle mówi się, że czegoś się szuka. A gdyby mi wyrzucono wspomniane "skarby" jako śmieci? Dalej byście mówili, że jestem niedojrzały i robię awanturę za nic?

Uważam, że nawet w relacjach rodzice-syn bądź mój dom - ty gość obowiązują zasady społecznego współżycia, polegające na poszanowaniu prywatności. Oddam im klucz od pokoju. Mam nadzieję, że to wystarczy matce, żeby trochę się opanowała z tym szperaniem.

Mi nie przychodzi do głowy, żebym mógł dotykać cudzych rzeczy, które są na przykład pod łóżkiem czy na dnie szafy.

Borze czarnoleski to weź manele ze sobą i po problemie

[Visez]

Jeszcze nie słyszałam żeby facet prowadził pamiętniki hahahahaha

---------- Dopisano o 10:27 ---------- Poprzedni post napisano o 10:25 ----------

Napisane przez Polski Wilk

Oddam im klucz od pokoju. Mam nadzieję, że to wystarczy matce, żeby trochę się opanowała z tym szperaniem.

Zakazny owoc najlepiej smakuje zreszta i tak już dawno pewnie je przeczytała

[mpt]

Napisane przez Polski Wilk

[...]A gdyby mi wyrzucono wspomniane "skarby" jako śmieci? Dalej byście mówili, że jestem niedojrzały i robię awanturę za nic? [...]

A gdyby spadł meteoryt i rozpi*rd*lił Ci tę graciarnię w trzy doopy? Nikt Ci tego nie wyrzucił, więc nie jęcz.

[efemeride]

Z każdą kolejną próbą wyjaśnienia swojego zachowania popadasz w kolejne absurdy. Emocje chyba odebrały Ci nieco jasny ogląd sytuacji, to się zdarza, wiadomo, ważne jednak, żeby po wszystkim przyznać się do błędu i naprawić szkody... Liczę na to, że będziesz miał na tyle odwagi cywilnej . Niestety z boku wygląda na to, że znacznie przesadziłeś. Dostałeś wystarczająco dużo obiektywnych odpowiedzi, żeby to zauważyć, prawda?

To rodzice Cię utrzymują. Oni także są właścicielami tego, co było Twoim pokojem. Osobiste rzeczy się zabiera ze sobą, zamyka, albo chociaż oznacza jako prywatne. Twoja mama mogła zwyczajnie nie wiedzieć, co to za pudełko, czy to nie np. jakieś stare książki, zeszyty, niepotrzebne drobiazgi, które można by było sprzedać/wyrzucić/wynieść gdzieś do piwnicy bo np. nieładnie wyglądają jej pod łóżkiem. Faktycznie, mogła również być zwyczajnie ciekawa, co to takiego, ale tego się nie dowiemy.

Stało się, przejrzała te rzeczy. Jaka reakcja byłaby właściwa? Prawdopodobnie grzeczna rozmowa i komunikat: to są moje prywatne rzeczy, jeśli chcesz, mogę je zabrać, ale wolałbym je zostawić u was, tylko proszę: nie przeglądaj ich. Brzmi inaczej niż awantura i założenie zamka w pokoju, do którego nie masz już żadnych praw.

Kolejna sprawa: klucz oddany ojcu! Doprawdy, świetne rozwiązanie... Nie rozumiem, jak można tak potraktować dorosłą osobę. Pomyśl, jak Ty poczułbyś się w analogicznej sytuacji: Twój syn i żona zmawiają się, słyszysz tylko z oddali głos syna: tak, wiesz przecież, jaki jest wścibski, mam tego dosyć. Na szczęście ty jesteś w porządku, ciebie szanuję, daję ci więc ten klucz, ty możesz tam wchodzić, ale jego nie wpuszczaj! i odpowiedź żony: w porządku, synku, faktycznie jest jaki jest, też już nie mam cierpliwości... nie wpuszczę go tam, nie martw się. I od tej pory nie masz wstępu do jednego z pokojów w Twoim domu, za karę za to, że nie postąpiłeś wtedy i wtedy po myśli syna. No, czasem żona się zlituje i Cię wpuści, żebyś mógł poodkurzać .

Upokorzenie, wykluczenie, frustracja, gombrowiczowskie upupienie, brak poczucia bycia szanowanym we własnej rodzinie i milion innych przykrych odczuć - właśnie to gwarantujesz matce takim zachowaniem. Brawo !

