Dylemat!

[Natka_Pietruszki91]

Założyłam ten wątek, bo szukam porady. Jeśli już było coś takiego to przepraszam.

Chodzi o to, że jestem z TŻ prawie 5 lat, rok jesteśmy zaręczeni, ale jeszcze ze sobą nie mieszkamy. I to jest właśnie główny problem! Ja kończę w tym roku licencjat i jestem na I roku II kierunku. TŻ ma dobrą, rozwojową pracę w innym mieście - ja studiuję 40 km dalej od niego. Spotykamy się w weekendy i jak on ma tylko wolne bądź ja. Czasem jeżdżę do niego w tyg jak mam czas.
Ostatnio rozmawialiśmy o naszej przyszłości - ślub za 2 lata a my jeszcze nie spróbowaliśmy wspólnego mieszkania ;/padła taka propozycja, że poszukam sobie stażu w mieście, w którym studiuję lub u TŻ, pójdę na mgr zaocznie i zrezygnuję z II kierunku - w sumie jestem nim rozczarowana i noszę się z zamiarem rzucenia go. Prawdę mówiąc chciałabym tak, ale czy to jest dobre wyjście? Chcę zamieszkać z TŻ, żeby po ślubie się jakby co nie rozczarować.
Moja pytanie brzmi: czy to dobre wyjście??

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Założyłam ten wątek, bo szukam porady. Jeśli już było coś takiego to przepraszam.

Chodzi o to, że jestem z TŻ prawie 5 lat, rok jesteśmy zaręczeni, ale jeszcze ze sobą nie mieszkamy. I to jest właśnie główny problem! Ja kończę w tym roku licencjat i jestem na I roku II kierunku. TŻ ma dobrą, rozwojową pracę w innym mieście - ja studiuję 40 km dalej od niego. Spotykamy się w weekendy i jak on ma tylko wolne bądź ja. Czasem jeżdżę do niego w tyg jak mam czas.
Ostatnio rozmawialiśmy o naszej przyszłości - ślub za 2 lata a my jeszcze nie spróbowaliśmy wspólnego mieszkania ;/padła taka propozycja, że poszukam sobie stażu w mieście, w którym studiuję lub u TŻ, pójdę na mgr zaocznie i zrezygnuję z II kierunku - w sumie jestem nim rozczarowana i noszę się z zamiarem rzucenia go. Prawdę mówiąc chciałabym tak, ale czy to jest dobre wyjście? Chcę zamieszkać z TŻ, żeby po ślubie się jakby co nie rozczarować.
Moja pytanie brzmi: czy to dobre wyjście??

Zamieszkanie to ważny krok w stronę życia razem i jako narzeczeni moglibyście to śmiało zrobić.
Zastanów się jednak, czy warto to robić kosztem czegoś.
Masz pieniądze na zaoczną mgr?
Na pewno ten drugi kierunek jest taki rozczarowujący, że gdybyś nawet miała jeszcze nie mieszkać z chłopakiem, to byś z niego zrezygnowała?

[Natka_Pietruszki91]

Matka by mi na pewno pomogła. Chcę też już jakiś staż zrobić, bo jestem taka stara a nie mam żadnego doświadczenia życiowego.
Uwierz, że zaczął już mnie rozczarowywać szybciej niż zaczęliśmy na ten temat gadać. Spodziewałam się czegoś innego, a z tego II kierunku mogę sobie zrobić kursy czy podyplomówkę i ona da mi więcej kwalifikacji niż 3 lata tego kierunku.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Matka by mi na pewno pomogła. Chcę też już jakiś staż zrobić, bo jestem taka stara a nie mam żadnego doświadczenia życiowego.
Uwierz, że zaczął już mnie rozczarowywać szybciej niż zaczęliśmy na ten temat gadać. Spodziewałam się czegoś innego, a z tego II kierunku mogę sobie zrobić kursy czy podyplomówkę i ona da mi więcej kwalifikacji niż 3 lata tego kierunku.

A stać będzie was na utrzymanie z wypłaty chłopaka?
No to skoro plany macie, mama da kasę na studia, ten drugi kierunek miałby iść w odstawkę tak czy siak, to w czym jest nadal problem?

