nie wiem co się ze mną dzieje..

[kokardka93]

Cześć! ,

Nie bardzo wiem od czego zacząć , może od tego że zaczęłam praktykę w Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych . jestem studentką i muszę odbyć miesieczną praktykę.
Mam styczność z wieloma osobami w ośrodku , często jest mi przykro i szkoda ich. - to chyba normalne odczucie ale niepokoi mnie jedna sprawa . Jest tam taki chłopak , ma 19 lat z lekkim upośledzeniem i jako jedyny ma pozwolenie na wychodzenie bez opiekuna wszędzie , może dosłownie robic co chce , nawet pracuje w mieście - dorabia sobie na swoje potrzeby. na początku niewinnie sie uśmiechał , zagadywał a teraz adoruje na każdym kroku. Jest dość przystojny , fajnie mi się z nim rozmawia ale te jego teksty "jestes piękna" , "podobasz mi się" , "naprawdę Cię lubię" , "ślicznie dziś wyglądasz" całuje mnie w rękę na pożegnanie , wpatruje się we mnie jak w cukierka . "banan" na twarzy nie do opisania , w oczach to jakby iskry miał , a kiedy mowie żeby przestał to i tak tego nie robi. Niczym go nie zachęcam ani nic , normalnie odpowiadam czasem się uśmiechne ale dziś zaczęłam o nim myśleć , coś jest nie tak bo ja myśle o tym "jak on się uśmiechał" jak ładnie wyglądał z takim uśmiechem . Z drugiej strony jest mi go szkoda , nie wiem czy to czyste wspolczucie czy powoli zauroczenie , nie wiem co robić.

mam chłopaka od 2 lat , jest nam razem wspaniale , mieszkamy razem - kochamy się nad życie a tu takie coś , dziwnie sie czuję , naprawdę dziwnie. jest mi głupio ,że mam takie myśli o "innym" ..
nie wiem co robić , przynajmniej się tu wyżaliłam, .

Dlaczego jest w Dps? podobno jest tam od dziecka , podobno też jego ojciec latał z siekierą a o matce nic nie wiem . Wiem też ,że ma siostrę po kilku próbach samobójczych - teraz jest w psychiatryku. Zajmowała się nim babcia dopki mogła , dopóki tez mogła odwiedzała go a teraz jest sam.
________________________
Dziś kiedy moje opiekunki wyszły powiedział , że jest mu wstyd , że wstydzi się mówić co czuje ale "zakochuję się albo już się zakochał" , że jest mu głupio ale będzie o mnie walczył . Dowiedział się , że mam chłopaka - opiekunki go nastraszyły i sama powiedziałam ,że to prawda i że ma problem jesli coś czuje i oczekuje ode mnie. - wyleciał z tekstem " chłopak nie ściana da się przesunąć" .

Nie wiem co myślec o tym wszystkim ale z jakiejś tam "dziwnej strony" jest to miłe uczucie. To jak patrzy na mnie , ja się odwracam albo chowam wzrok bo zapewne tez bym sie uśmiechała jak głupek .

dziękuje za wysłuchanie moich wypocin

[201611220859]

Moim zdaniem po prostu podniósł Twoją własną samoocenę, sprawiają Ci przyjemność te jego szczere wyznania, spojrzenie...
Wspomnienie o tych momentach wywołuje ciepłe uczucia...

[czarny_kot_czarownicy]

niezła historia do "Rozmów w tłoku"

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Trzeba było mu o tym chłopaku powiedzieć od razu, może by się nie zdążył zakochać. A nie dopiero opiekunki mu powiedziały, a Ty kiedy miałaś zamiar? Zachowujesz się nie fair i w stosunku do niego, i w stosunku do swojego chłopaka.

