A kto studiuje prawo? - ZBIORCZY

[nicRu]

Też nie rozumiem posta Hemikryptofit w świetle wcześniejszej dyskusji - tutaj nikt nie mówi o karierze podchodzącej pod naukową (wtedy faktycznie trzeba wyjść poza sztywne ramy określone w syllabusie i zwykłe zaliczanie egzaminów przez co studia mogą stać się odpowiednio trudniejsze) a nauce czegoś, co potem jakoś próbujemy przełożyć (albo i nie jeśli "zmienimy branżę") na grunt zawodowy. A w tym wypadku wystarczy być dobrym z jakiejś części zagadnień, z reszty mieć wiedzę - nazwijmy to - podstawową, pozwalającą po prostu zdawać kolejne przedmioty. Niemniej nie potrzeba bawić się w dogłębne poznawanie wszystkich dziedzin z zakresu studiów aby myśleć o szukaniu pracy - prędzej zostanie się wyśmianym jako ktoś, kto siedział w książkach zamiast starać się sprawdzić swoją wiedzę w praktyce.

[Japanication]

prędzej zostanie się wyśmianym jako ktoś, kto siedział w książkach zamiast starać się sprawdzić swoją wiedzę w praktyce.

Najlepsze są sytuacje, kiedy jeden profesorek z drugim, cały czas wałkuje jakieś pochodne przyrównane do zera, a jak się go zapyta "a może lepiej z Gretla coś więcej zrobimy - to przecież bardziej praktyczne", to wielkie oburzenie. :F

I bo zapomniałbym dodać - najlepszym i najtrudniejszym kierunkiem jest "doradztwo filozoficzne" szczególnie ze specjalnością "doradztwo egzystencjalne".

Czysta matma czy medycyna, to przy tym pikuś.

[nicRu]

Przeżyłam filozofię matematyki - przeżyję wszystko.

[20160901857]

Ja wywnioskowałam, ze uczę się powierzchownie, kończę studia dla papierka, a w ogóle to nie zostanę prawnikiem
I nie, te studia nie są trudne, ale to nie oznacza, że są łatwe. Są po prostu pośrodku, w porównaniu do innych kierunków.

[nicRu]

Myślę, że mogą być "trudne" dla kogoś, kto po prostu nie lubi tego typu nauki i ciężko mu się przyswaja tego typu wiedzę, ale chyba każde studia są trudne dla kogoś, kto nie posiada odpowiednich predyspozycji - ja bym się na prawie umordowała

Przykro jest po prostu czytać o tym jakie to studia nie są trudne, a potem okazuje się że tą mityczną trudnością jest to, ze po prostu trzeba usiaść na tyłku i poświecić czas na przyswajanie wiedzy.

[Hemikryptofit]

Ja skończyłam dwa kierunki, każdy z zupełnie innej branży i wiem doskonale że studia nie są dla zdolnych tylko wytrwałych i jak słyszę jakie ktoś gada jakie to on ma trudne studia to zawsze mówię żeby zmienił bo widocznie nie ma do to umiejętności. Wszystko kwestia motywacji i chęci. Jednak podtrzymuję swoje zdanie wyrażane wcześniej o prawie , bo znam to z autopsji. Takie opinie pochodzą najczyściejszej od zazdrośników, frustratów, którzy wiedzą że nie są tym i nie będą dobrzy. To jest taki typowy mechanizm ochronny psychiki. umniejszyć komuś, żeby samemu poczuć lepiej ( tak w uproszczaniu). Poza tym uczlenia tez jest ważna, uksw ma jednak bardzo niski poziom, proste egzaminy, które można zdawać po 7 razy. Chociaż wiadomo że to wszystko praca własna, więc nie mówię że po tym wydziale nie można zostać dobrym prawnikiem.

