Jest szansa na powrót? Pomóżcie

negraa · 2012-11-17, 21:06

Drogie Wizażanki, potrzebuję Waszej porady i obiektywnego spojrzenia na sytuację. Mam nadzieję, że mi pomożecie, powiecie jak według Was to wygląda i co robić czy dać sobie spokój.

No więc rozstałam się z chłopakiem. Zerwał on po 2 latach związku. Układało nam się na prawdę dobrze. Aż sama byłam zaskoczona że przez te 2 lata nawet się nie pokłóciliśmy, wszystko co nam się nie podobało załatwialiśmy rozmową.

Rozstaliśmy się kilka tygodni temu, przez brak czasu dla siebie- jak to ujął. Rzeczywiście mieliśmy dla siebie mało czasu- ja ciągnę dwa kierunki, on pracę często z nadgodzinami plus studia, ale te kilka razy w tygodniu się widywaliśmy i to było ok. Potem dostał drugą pracę i wtedy się pokomplikowało- spotkanie raz w tygodniu późnym wieczorem przy jego skrajnym zmęczeniu, nawet o rozmowę przez telefon było ciężko po potrafił zasnąć z telefonem przy uchu...
Po jakimś czasie takiej jego bieganiny z jednej pracy do drugiej usłyszałam, że nasz związek chyba nie ma sensu bo właściwie się nie widujemy, że nie jest w stanie zapewnić mi uwagi jakiej potrzebuję, że nie mamy czasu żeby nawet iść do głupiego kina, że on potrzebuje przerwy żeby wszystko przemyśleć, że sam już nie wie czego chce, itp. Widziałam ze sam jest bardzo przejęty tą sytuacją. Mi rozstanie mimo wszystko wydało się złym rozwiązaniem. Ale ok, jakoś przyjęłam to do wiadomości, odkąd to usłyszałam nie odzywałam się, dałam mu spokój.

Tydzień temu sam się odezwał. Pisał że zrezygnował z drugiej pracy, wymieniliśmy kilka wiadomości co u nas. Mnie trochę poniosły emocje i byłam dość niemiła. Spotkania nie zaproponował, ja od tej pory też się nie odezwałam.

I teraz się zastanawiam. Myślicie, że powinnam wykazać jakąś inicjatywę? Zaproponować coś? Czy to że się odezwał może znaczyć że chciałby odbudować nasz związek? Sama nie wiem co o tym myśleć. Mam nadzieję że pomożecie spojrzeć mi na to bardziej obiektywnie

milenka22 · 2012-11-17, 21:11

Ja bym w takim wypadku stwierdziła, że 2 praca nie ma sensu bo związek jest najważniejszy (a raczej ukochana dziewczyna). A on co prawda zrezygnował ale najpierw Cię zostawił. Miałaś prawo być po tym niemiła. Zachowałaś się normalnie.

negraa · 2012-11-17, 21:15

A uważasz, że to że się odezwał może znaczyć ze jest szansa na powrót do tego co było? Powinnam zrobić jakiś krok?
On jest osobą bardzo skrytą i z trudem przychodzi mu wrażanie uczuć, do tego nie lubi się mylić, dlatego podejrzewam ze trochę go kosztowało żeby się do mnie odezwać jako pierwszy. Ehh sama nie wiem

milenka22 · 2012-11-17, 21:47

Nie wiem jakie były jego intencje ale uważam, że nie warto tłumaczyć faceta: on jest skryty, nieśmiały, nie lubi tego czy tamtego. Mnie dziwi to, że zamiast wcześniej zrezygnować z pracy to zrezygnował z Ciebie. Może napisał Ci, że zrezygnował z pracy bo liczył, że zaproponujesz powrót lub spotkanie? Ale czy to nie on Ciebie zranił? Kto wobec tego powinien się starać o wybaczenie? Odpowiedz sobie, czy mu na Tobie zależy.

magda170325 · 2012-11-17, 21:54

A ja bym zaryzykowała. Jakby odmówił spotkania albo spotkał się i powiedział, że on nie chce wracać do związku to bym miała czyste sumienie, że zrobiłam wszystko, żeby ten związek naprawić.

