Żony 2011 :)

[kefii]

Napisane przez moni_ka.g

Hej U nas 5 dni do terminu, ale cisza, Młody nie chce się wynieść z brzucha. Czekamy..

Jejku jakie emocje

Napisane przez Ifwka

Powodzenia
Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

Slicznotka

[niunia32]

Napisane przez moni_ka.g

Hej U nas 5 dni do terminu, ale cisza, Młody nie chce się wynieść z brzucha. Czekamy..

POwodzenia!! Szybkiego porodu

Napisane przez Ifwka

Powodzenia
Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

słodziutka

[natalontko]

Napisane przez T'ai

trzeba sobie sprawić następne

hehe kiedyś na pewno będzie

Napisane przez moni_ka.g

Hej U nas 5 dni do terminu, ale cisza, Młody nie chce się wynieść z brzucha. Czekamy..

oo powodzenia oby szybko poszło

Napisane przez Ifwka

Powodzenia
Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

Śliczna

[dottta]

Napisane przez moni_ka.g

Hej U nas 5 dni do terminu, ale cisza, Młody nie chce się wynieść z brzucha. Czekamy..

ma jeszcze kilka dni powodzenia

Napisane przez Ifwka

Powodzenia
Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

śliczności jeszcze raz gratuluje

[T'ai]

Napisane przez Ifwka

Powodzenia
Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

słodziutka

[happy2gether]

Dzięki dziewczyny Jasiek nam się bardzo podobało od dawna choć przez moment wahaliśmy się nad Julkiem Jednak Jasiek bardziej pasuje do naszej rodzinki

Napisane przez moni_ka.g

Hej U nas 5 dni do terminu, ale cisza, Młody nie chce się wynieść z brzucha. Czekamy..

Moniaaa ale to zleciało. Trzymam kciuki za szczęśliwe rozwiązanie i jak tylko dasz radę to odezwij się tutaj i pochwal syneczkiem

[moni_ka.g]

dzięki dziewczyny za kciuki, dalej cisza. jutro dzień zero.

[hania207]

weszłam tu z myślą, że już chwalisz sie maleństwem

Napisane przez moni_ka.g

dzięki dziewczyny za kciuki, dalej cisza. jutro dzień zero.

powodzenia!

[mad_leen]

Witam, Ja też żoneczka od 18.06.2011
Pozdrawiam wszystkie mężatki.

[JennyAniolek]

Napisane przez Ifwka

Dziewczyny dzięki za gratulacje Wrzucam zdjęcie mojej perełki

Śliczna!

Napisane przez mad_leen

Witam, Ja też żoneczka od 18.06.2011
Pozdrawiam wszystkie mężatki.

Cześć

Napisane przez moni_ka.g

dzięki dziewczyny za kciuki, dalej cisza. jutro dzień zero.

[smerfetka_25]

Cześć dziewczyny!
Ja też jestem żoną od 13.08.2011, ale niestety nie mamy jeszcze dzidziusia, chociaż bardzo byśmy chcieli Nie pozwalają nam na to warunki mieszkaniowe, a raczej brak mieszkanka Ostatnio mąż stracił pracę, więc znów odraczamy termin posiadania maleństwa.. długo nie możemy czekać, bo na usg wyszło,że mam 2 mięśniaki macicy i muszę jak najszybciej zajść w ciążę Jak się wali to na całego

Mam pytanie do Was, jak Wam się układa w małżeństwie? Czy miałyście już jakieś drobne kryzysy? Bo my ostatnio ciągle się kłocimy, trochę nas sytuacja życiowa przygniotła i nie mozemy się podnieść Przez pierwszy rok była niemalże sielanka, ale problemy jakie się ostatnio skumulowały odbijają się na naszym związku....

Czy dezyzja o dzieciach w Waszym przypadku była przemyślana, czy poszłyście na żywioł (co ma być to będzie). Myślicie,że warto tak odkładać macierzyństwo w nieskończoność?

[XxXJuSstiii]

Ciekawe jak tam monika


Cześć Smerfetka
u nas decyzja była przemyślana choć na upartego moglibyśmy czekać na "lepsze czasy" ale one mogą nigdy nie nadejść

[smerfetka_25]

A jak wygląda Wasza sytuacja materialna? Czy mieszkacie sami? Jak dajecie sobie radę?

