Mama manipulantka

[dominika2345]

Hej! Postanowiłam zarejestrować się na forum, aby móc się wygadać. A mianowicie: mam problem z Mamą. Mam 23 lata, mieszkam z rodzicami w dużym mieście, studiuję. Nie mam chłopaka, więc nie mam w najbliższym czasie planów na przeprowadzkę, z rodzicami na ogół bardzo dobrze mi się żyje, szanujemy siebie wzajemnie, dogadujemy się. Tylko czasami bywa gorzej.... Tak, jak na przykład dziś. Moja Mama obchodzi dziś swoje urodziny. Jest osobą bardzo wybredną i bardzo ciężko trafić w jej gust z prezentem. Oczywiście jest mnóstwo takich ludzi, ale doświadczenie nauczyło mnie (czy nas - mnie i mojego tatę), że niespodzianki nie są dobrym pomysłem, bo mama zazwyczaj nie ukrywa tego, że jej się coś najzwyczajniej w świecie nie podoba, a jak nie trudno sobie wyobrazić zazwyczaj tak właśnie jest. Tym razem pomyśleliśmy, że zrobimy jej taką niespodziankę, że zgarniemy ją z pracy i pojedziemy do sklepu, aby coś sobie wybrała. Ta... oczywiście była wielce niezadowolona (bo nie było to zgodne z jej "widzi mi się"). Atmosfera się popsuła i w milczeniu, bez prezentu rzecz jasna, wróciliśmy do domu. Zaczęła się gadka na ten temat, na nic zdały się nasze tłumaczenia, ze łzami w oczach krzyknęła, że to jak zwykle ona namieszała i wyszła. Ja wiem, niby błahostka. Ale tak jest praktycznie za każdym razem, kiedy coś nie idzie po jej myśli. Trzeba ważyć słowa, żeby przypadkiem czegoś nie powiedzieć. To doprowadza do szału... Z najmniejszej sprawy potrafi zrobić ogromny problem, odwracając kota ogonem, obrażając się i wpędzając pozostałych w poczucie winy. Robi z siebie ofiarę i po sprawie. Może któraś z was spotkała się z czymś takim? Nie mam pojęcia jak rozmawiać z Mamą, bo każda próba pogodzenia się spełza na niczym, a nie rzadko jeszcze pogarsza sprawę. Nie obchodzi ją to, że, tak jak w dzisiejszym przypadku, mogło nam się zrobić przykro, bo chcieliśmy sprawić jej przyjemność a ona potraktowała nas jak idiotów - kiedy tak się zachowuje zawsze mam wrażenie, że robi to z poczuciem własnej wyższości.

[lisnov]

Tak sobie myślę z tym zgarnianiem po pracy... a nie lepiej było wręczyć bon upominkowy do jakiegoś ciekawego sklepu? I niech mama sobie idzie kiedy chce.

[dominika2345]

W gruncie rzeczy nie do końca o to chodzi... Może i to byłby dobry pomysł, ale czy tylko w tym sęk? Może ja źle do tego podchodzę, ale ja zawsze staram się doceniać inicjatywę innych, a już na pewno nie robię nikomu z tego powodu awantury.

[Zaczytana Lilu]

Droga autorko dobrze wiecie z Tatą że Mama nie lubi niespodzianek a wy z uporem maniak jej takie robicie nic dziwnego że kobitę szlak trafił. Jak chcieliście jej zrobić przyjemność do było trzeba ją wcześniej zapytać jak chce spędzić ten dzień i razem coś zaplanować, a nie stawiać przed faktem dokonanym i jeszcze obarczać winą że wasz plan się jej nie spodobał i że wam popsuła humory. Odnoszę wrażenie że to ty autorko lubisz niespodzianki i to raczej była manipulacja ale z twojej strony.

