Maj już kwietniowi po piętach depcze, a grono Żonek jest coraz większe! PM2013 cz.48

[FlightlessBird]

Napisane przez melleczka

Z salonu gdzie zamawiam suknię Za suknię, odpinany tren i dwa welony płacę 2600zł


A to może ta sama co moja mama mierzyła Masz fotkę

nie mam
wiem tylko, że tam na końcach rękawków też koronka była, taka sama jak na sukience... Mame męczy ta kwota, bo druga kreacja (w której również wygląda pięknie) jest tańsza o jakieś 150zł więc buty by za t miała.
No ale widzę, że oczy się jej śmiały do tej miętowej

[Yavanna84]

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....
Jak wczoraj jechałam po te buty, zadzwoniłam do mojej kuzynki zapytać o tego szewca, u którego farbowała swoje ślubne... i jak ja się posłuchałam... to jakiś meksyk jest.. to nie jest normalne.. kuźwa.. czy buty są najważniejsze tego dnia?! Ja popłynęłam. Serio. Nie boicie się, że jak już będzie po wszystkim, to wrócicie do domu z mężami.. i uświadomicie sobie, że projekt "ślub i wesele" jest odhaczony.. nie boicie się, że zostanie po tym jakaś pustka? Znam takie przypadki (Ania z Hibiskusa, to była żona tego Krzyśka z Agencji Fotografii Ślubnej - byli razem 9 lat.. bajkowy ślub na Hawajach.. a potem szara rzeczywistość i po pół roku małżeństwa - rozwód) Sorry, że smęcę.. ale jakoś tak mam dziś do dupy humor...

Szczerze, to nie bardzo się boję. Ostatnio ślub mnie nie angażuje praktycznie wcale, a pomysłów na życie po mam miliony.

---------- Dopisano o 13:56 ---------- Poprzedni post napisano o 13:55 ----------

Napisane przez Xiezniczka89

Ja chciałam róże i storczyki ( z 5, 6)

Róże są tanie, ze storczykami nieco gorzej.

[Viollet87]

Napisane przez Antilia

Ja będę raczej rzucać bukietem świadkowej

Moja nie będzie miała bukietu, więc do rzucania muszę jakiś kupić

Napisane przez paula1109

kupujesz jeden do kościoła a drugi specjalny do rzucania ??

Tak.

[FlightlessBird]

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....

Kochana mam to samo tyle tylko, że my do Norwegii
TŻ się wzbrania, ja w sumie też - nie chce zostawiać rodziców no ale z drugiej strony nasze dzieci miałyby spokojniejsze dzieciństwo niż tutaj...
Póki co temat wyjazdu u nas jest otwarty.

Szkoda tylko mieszkania, które tutaj mamy chyba tyko wynajem by został.

[panacea]

Napisane przez poziomkapaula

U mnie jest tak, że jeden mam ja (i nie będę nim rzucała - chcę go tylko dla siebie ), drugi ma świadkowa - jej bukiet zostaje w kościele przy ołtarzu bocznym. Nie uśmiecha mi się robić jeszcze trzeciego bukietu, i żeby dochować tradycji będę rzucała welonem.
Jeśli uda mi się zrealizować mój plan i zdobyć go niewielkim kosztem, to nie będzie mi go szkoda w razie czego.

Ja swój bukiet zostawiam przy ołtarzu. Zgodnie ze staropolskim zwyczajem.. w sumie nie wyobrażam sobie inaczej a świadkowa będzie miała taki sam bukiet (no w sumie prawie ).
Na weselu rzucała będę welonem, ale nie zamierzam go nikomu oddawać, u nas nie ma takiego zwyczaju, że nowa Panna Młoda zabiera to co złapie. Potańczy sobie i później oddaje Młodej, tak samo jest w przypadku facetów i muchy

Napisane przez Xiezniczka89

Ja bym chciała < 300zł.
Ale na jednej stronie widziałam ceny:
1 rodzaj kwiatów w bukiecie: >100zł
2 >200zł
3 > 300zł

ojeeeej.. mój bukiet ma się zamknąć w 100 zł MAX ale w sumie ja mam tylko taki wymóg, tzn. żeby się zamknąć w tej cenie, a jak będzie wyglądać na razie nie wiem..