[XxXJuSstiii]

Napisane przez smerfetka_25

A jak wygląda Wasza sytuacja materialna? Czy mieszkacie sami? Jak dajecie sobie radę?

Oboje mamy dochody, mieszkamy sami i radzimy sobie całkiem nieźle choć bez szaleństw

Gdyby mąż był bez pracy to nie zdecydowalibyśmy się na dziecko

[kefii]

Napisane przez smerfetka_25

Cześć dziewczyny!
Ja też jestem żoną od 13.08.2011, ale niestety nie mamy jeszcze dzidziusia, chociaż bardzo byśmy chcieli Nie pozwalają nam na to warunki mieszkaniowe, a raczej brak mieszkanka Ostatnio mąż stracił pracę, więc znów odraczamy termin posiadania maleństwa.. długo nie możemy czekać, bo na usg wyszło,że mam 2 mięśniaki macicy i muszę jak najszybciej zajść w ciążę Jak się wali to na całego

Mam pytanie do Was, jak Wam się układa w małżeństwie? Czy miałyście już jakieś drobne kryzysy? Bo my ostatnio ciągle się kłocimy, trochę nas sytuacja życiowa przygniotła i nie mozemy się podnieść Przez pierwszy rok była niemalże sielanka, ale problemy jakie się ostatnio skumulowały odbijają się na naszym związku....

Czy dezyzja o dzieciach w Waszym przypadku była przemyślana, czy poszłyście na żywioł (co ma być to będzie). Myślicie,że warto tak odkładać macierzyństwo w nieskończoność?

hej
No u mnie pierwszy rok to docieranie było. Teraz owszem kłócimy sie bo tez nam sie średnio zycie ostatnio toczy.
U nas decyzja była bardzo p[rzemyślana ale niestety czekamy juz ponad 1,5 roku na maleństwo. Teraz sie badamy i jak narazie oprócz podwyższonej prolaktyny która blokowała u mnie owulacje, ale juz w normie, wszytko reszte jest oki a dzidzi brak.
Napewni zawsze mozna czekac w nieskończoność. Ja nie pracuje pracuje tylko maż, mamy gdzie mieszakć i to jest naszym plusem (mieszkamy z rodzicami na osobnym pietrze). Sytuacja nie jakas mega super by miec dziecko ale czekac nie będe a teraz jak wyszły takie chece to juz tym bardziej nie odkładam tego. Ostatnio zdrowie mojej mamy bardzo sie pogorszyło i musze z nią pzrebywać ale po chwili załamania zebrałam sie i wziełam w garść.
Pewnie cała sytuacja na was sie odbija i powsaja spieca. U mnie tez tak było ale mąż nie dostawał wypłaty od szefa. Potrafił mu 3-4 miesiace zalegać a jak juz wypłacał to po 200-300zł czasem 600zł to było lux. znalazł inna prace i jest oki.

[megamag]

Hej,

dawno mnie tu nie było. Jak w małżeństwie? No ostatnio były spięcia. A to dlatego, że zostałam bez pracy. Spodziewałam się tego w sumie, ostatnio było kiepsko, a to umów nie było, a to jakieś dziwne akcje. W sumie nie ma tragedii, wzięłam się za pracę magisterską i powoli czegoś szukam. Ale już mnie mąż zdążył parę razy wkurzyć. Nie musi się obnosić z tym, że mnie chwilowo utrzymuje.

[dorka24]

