W odnajdywaniu siebie...

[goplankowa]

Napisane przez Basiulka19

To jest prawda, ja już po technikum powiedziałam, że nigdy w życiu ekonomią, zarządzanie i administracja

My tak z dziewczynami mówiłyśmy ale i tak poszłyśmy bo praca biurowa ^^ ale te przedmioty, to teraz porażka

[Lilly_Lilly]

Napisane przez goplankowa

My tak z dziewczynami mówiłyśmy ale i tak poszłyśmy bo praca biurowa ^^ ale te przedmioty, to teraz porażka

mi tez to srednio odpowiada ale tez bede to ciagnac
teraz robie studium roczne na sekretarke / asystent

[GirlOfDeath]

Dziewczyny a ja miałam na odwrót - byłam w LO na profilu psychologiczno-pedagogicznym z rozszerzonym językiem obcym, a poszłam na studia na finanse i rachunkowość i na razie nie żałuję.

[Basiulka19]

Napisane przez GirlOfDeath

Dziewczyny a ja miałam na odwrót - byłam w LO na profilu psychologiczno-pedagogicznym z rozszerzonym językiem obcym, a poszłam na studia na finanse i rachunkowość i na razie nie żałuję.

No to fajnie, może to tak jest, że chce sie coś innego

---------- Dopisano o 13:47 ---------- Poprzedni post napisano o 13:45 ----------

Napisane przez goplankowa

My tak z dziewczynami mówiłyśmy ale i tak poszłyśmy bo praca biurowa ^^ ale te przedmioty, to teraz porażka

No u mnie bardzo dużo dziewczyn w technikum poszły dalej na zarządzanie lub administracje ja sie wyłamałam troche, boje się tylko tego, ze tak cieżko z pracą po pedagogice .... ale mysle, że nie poddam się i dam rade

[abraxas2871]

Dobra, ja mam 23 lata, pisze wlasnie magisterke na jednym kierunku i licencjat na drugim i dopiero jestem nieogarnieta... W zyciu nie zarobilam zadnych pieniedzy (co prawda dostawałam stypendia za nauke, ale to nie praca sensu stricto), nigdy nie bylam na randce, o calej reszcie zycia milosnego nie wspominajac, ba - nawet nigdy nie spedzalam sylwestra inaczej niz w domu, zazwyczaj sie uczac. Moje studia to jakas porazka - niby takie elitarne, ale przechlapalam je wrecz popisowo i robie dyplom z czegos, czego nie lubie i na czym sie w zasadzie nie znam... Moj drugi kierunek lubie, ale to filologia obca, a ja nie mam nawet zadnego znajomego z kraju, ktorego jezyk studiuje, nie mowiac o tym, ze w zyciu tam nie bylam... A to kraj europejski, nie zadna japonia.

Ogólnie ujmujac - nieogarniecie z czasem postepuje a nie sie cofa, wiec serio radze albo porzadnie sie za siebie zabrać albo pogodzic sie z beznadziejnym losem zyciowego nieudacznika. smutne, ale prawdziwe.

[goplankowa]

Napisane przez Basiulka19

No to fajnie, może to tak jest, że chce sie coś innego

---------- Dopisano o 13:47 ---------- Poprzedni post napisano o 13:45 ----------

No u mnie bardzo dużo dziewczyn w technikum poszły dalej na zarządzanie lub administracje ja sie wyłamałam troche, boje się tylko tego, ze tak cieżko z pracą po pedagogice .... ale mysle, że nie poddam się i dam rade

Nabór na ten kierunek jest ogromny pomyśleć, że co pół roku tyle studentów po takim kierunku wychodzi z uczelni Ja właśnie też dlatego nie poszłam na pedagogike, bo się bałam o pracę

---------- Dopisano o 06:11 ---------- Poprzedni post napisano o 06:09 ----------

