Chłopak i idące za tym ograniczenia

[lloretdemar]

Witajcie

Piszę do Was z problemem, który trapi mnie już od pewnego czasu... W sumie nie wiem jak mam rozwiązać, albo też wiem, ale są to metody nieskuteczne. Być może któraś z Was myśli podobnie jak ja albo była w takiej sytuacji....

Jestem w związku od roku. W gruncie rzeczy, jesteśmy razem 3 lata, jednak z małymi przerwami i - jak razem stwierdziliśmy - tamte dwa lata były trochę dziecinne. Obecnie mamy po 20 lat OBOJE (co może tu być istotne) i poważnie chcemy traktować nasz związek, jednak....

Mój chłopak jest dziecinny, tzn. niedość że on pracuje po 12 godzin dziennie, a ja mam swoje zajęcia i poważne obowiązki i on o tym wie, to nieustannie wypisuje do mnie po 10 smsów na raz i szczegółowo opisuje co robi w pracy, pyta po kilka razy co ja robię, a jak nie odpiszę przez 10 minut (dosłownie) to zaczyna się dzwonienie Bardzo mi to przeszkadza, bo dla mnie obowiązki są bardzo ważne i nie mam czasu na ciągłe pisanie smsków. Mówiłam mu o tym wiele razy i to bardzo stanowczo, jednak to nic nie podziałało....

Do tego wszystkiego dochodzi sprawa jego kontrolowania mnie. Wg niego nie mogę mieć ŻADNYCH (!) kolegów, nawet takich z uczelni. Gdy dowie się że z kimś rozmawiałam, robi z tego powodu awanturę i nie odzywa się dwa dni. W jego mniemaniu nie mogę chodzić z koleżankami na imprezy (gdyż on nie chce ze mną na nie chodzić. Przymuszać go nie będę, nie to nie.)... Oczywiście mówię mu ciągle, że niestety - dla niego - ale mam taki charakter, że lubię mieć znajomych i lubię wychodzić, także na imprezy, a że on ze mną nie chce chodzić, to będę chodzić ze znajomymi. Nie wspominam już o tym, że kontroluje mój telefon, tzn. czyta smsy, sprawdza połączenia i stąd dowiaduje się np. o pisaniu z jakimś kolegą (zwykłym pisaniu w stylu: Co u Ciebie?).

Moje ogólne wrażenie na jego temat jest coraz gorsze i szczerze męczy mnie ten związek.... Jako że cenię sobie indywidualność i niezależność czuję się przez niego trochę osaczona.... Może do siebie nie pasujemy? On mówi, że znajomych nie potrzebuje, bo ma mnie. Chore myślenie.

Może to przez to, że jest w moim wieku? Jest dla mnie trochę za dziecinny, zwłaszcza, że mam porównanie ze starszym facetem (30 lat). Jednak to był krótki epizod i nie wart wspominania. Jednak pod tym względem ze starszym dogadywałam się super, on doskonale rozumiał moje potrzeby itd...

Teraz jestem w kropce, bo on raczej się nie zmieni Czy macie jakieś rady?

[201803290936]

Napisane przez lloretdemar

Witajcie

Piszę do Was z problemem, który trapi mnie już od pewnego czasu... W sumie nie wiem jak mam rozwiązać, albo też wiem, ale są to metody nieskuteczne. Być może któraś z Was myśli podobnie jak ja albo była w takiej sytuacji....

Jestem w związku od roku. W gruncie rzeczy, jesteśmy razem 3 lata, jednak z małymi przerwami i - jak razem stwierdziliśmy - tamte dwa lata były trochę dziecinne. Obecnie mamy po 20 lat OBOJE (co może tu być istotne) i poważnie chcemy traktować nasz związek, jednak....

