Wspieramy się, gadulimy o różnościach... perypetie Aniołkowych Mam - cz. XVIII

[rena5]

Wieka gratuluje raz jeszcze i podobnie jak Berbie umieram z zazdrosci...
Piekna ta Wasza Usia

Inutil sliczny

Iza ale Wam zazdroszcze takich zakupow...

[BYou]

Iza jak to moja Babcia mówiła: w gorącej wodzie kąpani ja zazdroszczę bo sięmilion razy zastanawiam
brawo za wózek ja wiedziałam od początku jaki chcę ale jak przyszło zamawiać to miałąm gonitwę myśli i zastanawiałam sięnad kolorem

Wieka Cudeńkoa zdradzisz pełne imię?

Kubku, moja Roszpunka regularnie to się zaczęła dobijać dopiero ok 22 tcginekolog uspokajał że to za sprawą łożyska na przedniej ścianietakże Twój Maluszek ma jeszcze czaschoć rozumiem nerwy

[edytte]

Ja się dzisiaj żegnam ,bo mam na 7 do pracy i liczę na to że jutrzejszy dzień będzie lepszy ............... pa

[wieka22]

Napisane przez Hosenka*

Skrót Usia to od jakiego imienia? Nie spotkałam się z takim skrótem.

Napisane przez BYou

Wieka Cudeńkoa zdradzisz pełne imię?

Usia od Łucji
to moja ulubiona ciocia(bo mi malowała paznokcie na czerwono)
wszyscy na nią "wołają" właśnie Uśka

dziewczyny ja Wam z całego serca kibicuję

Kubku napiszę w klubie...

Uśka dziękuje za komplementy

[agatkaa1]

Wieka gratuluję! Niestety fotek w aplikacji nie widzę

Inutil trzymam kciuki za biznes! A co Z pieczeniem?

Iza szybko Wam poszło z wyborem tego wózka

[Hosenka*]

Wieka: nie znam nikogo o tym imieniu, więc nie domyśliłam się skrótu

[agatkaa1]

Wieka u mnie Usia to skrót od Uli/ Urszuli


Ps. Jadlam dziś rurki z bita śmietana normalnie wspomnienia z dzieciństwa! Szkoda ze tylko na jednym stanowisku są i w dodatku 10km od nas ;/ z rana byliśmy na wycieczce rowerowej! Przyjechaliśmy 21km

[Kubek29]

Napisane przez BYou

Kubku, moja Roszpunka regularnie to się zaczęła dobijać dopiero ok 22 tcginekolog uspokajał że to za sprawą łożyska na przedniej ścianietakże Twój Maluszek ma jeszcze czaschoć rozumiem nerwy

Wiem, wiem jakos sie specjalnie nie demerwowalam tylko zawsze miłej i spokojniej jak sie odzywa
I tez mam lozysko na przedniej ścianie.

Iza, doczytalam o wózku.
Szybcy jesteście

Moj Maz "poklikal" ubranka... wczoraj przyszły i je wygłaskal a mi i to sie wydaje zbyt wcześnie. Ale moze dobrze?
A tydzien wcześniej wrócił z siatami ubrań, kolejnym kocykiem i recznikami z likwidacji sklepu mothercare w Jankach. Także sprawę ciuchów mamy zakończona. Chyba ze znow go poniesie, bo totalnie oszalal na punkcie tych maciupkich ciuszkow.

[wieka22]

Kubek wcale nie za wcześnie widzę, że mąż przejął obowiązek kompletowania wyprawkidzielny tatuś

[rena5]

Napisane przez agatkaa1

Wieka u mnie Usia to skrót od Uli/ Urszuli

Ps. Jadlam dziś rurki z bita śmietana normalnie wspomnienia z dzieciństwa! Szkoda ze tylko na jednym stanowisku są i w dodatku 10km od nas ;/ z rana byliśmy na wycieczce rowerowej! Przyjechaliśmy 21km

Super

Napisane przez Kubek29

Wiem, wiem jakos sie specjalnie nie demerwowalam tylko zawsze miłej i spokojniej jak sie odzywa
I tez mam lozysko na przedniej ścianie.