Napisane przez abraxas2871

Dobra, ja mam 23 lata, pisze wlasnie magisterke na jednym kierunku i licencjat na drugim i dopiero jestem nieogarnieta... W zyciu nie zarobilam zadnych pieniedzy (co prawda dostawałam stypendia za nauke, ale to nie praca sensu stricto), nigdy nie bylam na randce, o calej reszcie zycia milosnego nie wspominajac, ba - nawet nigdy nie spedzalam sylwestra inaczej niz w domu, zazwyczaj sie uczac. Moje studia to jakas porazka - niby takie elitarne, ale przechlapalam je wrecz popisowo i robie dyplom z czegos, czego nie lubie i na czym sie w zasadzie nie znam... Moj drugi kierunek lubie, ale to filologia obca, a ja nie mam nawet zadnego znajomego z kraju, ktorego jezyk studiuje, nie mowiac o tym, ze w zyciu tam nie bylam... A to kraj europejski, nie zadna japonia.

Ogólnie ujmujac - nieogarniecie z czasem postepuje a nie sie cofa, wiec serio radze albo porzadnie sie za siebie zabrać albo pogodzic sie z beznadziejnym losem zyciowego nieudacznika. smutne, ale prawdziwe.

A dlaczego tak jest? Nie masz znajomych? Nie wychodzisz do ludzi?
Zabrać się za siebie ! Życie ma się tylko jedno.

[abraxas2871]

Napisane przez goplankowa

N

---------- Dopisano o 06:11 ---------- Poprzedni post napisano o 06:09 ----------


A dlaczego tak jest? Nie masz znajomych? Nie wychodzisz do ludzi?
Zabrać się za siebie ! Życie ma się tylko jedno.

Wychodzę! Całe wakacje miałam staż, od połowy tamtego roku mam wolontariat (ale taki bardziej zdalny, bo polegający na tłumaczeniu), chodzę na różne eventy dotyczące mojego kierunku (to rzadka filologia, więc nie ma ich jakoś powalająco dużo, ale mieszkam w Warszawie, więc zawsze coś się znajdzie), zgłosiłam się na konferencję studencką (która miałą być w następnym tygodniu, ale jest przełożona na marzec, jestem pomocna - dość mocno odstaję poziomem wiedzy i inteligencją od moich koleżanek z roku (wiem, że to nieskromne, ale tak jest) i ciągle im w czymś pomagam - naprawdę, jest nas obecnie 6 w grupie i ciągle którejś coś tłumaczę, pomagam znaleźć bibliografię, sprawdzam prace - nie to, że uważam je za idiotki, naprawdę je lubię i chce im pomóc (do tego stopnia, że czasem daję się wykorzystywać - ale cóż, inaczej w ogóle już nie miałabym kontaktu z ludźmi, więc niech im będzie)... Poza tym studiuję 2 kierunki, więc mam i miałam multum zajęć...

Ja po prostu jestem bezdennie beznadziejna i tyle. Nie mówię tego z nutką depresji, ja po prostu zdaje sobie sprawę z faktu jak złym i beznadziejnym człowiekiem jestem. Ale taka po prostu jestem, nie będę na siłę robić rzeczy, których nie znoszę jeszcze bardziej niż stanu obecnego. Po prostu - niektórzy ludzie są z natury nieszczęśliwi i nieogarnięci - trudno, tacy też mają prawo żyć. Zdarza się.

[Basiulka19]