mazena111 · 2012-11-17, 21:55

Niepotrzebnie poniosły cię wtedy emocje. Powinnaś z nim pogadać. Chłopak nie dawał już rady i nie chciał cię krzywdzić takim związkiem, ale zdaje się, że zobaczył, co jest ważniejsze i próbował to naprawić. Zadzwoń do niego.

negraa · 2012-11-17, 21:55

Milenka22- Masz rację, nie warto go tłumaczyć... Też boli mnie to ze nie zrezygnował z pracy tylko ze mnie. Z drugiej strony kocham go, dlatego zastanawiam sie czy nie schować dumy do kieszeni i zadzwonić.

magda170325 · 2012-11-17, 21:57

Cytat:

Napisane przez negraa

Milenka22- Masz rację, nie warto go tłumaczyć... Też boli mnie to ze nie zrezygnował z pracy tylko ze mnie. Z drugiej strony kocham go, dlatego zastanawiam sie czy nie schować dumy do kieszeni i zadzwonić.

Boże, DZWOŃ

aga.fisia · 2012-11-17, 21:58

Poprę koleżankę. Nie uważam, że wszystko przekreślone na 100% ale myślę, że niech teraz on zabiega, stara się i wykazuje, a MOŻE Ty rozważysz kwestię spotkania i ewentualnego powrotu.
Może miesiąc temu radziłabym Ci co innego (tzn. spotkanie, próbowanie itp),ale życie mnie chyba nauczyło.
Ja się rozstałam z moim facetem z powodu jego pasji do podróży.Chciał ślubu, dzieci, stabilizacji...ale jak policzył że robiąc tak nie będzie miał kasy na podróże to zaczął rozpaczać. Kiedy zaproponowałam (niby moja inicjatywa) rozstanie - przytaknął...Dodam że ja mu nie zabraniałam podróży (tak jak Ty swojemu nie zabraniasz pracy) tylko chciałam żebym ja i późniejsza rodzina były na pierwszym miejscu, a oszczędzone pieniądze szły na podróże. On wyznawał zasadę związek i rodzina przy okazji, podróże nawet na kredyt.... Jestem 2 tygodnie po rozstaniu i uświadamiam sobie - JAKBY NA PRAWDĘ kochał to pierwsza byłaby kobieta a potem pasja/praca (oczywiście ważna ale nie NAJ)...A i Twój i mój wybrali najpierw coś ponad nas...

negraa · 2012-11-17, 21:59

Chyba tak zrobię- zadzwonię do niego. Najwyżej znów dostanę po głowie. Z drugiej strony już mi trochę lepiej po tym wszystkim, a jak go usłyszę/ zobaczę to znów wszystko wróci. Ale jeśli miałoby to pomóc to chyba warto bo kocham go bardzo.

A myślicie, ze on może tez się obawiać że to ja już go nie będę chciałą i teraz własnie czeka na jakiś mój ruch?

magda170325 · 2012-11-17, 22:01

Cytat:

Napisane przez negraa

Chyba tak zrobię- zadzwonię do niego. Najwyżej znów dostanę po głowie. Z drugiej strony już mi trochę lepiej po tym wszystkim, a jak go usłyszę/ zobaczę to znów wszystko wróci. Ale jeśli miałoby to pomóc to chyba warto bo kocham go bardzo.

A myślicie, ze on może tez się obawiać że to ja już go nie będę chciałą i teraz własnie czeka na jakiś mój ruch?

Ja coś czuję, że nie bez powodu napisał i nie bez powodu wspomniał, że zrezygnował z drugiej pracy..
No ale to jest moja intuicja.
Wg mnie napisał w jakimś konkretnym celu, może by sam zaproponował spotkanie gdybyś nie była niemiła

mógł się wystraszyć, może pomyślał, że Cie nie obchodzi

negraa · 2012-11-17, 22:06

Cytat:

Napisane przez aga.fisia

Jestem 2 tygodnie po rozstaniu i uświadamiam sobie - JAKBY NA PRAWDĘ kochał to pierwsza byłaby kobieta a potem pasja/praca (oczywiście ważna ale nie NAJ)...A i Twój i mój wybrali najpierw coś ponad nas...

