Rozstanie z facetem, część XXV

[Tindomerel_]

Zadziwiająco dobrze. Wczoraj z eksem gadalismy 2h i ... w sumie nic. Nic nie czuję. Dziwne? Zastanawiam się co ja tak na prawdę czuję/czułam do niego.

---------- Dopisano o 11:43 ---------- Poprzedni post napisano o 11:39 ----------

Napisane przez justin9time

I tego też oczekuję. Właśnie dlatego to był dla mnie niezły kopniak. Bo on na początku mówił, że szczerość w związku jest ważna, bo potem jest "dlaczego nie powiedziałeś"... Myślałam, że choć jeden facet będzie ze mną rozmawiał o tym, co mu nie pasuje, że będzie się starał do mnie dotrzeć (niestety czasem trzeba mi mówić po kilka razy), a on po prostu uciekł, kilka godzin wcześniej planując jeszcze sylwestra i dumnie mówiąc kumplom że zastanawiam się czy dam radę iść z nimi na mecz (czy przeżyję ten hałas na trybunach).
Spodziewałam sie po nim zupełnie innego rozegrania sprawy...
Jeszcze się zastanawiałam (przez to że czasem parę razy trzeba mi mówić - może czegoś nie zauważyłam, nie zrozumiałam) czy on nie próbował mi czegoś komunikować, i doszłam do wniosku, że komunikował odnośnie wyglądu (fryzura, woli lekko umięśnione - a ja jednak przy ciele trochę jestem), ale większość tego co mówił koleżankom to mi nie sugerował... Może uznał, że i tak nie posłucham...?

Mi się wydaje,że to jakaś plaga jest ostatnio,że faceci nie potrafią rozmawiać o problemach i o tym co im przeszkadza i liczą na to,że ich kobieta cudem się tego domyśli. U mnie też przez to się rozpadł związek.

Słuchaj, dziewictwo to bardzo wartościowa "rzecz" i dobrze,że mu tego nie oddałaś, bo na to nie zasługiwał. Jak trafisz na odpowiedniego faceta to uszanuje Twoje zasady, zobaczysz

[Kwiatuszek133]

Napisane przez Tindomerel_

Zadziwiająco dobrze. Wczoraj z eksem gadalismy 2h i ... w sumie nic. Nic nie czuję. Dziwne? Zastanawiam się co ja tak na prawdę czuję/czułam do niego.

Czasem i takie uczucia sa mylne. Wiekszosc rzeczy na swiecie jest dla mnie niezrozumialych. Musialabys sama ze soba porozmawiac i czasem nawet wiecej czasu na to poswiecic. Kiedys ja tak mialam, ze nie kochalam chlopaka, bylam tego pewna, ze nie jestem zakochana a za nim plakalam? wtf? dlugo ze soba rozmawialam, zeby dojscdo tego

[gosiaaaa1]

Witam
Czytam was od dluzszego czasu, ale sie nie udzielalam w koncu jakos we mnie dojrzala ta chec napisania mojej historii, ktora z gory musze zaznaczyc rozni sie i moze "podchodzi" pod telenowele. Przepraszam za brak polskich znakow, ale brak ich w moim komputerze.