O ileż prościej jest po prostu zabrać te rzeczy lub poprosić, by tam nikt nie zaglądał! Dlaczego musisz robić z tak błahej sprawy taki cyrk? Nie lepiej wycofać się z tej sprawy z zamkiem i przyznać, że się uniosłeś i głupio postąpiłeś? Wyjdziesz z sytuacji z twarzą, bo chociaż zachowałeś się w pierwszej chwili jak nastolatek, po czasie potrafiłeś sprostować sprawę jak dorosły człowiek.

Napisane przez Polski Wilk

Praca? Czasami coś dorobię, ale studiuję tam, gdzie średnio siedzę 7-8 godzin na uczelni (to nie jest humanistyczny kierunek).

No cóż, bądź świadomy, że to, że studiujesz nie czyni Cię jeszcze panem świata, któremu wszystko się należy . Ludzie mają po dwa etaty, dorabiają po pracy, siedzą do wieczora - nikt Ciebie do tego nie zmusza, ale to możliwe do zrobienia. Rozejrzyj się po swoim kierunku a zobaczysz ludzi, którzy utrzymują się sami: pracują po zajęciach, w weekendy albo tyrają na stypendium naukowe i udzielają korepetycji w każdej wolnej chwili. Studiowanie w innym mieście jest trudne bez wsparcia od rodziców, ciesz się, że je masz i zastanów się nad swoją postawą. Może jednak jest trochę zbyt roszczeniowa? Być może zbyt mało widzisz swoich obowiązków, a byt wiele praw?

[dominikmeller25]

Napisane przez Polski Wilk

Kocham osobiste ataki na swoją osobę, ale co tam. Zwykle mówi się, że czegoś się szuka. A gdyby mi wyrzucono wspomniane "skarby" jako śmieci? Dalej byście mówili, że jestem niedojrzały i robię awanturę za nic?

Uważam, że nawet w relacjach rodzice-syn bądź mój dom - ty gość obowiązują zasady społecznego współżycia, polegające na poszanowaniu prywatności. Oddam im klucz od pokoju. Mam nadzieję, że to wystarczy matce, żeby trochę się opanowała z tym szperaniem.

Mi nie przychodzi do głowy, żebym mógł dotykać cudzych rzeczy, które są na przykład pod łóżkiem czy na dnie szafy.

aż strach pomyśleć co było w tych pamiętniczkach że tak się wpieniłeś. czyżby zapiski nowego Breivika?
czy sądzisz że matka jest idiotką i nie widzi co się dzieje z synem? widzi co się z nim dzieje i może zaniepokojona tym faktem chciała sprawdzić czy przypadkiem nie wpakował się w jakieś szambo, stąd to szperanie, bo ono samo z siebie się na pewno nie wzięło, coś musiało ją do tego pchnąć, a czytając Twoje posty widać że jednak Twoje poglądy ją do tego pchnęły.
a Ty skoro tak problem w tym widzisz to dlaczego ze sobą pamiętniczków nie zabierzesz? i jakim prawem założyłeś zamek w jej domu? to już nie jest Twój pokój, Ty się wyprowadziłeś, w domu jesteś gościem i jeszcze tak się rządzisz jakby ten dom był cały Twój? bezczelność Twoja jest naprawdę straszna.

[kalincia]

Dajcie spokój, nie rozmawiajcie z nim, bo ten dzieciak nie jest zdrowy. Po co go podjudzać, sprawiając mu radochę tym, że ktoś go bierze poważnie.

[aga.fisia]

Jestem w szoku. Ja już nie mieszkam z rodzicami... Wyniosłam się rok temu, a w sumie półtora tylko wcześniej mieszkałam w Niemczech, potem wróciłam do Nich na jakiś miesiąc jak ogarniałam nowe lokum ...i od roku mieszkam w tym samym mieście co oni...ale sama.

I wiesz co? Mój pokój został....mimo że mówiłam Rodzicom, zeby sobie zagospodarowali...Ale nie jest im potrzebny...więc POZWOLIŁAM SOBIE zostawić część rzeczy z zaznaczeniem "jak coś to zabiorę" i się wyniosłam.

Teraz odwiedzam rodziców w dzień raz na tydzień, przez 11 miesięcy nocowałam raz...teraz o dziwo od miesiąca co chwilę jestem (co 3-4 dni) bo mi się tak życie ułożyło - śmierć Babci i rozstanie z facetem....

