Jak uwieść żonatego faceta?

[elvegirl]

invisible - ale ja nie próbuję tłumaczyć, że zdrada fizyczna jest ok, spokojnie Ten wątek już od dawna jest jednym wielkim offtopem, więc pozwoliłam sobie po prostu na dodatkowe rozważania nad problemem zdrady emocjonalnej i tyle, żadnych podtekstów ani sugestii

[nabuszka]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;40944185]Gdyby Cie kochal to zostawilby zone.[/QUOTE]
Gdyby kochał swoją żabkę, to by jej nie zdradzał.

Napisane przez madana

- widać naiwność nie ma ograniczeń wiekowych; "wściek macicy" tudzież "niepokój kutasa" wzięłaś za miłość- w mega zauroczenie, namiętność- wierzę, w miłość po 2 miesiącach pokątnego bzykania- nie.

Serio uważasz, ze facet przemebluje swoje życie, gdzie jest dziecko, tak od razu dla dwumiesięcznej kochanki?
I pytasz: JAK go uwieść? No uwiodłaś go. Tyle że całkiem sporo facetów bzyka pokątnie jakieś panny chętne, ale nie z każdą bzykniętą dupą wchodzi się w związek.

---------- Dopisano o 18:16 ---------- Poprzedni post napisano o 17:52 ----------

Napisane przez Durga

Tak, jak jest sie w gimnazjum.

Ale czyli z góry zakładasz, że miłość małżeńska - z długim stażem jest doskonalsza od zakochania? Przecież długi staż nie świadczy o tym, czy jest to miłość idealna. W długim związku może np. brakować namiętności albo intymności i zrozumienia, czterdziestoletnich małżonków może też trzymać przy sobie seks plus pzyzwyczajenie.

[_vixen_]

Napisane przez invisible_01

Ale nie sypia się z tym kimś tygodniami/miesiącami za plecami swojej drugiej połóweczki, bo to jest po prostu chamstwo.

Te, chamstwo to jest jak ktoś Ci powie "spier*****" w tramwaju, to jest...nawet nie mam słów.

Dla mnie to jest największy fenomen, jak można robić chłopu za kochankę, jakie to niskie poczucie własnej wartości trzeba mieć, kompleksy, jak trzeba zostać w życiu skrzywdzonym, nie wiem, co jeszcze, żeby się na taką parszywą i uwłaczającą rolę godzić.

[invisible_01]

Napisane przez _vixen_

Te, chamstwo to jest jak ktoś Ci powie "spier*****" w tramwaju, to jest...nawet nie mam słów.

Dla mnie to jest największy fenomen, jak można robić chłopu za kochankę, jakie to niskie poczucie własnej wartości trzeba mieć, kompleksy, jak trzeba zostać w życiu skrzywdzonym, nie wiem, co jeszcze, żeby się na taką parszywą i uwłaczającą rolę godzić.

Zgadzam się. Nie wiem, jak bardzo trzeba się nie lubić, żeby związać się z kimś, przy kim nigdy nie będzie się miało pewności, czy czasem znowu nie jest się "tą drugą".

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez elvegirl

Boskie!

No, wiesz o co mi chodzi .

Napisane przez nabuszka

Gdyby kochał swoją żabkę, to by jej nie zdradzał.

Nie wiem, co ma piernik do wiatraka.

[laisla]

Napisane przez Harry Hole

Kapłanka moralności to nie było odniesienie w stosunku do Ciebie, tylko do takich co mi się zwierzają ze słowami "tylko nie mów nikomu" a na lewo i prawo trąbią o swoim moralnym kręgosłupie



Też tak uważam, co zresztą wcieliłam w życie. Jednak rozpad małżeństwa to nie to samo, co zerwanie związku, nawet długoletniego. Ale nie każdy ma odwagę, żeby spakować dziecko, manatki, opuścić wspólny dom i pójść przed siebie. Ludzie wybierają łatwiejsze wyjścia i półśrodki. Chociaż nie wiem, czy zdrada jest łatwiejszym wyjściem. Mnie zżarłoby sumienie. Pewnie to kwestia wprawy ;-) I braku sumienia. Mówię o zdradzie partnera, bo bycie kochanką/kochankiem, człowiekiem wolnym i bez zobowiązań, to jednak różnica. To ten, co przysięgał na życie powinien trzymać ptaszka w spodniach czy macicę na uwięzi ;-) A jak naprawdę nie może, to skończyć jedno a potem zaczynać drugie.

