W prawo,w lewo lata brzuszek - to nie samba,to maluszek! - Mamy VII-VIII 2013 cz. 13!

[tweedledee]

Napisane przez madi82

A to teraz która mi zapoda szybki i pyszny sposób na leczo składniki mam tylko iść i robić
JAk robicie po kolei....?

Coby odkupić winy, napiszę ci, że leczo robię przepyszne
Z tym, że ja na samej kiełbasce, którą podsmażam, wrzucam do tego pokrojone w piórka cebule( zazwyczaj dość sporo, bo lubimy z tż), jak wszystko się ładnie podsmaży wrzucam albo prawdziwe pomidory obrane ze skórki, alebo takie z puchy, do tego pokrojoną w dość spore kawałki paprykę i to podduszam
Doprawiam dużą ilością ziół (najczęściej prowansalskie, albo oregano z bazylią) i papryki mielonej (słodka+ostra). Czasami dodaję jeszcze koncentrat pomidorowy, bo moje leczo musi być baaardzo pomidorowe

[domciatko]

Napisane przez madi82

A to teraz która mi zapoda szybki i pyszny sposób na leczo składniki mam tylko iść i robić
JAk robicie po kolei....?

kroimy cebulkę i kiełbaskę (można użyć szybkę, albo bez)
podsmażamy chwilę
dodajemy skrojone kolorowe papryki
dodajemy skrojonego kabaczka albo cukinie
dodajemy dużo czosnki
dodajemy 5-6 pomidorów bez skórki,
dodajemy przyprawy, sół, pieprz, bazylię i co się lubi
gotujemy do miękkości mieszając co chwilę.

[madi82]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

ejj nooo przecież my tu też marudzimy, i o to chodzi!!!
Wiesz jak nam brakowało Ciebie...wkońcu możemy zacząć ćw. Kegla bo nam będziesz przypominać.

NIE SMutaj! razem w pace damy radę...nam też jest ciężko jesteśmy coraz grubsze ...co chwilę którąś coś boli....musimy dać radę...ale łątwiej chyba w kupie!!!!

nie uciekaj nam bo tęskniłysmy i serio się martwiłyśmy!!!!
i masz nam truć i marudzić!

---------- Dopisano o 12:44 ---------- Poprzedni post napisano o 12:43 ----------

Napisane przez tweedledee

Coby odkupić winy, napiszę ci, że leczo robię przepyszne
Z tym, że ja na samej kiełbasce, którą podsmażam, wrzucam do tego pokrojone w piórka cebule( zazwyczaj dość sporo, bo lubimy z tż), jak wszystko się ładnie podsmaży wrzucam albo prawdziwe pomidory obrane ze skórki, alebo takie z puchy, do tego pokrojoną w dość spore kawałki paprykę i to podduszam
Doprawiam dużą ilością ziół (najczęściej prowansalskie, albo oregano z bazylią) i papryki mielonej (słodka+ostra). Czasami dodaję jeszcze koncentrat pomidorowy, bo moje leczo musi być baaardzo pomidorowe

dobra, mnie tym przepisem odkupiłaś

[lachryma]

tweedledee, normalnie bym Ci napisała, że głowa do góry, że minie i masz walnąć sobie wieczorem kilka mocniejszych...
a tak, to tylko napiszę, że głowa do góry i że minie
hormony w nas buzują tak, że czasami nie poznajemy same siebie i naszych własnych odczuć. i jest to rzecz normalna. staraj się wyluzować, nie przejmować tym co wokół, zorganizuj sobie jakoś miło czas...