Współczuję bardzo rozstania <przytul> , bardzo dobrze wiem jak to boli. No właśnie, przez głowę co jakiś czas przechodzi mi taka myśl że powinnyśmy być najważniejsze, ale faceci chyba czasem za bardzo kierują się rozumem a nie uczuciami...

---------- Dopisano o 23:06 ---------- Poprzedni post napisano o 23:02 ----------

Cytat:

Napisane przez magda170325

Ja coś czuję, że nie bez powodu napisał i nie bez powodu wspomniał, że zrezygnował z drugiej pracy..
No ale to jest moja intuicja.
Wg mnie napisał w jakimś konkretnym celu, może by sam zaproponował spotkanie gdybyś nie była niemiła

mógł się wystraszyć, może pomyślał, że Cie nie obchodzi

Bardzo bym chciała żeby tak było i zeby wszystko dobrze się skończyło. Ogólnie nigdy żaden były do mnie nie pisał ot tak 3 tygodnie po rozstaniu, ja też do zadnego byłego nie pisałam bo nie widziałam powodu, dlatego też coś mi mówi, że nie napisał tego bez powodu.
Ale to wszystko trudne. Boję się bardzo że zaproponuję spotkanie i znów usłyszę że nie będziemy razem

milenka22 · 2012-11-17, 22:08

"Jeżeli coś wydarzyło się raz, to może się już więcej nie powtórzyć. Ale jeśli wydarzyło się dwa razy, to można być pewnym, że wydarzy się i po raz trzeci."
Może tak być jak pisze magda170325 - chciał się spotkać ale byłaś niemiła więc nie pytał wiedząc, że spotka się z odmową. Ale mimo wszystko miałaś prawo nie być miła, to on Cię zostawił i zabił Twoje poczucie bezpieczeństwa. Ja przechodziłam już przez to. Chłopak ze mną zerwał a po 3 tygodniach wróciliśmy do siebie. Do końca naszego związku bałam się, że to się powtórzy i nie czułam się pewnie.

negraa · 2012-11-17, 22:14

Myślę, ze dałabym radę z jego pomocą odbudować poczucie bezpieczeństwa w związku, ale wtedy on też musiałby się bardzo postarać. Bardzo bym chciała ze by chciał...

Milenka22, a po Waszym powrocie do siebie, jak długo jeszcze byliście razem?

milenka22 · 2012-11-17, 22:25

Cytat:

Napisane przez negraa

Milenka22, a po Waszym powrocie do siebie, jak długo jeszcze byliście razem?

Jakiś rok a później ja zerwałam. Ale to był inny przypadek bo mnie facet olewał, zachowywał się jak dzieciak.
Jeśli chcesz dać drugą szansę to ja w tym nie widzę niczego złego w tym przypadku. Tylko czy on chce? Jeśli uważasz, że byłaś zbyt niemiła i dlatego on się nie odzywa to zadzwoń.

negraa · 2012-11-17, 22:42

Chyba zaryzykuję, najwyzej potem będę żaliła się na forum że nie było warto i będę ostrzegała inne dziewczyny

QueenBlair · 2012-11-18, 09:29

Cytat:

Napisane przez negraa

Chyba zaryzykuję, najwyzej potem będę żaliła się na forum że nie było warto i będę ostrzegała inne dziewczyny

I jak wyszło?

No_To_Co · 2012-11-18, 09:45

Ja bym chyba jednak spróbowała. Tzn...
Byliście razem 2 lata i naprawdę Wam się układało - rzadko kiedy przez tak długi okres czasu nie dochodzi do sprzeczek itd. Myślę, że sam pogubił się w tym wszystkim, i dopiero po rzuceniu pracy i życiu bez Ciebie zrozumiał co stracił. Pewne wybory są również etapem dojrzewania. Ja bym go nie przekreśliła raz na zawsze.

skazana_na_bluesa · 2012-11-18, 10:23

Cytat:

Napisane przez negraa

Drogie Wizażanki, potrzebuję Waszej porady i obiektywnego spojrzenia na sytuację. Mam nadzieję, że mi pomożecie, powiecie jak według Was to wygląda i co robić czy dać sobie spokój.