Napisane przez abraxas2871

Wychodzę! Całe wakacje miałam staż, od połowy tamtego roku mam wolontariat (ale taki bardziej zdalny, bo polegający na tłumaczeniu), chodzę na różne eventy dotyczące mojego kierunku (to rzadka filologia, więc nie ma ich jakoś powalająco dużo, ale mieszkam w Warszawie, więc zawsze coś się znajdzie), zgłosiłam się na konferencję studencką (która miałą być w następnym tygodniu, ale jest przełożona na marzec, jestem pomocna - dość mocno odstaję poziomem wiedzy i inteligencją od moich koleżanek z roku (wiem, że to nieskromne, ale tak jest) i ciągle im w czymś pomagam - naprawdę, jest nas obecnie 6 w grupie i ciągle którejś coś tłumaczę, pomagam znaleźć bibliografię, sprawdzam prace - nie to, że uważam je za idiotki, naprawdę je lubię i chce im pomóc (do tego stopnia, że czasem daję się wykorzystywać - ale cóż, inaczej w ogóle już nie miałabym kontaktu z ludźmi, więc niech im będzie)... Poza tym studiuję 2 kierunki, więc mam i miałam multum zajęć...

Ja po prostu jestem bezdennie beznadziejna i tyle. Nie mówię tego z nutką depresji, ja po prostu zdaje sobie sprawę z faktu jak złym i beznadziejnym człowiekiem jestem. Ale taka po prostu jestem, nie będę na siłę robić rzeczy, których nie znoszę jeszcze bardziej niż stanu obecnego. Po prostu - niektórzy ludzie są z natury nieszczęśliwi i nieogarnięci - trudno, tacy też mają prawo żyć. Zdarza się.

Nawet tak nie myśl, każdy z nas jest na świecie po coś. Nie jesteś złym i beznadziejnym człowiekiem, sam fakt, że pomagasz koleżankom świadczy o tym, że tak nie jest. Pamiętaj o jednym szkoła, to nie jest całe Twoje życie, pomyśl o sobie, zrób coś dla siebie, idź z tymi koleżankami z grupy na piwo, do kina. Zrób coś dla siebie. Zmień coś. Nie wiem idź do fryzjera. Kup sobie coś nowego. Nie jesteś sama !! Każdy z nas czuje się samotny, choć czasami otacza nas tyle osób. Uwierz w siebie. Wiem, ze to nie jest łatwe

[abraxas2871]

Napisane przez Basiulka19

Nawet tak nie myśl, każdy z nas jest na świecie po coś. Nie jesteś złym i beznadziejnym człowiekiem, sam fakt, że pomagasz koleżankom świadczy o tym, że tak nie jest. Pamiętaj o jednym szkoła, to nie jest całe Twoje życie, pomyśl o sobie, zrób coś dla siebie, idź z tymi koleżankami z grupy na piwo, do kina. Zrób coś dla siebie. Zmień coś. Nie wiem idź do fryzjera. Kup sobie coś nowego. Nie jesteś sama !! Każdy z nas czuje się samotny, choć czasami otacza nas tyle osób. Uwierz w siebie. Wiem, ze to nie jest łatwe

No właśnie w tym proble - nie każdy. Niektórzy po prostu przeżywają swoje życie bez poczucia sensu i celu. Tak jest, nie ma co temu zaprzeczać. Ja wiem, że to brzmi niepolitycznie, ale tak jest.

Na świecie są dziesiątki takich istnień... często się potem o nich nie pamięta, bo w większości nie mają dzieci... po iluśtam latach stają się jakąś daleką ciotką, trochę zdziwaczałą ewentualnie jakimś wujkiem, który gdzieś wyjechał i kontakt z nim ogranicza się do wysłania kartki na Święta. Niestety, tak jest, takich podstarzałych ciotek i wujów jest na świecie wielu... mało się o nich mówi, bo i po co? Nikt ich nie zaprasza, żyją sobie po cichu i spokojnie w oddaleniu i dystansie a potem umierają. Taka prawda - i ja właśnie taką ciotką jestem - jak zdolna bym nie była, genialna nie jestem a przy mojej osobowści nawet z tą inteligencją, którą mam świata nie zawojuję. Niestety. Z czasem pojawi się cynizm i zgorzknienie i tyle będzie z "radości życia" i "samorealizacji". Sad but true.