Po maturze odrazu udalam sie na studia na kierunku... psychologia spoleczna. Pierwsze 2 lata pochlanialam wiedze potem juz troche gorzej. Pracowalam w miedzy czasie jako sprzedawca w W kazym razie po zdanej sesji letniej na trzecim roku postanowilam wyjechac na wakacje na 3 miesiace. Pojechalam do mojej kolezanki, ktora rzucila studia ze wzgledu na milosc do innego kraju (i nie tylko kraju). mowa tutaj o Italii a dokladniej Sycylii. Po przybyciu w to miejsce nie ciezko bylo ja zrozumiec. Kompletnie nie znalam wloskiego a wiadomo w Italii i jeszcze na jej poludniu angielski byl tak znany jak polski. Nie mialam zamiaru tam pracowac, poniewaz mialam wystarczajace fundusze i bezplatne mieszkanie. Z perspektywy czasu uwazam, ze ten okres byl najpiekniejszy w moim zyciu, poznalam mase ludzi, widzialam przepiekne widoki i nauczylam sie cieszyc zyciem. Warto dodac, ze moja znajoma pracowala w barze i po pewnym czasie do niej dolaczylam, poniewaz mialam dosc siedzenia i nicnierobienia. I wtedy Go poznalam. Nie chce wnikac w cala znajomosc, ale On byl niesamowity (oczywiscie bralam poprawke na to, ze po zakonczeniu mojej wloskiej stori wszystko zniknie), ale coz nie moglam sie oprzec temy Sycylijczykowi.
Napisze odrazu teraz - nie, to sie nie skonczylo po moim wyjezdzie.
On przyjezdzal do mnie a ja zdawalam wszystkie egzaminy jak najszybciej i czesto byle jak, zeby tylko wyjechac z tej szarosci. Po wlosku zaczelam mowic a w Polsce zalatwilam sobie korepetycje z moja znajoma po italianistyce wiec jezyk przestal stanowic problem.
Ta meczarnia (tak to wtedy interpretowalam) trwala 2 lata. Jak nie trudno sie domyslic stracilam wiekszosc znajomych, bo nie mialam nigdy czasu (z perspektywy czasu wiem, ze to bylo strasznie egoistczne) badz mnie nie bylo w kraju. W koncu obronilam sie i bylam wreszcie wolna! (w moim mniemaniu)wyjechalam tydzien po obronie do mojego paradiso!
Nie myslalam o niczym, najwniejsze zeby w koncu moc tam zamieszkac a reszta jakos sie ulozy. Warto dodac, ze we Wloszech a szczegolnie na poludniu trudno sprawic zeby mamma wloska zaakceptowala nowa kobiete w zyciu jej syna. Nie chodzi o to, ze ona mnie lubila, ona mnie wrecz ubostwiala. Tyle komplementow co od niej nigdy nie slyszalam od innej kobiety. Mieszkalam z Nim nad samym morzem, wszystko bylo perfekcyjne. Po pewnym czasie dostalam prace jako recepcjonistka w hotelu. I tu zaczely sie schody, codzienne pytania po co mi ta praca przeciez On moze dac mi pieniadze, nigdy bym na to nie pozwolila, ale wiedzialam o co w tym najbardziej chodzilo - zazdrosc (najgorsza cecha wloska). Powoli moje paradiso przechodzilo w horror. Nie chce tu opisywac co sie dzialo, bo nie umiem tego dobrac w slowa. Nie jestem osoba, ktora pozwala aby ktos wchodzil butami w moje zycie.
W kazdym razie zaczelam spedzac wiecej czasu w pracy i poza domem, bo mialam tego dosc. Doszlo do tego, ze mnie zdradzil. Czesta scena zdrady w filmach kiedy kobieta wchodzi do sypialni i widzi faceta z inna - szkoda, ze nie siedzialam wtedy w kinie. Jest to taka sytuacja, ktorej nie zycze nikomu nawet najgorszemu wrogowi.
Zostalam we Wloszech jeszcze miesiac, praktycznie siedzac w domu... (mieszkalam u znajomego, ktory okazal sie niesamowitym przyjacielem). Moja mama kupila mi bilet do Polski. Nie chcialam wracac tylko ona mnie o to prosila. Z jednej strony nie moglam tam zostac a z drugiej nie mialam swojego kata zeby zawinac sie w kokon.
Po 2 miesiacach calkowitej izolacji od otoczenia zaczynam wychodzic do ludzi. Uprawiam jogging i chcialabym znalezc prace w Polsce (co nie jest latwe).
Czy tesknie? - kazdego dnia
Nie wiem czy kiedykolwiek otworze sie na milosc, nie wiem czy uwierze ze mezczyzna jest zdolny do kochania
Mam wrazenie, ze sie cofam, czuje jakbym miala 19lat, nie pamietam dokladnie studiow wszystko to bylo zawsze na bocznym torze.

[Kwiatuszek133]

Napisane przez gosiaaaa1

Witam
Czytam was od dluzszego czasu, ale sie nie udzielalam w koncu jakos we mnie dojrzala ta chec napisania mojej historii, ktora z gory musze zaznaczyc rozni sie i moze "podchodzi" pod telenowele. Przepraszam za brak polskich znakow, ale brak ich w moim komputerze.