hej dziewczyny
Dawno tu nie zaglądałam...
Nam się układa dość dobrze, a kłótnie raczej wynikają ostatnio z zachowania męża rodziców. Potrafią nas nieraz tak wkurzyć choć przyjeżdżamy na weekendy raz na kilka tygodni. My najgorszy czas jeśli chodzi o finanse mieliśmy jeszcze za czasów jak byliśmy chłopakiem i dziewczyną i naszego narzeczeństwa. Wynajmowaliśmy wtedy razem mieszkanie (zresztą w tej kwesti nic się nie zmieniło do teraz), oboje pracowaliśmy ale bez kokosów i zaczęliśmy zaoczne magisterki. do tego dojazdy, noclegi, sporo było wydatków. Ale przyszedł moment kiedy zostałam bez pracy i wtedy gdyby nie pomoc moich rodziców nie dałabym rady ukończyć szkoły. Dużo się kłóciliśmy wtedy, ja sporo płakałam a to tylko dlatego, że brak pracy i kasy na życie, przetrwaliśmy ten czas i cieszę się że mamy to za sobą. Teraz choć nadal nie mam pracy, pieniędzy nam nie brakuje, a nawet odkładamy na mieszkanie, mąż trochę więcej zarabia i skończyliśmy już szkoły. Ale na dziecko się nie decydujemy, bo nie chcemy się z nim tułać po wynajmowanych mieszkaniach a z kupnem chcemy jeszcze poczekać. Czasami tak rozmawiamy i się zastanawiamy czemu jest takie parcie na dzieci, że trzeba mieć do 30 lat itp. gdzie się wszystkim śpieszy... Mój instynkt macierzyński chyba się ukrył i może się obudzi jak będziemy mieli własne gniazdko

[kefii]

Napisane przez megamag

Hej,

dawno mnie tu nie było. Jak w małżeństwie? No ostatnio były spięcia. A to dlatego, że zostałam bez pracy. Spodziewałam się tego w sumie, ostatnio było kiepsko, a to umów nie było, a to jakieś dziwne akcje. W sumie nie ma tragedii, wzięłam się za pracę magisterską i powoli czegoś szukam. Ale już mnie mąż zdążył parę razy wkurzyć. Nie musi się obnosić z tym, że mnie chwilowo utrzymuje.

U mnie na szczęście mąż mnie utrzymuja a ja tak dorywczo u rodzicow w firmie dorabiam jak jest coś do zrobienia. Raz mi wjechal ze mnie utrzymuje to mu wlanełam taka wiązanke i pokazałam ze gdyby nie ja co musiał by w domu ogranąć. Od tej pory spokój. JAsne ze chciala bym znaleź coś na stałe ale cholernie cięzko a z drugiej strony mam chora mame i musze sie nia zajmować.

Napisane przez dorka24

hej dziewczyny
Dawno tu nie zaglądałam...
Nam się układa dość dobrze, a kłótnie raczej wynikają ostatnio z zachowania męża rodziców. Potrafią nas nieraz tak wkurzyć choć przyjeżdżamy na weekendy raz na kilka tygodni. My najgorszy czas jeśli chodzi o finanse mieliśmy jeszcze za czasów jak byliśmy chłopakiem i dziewczyną i naszego narzeczeństwa. Wynajmowaliśmy wtedy razem mieszkanie (zresztą w tej kwesti nic się nie zmieniło do teraz), oboje pracowaliśmy ale bez kokosów i zaczęliśmy zaoczne magisterki. do tego dojazdy, noclegi, sporo było wydatków. Ale przyszedł moment kiedy zostałam bez pracy i wtedy gdyby nie pomoc moich rodziców nie dałabym rady ukończyć szkoły. Dużo się kłóciliśmy wtedy, ja sporo płakałam a to tylko dlatego, że brak pracy i kasy na życie, przetrwaliśmy ten czas i cieszę się że mamy to za sobą. Teraz choć nadal nie mam pracy, pieniędzy nam nie brakuje, a nawet odkładamy na mieszkanie, mąż ma trochę więcej zarabia i skończyliśmy już szkoły. Ale na dziecko się nie decydujemy, bo nie chcemy się z nim tułać po wynajmowanych mieszkaniach a z kupnem chcemy jeszcze poczekać. Czasami tak rozmawiamy i się zastanawiamy czemu jest takie parcie na dzieci, że trzeba mieć do 30 lat itp. gdzie się wszystkim śpieszy... Mój instynkt macierzyński chyba się ukrył i może się obudzi jak będziemy mieli własne gniazdko