Mój chłopak jest dziecinny, tzn. niedość że on pracuje po 12 godzin dziennie, a ja mam swoje zajęcia i poważne obowiązki i on o tym wie, to nieustannie wypisuje do mnie po 10 smsów na raz i szczegółowo opisuje co robi w pracy, pyta po kilka razy co ja robię, a jak nie odpiszę przez 10 minut (dosłownie) to zaczyna się dzwonienie Bardzo mi to przeszkadza, bo dla mnie obowiązki są bardzo ważne i nie mam czasu na ciągłe pisanie smsków. Mówiłam mu o tym wiele razy i to bardzo stanowczo, jednak to nic nie podziałało....

Do tego wszystkiego dochodzi sprawa jego kontrolowania mnie. Wg niego nie mogę mieć ŻADNYCH (!) kolegów, nawet takich z uczelni. Gdy dowie się że z kimś rozmawiałam, robi z tego powodu awanturę i nie odzywa się dwa dni. W jego mniemaniu nie mogę chodzić z koleżankami na imprezy (gdyż on nie chce ze mną na nie chodzić. Przymuszać go nie będę, nie to nie.)... Oczywiście mówię mu ciągle, że niestety - dla niego - ale mam taki charakter, że lubię mieć znajomych i lubię wychodzić, także na imprezy, a że on ze mną nie chce chodzić, to będę chodzić ze znajomymi. Nie wspominam już o tym, że kontroluje mój telefon, tzn. czyta smsy, sprawdza połączenia i stąd dowiaduje się np. o pisaniu z jakimś kolegą (zwykłym pisaniu w stylu: Co u Ciebie?).

Moje ogólne wrażenie na jego temat jest coraz gorsze i szczerze męczy mnie ten związek.... Jako że cenię sobie indywidualność i niezależność czuję się przez niego trochę osaczona.... Może do siebie nie pasujemy? On mówi, że znajomych nie potrzebuje, bo ma mnie. Chore myślenie.

Może to przez to, że jest w moim wieku? Jest dla mnie trochę za dziecinny, zwłaszcza, że mam porównanie ze starszym facetem (30 lat). Jednak to był krótki epizod i nie wart wspominania. Jednak pod tym względem ze starszym dogadywałam się super, on doskonale rozumiał moje potrzeby itd...

Teraz jestem w kropce, bo on raczej się nie zmieni Czy macie jakieś rady?

Takiego chłopaka sobie wybrałaś, przecież nikt Cię nie wstawił do tego związku, jak w obrazek, czy puzzel. I masz to, co wybrałaś i na co wobec siebie pozwalasz. I tu nic nie pomoże, bo to nie są lekkie spięcia, czy nieporozumienia, ale kompletnie chore jazdy faceta.

[piankowa]

i dopiero po takim czasie zaczęło Ci to przeszkadzać?
Nie wytrzymałabym w takim związku, w którym kontrola jest na porządku dziennym, a raczej nie dałabym doprowadzić do takiej sytuacji gdzie nie mam w ogóle prawa do posiadania własnych znajomych, zainteresowań i własnego zdania, a nawet do prywatnych rzeczy.

[lloretdemar]

Napisane przez piankowa

i dopiero po takim czasie zaczęło Ci to przeszkadzać?
Nie wytrzymałabym w takim związku, w którym kontrola jest na porządku dziennym, a raczej nie dałabym doprowadzić do takiej sytuacji gdzie nie mam w ogóle prawa do posiadania własnych znajomych, zainteresowań i własnego zdania, a nawet do prywatnych rzeczy.

Tak. Bo tak naprawdę wszystko zmieniło się kiedy poszłam na studia do innego, duuuużo większego miasta. Tam zaczęłam poznawać ludzi, same wiecie jak jest. Studia to chyba taki najlepszy na to czas... On na studia nie poszedł i wiecznie ma pretensje o znajomych z tych studiów czy z tego miasta. Także nie lubi żadnej mojej koleżanki, sam z kolegami kontaktów nie utrzymuje, spotyka się z nimi raz na 3-4 tygodnie.. Mimo że sama wręcz zmuszałam go do wyjścia gdzieś..... Masakra, chyba oszaleję!

[niebieskie_oczko]

Mam chłopaka i jedyne ograniczenia jakie mam, będąc w związku, to te, które sama sobie narzuciłam
Związek nie powinien ograniczać. A twój facet jest dla mnie straszny, zazdrość NIEZDROWA aż kipi. Ja nie umiałabym z kimś takim być....