Napisane przez kokardka93

Cześć! ,

Nie bardzo wiem od czego zacząć , może od tego że zaczęłam praktykę w Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych . jestem studentką i muszę odbyć miesieczną praktykę.
Mam styczność z wieloma osobami w ośrodku , często jest mi przykro i szkoda ich. - to chyba normalne odczucie ale niepokoi mnie jedna sprawa . Jest tam taki chłopak , ma 19 lat z lekkim upośledzeniem i jako jedyny ma pozwolenie na wychodzenie bez opiekuna wszędzie , może dosłownie robic co chce , nawet pracuje w mieście - dorabia sobie na swoje potrzeby. na początku niewinnie sie uśmiechał , zagadywał a teraz adoruje na każdym kroku. Jest dość przystojny , fajnie mi się z nim rozmawia ale te jego teksty "jestes piękna" , "podobasz mi się" , "naprawdę Cię lubię" , "ślicznie dziś wyglądasz" całuje mnie w rękę na pożegnanie , wpatruje się we mnie jak w cukierka . "banan" na twarzy nie do opisania , w oczach to jakby iskry miał , a kiedy mowie żeby przestał to i tak tego nie robi. Niczym go nie zachęcam ani nic , normalnie odpowiadam czasem się uśmiechne ale dziś zaczęłam o nim myśleć , coś jest nie tak bo ja myśle o tym "jak on się uśmiechał" jak ładnie wyglądał z takim uśmiechem . Z drugiej strony jest mi go szkoda , nie wiem czy to czyste wspolczucie czy powoli zauroczenie , nie wiem co robić.

mam chłopaka od 2 lat , jest nam razem wspaniale , mieszkamy razem - kochamy się nad życie a tu takie coś , dziwnie sie czuję , naprawdę dziwnie. jest mi głupio ,że mam takie myśli o "innym" ..
nie wiem co robić , przynajmniej się tu wyżaliłam, .

Dlaczego jest w Dps? podobno jest tam od dziecka , podobno też jego ojciec latał z siekierą a o matce nic nie wiem . Wiem też ,że ma siostrę po kilku próbach samobójczych - teraz jest w psychiatryku. Zajmowała się nim babcia dopki mogła , dopóki tez mogła odwiedzała go a teraz jest sam.
________________________
Dziś kiedy moje opiekunki wyszły powiedział , że jest mu wstyd , że wstydzi się mówić co czuje ale "zakochuję się albo już się zakochał" , że jest mu głupio ale będzie o mnie walczył . Dowiedział się , że mam chłopaka - opiekunki go nastraszyły i sama powiedziałam ,że to prawda i że ma problem jesli coś czuje i oczekuje ode mnie. - wyleciał z tekstem " chłopak nie ściana da się przesunąć" .

Nie wiem co myślec o tym wszystkim ale z jakiejś tam "dziwnej strony" jest to miłe uczucie. To jak patrzy na mnie , ja się odwracam albo chowam wzrok bo zapewne tez bym sie uśmiechała jak głupek .

dziękuje za wysłuchanie moich wypocin

[kokardka93]

Wzięło mnie na małe przemyślenia i chyba po części już wiem o co chodzi. Zawsze ciągnęło mnie do osób z problemami bo twierdziłam, że oni mnie zrozumieją a ja ich . On pochodzi z patologicznej rodziny jakby nie patrzeć i ja też poniekąd , moja rodzina jest rozbita - od matki nie zaznałam zbyt wiele miłości od ojca tym bardziej , może właśnie to mnie ciągnie bo gdzieś tam myśle sobie , że on mnie zrozumie bo miał podobnie .

Mój chłopak nie zawsze mnie rozumie , nie wie jak to jest czuc się takim niechcianym , odrzuconym przez najbliższych .
Jego rodzice jakby mogli to by na rękach nosili swoje dzieci , ciągle dzwonią do niego choć często jestesmy u nich bo mieszkamy w mieście mojego chłopaka.
Rozpieszczają jak mogą , pomagaja .. a ja nigdy tego nie zaznałam . Na początku były między nami zgrzyty z tego powodu bo nie raz zdarzyło mi sie napisac do niego coś niestosownego o nich ale to z czystej zazdrości i rozumiał to.


Chyba ciągnie mnie właśnie taka chęć rozmowy , cheć przyjaźni i zrozumienia , gubię się ale chyba o to mi chodzi.
Ale z drugiej strony przyjaźń byłaby raczej niemożliwa skoro mu chodzi o cos więcej .



__________
Mój chłopak wie co tam się dzieje bo opowiadam mu o wszystkim tylko dla niego to jest tylko " śmieszne" .

[madana]

Jak dla mnie naruszasz bariery, które na praktyce w takim miejscu, nie powinny być naruszane: mącisz w głowie upośledzonemu chłopakowi, który ma jednak inne postrzeganie rzeczywistości- ba- Ty uważasz, że to z nim masz "nić porozumienia", bo łączą was "odrzucenie i trudne przeżycia"- a CO niby chcesz na tym zbudować? Ty z praktyki odejdziesz, a chłopak zostanie z zamętem w chorej głowie-co z tego, ze może wychodzić itp.- gdy jego ogląd rzeczywistości nie jest taki sam, jak osoby zdrowej? Nie widzisz, ze możesz go mocno skrzywdzić?