No więc rozstałam się z chłopakiem. Zerwał on po 2 latach związku. Układało nam się na prawdę dobrze. Aż sama byłam zaskoczona że przez te 2 lata nawet się nie pokłóciliśmy, wszystko co nam się nie podobało załatwialiśmy rozmową.

Rozstaliśmy się kilka tygodni temu, przez brak czasu dla siebie- jak to ujął. Rzeczywiście mieliśmy dla siebie mało czasu- ja ciągnę dwa kierunki, on pracę często z nadgodzinami plus studia, ale te kilka razy w tygodniu się widywaliśmy i to było ok. Potem dostał drugą pracę i wtedy się pokomplikowało- spotkanie raz w tygodniu późnym wieczorem przy jego skrajnym zmęczeniu, nawet o rozmowę przez telefon było ciężko po potrafił zasnąć z telefonem przy uchu...
Po jakimś czasie takiej jego bieganiny z jednej pracy do drugiej usłyszałam, że nasz związek chyba nie ma sensu bo właściwie się nie widujemy, że nie jest w stanie zapewnić mi uwagi jakiej potrzebuję, że nie mamy czasu żeby nawet iść do głupiego kina, że on potrzebuje przerwy żeby wszystko przemyśleć, że sam już nie wie czego chce, itp. Widziałam ze sam jest bardzo przejęty tą sytuacją. Mi rozstanie mimo wszystko wydało się złym rozwiązaniem. Ale ok, jakoś przyjęłam to do wiadomości, odkąd to usłyszałam nie odzywałam się, dałam mu spokój.

Tydzień temu sam się odezwał. Pisał że zrezygnował z drugiej pracy, wymieniliśmy kilka wiadomości co u nas. Mnie trochę poniosły emocje i byłam dość niemiła. Spotkania nie zaproponował, ja od tej pory też się nie odezwałam.

I teraz się zastanawiam. Myślicie, że powinnam wykazać jakąś inicjatywę? Zaproponować coś? Czy to że się odezwał może znaczyć że chciałby odbudować nasz związek? Sama nie wiem co o tym myśleć. Mam nadzieję że pomożecie spojrzeć mi na to bardziej obiektywnie

skoro do tej pory wszystkie problemy rozwiazywaliscie rozmowa to moze spotkajcie sie i pogadajcie na spokojnie?

negraa · 2012-11-18, 13:13

Cytat:

Napisane przez QueenBlair

I jak wyszło?

Chyba dzisiaj rzeczywiście do niego zadzwonię i zaproponuję spotkanie. Potem napiszę co z tego wynikło

magda170325 · 2012-11-18, 19:18

No i jak, dzwoniłaś?

negraa · 2012-11-18, 20:34

Dzwoniłam

Chociaż bałam się okropnie tego co mogę usłyszeć. Ale nie żałuję. Powiedział że cieszy się, że zadzwoniłam i po jego głosie wyczułam, że rzeczywiście tak jest. Rozmawialiśmy dość długo, mamy się spotkać za kilka dni. Zobaczymy co z tego wyniknie

Nie wiem też czy mam od razu poruszać kwestię powrotu do tego co było czy może pospotykać się najpier trochę i dac temu czas? Jak uważacie?

magda170325 · 2012-11-18, 21:07

Jestem za drugą opcją. Nie pytałabym tak od razu o powrót, poczekałabym może z miesiąc i obserwowała jak to się wszystko toczy i dopiero wtedy bym zapytała co z nami - jeśli nadal by nie wiedział, to raczej bym odpuściła go sobie

No_To_Co · 2012-11-18, 21:34

Pospotykajcie sie najpierw. Nie wyskakuj od razu z powrotem do siebie. Najpierw przekonaj sie jak sie bedziecie dogadywac po tej historii i czy zastanow sie czy na pewno warto. Tym razem powoli i bez pospiechu.

negraa · 2012-11-18, 21:40

Cytat:

Napisane przez magda170325

Jestem za drugą opcją. Nie pytałabym tak od razu o powrót, poczekałabym może z miesiąc i obserwowała jak to się wszystko toczy i dopiero wtedy bym zapytała co z nami - jeśli nadal by nie wiedział, to raczej bym odpuściła go sobie

Chyba macie rację

Poobserwuję go, zobaczę jak sytuacja będzie się rozwijać. Zresztą sama chyba nie potrafiłabym tak nagle wrócić do tego co było, jeśli on w ogole bierze taką opcję po uwagę.