[madana]

No nie rozumiem czegoś w tym "oszaleję"- opisujesz zawistnego i kontrolującego chłopaczka- czy ty za karę z nim jesteś? Przypisana do niego jak pańszczyźniany chłop kiedyś do ziemi? Przecież takie zachowania z normalnym związkiem,gdzie ma się przestrzeń wolności, nie mają nic wspólnego.
CO złego jest w rozmowie z kolegami? Spotykaniem z koleżankami? Pomijam, że bombardowanie smsami traktowałabym jako molestowanie, a nie dowód miłości wielkiej.

[lloretdemar]

Napisane przez madana

No nie rozumiem czegoś w tym "oszaleję"- opisujesz zawistnego i kontrolującego chłopaczka- czy ty za karę z nim jesteś? Przypisana do niego jak pańszczyźniany chłop kiedyś do ziemi? Przecież takie zachowania z normalnym związkiem,gdzie ma się przestrzeń wolności, nie mają nic wspólnego.
CO złego jest w rozmowie z kolegami? Spotykaniem z koleżankami? Pomijam, że bombardowanie smsami traktowałabym jako molestowanie, a nie dowód miłości wielkiej.

wiesz jak jest, zawsze są dwie strony medalu. z jednej on się tak zachowuje jak opisałam, a z drugiej ma też zalety. także cięzko mi z nim zerwać, choć nie wykluczam zależnie od tego jak się sprawa potoczy. choć pozytywnego obrotu nie widzę o tym że chcę mieć trochę przestrzeni mu mówiłam, jednak on nie rozumie po co JA mam mieć SWOJE sprawy, SWOICH znajomych, SWOJE wyjścia i jakieś tam swoje obowiązki. nie wiem, dla niego to że z kimś jest = nie ma nic poza związkiem. Dla mnie jest "poza" - i to dużo.

[201803290936]

Napisane przez lloretdemar

wiesz jak jest, zawsze są dwie strony medalu. z jednej on się tak zachowuje jak opisałam, a z drugiej ma też zalety. także cięzko mi z nim zerwać, choć nie wykluczam zależnie od tego jak się sprawa potoczy. choć pozytywnego obrotu nie widzę o tym że chcę mieć trochę przestrzeni mu mówiłam, jednak on nie rozumie po co JA mam mieć SWOJE sprawy, SWOICH znajomych, SWOJE wyjścia i jakieś tam swoje obowiązki. nie wiem, dla niego to że z kimś jest = nie ma nic poza związkiem. Dla mnie jest "poza" - i to dużo.

Nawet Hitler miał jakieś zalety.

[8dffddb6e628bfb98112858ba516cbd40bf27d07_5e28e2031c1d9]

Zastanów się nad tym, czy chcesz żeby Twój związek dalej tak wyglądał. Nie możesz nawet wyjść gdzieś ze znajomymi, nie możesz nawet mieć tych znajomych, bo zaraz jest foch. O tym ciągłym pisaniu smsów nawet nie wspomnę. On Cię strasznie ogranicza, to jest chora zazdrość. Przemyśl na spokojnie czy warto to kontynuować.

[lloretdemar]

Napisane przez Doris1981

Nawet Hitler miał jakieś zalety.

Haha Dobre. Hm, ale powiem Wam, że bardzo chciałabym być w związku z mężczyzną, a nie z takim chłopaczkiem (i tu nei chodzi o wiek, ale o zachowanie i styl bycia), który miałby swoje zajęcia, swoich znajomych, pasję... I za którym bym trochę tęskniła No bo trudno tęsknić za kimś, kto Ci się wiecznie narzuca z smsami i dzwonieniem. Dziś dzwonił z pytaniem co robię 3 czy 4 razy. OBŁĘD. Smsów nie zliczę.