[20160901857]

Napisane przez Hemikryptofit

Ja skończyłam dwa kierunki, każdy z zupełnie innej branży i wiem doskonale że studia nie są dla zdolnych tylko wytrwałych i jak słyszę jakie ktoś gada jakie to on ma trudne studia to zawsze mówię żeby zmienił bo widocznie nie ma do to umiejętności. Wszystko kwestia motywacji i chęci. Jednak podtrzymuję swoje zdanie wyrażane wcześniej o prawie , bo znam to z autopsji. Takie opinie pochodzą najczyściejszej od zazdrośników, frustratów, którzy wiedzą że nie są tym i nie będą dobrzy. To jest taki typowy mechanizm ochronny psychiki. umniejszyć komuś, żeby samemu poczuć lepiej ( tak w uproszczaniu). Poza tym uczlenia tez jest ważna, uksw ma jednak bardzo niski poziom, proste egzaminy, które można zdawać po 7 razy. Chociaż wiadomo że to wszystko praca własna, więc nie mówię że po tym wydziale nie można zostać dobrym prawnikiem.

Ojej.
Nie wiem czy to przypadek czy gdzieś wcześniej widziałaś, że to "moja" uczelnia, ale to akurat prawda niestety. Z resztą się nie zgadzam. Co jeżeli komuś nauka przychodzi łatwo, bo zwyczajnie lubi to, czego się uczy? Dla mnie to jest najważniejsze kryterium "trudności" kierunku, nie liczba godzin, które trzeba poświęcić na naukę czy poziom zawiłości materiału. Nie ma to nic wspólnego z frustracją (jeju, pierwszy raz się spotykam z takim poglądem, aż średnio wiem co powiedzieć ), bo niby dlaczego, skoro wszystko zweryfikują egzaminy na aplikację i późniejsze, a tu już od nas zależy jak się przygotujemy. Może trochę więcej dystansu do siebie...

[Japanication]

Co jeżeli komuś nauka przychodzi łatwo, bo zwyczajnie lubi to, czego się uczy?

No ja sobie grube tomy z zakresu baz danych, z przyjemnością przerabiam - same ciekawe i praktyczne informacje, w dodatku korzystam z literatury zagranicznej, którą cenię za pragmatyczność - a pewnie wiele osób by to nieźle wymęczyło.

[nicRu]

To ja sobie polepszę humor i napiszę, że prawo jest po prostu kierunkiem na którym trzeba siąść na tyłku i nauczyć się tego i owego. To, ze trzeba się uczyć a nie przelecieć studia np. na testach ABCD (jednokrotnego wyboru, bez punktów ujemnych za złą odpowiedź) i laniu wody nie oznacza, że coś jest trudne. Jest trudne wyłącznie jeśli ktoś nie ma predyspozycji do studiowania danej dziedziny nauki. To że istnieją kierunki łatwiejsze do "ogarnięcia" (bo można przyswoić materiał szybciej i jest go mniej) nie znaczy, że prawo jest z definicji trudne. Analogiczny przykład: to, że zarabiam więcej niż pan Iksiński nie znaczy przecież, że jestem w związku z tym bogata - może być tak, że pan Iksiński zarabia 5zł brutto a ja zarabiam 10zł brutto na godzinę i żadne z nas nie jest bogaczem.

[Hemikryptofit]

Ba, powiedziałabym że prawo jest właśnie z definicji trudne - jako dziedzina. A to że większość wydziałów w Polsce ma żenujący poziom i tak naprawdę nie uczy prawa to inna sprawa. Z tym że przy dzisiejszej konkurencji osoby która same nie będą pracować i wymagać od siebie nie przebija się w zawodzie. A tekst o lani wody Cię zupełnie zdyskwalifikuje w tej dyskusji, bo nie masz pojęcia o czym mówisz.

[20160901857]

Jako dziedzina jest trudne, bo jest obszerne i skomplikowane, to fakt. Ale to czego się wymaga na naszych studiach (w tej chwili już chyba na wszystkich wydziałach) nie jest nie do przejścia. Po prostu trzeba przysiąść i się uczyć, czytać komentarze i orzecznictwo, śledzić zmiany- tak jak na wielu innych studiach. Jednemu to zajmie więcej czasu, innemu mniej, ale obiektywnie każdy jest w stanie to pojąć. Bez przesady, to nie milion łacińskich nazw kosteczek w jednej nodze, a studenci prawa to nie cyborgi.