Zgadzam się, że jest dużo trudniej tak sobie zakończyć wieloletnie małżeństwo, uświadomić dzieci, podzielić wspólny majątek i ewentualne kredyty na pół i zacząć od nowa. Tylko chyba po zdradzie to bardzo trudno o inne rozwiązanie i jeśli człowiek wciąż mimo tej załóżmy 40 na karku ma oczekiwania aby jego życie było wartościowe i pełne, to nie ma innego wyjścia tylko zamknąć stopniowo przeszłość, jakkolwiek byłoby to trudne. Inaczej (wybierając te półśrodki, o których wspominasz) zgodziłby się na życie w bagienku pod każdym względem.

[201607110949]

Napisane przez laisla

zgodziłby się na życie w bagienku pod każdym względem.

chyba się jeszcze nie obudziłam, bo przeczytałam: w biegunce

[elvegirl]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;41290230]No, wiesz o co mi chodzi .
[/QUOTE]
No wiem I chyba w podpis walnę

[Harry Hole]

Napisane przez kalincia

Ano właśnie. Patrzę z perspektywy podobnego wieku i środowiska od 30 wzwyż. I obserwuję. Zgadzam się z twoim postem, jeśli chodzi o wyniki tych obserwacji. To ty też obracasz się, widać, wśród czystej patologii i buractwa.

Najwidoczniej Niestety życie weryfikuje poglądy i nie raz stawia nas w takiej sytuacji, że to w co wierzymy i czego się trzymamy można sobie o kant tyłka obić. I nawet jeżeli z czymś się nie zgadzam, jest sprzeczne z moimi przekonaniami czy poczuciem moralności - to staram się zrozumieć, nie oceniać. Bo nigdy nie wiadomo, po której stronie barykady sami się znajdziemy i jak się wtedy zachowamy. Pokora - to chyba w tym wypadku słowo klucz.

[Luba]

Napisane przez laisla

Zgadzam się, że jest dużo trudniej tak sobie zakończyć wieloletnie małżeństwo, uświadomić dzieci, podzielić wspólny majątek i ewentualne kredyty na pół i zacząć od nowa. Tylko chyba po zdradzie to bardzo trudno o inne rozwiązanie i jeśli człowiek wciąż mimo tej załóżmy 40 na karku ma oczekiwania aby jego życie było wartościowe i pełne, to nie ma innego wyjścia tylko zamknąć stopniowo przeszłość, jakkolwiek byłoby to trudne. Inaczej (wybierając te półśrodki, o których wspominasz) zgodziłby się na życie w bagienku pod każdym względem.

I jesli ma się już te 40 lat, to wypadałoby mysleć. Ja wiem, ze dla niektórych to za duże wymagania nawet dla 60latków
Ale jednak. Wypadałoby przewidzieć skutki swoich działań. Że romans to rozbiecie rodziny, to konsekwencje w postaci rozwodu, podziału majątku itd. Przecież to nie ejst tak, że człowieka który zdradza zaskakuje z nagła, zza węgła rozwód czy podział mieszkania.
Ja uznaję to, że małżeństwo może się sobą znudzić. Uznaję to, ze mozna sie w kims innym zakochać. Norma.
Ale w tym momencie ponosimy konsekwencje tego a nie innego zachowania. Bo inaczej jestesmy tylko kłamcą, oszustem i burakiem.
Nie znoszę takich ludzi i się takimi nie otaczam, wśród moich znajomych jest wiele rozwodów, cóż taki wiek. Podział majątku czy nawet (w jednym wypadku) sprzedaż nowo wybudowanego domu nie było czymś trudnym szczególnie. Parę osób zdradę wybaczyło i są dalej razem.