Iza, doczytalam o wózku.
Szybcy jesteście

Moj Maz "poklikal" ubranka... wczoraj przyszły i je wygłaskal a mi i to sie wydaje zbyt wcześnie. Ale moze dobrze?
A tydzien wcześniej wrócił z siatami ubrań, kolejnym kocykiem i recznikami z likwidacji sklepu mothercare w Jankach. Także sprawę ciuchów mamy zakończona. Chyba ze znow go poniesie, bo totalnie oszalal na punkcie tych maciupkich ciuszkow.

Swietnie - mam nadzieje, ze moj maz tez kiedys tak oszaleje

A ja do piatku jeszcze u rodzicow odwiedzam wszystkie ciotki a troche ich mam no i chilluje dzis zaliczylam jeziorko dobrej nocy

[Kubek29]

Taaaa. On kompletuje ciuszki, ja będę od poważniejszych spraw

[201704210903]

WIEKA - gratuluję!!! Usia jest sliczna

[edytte]

Napisane przez agatkaa1

Wieka u mnie Usia to skrót od Uli/ Urszuli


Ps. Jadlam dziś rurki z bita śmietana normalnie wspomnienia z dzieciństwa! Szkoda ze tylko na jednym stanowisku są i w dodatku 10km od nas ;/ z rana byliśmy na wycieczce rowerowej! Przyjechaliśmy 21km

Super, ale ja zazdroszczę takich wakacji.... odpoczywaj.

Mlebidakin a jak tam u Ciebie? Jak się czujesz? Jak humor?

Ja siedzę w pracy, prawie nic nie robię, muszę być i tyle, odbierać telefony, dopilnować pracowników. Nic wielkiego, ale jakoś mnie to męczy. Tak chce mi się dłużej pospać. Niestety ktoś musi pracować. Nie wiem kiedy pójdę na urlop ( chociaż formalnie na nim jestem ), nie mam jak o tym porozmawiać z dyrekcją. Siedzę i mam nadzieję, że już niedługo .

[anitaxas]

Cześć

Wieka jeszcze raz ogromne gratulacje!!! Łucja jest urocza
Opis porodu super -zwłaszcza fragment o wspólnym wciąganiu gazu z mężem A jak Julek się czuje w roli starszego brata??

Inutil Julek to już poważny facet!! Ale jest przecudny!!! Kciuki za rozkręcenie interesu!!!

Edytta ja też całymi dniami w pracy. Urlopu nawet w planach nie mam więc łączę się z Tobą w bólu.

Agatko korzystajcie z tych wspólnych dni, ładujcie baterie i cieszcie się sobą z Tż

Barbi jak malowanie? sypialnia już skończona?

Izka gratuluję zakupu wózka Niezłe z Was wariaty

U mnie ciąg dalszy problemów - niby takich zwyczajnych i codziennych, które każdy ma, ale nie potrafimy się z tego wszystkiego z Tż ostatnio dogadać. On chodzi wkurzony i bez humoru a mnie jest tak z tym źle, smutno i przykro

[edytte]

Anitaxas jakoś mamy podobnie, u mnie tak samo niby nic się takiego nie dzieje a nic się nie klei. Ja nie wiem, czy tak działa monotonia dnia codziennego, ale jesteśmy tacy dla siebie obojętni. Nic mnie nie cieszy, jakoś tak wstaję, bo muszę idę do pracy...Każde z nas ma swój świat, on w pracy, jakoś się mijamy, a jak jesteśmy to tak jakby nas nie było. Nic mi się nie chce. Nie widzę sensu w niczym.

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:15 ----------

Wiem, że nie powinnam narzekać, bo inni mają gorzej. Przepraszam, ale ostatnio mam gorsze dni tak bez powodu. Wszystko zaczyna wracać, wspomnienia.....

[anitaxas]

Napisane przez edytte

Wiem, że nie powinnam narzekać, bo inni mają gorzej. Przepraszam, ale ostatnio mam gorsze dni tak bez powodu. Wszystko zaczyna wracać, wspomnienia.....

Edytta u mnie jest podobnie. Niby jest dobrze, ale wystarczy cokolwiek, jakaś w sumie bzdeta a mój tż momentalnie traci nastrój, denerwuje się i jest chryja, a ja nie mam już czasami siły żeby udawać że mnie to nie irytuje.. mój tż duży i silny facet a psychę ma słabą i lubi się użalać nad swoim życiem a ja tego nie cierpię.
Co do podkreślonego.. cóż inni mają gorzej ale ilu jest też takich co mają lepiej, znacznie lepiej niż my..