---------- Dopisano o 20:57 ---------- Poprzedni post napisano o 20:51 ----------

Ach i to, że sukces osiągają ci, którzy pracują sami to przecież nie nowość. Na informatyce uczą chyba tylko paru języków programowania, a przecież ich jest dużo, dużo więcej, nie (niech tę mądrość zweryfikuje ktoś, kto wie lepiej ode mnie)? Przeciętny programista będzie znał jakiś tam jeden czy dwa, a dopiero ten, który sam nauczy się reszty będzie geniuszem w swoim fachu...

[nicRu]

Wiem o czym mówię, jest wiele kierunków studiów (tak, bo mówiłam o tych "łatwych", któych studenci muszą polepszać sobie humor wyśmiewając trudność prawa), gdzie można zdać egzamin pomimo tego, że w pewnym momencie zabraknie wiedzy, więc się na siłę sprzedaje to samo co zostało powiedziane ale opowiadając innymi słowami bądź próbując przekierować rozmowę na inny temat. Sama skończyłam studiach uznawane za jedne z najtrudniejszych, w dodatku w jednym z najlepszych ośrodków akademickich jeśli chodzi o kadrę i mimo wszystko jestem zdania, że trudność studiów to wypadkowa tego jakie ma się predyspozycje do studiowania danego kierunku i jak bardzo jest czaso- i energochłonny. Jak komuś nie chce się przysiąść nad nauką albo nie jest wystarczająco zdolny z natury to studia stają się ciężkie, w innych przypadkach zwykle przy odpowiednich nakładach pracy są do przejścia (i to na niezłych ocenach), ale trzeba chcieć.

Co więcej - dyskusja jest bez sensu gdy zmieniasz temat dyskusji i raz mówisz o prawie jako kierunku studiów a raz jako o rozległej dziedzinie wiedzy z której chciałoby się jak najwięcej ogarnąć. Gdybym chciała ogarnąć całą matematykę, od zaawansowanej probabilistyki przez teorię chaosu do zastosowań matematyki dyskretnej, w dodatku w 5 lat to byłoby to ciężkie. Aczkolwiek trudno (sic!) użyć mi tu słowa "trudne", bo wiem, że i tacy fascynaci się zdarzają i z uwagi na pasję poświęciliby na to swój wolny czas.

[Japanication]

Gdybym chciała ogarnąć całą matematykę, od zaawansowanej probabilistyki przez teorię chaosu do zastosowań matematyki dyskretnej, w dodatku w 5 lat to byłoby to ciężkie. Aczkolwiek trudno (sic!) użyć mi tu słowa "trudne", bo wiem, że i tacy fascynaci się zdarzają i z uwagi na pasję poświęciliby na to swój wolny czas.

Powstaje też zasadnicze pytanie - po co ogarniać całą?
Przecież kluczowa jest specjalizacja, w danej gałęzi pewnej dziedziny.

Np. z matematyki u mnie są to głównie: logarytmy, algorytmy ( głównie kompresji i sortowania ) i badania operacyjne.
Nawet sporo mam jeszcze ze statystyki i rachunku prawdopodobieństwa, ale to już mniej zaawansowany poziom - i to tyle.
Reszta to takie podstawy, z analizy matematycznej to wiem pewnie z 50% tego co studenci matematyki, dyskretna - nawet nazwa mi niewiele mówi, w bardziej zaawansowane zagadnienia nie mam nawet co wnikać i też nie widzę powodu abym musiał - nie są mi zwyczajnie potrzebne.

Analogicznie taki prawnik - skoro specjalizuje się np. w prawie medycznym, to przecież nie będzie znawcą prawa energetycznego itd.