Ale to trzeba być człowiekiem, żeby postępować uczciwie wobec osoby, którą sie niegdys kochało. Niech ona ma szansę wyrzucić z domu lub wybaczyć a nie jest bezczelnie oszukiwana przez, kiedyś, najbliższego człowieka. Osoby, które nie potrafią być uczciwe nawet wobec swoich bliskich brzydzą mnie. Tak po prostu. I może dlatego nie mam ich w swoim otoczeniu.
Nie lubię taplać się w bagnie, nawet cudzym.

SALIX, coś jest w tej biegunce
Bo już kiedyś pisałam w podobnym temacie, że co prawda życie nie jest czarno białe, ale ja wymagam, by moje nie było też sraczkowate.

---------- Dopisano o 10:48 ---------- Poprzedni post napisano o 10:38 ----------

Napisane przez Harry Hole

Najwidoczniej Niestety życie weryfikuje poglądy i nie raz stawia nas w takiej sytuacji, że to w co wierzymy i czego się trzymamy można sobie o kant tyłka obić. I nawet jeżeli z czymś się nie zgadzam, jest sprzeczne z moimi przekonaniami czy poczuciem moralności - to staram się zrozumieć, nie oceniać. Bo nigdy nie wiadomo, po której stronie barykady sami się znajdziemy i jak się wtedy zachowamy. Pokora - to chyba w tym wypadku słowo klucz.

A ty myslisz, że tu pisza same podfruwajki, co życia nie znają?
Ja doskonale wiem, co mogłabym w życiu zrobić a czego już w żadnym wypadku nie. I pokorne to moze być cielę co dwie matki ssie, a nie człowiek dorosły o sprecyzowanych poglądach na własne życie.

Sorry ale dość mam pieprzenia o tym, ze nie wiadomo co nas w życiu spotka. Nie wiem jak kto, ale ja nie jestem piórkiem na wietrze, mam lat ponad 40 i chyba mogę juz powiedzieć jaka jestem, jaka byłam i mogę też przypuszczać jaka w życiu będę. Czy dopiero na łożu smeirci będe mogła twierdzić, ze nie, nie zdradzę nikogo i ludzie nie będa sie tego czepiać i pindolic o "pokorze"? Szczerze w to watpie, bo z pewnościa znajdzie sie ktoś kto powie " nie mów hop, jeszcze przyjdzie ksiądz z namaszczeniem chorych, to jeszcze możesz męża z nim zdradzić".

To tak trudno zrozumiec, że sa ludzie, którzy wiedzą na co ich stać a na co nie?

[Harry Hole]

Napisane przez Luba

Ale to trzeba być człowiekiem, żeby postępować uczciwie wobec osoby, którą sie niegdys kochało. Niech ona ma szansę wyrzucić z domu lub wybaczyć a nie jest bezczelnie oszukiwana przez, kiedyś, najbliższego człowieka. Osoby, które nie potrafią być uczciwe nawet wobec swoich bliskich brzydzą mnie.

Tutaj się zgadzam w 100%

Napisane przez Luba

A ty myslisz, że tu pisza same podfruwajki, co życia nie znają?

Mówiąc szczerze, to czasami mam takie wrażenie. Patrząc na ton wypowiedzi, wzajemne ataki i kulturę dyskusji, czasami wydaje mi się, że obserwuję kłótnie licealistek. Zamiast skupić się na ciekawym temacie wciąż osobiste potyczki i złośliwości.

Napisane przez Luba

I pokorne to moze być cielę co dwie matki ssie, a nie człowiek dorosły o sprecyzowanych poglądach na własne życie.

Moim zdaniem bunt jest przywilejem młodości, a pokora wobez życia domeną dorosłości Zaznaczam raz jeszcze, że pokora wobec życia, a nie bezmyślne godzenie się na to, co los przyniesie czy co tam się nawinie po drodze.