[madi82]

Napisane przez domciatko

kroimy cebulkę i kiełbaskę (można użyć szybkę, albo bez)
podsmażamy chwilę
dodajemy skrojone kolorowe papryki
dodajemy skrojonego kabaczka albo cukinie
dodajemy dużo czosnki
dodajemy 5-6 pomidorów bez skórki,
dodajemy przyprawy, sół, pieprz, bazylię i co się lubi
gotujemy do miękkości mieszając co chwilę.

o dzięki zaraz je pospisuję coby mi nie umkły i idę robić

[ona8686]

Napisane przez czarownica1

gdzieś w Polsce chyba, kobiecie kazali rodzić sn 5,5 kilogramowe dziecko i chyba dziecko nie przeżyło - njusa mi Mama przyniosła, ale w wiadomościach na necie jeszcze tego nie ma

straszne, przeciez takie duze dzieciatko, to wiadomo, ze jest ciezko

Napisane przez surka

Chciałam tylko zameldować że u mnie wszystko dobrze. Brzuszek wg lekarzy lepszy, ale jeszcze nie wiem kiedy wyjde. Biorę luteine 2 razy dziennie po ktg2 tabletki i tak samo magnez. Mała tak płaczem ktg, że położne się śmieją że zapis nie wychodzi.

oby Cie tam dlugo juz nie trzymali, a brzuszek odpuscil

[enlevee]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

Kochana no jesteś!!
Doskonale Cię rozumiem.. nie jesteś gderliwa i nam tu nie trujesz, bo myślę, że większość z nas właśnie takie emocje w sobie chowa.. w tym ja też się tak czuję i stąd myślę ostatnio częste kłótnie z Tżtem.
Zrób coś dla siebie- nałóż maseczkę na twarz, zapal świeczki i zrób sobie wieczór piękności nie przejmując się tym, że brzuszek coraz większy i przeszkadza w pomalowaniu paznokci. Wyjdź gdzieś z koleżanką, wyciągnij jakąś do kina..
I nie strasz nas tak więcej, bo się już poważnie martwiłyśmy!
Nie strasz małego też tym płaczem, bo on się smuci razem z Tobą. Już niedługo, sama to dobrze wiesz!

[iwona335]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

jak na drugi raz znowu zaczniesz odwyk od wizażu to dostaniesz po tyłeczku, przez Ciebie tyyyle mamus nie ćwiczyło mięśni kegla!!!!

nie dołuj sie, zamów pizze, kup mega pake lodów, zaserwuj sobie kapiel(byle nei za dlugą) i sie odpręż
a takie samopoczucie jak Ty masz ma co chwile tutaj któraś z nas, po prostu musimy sie uporać ze swoim "ciezarem" i tym, ze już nie jesteśmy wolnymi motylkami na łace- ale pomyśl o nagrodzie jaka nas czeka

[krysiaa2608]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

Tweed, Kochana! Myślę, że każda z nas takie momenty w ciązy przechodzi - jedna wcześniej, inna później, i nie jest to nic złego! Zmieni/zmienia się całe nasze życie, dla mnie też straszne było to, że nagle muszę skończyć z uczelnią, pracą, przystopować z aktywnościami - a mnie wszędzie było pełno... Uwierz mi, że to minie, ja teraz potrafię już się cieszyć z błogiego odpoczynku, wolniejszych spacerów i w tym dostrzegam super sprawę Za kilka chwil będzie przy Tobie maluszek i znów będziesz musiała robić wszystko na pełnych obrotach i zatęsknisz nie raz za odpoczynkiem... Staraj się doszukać pozytywów i nie nakręcaj się, bo ja z tym miałam największy problem, że kończąc jedno zmartwienie doszukiwałam się kolejnego złe dni miną, wiem co mówię

[tweedledee]

Napisane przez domciatko

kroimy cebulkę i kiełbaskę (można użyć szybkę, albo bez)
podsmażamy chwilę
dodajemy skrojone kolorowe papryki
dodajemy skrojonego kabaczka albo cukinie
dodajemy dużo czosnki
dodajemy 5-6 pomidorów bez skórki,
dodajemy przyprawy, sół, pieprz, bazylię i co się lubi
gotujemy do miękkości mieszając co chwilę.

Oooo o cukinii zapomniałam Ale ja kroję w dużą kostkę i obgotowuję wcześniej w osolonej wodzie, bo wg mnie jest szybciej i łatwiej

Napisane przez madi82

ejj nooo przecież my tu też marudzimy, i o to chodzi!!!
Wiesz jak nam brakowało Ciebie...wkońcu możemy zacząć ćw. Kegla bo nam będziesz przypominać.