Dalczego dzieci tyrzeba miec do 30 szczególnie pierwsze. To wynika z naszej biologi kobieta najbardziej płodna jest w wieku 24-26 lat i to jest najlepszy okres by zachodzić w ciąże. No wiadomo kazdy chce sie najpierw ustatkowac a potem mysli o dzidiusiu. Są jeszzce takie sprawy jak niepłodność. My z mężem od 1,5 roku staramy sie o dziecko a od jakiegoś prawie ze roku szukamy przyczyny. Tzn na poczatku tylko maz rozbil badanie nasienia potem juz ja jak minał rok to zaczełam szukać u siebie. W chwili obecnej czekam ze jak sie pojawi @ to znowu do gina na kolejne badania. Cały czas mój gin mówi ze moim wielkim plusem jest wiek, w tym roku skończe 26 lat. Raz jeśli cos wykryja to u młodszej kobiety lepiej sie to leczy, dwa hormony jeszce tak nie szaleją. Po 30 a szczególnie 35 hormony zaczynaja inaczej dzialać, i cześciej niz w przypadku młodszych kobiet pojawiają sie wady genetyczne u dzieci. Wyczerpuje sie zapas jajeczek co nie oznacza ze ich juz nie ma jest ich juz znacząco mniej i organizm zaczyna sie powoli pzrestawiać. Oczywiscie nikogo nie krytykuje ze cghce późno dziecko. To jest sprawa każdej pary kiedy chce mieć to dziecko. Napisałam tylko to co wiem od lakarzy. Napewno gdy chodzi o niepłodnosć jak u mnie wyszla (czyli ze wyniki oki a dziecka brak, bezpłodność czyli wogóle nie można posiadać własnego potomstwa)czas jaki mam do 35 lat jest dość długi. Inaczej jest po 30 gdy ten czas mocno sie skraca i szanse na powodzenie leczenia maleją. Nie zawsze zakłada sie ten zly scenariusz ale tzreba brac go pod uwage ze ludzie nie raz czekają, leczą sie 2-3-5 lat by mieć upragniopne potomstwo.

[smerfetka_25]

Gdyby nam pozwoliła sytuacja finansowa, na pewno mielibyśmy dzidzię i to nie jedną Mamy po 27 lat, niby jest jeszcze czas na dziecko, ale jak pisałam wyżej wykryto mięśniaki macicy, co w moim wieku jest raczej rzadkie..... Razem z dzidzią one również będą rosły i bardzo się tego boję.....
Dzisiaj byliśmy z Tż na pysznym obiedzie, nie można się załamywać, nawet jak jest bardzo źle..

[T'ai]

Napisane przez mad_leen

Witam, Ja też żoneczka od 18.06.2011
Pozdrawiam wszystkie mężatki.

Napisane przez smerfetka_25

Cześć dziewczyny!
Ja też jestem żoną od 13.08.2011, ale niestety nie mamy jeszcze dzidziusia, chociaż bardzo byśmy chcieli Nie pozwalają nam na to warunki mieszkaniowe, a raczej brak mieszkanka Ostatnio mąż stracił pracę, więc znów odraczamy termin posiadania maleństwa.. długo nie możemy czekać, bo na usg wyszło,że mam 2 mięśniaki macicy i muszę jak najszybciej zajść w ciążę Jak się wali to na całego

Mam pytanie do Was, jak Wam się układa w małżeństwie? Czy miałyście już jakieś drobne kryzysy? Bo my ostatnio ciągle się kłocimy, trochę nas sytuacja życiowa przygniotła i nie mozemy się podnieść Przez pierwszy rok była niemalże sielanka, ale problemy jakie się ostatnio skumulowały odbijają się na naszym związku....

Czy dezyzja o dzieciach w Waszym przypadku była przemyślana, czy poszłyście na żywioł (co ma być to będzie). Myślicie,że warto tak odkładać macierzyństwo w nieskończoność?

mam nadzieję że sytuacja wam się poprawi
jak się układa - są jakieś drobne sprzeczki/nieporozumienia ale dogadujemy się i mamy podobne poglądy
na dziecko decydowaliśmy się świadomie ale gdyby jedno z nas nie pracowało to pewnie byśmy się nie starali
nigdy 100% nie wiesz czy to jest dobry moment na dziecko tak naprawdę

Napisane przez smerfetka_25

A jak wygląda Wasza sytuacja materialna? Czy mieszkacie sami? Jak dajecie sobie radę?