Po maturze odrazu udalam sie na studia na kierunku... psychologia spoleczna. Pierwsze 2 lata pochlanialam wiedze potem juz troche gorzej. Pracowalam w miedzy czasie jako sprzedawca w W kazym razie po zdanej sesji letniej na trzecim roku postanowilam wyjechac na wakacje na 3 miesiace. Pojechalam do mojej kolezanki, ktora rzucila studia ze wzgledu na milosc do innego kraju (i nie tylko kraju). mowa tutaj o Italii a dokladniej Sycylii. Po przybyciu w to miejsce nie ciezko bylo ja zrozumiec. Kompletnie nie znalam wloskiego a wiadomo w Italii i jeszcze na jej poludniu angielski byl tak znany jak polski. Nie mialam zamiaru tam pracowac, poniewaz mialam wystarczajace fundusze i bezplatne mieszkanie. Z perspektywy czasu uwazam, ze ten okres byl najpiekniejszy w moim zyciu, poznalam mase ludzi, widzialam przepiekne widoki i nauczylam sie cieszyc zyciem. Warto dodac, ze moja znajoma pracowala w barze i po pewnym czasie do niej dolaczylam, poniewaz mialam dosc siedzenia i nicnierobienia. I wtedy Go poznalam. Nie chce wnikac w cala znajomosc, ale On byl niesamowity (oczywiscie bralam poprawke na to, ze po zakonczeniu mojej wloskiej stori wszystko zniknie), ale coz nie moglam sie oprzec temy Sycylijczykowi.
Napisze odrazu teraz - nie, to sie nie skonczylo po moim wyjezdzie.
On przyjezdzal do mnie a ja zdawalam wszystkie egzaminy jak najszybciej i czesto byle jak, zeby tylko wyjechac z tej szarosci. Po wlosku zaczelam mowic a w Polsce zalatwilam sobie korepetycje z moja znajoma po italianistyce wiec jezyk przestal stanowic problem.
Ta meczarnia (tak to wtedy interpretowalam) trwala 2 lata. Jak nie trudno sie domyslic stracilam wiekszosc znajomych, bo nie mialam nigdy czasu (z perspektywy czasu wiem, ze to bylo strasznie egoistczne) badz mnie nie bylo w kraju. W koncu obronilam sie i bylam wreszcie wolna! (w moim mniemaniu)wyjechalam tydzien po obronie do mojego paradiso!
Nie myslalam o niczym, najwniejsze zeby w koncu moc tam zamieszkac a reszta jakos sie ulozy. Warto dodac, ze we Wloszech a szczegolnie na poludniu trudno sprawic zeby mamma wloska zaakceptowala nowa kobiete w zyciu jej syna. Nie chodzi o to, ze ona mnie lubila, ona mnie wrecz ubostwiala. Tyle komplementow co od niej nigdy nie slyszalam od innej kobiety. Mieszkalam z Nim nad samym morzem, wszystko bylo perfekcyjne. Po pewnym czasie dostalam prace jako recepcjonistka w hotelu. I tu zaczely sie schody, codzienne pytania po co mi ta praca przeciez On moze dac mi pieniadze, nigdy bym na to nie pozwolila, ale wiedzialam o co w tym najbardziej chodzilo - zazdrosc (najgorsza cecha wloska). Powoli moje paradiso przechodzilo w horror. Nie chce tu opisywac co sie dzialo, bo nie umiem tego dobrac w slowa. Nie jestem osoba, ktora pozwala aby ktos wchodzil butami w moje zycie.
W kazdym razie zaczelam spedzac wiecej czasu w pracy i poza domem, bo mialam tego dosc. Doszlo do tego, ze mnie zdradzil. Czesta scena zdrady w filmach kiedy kobieta wchodzi do sypialni i widzi faceta z inna - szkoda, ze nie siedzialam wtedy w kinie. Jest to taka sytuacja, ktorej nie zycze nikomu nawet najgorszemu wrogowi.
Zostalam we Wloszech jeszcze miesiac, praktycznie siedzac w domu... (mieszkalam u znajomego, ktory okazal sie niesamowitym przyjacielem). Moja mama kupila mi bilet do Polski. Nie chcialam wracac tylko ona mnie o to prosila. Z jednej strony nie moglam tam zostac a z drugiej nie mialam swojego kata zeby zawinac sie w kokon.
Po 2 miesiacach calkowitej izolacji od otoczenia zaczynam wychodzic do ludzi. Uprawiam jogging i chcialabym znalezc prace w Polsce (co nie jest latwe).
Czy tesknie? - kazdego dnia
Nie wiem czy kiedykolwiek otworze sie na milosc, nie wiem czy uwierze ze mezczyzna jest zdolny do kochania
Mam wrazenie, ze sie cofam, czuje jakbym miala 19lat, nie pamietam dokladnie studiow wszystko to bylo zawsze na bocznym torze.

Szczerze ci wspolczuje! W filmach zawsze takie sceny sa smieszne, ale w zyciu w ogole! Nie mam pojecia co ci poradzic. Jedynie moge zyczec ci powodzenia i wytrwalosci i bys nie dala sie zlamac! I gratuluje ci sily!

[behemotkot]

Ja mam dni, w których myślę, że mój były mnie denerwuje i irytuje.

Nie odzywamy się do siebie na gg, czy fb. Nie dzwonimy, nie ma smsów. Wczoraj skomentowałam coś odnośnie jego poszukiwań mieszkania na fb, niby normalna rozmowa, ale miałam wrażenie, po jego odpisaniu,że przeszkadza mu to, że zostawiłam komentarz, wiec je wszystkie usunęłam.