NIE SMutaj! razem w pace damy radę...nam też jest ciężko jesteśmy coraz grubsze ...co chwilę którąś coś boli....musimy dać radę...ale łątwiej chyba w kupie!!!!

nie uciekaj nam bo tęskniłysmy i serio się martwiłyśmy!!!!
i masz nam truć i marudzić!

No właśnie wolałam się nie odzywać, bo takie smęcenie nie jest w moim stylu w ogóle - w ogóle drażnią mnie osoby, które wiecznie narzekają i marudzą, zarażając wszystkich takimi nastrojami
Trafił mi się po prostu jakiś mega kryzys, bo już mi ze wszystkim ciężko, czasami pranie wisi o dzień za długo, a ja leżę jak kłoda, bo podnieść się nie mogę. Mam wrażenie, że skoro siedzę w domu, to wszystko powinno być na błysk, a momentami nie mam siły, jak stara babcia Wkurza mnie to straszliwie

[Anulka_p]

Surka- trzymam nadal kciuki Mam nadzieję, że lada chwilę będziecie w domku.

Tweed- nie wiem co napisać...Jak pocieszyć... Zdarzają się nam wszystkim (za wyjątkiem Małgosi oczywiście ) cięższe dni. Nie chcę tak wszystkiego zwalać na hormony, no ale nie da się ukryć, że to w dużej mierze ich sprawka. Pomyśl, że za niedługo maleństwo będzie z tobą i nie będziesz mogła się nim nacieszyć. Zapomnisz o złym samopoczuciu w ciąży. Zrelaksuj się, marudź jak ci to pomaga. Jesteśmy z tobą

[ona8686]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

najwazniejsze, z nic sie powaznego nie dzialo, a to, ze czujesz sie uzaleniona od kogos to nic strasznego, ten stan nie potrwa wiecznie i bedziesz mogla robic zakupy tak jak wczesniej A hormony dzialaja na nas teraz niemilosiernie, ale glowa do gory

[czarownica1]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

Jejku Tweed, nie możesz zamykać się teraz w sobie, płakać po kątach sama... lepiej płacz nam tutaj, pisz o wszystkim, nic nie pomijaj, marudź ile wlezie, damy radę to znieść Kochana
rozumiem Cię z tym zwolnieniem tempa, kasą itd. Też nie mogę się jeszcze do tego przyzwyczaić, mam wrażenie, że czas leci, że nie zdąże już nigdy zrobić tego czy tamtego, bo planów mam mnóstwo. Torby, zakupy, wyjście z domu, jazda samochodem, kurza dooopa - zwykłe umycie się jest dla mnie osoby, która wszystko szybko robiła, takim wyczynem, że aż płakać się chce... No ale cóż, mam w brzuchu kogoś, dla kogo mimo łez muszę się śmiać, muszę pocierpieć... najwyżej później będę wymagać noszenia na rękach za to
Wysmarkaj nochala, włącz swoje poczucie humoru, które wiele razy z łez mnie wyciągało i więcej proszę nie ukrywaj się, bo w końcu wezmę swój wielki zad i ruszę do Wrocka, który jest do zwiedzania w moich planach od dawna

Ściskam Cię płaszcząc moje cyce do granic mozliwości wystawjącego brzucha

[enlevee]

Napisane przez tweedledee

No właśnie wolałam się nie odzywać, bo takie smęcenie nie jest w moim stylu w ogóle - w ogóle drażnią mnie osoby, które wiecznie narzekają i marudzą, zarażając wszystkich takimi nastrojami
Trafił mi się po prostu jakiś mega kryzys, bo już mi ze wszystkim ciężko, czasami pranie wisi o dzień za długo, a ja leżę jak kłoda, bo podnieść się nie mogę. Mam wrażenie, że skoro siedzę w domu, to wszystko powinno być na błysk, a momentami nie mam siły, jak stara babcia Wkurza mnie to straszliwie