mieszkamy sami (wzięliśmy kredyt na mieszkanie)
czasem nie jest kolorowo ale radzimy sobie

Napisane przez kefii

Teraz sie badamy i jak narazie oprócz podwyższonej prolaktyny która blokowała u mnie owulacje, ale juz w normie, wszytko reszte jest oki a dzidzi brak.
.

też miałam problem z prolaktyną
dostałam na to tabletki i w niecałe 2 miesiące byłam w ciąży
aczkolwiek do końca nie wiem jak to tam było

[kefii]

Napisane przez smerfetka_25

Gdyby nam pozwoliła sytuacja finansowa, na pewno mielibyśmy dzidzię i to nie jedną Mamy po 27 lat, niby jest jeszcze czas na dziecko, ale jak pisałam wyżej wykryto mięśniaki macicy, co w moim wieku jest raczej rzadkie..... Razem z dzidzią one również będą rosły i bardzo się tego boję.....
Dzisiaj byliśmy z Tż na pysznym obiedzie, nie można się załamywać, nawet jak jest bardzo źle..

Nie zawsze sytuacja jest odpowiednia ale życze by szybko sie wam poukładalo tak jak chcecie.

Napisane przez T'ai

też miałam problem z prolaktyną
dostałam na to tabletki i w niecałe 2 miesiące byłam w ciąży
aczkolwiek do końca nie wiem jak to tam było

Prolaktyna unormowana od grudnia mam pieknie owulacje i dzidzi dalej brak. U mnie tez jest od sierpnia taka sytuacja bardzo stresowa moja mama ma kolejny przeżut i tzreba jej pomagać i sie nią zajmować. Z racji ze siostra pracuje to ja wszedzie chodze troche tata. Stres podwyższa pozim prolaktyny ale na szczęscie owulka jest i to sie liczy
Juz pzrestaje myśleć o tym ze mogło by sie udac. porostu robimy swoje szlejemy, bawimy sie. Jak przychodzi @ to jest smutno ale zbieram sie i czekam dalej. No teraz pora na następne badania. Zobaczymuy co wyjdzie

[morenica]

Napisane przez smerfetka_25

Cześć dziewczyny!
Ja też jestem żoną od 13.08.2011, ale niestety nie mamy jeszcze dzidziusia, chociaż bardzo byśmy chcieli Nie pozwalają nam na to warunki mieszkaniowe, a raczej brak mieszkanka Ostatnio mąż stracił pracę, więc znów odraczamy termin posiadania maleństwa.. długo nie możemy czekać, bo na usg wyszło,że mam 2 mięśniaki macicy i muszę jak najszybciej zajść w ciążę Jak się wali to na całego

Mam pytanie do Was, jak Wam się układa w małżeństwie? Czy miałyście już jakieś drobne kryzysy? Bo my ostatnio ciągle się kłocimy, trochę nas sytuacja życiowa przygniotła i nie mozemy się podnieść Przez pierwszy rok była niemalże sielanka, ale problemy jakie się ostatnio skumulowały odbijają się na naszym związku....

Czy dezyzja o dzieciach w Waszym przypadku była przemyślana, czy poszłyście na żywioł (co ma być to będzie). Myślicie,że warto tak odkładać macierzyństwo w nieskończoność?

Nam się układa coraz lepiej. Na początku mieliśmy straszne problemy i kłopoty (ale to już kiedyś pisałam tutaj). Obecnie wszystko się wyprostowało, jest dobrze między Nami. Mąż pracuje, ja czekam właśnie na wymarzoną pracę i mam szansę więc może się uda. Plusem jest to, że mamy własne mieszkanie. A co do dziecka bardzo już chcemy, ale narazie póki Mąż spłaca swoje długi nie ma mowy o dziecku. Jeśli pracę dostanę to pewnie się jeszcze przesunie troszkę to w czasie, ale jeśli nie wyjdzie to w wakacje planujemy zacząć się starać...
Bo ja już b. chcę mieć dziecko, tym bardziej, że jakoś wiele Naszych znajomych par albo już ma dzieci albo jest w trakcie...i mój instynkt zaczyna już działać na dużych obrotach

Napisane przez kefii

U mnie na szczęście mąż mnie utrzymuja a ja tak dorywczo u rodzicow w firmie dorabiam jak jest coś do zrobienia. Raz mi wjechal ze mnie utrzymuje to mu wlanełam taka wiązanke i pokazałam ze gdyby nie ja co musiał by w domu ogranąć. Od tej pory spokój. JAsne ze chciala bym znaleź coś na stałe ale cholernie cięzko a z drugiej strony mam chora mame i musze sie nia zajmować.