[poprostuewelinka]

Niestety moja mama jest taka sama i dziewczyny komentujące się mylą.
A Ty droga autorko się po prostu nie przejmuj, widocznie nasze rodzicielki to taki typ czlowieka, że nie dogodzisz. Jakbyś nie robiła zawsze coś jest źle, nie tak, na złość itd.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez dominika2345

Hej! Postanowiłam zarejestrować się na forum, aby móc się wygadać. A mianowicie: mam problem z Mamą. Mam 23 lata, mieszkam z rodzicami w dużym mieście, studiuję. Nie mam chłopaka, więc nie mam w najbliższym czasie planów na przeprowadzkę, z rodzicami na ogół bardzo dobrze mi się żyje, szanujemy siebie wzajemnie, dogadujemy się. Tylko czasami bywa gorzej.... Tak, jak na przykład dziś. Moja Mama obchodzi dziś swoje urodziny. Jest osobą bardzo wybredną i bardzo ciężko trafić w jej gust z prezentem. Oczywiście jest mnóstwo takich ludzi, ale doświadczenie nauczyło mnie (czy nas - mnie i mojego tatę), że niespodzianki nie są dobrym pomysłem, bo mama zazwyczaj nie ukrywa tego, że jej się coś najzwyczajniej w świecie nie podoba, a jak nie trudno sobie wyobrazić zazwyczaj tak właśnie jest. Tym razem pomyśleliśmy, że zrobimy jej taką niespodziankę, że zgarniemy ją z pracy i pojedziemy do sklepu, aby coś sobie wybrała. Ta... oczywiście była wielce niezadowolona (bo nie było to zgodne z jej "widzi mi się"). Atmosfera się popsuła i w milczeniu, bez prezentu rzecz jasna, wróciliśmy do domu. Zaczęła się gadka na ten temat, na nic zdały się nasze tłumaczenia, ze łzami w oczach krzyknęła, że to jak zwykle ona namieszała i wyszła. Ja wiem, niby błahostka. Ale tak jest praktycznie za każdym razem, kiedy coś nie idzie po jej myśli. Trzeba ważyć słowa, żeby przypadkiem czegoś nie powiedzieć. To doprowadza do szału... Z najmniejszej sprawy potrafi zrobić ogromny problem, odwracając kota ogonem, obrażając się i wpędzając pozostałych w poczucie winy. Robi z siebie ofiarę i po sprawie. Może któraś z was spotkała się z czymś takim? Nie mam pojęcia jak rozmawiać z Mamą, bo każda próba pogodzenia się spełza na niczym, a nie rzadko jeszcze pogarsza sprawę. Nie obchodzi ją to, że, tak jak w dzisiejszym przypadku, mogło nam się zrobić przykro, bo chcieliśmy sprawić jej przyjemność a ona potraktowała nas jak idiotów - kiedy tak się zachowuje zawsze mam wrażenie, że robi to z poczuciem własnej wyższości.

ja bym na "zaleciła" wspólny front z ojcem i powiedzenie jej do słuchu, co sądzicie o jej zachowaniu. jak zaczyna swoje histeryczne gadki - ucinać jak najszybciej, żeby nie zdążyła się rozkręcić.

[dominika2345]

Napisane przez Zaczytana Lilu

Droga autorko dobrze wiecie z Tatą że Mama nie lubi niespodzianek a wy z uporem maniak jej takie robicie nic dziwnego że kobitę szlak trafił. Jak chcieliście jej zrobić przyjemność do było trzeba ją wcześniej zapytać jak chce spędzić ten dzień i razem coś zaplanować, a nie stawiać przed faktem dokonanym i jeszcze obarczać winą że wasz plan się jej nie spodobał i że wam popsuła humory. Odnoszę wrażenie że to ty autorko lubisz niespodzianki i to raczej była manipulacja ale z twojej strony.

Niestety nie jestem w stanie opisać wszystkiego za jednym zamachem, ale nie musisz od razu wyjeżdżać z takimi opiniami...
Uwierz mi, że wypróbowaliśmy chyba każdy sposób, aby jej dogodzić. Pytając ją najpierw co by chciała dostać/robić dostajemy odpowiedź: oj nic. Nic nie robiąc, zostaje nam to wypominane. Próbując zrobić niespodziankę spotykamy się z fochem.