Ale cieszy mnie już fakt że z taką chęcią ze mna rozmawiał, wypytywał o wszystko itd.

Fajnie, ze na forum można znalexć osoby, które szczerze doradzą i podziela się swoim doświadczeniem

negraa · 2012-12-04, 22:48

Trochę czasu minęło odkąd prosiłam Was o poradę

W następnym tygodniu zadzwonił on. Potem po tygodniu znów ja i tak się dobrze rozmawiało, że zaproponował żebyśmy przenieśli się na skype, nawet upomniał się żebym włączyła kamerkę bo chce mnie zobaczyć

Cudownie było znów go zobaczyć mimo ze tylko na monitorze. Jesteśmy wstępnie umówieni na spacer ale jeszcze nie na konkretny termin.

Jak uważacie? Jest szansa ze jeszcze do siebie wrócimy? Na razie poważnych tematów nie poruszaliśmy, po prostu jest miło. Boję się bardzo że narobię sobie nadziei, a on widzi we mnie na przykład tylko koleżankę... Sama już nie wiem. Była któraś z Was z podobnej sytuacji?

Majowa Rosa · 2012-12-04, 23:12

Powiem Ci moja droga, że gdyby to ze mną facet zerwał, to musiałby się bardzo, bardzo, ale to bardzo postarać, żebym mu to wybaczyła, a co dopiero przyjęła na powrót... Więc nie daj się podejść tak łatwo, żeby nie zwalił tego potem na przyzwyczajenie, tęsknotę, samotność, itd. Niech wykaże inicjatywę i wynagrodzi Ci wszystkie cierpienia, bo sama uprzejmość to stanowczo za mało. Jest takie mądre przysłowie o tym, co łatwo przyszło...

Trzymaj się

magda170325 · 2012-12-04, 23:19

Cytat:

Napisane przez Majowa Rosa

Powiem Ci moja droga, że gdyby to ze mną facet zerwał, to musiałby się bardzo, bardzo, ale to bardzo postarać, żebym mu to wybaczyła, a co dopiero przyjęła na powrót... Więc nie daj się podejść tak łatwo, żeby nie zwalił tego potem na przyzwyczajenie, tęsknotę, samotność, itd. Niech wykaże inicjatywę i wynagrodzi Ci wszystkie cierpienia, bo sama uprzejmość to stanowczo za mało. Jest takie mądre przysłowie o tym, co łatwo przyszło...

Trzymaj się

Nawet jeśli związek rozpadłby się ewidentnie z Twojej winy to też musiałby się tak starać, żebyś to TY mu wybaczyła?

negraa · 2012-12-05, 13:53

Ja w sumie zawsze uważam, ze każdy jest tylko człowiekiem i może się pogubić, popełnić błąd. Nie oczekuję ogromnych starań, wystarczy przyznanie się do błędu i przeprosiny. Oczywiście jeśli uznał to za błąd...

Krystal_26 · 2012-12-05, 14:49

Cytat:

Napisane przez negraa

Ja w sumie zawsze uważam, ze każdy jest tylko człowiekiem i może się pogubić, popełnić błąd. Nie oczekuję ogromnych starań, wystarczy przyznanie się do błędu i przeprosiny. Oczywiście jeśli uznał to za błąd...

Ale przyznanie się do błędu i przeprosiny to moim zdaniem konieczność, a na razie on chyba nic takiego nie zrobił? Propozycja powrotu do siebie powinna moim zdaniem wyjść z jego strony, końcu to on Cię zranił i zerwał.