[iza243]

Witam

Napisane przez agatkaa1

Przyjechaliśmy 21km

Napisane przez Kubek29

Moj Maz "poklikal" ubranka... wczoraj przyszły i je wygłaskal a mi i to sie wydaje zbyt wcześnie. Ale moze dobrze?
A tydzien wcześniej wrócił z siatami ubrań, kolejnym kocykiem i recznikami z likwidacji sklepu mothercare w Jankach. Także sprawę ciuchów mamy zakończona. Chyba ze znow go poniesie, bo totalnie oszalal na punkcie tych maciupkich ciuszkow.

Pokaż ciuszki

Napisane przez anitaxas

U mnie ciąg dalszy problemów - niby takich zwyczajnych i codziennych, które każdy ma, ale nie potrafimy się z tego wszystkiego z Tż ostatnio dogadać. On chodzi wkurzony i bez humoru a mnie jest tak z tym źle, smutno i przykro

Przytulam

Napisane przez edytte

Anitaxas jakoś mamy podobnie, u mnie tak samo niby nic się takiego nie dzieje a nic się nie klei. Ja nie wiem, czy tak działa monotonia dnia codziennego, ale jesteśmy tacy dla siebie obojętni. Nic mnie nie cieszy, jakoś tak wstaję, bo muszę idę do pracy...Każde z nas ma swój świat, on w pracy, jakoś się mijamy, a jak jesteśmy to tak jakby nas nie było. Nic mi się nie chce. Nie widzę sensu w niczym.

Wiem, że nie powinnam narzekać, bo inni mają gorzej. Przepraszam, ale ostatnio mam gorsze dni tak bez powodu. Wszystko zaczyna wracać, wspomnienia.....

Edytte myślałaś może o psychologu?

[Wika28]

Napisane przez agatkaa1

Wieka u mnie Usia to skrót od Uli/ Urszuli


Ps. Jadlam dziś rurki z bita śmietana normalnie wspomnienia z dzieciństwa! Szkoda ze tylko na jednym stanowisku są i w dodatku 10km od nas ;/ z rana byliśmy na wycieczce rowerowej! Przyjechaliśmy 21km

U mnie też na Ulę Usia wołamy i brawo za wycieczkę

Napisane przez Kubek29

Moj Maz "poklikal" ubranka... wczoraj przyszły i je wygłaskal a mi i to sie wydaje zbyt wcześnie. Ale moze dobrze?
A tydzien wcześniej wrócił z siatami ubrań, kolejnym kocykiem i recznikami z likwidacji sklepu mothercare w Jankach. Także sprawę ciuchów mamy zakończona. Chyba ze znow go poniesie, bo totalnie oszalal na punkcie tych maciupkich ciuszkow.

jakie to słodkie pokaż ubranka

Napisane przez edytte

Ja siedzę w pracy, prawie nic nie robię, muszę być i tyle, odbierać telefony, dopilnować pracowników. Nic wielkiego, ale jakoś mnie to męczy. Tak chce mi się dłużej pospać. Niestety ktoś musi pracować. Nie wiem kiedy pójdę na urlop ( chociaż formalnie na nim jestem ), nie mam jak o tym porozmawiać z dyrekcją. Siedzę i mam nadzieję, że już niedługo .

To przez tę umowę? Niestety, pracodawcy tak to wykorzystują zdają sobie sprawę, ze pracownik nie ma wyjścia, bo jaki rynek pracy jest - każdy wie. Współczuję

Napisane przez anitaxas

U mnie ciąg dalszy problemów - niby takich zwyczajnych i codziennych, które każdy ma, ale nie potrafimy się z tego wszystkiego z Tż ostatnio dogadać. On chodzi wkurzony i bez humoru a mnie jest tak z tym źle, smutno i przykro

Napisane przez edytte

Anitaxas jakoś mamy podobnie, u mnie tak samo niby nic się takiego nie dzieje a nic się nie klei. Ja nie wiem, czy tak działa monotonia dnia codziennego, ale jesteśmy tacy dla siebie obojętni. Nic mnie nie cieszy, jakoś tak wstaję, bo muszę idę do pracy...Każde z nas ma swój świat, on w pracy, jakoś się mijamy, a jak jesteśmy to tak jakby nas nie było. Nic mi się nie chce. Nie widzę sensu w niczym.