Dalczego dzieci tyrzeba miec do 30 szczególnie pierwsze. To wynika z naszej biologi kobieta najbardziej płodna jest w wieku 24-26 lat i to jest najlepszy okres by zachodzić w ciąże. No wiadomo kazdy chce sie najpierw ustatkowac a potem mysli o dzidiusiu. Są jeszzce takie sprawy jak niepłodność. My z mężem od 1,5 roku staramy sie o dziecko a od jakiegoś prawie ze roku szukamy przyczyny. Tzn na poczatku tylko maz rozbil badanie nasienia potem juz ja jak minał rok to zaczełam szukać u siebie. W chwili obecnej czekam ze jak sie pojawi @ to znowu do gina na kolejne badania. Cały czas mój gin mówi ze moim wielkim plusem jest wiek, w tym roku skończe 26 lat. Raz jeśli cos wykryja to u młodszej kobiety lepiej sie to leczy, dwa hormony jeszce tak nie szaleją. Po 30 a szczególnie 35 hormony zaczynaja inaczej dzialać, i cześciej niz w przypadku młodszych kobiet pojawiają sie wady genetyczne u dzieci. Wyczerpuje sie zapas jajeczek co nie oznacza ze ich juz nie ma jest ich juz znacząco mniej i organizm zaczyna sie powoli pzrestawiać. Oczywiscie nikogo nie krytykuje ze cghce późno dziecko. To jest sprawa każdej pary kiedy chce mieć to dziecko. Napisałam tylko to co wiem od lakarzy. Napewno gdy chodzi o niepłodnosć jak u mnie wyszla (czyli ze wyniki oki a dziecka brak, bezpłodność czyli wogóle nie można posiadać własnego potomstwa)czas jaki mam do 35 lat jest dość długi. Inaczej jest po 30 gdy ten czas mocno sie skraca i szanse na powodzenie leczenia maleją. Nie zawsze zakłada sie ten zly scenariusz ale tzreba brac go pod uwage ze ludzie nie raz czekają, leczą sie 2-3-5 lat by mieć upragniopne potomstwo.

Zgadzam się z tym co napisałaś i życzę Wam powodzenia w staraniach

[T'ai]

Napisane przez kefii

Prolaktyna unormowana od grudnia mam pieknie owulacje i dzidzi dalej brak. U mnie tez jest od sierpnia taka sytuacja bardzo stresowa moja mama ma kolejny przeżut i tzreba jej pomagać i sie nią zajmować. Z racji ze siostra pracuje to ja wszedzie chodze troche tata. Stres podwyższa pozim prolaktyny ale na szczęscie owulka jest i to sie liczy
Juz pzrestaje myśleć o tym ze mogło by sie udac. porostu robimy swoje szlejemy, bawimy sie. Jak przychodzi @ to jest smutno ale zbieram sie i czekam dalej. No teraz pora na następne badania. Zobaczymuy co wyjdzie

no tak stres na pewno tu nie pomaga
mam nadzieję że uda się zajść w ciążę
i dużo zdrowia dla mamy

[smerfetka_25]

Dzięki za wsparcie Zaglądajcie tu czasem, żeby wątek nie zamarł W końcu łączy nas wiele - Ślub w 2011 roku

[kefii]

Napisane przez T'ai

no tak stres na pewno tu nie pomaga
mam nadzieję że uda się zajść w ciążę
i dużo zdrowia dla mamy

oby
Dzieki

Napisane przez smerfetka_25

Dzięki za wsparcie Zaglądajcie tu czasem, żeby wątek nie zamarł W końcu łączy nas wiele - Ślub w 2011 roku