Serio uważasz, ze jakąś winą Twojego chłopaka jest pochodzenie z kochającej rodziny? Nie, on miał szczęście i tyle.

[kokardka93]

Tylko powiedz mi co ja niby robię ? nie robie nic , nie okazuje mu nic a nawet staram unikać .
Pisze tylko o swoich odczuciach o których nikomu nie mówie . Mam nadzieje, że one miną.

[madana]

ale te jego teksty "jestes piękna" , "podobasz mi się" , "naprawdę Cię lubię" , "ślicznie dziś wyglądasz" całuje mnie w rękę na pożegnanie , wpatruje się we mnie jak w cukierka . "banan" na twarzy nie do opisania , w oczach to jakby iskry miał , a kiedy mowie żeby przestał to i tak tego nie robi.

- to upośledzony chłopiec, nie wie, dlaczego nie może tego robić, dlatego - gdy widzisz, w jakim kierunku zmierza jego zachowanie- niepotrzebnie pozwalasz się całować w rękę, unikaj, ucinaj "mam chłopaka"- po to właśnie, aby chłopiec nie robił sobie złudnych nadziei; bo dla Ciebie praktyka się skończy, a dla niego to może być problem.

[kokardka93]

Trudne to wszystko.. Tam każde dziecko prawie się tak wita i żegna i Ci starsi też z każdą opiekunką , mniejsze dzieci jeszcze sie przytulają na pozegnanie i na przywitanie jest to miłe nawet bardzo , że tak się cieszą i nie tylko On na przywitanie czy tez pożegnanie daje buziaka w rękę tylko inni na tym konczą i przy tym nie patrzą jakby chcieli mnie zjeść a on przeciwnie , taka sytuacja zdarzyła sie raz .

Muszę wziać sie w garść i "bardziej" reagowac. Opiekunki tez to widzą czasem tylko powiedza tak jak ja " przestan" albo sobie jakos zażartują z niego , że jest "czarodziejem" i koniec .

[jingsaw]

Radziłabym Ci zwrócić się o pomoc do opiekuna praktyk albo kogoś na uczelni... to nie są żarty, takie osoby mogą bardzo różnie reagować w trudnych sytuacjach. Ktoś doświadczony powinien Ci pomóc

[Elfir]

to, że jest upośledzony w stopniu lekkim nie oznacza, że jest aseksualny.
Dobrze, że jest szarmancki, bo są tacy, co reagują agresją i gwałtem.

Uważam, że przetrzymywanie takiej osoby w ośrodku dla dzieci jest niebezpieczne. Co będzie jak jego frustracja seksualna się nasili i swój afekt zwróci ku którejś z młodszych podopiecznych?
Dorośli powinni mieć odrębny ośrodek. Być może tam poznałby też lekko upośledzoną dziewczynę i razem stworzyli związek?

[mpt]

Moim zdaniem powinnaś dostać lachę z praktyk. Jesteś totalnie nieprzygotowana, niepoważna i bez elementarnej wiedzy.

[laisla]

Zachowujesz się wyjątkowo nieprofesjonalnie. Praktyki zalicza się chyba nie po to aby fantazjować czy jak to nazwać..o podopiecznych, w dodatku niepełnosprawnych. Jaki jest formalny cel Twoich praktyk w tym ośrodku?

[rembertowa]

Napisane przez laisla

Zachowujesz się wyjątkowo nieprofesjonalnie. Praktyki zalicza się chyba nie po to aby fantazjować czy jak to nazwać..o podopiecznych, w dodatku niepełnosprawnych. Jaki jest formalny cel Twoich praktyk w tym ośrodku?

za ostro. Owszem, dziewczyna zachowuje się nieprofesjonalnie - ale też profesjonalistką nie jest, dopiero się uczy. Zauważyła problem, nazwała, przyjrzała się swojej reakcji. Teraz może coś z tym wszystkim zrobić. Może nauczyć się reagować na takie sytuacje, bo jeśli będzie pracowała kiedykolwiek w zawodzie, to będzie na nie trafiała cyklicznie. W pewnym sensie, zachowuje się wzorowo - bo tak zachowuje się refleksywny praktyk.