---------- Dopisano o 08:18 ---------- Poprzedni post napisano o 08:15 ----------

Wiem, że nie powinnam narzekać, bo inni mają gorzej. Przepraszam, ale ostatnio mam gorsze dni tak bez powodu. Wszystko zaczyna wracać, wspomnienia.....

Dziewczyny, a może jakiś wspólny wyjazd na wakacje? wspólny z Mężem zostawić to wszystko, pobyć ze sobą troszkę?

Napisane przez anitaxas

Edytta u mnie jest podobnie. Niby jest dobrze, ale wystarczy cokolwiek, jakaś w sumie bzdeta a mój tż momentalnie traci nastrój, denerwuje się i jest chryja, a ja nie mam już czasami siły żeby udawać że mnie to nie irytuje.. mój tż duży i silny facet a psychę ma słabą i lubi się użalać nad swoim życiem a ja tego nie cierpię.
Co do podkreślonego.. cóż inni mają gorzej ale ilu jest też takich co mają lepiej, znacznie lepiej niż my..

Anita, mój Mąż to też wielki silny chłop a psychika delikatniusia. Już po roku małżeństwa zorientowałam się, ze nawet o wszystkim od razu mówić mu nie mogę, bo będzie kolejny problem. Po mnie większość problemów "spływa", mam dystans a Mąż też lubi się użalać, rozpamiętywać. Ale w sumie to wolę jeśli tak się dzieje niż gdyby miał sie zupełnie w sobie zamknąć i jakieś głupstwo w koncu zrobić

[wadera4]

Hej kochane
Przepraszam, że tak mnie tu dawno nie było. Skończyłyście jedną część i ledwo załapałam się na kolejną
Ostatnimi tygodniami ciężko było. Tyle miałam roboty, że trudno opisać. Zaczęliśmy szykowanie naszego pięterka, do tego teść w szpitalu, niemal codziennie byłam w Warszawie, a tu jeszcze krowy, ogródek, wszystko ogarnąć, nieraz padałam na twarz
Ale do rzeczy... Wczoraj był 31 dzień, jak nie dostawałam miesiączki. Nie myślałam o tym wcale, przez to zabieganie nie myślałam nawet kiedy dni płodne a kiedy ma przyjść okres. Ale wczoraj już zaczęłam myśleć. Najpierw taki strach, że chciałabym, ale może jeszcze za wcześnie. Potem powoli zaczęła pojawiać się nadzieja, a zaraz potem obawa, że nic z tego nie będzie. Mąż kupił test... Miałam testować rano, ale nie mogłam się doczekać.
Dwie kreseczki...
Przyznam się Wam, że spodziewałam się innej u siebie reakcji, myślałam, że znów będę skakać z radości. Uśmiechnęłam się mimo woli, ale tak poczułam jakby nie wypadało się śmiać. Gdzieś tam w środku aż wrzałam z radości, a nie wiem czemu w końcu usiadłam na łóżku i się poryczałam ale tak na smutno. Znów wróciło to co przeszłam, myśli o tym, kogo straciłam, uświadomiłam sobie ile strachu przede mną i obaw
I nie wiem jak to będzie.....

P.S. A najgorsze, że w kalkulatorach internetowych wychodzi mi data porodu 22 marca... A 22 marca poroniłam

[ewel28]

Wieka Usia śliczna
Wadera trzymam za Was kciuki i po cichu gratuluję

[pani22ka]

Napisane przez wadera4;41834053
[B

Dwie kreseczki...

gratuluję!!!

Nie wlazło mi cytowanie

Kubek - mąż kochany a ogarnia kwestię rozmiarów, czy póki co bierze jak leci?!

Inutil - zaniemówiłam na widok Julka, szok, po prostu szok. Gdzie jest Kluuuuusek?????
Masz cudnego synia! a w zasadzie syna! Gdzie się na studia wybiera?!
No i trzymam kciuki za biznesy! bardzo dobry pomysł! macie lokal?

Agata, wróciłaś dziś na rurki???

Anita... heh... huumorze wróć!

[Hosenka*]

Wadera: gratulacje Rozumiem Twój strach, nie łatwo się go pozbyć.
Bądź dobrej myśli, ale nastawienia "będzie co ma być" też jest ok.

Znajdź dobrego lekarza, od razu umów się na wizytę, przedstaw dokładnie Twoją sytuację, aby wiedział, że musi się szczególnie przyglądać Twojej ciąży.