2012-11-17, 21:06	#1
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Jest szansa na powrót? Pomóżcie Drogie Wizażanki, potrzebuję Waszej porady i obiektywnego spojrzenia na sytuację. Mam nadzieję, że mi pomożecie, powiecie jak według Was to wygląda i co robić czy dać sobie spokój. No więc rozstałam się z chłopakiem. Zerwał on po 2 latach związku. Układało nam się na prawdę dobrze. Aż sama byłam zaskoczona że przez te 2 lata nawet się nie pokłóciliśmy, wszystko co nam się nie podobało załatwialiśmy rozmową. Rozstaliśmy się kilka tygodni temu, przez brak czasu dla siebie- jak to ujął. Rzeczywiście mieliśmy dla siebie mało czasu- ja ciągnę dwa kierunki, on pracę często z nadgodzinami plus studia, ale te kilka razy w tygodniu się widywaliśmy i to było ok. Potem dostał drugą pracę i wtedy się pokomplikowało- spotkanie raz w tygodniu późnym wieczorem przy jego skrajnym zmęczeniu, nawet o rozmowę przez telefon było ciężko po potrafił zasnąć z telefonem przy uchu... Po jakimś czasie takiej jego bieganiny z jednej pracy do drugiej usłyszałam, że nasz związek chyba nie ma sensu bo właściwie się nie widujemy, że nie jest w stanie zapewnić mi uwagi jakiej potrzebuję, że nie mamy czasu żeby nawet iść do głupiego kina, że on potrzebuje przerwy żeby wszystko przemyśleć, że sam już nie wie czego chce, itp. Widziałam ze sam jest bardzo przejęty tą sytuacją. Mi rozstanie mimo wszystko wydało się złym rozwiązaniem. Ale ok, jakoś przyjęłam to do wiadomości, odkąd to usłyszałam nie odzywałam się, dałam mu spokój. Tydzień temu sam się odezwał. Pisał że zrezygnował z drugiej pracy, wymieniliśmy kilka wiadomości co u nas. Mnie trochę poniosły emocje i byłam dość niemiła. Spotkania nie zaproponował, ja od tej pory też się nie odezwałam. I teraz się zastanawiam. Myślicie, że powinnam wykazać jakąś inicjatywę? Zaproponować coś? Czy to że się odezwał może znaczyć że chciałby odbudować nasz związek? Sama nie wiem co o tym myśleć. Mam nadzieję że pomożecie spojrzeć mi na to bardziej obiektywnie

2012-11-17, 21:11	#2
milenka22 Rozeznanie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 921	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Ja bym w takim wypadku stwierdziła, że 2 praca nie ma sensu bo związek jest najważniejszy (a raczej ukochana dziewczyna). A on co prawda zrezygnował ale najpierw Cię zostawił. Miałaś prawo być po tym niemiła. Zachowałaś się normalnie. __________________ Płacz jest ostatnią deską ratunku - nie pierwszą!

2012-11-17, 21:15	#3
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie A uważasz, że to że się odezwał może znaczyć ze jest szansa na powrót do tego co było? Powinnam zrobić jakiś krok? On jest osobą bardzo skrytą i z trudem przychodzi mu wrażanie uczuć, do tego nie lubi się mylić, dlatego podejrzewam ze trochę go kosztowało żeby się do mnie odezwać jako pierwszy. Ehh sama nie wiem

2012-11-17, 21:47	#4
milenka22 Rozeznanie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 921	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Nie wiem jakie były jego intencje ale uważam, że nie warto tłumaczyć faceta: on jest skryty, nieśmiały, nie lubi tego czy tamtego. Mnie dziwi to, że zamiast wcześniej zrezygnować z pracy to zrezygnował z Ciebie. Może napisał Ci, że zrezygnował z pracy bo liczył, że zaproponujesz powrót lub spotkanie? Ale czy to nie on Ciebie zranił? Kto wobec tego powinien się starać o wybaczenie? Odpowiedz sobie, czy mu na Tobie zależy. __________________ Płacz jest ostatnią deską ratunku - nie pierwszą!