---------- Dopisano o 19:49 ---------- Poprzedni post napisano o 19:29 ----------

Napisane przez skazana_na_bluesa

ja bym na "zaleciła" wspólny front z ojcem i powiedzenie jej do słuchu, co sądzicie o jej zachowaniu. jak zaczyna swoje histeryczne gadki - ucinać jak najszybciej, żeby nie zdążyła się rozkręcić.

Wtedy kończy się jej płaczem, a ja nie znoszę na to patrzeć. Ma problemy z sercem i od razu zaczynam mieć wyrzuty sumienia, że jeśli się cokolwiek stanie to będzie to moja wina...

[Zaczytana Lilu]

Zawsze lepiej planować niż robić niespodzianki ludziom którzy ich nie cierpią.Może wystarczyło powiedzieć w prost Mamo zapraszamy cię na kolację urodzinową wybierz termin,albo wystarczyło jej powiedzieć że tego dnia w domu zrobisz taką kolację,kupić kwiaty złożyć życzenia. Weź też pod uwagę że twoja Mama mogła wejść w okres klimakterium i jest rozdrażniona ,nerwowa i przewrażliwiona.

[dominika2345]

W takim razie ona od 20 lat ma menopauzę. Nie chcę być nie miła ale szlag mnie trafia, bo za każdym razem ona ma ochotę na coś innego. Zrobię kolację, to powie, że nie jest głodna. Zaproszę na kolację, to powie, że jest zmęczona. ZAWSZE jest COŚ.

[kobieta oszczedna]

To 'nieuleczalne', a szantaż emocjonalny najbliższych osób to najgorsze, co można im zrobić. Zapewne są jakieś mądre powody zachowania Twojej mamy, ale z doraźnych rozwiązań znam jedno - uciekaj czym prędzej i ogranicz kontakt do minimum. Szkoda tylko Twojego taty.

[Justine1989]

Napisane przez poprostuewelinka

Niestety moja mama jest taka sama i dziewczyny komentujące się mylą.
A Ty droga autorko się po prostu nie przejmuj, widocznie nasze rodzicielki to taki typ czlowieka, że nie dogodzisz. Jakbyś nie robiła zawsze coś jest źle, nie tak, na złość itd.

uważam tak samo, a komentarze większości są nietrafione
widzicie problem w dziewczynie, a prawda jest taka, że to jej matka zatruwa życie swojej rodzinie
pewnie robi to nieświadomie i niestety pewnie nic tego nie zmieni, nawet szczera rozmowa
zwalacie winę na autorkę wątku i próbujecie wepchnąć ją w poczucie winy, tak jakby winić dziecko za to, że ojciec się upił i dawać mu rady, że jakby schowało alkohol to problemu by nie było

autorko, jedyne co możesz zrobić to cierpliwie znosić takie zachowanie, ale ograniczać powolutku obecność w domu-studia kiedyś się skończą i zaczniesz pracę, na dłuższą metę nie możesz tak tkwić bo to negatywnie odbija się na Twoim zdrowiu psychicznym
trzymaj się

[dominika2345]

Na pewno kiedyś się wyprowadzę, ale ogólnie rzecz biorąc jestem osobą bardzo rodzinną i tę wartość cenię sobie naprawdę wysoko. Nie wyobrażam sobie, aby w przyszłości kontaktować się sporadycznie lub wcale z rodzicami. Pewnie stąd mój żal...