Kochanie my wszystkie tu jesteśmy starszymi babciami obecnie, żadna juz nie ma sił i energii na to, co kiedys nie stanowiło absolutnie żadnego problemu. Kiedyś się nad tym nie zastanawiałyśmy, a teraz no cóż- trzeba zacisnąć zęby i znieść to wszystko dla naszych szkrabów.
Ja przykładowo gibam się na boki jak chodzę jak co najmniej kaczka i do tego tak wolno się toczę, że aż ludzie na mnie na ulicy patrzą
I narzekaj ile wlezie, tylko nam nie znikaj

[magolina]

Napisane przez tweedledee

Cześć dziewczyny,

przede wszystkim chciałam przeprosić za to, że aż smsy za mną musiałyście wysyłać (gwoli ścisłości, nie odpisałam, ponieważ jak widać moja komórka nie służy do kontaktu z innymi ludźmi - chyba, że sama o tym nie zadecyduję - spała sobie smacznie z wyłączonymi dźwiękami w torebce, aż dzisiaj tych smsków nie zobaczyłam).
A co do samego "zniknięcia". To u mnie i mojej kuleczki generalnie wszystko w porządku, mały lata po całym brzuchu i serio nie wiem, kiedy odpoczywa, chyba kiedy i ja śpięFizycznie jest wsio ok
Za to jakoś ostatnimi czasy psychika mi całkiem siada. Sama nawet nie wiem, co by tu wam napisać, bo przestałam się odzywać, żeby w kółko nie truć Wam o tych samych rzeczach, bo chyba i samej mi się pawiować chciało od analizy swojego samopoczucia psychicznego.
Na weekend byłam w końcu w domu rodzinnym, niby powinnam się nacieszyć odpocząć ze wszystkimi, a skończyło się jak zwykle beczeniem w drodze powrotnej, "bo ja nie chcę do domu, znowu będę sama, każdy ma mnie w doopie" itepe
Ja wiem, że to żaden problem, kobiety mają poważne sytuacje w ciąży, muszą leżeć plackiem, walczyć o każdy dzień, ale kurcze, jak to zwykle bywa w życiu, tak sobie siadam i myślę, co mnie to obchodzi? Dla mnie to, co jest teraz jest nieopuszczalne, zawsze byłam żywa, robiłam 10000 rzeczy na raz, drugie tyle planowałam, pracowałam, miałam swoje pieniądze, nie byłam od nikogo zależna, uczyłam się, rozwijałam pasje, ogarniając jednocześnie dom. I byłam zadowolona. Teraz muszę się 100razy zastanowić nad listą do sklepu czy nie za ciężka, czy jak zwykle po takim małym spacerku nie zacznie boleć mnie brzuch. Ciągle mam wrażenie, że dla każdego stałam się przezroczysta, a gdzieś tam w głębi wiem, że przecież to normalne, bo każdy ma swoje życie, nie stałam się nagle pępkiem świata, bo jestem w ciąży
Ostatnie dni przeryczałam, bo już sama ze sobą wytrzymać nie mogę.
Teraz staram się chociaż wziąć w garść, no bo przecież mój okruszek to czuje

Przepraszam za elaborat, ale przynajmniej większość złych emocji wyplułam. Jeśli komuś zachce się to przeczytać, to powodzenia

Kochana ale przeciez po to jesteśmy żeby sie też tu poużalać nad sobą ja też mam bardzo cięzkie dni, uwierz mi. Płakusiam sobie prawie codziennie, czasami malutko czasami więcej tylko u mnie to przez strach o ciąże, bo mam zjechaną psychike i to równo no ale musimy wszystko jakoś przetrwać. Hormony w nas buzują i dla kogos z boku wydawac by się mogło, że przecież jest super a nas coś dobija i dołuje. Cieszę sie, że jesteś i jak dla mnie możesz sie użalać ile wlezie

Napisane przez czarownica1

Magolinka, dlatego ja sie decyduje na szpital mocno przedwojenny (ale po remoncie) bo przynajmniej jest tam lekarz, ktory zna mnie od kilkunastu lat i pracuje tam dlugo... wiec to daje mi jakies poczucie bezpieczenstwa.