Co do daty .... ja mam dokładnie ten sam termin porodu

Kilka dni wspomniałam TŻowi o Kamilku, że powinien być z nami, jego reakcja wywołała u mnie mieszane uczucia, bo powiedział: ale nie byłoby tera żabki w brzuchu, teraz ona jest najważniejsza. Z jednej strony ma rację, gdyby był Kamilek, to nie rozwijałoby się teraz we mnie nowe życie, ale z drugiej .... Kamilek zawsze będzie dla mnie pierwszym dzieckiem, starszym bratem ... i zawsze będzie mi g brakowało i nikt mi go nie zastąpi


A w ogóle to ostatnio mam coraz wieksze wyrzuty sumienia co do Kamilka, czemu nie zareagowałam wcześniej, głupio i naiwnie nie dopuszczałam myśli, że może być coś nie tak .... Gdybym od razu pojechała na IP jak tylko słabiej czułam ruchy to dałoby się go uratować i mógłby żyć. Lekarz pytał mnie o to w poniedziałek na wizycie, zdziwił się, że nie liczyłam ruchów, poprzedni lekarz nic nie mówił na ten temat, jak to robić i w ogóle, więc się nie zaniepokoiłam wcześniej. Naiwnie myślałam, że przecież nic złego nie może się przydarzyć .... Wiem już, że to tylko i wyłącznie moja wina ...

[Wika28]

Napisane przez wadera4

Ale do rzeczy... Wczoraj był 31 dzień, jak nie dostawałam miesiączki. Nie myślałam o tym wcale, przez to zabieganie nie myślałam nawet kiedy dni płodne a kiedy ma przyjść okres. Ale wczoraj już zaczęłam myśleć. Najpierw taki strach, że chciałabym, ale może jeszcze za wcześnie. Potem powoli zaczęła pojawiać się nadzieja, a zaraz potem obawa, że nic z tego nie będzie. Mąż kupił test... Miałam testować rano, ale nie mogłam się doczekać.
Dwie kreseczki...
Przyznam się Wam, że spodziewałam się innej u siebie reakcji, myślałam, że znów będę skakać z radości. Uśmiechnęłam się mimo woli, ale tak poczułam jakby nie wypadało się śmiać. Gdzieś tam w środku aż wrzałam z radości, a nie wiem czemu w końcu usiadłam na łóżku i się poryczałam ale tak na smutno. Znów wróciło to co przeszłam, myśli o tym, kogo straciłam, uświadomiłam sobie ile strachu przede mną i obaw
I nie wiem jak to będzie.....

P.S. A najgorsze, że w kalkulatorach internetowych wychodzi mi data porodu 22 marca... A 22 marca poroniłam

Wadera, ściskam mocno i cieszę się bardzo - będzie dobrze, musi być

[wieka22]

Napisane przez wadera4

Dwie kreseczki...

cieszymy się z Tobą
nie martw się, będziemy Cię wspierać w lękach!!!

Hosenka

[Kubek29]

Wadera! Suuuuper! Gratuluje!
Strasznie sie ciesz ze grono zafasolkowanych sie powiększa!
Reakcje na test znam.
Moj płacz byl ze strachu i obawy ze to nie pora na raosc? mimo ze ciaza jak najbardziej planowana przeciez.


Z odejściem Zuzi pogodzilam sie tak naprawdę niedawno...
Jakos tak ta ciaza i to dziecko mi pomogło. Mimo ze pamietam. Tęsknię... Itd to juz nie rozpaczam, wiem ze to dziecko nie zasługuje na moje złe emocje. Co one winne, ze mnie taki los wcześniej spotkał. Ono ma mieć spokój i byc teraz najważniejsze!
A jak mysle teraz o Zuzi... to po prostu sie modlę i uśmiecham do Niej.



Hosenka, nie obwiniaj sie


Pani, ogarnial tylko tyle ze potrzebujemy dwa najmniejsze rozmiary, bo wcześniej rozmawialiśmy.
Trwaz jak sie dowiedział, ze 56 i 62 juz styyyyka to stwierdził ze bedzie w takim razie ogarnial większe. Trzeba było tłumaczenia ze pory roku sa istotne i zeby tego jednak mie robił, ze dzieci roznie rosna... Zawiódł sie
A poza tym zasialam w nim ziarno niepewności co do płci
Poza tym kurcze po kij zapasy. Mieszkamy w dużym mieście, internet tez dociera rzeczy ktore zamówił w piątek z UK doszły w poniedziałek. Po co sie spieszyć

[agatkaa1]

Pani nie wróciłam dziś korzystałam z pięknej pogody az tak ze mi nogi spaliło! ,

Wadera trzymam mocno kciuki za Was!