[Basiulka19]

Napisane przez abraxas2871

No właśnie w tym proble - nie każdy. Niektórzy po prostu przeżywają swoje życie bez poczucia sensu i celu. Tak jest, nie ma co temu zaprzeczać. Ja wiem, że to brzmi niepolitycznie, ale tak jest.

Na świecie są dziesiątki takich istnień... często się potem o nich nie pamięta, bo w większości nie mają dzieci... po iluśtam latach stają się jakąś daleką ciotką, trochę zdziwaczałą ewentualnie jakimś wujkiem, który gdzieś wyjechał i kontakt z nim ogranicza się do wysłania kartki na Święta. Niestety, tak jest, takich podstarzałych ciotek i wujów jest na świecie wielu... mało się o nich mówi, bo i po co? Nikt ich nie zaprasza, żyją sobie po cichu i spokojnie w oddaleniu i dystansie a potem umierają. Taka prawda - i ja właśnie taką ciotką jestem - jak zdolna bym nie była, genialna nie jestem a przy mojej osobowści nawet z tą inteligencją, którą mam świata nie zawojuję. Niestety. Z czasem pojawi się cynizm i zgorzknienie i tyle będzie z "radości życia" i "samorealizacji". Sad but true.

Nie wiem może ja sama wierze w to, że musi być dobrze i że z czasem wszystko sie ułoży. Wiele osób zostaje samych w życiu z wyboru, raz się sparzyli i nie chcą więcej ufać, zostają w swoim świecie. Ja jestem sama, jak to się teraz mówi jestem singlem, zostałam zraniona i wiem, ze potrzebuje czasu na zaczęcie życia od nowa, ale dałam sobie cel, ze moje użalanie sie potrwa do kąńca tego beznadziejnego roku, a później zaczynam żyć i zapominam. Jeszcze jedno my czasami sami odpychamy od siebie bliskie osoby, tez tak robiłam, pamiętajmy nikt nie czeka wiecznie, ciągłe czekanie na kogoś męczy i po pewnym czasie te osoby odchodzą. Ja jestem osobą wierząca i dlatego wiem, że nikt nie rodzi sie tak sobie, wszyscy mamy coś do zrobienia, a czy my to robimy to już inna sprawa. Nasze szczęście leży w naszych rękach, nic nie dostaniemy za darmo, o swój los musimy walczyć. Masz 23 lata a ja mam 22 jeszcze wszystko możemy zmienić

[aganela8]

Dołączam ,jestem na 3 roku studiów, za rok myślałam,żeby zacząć drugi kierunek,ale nie wiem czego chce... chciałbym zrobić inżyniera z czegoś''łatwiejszego'', żeby mieć większe perspektywy pracy...teraz jestem an studiach związanych z ochroną środowiska,więc te drugie raczej nie mogą być podobne,bo to by nie miało zbyt sensu....sama nie wiem czego chce...jestem trochę takim wolnym duchem...nie lubię jak ktoś mi narzuca co mam robić,uwielbiam się włóczyć z psami na spacerach po lasach i łąkach,gdy jestem w mieście brakuje mi tej włóczęgi....uwielbiam podróże,ale na razie raczej nie wyjeżdzam,bo koleżanki raczej boją się takiego wyjazdu samego pociągiem po Polsce, a na takie zorganizowane wycieczki raczej mnie nie stać...
ostatnio kocham oglądać Ognie i Mieczem...podoba mi się ta wolność tam,step, konie, uwielbiam konie,ale nie umiem na nich jeżdzić,bo podobnie jak z podróżami ''nie zebrałam się '' sama w sobie,że sama się gdzieś zapisać i jeżdzić...

[CukrowaPanna]

W tym roku zdaję maturę. Kompletnie nie wiem gdzie iść na studia, żeby nie były one bezcelowe. Nie wierze w siebie. Patrze na tych wszystkich maturzystów którzy zdają same rozszerzenia, fizyki, matematyki i inne odległe mi krainy. Ja zdaję rozszerzony polski, tylko rozszerzony polski. Często zdaje sobie pytanie, 'z czym do ludzi?'. Myślę że mój głowny problem polega na tym, że nie wiem czego chce, nie mam konkretnego pomysłu na siebie, i nie wierze w to, że mogę osiągnąć coś, z czego będę na prawde dumna.