Sama skończyłam studiach uznawane za jedne z najtrudniejszych, w dodatku w jednym z najlepszych ośrodków akademickich

Dlatego uważam Cię za kosmitkę.
Lubię matmę ( w sumie zawsze lubiłem - do dziś się dziwie, że marnowałem czas na humanie w LO ), ale z "czysta" matma byłaby pewnie dla mnie zbyt hardcorowa.

Chociaż IMO raczej nie opłaca się studiować matematyki bez specjalizacji "finansowa i aktuarialna", chociaż pewien tutaj nie jestem ( nie wiem też jakie jeszcze są, oprócz tej i nauczycielskiej ).

[20160901857]

Napisane przez Japanication

Np. z matematyki u mnie są to głównie: logarytmy, algorytmy ( głównie kompresji i sortowania ) i badania operacyjne.
Nawet sporo mam jeszcze ze statystyki i rachunku prawdopodobieństwa, ale to już mniej zaawansowany poziom - i to tyle.
Reszta to takie podstawy, z analizy matematycznej to wiem pewnie z 50% tego co studenci matematyki, dyskretna - nawet nazwa mi niewiele mówi, w bardziej zaawansowane zagadnienia nie mam nawet co wnikać i też nie widzę powodu abym musiał - nie są mi zwyczajnie potrzebne.

jesteś nie matematyk

[Japanication]

Napisane przez nouvelle90

jesteś nie matematyk

W sumie to masz racje, jednak pewne zagadnienia z matematyki znam dobrze - bo są mi po prostu potrzebne.
No, ale w porównaniu do stricte matematyka, to jestem leszcz.

[nicRu]

Napisane przez Japanication

Powstaje też zasadnicze pytanie - po co ogarniać całą?
Przecież kluczowa jest specjalizacja, w danej gałęzi pewnej dziedziny.

Żeby się pokłocić o to, ze jest trudno, a jak ktoś uważa że nie to dlatego, ze się pociesza bo skończył studia dla leszczy

Np. z matematyki u mnie są to głównie: logarytmy, algorytmy ( głównie kompresji i sortowania ) i badania operacyjne.
Nawet sporo mam jeszcze ze statystyki i rachunku prawdopodobieństwa, ale to już mniej zaawansowany poziom - i to tyle.
Reszta to takie podstawy, z analizy matematycznej to wiem pewnie z 50% tego co studenci matematyki, dyskretna - nawet nazwa mi niewiele mówi, w bardziej zaawansowane zagadnienia nie mam nawet co wnikać i też nie widzę powodu abym musiał - nie są mi zwyczajnie potrzebne.

Analogicznie taki prawnik - skoro specjalizuje się np. w prawie medycznym, to przecież nie będzie znawcą prawa energetycznego itd.

I będzie nie prawnik A jeszcze jak filologii nie skończył to już w ogóle, nawet niech rodzinie nie daje porad prawnych

Dlatego uważam Cię za kosmitkę.
Lubię matmę ( w sumie zawsze lubiłem - do dziś się dziwie, że marnowałem czas na humanie w LO ), ale z "czysta" matma byłaby pewnie dla mnie zbyt hardcorowa.

Chociaż IMO raczej nie opłaca się studiować matematyki bez specjalizacji "finansowa i aktuarialna", chociaż pewien tutaj nie jestem ( nie wiem też jakie jeszcze są, oprócz tej i nauczycielskiej ).

Każdy popełnia jakieś błędy - w tym momencie nie zamierzam wyjeżdżać z mojej krakowskiej dziury, więc od pewnego momentu studiuję z powodu pasji i zainteresowań. Gdybym chciała poszukać pracy w zarządzaniu ryzykiem to matma z moją specjalnością jest już bardzo, bardzo sensowna.

Specjalności jest wiele (w sumie u mnie na wydziale 6) i można iść w wiele dziedzin - mnóstwo osób kończy jako informatycy, przy czym nie mam na myśli niekoniecznie klepaczy standardowych kodów ale kombinowanie nad optymalizacją różnych zagadnień. Do tego można pobawić się w bazy danych, kryptografię, zarządzanie systemami informatycznymi i tego typu sprawy. W inną stronę niestety już ciężko coś zdziałać co miałoby sens w pracy innej niż naukowa...