Napisane przez Luba

Sorry ale dość mam pieprzenia o tym, ze nie wiadomo co nas w życiu spotka. Nie wiem jak kto, ale ja nie jestem piórkiem na wietrze, mam lat ponad 40 i chyba mogę juz powiedzieć jaka jestem, jaka byłam i mogę też przypuszczać jaka w życiu będę. Czy dopiero na łożu smeirci będe mogła twierdzić, ze nie, nie zdradzę nikogo i ludzie nie będa sie tego czepiać i pindolic o "pokorze"? Szczerze w to watpie, bo z pewnościa znajdzie sie ktoś kto powie " nie mów hop, jeszcze przyjdzie ksiądz z namaszczeniem chorych, to jeszcze możesz męża z nim zdradzić".

To tak trudno zrozumiec, że sa ludzie, którzy wiedzą na co ich stać a na co nie?

Hmm..ja też jestem pewna, że nikogo nie zdradzę. To nie w moim stylu, nie potrafiłabym, zjadłoby mnie sumienie. Prędzej spakuję się kolejny raz i pójdę w siną dal. Moim zdaniem zdrada jest dla tchórzy. Ale tak, na 100% będę mogła powiedzieć, że nikogo nie zdradziłam dopiero na łożu śmierci Bo kiedyś też się zarzekałam, że pewne rzeczy nigdy nie będą mnie dotyczyć. Aż pewnego dnia znalazłam się w samym centrum wydarzeń, zupełnie sprzecznych z tym kim byłam i jak o sobie myślałam. I musiałam dać radę.
Różne podejścia do tematu są po prostu wynikiem różnych doświadczeń i to mi się w tej dyskusji podoba. Niektórzy płyną sobie przez życie jak przez morze w spokojny dzień, inni płyną po falach, a jeszcze inni wciąż trafaiją na huragany.

A z tym czepianiem i pindoleniem o pokorze to naprawdę nie wiem, o co Ci chodzi. Nie wiem dlaczego ogólne wypowiedzi są odbierane jako osobiste wycieczki.

[Luba]

Napisane przez Harry Hole

Mówiąc szczerze, to czasami mam takie wrażenie. Patrząc na ton wypowiedzi, wzajemne ataki i kulturę dyskusji, czasami wydaje mi się, że obserwuję kłótnie licealistek. Zamiast skupić się na ciekawym temacie wciąż osobiste potyczki i złośliwości.

Dorosły nie może być złośliwy?
Tak poważnie, to ludzi ponosi temperament w niekórych dyskusjach i ja to rozumiem.

Napisane przez Harry Hole

Moim zdaniem bunt jest przywilejem młodości, a pokora wobez życia domeną dorosłości Zaznaczam raz jeszcze, że pokora wobec życia, a nie bezmyślne godzenie się na to, co los przyniesie czy co tam się nawinie po drodze.

Brak pokory nie oznacza, że jesteśmy wiecznymi buntownikami.
Nie, nie jestem pokorna, zwłaszcza ostatnio. Nie buntuję się ale po prostu walczę z tym co niedobrego życie mi przynosi.

Napisane przez Harry Hole

Aż pewnego dnia znalazłam się w samym centrum wydarzeń, zupełnie sprzecznych z tym kim byłam i jak o sobie myślałam. I musiałam dać radę.
Różne podejścia do tematu są po prostu wynikiem różnych doświadczeń i to mi się w tej dyskusji podoba. Niektórzy płyną sobie przez życie jak przez morze w spokojny dzień, inni płyną po falach, a jeszcze inni wciąż trafaiją na huragany.

Widzisz, a ja obecnie jestem w centrum pewnych wydarzeń.
I kiedyś też byłam. I nie zaskoczyłam sama siebie, nie zachowałam się inaczej niż wczesneij myslałam.
Jesli chodzi o sprawy "fundamentalne", zdrada, oszustwo, to nie, nie mogę. Chociaż nawet teraz to dostałabym pewnie pełne zrozumienie ze strony tzw "społeczeństwa". Po prostu nie mogę, to już nawet nie chodzi o moje wyrzuty sumienia ale to juz w ogóle nie byłabym ja.