[malinka9191]

Olgietka ja Ci powiem tak z mojego doswiadczenia, ze majac jaks tam w miare stabilna prace i dobre warunki w PL, w zyciu bym nie wyjechala za granice. Nas zmusilo zycie.. Ale chcemy wrocic, bo tu nie jest nasze miejsce. Teskni mi sie za domem, za rodzina. 2 razy w roku sie widujemy i to za malo. Ja wiem jak moi rodzice to przezywaja..
Musicie sobie caly wyjazd na spokojnie przemyslec i cos postanowic. Nie decydujcie pod wplywem chwili. Przekalkulujcie wszystkie za i przeci i wtedy po slubie na spokojnie zdecydujce.

A co do drugiej czesci. Nie, ja sie nie boje ze po slubie bedzie jakas pustka i czegoss(planowania) mi braknie. Nie przykladam do tego wagi w ogole. Ba, nawet bede szczesliwsza juz po, bo mam dosc tego zamieszania, ktore nas czeka.

[cowie]

Ja to bym chętnie spakowała manatki i wyjechała.
Ale pewnie tylko tak mówię, bo kompletnie brak nam odwagi, żeby zaczynać od zera.
No i faktycznie początkowo ciężko by było bez rodziców, ale przecież są telefony, samoloty, pociągi.
Da się do wszystkiego przyzwyczaić, mimo, że początki bywają trudne...

[melleczka]

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....
Jak wczoraj jechałam po te buty, zadzwoniłam do mojej kuzynki zapytać o tego szewca, u którego farbowała swoje ślubne... i jak ja się posłuchałam... to jakiś meksyk jest.. to nie jest normalne.. kuźwa.. czy buty są najważniejsze tego dnia?! Ja popłynęłam. Serio. Nie boicie się, że jak już będzie po wszystkim, to wrócicie do domu z mężami.. i uświadomicie sobie, że projekt "ślub i wesele" jest odhaczony.. nie boicie się, że zostanie po tym jakaś pustka? Znam takie przypadki (Ania z Hibiskusa, to była żona tego Krzyśka z Agencji Fotografii Ślubnej - byli razem 9 lat.. bajkowy ślub na Hawajach.. a potem szara rzeczywistość i po pół roku małżeństwa - rozwód) Sorry, że smęcę.. ale jakoś tak mam dziś do dupy humor...

A czy na pewno wyjazd jest dla Was jedyną szansą? Tutaj Wam się źle żyje? Brakuje Wam czegoś? Ja wiem, że apetyt rośnie w miarę jedzenia, ale musicie się zastanowić nad tym co tak naprawdę jest dla Was ważne Bo z tego co piszesz w swoich postach to wydaje mi się, że na dziecko Wam starczy spokojnie i na własny dom lub mieszkanie też (nie pamiętam czy macie swoje, czy wynajmujecie)... Macie tam kogoś czy bylibyście sami? Jesteście pewni, że własny interes tam pójdzie dobrze i że będzie lepiej niż tutaj?

Co do "projektu ślub i wesele" - nie, nie boję się. Mamy pewne wspólne cele, poza tym jesteśmy ze sobą wiele lat i znamy się na wylot. Po ślubie mamy mnóstwo innych spraw do ogarnięcia Ja chcę żeby ten dzień był najpiękniejszy, ale potrafię odpuścić, iść na kompromis, zejść na niższy poziom, liczyć się z kasą.