---------- Dopisano o 22:00 ---------- Poprzedni post napisano o 21:59 ----------

Napisane przez nouvelle90

jesteś nie matematyk

Ja też jestem , ale za to jaka
(żart)

[Japanication]

A jeszcze jak filologii nie skończył to już w ogóle, nawet niech rodzinie nie daje porad prawnych

Dodaj jeszcze doradztwo filozoficzne, prawnik bez coachera nie istnieje - taka prawda.

. Gdybym chciała poszukać pracy w zarządzaniu ryzykiem to matma z moją specjalnością jest już bardzo, bardzo sensowna.

Hmm, w Krakowie chyba możesz pracować w zarządzaniu ryzykiem, mam tu konkretnie na myśli Big4 - w Krakowie jest PwC o ile dobrze pamiętam.
Banki też jakieś powinny być, chociaż fakt - do czołówki ( Wrocław, Poznań, Warszawa, Katowice ) Kraków podskoku nie ma, no ale ma też jednak lepiej niż taka Łódź.

ale kombinowanie nad optymalizacją różnych zagadnień

Optymalizacja jest szalenie przydatna, systematycznie obserwuje jakie rzeczy umożliwia mi zgłębienie tych zagadnień.

Do tego można pobawić się w bazy danych, kryptografię, zarządzanie systemami informatycznymi i tego typu sprawy. W inną stronę niestety już ciężko coś zdziałać co miałoby sens w pracy innej niż naukowa...

Ano tak, Wy tam macie chyba też jakieś przedmioty informatyczne do wyboru?
W sumie IT to taka działka, że 90% rzeczy uczysz się w domu, więc połączenie z matematyką jest sensowne, podobnie jak i z finansami.
Nawet słyszałem, że czasami do banku wolą wziąć kogoś po matmie, niż po FiR np.

Ja też jestem , ale za to jaka

To będzie niegrzeczne - jestem głęboko przekonany, że do Ryszarda Petru Ci jednak daleko.

[Hemikryptofit]

Na każdych studiach trzeba wymagać przede wszystkim od siebie i pracować na to żeby być dobry w swojej dziedzinie. Racja. I nie twierdzę że trzeba być jakimś zdolnym żeby skończyć te czy inne studia. Na moim pierwszym kierunku też ludzie jechali ostro na ściągach ( zawsze się zastanawiałam co oni w ogóle umieją skoro muszą robić ściągę z głupiego wzoru, który przecież jak uczysz się czegoś to sam automatycznie wchodzi za którymś razem ), zrzynali projekty itp. Może na infie też uczą tylko 10% tego co wam się przydaje i resztę musisz robić w własnym zakresie. Ale na prawie odbywa się to w zupełnie innej skali. Bo jak student dajmy na to np wspominanego uksw ma egzamin z prawa finansowego ( trudna dziedzina ) to dadzą mu gdzieś pytania, nauczy się paru pojęć, zda i już; wtedy studia nie są specjalnie wymagające i o to mi chodziło mówiąc o tym że ktoś się uczy powierzchownie. Tylko że taki student naprawdę nie ma pojęcia co zdawał i jak mu dadzą prosty kazus do rozwiązania po tym egzamin z tej gałęzi to w życiu go nie rozkmini. Natomiast student "niepowierzchowny" wie że musi pewne pojęcia, konstrukcje prawne zrozumieć i wie że przepisy prawne są tylko bazą do dokonywania operacji myślowych ( nawet wybitni prawnicy na zajęciach korzystają z kodeksów, pomimo ciągłego obcowania z daną materią ). Po prostu uczelnie dużo zarabiają na studentach i chcą ich mieć, a wielu i tak nie będzie pracować w zawodzie. Mój chłopak studiował za granicą i tam są to wyglądało inaczej ( case method ).
Nouvelle90 - może tak wyglądało, ale ja nie pisałam tego personalnie to Ciebie .