[Lemmy is God]

Jeśli chodzi o zdrady w związkach, to znam sporo par które nie dochowują sobie wierności za obopólną zgodą. Ot, sypianie z innymi jest u nich dopuszczalne. Spotkałam się też z tym że niektórzy nie chcą być uświadamiani o niewierności partnera, wyznają zasadę że czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.

Co do tego czy inni zdradzają, to mam wrażenie że mało kto się tym chwali znajomym, nic szczytnego w sumie, coś jak wyrok sądowy czy komornik na karku. Wielu ma takie "przypadłości", a jednak się tym chwalą bo nie ma czym.

[simsa22]

Napisane przez Harry Hole

nie można być kogoś pewnym do końca.

I to jest dla mnie kwintesencja tego wątku

[Luba]

Napisane przez simsa22

I to jest dla mnie kwintesencja tego wątku

Dla mnie nie.
Bo tu nie chodzi o to, że ktoś jest pewny, że go partner nie zdradzi.
Ale o to, że niektórzy mają jakieś wymagania w stosunku do innych ludzi, także do partnera. Uczciwość, prawdomówność, szczerość. Takie podstawy.
Jeśli ktoś na wstępie tych cech nie posiada a wykazuje się wręcz przeciwnymi, to po prostu nie nadaje się na partnera. Owszem, niektóre panie chcą takich partnerów, ba, nawet walczą o nich. Krzyż na drogę.

[simsa22]

Napisane przez Luba

tu nie chodzi o to, że ktoś jest pewny, że go partner nie zdradzi
Ale o to, że niektórzy mają jakieś wymagania w stosunku do innych ludzi

Wymagania niewiele pomogą jeśli komuś coś nagle odbije (a zdarza się to nawet w długoletnich związkach).

Napisane przez Luba

Jeśli ktoś na wstępie tych cech nie posiada

Ludzie są zmienni, nie da się wszystkiego przewidzieć Lubo, nie żyjemy wśród aniołów tylko wśród zwykłych ludzi z ich słabościami.
Życie nie jest czarno białe, ludzie są nieprzewidywalni chyba zgodnie z tą zasadą "Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono".
Skądś się przecież biorą te rozwody i niezbyt optymistyczne statystyki w kwestii zdrady.

[Luba]

Napisane przez simsa22

Wymagania niewiele pomogą jeśli komuś coś nagle odbije (a zdarza się to nawet w długoletnich związkach).

Tylko widzisz, ja rozumiem to, że komuś może odbić i tego nie neguję.
Ja wymagam tylko (dla niektórych aż) szczerości i prawdomówności, zwyczajnego poinformowania mnie o fakcie, rozmowy itd.

Napisane przez simsa22

Ludzie są zmienni, nie da się wszystkiego przewidzieć Lubo, nie żyjemy wśród aniołów tylko wśród zwykłych ludzi z ich słabościami.
Życie nie jest czarno białe, ludzie są nieprzewidywalni chyba zgodnie z tą zasadą "Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono".
Skądś się przecież biorą te rozwody i niezbyt optymistyczne statystyki w kwestii zdrady.

Mam wrażenie, że mnie nie rozumiesz.
Ja nie mówię, że nie ma zdrad, że nie ma rozwodów, wręcz przeciwnie.
Ja tylko mówię, że jeśli ktoś mnie zdradził lub się zakochał w kim innym to, jesli jestem tego kogoś partnerką, nie ma bata, muszę o tym wiedzieć. Nie zgadzam się na oszukiwanie mnie przez lata, miesiące a nawet tylko dni. Jeśli potrafiłeś zdradzić to musisz umiec o tym powiedzieć, o tym porozmawiać. Takiego partnera szukałam, uczciwego. A nie takiego, który od początku pokazuje, że potrafi oszukać, okłamać, potrafi przez wiele miesięcy żyć życiem podwójnym.
Twierdzisz, ze tylko anioł nie oszukałby w takiej sprawie? Tylko aniolowie nie kłamią i nie oszukują? Ja się z tym nie zgadzam.
Sa na świecie normalni ludzie, całkiem zwykli, którzy potrafią życ uczciwie. Przyznać sie do błędu czy do zapomnienia czy do miłosci.