[Kin_Ga07]

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....
Jak wczoraj jechałam po te buty, zadzwoniłam do mojej kuzynki zapytać o tego szewca, u którego farbowała swoje ślubne... i jak ja się posłuchałam... to jakiś meksyk jest.. to nie jest normalne.. kuźwa.. czy buty są najważniejsze tego dnia?! Ja popłynęłam. Serio. Nie boicie się, że jak już będzie po wszystkim, to wrócicie do domu z mężami.. i uświadomicie sobie, że projekt "ślub i wesele" jest odhaczony.. nie boicie się, że zostanie po tym jakaś pustka? Znam takie przypadki (Ania z Hibiskusa, to była żona tego Krzyśka z Agencji Fotografii Ślubnej - byli razem 9 lat.. bajkowy ślub na Hawajach.. a potem szara rzeczywistość i po pół roku małżeństwa - rozwód) Sorry, że smęcę.. ale jakoś tak mam dziś do dupy humor...

Po pierwsze - nie smęcisz. Przecież po to tu jesteśmy, żeby dzielić się ze sobą też codziennymi smutkami/radościami a nie tylko tymi ślubnymi...

Co do pracy - mam takie samo podejście jak Ty, ale o tym więcej opowiem jutro i przypominam że proszę jutro o kciuki.

Wyjazd do Danii... Hmmm... Ja zostałabym w Polsce, nie umiałabym żyć na obczyźnie na dłużej. Wyjechać na kilka lat, dorobić się - ok. Ale żyć z dala od bliskich, rodziny, przyjaciół, w obcym kraju - nie to nie dla mnie. Jeżeli Ty tak potrafisz to może udało by się Twoją mamuśkę za jakiś czas ściągnąć do Was, jeżeli nie to ona też mogłaby Was odwiedzać, mamy XXI wiek, wszystko jest możliwe Wy kilka razy w roku do PL, ona kilka razy w roku do Was, poza tym jest skajpaj

A co do ślubnej wariacji - to ja chyba jeszcze na to nie zachorowałam. Lubię czytać o Waszych przygotowaniach, zazdroszczę tym które lada dzień będą ślubować, ale to co czeka Nas później - to jest dopiero bajka

[malamenda2009]

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....
Jak wczoraj jechałam po te buty, zadzwoniłam do mojej kuzynki zapytać o tego szewca, u którego farbowała swoje ślubne... i jak ja się posłuchałam... to jakiś meksyk jest.. to nie jest normalne.. kuźwa.. czy buty są najważniejsze tego dnia?! Ja popłynęłam. Serio. Nie boicie się, że jak już będzie po wszystkim, to wrócicie do domu z mężami.. i uświadomicie sobie, że projekt "ślub i wesele" jest odhaczony.. nie boicie się, że zostanie po tym jakaś pustka? Znam takie przypadki (Ania z Hibiskusa, to była żona tego Krzyśka z Agencji Fotografii Ślubnej - byli razem 9 lat.. bajkowy ślub na Hawajach.. a potem szara rzeczywistość i po pół roku małżeństwa - rozwód) Sorry, że smęcę.. ale jakoś tak mam dziś do dupy humor...

ja wlasnie wczoraj stwierdzilam, ze im bardziej przejmuje sie i stresuja szczegolami slubu, tym bardziej zapominam o co w tym chodzi i ze to tylko jeden z wielu pieknych dni, ktore mamy przezyc z Tztem i wtedy potrafie na niego nakrzyczec albo powiedziec cos przykrego o jakas glupote w przygotowaniach do slubu...
wczoraj Tz wlasnie stracil ciepliwosc, to mna wstrzasnelo i teraz mysle, ze wrocilam na wlasciwe tory - najwazniejsza jest nasza milosc, a nie czy przygotujmy wszystko idealnie na czas - dlatego dzis kupilam szampana, truskawki, na kolacje zrobie kurczaka 5 smakow, swieczki, ktore kupilam do dekoracji, a okazaly sie zbedne zrobia nastroj i pogadamy szczerze i bedziemy sie cieszyc tym, ze jestesmy razem a jednoczesnie pomyslimy co mozna jeszcze ulepszyc
a co do wyjazdu - ojciec Tzta mieszka w Londynie i caly pobyt tam suszyl nam glowe, ze tu w Pl nie ma zycia, ale tez trudno by mi bylo zostawic cala rodzine i przyjaciol - dlatego dopoki nam sie wiedzie jako tako, nie chcemy wyjezdzac - ewentualnie dopiero wtedy jak nas przycisnie - ale pewnie wtedy juz na zawsze, a nie na kilka lat czy krocej...