[nicRu]

Biorąc pod uwagę, ze moje cała studia opierają się na posiadaniu bazy pewnych informacji, umiejetności udowodnienia, że są prawdziwe a potem dokonywania "operacji myślowych" na podstawie tejże bazy oraz uzupełnianie jej wynikami dywagacji na coraz to nowsze tematy (są takie przedmioty, gdzie każde kolejne zagadnienie nie ma związku z poprzenim, więc nie znajdzie się ani grama schematu - wszystko trzeba wymyślić majac do dyspozycji trochę podstawowych twierdzeń) powinnam być jakimś geniuszem, a nawet nie uważam moich studiów za trudne. Nie przekonałaś mnie, że prawo jest w jakikolwiek sposób trudne - po prostu wymaga myślenia. Myślenie jest trudne, ale dla osób... odpowiedz sobie sama jakich, bo wspominałam kto obecnie studiuje i dlaczego sprawia mu to ową mityczną trudność

PS. Skąd ta moda na wrzucanie spacji dookoła znaków interpunkcyjnych?!

[20160901857]

Ja się nie obrażam, bo i nie mam za co
Ale prawda, że często można spotkać takie podejście. Na moim roku jestem chyba jedną z niewielu osób, które chociaż czasami zadadzą sobie trud zajrzenia do literatury dodatkowej, nie wspominając o tym, że jak czasami uczyłam się z komentarzy (bo są dla mnie często o wiele lepsze niż podręczniki) to uchodziłam co najmniej za kosmitę No i studia dały mi wyłącznie podstawy- w tym sensie nie było trudno przez nie przejść. Prawdziwego prawa uczę się w pracy.

Ooo, ja bym chciała taki system jak w Stanach cisną ich porządnie, na każde zajęcia case, ale nie tak jak u nas, że dumamy nad tym co sąd powie i jak orzeknie, tylko pełne poprowadzenie sprawy z perspektywy jednej strony. Bardzo wymagające, ale fajne. Przynajmniej po 3 latach są gotowi do wykonywania zawodu.

[nicRu]

No niestety, teraz aby mieć pieniądz trzeba mieć studenta, studenci są często byle jacy więc i studia oraz wymagania na nich dostosowują się do ich poziomu... Dlatego łatwo studia przetrwać a nawet skończyć z uczciwym wynikiem bez ogromnego nakładu pracy, choćby związana z nazwą studiów dziedzina wymagała myślenia () gdy ktoś chce się nią zająć choćby trochę na poważnie.

Chodziłam chwilkę na zajęcia z case'ami (nie samą matmą człowiek żyje) z prawa podatkowego i faktycznie, bardzo dużo z tego można wynieść

[wisienkanatorcie1]

Napisane przez nouvelle90

Obiektywnie (czyli w porównaniu do innych kierunków) to wcale nie są trudne studia. Subiektywnie to już jak kto uważa. Dla mnie fizyka jest trudna np i chyba nigdy bym takich studiów nie skończyła.

Zdajesz sobie sprawę z tego, że to co piszesz, jest całkowicie subiektywne a nie obiektywne? Obiektywne jest natomiast stwierdzenie, że prawo to większy zakres materiału niż większość kierunków (w tym fizyka). Dla ścisłowca łatwiejsze jest podstawianie do wzorów, a dla humanisty kucie na pamięć. Chociaż prawo to nie tylko kucie, to też kazusy czy logika- a więc jest też myślenie. I gwarantuje Ci, że rozsądny ścisłowiec powie Ci, że prawo jest cięższe. Mój brat studiuje infę, a na prawie po prostu by siebie nie widział, chociaż jesteśmy z prawniczej rodziny i idąc tą drogą miałby zagwarantowaną pracę. Natomiast widząc moją siostrę z książką z postępowania karnego liczącą ponad 1000str., powiedział, że on sobie na tych studiach nie poradzi. Więc skończcie z tym bzdurnym porównywaniem prawa do kierunków ścisłych.