[Justine1989]

Napisane przez dominika2345

Na pewno kiedyś się wyprowadzę, ale ogólnie rzecz biorąc jestem osobą bardzo rodzinną i tę wartość cenię sobie naprawdę wysoko. Nie wyobrażam sobie, aby w przyszłości kontaktować się sporadycznie lub wcale z rodzicami. Pewnie stąd mój żal...

wyeliminowanie kontaktów nie wchodzi w grę, tym bardziej, ze pisałaś, że nie jest najgorzej na co dzień
po prostu musisz zacząć żyć własnym życiem, może wtedy Twoja mama zauważy, że aby mieć Cię więcej musi zmienić swoje zachowanie... nie wiem, ale pozwalać na takie traktowanie siebie tez nie można

[201609140906]

Przyznam się bez bicia - ja... sama nie lubię niespodzianek

Wszystkim - możliwie precyzyjnie - sugeruję przy nadarzającej się okazji, co chciałabym dostać. Nie jesteśmy majętni, dlatego bardzo zwracam uwagę na to co się kupuje - gdy dostanę coś niepotrzebnego, nie można tego "naprawić" i kupić czegoś, co by mnie usatysfakcjonowało, bo po prostu nie ma na to kasy. Moi bliscy zaobserwowali, że najbardziej satysfakcjonuje mnie po prostu banknot i coś słodkiego. Według mnie to jeden z najbardziej uniwersalnych prezentów - myślę, że nikt, kto go dostanie nie będzie się czuł wybitnie poszkodowany.


Z drugiej strony nie dziwię się Dominice, że jest jej przykro. Nie znam wprawdzie wszystkich szczegółów, ale z tego, co zostało tutaj przedstawione - wnioskuję, że trzeba nie mieć taktu, by zrobić awanturę z powodu, że ktoś zabiera nas gdzieś, by kupić prezent.

[dominika2345]

Napisane przez Comtesse

Przyznam się bez bicia - ja... sama nie lubię niespodzianek

Wszystkim - możliwie precyzyjnie - sugeruję przy nadarzającej się okazji, co chciałabym dostać. Nie jesteśmy majętni, dlatego bardzo zwracam uwagę na to co się kupuje - gdy dostanę coś niepotrzebnego, nie można tego "naprawić" i kupić czegoś, co by mnie usatysfakcjonowało, bo po prostu nie ma na to kasy. Moi bliscy zaobserwowali, że najbardziej satysfakcjonuje mnie po prostu banknot i coś słodkiego. Według mnie to jeden z najbardziej uniwersalnych prezentów - myślę, że nikt, kto go dostanie nie będzie się czuł wybitnie poszkodowany.


Z drugiej strony nie dziwię się Dominice, że jest jej przykro. Nie znam wprawdzie wszystkich szczegółów, ale z tego, co zostało tutaj przedstawione - wnioskuję, że trzeba nie mieć taktu, by zrobić awanturę z powodu, że ktoś zabiera nas gdzieś, by kupić prezent.

Ale przecież nie dam Mamie w prezencie pieniędzy.... ;>

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie potrafię się tak bardzo jej postawić. Za bardzo ją szanuję jako moją Mamę, bo nigdy w życiu niczego mi nie brakowało. Nie chcę jej urazić albo narazić na dodatkowy stres, ze względu na jej stan zdrowia, dlatego cały ten żal trzymam po prostu w sobie.

[Justine1989]

Napisane przez dominika2345

Ale przecież nie dam Mamie w prezencie pieniędzy.... ;>

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie potrafię się tak bardzo jej postawić. Za bardzo ją szanuję jako moją Mamę, bo nigdy w życiu niczego mi nie brakowało. Nie chcę jej urazić albo narazić na dodatkowy stres, ze względu na jej stan zdrowia, dlatego cały ten żal trzymam po prostu w sobie.

i koło się zamyka...
to niedobrze, ze nie potrafiłaś się postawić, nie mówię o kłótniach, wyzwiskach i obrażaniu się, ale o postawieniu sprawy jasno i mówieniu osobom bliskim o tym, co nas boli w ich zachowaniu, takie coś buduje zdrowe relacje

[201609140906]

Napisane przez dominika2345

Ale przecież nie dam Mamie w prezencie pieniędzy.... ;>

Wiem, wiem, to trochę nie tak - ale ja nie jestem tak cierpliwa, jak Ty - gdyby mi tak ktoś bez przerwy marudził, wybrzydzał na wszystko, co mu podsunę, dla świętego spokoju dałabym kasę albo bon na zakupy - a jak nadal marudzisz, to nic ci nie dam, skoro nijak nie mogę ci dogodzić. I siedź sobie tak, sam.