[kisza1988]

Zamieszkaj z mojego doświadczenia wiem ,że najlepiej poznać faceta kiedy się razem mieszka. Może być wspaniały ,cudowny i troskliwy a wspólne mieszkanie może być koszmarem. Jeśli chcesz wziąć ślub to jedyny sposób na to żeby go poznać lepiej jednak bycie non stop dużo mówi o człowieku

[Natka_Pietruszki91]

Jak na warunki miasta, gdzie pracuje mój chłopaka ma bardzo dobrą wypłatę i byłoby nas stać tym bardziej, że ja też bym poszukała jakiejś pracy/ stażu czegoś co dałoby jakieś dochody i wiem, że matka pomogłaby mi z kasą na studia.

[elvegirl]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Jak na warunki miasta, gdzie pracuje mój chłopaka ma bardzo dobrą wypłatę i byłoby nas stać tym bardziej, że ja też bym poszukała jakiejś pracy/ stażu czegoś co dałoby jakieś dochody i wiem, że matka pomogłaby mi z kasą na studia.

No to w czym problem?

Mnie bardziej niepokoi to, że prawie 5 lat związku, z czego rok zaręczyn, planowany ślub, a Ty chcesz z nim zamieszkać "żeby po ślubie się jakby co nie rozczarować". Brzmi jakbyście nie mieli najważniejszych spraw związkowych obgadanych, jakbyś czuła że mało o nim wiesz, że go nie znasz i że możesz się jeszcze spodziewać niefajnych rzeczy.

[Natka_Pietruszki91]

Uwierz, że znamy się bardzo dobrze - może źle to ujęłam - chodzi mi o to, że chcę zobaczyć jak to jest być codziennie ze sobą. Uważam, że już czas na to tak czy siak - bo to tyle lat.

---------- Dopisano o 10:29 ---------- Poprzedni post napisano o 10:28 ----------

Problem leży w tych studiach właśnie, bo ja prawdę mówiąc lubię swoje życie studenckie, ale mam świadomość, że tak nie będzie zawsze i mam powązniejsze plany z moim TŻ i muszę zacząć już je wdrążać, żeby za 2 lata nie obudzić się z ręką w nocniku.

[201803290936]

Napisane przez elvegirl

No to w czym problem?

Mnie bardziej niepokoi to, że prawie 5 lat związku, z czego rok zaręczyn, planowany ślub, a Ty chcesz z nim zamieszkać "żeby po ślubie się jakby co nie rozczarować". Brzmi jakbyście nie mieli najważniejszych spraw związkowych obgadanych, jakbyś czuła że mało o nim wiesz, że go nie znasz i że możesz się jeszcze spodziewać niefajnych rzeczy.

Również odebrałam to tak, że autorka wątku (a może i jej facet?) ma nieco niewłaściwą motywację do zamieszkania z narzeczonym. Po tylu latach związku powinni po prostu tego chcieć dla bycia ze sobą, częstszego widzenia się, a nie na zasadzie "bo może coś wyjdzie i lepiej, żeby wyszło teraz". Jakoś tak za dużo w tym kalkulacji, za mało "chcę być z nim więcej".

[elvegirl]

No jasne że czas, po prostu zaniepokoiło mnie tamto stwierdzenie Bo owszem, można się kompletnie nie znać w takim długim związku i wtedy zamieszkanie razem może pokazać wiele mniej i bardziej ładnych kwiatków, ale wtedy to kiepsko o całej sprawie świadczy

[Natka_Pietruszki91]

No pewnie, że oboje chcemy być ze sobą jak najwięcej! nie umiem tego wyjasnić o co mi chodzi i źle to napisałam, bo tak wcale nie jest jak to odbieracie. Często otym gadamy i trochę nas ta sytuacja frustruje.

Żałuję, że to tu napisałam - mogłam porozmawiać z kimś kto zna mnie i TŻ i wie jaką parą jesteśmy ;/ naraziłam się tylko na jakieś niepotrzebne osądy.

[elvegirl]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Żałuję, że to tu napisałam - mogłam porozmawiać z kimś kto zna mnie i TŻ i wie jaką parą jesteśmy ;/ naraziłam się tylko na jakieś niepotrzebne osądy.

No forum ma swoje prawa niestety, tak to jest. Założyłaś wątek z problemem, którego właściwie nie ma i dodałaś wypowiedź, która zaalarmowała te bardziej wyczulone na drugie dna problemów, które często są na forum opisywane. Nie denerwuj się, tylko żyj po swojemu, tak jak możesz i jak Wam wygodnie