[Basiulka19]

Napisane przez CukrowaPanna

W tym roku zdaję maturę. Kompletnie nie wiem gdzie iść na studia, żeby nie były one bezcelowe. Nie wierze w siebie. Patrze na tych wszystkich maturzystów którzy zdają same rozszerzenia, fizyki, matematyki i inne odległe mi krainy. Ja zdaję rozszerzony polski, tylko rozszerzony polski. Często zdaje sobie pytanie, 'z czym do ludzi?'. Myślę że mój głowny problem polega na tym, że nie wiem czego chce, nie mam konkretnego pomysłu na siebie, i nie wierze w to, że mogę osiągnąć coś, z czego będę na prawde dumna.

Wiele osób zdających mature nie ma pojęcia co chce robić w życiu np ja byłam pewna swojego wyboru dzisiaj podjełabym inną decyzje to nie jest tak, że wszystko musimy wiedzieć czasami potrzebujemy czasu. A co do rozszerzeń ja zdawałam same podstawy tak jak wiele moich znajomych i nie żałujemy tego wyboru

[CukrowaPanna]

dodatkowo dzisiaj musze wybrać temat prezentacji maturalnej, a nie mam zielonego pojęcia na co się zdecydowac i co będzie odpowiednie, co przyprawia mnie o zawrót głowy, złość i rozżalenie, ogólnie, zbyt emocjonalnie do wszystkiego podchodze..

[GirlOfDeath]

Napisane przez CukrowaPanna

dodatkowo dzisiaj musze wybrać temat prezentacji maturalnej, a nie mam zielonego pojęcia na co się zdecydowac i co będzie odpowiednie, co przyprawia mnie o zawrót głowy, złość i rozżalenie, ogólnie, zbyt emocjonalnie do wszystkiego podchodze..

No to możemy sobie podać ręce... Chociaż muszę się ogarnąć, bo odbija się to na moim zdrowiu.

Ale mogę Wam się pochwalić, że cieszą mnie moje sukcesy na studiach - dzisiaj dwie sytuacje, które przyniosły mi ulgę.

[Basiulka19]

Napisane przez CukrowaPanna

dodatkowo dzisiaj musze wybrać temat prezentacji maturalnej, a nie mam zielonego pojęcia na co się zdecydowac i co będzie odpowiednie, co przyprawia mnie o zawrót głowy, złość i rozżalenie, ogólnie, zbyt emocjonalnie do wszystkiego podchodze..

Kurcze skąd ja to znam Mi tez odbija sie to na zdrowiu niestety ehhhhh

[Lilly_Lilly]

Napisane przez CukrowaPanna

W tym roku zdaję maturę. Kompletnie nie wiem gdzie iść na studia, żeby nie były one bezcelowe. Nie wierze w siebie. Patrze na tych wszystkich maturzystów którzy zdają same rozszerzenia, fizyki, matematyki i inne odległe mi krainy. Ja zdaję rozszerzony polski, tylko rozszerzony polski. Często zdaje sobie pytanie, 'z czym do ludzi?'. Myślę że mój głowny problem polega na tym, że nie wiem czego chce, nie mam konkretnego pomysłu na siebie, i nie wierze w to, że mogę osiągnąć coś, z czego będę na prawde dumna.

ciesz sie ze zdajesz rozszerzony polski - ja nic nie zdawalam dodatkowego tylko polski , matma , niemiecki i nawet to mnie przerastalo

---------- Dopisano o 15:01 ---------- Poprzedni post napisano o 14:59 ----------

Napisane przez Basiulka19

Kurcze skąd ja to znam Mi tez odbija sie to na zdrowiu niestety ehhhhh

mi tez