2012-11-17, 21:54	#5
magda170325 Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 2 492	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie A ja bym zaryzykowała. Jakby odmówił spotkania albo spotkał się i powiedział, że on nie chce wracać do związku to bym miała czyste sumienie, że zrobiłam wszystko, żeby ten związek naprawić.

2012-11-17, 21:55	#6
mazena111 Rozeznanie Zarejestrowany: 2010-11 Wiadomości: 989	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Niepotrzebnie poniosły cię wtedy emocje. Powinnaś z nim pogadać. Chłopak nie dawał już rady i nie chciał cię krzywdzić takim związkiem, ale zdaje się, że zobaczył, co jest ważniejsze i próbował to naprawić. Zadzwoń do niego. __________________ maza tkwi w każdym z nas... "Nie sztuka mi się oprzeć, sztuka zaakceptować"

2012-11-17, 21:58	#9
aga.fisia Raczkowanie Zarejestrowany: 2007-04 Lokalizacja: Kraków Wiadomości: 381	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Poprę koleżankę. Nie uważam, że wszystko przekreślone na 100% ale myślę, że niech teraz on zabiega, stara się i wykazuje, a MOŻE Ty rozważysz kwestię spotkania i ewentualnego powrotu. Może miesiąc temu radziłabym Ci co innego (tzn. spotkanie, próbowanie itp),ale życie mnie chyba nauczyło. Ja się rozstałam z moim facetem z powodu jego pasji do podróży.Chciał ślubu, dzieci, stabilizacji...ale jak policzył że robiąc tak nie będzie miał kasy na podróże to zaczął rozpaczać. Kiedy zaproponowałam (niby moja inicjatywa) rozstanie - przytaknął...Dodam że ja mu nie zabraniałam podróży (tak jak Ty swojemu nie zabraniasz pracy) tylko chciałam żebym ja i późniejsza rodzina były na pierwszym miejscu, a oszczędzone pieniądze szły na podróże. On wyznawał zasadę związek i rodzina przy okazji, podróże nawet na kredyt.... Jestem 2 tygodnie po rozstaniu i uświadamiam sobie - JAKBY NA PRAWDĘ kochał to pierwsza byłaby kobieta a potem pasja/praca (oczywiście ważna ale nie NAJ)...A i Twój i mój wybrali najpierw coś ponad nas...

2012-11-17, 21:59	#10
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Chyba tak zrobię- zadzwonię do niego. Najwyżej znów dostanę po głowie. Z drugiej strony już mi trochę lepiej po tym wszystkim, a jak go usłyszę/ zobaczę to znów wszystko wróci. Ale jeśli miałoby to pomóc to chyba warto bo kocham go bardzo. A myślicie, ze on może tez się obawiać że to ja już go nie będę chciałą i teraz własnie czeka na jakiś mój ruch?

2012-11-17, 22:08	#13
milenka22 Rozeznanie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 921	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie "Jeżeli coś wydarzyło się raz, to może się już więcej nie powtórzyć. Ale jeśli wydarzyło się dwa razy, to można być pewnym, że wydarzy się i po raz trzeci." Może tak być jak pisze magda170325 - chciał się spotkać ale byłaś niemiła więc nie pytał wiedząc, że spotka się z odmową. Ale mimo wszystko miałaś prawo nie być miła, to on Cię zostawił i zabił Twoje poczucie bezpieczeństwa. Ja przechodziłam już przez to. Chłopak ze mną zerwał a po 3 tygodniach wróciliśmy do siebie. Do końca naszego związku bałam się, że to się powtórzy i nie czułam się pewnie. __________________ Płacz jest ostatnią deską ratunku - nie pierwszą!