Ale kurde...w życiu bym nie pomyślała, że mogę zamki wstawiać albo coś robić....
To ja kurcze pytam Mamę "mogę wziąć sobie sałatkę z lodówki?" i zawsze mi odpowiada "przecież nasz dom jest Twoim domem, nie pytaj" to jednak jakoś tak czuję, że wypada. Ona na zakupy pracuje, ona sałatke robi....ja się nie dokładam, wpadam bez niczego więc uważam że wypada zapytać.

I kurcze moje mieszkanie to moje. Syf nie raz jest jak nie wiem. Ale jak jestem u rodziców to tak im zostawiam mieszkanie jak zastałam.... Co mam wpaść na noc, porozkładać buteleczek, nasyfić i wyjechać? I myśleć "niech sprząta skoro to jej"?

Boże....nie wierze w to co czytałam.

[pannamonroe]

wy naprawde mówicie serio? owszem, z tego co chłopiec pisze wyłania się jego niezbyt korzystny obraz, ale słabo mi jak słyszę wciąż o tych wszytskich "w swoim domu rodzice mogą wszystko". no sorry, nie mogą. NIC nie usprawiedliwia grzebania w czyichś prywatnych rzeczach oraz czytania pamiętnika. obojętnie, czy rodzice dokaldają do młodego człowieka kasę, w pełni go utrzymują czy też może funuja mu mieszkanie i wakacje na malediwach, nie mają prawa gwałcić jego prywatnosci. to tyle.

[Melanchton]

Napisane przez pannamonroe

wy naprawde mówicie serio? owszem, z tego co chłopiec pisze wyłania się jego niezbyt korzystny obraz, ale słabo mi jak słyszę wciąż o tych wszytskich "w swoim domu rodzice mogą wszystko". no sorry, nie mogą. NIC nie usprawiedliwia grzebania w czyichś prywatnych rzeczach oraz czytania pamiętnika. obojętnie, czy rodzice dokaldają do młodego człowieka kasę, w pełni go utrzymują czy też może funuja mu mieszkanie i wakacje na malediwach, nie mają prawa gwałcić jego prywatnosci. to tyle.

Nie przejrzałabyś dziecku rzeczy, gdybyś podejrzewała, że popadł np. w narkotyki? No nie wiem....
Wiadomo, że pewnych rzeczy nie powinno się robić, ale świat nie jest czarno-biały i czasem okoliczności bywają takie, a nie inne.
A może, skoro jest to pokój w którym on już nie mieszka, jego mama chciała zrobić jakąś "czystkę" i wyrzucić trochę szpargałów...?

[Luba]

Ja się zgadzam, że trzeba uszanować prywatność, nie można czytać czyjegoś pamiętnika itd. I że nie można robić "czystki" w rzeczach dzieci pod ich nieobecność.
Ale faktycznie, może rodzice naszego zbanowanego autora martwili się jego zachowaniem i chcieli się czegoś więcej dowiedzieć, bo niestety od niego nie mogli. Bo on taki dorosły i w ogóle i co będzie z rodzicami gadał.

A jesli ktoś chce, żeby mama nie wchodziła do jego pokoju to niech w nim sam sprząta. Często. Proste.

[TmargoT]

Napisane przez Melanchton

Nie przejrzałabyś dziecku rzeczy, gdybyś podejrzewała, że popadł np. w narkotyki? No nie wiem....
Wiadomo, że pewnych rzeczy nie powinno się robić, ale świat nie jest czarno-biały i czasem okoliczności bywają takie, a nie inne.
A może, skoro jest to pokój w którym on już nie mieszka, jego mama chciała zrobić jakąś "czystkę" i wyrzucić trochę szpargałów...?

zgadzam się ,ajeśli autor ma coś do ukrycia to nie ukrywa tak,żeby nikt nie znalazł

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

HE

Napisane przez Polski Wilk

Myślę, że po studiach inżynierskich aż tak źle nie jest. Mówię oczywiście o ściśle technicznych (budownictwo, IŚ, wszelkie elektroniczne elektryczne i informatyczne, chemia czy architektura). Bo znam takich, co są na "podejrzanych inżynieriach".

hej padalcu

da się pracować na chemii, budownictwie, informatyce i automatyce

[pannamonroe]