[201803290936]

Napisane przez lloretdemar

Haha Dobre. Hm, ale powiem Wam, że bardzo chciałabym być w związku z mężczyzną, a nie z takim chłopaczkiem (i tu nei chodzi o wiek, ale o zachowanie i styl bycia), który miałby swoje zajęcia, swoich znajomych, pasję... I za którym bym trochę tęskniła No bo trudno tęsknić za kimś, kto Ci się wiecznie narzuca z smsami i dzwonieniem. Dziś dzwonił z pytaniem co robię 3 czy 4 razy. OBŁĘD. Smsów nie zliczę.

Sko0ro chciałabyś, to czemu nie jesteś? To Twój wybór, zrozum. Nie mówiąc o tym, że chyba przydałoby Ci się pobycie po prostu samej, bez faceta.

[lloretdemar]

Napisane przez Doris1981

Sko0ro chciałabyś, to czemu nie jesteś? To Twój wybór, zrozum. Nie mówiąc o tym, że chyba przydałoby Ci się pobycie po prostu samej, bez faceta.

Tak, to prawda... Nie wiem skąd to wiesz, ale to najbardziej by mi się przydało i nawet dziś o tym myślałam. Chciałabym odpocząć trochę od jakichkolwiek związków skupić się na sobie i z czasem znaleźć i wybrać kogoś świadomie, bo już wiem na co zwrócić uwagę (w sensie jak traktuje sprawe wolności w związku i czy ma znajomych... itd)

[madana]

Napisane przez Doris1981

Nawet Hitler miał jakieś zalety.

- no nie skradłaś mi moją odpowiedź (chociaż zastanawiałam się też nad Stalinem
- a na serio: każdy ma jakieś zalety; skoro to "tylko taka wadka malutka"- to cóż, musisz być na tej smyczy.

[201803290936]

Napisane przez lloretdemar

Tak, to prawda... Nie wiem skąd to wiesz, ale to najbardziej by mi się przydało i nawet dziś o tym myślałam. Chciałabym odpocząć trochę od jakichkolwiek związków skupić się na sobie i z czasem znaleźć i wybrać kogoś świadomie, bo już wiem na co zwrócić uwagę (w sensie jak traktuje sprawe wolności w związku i czy ma znajomych... itd)

Wiem z doświadczenia. Szczególnie się przydaje, gdy kobieta za długo utkwiła w byle jakim / beznadziejnym związku.

---------- Dopisano o 19:00 ---------- Poprzedni post napisano o 18:58 ----------

Napisane przez madana

- no nie skradłaś mi moją odpowiedź (chociaż zastanawiałam się też nad Stalinem
- a na serio: każdy ma jakieś zalety; skoro to "tylko taka wadka malutka"- to cóż, musisz być na tej smyczy.

Hitler, Stalin, Picasso, Chaplin - jakie my dzisiaj historyczne jesteśmy. [tak w ogóle to miałaś rację: Picasso miał dziecko w późniejszym wieku, Chaplin zaledwie w wieku lat 73]

[czilala4]

Sama jakiś czas temu byłam w związku z równolatkiem i niektóre zachowania były bardzo podobne... Może nie zabraniał mi rozmawiać z kolegami, ale też czytanie smsów było na porządku dziennym. Na imprezę nie mogłam sama wyjść, bywało, że w trakcie imprezy on po prostu przychodził i kontrolował z kim się bawię i rozmawiam (mimo, że było to np. babskie wyjście). Na początku znajomości też mnie zasypywał smsami, ale to od razu ustaliłam, że nie życzę sobie czegoś takiego i trochę się uspokoił. Też praktycznie nigdy za nim nie tęskniłam, bo spędzaliśmy ze sobą praktycznie CAŁY czas. Koszmar. Mimo to on był "pierwszą" tak bliską mi osobą, przyjacielem, dobrym kumplem, mieliśmy naprawdę fajne relacje zanim jeszcze zaczęliśmy być razem. Bardzo ciężko mi było to skończyć, ale jakoś się udało i nie żałuję. Od niedawna jestem z kilka lat starszym chłopakiem i naprawdę widać różnicę. Tęsknię tak jak w życiu nie tęskniłam, zaczynam po 5 minutach od jego wyjścia A w poprzednim związku nawet nie umiałam sobie wyobrazić takiej tęsknoty. W żaden sposób mnie nie ogranicza, nie jest zazdrosny, każde z nas ma prawo do własnego życia. A co najważniejsze, mój były mnie ograniczał i przez to na przekór jemu czasem chciałam wychodzić i się bawić, obecny nie ma nic przeciwko a ja i tak wolę o wiele bardziej spędzić ten czas z nim. I to jest moim zdaniem zdrowa relacja. Zastanów się nad tym wszystkim, on też pewnie jest Twoją "pierwszą miłością", ale myślę, że zasługujesz na dojrzalszego faceta, bo w tym związku po prostu się dusisz. Pewnie na niewiele zdadzą się te rady tutaj, bo musisz sama dojrzeć do tej decyzji. Miałam to samo Powodzenia i życzę dokonania mądrego wyboru!

