Jak stworzyć szczęśliwy związek na całe życie???

[Marzenax]

Drogie Wizażanki co prawda brakuje mi jeszcze trochę lat by powiedziec o sobie 30 z plusem, ale wszystko przede mną Tak wchodzę czasami na wasze forum i muszę przyznać że różni się ono trochę od tych na których większośc stanowią młodsze Wizażanki. Przede wszystkim jesteście już kobietami doświadczonymi, nieco mniej idealistycznie patrzycie na świat, wszystko widziecie w bardziej "racjonalnych" barwach. I w związku z tym chciałbym zapytać - jako osoba która powoli wkaracza w dorosłe życie i zaczynam podejmować decyzje, które w znacznym stopniu wpłyną na moje zycie. Mam tutaj na myśli głównie to, że we wrześniu tego roku biorę ślub. Z moim przyszłym mężem znam się 6 lat, wiele przeyliśmy i dobrego i złego.
Podejrzewam że w większości przypadków ludzie biorą ślub z miłości - takiej jaką czuję do mojego ukochanego. Jednka po ślubie dziej się coś co powoduje, że ludzie się rozstają, biorą rozwód. Także tutaj naczytałam się o rozwodach, do których dochodziło zaledwie parę lat po slubie, gdzie dotąd ukochani mężowie zamienili się w agresywnych despotów, lub po prostu kulturalnie nagle stwali w drzewiach imówili że mają kogoś innego
Tak jak wszystkoe zakochane dziewczyny oczywiście jestem przekonana, że w moim przypadku do czegoś takiego nie dojdzie, jednak wiem że Wy pewnie też tak myślałyście, aż w pewnym momencie zaczęło się coś psuć. Może same jestęscie w udanych związakch ale znacie z bliskich obserwacji u znajomych takie nieudane związki i napewno macie na ten temat jakiś osobiste przemyslenia.
Chciałabym abyście napisały czy są jakieś symptomy w związku, jakieś drobiazgi które wskazują na to że dany związek nie ma szans aby trwał wiecznie i był udany.
A może macie jakieś rady jak zapobiegać konfliktom, ale takim poważnym, które nakręcane i nie rozwiązywane prowadzą do zdrad, rozwodów itp
Będe bardzo wdzięczna za wszystkie rady mądrych i doświadczonych kobiet

[aga378]

Szukasz recepty na życie- moim zdaniem nikt jej nie ma, każdy związek jest inny,każdy przypadek indywidualny. Do pewnych wniosków i mądrości życiowych niestety trzeba dojść samemu. Najlepiej uczymy się na własnych błędach.Żadna teoria nie zastąpi praktyki. Po prostu żyj śmiało, i tak zbierzesz z biegiem czasu doświadczenie, wypracujesz sobie własne "recepty". Nasze rady i spostrzeżenia moga okazać się po czasie dla Ciebie pustymi słowami. Musisz sama....

[gothika]

mi też do trzydziestki trochę zostało ale wydaje mi się że przetrwać w związku pomaga (oprócz miłości) bycie opanowanym, spokojnym, ważącym słowa, chodzenie na kompromisy, wyrozumiałość i tolerancja.

[Marzenax]

Zdaję sobie sprawę że każdy związek jest inny, ale chodzi mi o zdanie dojrzałych kobiet, które już wiedzą jakie błędy popełniły w młodości, mają do tego dystans i są w stnie powiedzieć: gdybym wiedziała tyle co teraz zrobiłabym to tak i tak albo wcale bym tego nie robiła....Myślę że z takich historii każda z nas mogłaby wyciągnąć coś dla siebie

[neonka28]

symptomy
1. uwielbia alkohol-nie przestanie pić po ślubie , to pogorszy się
2. zdrada- raz zdradzi zrobi to znowu
3. bicie-raz uderzy znikaj bo i tak to zrobi


RADA
1. Zajrzyj w zycie domowe-rodzinne twojego przyszlego męża

2. Mam zasade na imprezach "polewanych" Ty pijesz ja nie! Ja pije ty NIE ( pilnujemy tego) Oczywiście symboliczny drink wskazany,a druga osoba szaleje do woli