[dominika2345]

Napisane przez Justine1989

i koło się zamyka...
to niedobrze, ze nie potrafiłaś się postawić, nie mówię o kłótniach, wyzwiskach i obrażaniu się, ale o postawieniu sprawy jasno i mówieniu osobom bliskim o tym, co nas boli w ich zachowaniu, takie coś buduje zdrowe relacje

Nie robię tego, bo wiem, że to nie pójdzie w dobrą stronę. Moja Mama nigdy nie przyznała się do błędu, nigdy nie przeprosiła. Po prostu z czasem atmosfera się rozrzedza, zaczynamy rozmawiać. Jeśli się postawię, urażę ją 10x bardziej.

[Justine1989]

Napisane przez dominika2345

Nie robię tego, bo wiem, że to nie pójdzie w dobrą stronę. Moja Mama nigdy nie przyznała się do błędu, nigdy nie przeprosiła. Po prostu z czasem atmosfera się rozrzedza, zaczynamy rozmawiać. Jeśli się postawię, urażę ją 10x bardziej.

czyli Twoja mama jest niereformowalna a Ty boisz się cokolwiek zmienić, bo jesteś przekonana, że to tylko pogorszy sprawę...
być może masz rację, tylko po co zakładałaś wątek? jeśli nic nie chcesz zmienić...
po prostu żyj tak dalej i nie zadręczaj się, nic innego nie mogę doradzić
najgorsze jest to, że nie robisz nic złego a spotyka Cię za to kara

[dominika2345]

Napisane przez Justine1989

czyli Twoja mama jest niereformowalna a Ty boisz się cokolwiek zmienić, bo jesteś przekonana, że to tylko pogorszy sprawę...
być może masz rację, tylko po co zakładałaś wątek? jeśli nic nie chcesz zmienić...
po prostu żyj tak dalej i nie zadręczaj się, nic innego nie mogę doradzić
najgorsze jest to, że nie robisz nic złego a spotyka Cię za to kara

Ehh, faktycznie. Wybacz!

[Justine1989]

Napisane przez dominika2345

Ehh, faktycznie. Wybacz!

znalazłam, chcesz się wygadać...
przepraszam, jeśli gdzieś Cię uraziłam
i uszy do góry

[dominika2345]

Napisane przez Justine1989

znalazłam, chcesz się wygadać...
przepraszam, jeśli gdzieś Cię uraziłam
i uszy do góry

Nie przepraszaj, masz rację.
Albo będę to znosić, albo przeciwstawię się swoim priorytetom...

[201609140906]

Napisane przez Justine1989

być może masz rację, tylko po co zakładałaś wątek?

Jeden powód na pewno jest - zasygnalizowałaś, co się dzieje, więc teraz przynajmniej wiele osób współczuje Ci z powodu - wybacz, ale tak to odebrałam po Twoim opisie na początku - toksycznej osobowości mamy.

[Justine1989]

Napisane przez dominika2345

Nie przepraszaj, masz rację.
Albo będę to znosić, albo przeciwstawię się swoim priorytetom...

Twój wybór, pamiętaj tylko, żebyś nie robiła niczego wbrew sobie

[dominika2345]

Moja Mama, jeśli jest w dobrym nastroju, jest cudownym człowiekiem i z całego serca każdemu życzę takiego rodzica. Zmienia się o 180 stopni, kiedy nie jest tak, jak ona by chciała.