ale sie wygadalam

[edzka1104]

Napisane przez Yavanna84

Wszystko zależy od rodzaju kwiatów i ich ilości. U mnie cały biznes podrażają hortensje.

dokładnie wszystko zależy od kwiatów u mnie przedział bukietu który wybrałam to 150-320zł, zalezy od ilości kwiatów i rodzaju

Napisane przez Olgietka

Chyba mam doła... albo depresję.. jakoś tak.. PMS to na pewno nie jest..
Rozmawialiśmy poważnie z TŻtem o przeprowadzce do Danii... z jednej strony chciałabym.. z drugiej mam wyrzuty sumienia, że zostawię tu mamę..
ale chciałabym, żeby moje Zbyszki miały lepiej.. i żebyśmy my mieli lepiej.. ciężka decyzja.. Tak źle i tak niedobrze..
Jestem już zmęczona, zirytowana i rozdrażniona tym ślubem, weselem i przygotowaniami do ślubu..
TŻ wkurza się na swoją pracę (kilka miesięcy temu dostał awans i wcale sobie nie poprawił.. kasa praktycznie ta sama.. a obowiązków.. ) Ja w swojej też już odczuwam zmęczenie materiału.. Jest opcja wyjazdu do Danii i otworzenia swojego bajzlu. Przeraża mnie myśl o pakowaniu całego majdanu, którego dorobiliśmy się przez te kilka lat mieszkając i pracując w stolicy.. ale jeszcze bardziej przeraża mnie to, że będę tak daleko od mojej mamy.. TŻ cały czas powtarza, że będziemy przylatywać do PL kilka razy w roku.. raz albo dwa nawet na kilka tygodni.. Jak sobie pomyślę, że moja mama będzie widywała moje dziecko dwa razy do roku to chce mi się wyć.. z drugiej jednak strony wiem, że tam będzie miało większe możliwości... Do tego mam poczucie, że moje miejsce jest przy mężu.. a skoro on tak ambicjonalnie do tego podchodzi.. i chce nam zapewnić jak najlepsze życie.. to powinnam jechać..
Doła mam dziewczyny.. cała ta sytuacja mnie jakoś tak dobija.. nie chce mi się pracować, obijam się... bo wiem, że za moment i tak sobie stąd pójdę.. jak nie do Danii to na macierzyński....
Jak wczoraj jechałam po te buty, zadzwoniłam do mojej kuzynki zapytać o tego szewca, u którego farbowała swoje ślubne... i jak ja się posłuchałam... to jakiś meksyk jest.. to nie jest normalne.. kuźwa.. czy buty są najważniejsze tego dnia?! Ja popłynęłam. Serio. Nie boicie się, że jak już będzie po wszystkim, to wrócicie do domu z mężami.. i uświadomicie sobie, że projekt "ślub i wesele" jest odhaczony.. nie boicie się, że zostanie po tym jakaś pustka? Znam takie przypadki (Ania z Hibiskusa, to była żona tego Krzyśka z Agencji Fotografii Ślubnej - byli razem 9 lat.. bajkowy ślub na Hawajach.. a potem szara rzeczywistość i po pół roku małżeństwa - rozwód) Sorry, że smęcę.. ale jakoś tak mam dziś do dupy humor...

Powiem tak, to trudna decyzja i na pewno podjąć musisz ją Ty. Ja zawsze twierdziłam, że nigdy nie wyjadę z Polski, ale ostatnio mój TŻ zaczyna coś przebąkiwać o Norwegii i wiem że moje miejsce jest przy nim i mam jego i raczej bym z nim wyjechała.

A co do tego co po ślubie hmm pewnie zależy od ludzi, ja ślubu aż tak bardzo nie przeżywam i nie muszę mieć wszystkiego zapięte na ostatni guzik, ale myśle że po ślubie znajdą się inne rzeczy do których będziemy razem dążyć, typu dzieci, mieszkanie dom.