3. Pieniądze och odwieczny problem, podobno klopoty są w trakcie rozwodów z podzielnością utrzymania finansowego domu

Generalnie najlpiej współne konto i kontrola wydatkow- niestety ja takiego nie mam ale nie klocimy sie o pieniążki

4. Przyjaźń - z mężem trzeba sie przyjaźnić

5. Szanowanie swoich zainteresowań

6. Sex

[dorinka30]

Moim zdaniem najważniejsza jest miłość, szacunek i zaufanie. Bez tego nie stworzysz idealnego związku Choć nie wiem czy idealne istnieją...
Z mojej perspektywy stwierdzam, że łatwo się pomylić, pogubić. Kiedyś myślałam, że najważniejsza jest przyjaźń, partnerstwo, że to może być budulcem wartościowego związku. Mylilam się bardzo, związek bez wzajemnej namiętności, fascynacji nie ma szans Musi istnieć to wszystko, zarówno sfera zmysłowa, fizyczna jak i psychiczna. Polecam Ci wątek-On kocha ja chcę odejść na 30, przeczytaj i przeanalizuj.
To w skrócie tyle, napisz jakie masz wątpliwości, czy coś Cię martwi, gnębi....wtedy łatwiej byłoby coś poradzić.Czy mieszkacie razem?
Jak wiele związków tak wiele złotych środków, bo każdy z nas jest inny i ma inne priorytety

Myśl pozytywnie, będzie dobrze

[ROZ-ter-KA]

Napisane przez Marzenax

Drogie Wizażanki Podejrzewam że w większości przypadków ludzie biorą ślub z miłości - takiej jaką czuję do mojego ukochanego. Jednka po ślubie dziej się coś co powoduje, że ludzie się rozstają, biorą rozwód. Także tutaj naczytałam się o rozwodach, do których dochodziło zaledwie parę lat po slubie, gdzie dotąd ukochani mężowie zamienili się w agresywnych despotów, lub po prostu kulturalnie nagle stwali w drzewiach imówili że mają kogoś innego

Chciałabym abyście napisały czy są jakieś symptomy w związku, jakieś drobiazgi które wskazują na to że dany związek nie ma szans aby trwał wiecznie i był udany.

A może macie jakieś rady jak zapobiegać konfliktom, ale takim poważnym, które nakręcane i nie rozwiązywane prowadzą do zdrad, rozwodów itp
Będe bardzo wdzięczna za wszystkie rady mądrych i doświadczonych kobiet

Nie ma jakiegos konkretnego sposobu by zagwarantować wieczne trwanie związku

Nic nie dzieje się nagle. Żaden męzczyzna i żadna kobieta funkcjonujący w długotrwałym związku (kilkuletnim) nie zmieniają sie nagle, nie odchodzą nagle, ani nie znajdują sobie nagle kochanków. To tylko ta druga strona nie dostrzega niebezpieczeństwa rozpadu związku , nie dostrzega : bo nie chce, bo jest zapatrzona w siebie, bo komunikaty partnera lekceważy , bo partner jest zamknięty w sobie i nie chce mówić......może byc jeszcze kilka innych przyczyn.

Do przeżycia udanego romansu wystarczy namiętność.
Do zawarcia związku , ktory z założenia ma trwać całe życie trzeba znacznie więcej.
Nie będę pisała czego konkretnie- oprócz miłości - potrzeba , bo to rzecz indywidualna. Ktoś potrzebuje wsparcia psychicznego, ktoś czułości, inny dobrej pozycji społecznej, przyjaźni , akceptacji, inny skoków andrenaliny , wysokiej pozycji materialnej czy awansu społecznego . jeszcze ktoś udanego seksu , poczucia bezpieczeństwa albo gromadki dzieci.
Ktoś oczekuje związku na zasadzie dwojga goląbeczków, co to zawsze i wszystko razem, inny partnerstwa z szerokim marginesem swobody, a jeszcze inny chce tradycyjnej rodziny , co to mąż pan i władca , a cicha posłuszna żona w kuchni.
Istotne jest aby obie strony akceptowały podobny model związku, bądź wynikający z podobnych oczekiwań , bądź ustalonego w drodze kompromisu ( kompromis wymuszony nie zdaje egzaminu !).
Ważne w tym wszystkim jest to , że związek ma zabezpieczać pewne istotne potrzeby , w tym emocjonalne, partnerów. Największe szanse na udany związek mają ludzie , których większość potrzeb jest taka sama bo łatwiej je wspólnie lub wzajemnie spełniać. Równiez taki związke gdzie potrzeby są w części różne ale partnerzy szanują je i pomagają realizować je partnerowi, a przynajmniej nie przeszkadzają.
Ważne jest podobne spojrzenie na : sprawy finansowe, stosunki rodzinne, wychowanie dzieci, sposób spędzania wolnego czasu, stosunek do przyjaciół partnera.