Kubek brawo dla tz za zaangażowanie!



Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[moni_ka.g]

Napisane przez wadera4

Hej kochane
Przepraszam, że tak mnie tu dawno nie było. Skończyłyście jedną część i ledwo załapałam się na kolejną
Ostatnimi tygodniami ciężko było. Tyle miałam roboty, że trudno opisać. Zaczęliśmy szykowanie naszego pięterka, do tego teść w szpitalu, niemal codziennie byłam w Warszawie, a tu jeszcze krowy, ogródek, wszystko ogarnąć, nieraz padałam na twarz
Ale do rzeczy... Wczoraj był 31 dzień, jak nie dostawałam miesiączki. Nie myślałam o tym wcale, przez to zabieganie nie myślałam nawet kiedy dni płodne a kiedy ma przyjść okres. Ale wczoraj już zaczęłam myśleć. Najpierw taki strach, że chciałabym, ale może jeszcze za wcześnie. Potem powoli zaczęła pojawiać się nadzieja, a zaraz potem obawa, że nic z tego nie będzie. Mąż kupił test... Miałam testować rano, ale nie mogłam się doczekać.
Dwie kreseczki...
Przyznam się Wam, że spodziewałam się innej u siebie reakcji, myślałam, że znów będę skakać z radości. Uśmiechnęłam się mimo woli, ale tak poczułam jakby nie wypadało się śmiać. Gdzieś tam w środku aż wrzałam z radości, a nie wiem czemu w końcu usiadłam na łóżku i się poryczałam ale tak na smutno. Znów wróciło to co przeszłam, myśli o tym, kogo straciłam, uświadomiłam sobie ile strachu przede mną i obaw
I nie wiem jak to będzie.....

P.S. A najgorsze, że w kalkulatorach internetowych wychodzi mi data porodu 22 marca... A 22 marca poroniłam

Bardzo sie ciesze i gratuluje!
Stres jest i bedzie, taki nasz los i podejscie, nie przeskoczymy pewnych rzeczy. Bedzie dobrze!

Malo ktore dziecko rodzi sie w terminie. Jak Jakub nie chcial sie rodzic i bylo po terminie przeszlo mi przez mysl byle nie w rocznice..

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Wadera gratuluję II!!!!!

Hosenko nie możesz się obwiniać... Dobrze wiesz, że takie rzeczy to kwestia minut, sekund. Mogłabyś mieć USG codziennie, a nie dałoby się nic zrobić...

Co do ciąży - dla mnie ciąża to ciężki psychicznie okres, każdy dzień to wielki niepokój, a jak już czułam ruchy, to tym większy. W szpitalu do momentu badania tętna o 6 byłam cała mokra ze stresu... I tak co 2 godziny.

A co do drugiego dziecka - moja mama tak mówi, że gdyby był Dawid, nie byłoby Artusia. To są ciężkie dylematy, bo ja sama nie wiem - może gdyby Dawid urodził się w miarę normalnie, to zdecydowałabym się na drugie dziecko? I może byłby Artuś? W sumie moja mama jest "z" takiej samej sytuacji - moja babcia też straciła pierwsze dziecko w 7 miesiącu (jak ja), potem miała jeszcze syna i córkę - moją mamę, a co by było, gdyby tamto dziecko przeżyło? Ciężki temat, wolę o tym nie myśleć.

Z kolei do repertuaru naszych problemów doszło ulewanie I to takie, że mu idzie aż nosem..... Łyka powietrze, jak pije, ja go odbijam 10 razy, a mimo to ulewa... No nic, walczymy dalej, dzisiaj z butelką antykolkową Dr Brownsa.
U mnie laktacja się trzyma, ale ja popijam herbatki ziołowe, Karmi... A Młody przystawiony do piersi krztusi się gorzej niż butelką. Ale wypija już sporo i mamy efekty: TADAM WAŻĘ 2760 g Przybrał w tydzień 350 g, czy to możliwe?? Pije co 3 godziny (w nocy przyznaję szczerze: rzadziej) ok. 60-100 ml i robi dość sporo kupek, jeśli to ważne.
Poza tym strasznie się boję tego napięcia (przypomnę: Mały ma podejrzenie wzmożonego napięcia mięśniowego), widzę po nim, że bardzo go to męczy - jak pije i ma taki "atak", tzn. wygina się do tyłu, to się wścieka i płacze To samo przy zasypianiu i wybudzaniu się. Dzięki temu usypiamy się już średnio 2 godziny... Za tydzień pediatra, zobaczymy, czy pójdziemy na rehabilitację.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[rena5]