"Na forumprawnym, nie spotkałem się z twierdzeniami, jakoby to były trudne studia.
Niektórzy frustraci nawet twierdzą, że to jest dla humanistów, którzy myślą, że coś potrafią. "

Zaraz spadnę z krzesła, a czy wiesz, że te głupoty na forum prawnym piszą absolwenci UW- uczelni, która poziom studiów dostosowuje do studentów wieczorowych i faktycznie nie jest on powalający? A co za tym idzie ocenianie poziomu prawa wyłącznie przez pryzmat wypowiedzi studentów UW, których rozczarowanie poziomem jest jak najbardziej uzasadnione, to zwykła głupota. Fajnie też, że w całej swej mądrości zaczerpniętej z internetu, odważyłeś się ocenić poszczególne wydziały prawa w tym kraju. I tak dowiadujemy się, że Uwb (Białystok) czy UMK (Toruń) nie dorastają do pięt UW. Tylko, że widzisz- to nieprawda

Spotkałam się z opinią, że prawo i medycyna to są proste kierunki, bo to wyłącznie kucie, nie trzeba myśleć Ludzie są niemożliwi. Jak jesteś taki mądry jeden z drugim, to wykuj 1000 str. z prawa handlowego, 1000 str. z cywila, 1000 z postępowania karnego i kazusiki do tego rozwiązuj, bo będą na egzaminie. Medycyna dziś, to już nie to co kiedyś, mało kto uczy się anatomii z Bochenka, ludzie uczą się z Graya, łacznie ok. 1500 stron- góra. I to jest ten najgorszy pierwszy rok, interna rozłozona na dwa lata, więc nie jest tak, że materiał przytłacza ogromem (najwyżej na pierwszym roku). Moja kol siędziała przy książkach właśnie na pierwszym roku jak była anatomia, a dalej to już z górki... Ma normalne życie, chodzi na imprezy, żadnych poprawek, naprawdę zakres materiału porównywalny do tego, który trzeba przyswoić na studiach prawniczych. Kierunek ten jest najczęściej demonizowany przez ludzi, ktorzy nie mieli styku ze studentami i ich podręcznikami. Jak ktoś poszedł na studia dla kasy, to się będzie męczył, tak samo jest ze studentami prawa.
Podsumowanie: prawo to jeden z najbardziej czasochłonnych kierunków, który wymaga wielu wyrzeczeń, ale poziom trudności studiów zależy od każdego indywidualnie.

[nicRu]

"Podstawianie do wzorów"
Przepraszam, ale dawno mnie coś tak nie rozwaliło - owszem, może na infie na przedmiocie "analiza matematyczna" podstawia się coś do wzorów, ale nie ma to żadnego związku z fizyką czy matematyką jako kierunkami studiów
Wyobraź sobie, że na takiej fizyce czy matmie które na porządnych uczelniach nie są kierunkiem jak informatyka (którą przy odrobinie chęci moze skończyć kazdy, bo jest po prostu rzemiosłem) nauka wygląda właśnie jak na prawie czy medycynie - moje przygotowanie do egzaminu to nauka z kilku książek, zwykle w języku angielskim, zrozumienie całości teorii wraz z samodzielnym wysnuciem z niej wniosków (których opracowań szukać na próżno) a następnie pochwalnie się tym, że potrafi się to wszystko zastosować w praktyce. Fizyka uniwersytecka (nie fizyka na uczelni pedagogicznej czy technicznej) wygląda bardzo podobnie - ergo obiektywnie rzecz biorąc jest trudna i wymaga specyficznych zdolności.

[20160901857]

"Czasochłonne" nie oznacza "trudne", ale widzę, że sama też doszłaś do takich wniosków.

Mnie się wiele razy zdarzyło wyć do księżyca nad książkami, w ciągu roku akademickiego zarywam czasami kilka nocy w miesiącu, nie wspominając o sesji, bo w okresach od Bożego Narodzenia do ferii i od weekendu majowego do wakacji chodzę jak zombie jakieś, ale nie rozpaczam. Nie wiem, czy to naprawdę wynika z tego, że swoje studia uwielbiam i generalnie nauka sprawia mi ogromną frajdę czy jakaś dziwna jestem?