[lloretdemar]

Rzeczywiście byłaś w podobnej sytuacji i muszę przyznać Ci rację, że to moja pierwsza miłość no i też łączą nas fajne relacje, które były jeszcze przed związkiem To prawda też, że czasem wychodzę na przekór i nie słucham tych jego "zakazów", bo dla mnie to absurdalne. No a co do tęsknoty, to tak jak pisałam, nie da się tęsknić za kimś, kto Ciągle dosłownie narzuca się swoją obecnością i kto pokazuje, że poza Tobą nic i nikogo nie ma Masz rację, muszę dojrzeć do takiej decyzji ale wiesz jak trudno jest się zdecydować.. w tej sytuacji. Też dużo rozmawiam z mamą, uważam ją za mądrą osobę i ona mówi mi, że z nim "za daleko nie zajdę".

[201803290936]

Napisane przez lloretdemar

Rzeczywiście byłaś w podobnej sytuacji i muszę przyznać Ci rację, że to moja pierwsza miłość no i też łączą nas fajne relacje, które były jeszcze przed związkiem To prawda też, że czasem wychodzę na przekór i nie słucham tych jego "zakazów", bo dla mnie to absurdalne. No a co do tęsknoty, to tak jak pisałam, nie da się tęsknić za kimś, kto Ciągle dosłownie narzuca się swoją obecnością i kto pokazuje, że poza Tobą nic i nikogo nie ma Masz rację, muszę dojrzeć do takiej decyzji ale wiesz jak trudno jest się zdecydować.. w tej sytuacji. Też dużo rozmawiam z mamą, uważam ją za mądrą osobę i ona mówi mi, że z nim "za daleko nie zajdę".

Słuchaj mamy, dobrze gada.

[czilala4]

Napisane przez lloretdemar

Rzeczywiście byłaś w podobnej sytuacji i muszę przyznać Ci rację, że to moja pierwsza miłość no i też łączą nas fajne relacje, które były jeszcze przed związkiem To prawda też, że czasem wychodzę na przekór i nie słucham tych jego "zakazów", bo dla mnie to absurdalne. No a co do tęsknoty, to tak jak pisałam, nie da się tęsknić za kimś, kto Ciągle dosłownie narzuca się swoją obecnością i kto pokazuje, że poza Tobą nic i nikogo nie ma Masz rację, muszę dojrzeć do takiej decyzji ale wiesz jak trudno jest się zdecydować.. w tej sytuacji. Też dużo rozmawiam z mamą, uważam ją za mądrą osobę i ona mówi mi, że z nim "za daleko nie zajdę".

Wiem, że to jest trudna decyzja. I prawdę mówiąc wiedziałam o tym trwając w tym związku, a mimo to nie potrafiłam tego zakończyć przez dobre kilka miesięcy. Chłopak chce Cię mieć tylko dla siebie, może kiedyś dojdzie do tego, że to nie jest normalne. Jestem troszkę starsza od Ciebie, ale mimo to uważam, że faceci w moim wieku to po prostu dzieciaki. I właściwie większość przejawia podobne zachowania. Nie męcz się, bo to nie ma sensu. Teraz jestem najszczęśliwsza na świecie i ciężko mi zrozumieć po co trwałam w tym tyle czasu

[piankowa]

Przez posty, które piszesz wyłania mi się obraz fajnej babki, która ma co ze sobą zrobić, ma chęć się rozwijać, mieć zainteresowania, która nie wiadomo dlaczego przyczepiła sobie kulę u nogi i mimo, że ta kula jej ciąży to uważa, że to ok, bo czasami ignoruje sobie tą kulę.