Zagladam kiedy tylko moge

[morenica]

Napisane przez smerfetka_25

Dzięki za wsparcie Zaglądajcie tu czasem, żeby wątek nie zamarł W końcu łączy nas wiele - Ślub w 2011 roku

Zaglądamy dobranoc.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[dottta]

Napisane przez smerfetka_25

Cześć dziewczyny!
Ja też jestem żoną od 13.08.2011, ale niestety nie mamy jeszcze dzidziusia, chociaż bardzo byśmy chcieli Nie pozwalają nam na to warunki mieszkaniowe, a raczej brak mieszkanka Ostatnio mąż stracił pracę, więc znów odraczamy termin posiadania maleństwa.. długo nie możemy czekać, bo na usg wyszło,że mam 2 mięśniaki macicy i muszę jak najszybciej zajść w ciążę Jak się wali to na całego

Mam pytanie do Was, jak Wam się układa w małżeństwie? Czy miałyście już jakieś drobne kryzysy? Bo my ostatnio ciągle się kłocimy, trochę nas sytuacja życiowa przygniotła i nie mozemy się podnieść Przez pierwszy rok była niemalże sielanka, ale problemy jakie się ostatnio skumulowały odbijają się na naszym związku....

Czy dezyzja o dzieciach w Waszym przypadku była przemyślana, czy poszłyście na żywioł (co ma być to będzie). Myślicie,że warto tak odkładać macierzyństwo w nieskończoność?

Kłótnie i kryzysy zdarzają się chyba w każdym małżeństwie.
Decyzja o dziecku była przemyślana Myślę, że nie warto odkładać tej decyzji w nieskończoność bo różnie może być ale jakbyśmy nie mieli warunków finansowych (np. mąż nie miałby pracy) to byśmy się nie zdecydowali na pewno

Napisane przez dorka24

hej dziewczyny
Dawno tu nie zaglądałam...
Nam się układa dość dobrze, a kłótnie raczej wynikają ostatnio z zachowania męża rodziców. Potrafią nas nieraz tak wkurzyć choć przyjeżdżamy na weekendy raz na kilka tygodni. My najgorszy czas jeśli chodzi o finanse mieliśmy jeszcze za czasów jak byliśmy chłopakiem i dziewczyną i naszego narzeczeństwa. Wynajmowaliśmy wtedy razem mieszkanie (zresztą w tej kwesti nic się nie zmieniło do teraz), oboje pracowaliśmy ale bez kokosów i zaczęliśmy zaoczne magisterki. do tego dojazdy, noclegi, sporo było wydatków. Ale przyszedł moment kiedy zostałam bez pracy i wtedy gdyby nie pomoc moich rodziców nie dałabym rady ukończyć szkoły. Dużo się kłóciliśmy wtedy, ja sporo płakałam a to tylko dlatego, że brak pracy i kasy na życie, przetrwaliśmy ten czas i cieszę się że mamy to za sobą. Teraz choć nadal nie mam pracy, pieniędzy nam nie brakuje, a nawet odkładamy na mieszkanie, mąż trochę więcej zarabia i skończyliśmy już szkoły. Ale na dziecko się nie decydujemy, bo nie chcemy się z nim tułać po wynajmowanych mieszkaniach a z kupnem chcemy jeszcze poczekać. Czasami tak rozmawiamy i się zastanawiamy czemu jest takie parcie na dzieci, że trzeba mieć do 30 lat itp. gdzie się wszystkim śpieszy... Mój instynkt macierzyński chyba się ukrył i może się obudzi jak będziemy mieli własne gniazdko

Sama chciałam mieć pierwsze dziecko przed 30stką ale to raczej wynikało z tego, że przede wszystkim nie wiedziałam ile nam zajmą starania - więc im wcześniej zaczęliśmy tym lepiej (na szczęście udało się od razu), inna sprawa, że mam porównanie jak to jest mieć dzieci wcześniej a jak później (mama miała dzieci wcześniej, teściowa 'późno') i dużo bardziej odpowiada mi pierwsza sytuacja Zupełnie pomijam już takie kwestie jak chociażby zwiększone ryzyko wad genetycznych czy powikłania ciążowe.
Ale są to tylko moje przemyślenia, dotyczące konkretnie mojej sytuacji, i nie wnikam w to kto kiedy i dlaczego ma dzieci

Napisane przez kefii

Nie zawsze sytuacja jest odpowiednia ale życze by szybko sie wam poukładalo tak jak chcecie.