[nicRu]

Ja to się dziwię, że nie robisz jako drugiego kierunku medycyny.

[20160901857]

Dałabym radę?

[nicRu]

No skoro nie uważasz prawa za najtrudniejszą dziedzinę wiedzy jaką człowiek pojać może (nie kumam skąd to gloryfikowanie prawa) to myślę, że spokojnie byś skończyła A potem kto wie, może zagrałabyś w Chirurgach.

[Japanication]

Natomiast widząc moją siostrę z książką z postępowania karnego liczącą ponad 1000str., powiedział, że on sobie na tych studiach nie poradzi. Więc skończcie z tym bzdurnym porównywaniem prawa do kierunków ścisłych.

Wykuć 1000 str, lajt - napisz za mnie porąbany egzamin ze statystyki ( miliony obliczeń, a pomyl się w połowie... ) to z uśmiechem na ustach.
Zresztą fajnie to przedstawiłaś - studenci kują 1000 str. słowo w słowo...yhy.

Zaraz spadnę z krzesła, a czy wiesz, że te głupoty na forum prawnym piszą absolwenci UW-

Nom, na forumprawnym to tylko UW jest, tylko czystokrwistych wpuszczają na salony.

że Uwb (Białystok) czy UMK (Toruń) nie dorastają do pięt UW. Tylko, że widzisz- to nieprawda

Poziomem może nie, ale jako miasta są dla prawników bardzo słabe, a mimo wszystko miejsce studiowania stwarza pewne możliwości lub ograniczenia.

"Podstawianie do wzorów"

No przecież my tylko podstawiamy do wzorów...taki np. Rachunek Prawdopodobieństw to same wzory - nic tylko wykuć schemat.

Chociaż w sumie...poza ścisłowcami nikt chyba nie zauważy, że użyłem tutaj ironii.


Dobra żeby tu poinformować Pannę "prawo - hard", to matematyka również jest czasochłonna.
Np. taką statystykę czy r. prawdopodobieństwa określiłbym tak - zrobiłeś milion zadań - idź i zalicz, nie zrobiłeś miliona zadań - idź się poucz. :F

[20160901857]

Akurat z postępowania karnego te 1000 stron to gruba przesada- połowa tej książki to zarys historyczny (z tego co pamiętam taka głupia przypadłość Tylmana, że wszystko dosłownie opisuje w odniesieniu do historii), do tego sporo dziwnych teorii, które nigdzie nie mają zastosowania. Nie wierzę, ze gdziekolwiek trzeba się tego uczyć, wystarczy przeczytać żeby kojarzyć. Handle i cywile są obszerne i dosyć skomplikowane, no i podatki, ale to już w ogóle- poziom hard, brak skali. Nie znam nikogo kto by mówił, że to łatwe.

[nicRu]

Trochę inaczej: zrobiłeś milion zadań? Na egzaminie będzie "milion pierwsze", w dodatku takie, że choć trochę podobnego jeszcze na oczy nie widziałeś

---------- Dopisano o 21:28 ---------- Poprzedni post napisano o 21:27 ----------

Napisane przez nouvelle90

Akurat z postępowania karnego te 1000 stron to gruba przesada- połowa tej książki to zarys historyczny (z tego co pamiętam taka głupia przypadłość Tylmana, że wszystko dosłownie opisuje w odniesieniu do historii), do tego sporo dziwnych teorii, które nigdzie nie mają zastosowania. Nie wierzę, ze gdziekolwiek trzeba się tego uczyć, wystarczy przeczytać żeby kojarzyć. Handle i cywile są obszerne i dosyć skomplikowane, no i podatki, ale to już w ogóle- poziom hard, brak skali. Nie znam nikogo kto by mówił, że to łatwe.

No Ty chyba nie wiesz co studiujesz albo masz dyskalkulię i nie doliczysz do tysiąca