No ja też będe rodzić w szpitalu gdzie pracuje moja ginka i wiem że ona bardzo dba o swoje pacjentki i mam nadzieję, że dopilnuje żeby wszystko było ok

[madi82]

Napisane przez tweedledee

Oooo o cukinii zapomniałam Ale ja kroję w dużą kostkę i obgotowuję wcześniej w osolonej wodzie, bo wg mnie jest szybciej i łatwiej

No właśnie wolałam się nie odzywać, bo takie smęcenie nie jest w moim stylu w ogóle - w ogóle drażnią mnie osoby, które wiecznie narzekają i marudzą, zarażając wszystkich takimi nastrojami
Trafił mi się po prostu jakiś mega kryzys, bo już mi ze wszystkim ciężko, czasami pranie wisi o dzień za długo, a ja leżę jak kłoda, bo podnieść się nie mogę. Mam wrażenie, że skoro siedzę w domu, to wszystko powinno być na błysk, a momentami nie mam siły, jak stara babcia Wkurza mnie to straszliwie

no ale nam już nie uciekniesz ok?
A telefon to wiesz co...zmień na taki do kontaktów z ludźmi:P

[domciatko]

tweed
a ja wlasnie dzis z rana pisalam o baby blues
czyzby Ciebie cos dotknelo??

[enlevee]

Napisane przez madi82

no ale nam już nie uciekniesz ok?
A telefon to wiesz co...zmień na taki do kontaktów z ludźmi:P

albo daj nam numer do swojego Tżta to będziemy jego atakować

[madi82]

Napisane przez Anulka_p

Surka- trzymam nadal kciuki Mam nadzieję, że lada chwilę będziecie w domku.

Tweed- nie wiem co napisać...Jak pocieszyć... Zdarzają się nam wszystkim (za wyjątkiem Małgosi oczywiście ) cięższe dni. Nie chcę tak wszystkiego zwalać na hormony, no ale nie da się ukryć, że to w dużej mierze ich sprawka. Pomyśl, że za niedługo maleństwo będzie z tobą i nie będziesz mogła się nim nacieszyć. Zapomnisz o złym samopoczuciu w ciąży. Zrelaksuj się, marudź jak ci to pomaga. Jesteśmy z tobą

a ja myślę, że MArgosia to twardzielka a pod skóra wcale taka nie jest!
Bo bidulka tyle się nachodzi z Sierścią i ani skurczyka...też ją pewnie to stresuje...nawet już z nami mało pisze....

[ona8686]

Napisane przez tweedledee

Oooo o cukinii zapomniałam Ale ja kroję w dużą kostkę i obgotowuję wcześniej w osolonej wodzie, bo wg mnie jest szybciej i łatwiej

No właśnie wolałam się nie odzywać, bo takie smęcenie nie jest w moim stylu w ogóle - w ogóle drażnią mnie osoby, które wiecznie narzekają i marudzą, zarażając wszystkich takimi nastrojami
Trafił mi się po prostu jakiś mega kryzys, bo już mi ze wszystkim ciężko, czasami pranie wisi o dzień za długo, a ja leżę jak kłoda, bo podnieść się nie mogę. Mam wrażenie, że skoro siedzę w domu, to wszystko powinno być na błysk, a momentami nie mam siły, jak stara babcia Wkurza mnie to straszliwie

Pamietaj, ze to wszystko w slusznej sprawie, dla Twojego Malenstwa. To, ze pranie wisi dłuzej, a niech wisi, nic mu sie nie stanie, odpusc i nie zadreczaj sie tym. U mnie w domu nie jest błyszczaco, tez na poczatku mnie to denerwowalo, ale teraz po prostu to olewam, bede mogla to posprzatam tak jak chce



Poza tym zastanawiam sie jak ja dotre dzisiaj do lekarza jak mnie meczy nawet droga do wc a do tego jeszcze na dworze ciepło, duszno, chyba usmiechne sie do brata aby chociaz mnie chociaz podwiozł przynajmniej sie tak nie spoce

[Myszolka91]

Pochwale sie co moj maz kupil swojemu nienarodzonemu synkowi

[tweedledee]

Napisane przez lachryma

tweedledee, normalnie bym Ci napisała, że głowa do góry, że minie i masz walnąć sobie wieczorem kilka mocniejszych...
a tak, to tylko napiszę, że głowa do góry i że minie
hormony w nas buzują tak, że czasami nie poznajemy same siebie i naszych własnych odczuć. i jest to rzecz normalna. staraj się wyluzować, nie przejmować tym co wokół, zorganizuj sobie jakoś miło czas...