Tak jak pisałam, zgadzam się, że życie nie jest czarno białe, ale moje nie ma prawa być sraczkowate.

[201607110949]

Napisane przez Luba

SALIX, coś jest w tej biegunce
Bo już kiedyś pisałam w podobnym temacie, że co prawda życie nie jest czarno białe, ale ja wymagam, by moje nie było też sraczkowate.

dobre, dobre mogę w podpis?

[invisible_01]

Niektóre z Was chyba nie rozumieją jednej rzeczy. Nie chodzi o to, że każda z na tutaj głosi: "dałabym sobie obie ręce uciąć, że mnie chłop nie zdradzi". Ja zawsze będąc w związku zdawałam sobie sprawę z tego, że mój facet może się zarówno zakochać w innej, jak i może mu się zdarzyć zdrada - jesteśmy tylko ludźmi i o ile zdrada jest dla mnie czymś okropnym, o tyle ważne jest, co się z tą zdradą zrobi. I ile po takiej zdradzie taki człowiek przyjdzie do swojego partnera, wyzna prawdę, ponosząc tym samym konsekwencje swojego czynu (bo związek może się na tej zdradzie skończyć, a może też trwać dalej, ale będzie to wymagało dużego zaangażowania), o tyle nigdy nie pojmę, jak wyprutym trzeba być z uczuć, żeby regularnie umawiać się z kochanką/kochankiem, uprawiać seks, a potem wracać do partnera i zachowywać się, jak gdyby nigdy nic. Oszukiwać tygodniami, miesiącami, latami kogoś, kto nam ufa i kto nas kocha. Nie, tego nie pojmę nigdy. I nie trafia do mnie powiedzenie, że nie jest łatwo przekreślić związek i spakować walizki, wyprowadzić się. Oczywiście, że nie jest łatwo i chyba nikt nie twierdzi, że jest. Ale jesteśmy z założenia istotami rozumnymi i powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że za pewnymi czynami stoją konsekwencje. Chyba, że jesteśmy tchórzami, jak mający romans panowie/mające romans panie.

[papryczandes]

Napisane przez Karla1983

O matko... Dawno nie spotkałam na wizażu tak żałosnego wątku....
Ale i się nieźle uśmiałam czytając...
Tylko czekać aż będzie następna " miłość od pierwszego spojrzenia "
Pana lub Pani.
Dziękuję.

A ja dawno nie spotkałam opinii tak zbieżnej z moją. Nic dodać, nic ując podpisuje się i już.

[simsa22]

Napisane przez Luba

Tylko widzisz, ja rozumiem to, że komuś może odbić i tego nie neguję.
Ja wymagam tylko (dla niektórych aż) szczerości i prawdomówności, zwyczajnego poinformowania mnie o fakcie, rozmowy itd.

I tutaj zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości

Napisane przez Luba

Sa na świecie normalni ludzie, całkiem zwykli, którzy potrafią życ uczciwie. Przyznać sie do błędu czy do zapomnienia czy do miłosci.

Tu też masz rację tyle że takich ludzi coraz mniej niestety...
Nie wszyscy mają tzw. kręgosłup moralny.

Napisane przez invisible_01

Chyba, że jesteśmy tchórzami, jak mający romans panowie/mające romans panie.

Raczej wygodnickimi

[laisla]

Napisane przez Luba

Dorosły nie może być złośliwy?
Tak poważnie, to ludzi ponosi temperament w niekórych dyskusjach i ja to rozumiem.



Brak pokory nie oznacza, że jesteśmy wiecznymi buntownikami.
Nie, nie jestem pokorna, zwłaszcza ostatnio. Nie buntuję się ale po prostu walczę z tym co niedobrego życie mi przynosi.



Widzisz, a ja obecnie jestem w centrum pewnych wydarzeń.
I kiedyś też byłam. I nie zaskoczyłam sama siebie, nie zachowałam się inaczej niż wczesneij myslałam.
Jesli chodzi o sprawy "fundamentalne", zdrada, oszustwo, to nie, nie mogę. Chociaż nawet teraz to dostałabym pewnie pełne zrozumienie ze strony tzw "społeczeństwa". Po prostu nie mogę, to już nawet nie chodzi o moje wyrzuty sumienia ale to juz w ogóle nie byłabym ja.