[melleczka]

Napisane przez FlightlessBird

nie mam
wiem tylko, że tam na końcach rękawków też koronka była, taka sama jak na sukience... Mame męczy ta kwota, bo druga kreacja (w której również wygląda pięknie) jest tańsza o jakieś 150zł więc buty by za t miała.
No ale widzę, że oczy się jej śmiały do tej miętowej

No to pewnie to ta sama Sukienka była prosta, na środku, z przodu miała pionowy pas z koronki W Krakowie na Tandecie to ubranko kosztowało chyba 470-490zł

[Antilia]

Napisane przez Viollet87

Moja nie będzie miała bukietu, więc do rzucania muszę jakiś kupić

Hmm to jak kupisz drugi bukiet to i tak nie dasz go świadkowej, żeby sobie w kościele potrzymała?

[melleczka]

Olgietka a masz rodzeństwo? Ja jestem jedynaczką, i mimo tego, że z rodzicami jest raz lepiej raz gorzej, to nie mogłabym rzucić tego i wyjechać. Tż tak samo by nie chciał.

[FlightlessBird]

Napisane przez melleczka

No to pewnie to ta sama Sukienka była prosta, na środku, z przodu miała pionowy pas z koronki W Krakowie na Tandecie to ubranko kosztowało chyba 470-490zł

to chyba ta u nas dokładnie 489zł


czekam na decyzję mamy

[melleczka]

Napisane przez FlightlessBird

to chyba ta u nas dokładnie 489zł


czekam na decyzję mamy

No to na pewno to samo Mojej mamie się bardzo podobało, no ale jak będzie upał, to przecież nie będzie w płaszczu i zostanie w prostej, zwykłej sukience. Dlatego nie chciała

[malinka9191]

Napisane przez panacea

Ja swój bukiet zostawiam przy ołtarzu. Zgodnie ze staropolskim zwyczajem.. w sumie nie wyobrażam sobie inaczej a świadkowa będzie miała taki sam bukiet (no w sumie prawie ).
Na weselu rzucała będę welonem, ale nie zamierzam go nikomu oddawać, u nas nie ma takiego zwyczaju, że nowa Panna Młoda zabiera to co złapie. Potańczy sobie i później oddaje Młodej, tak samo jest w przypadku facetów i muchy



ojeeeej.. mój bukiet ma się zamknąć w 100 zł MAX ale w sumie ja mam tylko taki wymóg, tzn. żeby się zamknąć w tej cenie, a jak będzie wyglądać na razie nie wiem..

u nas tez 'nowi panstwo mlodzi' oddaja to co zlapia pozniej. Mi weoln tak czy tak bedzie osoba ktora zlapie musiala oddac, bo ja o do salonu bede musiala zwrocic.

Napisane przez cowie

Ja to bym chętnie spakowała manatki i wyjechała.
Ale pewnie tylko tak mówię, bo kompletnie brak nam odwagi, żeby zaczynać od zera.
No i faktycznie początkowo ciężko by było bez rodziców, ale przecież są telefony, samoloty, pociągi.
Da się do wszystkiego przyzwyczaić, mimo, że początki bywają trudne...

ja szczerze powiem, ze mi bylo latwiej na poczatku. Fajnie bylo, nowy swiat, nowi ludzie, daleko od wszystkich. Ale teraz im dluzej tu jestemy tym jest trudniej. I obecnie tak strasznie ciagnie mnie do Polski, ze szok.. Ale jeszcze niecale 3 miesiace i na 1,5 miesiaca do Polski

[Antilia]

Napisane przez malinka9191

ja szczerze powiem, ze mi bylo latwiej na poczatku. Fajnie bylo, nowy swiat, nowi ludzie, daleko od wszystkich. Ale teraz im dluzej tu jestemy tym jest trudniej. I obecnie tak strasznie ciagnie mnie do Polski, ze szok.. Ale jeszcze niecale 3 miesiace i na 1,5 miesiaca do Polski

Moją szwagierkę tak ciągnęło do PL, wrócili, pożyli pół roku z polskiej wypłaty i wracali za granicę aż się za nimi kurzyło. Już nie tęskni