Związki gdzie jest dużo sprzeczności w oczekiwaniach i potrzebach , raczej nie bywają szczęśliwe, mimo dobrych chęci.
Tam gdzie dochodziło do agresji przed sformalizowaniem ( ślub) agresja pojawia się zazwyczaj w wiekszym rozmiarze , jeżeli są nałogi , to zazwyczaj są dalej i nie ma co liczyć na obietnice osób np. nadużywających alkoholu. Facet bardzo zazdrosny , nie zmieni się nigdy, a może na codzień obrzydzić skutecznie całe życie.
Jeżeli któreś z partnerów wstydzi się np. pokazać partnera znajomym, wychodzić z nim, jego przyjścia do miejsca pracy itp. to jest to zły symptom.

Zastanów się czy wiesz czego naprawdę oczekuje od związku Twój partner i czy ty jesteś w stanie to zaakceptowac lub spełnić , czy sposób w jaki chcesz te potrzeby zrealizować , to taki sposob jakiego ocxzekuje partner.

Potem zastanów się na odwrót. Czego Ty oczekujesz , czy partner akceptuje lub spełnia w większości twoje oczekiwania, czy odpowiada ci sposób w jaki to robi.

Zadaj sobie pytanie , nie tyle co Was łączy ale co dzieli , na co patrzycie odmiennie , czego w sobie nie akceptujecie , a także czy oczekujesz , że to się z czasem zmieni zgodnie z Twoim oczekiwaniami , lub czy on nie ma takich oczekiwan w stosunku do ciebie.

Weź pod uwagę , że dla każdego mężczyzny jest ważny udany seks i poczucie , że spełnia się w roli kochanka. U kobiet bywa z tym róznie.

Zazwyczaj rozpad dotyczy tych związkow , ktore przez dłuższy czas udawały ,że wszystko jest OK . Warto ze sobą nie tylko rozmwiać , ale słuchać i brać pod uwagę oczekiwania partnera. Warto jasno komunikować swoje potrzeby , poglądy , oczekiwania , nie czekać aż się partner domyśli.

Wymagać , ale i dawać.
W dobrym związku obecność partnera daje radość . Na pewno nie jest denerwującym balastem, chociaz sporadycznie można miec ochotę od niego nieco odetchnąć i nie ma w tym nic złego .

Czasami warto zrezygnować w początkowej fazie ze związku, nie tylko dlatego , że ktoś nie jest w stanie zrealizować naszych potrzeb, ale wtedy kiedy mamy świadomość ,że my nie jesteśmy w stanie na dłuższą metę spełnić oczekiwan drugiej strony.

Żeby po latach nie dziwić się , że "nagle" ktoś mówi : odchodzę...........

Co do symptomów , że coś jest nie tak.
Każda dłużej trwająca zmiana w normalnym zachowaniu partnera. np. nagłe zasypywanie prezentami, albo nagłe pretensje o bzdury , częstsze niż zazwyczaj używanie alkoholu, wybuchy agresji bez powodu. Nieoczekiwana zdecydowana krytyka czegoś, co dotąd nie było powodem sporu lub uwag. Takie zachowania na pewno są powodem do niepokoju i rozmowy z partnerem. Chociaz nie zawsze oznaczają coś złego dla związku , czasem mogą oznaczać problemy zewnętrzne np. w rodzinie partnera, pracy .