A ja gdy byłam w centrum wydarzeń tak to nazwijmy, postąpiłam zupełnie nieoczekiwanie, wbrew wszelkim swoim przekonaniom i zasadom. Dlatego jestem w stanie zrozumieć co to jest chora, toksyczna miłość, o której tutaj często czytam w wątkach. Oczywiście bagienko (czy biegunka) rozpadło się tak czy inaczej, bo nie mogło przecież się nie rozpaść, ale ja miałam okazję zobaczyć swoje inne oblicze i dlatego jestem skłonna przyznać czasami rację zdaniu, że wiemy o sobie tyle, na ile nas sprawdzono

---------- Dopisano o 14:15 ---------- Poprzedni post napisano o 14:08 ----------

Napisane przez Luba

I jesli ma się już te 40 lat, to wypadałoby mysleć. Ja wiem, ze dla niektórych to za duże wymagania nawet dla 60latków

Wypadałoby. Ale niektórym brakuje odpowiedzialności za swoje decyzje i to, co za nimi idzie czyli rodzina, dzieci i to wszystko, w co wierzyło się kiedyś, że przetrwa zawsze. Nie sądzę aby to było jakoś szczególnie związane z wiekiem osób powyżej 25-30 roku życia. Wcześniej człowiek kształtuje siebie, poznaje ludzi, kobiety, mężczyzn, a później na coś się najczęściej decyduje ale różnie to już bywa z dotrzymaniem obietnic u tych 30+..po drodze jeszcze mamy kryzys wieku średniego u panów, a też wiadomo, że wtedy podatni są bardzo na wszelkie szaleństwa i ucieczkę od szarej rutyny i nudnej (w ich oczach) zmęczonej żony nie pierwszej świeżości

[madana]

A ja bez cytowania podpiszę się w całej rozciągłości pod tym, co napisała trochę wyżej Luba - też młodym dziewczątkiem, nietkniętym doświadczeniem życiowym nie jestem.
W otoczeniu widzę różne pary- są osoby zdradzane, po rozwodach, widzę też kilka naprawdę niezłych ludzi w związkach długoletnich. Ba- wolę być postrzegana jako "ta z kijem w zadku", bo mam oczekiwania i wobec siebie samej, i wobec partnera, niż być jak jakiś amorficzny twór bez właściwości.
Resztę nieźle rozwinęła i wyjaśniła Luba, z którą w tym względzie zgadzam się.

[Shira Yuki]

dziś w radiu słyszałam mądrą radę:"nawet największy romans kończy się praniem skarpetek"

[kalincia]

Napisane przez Shira Yuki

dziś w radiu słyszałam mądrą radę:"nawet największy romans kończy się praniem skarpetek"

Pewnie racja. Tylko dotyczy to nie tylko zajętych.
I jeszcze ważne, kto te skarpetki pierze.

[Karinio]

Napisane przez kalincia

Pewnie racja. Tylko dotyczy to nie tylko zajętych.
I jeszcze ważne, kto te skarpetki pierze.

Pralka.

[tamtaglista]

Gdzie autorka?

[201607110949]

Napisane przez tamtaglista

Gdzie autorka?

pierze brudy.

[GosiaczeQVIP]

Właśnie przez taką szma*e jak Ty rozleciało sie też moje małżeństwo ! Gdyby nie takie dziw*i lubie żyliby inaczej...

[laisla]

Napisane przez GosiaczeQVIP

Właśnie przez taką szma*e jak Ty rozleciało sie też moje małżeństwo ! Gdyby nie takie dziw*i lubie żyliby inaczej...

Moje poniekąd także ale po latach dziękuje niebiosom za zesłanie mi jej w ofierze bo bez niej chyba bym nigdy nie przejrzała na oczy i nie zaczęła żyć jak człowiek. Tak więc wiesz, wszystko bywa subiektywne nawet jeśli chodzi o tak kontrowersyjny temat