Napisane przez Melanchton

Nie przejrzałabyś dziecku rzeczy, gdybyś podejrzewała, że popadł np. w narkotyki? No nie wiem....
Wiadomo, że pewnych rzeczy nie powinno się robić, ale świat nie jest czarno-biały i czasem okoliczności bywają takie, a nie inne.
A może, skoro jest to pokój w którym on już nie mieszka, jego mama chciała zrobić jakąś "czystkę" i wyrzucić trochę szpargałów...?

gdybym miała uzasadnione podejrzenia, że moje dziecko coś bierze, to pewnie bym przejrzała, szukając narkotyków tylko i wyłącznie. nie czytałabym cudzych prywatnych rozmów, notatek, listów a tym bardziej pamiętnika.

zrobienie jak mówisz "czystki" także nie jest ok. owszem, można wymagać, by dziecko ją zrobiło tzn można iść do niego i powiedzieć "nie mieszkasz już tu na stałe, a tymczasem wszędzie walają sie twoje rzeczy. my nie mamy gdzie się pomieścić. proszę, przejrzyj i wyrzuć to, co nie jest ci potrzebne". to jest jak najbardziej ok. jak najbardziej ok jest też zaproponowanie, że się będzie pomagało przy przeglądaniu rzeczy. ale samodzielne zabieranie się do przeglądania szpargałów i robienia "czystki" to jest dla mnie jakis kosmos. nie wyobrażam sobie, że moja matka bez mojej zgody przegląda moje rzeczy i samodzielnie decyduje, co jest do wyrzucenia a co nie.

a co do bałaganu- no to owszem, mogę zrozumieć, że jeżeli ktoś jest niepoprawnym bałaganiarzem a inne osoby z rodziny mają dość proszenia się o to, by posprzątał, to w końcu ktoś zabiera się za robienie porządków i np scieli łózko, czy wrzuca szpargały do jakiegoś pudła. ale nie decyduje, co wyrzucić a co nie, i nie czyta cudzy pamiętnik. dla mnie to jest po prostu obrzydliwe i chyba bym się spaliła ze wstydu gdybym miała bez wiedzy i zgody właściciela przeczytać jego prywatne zapiski.

im dłużej czytam wizaż tym częściej myślę, że miałam szczęście trafić na takich rodziców jak moi. bo co prawda zdarzało się, że posługiwali się argumentem "nie, bo to my decydujemy a ty musisz się dostosować" w sytuacjach, gdy chciałam kogoś zaprosić na noc, ale nigdy nie usłyszałam czegoś takiego wtedy, gdy chciałam na ścianach SWOJEGO pokoju powiesić wybrane przez siebie plakaty, gdy nie życzyłam sobie, by ktoś w moim pokoju sprzątał (oczywiście twierdząc, że posprzątam jutro), gdy to ja wybierałam (za ich pieniądze) meble takie, jakie mi się podobały. a kiedy wyjechałam już na studia, to matka dzwoniła do mnie, by powiedzieć, że przyszedł list z banku/uczelni i zapytać, czy ma otworzyć i mi przeczytać, czy też wolę, by list poczekał aż przyjadę. na studiach utrzymywała mnie w 80-90% ona, ale jakoś nigdy nie uznała tego za powód, by traktować mnie jak gówno, które nie ma prawa do prywatności i własnych decyzji. po prostu na jej utrzymaniu, czy na swoim, byłam dla niej przede wszystkim człowiekiem, któremu również należy się szacunek. i takie przeglądanie, szperanie, robienie czystek, czytanie, to jest dla mnie właśnie brak tego szacunku. i gdyby ktoś mnie tak traktował, to ja równiez traktowałabym go podobnie.

[aga.fisia]

Nie no ja uważam , że Mama nie powinna czytać pamiętnika, chyba że coś się dzieje.

Moja Mama tez wiem że przegladała, wtedy byłam wściekła, mówiłam jej jaka jest okropna, nawet napisałam w pamiętniku jaka jest żeby to przeczytała...wiem że byłam głupia. Ona na prawde się martwiła. Miałam chorego na glowę chłopaka, który mnie tylko na zła drogę sprowadzał i chciała sprawdzić...

Też nigdy mi nie zakazywali jakiś plakatów itp. Raz nie pozwolili mi w jakimś miejscu dziury wywiercić bo to był jakiś ważny słup czy coś..... Ale w innym to już tak.