[lloretdemar]

Napisane przez czilala4

Wiem, że to jest trudna decyzja. I prawdę mówiąc wiedziałam o tym trwając w tym związku, a mimo to nie potrafiłam tego zakończyć przez dobre kilka miesięcy. Chłopak chce Cię mieć tylko dla siebie, może kiedyś dojdzie do tego, że to nie jest normalne. Jestem troszkę starsza od Ciebie, ale mimo to uważam, że faceci w moim wieku to po prostu dzieciaki. I właściwie większość przejawia podobne zachowania. Nie męcz się, bo to nie ma sensu. Teraz jestem najszczęśliwsza na świecie i ciężko mi zrozumieć po co trwałam w tym tyle czasu

Poznałaś tego obecnego faceta w czasie trwania w tamtym związku? Muszę to rzeczywiście przemyśleć, albo może rozwój wydarzeń sam zdecyduje za mnie....... you never know

[malwa9304]

Twój chłopak jest chorobliwie zazdrosny , co w związku nie jest fajne . Skoro piszesz , że to co on robi ci przeszkadza zastanów się czy nadal chcesz z nim być. Na pewno jesteś do niego przyzwyczajona , bo jesteście ze sobą 3 lata i to twoja pierwsza wielka miłość, ale to nie oznacza że musisz być z nim na siłę i do końca życia.

[czilala4]

Napisane przez lloretdemar

Poznałaś tego obecnego faceta w czasie trwania w tamtym związku? Muszę to rzeczywiście przemyśleć, albo może rozwój wydarzeń sam zdecyduje za mnie....... you never know

Za mnie w większości chyba los właśnie zadecydował Poznałam tego obecnego właściwie równo z zakończeniem tamtego związku, choć my się schodziliśmy i rozchodziliśmy setki razy, więc kto wie jak by się to tym razem skończyło gdyby nie on... Jak się dowiedziałam, że mój były się spotyka z jakąś dziewczyną to postanowiłam, że nie będę gorsza i też się spotkam. A że poznałam akurat jego... I tak już zostało

[lloretdemar]

Napisane przez piankowa

Przez posty, które piszesz wyłania mi się obraz fajnej babki, która ma co ze sobą zrobić, ma chęć się rozwijać, mieć zainteresowania, która nie wiadomo dlaczego przyczepiła sobie kulę u nogi i mimo, że ta kula jej ciąży to uważa, że to ok, bo czasami ignoruje sobie tą kulę.

To prawda, absolutnie mam co ze sobą zrobić Bardzo chcę się kształcić i rozwijać, co ten związek trochę mi ogranicza. A nawet bardziej niż trochę. Zaczęłam się zastanawiac, czy to ja mam jakieś wybujałe wyobrażenia o zdrowym związku, czy rzeczywiście mogłoby tak być (z kimś innym) Trzeźwo myśląc, raczej to drugie.

---------- Dopisano o 19:48 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Napisane przez czilala4

Za mnie w większości chyba los właśnie zadecydował Poznałam tego obecnego właściwie równo z zakończeniem tamtego związku, choć my się schodziliśmy i rozchodziliśmy setki razy, więc kto wie jak by się to tym razem skończyło gdyby nie on... Jak się dowiedziałam, że mój były się spotyka z jakąś dziewczyną to postanowiłam, że nie będę gorsza i też się spotkam. A że poznałam akurat jego... I tak już zostało

Ja chybą po cichu liczę na taki rozwój wydarzeń Może nie liczę, ale chyba wolałabym aby tak się stało niż jakbym miała to sama pewnego dnia zakonczyć. Nie wiem, może to trochę głupie podejście do sprawy, no ale cóż. Zawsze to jest jakieś wyjście. Poznałam też ostatnio fajnego faceta (niecałe 30 lat), fajnie się dogadujemy, ale to wszystko i abosulutnie nie snuję z nim żadnych planów. Może on jest jakimś znakiem bo poznałam go nagle i niespodziewanie.