Prolaktyna unormowana od grudnia mam pieknie owulacje i dzidzi dalej brak. U mnie tez jest od sierpnia taka sytuacja bardzo stresowa moja mama ma kolejny przeżut i tzreba jej pomagać i sie nią zajmować. Z racji ze siostra pracuje to ja wszedzie chodze troche tata. Stres podwyższa pozim prolaktyny ale na szczęscie owulka jest i to sie liczy
Juz pzrestaje myśleć o tym ze mogło by sie udac. porostu robimy swoje szlejemy, bawimy sie. Jak przychodzi @ to jest smutno ale zbieram sie i czekam dalej. No teraz pora na następne badania. Zobaczymuy co wyjdzie

Zdrowia dla mamy i mniej stresów dla Ciebie

[happy2gether]

My też zdecydowaliśmy się na dzidzię bardzo świadomie W czerwcu spodziewamy się synka
mamy gdzie mieszkać. Mąż ma stałą pracę... a ja od 5 lat czekam na stałą umowę, którą raz że powinnam mieć bo tak wynika z przepisów a dwa, że mam obiecaną (no ale na piśmie jeszcze nie dostałam), ale jakoś się tym mocno nie przejmuję. W najgorszym przypadku jakoś poradzimy sobie z jedną pensją i oszczędnościami. Po prostu oboje czuliśmy, że przyszedł właściwy czas na dziecko i że nie chcemy czekać ani chwili dłużej. Już tu kiedyś chyba pisałam, że gdybyśmy mieli czekać na lepsze czasy - własny dom i ten świstek dla mnie, to moglibyśmy się nie doczekać i rodzina jest w tym momencie dla nas na I miejscu.
Widzicie rożnie z tym bywa. Są też pary, które mają idealne warunki, a nie chcą mieć dzieci. Są i takie, które chcą a nie mogą mieć potomstwa. Nie zawsze się to w życiu tak sprawiedliwie układa.

kefii zdrówka dla mamy!

[Ifwka]

My też świadomie na dziecko się zdecydowaliśmy, ale my oboje pracujemy, tz ma dom na własność więc nie było na co czekać tym bardziej że trochę już starzy jesteśmy.
Też zawsze chciałam mieć przed 30 dziecko bo byłam z facetem 4 lata i myślałam że to już na zawsze ale rozstaliśmy się i zanim zalegalizowaliśmy z obecnym Tz związek byłam już po 30, no ale teraz niunia z nami więc plan zrealizowany
Klocimy się w sumie tylko o wychowanie córki Tz z pierwszego małżeństwa, bo on bardzo dla niej pobłażliwy jest i w rezultacie 13 nasto letnia piwnica w domu nic nie robi; ostatnio powiedziała że nie umie ziemniaków odbierać, myślałam że zaslabne.

[megamag]

Napisane przez kefii

U mnie na szczęście mąż mnie utrzymuja a ja tak dorywczo u rodzicow w firmie dorabiam jak jest coś do zrobienia. Raz mi wjechal ze mnie utrzymuje to mu wlanełam taka wiązanke i pokazałam ze gdyby nie ja co musiał by w domu ogranąć. Od tej pory spokój. JAsne ze chciala bym znaleź coś na stałe ale cholernie cięzko a z drugiej strony mam chora mame i musze sie nia zajmować.

Najgorsze, że on z tym ostatnio wyskoczył jak nawalałam jak dziki osioł, żeby mu załatwić papiery do rozliczenia z podatków w Norwegii, a on w tym czasie siedział przed kompem. No myślałam, że mnie krew zaleje.

Ja to myślę, że biologia biologią, ale dziecka trzeba przede wszystkim chcieć. I do tego dorosnąć. Mam kilka znajomych, które urodziły po 30. i są szczęśliwymi mamami. A wcześniej wcale dzieci nie chciały. Jedna już ma nawet w drodze drugie.