Mam odczucie, że drażni go moja obecność, i w życiu codziennym i wirtualnym. Niech te 2 tyg. się skończą jak najszybciej, będę bardzo tęsknić, ale tak będzie lepiej dla nas obojga.

I tak to koniec ostateczny. Nie wrócimy do siebie nigdy.
Czasem chce mi się wyć do księżyca...

Na początku nie mogłam nic przełknąć, teraz jem jak szalona. Wiecznie jestem głodna. Mogę wyjść do pracy bez makijażu 9czego nie robię bo pracuję z interesantami), ale teraz mam to kompletnie w du*ie, jak ktoś mnie widzi.

Czasem myślę o sobie ,że jestem gruba, głupia i brzydka...i że i tak nie ma co sie starać bo nic sie nie zmieni...o matko stara, a głupia :/

[Malla]

Napisane przez behemotkot

Mam odczucie, że drażni go moja obecność, i w życiu codziennym i wirtualnym. Niech te 2 tyg. się skończą jak najszybciej, będę bardzo tęsknić, ale tak będzie lepiej dla nas obojga.

Rzuciłam faceta 2 miesiące temu. Irytuje mnie, gdy mi lajkuje lub komentuje na FB, gdy do mnie przychodzi bez pytania, gdy pisze do mnie tony smsów.
Jest mi go żal, jest mi głupio za każdym razem, gdy nie odpisuję (a prawie nigdy nie odpisuję) i wściekam się, gdy nowy obiekt westchnień komentuje, że tamten coś skomentował.

Napisane przez behemotkot

I tak to koniec ostateczny. Nie wrócimy do siebie nigdy.

Nigdy nie mów "nigdy". Życie jest przewrotne i może się zdarzyć, że jak już o sobie zapomnicie, spotkacie się przypadkiem na ulicy i znów zaiskrzy. Tylko jest jeden warunek - musicie o sobie zapomnieć...

[Kwiatuszek133]

Napisane przez Malla

Rzuciłam faceta 2 miesiące temu. Irytuje mnie, gdy mi lajkuje lub komentuje na FB, gdy do mnie przychodzi bez pytania, gdy pisze do mnie tony smsów.
Jest mi go żal, jest mi głupio za każdym razem, gdy nie odpisuję (a prawie nigdy nie odpisuję) i wściekam się, gdy nowy obiekt westchnień komentuje, że tamten coś skomentował.

Nigdy nie mów "nigdy". Życie jest przewrotne i może się zdarzyć, że jak już o sobie zapomnicie, spotkacie się przypadkiem na ulicy i znów zaiskrzy. Tylko jest jeden warunek - musicie o sobie zapomnieć...

Ja tez zazwyczaj nie odpisuje na wiadomosci chlopakow ktorymi nie jestem zainteresowana. Nie rozmawiam jesli nie mam ochoty. Ale nigdy nie dalam im do zrozumienia, ze mi zalezy, po prostu mnie mecza. No i tutaj mam pytanie do tych co byli w zwiazku, byli zakochani tak na serio - jak to jest, ze potem sie tak olewa? nie czuje sie w tedy nic?

[stupify]

Napisane przez Malla

Rzuciłam faceta 2 miesiące temu. Irytuje mnie, gdy mi lajkuje lub komentuje na FB, gdy do mnie przychodzi bez pytania, gdy pisze do mnie tony smsów.
Jest mi go żal, jest mi głupio za każdym razem, gdy nie odpisuję (a prawie nigdy nie odpisuję) i wściekam się, gdy nowy obiekt westchnień komentuje, że tamten coś skomentował.

Nigdy nie mów "nigdy". Życie jest przewrotne i może się zdarzyć, że jak już o sobie zapomnicie, spotkacie się przypadkiem na ulicy i znów zaiskrzy. Tylko jest jeden warunek - musicie o sobie zapomnieć...

No ja tak twierdziłam i mówiłam wszystkim wokół, że nigdy przenigdy itp... a jednak znowu zaiskrzyło Ale kolejnego powrotu już nie bedzie, choćby iskrzyło jak nigdy dotąd, nie dam już sobą pomiatać

Ale okropnie sie czuje Mam kupe nauki, a w przyszly wtorek czeka mnie niemiła wizyta w sądzie i tym samym spotkanie z eks, normalnie skręca mnie już od kilku dni ze stresu... Jezu oszaleje do tego czasu Jak mam poradzić sobie z tym stresem? Bieganie pomogło na chwile, gdy endorfiny opadły znowu stałam sie klebkiem nerwow

[paputek00]

Napisane przez Kwiatuszek133

Ja tez zazwyczaj nie odpisuje na wiadomosci chlopakow ktorymi nie jestem zainteresowana. Nie rozmawiam jesli nie mam ochoty. Ale nigdy nie dalam im do zrozumienia, ze mi zalezy, po prostu mnie mecza. No i tutaj mam pytanie do tych co byli w zwiazku, byli zakochani tak na serio - jak to jest, ze potem sie tak olewa? nie czuje sie w tedy nic?