[Sadek]

Ale czego oczekujesz od 20 letniego chłopca? To jeszcze dzieciak...

[ElizaGawronska]

To jest chore co tu czytam Naprawdę jak ty tyle czasu to wytrzymujesz. Porozmawiaj z nim poważnie o zaufaniu oraz o tym że musisz pracować.

[czilala4]

Napisane przez lloretdemar

Ja chybą po cichu liczę na taki rozwój wydarzeń Może nie liczę, ale chyba wolałabym aby tak się stało niż jakbym miała to sama pewnego dnia zakonczyć. Nie wiem, może to trochę głupie podejście do sprawy, no ale cóż. Zawsze to jest jakieś wyjście. Poznałam też ostatnio fajnego faceta (niecałe 30 lat), fajnie się dogadujemy, ale to wszystko i abosulutnie nie snuję z nim żadnych planów. Może on jest jakimś znakiem bo poznałam go nagle i niespodziewanie.

Głupie, nie głupie- miałam podobnie. Po cichu liczyłam, że stanie się coś, co nagle mnie od niego oddzieli. No cóż Przemyśl to dobrze, bo na co Ci związek, który nie sprawia, że jesteś szczęśliwa?

[Corvette]

Napisane przez lloretdemar

.......

Ja chybą po cichu liczę na taki rozwój wydarzeń Może nie liczę, ale chyba wolałabym aby tak się stało niż jakbym miała to sama pewnego dnia zakonczyć. Nie wiem, może to trochę głupie podejście do sprawy, no ale cóż. Zawsze to jest jakieś wyjście. Poznałam też ostatnio fajnego faceta (niecałe 30 lat), fajnie się dogadujemy, ale to wszystko i abosulutnie nie snuję z nim żadnych planów. Może on jest jakimś znakiem bo poznałam go nagle i niespodziewanie.

Napisane przez czilala4

Głupie, nie głupie- miałam podobnie. Po cichu liczyłam, że stanie się coś, co nagle mnie od niego oddzieli. No cóż Przemyśl to dobrze, bo na co Ci związek, który nie sprawia, że jesteś szczęśliwa?

A ja się ciut niezgodzę z takim rozwiązaniem. To tak, jakby czekać na piorun, opatrzność, albo coś w ten deseń, co by "wyręczyło" nieprzyjemne konsekwencje za swoje akcje. Nie powinno się "uciekać", a raczej stawić czoła i załatwić sprawy w dojrzały sposób.

Co do wątku, chłopak Cię ogranicza. Nie mogłabym z kimś takim się przyjaźnić, a co dopiero "bycia" w związku

[Elfir]

Napisane przez madana

- no nie skradłaś mi moją odpowiedź (chociaż zastanawiałam się też nad Stalinem

Tylko tych zalet u Stalina nie znalazłaś?

[lloretdemar]

Napisane przez Corvette

A ja się ciut niezgodzę z takim rozwiązaniem. To tak, jakby czekać na piorun, opatrzność, albo coś w ten deseń, co by "wyręczyło" nieprzyjemne konsekwencje za swoje akcje. Nie powinno się "uciekać", a raczej stawić czoła i załatwić sprawy w dojrzały sposób.

Co do wątku, chłopak Cię ogranicza. Nie mogłabym z kimś takim się przyjaźnić, a co dopiero "bycia" w związku

Mnie się wydaje, że czasami lepiej poczekać na zbieg jakiś okoliczności

[maszToCoChcesz]

ja bym nie wytrzymała, takie ograniczania. Jeśli bardzo Ci to przeszkadza, a On jest nieugięty to musicie się rozejść,ale są jakieś kompromisy. Porozmawiaj z nim,może on nie zdaje sobie sprawy z tego, jak Cię męczy