Jednak moim zdaniem zachowanie autora jest po prostu idiotyczne i mega dziecinne...i egoistyczne. Nie zauważyłam by odpowiedział czemu tego pamietnika nie może zabrać ze sobą....

[TheKey]

Napisane przez pannamonroe

po prostu na jej utrzymaniu, czy na swoim, byłam dla niej przede wszystkim człowiekiem, któremu również należy się szacunek. i takie przeglądanie, szperanie, robienie czystek, czytanie, to jest dla mnie właśnie brak tego szacunku. i gdyby ktoś mnie tak traktował, to ja równiez traktowałabym go podobnie.

Bardzo mądrze napisane

[TmargoT]

Napisane przez pannamonroe

gdybym miała uzasadnione podejrzenia, że moje dziecko coś bierze, to pewnie bym przejrzała, szukając narkotyków tylko i wyłącznie. nie czytałabym cudzych prywatnych rozmów, notatek, listów a tym bardziej pamiętnika.

zrobienie jak mówisz "czystki" także nie jest ok. owszem, można wymagać, by dziecko ją zrobiło tzn można iść do niego i powiedzieć "nie mieszkasz już tu na stałe, a tymczasem wszędzie walają sie twoje rzeczy. my nie mamy gdzie się pomieścić. proszę, przejrzyj i wyrzuć to, co nie jest ci potrzebne". to jest jak najbardziej ok. jak najbardziej ok jest też zaproponowanie, że się będzie pomagało przy przeglądaniu rzeczy. ale samodzielne zabieranie się do przeglądania szpargałów i robienia "czystki" to jest dla mnie jakis kosmos. nie wyobrażam sobie, że moja matka bez mojej zgody przegląda moje rzeczy i samodzielnie decyduje, co jest do wyrzucenia a co nie.

a co do bałaganu- no to owszem, mogę zrozumieć, że jeżeli ktoś jest niepoprawnym bałaganiarzem a inne osoby z rodziny mają dość proszenia się o to, by posprzątał, to w końcu ktoś zabiera się za robienie porządków i np scieli łózko, czy wrzuca szpargały do jakiegoś pudła. ale nie decyduje, co wyrzucić a co nie, i nie czyta cudzy pamiętnik. dla mnie to jest po prostu obrzydliwe i chyba bym się spaliła ze wstydu gdybym miała bez wiedzy i zgody właściciela przeczytać jego prywatne zapiski.

im dłużej czytam wizaż tym częściej myślę, że miałam szczęście trafić na takich rodziców jak moi. bo co prawda zdarzało się, że posługiwali się argumentem "nie, bo to my decydujemy a ty musisz się dostosować" w sytuacjach, gdy chciałam kogoś zaprosić na noc, ale nigdy nie usłyszałam czegoś takiego wtedy, gdy chciałam na ścianach SWOJEGO pokoju powiesić wybrane przez siebie plakaty, gdy nie życzyłam sobie, by ktoś w moim pokoju sprzątał (oczywiście twierdząc, że posprzątam jutro), gdy to ja wybierałam (za ich pieniądze) meble takie, jakie mi się podobały. a kiedy wyjechałam już na studia, to matka dzwoniła do mnie, by powiedzieć, że przyszedł list z banku/uczelni i zapytać, czy ma otworzyć i mi przeczytać, czy też wolę, by list poczekał aż przyjadę. na studiach utrzymywała mnie w 80-90% ona, ale jakoś nigdy nie uznała tego za powód, by traktować mnie jak gówno, które nie ma prawa do prywatności i własnych decyzji. po prostu na jej utrzymaniu, czy na swoim, byłam dla niej przede wszystkim człowiekiem, któremu również należy się szacunek. i takie przeglądanie, szperanie, robienie czystek, czytanie, to jest dla mnie właśnie brak tego szacunku. i gdyby ktoś mnie tak traktował, to ja równiez traktowałabym go podobnie.

jednak często właśnie w pamiętnikach można doczytać o przemyśleniach ,czy poglądach.to tam człowiek zwierza się ze swoich pierwszych prób.

osobiście jestem zwolennikiem granic prywatności.nie lubie pożyczać,czy nawet dzielić się przestrzenią,jednak w przypadku podejrzeń jestem w stanie przełamać opór i zajrzeć w osobistą przestrzeń mężowi,czy dziecku.