Najczęściej żyje się własnymi sprawami i nie myśli się o drugiej osobie, więc jak przychodzi sms albo wiadomość to zwyczajnie nie chce się odpisywać. Czasami obawiałam się, że zrobie komuś nadzieję. Mimo wszystko zazwyczaj starałam się podtrzymywać kontakt, choćby ze zwykłej uprzejmości

[behemotkot]

Napisane przez Malla

Rzuciłam faceta 2 miesiące temu. Irytuje mnie, gdy mi lajkuje lub komentuje na FB, gdy do mnie przychodzi bez pytania, gdy pisze do mnie tony smsów.
Jest mi go żal, jest mi głupio za każdym razem, gdy nie odpisuję (a prawie nigdy nie odpisuję) i wściekam się, gdy nowy obiekt westchnień komentuje, że tamten coś skomentował.

Napisane przez Malla

Wiem o tym, dlatego będę się bić po łapach, ale nie będę już więcej komentować.

Nigdy nie mów "nigdy". Życie jest przewrotne i może się zdarzyć, że jak już o sobie zapomnicie, spotkacie się przypadkiem na ulicy i znów zaiskrzy. Tylko jest jeden warunek - musicie o sobie zapomnieć...

I dlatego zamierzam całkowicie się od niego odciąć po wyprowadzce. To on zerwał, dlatego nic tu po mnie. Nie wiem na ile mi się uda z nim nie kontaktować, ale postaram się zniknąć mu z oczu całkowicie. Jeśli on coś będzie chciał ok, ale ja nie będę robić z siebie kretynki. Jedynymi wyjątkami będą sms-y na święta z życzeniami( to jednak trudny czas) i na sylwestra i pewnie w marcu na urodziny.

Po 1 facecie miałam tak,że jeździłam do niego do domu, pisałam coś na gg itp. Idiotyzm, ale wtedy byłam dużo młodsza, mniej doświadczona, i bardziej załamana. To była moja 1 miłość, jak się okazało ta 1 wcale nie jest najważniejsza.

[Neffik]

Ja mojego exa nie widziałam dwa tygodnie. Po tym jak zerwał ze mną przez smsa totalny brak szacunku a uważał się za takiego doświadczonego w związkach pomimo młodego wieku Dziś się odezwał, nawet nie wiem po co. Rozmowa na 2 minuty o niczym.. Wyprowadziło mnie to odrobinę z równowagi, ale już jest ok.. nie dam się

[Malla]

Napisane przez Kwiatuszek133

Ja tez zazwyczaj nie odpisuje na wiadomosci chlopakow ktorymi nie jestem zainteresowana. Nie rozmawiam jesli nie mam ochoty. Ale nigdy nie dalam im do zrozumienia, ze mi zalezy, po prostu mnie mecza. No i tutaj mam pytanie do tych co byli w zwiazku, byli zakochani tak na serio - jak to jest, ze potem sie tak olewa? nie czuje sie w tedy nic?

Tak jak napisałaś, to zmęczenie, niechęć i potrzeba niedawania nadziei.

Lubiłam chłopaków, którym dałam kosza i wiedziałam, że najkorzystniejszy będzie brak kontaktu. Źle się czuję, gdy ktoś patrzy na mnie maślanymi oczami, a ja jestem obojętna. Z drugiej strony nie potrafię zerwać całkowicie kontaktu z osobą, którą lubię.

Napisane przez stupify

Ale okropnie sie czuje Mam kupe nauki, a w przyszly wtorek czeka mnie niemiła wizyta w sądzie i tym samym spotkanie z eks, normalnie skręca mnie już od kilku dni ze stresu... Jezu oszaleje do tego czasu Jak mam poradzić sobie z tym stresem? Bieganie pomogło na chwile, gdy endorfiny opadły znowu stałam sie klebkiem nerwow

Ruch, jedzenie, towarzystwo, czas... Stres jest poważną chorobą naszej cywilizacji.

Napisane przez behemotkot

Po 1 facecie miałam tak,że jeździłam do niego do domu, pisałam coś na gg itp. Idiotyzm, ale wtedy byłam dużo młodsza, mniej doświadczona, i bardziej załamana. To była moja 1 miłość, jak się okazało ta 1 wcale nie jest najważniejsza.

Dobra jesteś, ja się tak poniżałam także po kolejnych ale stwardniałam, zmądrzałam czy jak to nazwać.