[Mick]

Napisane przez dominika2345

Nie robię tego, bo wiem, że to nie pójdzie w dobrą stronę. Moja Mama nigdy nie przyznała się do błędu, nigdy nie przeprosiła. Po prostu z czasem atmosfera się rozrzedza, zaczynamy rozmawiać. Jeśli się postawię, urażę ją 10x bardziej.

Napisane przez dominika2345

Moja Mama, jeśli jest w dobrym nastroju, jest cudownym człowiekiem i z całego serca każdemu życzę takiego rodzica. Zmienia się o 180 stopni, kiedy nie jest tak, jak ona by chciała.

Podejrzewam, że Twoja mama sama wpędziła się w problemy zdrowotne... Wygląda to tak, jakby miała w głowie swoją wizję idealnego życia, którą wszyscy dookoła mają "odgadnąć" i urzeczywistnić tak, aby ona nie musiała kiwnąć palcem na drodze do własnego szczęścia. Takie stereotypowe "nic nie powiem, Ty się domyślaj, a jak się nie domyślisz urządzę Ci piekło" Nic dziwnego, że ma problemy z sercem, skoro sama ciągle tworzy napięcie wokół siebie.

Radzę tak samo: nie wdawać się w dyskusje, oznajmiać "nie będę z Tobą rozmawiać w ten sposób", wychodzić z pokoju, z domu, nie brać żadnych oskarżeń na poważnie. Wyprowadzka jak najszybciej.

Poza tym radziłabym dowiedzieć się, czy te "problemy z sercem" to na pewno nie efekt hipochondrii i chęci manipulowania...

[Ilsa Lund]

Jak dla mnie przyjście niezapowiedzianym do pracy Mamy i wymuszanie na pracodawcy żeby jej dał dzień wolny jest ogromną niespodzianką i mogło jej się to nie spodobać. Mnie by szlag trafił Jeżeli Mama nie przepada za sytuacjami, w których nie ma pełnej kontroli i wiedzy co się będzie działo to po prostu konsultujcie z nią rodzaj prezentu, który ma dostać. Dobrze też słuchać cały rok na jakie reklamy reaguje mówiąc że coś by jej się przydało

[dominika2345]

Napisane przez Ilsa Lund

Jak dla mnie przyjście niezapowiedzianym do pracy Mamy i wymuszanie na pracodawcy żeby jej dał dzień wolny jest ogromną niespodzianką i mogło jej się to nie spodobać. Mnie by szlag trafił Jeżeli Mama nie przepada za sytuacjami, w których nie ma pełnej kontroli i wiedzy co się będzie działo to po prostu konsultujcie z nią rodzaj prezentu, który ma dostać. Dobrze też słuchać cały rok na jakie reklamy reaguje mówiąc że coś by jej się przydało

Oczywiście przyszliśmy po nią po zakończonej pracy, poza tym jest sobie sama szefem, więc o żadnych nieprzyjemnościach z powodu dnia wolnego nie było mowy :P
Kurcze, to naprawdę nie jest takie proste...

[greenlemon]

ja mam babcię, ktora odstawia takie cyrki jak twoja mama, akurat o prezenty nie robi awantur (zreszta z czystej grzecznosci nie wypada nikomu się o to kłócić), natomiast w innych kwestiach robi przedstawienie, krzyczy ze boli ja serce i umiera (a ma 80 lat i jedzi po Polsce na wycieczki z koleżankami) i nikt w tej rodzinie jej nie docenia i zaczyna plakac.

jak to załatwiłam? kiedy juz emocje opadły kilka dni później powiedziałam jej ze zachowuje sie jak 15 -latka i w jej wieku juz nie wypada

chyba zrobilo jej sie glupio bo na razie przestala.

druga sprawa - w jakiej rodzinie wychowala sie Twoja mama? moja babcia miala 4 starszcyh braci, byla rozpieszczana, potem w domu miala meza i dwoch synów i tez chodzili jak im dyktowala.


albo nagraj jej atak wscieklosci a potem pokaz jej jakie to jest glupie: http://wiadomosci.onet.pl/swiat/rozw...-youtube/pcmvm