Wadera GRATULACJE teraz juz musi byc dobrze - oszczedzaj sie dziewczyno

Hosenko nie mysl tak nawet - przeciez nie moglas tego wszystkiego przewidziec

[iza243]

Napisane przez wadera4

Hej kochane
Przepraszam, że tak mnie tu dawno nie było. Skończyłyście jedną część i ledwo załapałam się na kolejną
Ostatnimi tygodniami ciężko było. Tyle miałam roboty, że trudno opisać. Zaczęliśmy szykowanie naszego pięterka, do tego teść w szpitalu, niemal codziennie byłam w Warszawie, a tu jeszcze krowy, ogródek, wszystko ogarnąć, nieraz padałam na twarz
Ale do rzeczy... Wczoraj był 31 dzień, jak nie dostawałam miesiączki. Nie myślałam o tym wcale, przez to zabieganie nie myślałam nawet kiedy dni płodne a kiedy ma przyjść okres. Ale wczoraj już zaczęłam myśleć. Najpierw taki strach, że chciałabym, ale może jeszcze za wcześnie. Potem powoli zaczęła pojawiać się nadzieja, a zaraz potem obawa, że nic z tego nie będzie. Mąż kupił test... Miałam testować rano, ale nie mogłam się doczekać.
Dwie kreseczki...
Przyznam się Wam, że spodziewałam się innej u siebie reakcji, myślałam, że znów będę skakać z radości. Uśmiechnęłam się mimo woli, ale tak poczułam jakby nie wypadało się śmiać. Gdzieś tam w środku aż wrzałam z radości, a nie wiem czemu w końcu usiadłam na łóżku i się poryczałam ale tak na smutno. Znów wróciło to co przeszłam, myśli o tym, kogo straciłam, uświadomiłam sobie ile strachu przede mną i obaw
I nie wiem jak to będzie.....

P.S. A najgorsze, że w kalkulatorach internetowych wychodzi mi data porodu 22 marca... A 22 marca poroniłam

Gratuluje 2 kreseczek

Napisane przez Hosenka*

Kilka dni wspomniałam TŻowi o Kamilku, że powinien być z nami, jego reakcja wywołała u mnie mieszane uczucia, bo powiedział: ale nie byłoby tera żabki w brzuchu, teraz ona jest najważniejsza. Z jednej strony ma rację, gdyby był Kamilek, to nie rozwijałoby się teraz we mnie nowe życie, ale z drugiej .... Kamilek zawsze będzie dla mnie pierwszym dzieckiem, starszym bratem ... i zawsze będzie mi g brakowało i nikt mi go nie zastąpi


A w ogóle to ostatnio mam coraz wieksze wyrzuty sumienia co do Kamilka, czemu nie zareagowałam wcześniej, głupio i naiwnie nie dopuszczałam myśli, że może być coś nie tak .... Gdybym od razu pojechała na IP jak tylko słabiej czułam ruchy to dałoby się go uratować i mógłby żyć. Lekarz pytał mnie o to w poniedziałek na wizycie, zdziwił się, że nie liczyłam ruchów, poprzedni lekarz nic nie mówił na ten temat, jak to robić i w ogóle, więc się nie zaniepokoiłam wcześniej. Naiwnie myślałam, że przecież nic złego nie może się przydarzyć .... Wiem już, że to tylko i wyłącznie moja wina ...

Nie możesz się obwiniać
[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;41838621] A Młody przystawiony do piersi krztusi się gorzej niż butelką. Ale wypija już sporo i mamy efekty: TADAM WAŻĘ 2760 g Przybrał w tydzień 350 g, czy to możliwe??[/QUOTE]

Rośnie maluszek


Poszłam już na nowy wątek i się dziwie co taka ciszaA wy tu piszecie

Wózek mamy już w domu