[Mead]

Dziewczyny moge mieć do Was prośbę ?
Jako, że to ja zakończyłam mój związek, to mój facet jest teraz osobą pokrzywdzoną. Jak mam się w stosunku do niego zachowywać ? Jakich ruchów Wy oczekiwałyście od swoich eks ?
Na początku rozmawialiśmy ze sobą, ale potem zaproponowałam przerwę w kontaktac, bo widziałam, że tylko go to bardziej rani i robi sibie nadzieję. Teraz na facebooku spamuje smutnymi tekstami i depresyjnymi obrazkami. Jak się zachować ? Łamie mi to serce, ale co mogę zrobić ?
Swoją drogą myślałam, że dorosly 24-letni facet godniej to zniesie.

[Levine]

Napisane przez Mead

Dziewczyny moge mieć do Was prośbę ?
Jako, że to ja zakończyłam mój związek, to mój facet jest teraz osobą pokrzywdzoną. Jak mam się w stosunku do niego zachowywać ? Jakich ruchów Wy oczekiwałyście od swoich eks ?
Na początku rozmawialiśmy ze sobą, ale potem zaproponowałam przerwę w kontaktac, bo widziałam, że tylko go to bardziej rani i robi sibie nadzieję. Teraz na facebooku spamuje smutnymi tekstami i depresyjnymi obrazkami. Jak się zachować ? Łamie mi to serce, ale co mogę zrobić ?
Swoją drogą myślałam, że dorosly 24-letni facet godniej to zniesie.

Moim zdaniem - powinnaś zerwać z nim kontakt, całkowicie. Jak dla mnie to najlepsze wyjście z tej sytuacji. Wiem, że będzie ci ciężko i jemu pewnie też, pewnie będzie pisał, chciał się kontaktować, ale nawet w takiej sytuacji nie złam się i nie odpisuj ani nic. Bo jeżeli ty nic nie czujesz, a on dalej ma na coś nadzieję to jak będziecie utrzymywać kontakt - na pewno będzie coraz bardziej krzywdzony.

[Kwiatuszek133]

Napisane przez Levine

Moim zdaniem - powinnaś zerwać z nim kontakt, całkowicie. Jak dla mnie to najlepsze wyjście z tej sytuacji. Wiem, że będzie ci ciężko i jemu pewnie też, pewnie będzie pisał, chciał się kontaktować, ale nawet w takiej sytuacji nie złam się i nie odpisuj ani nic. Bo jeżeli ty nic nie czujesz, a on dalej ma na coś nadzieję to jak będziecie utrzymywać kontakt - na pewno będzie coraz bardziej krzywdzony.

No ej wez tak nie gadaj! Kazda z nas oczekuje rozmowy i wsparcia po rozstaniu. Przepraszam ale nie mozna tak po prostu odejsc i miec wy☠☠☠ane na wszystko. Jesli druga strona nadal kocha i pierwsza, ktora odchodzi juz nie, to wydaje mi sie, ze nie jest calkowicie obojetna do jego osoby, a wrecz nie powinna.. Ja po rozstaniu po dlugim zwiazku,oczekiwalabym rozmowy a potem po prostu gdy bede miala potrzebe porozmawiac bez zludzen. A najlepiej pozostawic przyjazn. Kazdy w sumie inaczej potrzebuje, ale jesli chlopak by mi powiedzial jasno, ze juz nie chce, ale chce nadalprzebywac ze mna i bysmy mogli lezec przy sobie jak przyjaciele, to bym nadziei sobie nie robila. Jesli na prawde kochasz to osobiscie bym wolala zwiazek zamienic w przyjazn ale tez kazdy ma inna psychike. No ale nie wyobrazam sobie traktowac moja byla milosc tak jak ja nie chce by ktos mnie traktowal

[Malla]

Napisane przez Kwiatuszek133

No ej wez tak nie gadaj! Kazda z nas oczekuje rozmowy i wsparcia po rozstaniu. Przepraszam ale nie mozna tak po prostu odejsc i miec wy☠☠☠ane na wszystko. Jesli druga strona nadal kocha i pierwsza, ktora odchodzi juz nie, to wydaje mi sie, ze nie jest calkowicie obojetna do jego osoby, a wrecz nie powinna.. Ja po rozstaniu po dlugim zwiazku,oczekiwalabym rozmowy a potem po prostu gdy bede miala potrzebe porozmawiac bez zludzen. A najlepiej pozostawic przyjazn. Kazdy w sumie inaczej potrzebuje, ale jesli chlopak by mi powiedzial jasno, ze juz nie chce, ale chce nadalprzebywac ze mna i bysmy mogli lezec przy sobie jak przyjaciele, to bym nadziei sobie nie robila. Jesli na prawde kochasz to osobiscie bym wolala zwiazek zamienic w przyjazn ale tez kazdy ma inna psychike. No ale nie wyobrazam sobie traktowac moja byla milosc tak jak ja nie chce by ktos mnie traktowal

Pięknie to brzmi, ale rzeczywistość jest kompletnie inna

- Kontakt po rozstaniu daje nadzieję i utrudnia wyjście na prostą.
- Nie da się pozostawić przyjaźni, gdy jedna strona czuje coś więcej.