[Marzenax]

Dziękuję Rozterko za piękne i mądre słowa Moje pewne obawy wynikają z tego, że TEN WIELKI DZIEń jest już coraz bliżej i bardzo chciałabym ślubowa tylko jeden raz w życiu Jestem bardzo szczęśliwa z moim partnerem jednak czasami tak myślę sobie i szukam (chyba na siłe) jakiś oznak przyszłych problemów. I jest jedna rzecz. Jesteśmy razem już 6 lat. Nasze początki nie gyły najlepsze, on był młody (20 lat) , przyzwyczajony do krótkich przelotnych zwązków i na początku tak właśnie mnie trakotował Ja byłam już strasznie zakochana i wszystko mu przebaczałam aż wreszcie nie wytrzy6małam i zerwaliśmy. On przepraszał i obiecywał że się zmieni i się zmienił To było ponad 5 lat temu i w zasadzie śmiejemy się już z tego jego zachowania. Teraz jest odpowiedzialnym i dojrzałym mężczyzną, od tamtej pory nigdy nie zawiódł mego zaufania i ufam mu bezgranicznie. Ale w jedny z postów ktoś napisał że jeśli facet zdradził to będzie to robił już zawsze. Wtedy to co robił można nazwa zdradą właśnie tylko że ja po tylu latach mam wrażenie, że teraz jestm z zupełnie innym facetem. Jest ciągle we mnie zakochany, kocha mnie , szanuje , dba o mnie...Czy mam powody do obaw??
Tylko nie myślcie że ten probelm jest w e mnie ciągle, zeiągle się tym zadręczam. Przyszło mi to do głowy wtedy jak przeczytałam, że jak facet zdradza to będzie zawsze zdradzał. czy to się sprawdza w 100%???
Dodam tylko, że nasi znajomi którzy znają nasze "poczatki" mówią mi ciągle jaki Szczepan jest wspaniły, jak bardzo się zmienił i jak wida zę mnie kocha. I ja też to widzę i bardzo doceniam. Gdy mówię mu o moich możliwościach on jak zwykle przeprasza i mówi że jakby mogł cofnąc czas to by nie był taki głupi jak kiedyś...Czy ja wyolbrzymiam ten problem???

No i dodatkowo obserwuję coraz więcej rozwodów, wśród znajomych, których w większości znałam jako naprawdę zakochane pary. A teraz widzę jak walcząze sobą nie patrząc nawet na to, jak bardzo ich dzieci przy tym cierpią...Zastanawiam się co się z nimi stało, że tak łatwo z miłości przeszli na nienawiśc. Przecież też przed ołtarzem byli pewni w 100% że to miłośc na całe życie...I pewnie z tego powodu zastanawiam się co mogłoby nam przeszkodzi w tym żebyśmy się zawsze kochali

[ROZ-ter-KA]

Napisane przez Marzenax

No i dodatkowo obserwuję coraz więcej rozwodów, wśród znajomych, których w większości znałam jako naprawdę zakochane pary. A teraz widzę jak walcząze sobą nie patrząc nawet na to, jak bardzo ich dzieci przy tym cierpią...Zastanawiam się co się z nimi stało, że tak łatwo z miłości przeszli na nienawiśc. Przecież też przed ołtarzem byli pewni w 100% że to miłośc na całe życie...I pewnie z tego powodu zastanawiam się co mogłoby nam przeszkodzi w tym żebyśmy się zawsze kochali

Czasami ludzie myla fascynację , czy pożądanie z miłością. Zazwyczaj nie zdarzaja im się sytuacje, w ktorych można by to sprawdzić przed decyzją o trwałym związku . Czasami uczucie jest prawdziwe ale rozdźwięk w realizacji wzajemnych potrzeb zbyt duzy , a czasami po prostu wyobrażenia o związku rozmijają się z rzeczywistością. Związek , szczególnie taki gdzie już są dzieci , to przede wszystkim obowiązki , zmęczenie, brak czasu. Młodzi nie tak sobie wyobrażają małżenstwo, oczekują sielanki , nie obowiązków. Więszosc podejmuje trudy codzienności , ale nie wszystkich na to stać.

To nie jest regułą, że jak ktoś raz zdradził to zrobi to po raz drugi, czasami jest to własnie to doświadczenie , które pozwala zrozumieć , że zdrada nie jest warta tego , co mozna przez nią stracić.
Czasem pozwala ugruntować właściwość wyboru stalego partnera lub go docenić.
Ale jeżeli już ktoś zrobi to po raz drugi , należy mu dać kopa w doope i to natychmiast. Tu reguła : do trzech razy sztuka , nie sprawdza się.