... kilka większych porcji lodów Tak swoją drogą, to tak, pocieszałam się żarciem, dzięki czemu przytyłam kolejny kg
Ja właśnie kurcze wiem, że to hormony, że każda z nas to przechodzi, ale później siadam w tym pustym domu i tak sobie myślę, że nie, jednak to ja jestem najbiedniejsza, z najbardziej pogmatwaną sytuacją życiowo-finansową, że to ja nawaliłam i teraz muszę spijać piwo
Mój organizm nie jest chyba w stanie przetworzyć tylu emocji na raz

Napisane przez enlevee

Kochana no jesteś!!
Doskonale Cię rozumiem.. nie jesteś gderliwa i nam tu nie trujesz, bo myślę, że większość z nas właśnie takie emocje w sobie chowa.. w tym ja też się tak czuję i stąd myślę ostatnio częste kłótnie z Tżtem.
Zrób coś dla siebie- nałóż maseczkę na twarz, zapal świeczki i zrób sobie wieczór piękności nie przejmując się tym, że brzuszek coraz większy i przeszkadza w pomalowaniu paznokci. Wyjdź gdzieś z koleżanką, wyciągnij jakąś do kina..
I nie strasz nas tak więcej, bo się już poważnie martwiłyśmy!
Nie strasz małego też tym płaczem, bo on się smuci razem z Tobą. Już niedługo, sama to dobrze wiesz!

No właśnie, gdyby te koleżanki jeszcze były Nie należę do osób narzucających się i sama się najchętniej nie odezwę - bo teraz sama za bardzo nigdzie nie mogę wyjechać, ewentualnie ktoś musi przyjechać do mnie. W centrum nie mieszkam, a każdy ma mnóstwo swoich spraw

Napisane przez iwona335

jak na drugi raz znowu zaczniesz odwyk od wizażu to dostaniesz po tyłeczku, przez Ciebie tyyyle mamus nie ćwiczyło mięśni kegla!!!!

nie dołuj sie, zamów pizze, kup mega pake lodów, zaserwuj sobie kapiel(byle nei za dlugą) i sie odpręż
a takie samopoczucie jak Ty masz ma co chwile tutaj któraś z nas, po prostu musimy sie uporać ze swoim "ciezarem" i tym, ze już nie jesteśmy wolnymi motylkami na łace- ale pomyśl o nagrodzie jaka nas czeka

To wcieliłam w życie od razu Szczerze NIE polecam

Napisane przez krysiaa2608

Tweed, Kochana! Myślę, że każda z nas takie momenty w ciązy przechodzi - jedna wcześniej, inna później, i nie jest to nic złego! Zmieni/zmienia się całe nasze życie, dla mnie też straszne było to, że nagle muszę skończyć z uczelnią, pracą, przystopować z aktywnościami - a mnie wszędzie było pełno... Uwierz mi, że to minie, ja teraz potrafię już się cieszyć z błogiego odpoczynku, wolniejszych spacerów i w tym dostrzegam super sprawę Za kilka chwil będzie przy Tobie maluszek i znów będziesz musiała robić wszystko na pełnych obrotach i zatęsknisz nie raz za odpoczynkiem... Staraj się doszukać pozytywów i nie nakręcaj się, bo ja z tym miałam największy problem, że kończąc jedno zmartwienie doszukiwałam się kolejnego złe dni miną, wiem co mówię

No i tak jest ze mną, przez to, że siedzę w domu i mam za dużo czasu na myślenie. Czasami staram się zorganizować dzień tak, żeby cały był zapełniony, a kończy się to zazwyczaj bólem brzucha wieczorem, więc na następny dzień znów tylko odpoczywam

[kallisto89]