Nie wierzę, że jakby facet powiedział Ci, że Cię nie chce i leżelibyście sobie na kanapie, to byś tak obojętnie do tego podchodziła. Zwłaszcza gdyby przyjaciel z zapałem zaczął opowiadać o swej nowej miłości...

[Kwiatuszek133]

Napisane przez Malla

Pięknie to brzmi, ale rzeczywistość jest kompletnie inna

- Kontakt po rozstaniu daje nadzieję i utrudnia wyjście na prostą.
- Nie da się pozostawić przyjaźni, gdy jedna strona czuje coś więcej.

Nie wierzę, że jakby facet powiedział Ci, że Cię nie chce i leżelibyście sobie na kanapie, to byś tak obojętnie do tego podchodziła. Zwłaszcza gdyby przyjaciel z zapałem zaczął opowiadać o swej nowej miłości...

Nie, sluchania to nie. Nie wiem jak innym ale moim zdaniem lepiej sie leczyc z nieszczesliwej milosci gdy ta osoba ci w tym pomoze a nie umywajac rece od tego. Wole myslec, ze jest dobrze, ze jak cos to moge sie przytulic i pogadac , a nie, ze napisze, zadzwonie i nagle jakbysmy sie nie znali. -jak ktos tak robi, to chyba nigdy nie zalezlo, no bo chyba nie mozna calkowicie miec kogos gdzies jak sie kochalo kogos?
Wiekszosc dziewczyn tutaj pisze, ze napisalo a on olewa, ze dlaczego, ze oczekuje rozmowy itd.

[Mead]

Dokładnie, łatwo się mówi, żeby poztstać przyjaciółmi. Uwierzcie, też tego chcialam. Jakby nie patrzeć był to mój najbliższy przyjaciel. Ale nie da się niestety tego pogodzić. On sam powiedział, że on tego nie zniesie (pisania ze sobą), bo mnie kocha..

[Kwiatuszek133]

Napisane przez Mead

Dokładnie, łatwo się mówi, żeby poztstać przyjaciółmi. Uwierzcie, też tego chcialam. Jakby nie patrzeć był to mój najbliższy przyjaciel. Ale nie da się niestety tego pogodzić. On sam powiedział, że on tego nie zniesie (pisania ze sobą), bo mnie kocha..

Moze tak. Ale wole miec swiadomosc, ze nawet jak mamy nie byc jakimis przyjaciomi, to chce wiedziec, ze jak bede miala potrzebe to bedzie

[Tindomerel_]

No to nie musisz do niego pisać, ale jak on napisze to się odezwij a nie udawaj,że nie dostałaś wiadomości, w końcu spędziliście trochę czasu razem więc choćby kultura by tego wymagała,żeby odpisać/odebrać telefon.

[ulicznica]

Napisane przez Mead

Dziewczyny moge mieć do Was prośbę ?
Jako, że to ja zakończyłam mój związek, to mój facet jest teraz osobą pokrzywdzoną. Jak mam się w stosunku do niego zachowywać ? Jakich ruchów Wy oczekiwałyście od swoich eks ?
Na początku rozmawialiśmy ze sobą, ale potem zaproponowałam przerwę w kontaktac, bo widziałam, że tylko go to bardziej rani i robi sibie nadzieję. Teraz na facebooku spamuje smutnymi tekstami i depresyjnymi obrazkami. Jak się zachować ? Łamie mi to serce, ale co mogę zrobić ?
Swoją drogą myślałam, że dorosly 24-letni facet godniej to zniesie.

Pocierpi, ale wyjdzie na prostą. Banał, ale czas leczy rany, a taki kontakt je rozdrapuje - na pewno jednak nie leciałabym na zawołanie widząc każdy smutny status czy obrazek. On tylko tego teraz oczekuje, że się zlitujesz i wrócisz widząc, jaki jest smutny. Albo że zmienisz zdanie. Przeczekaj najgorszy okres. I bądź, kiedy on będzie chciał się spotkać i porozmawiać, ale zdania nie zmieniaj - i sama nie inicjuj spotkań.