[missbennet]

Napisane przez naiat

U nas rządzi TŻ

I nas niestety tez

wysłane z tapatalk

[panacea]

Napisane przez malinka9191

u nas tez 'nowi panstwo mlodzi' oddaja to co zlapia pozniej. Mi weoln tak czy tak bedzie osoba ktora zlapie musiala oddac, bo ja o do salonu bede musiala zwrocic.
ja szczerze powiem, ze mi bylo latwiej na poczatku. Fajnie bylo, nowy swiat, nowi ludzie, daleko od wszystkich. Ale teraz im dluzej tu jestemy tym jest trudniej. I obecnie tak strasznie ciagnie mnie do Polski, ze szok.. Ale jeszcze niecale 3 miesiace i na 1,5 miesiaca do Polski

My wyjeżdzamy do UK zaraz po ślubie.. I szczerze mówiąc nie wyobrażałam sobie inaczej.. Mimo, że będzie nam brakowało rodziców i znajomych to mamy w planach może kiedyś sprowadzić moich rodziców do nas, jeśli nam wyjdzie tam, jeśli nie UK to gdzieś indziej, na pewno nie tutaj!

[melleczka]

Napisane przez malamenda2009

ja wlasnie wczoraj stwierdzilam, ze im bardziej przejmuje sie i stresuja szczegolami slubu, tym bardziej zapominam o co w tym chodzi i ze to tylko jeden z wielu pieknych dni, ktore mamy przezyc z Tztem i wtedy potrafie na niego nakrzyczec albo powiedziec cos przykrego o jakas glupote w przygotowaniach do slubu...
wczoraj Tz wlasnie stracil ciepliwosc, to mna wstrzasnelo i teraz mysle, ze wrocilam na wlasciwe tory - najwazniejsza jest nasza milosc, a nie czy przygotujmy wszystko idealnie na czas - dlatego dzis kupilam szampana, truskawki, na kolacje zrobie kurczaka 5 smakow, swieczki, ktore kupilam do dekoracji, a okazaly sie zbedne zrobia nastroj i pogadamy szczerze i bedziemy sie cieszyc tym, ze jestesmy razem a jednoczesnie pomyslimy co mozna jeszcze ulepszyc
a co do wyjazdu - ojciec Tzta mieszka w Londynie i caly pobyt tam suszyl nam glowe, ze tu w Pl nie ma zycia, ale tez trudno by mi bylo zostawic cala rodzine i przyjaciol - dlatego dopoki nam sie wiedzie jako tako, nie chcemy wyjezdzac - ewentualnie dopiero wtedy jak nas przycisnie - ale pewnie wtedy juz na zawsze, a nie na kilka lat czy krocej...

ale sie wygadalam

Najważniejsze, że już wszystko ok Miłego wieczoru Wam życzę


Ja się nauczyłam, że facetom lepiej o pewnych rzeczach nie mówić, bo ich naprawdę nie obchodzi czy na stole będą róże czy hortensje (no chyba, że w grę wchodzi $$$), albo czy zielone czy niebieskie Z Tż dyskutuję tylko o ważnych sprawach i decyzjach, które musimy podjąć razem, jak podziękowania dla rodziców, zakup alkoholu, napojów, wiejski stół. Ale jeśli chodzi o dekoracje to decyduję zupełnie sama

[FlightlessBird]

dziewczyny jaki kolor do takiej sukienki w ciemnej miecie dla mamy? cieliste?

[Olgietka]