TWEED jak już dziewczyny napisały każda z nas tu czasem pomarudzi więc ty też się nie krępuj i marudź do woli Kto najlepiej zrozumie nasze bolączki jak nie inne ciężarówki Nie uciekaj już z wizażu bo to się kończy tylko tym, że się martwimy

[enlevee]

Napisane przez Myszolka91

Pochwale sie co moj maz kupil swojemu nienarodzonemu synkowi

Super


Twee, dla pocieszenia mogę Ci zrobić fotkę naszego mieszkania obecnie.. gwarantuję Ci, że poczujesz się perfekcyjną panią domu

[idzia111]

tweed

[993cbb8736fd7ff43d80e12db3e1b3b563c869fb_62bf7e975b609]

Napisane przez jakierka

I to jest najgorsze, ze nie wiedomo na kogo trafi. Wiekszosc z nas mysli, ze skoro dziecko jest wyczekiwane, chciane, a czesto i planowane, to nas to nie dotyczy. A jak sie okazuje natura nie wybiera :/ Tez przyznam, ze sie boje tego stanu. Teso, jak dalas sobie rade? Pomoc najblizszych, uplyw czasu?

CZAS mój Tz był w wielkim szoku, był zdziwiony i nie wiedział co się ze mną dzieje, więc tym samym pomocny nie był ;(

[enlevee]

Napisane przez tweedledee

No właśnie, gdyby te koleżanki jeszcze były Nie należę do osób narzucających się i sama się najchętniej nie odezwę - bo teraz sama za bardzo nigdzie nie mogę wyjechać, ewentualnie ktoś musi przyjechać do mnie. W centrum nie mieszkam, a każdy ma mnóstwo swoich spraw

A myślałaś przykładowo o jakichś ćwiczeniach dla kobiet w ciąży? może coś w wodzie? u nas coś takiego jest, ale niestety mam grzybka, więc nie mogę obecnie. Wszystko dobre, byleby czas zająć. Mi zawsze pomaga jak się spotkam z mamą lub do niej pojadę, trochę czasu mija. Moje koleżanki też czasu w ogóle nie mają, moja przyjaciółka się nie odzywa od jakiegoś dobrego miesiąca, bo jest tak zapracowana i też mi trochę przykro.. no ale zawsze sobie wtedy tłumacze, że już niedługo nie będę musiała walczyc o nikogo uwagę, bo będę miała kruszynka, dzięki ktoremu juz nigdy nie będę sama

[ona8686]

Napisane przez Myszolka91

Pochwale sie co moj maz kupil swojemu nienarodzonemu synkowi

Napisane przez magolina

No ja też będe rodzić w szpitalu gdzie pracuje moja ginka i wiem że ona bardzo dba o swoje pacjentki i mam nadzieję, że dopilnuje żeby wszystko było ok

ja tez mam nadzieje, zrodzic w szpitalu, w ktorym pracuje moj lekarz .Tylko zeby ja tam dotarla i zeby jeszcze byly miejsca

[czarownica1]

Tweed, a swoją drogą jak nie będę mogła w przyszłości utrzymać moczu to będzie to Twoja wina, jak mi stąd znowu znikniesz

[sammi24]

Melduję, że zaliczyłam dwóch hydraulików i wodomierze wymienione. Do tego w gratisie jeden z nich wymienił mi uszczelki w kranie, bo zaczęło kapać
Idę coś zjeść i jadę na miasto po prezent.

Sofina gratulacje
Surka cieszę się, że już lepiej i czegoś się dowiedziałaś ciekawe jak Rocky..?
Tweed ja czuję dokładnie to samo, myślę, że większość z nas zresztą. Nawet ostatnio Tż chciałam powiedzieć, że mnie to zaczyna przytłaczać, ta niezdarność, nieporadność, dolegliwości przez które tyle rzeczy muszę odpuścić. W końcu mu nie powiedziałam, bo nie chciałam wyjść na ciepłą kluchę sytuacja jeszcze mnie do płaczu nie doprowadziła ale wyobrażam sobie, że dziewczynom, które były/są aktywniejsze w życiu ode mnie musi być naprawdę ciężko najlepsze pocieszenie jest takie, że to minie i czekają nas niebawem czasy kiedy znowu wrócimy do formy