2012-11-17, 22:14	#14
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Myślę, ze dałabym radę z jego pomocą odbudować poczucie bezpieczeństwa w związku, ale wtedy on też musiałby się bardzo postarać. Bardzo bym chciała ze by chciał... Milenka22, a po Waszym powrocie do siebie, jak długo jeszcze byliście razem? Edytowane przez negraa Czas edycji: 2012-11-17 o 22:18

2012-11-17, 22:42	#16
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Chyba zaryzykuję, najwyzej potem będę żaliła się na forum że nie było warto i będę ostrzegała inne dziewczyny

2012-11-18, 09:45	#18
No_To_Co Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 364	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Ja bym chyba jednak spróbowała. Tzn... Byliście razem 2 lata i naprawdę Wam się układało - rzadko kiedy przez tak długi okres czasu nie dochodzi do sprzeczek itd. Myślę, że sam pogubił się w tym wszystkim, i dopiero po rzuceniu pracy i życiu bez Ciebie zrozumiał co stracił. Pewne wybory są również etapem dojrzewania. Ja bym go nie przekreśliła raz na zawsze.

2012-11-18, 19:18	#21
magda170325 Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 2 492	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie No i jak, dzwoniłaś?

2012-11-18, 20:34	#22
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Dzwoniłam Chociaż bałam się okropnie tego co mogę usłyszeć. Ale nie żałuję. Powiedział że cieszy się, że zadzwoniłam i po jego głosie wyczułam, że rzeczywiście tak jest. Rozmawialiśmy dość długo, mamy się spotkać za kilka dni. Zobaczymy co z tego wyniknie Nie wiem też czy mam od razu poruszać kwestię powrotu do tego co było czy może pospotykać się najpier trochę i dac temu czas? Jak uważacie?

2012-11-18, 21:07	#23
magda170325 Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 2 492	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Jestem za drugą opcją. Nie pytałabym tak od razu o powrót, poczekałabym może z miesiąc i obserwowała jak to się wszystko toczy i dopiero wtedy bym zapytała co z nami - jeśli nadal by nie wiedział, to raczej bym odpuściła go sobie

2012-11-18, 21:34	#24
No_To_Co Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 364	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Pospotykajcie sie najpierw. Nie wyskakuj od razu z powrotem do siebie. Najpierw przekonaj sie jak sie bedziecie dogadywac po tej historii i czy zastanow sie czy na pewno warto. Tym razem powoli i bez pospiechu.

2012-12-04, 22:48	#26
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Trochę czasu minęło odkąd prosiłam Was o poradę W następnym tygodniu zadzwonił on. Potem po tygodniu znów ja i tak się dobrze rozmawiało, że zaproponował żebyśmy przenieśli się na skype, nawet upomniał się żebym włączyła kamerkę bo chce mnie zobaczyć Cudownie było znów go zobaczyć mimo ze tylko na monitorze. Jesteśmy wstępnie umówieni na spacer ale jeszcze nie na konkretny termin. Jak uważacie? Jest szansa ze jeszcze do siebie wrócimy? Na razie poważnych tematów nie poruszaliśmy, po prostu jest miło. Boję się bardzo że narobię sobie nadziei, a on widzi we mnie na przykład tylko koleżankę... Sama już nie wiem. Była któraś z Was z podobnej sytuacji? Edytowane przez negraa Czas edycji: 2012-12-04 o 22:51

2012-12-04, 23:12	#27
Majowa Rosa Rozeznanie Zarejestrowany: 2009-05 Wiadomości: 764	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Powiem Ci moja droga, że gdyby to ze mną facet zerwał, to musiałby się bardzo, bardzo, ale to bardzo postarać, żebym mu to wybaczyła, a co dopiero przyjęła na powrót... Więc nie daj się podejść tak łatwo, żeby nie zwalił tego potem na przyzwyczajenie, tęsknotę, samotność, itd. Niech wykaże inicjatywę i wynagrodzi Ci wszystkie cierpienia, bo sama uprzejmość to stanowczo za mało. Jest takie mądre przysłowie o tym, co łatwo przyszło... Trzymaj się __________________ Majowa galeria z różą w tle

2012-12-05, 13:53	#29
negraa Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Wiadomości: 34	Dot.: Jest szansa na powrót? Pomóżcie Ja w sumie zawsze uważam, ze każdy jest tylko człowiekiem i może się pogubić, popełnić błąd. Nie oczekuję ogromnych starań, wystarczy przyznanie się do błędu i przeprosiny. Oczywiście jeśli uznał to za błąd...

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)