Z tą pustką to wystraszyła mnie Anka od kwiatków... a TŻ jej przytaknął..
Czy wyjazd to dla nas jedyna szansa? Pewnie nie.. ale...
W tej chwili wynajmujemy mieszkanie w Warszawie.. Co miesiąc płacimy 2000zł ... a to jest prawie 1/3 naszych dochodów... ale... (co z tego, że ja zarabiam połowę skoro na umowie mam najniższą krajową)
Po ślubie planowaliśmy kupić mieszkanie tu w Warszawie.. ale na to jak już to było wspomniane.. potrzebne jest jakieś 400 tysięcy... Mamy mieszkanie po teściach... w Tomaszowie.. ale za nie weźmiemy max 120 tysięcy.. ponad 300 tysięcy kredytu musielibyśmy wziąć. I rata przez 30 lat 1500zł.. a biorąc pod uwagę fakt, że jak zajdę w ciążę to będę dostawała to, co na umowie... Same rozumiecie..
Ja się źle z tym czuję, że będę wiązać koniec z końcem.. a TŻ to już w ogóle ma deprechę.
Jeśli chodzi o Danię.. wiecie pewnie, że mamy tam tych znajomych.. z nim TŻ chce otworzyć firmę. Facet siedzi tam od roku.. i kupił dom... pracując u kogoś (notabene też Polaka), który przez 10 lat pobytu w Danii dorobił się tam ośmiu domów.. które wynajmuje.. A też zaczynał od zera.
Pomysł na biznes jest. Myślę, że dobry. Wymaga dużo poświęcenia ale jest spora szansa, że się powiedzie..
Boję się, że będę tęskniła.. boję się, że to wszystko nałoży się ze Zbyszkami.. a z tym to nie ma szans, żebym dłużej czekała... Jest tyle wątpliwości...

[Antilia]

Napisane przez missbennet

I nas niestety tez

wysłane z tapatalk

Jak jesteś niezadowolona to czemu nie weźmiesz spraw w swoje ręce?

[FlightlessBird]

Napisane przez melleczka

No to na pewno to samo Mojej mamie się bardzo podobało, no ale jak będzie upał, to przecież nie będzie w płaszczu i zostanie w prostej, zwykłej sukience. Dlatego nie chciała

dla nas najważniejsze żeby w kościele wyglądała tak a do koścoła na pewno by to ubrała, bo w kościele chłodno

A moja mama w prostych wygląda najlepiej, więc to byłoby idealne i właśnie dzowniła, że się ku niej skłania

A w tej Waszej był długi rękaw? Bo u nas był taki 3/4

[cowie]

Napisane przez malinka9191

ja szczerze powiem, ze mi bylo latwiej na poczatku. Fajnie bylo, nowy swiat, nowi ludzie, daleko od wszystkich. Ale teraz im dluzej tu jestemy tym jest trudniej. I obecnie tak strasznie ciagnie mnie do Polski, ze szok.. Ale jeszcze niecale 3 miesiace i na 1,5 miesiaca do Polski

Ale u Ciebie to nie jest też warunkowane tym, że ogólnie nie przepadasz za swoją pracą we Francji? Że nie ustabilizowaliście sobie życia(tzn nie wiem jak Twój TŻ) na tyle, żeby chcieć zostać?





A tak w ogóle poza tym myślę, że wiele zależy też od poczucia przynależności do Polski.
Ja uwielbiam Warszawę, ale kilka Europejskich stolic zadowoliłoby mnie zdecydowanie bardziej

[Antilia]

Napisane przez FlightlessBird

dziewczyny jaki kolor do takiej sukienki w ciemnej miecie dla mamy? cieliste?

Ale że co

[FlightlessBird]

Napisane przez Antilia

Ale że co

umknęło mi słowo 'butów"

[Antilia]

Napisane przez FlightlessBird

umknęło mi słowo 'butów"

A ja po tym "cieliste" to kminiłam czy rajstopy nie wiesz jakie mama ma założyć

[malinka9191]

Napisane przez Antilia

Moją szwagierkę tak ciągnęło do PL, wrócili, pożyli pół roku z polskiej wypłaty i wracali za granicę aż się za nimi kurzyło. Już nie tęskni

dlatego boje sie kiedys powrotu do Polski. Ale beirzemy taka sytuacje za mozliwa i chcemy zostawic sobie zielone swiatlo na powrot tutaj, gdyby w PL nie bylo ok..
My z TZtem jestemy stwozeniami wsiolubnymi i tutaj zycie w tak duzym miescie meczy nas. A TZta, ktory nie ma swojego garazu z pierdyliardem rzeczy to juz szczegolnie.