[Malla]

Napisane przez Mead

Dokładnie, łatwo się mówi, żeby poztstać przyjaciółmi. Uwierzcie, też tego chcialam. Jakby nie patrzeć był to mój najbliższy przyjaciel. Ale nie da się niestety tego pogodzić. On sam powiedział, że on tego nie zniesie (pisania ze sobą), bo mnie kocha..

Mój były otwarcie mówi, że będzie pisał i przychodził, dopóki nie zobaczy mnie z innym, a wtedy dopiero urwie całkowicie kontakt.
To co, nigdy mnie nie kochał, skoro zapowiada urwanie kontaktu?

Napisane przez Tindomerel_

No to nie musisz do niego pisać, ale jak on napisze to się odezwij a nie udawaj,że nie dostałaś wiadomości, w końcu spędziliście trochę czasu razem więc choćby kultura by tego wymagała,żeby odpisać/odebrać telefon.

To powiedz mi, co odpowiedzieć na 50 wiadomości dziennie typu "wiem, że będziesz kiedyś moja, będę czekał, tak bardzo cię kocham jak nigdy nikogo"?

Ja nie wpadam na nic innego jak "głowa do góry, miłego dnia, oby ci szef dał trochę wytchnienia", a i tak dostaję odpowiedź "odpisujesz, więc są w tobie jeszcze jakieś szczątki uczucia wobec mnie, będę walczył i czekał wiernie" itp. itd. DO PORZYGU.

[Tindomerel_]

Napisane przez Malla

Mój były otwarcie mówi, że będzie pisał i przychodził, dopóki nie zobaczy mnie z innym, a wtedy dopiero urwie całkowicie kontakt.
To co, nigdy mnie nie kochał, skoro zapowiada urwanie kontaktu?

To powiedz mi, co odpowiedzieć na 50 wiadomości dziennie typu "wiem, że będziesz kiedyś moja, będę czekał, tak bardzo cię kocham jak nigdy nikogo"?

Ja nie wpadam na nic innego jak "głowa do góry, miłego dnia, oby ci szef dał trochę wytchnienia", a i tak dostaję odpowiedź "odpisujesz, więc są w tobie jeszcze jakieś szczątki uczucia wobec mnie, będę walczył i czekał wiernie" itp. itd. DO PORZYGU.

No to w takim wypadku to każdy by chyba już to olał, chodziło mi raczej o to,że jak napisze smsa co 3 dzień albo raz w tygodniu to odpisać.

50 wiadomości matko, ja bym chyba zwyklinała po 2 dniach xd

[Malla]

Napisane przez Tindomerel_

50 wiadomości matko, ja bym chyba zwyklinała po 2 dniach xd

Lubię go, dobrze mi się z nim spędzało czas i nadal chętnie go spędzam, ale po godzinie muszę mu kazać sobie iść, bo się rozkleja.

Twierdzi, że mu pomaga to, że mamy kontakt, ale jak nie odpisuję parę godzin, to jest panika, a jak odpiszę, to wybuch radości.

Obiecałam mu utrzymywanie kontaktu tylko dlatego, że jest w trudnej sytuacji i jest kompletnie sam.

[Tindomerel_]

eh. nie powinno być czegoś takiego jak rozstania, ludzie powinni się łączyć w pary i być szcześliwi do końca życia a nie takie góry i doły i kłody pod nogi.

Zaczynam tęsknić i robi mi się smutno.Niedobrze.

[paputek00]

Pytanie trochę z innej beczki - gadam na gg od ponad 2 tygodni z chłopakiem, który mi się podoba (poznany na S.). wymieniamy zdjęcia, rozmawiamy prawie codziennie a mimo to on nie zaproponował spotkania. W poprzednim tygodniu nie było go w mieście więc rozumiem ale teraz teoretycznie jest wolny popołudniami. Czy uważacie, że powinnam za jakiś czas sama zagaić na temat spotkania czy czekac/olać go?

[Mead]

Ja uważam, że możesz zapytać Jak odmówi to jego strata przecież :P

[Malla]

Ja bym się wstrzymała... niech zdobywa, przecież jakbym nie była zainteresowana, to bym z nim nie gadała

[Neffik]

Smutno mi i źle

[charlie charlie]

trochę Was ponadrabiałam, ale jestem strasznie głodna, więc zaraz spadam robić kolację.
ogólnie dzisiejszy dzień taki sobie - ja się męczę tym, że cały czas o nim myślę. dobrze, że zaczął się ten tydzień i zajęcia na uczelni, przynajmniej czymś się zajmę.

poza tym śnił mi się dziś i było tak cudownie ale nie myślę o tym, bo znowu będę miała zły humor.
uśmiechnęłam się dziś do dwóch gości, ot tak, żeby pokazać sobie, że nie jestem nieśmiałą, szarą myszką