Nie wiem, Autorko, jak rozegrać sprawę z upośledzonym chłopcem; tu nie wystarczy tylko delikatne w tonie, a zasadnicze w treści rozmówienie się. Nie wiem, jak postawić granice w sytuacji, w której on w zasadzie nie przekracza granic kontaktu fizycznego, jakie w tej placówce obowiązują. Proponowałabym pogadać z pracownikami tego ośrodka i opiekunem Twoich praktyk z ramienia uczelni.

I druga rzecz: Twoja skłonność do trudnych przypadków, przekonanie, że magicznie się lepiej zrozumiecie, i tak dalej. To bardzo szkodliwa skłonność, prowadząca wprost na manowce związków z badboyami, ze skomplikowanymi chłopcami z przeszłością, i tak dalej; rzecz do przepracowania.

[Mijanou]

Pogadaj w dziekanacie i poproś o zmianę miejsca praktyk. Nie wiem, co Ty studiujesz ale powinnaś wiedzieć, że ludzie z upośledzeniem, nawet w stopniu lekkim myślą innymi kategoriami, niż ty. NIE gorszymi, innymi. W Twojej ocenie Ty nie robisz nic złego: nie zachęcasz a tylko się uśmiechasz i jesteś dla tego chłopaka "miła". Obiektywnie, oczywiście, też nie robisz nic złego. Ale wczuj się teraz w jego sytuację: być może do tej pory żadna dziewczyna się do niego nie uśmiechała, nie była miła i nie interesowała się nim. Nic dziwnego, ze on mogł odebrać Twoje zachowanie jako zachętę.

Mogę Ci tylko powiedzieć, co mój opiekun powiedział przed rozpoczęciem ćwiczeń w psychiatryku na oddziale półotwartym: " Pamiętaj, że to Ty wyznaczasz granice i Ty jesteś odpowiedzialna za wszystko, co wewnątrz tego budynku będzie się działo w czasie Twoich kontaktów z chorymi". Nauczkę dostałam szybciuteńko: atak schizofrenika, który chciał mnie udusić bo właśnie zabijał anioły. Czyja wina? Moja- nie wyznaczyłam granic i odpowiedniej relacji: życzliwej ale 'na dystans'. Ty nie możesz myśleć o nim w kategorii "facet". Ba, w tej relacji nawet nie powinnaś myśleć o sobie "kobieta"( wierz mi, że nawet ja unikam wtedy rozpuszczonych włosów, lekkich sukienek i atrybutów kobiecości). Dla Ciebie to jest podopieczny, osoba, której masz pomóc. Ale żeby pomóc to sama musisz kontrolować sytuację i nie mieć dylematów. Nie wiem, co Ty studiujesz ale zastanów się poważnie nad miejscem zmiany praktyk lub kierunku studiów.

I pamiętaj: upośledzeni ludzie też mają uczucia. Nie stwarzaj pozorów, że coś mogłoby się wydarzyć. Coś, co się przecież nie wydarzy. Pozdrawiam Cię i przepraszam, że napisałam takim stanowczym tonem

[mpt]

Napisane przez rembertowa

za ostro. Owszem, dziewczyna zachowuje się nieprofesjonalnie - ale też profesjonalistką nie jest, dopiero się uczy. Zauważyła problem, nazwała, przyjrzała się swojej reakcji. Teraz może coś z tym wszystkim zrobić. Może nauczyć się reagować na takie sytuacje, bo jeśli będzie pracowała kiedykolwiek w zawodzie, to będzie na nie trafiała cyklicznie. [...]

Ona ten problem wygenerowała, bo nie wiedziała, jak się zachować. Takie rzeczy, jak "możliwe, że zakochałam się w pacjencie z upośledzeniem" nie zdarzają się cyklicznie.

[klempaa]

Napisane przez Mijanou

Pogadaj w dziekanacie i poproś o zmianę miejsca praktyk.

O, i to jest najlepsze wyjście. Pójść do opiekuna praktyki, do dziekanatu, wyjasnic, jak sytuacja wygląda, poprosić o przeniesienie.

[0d75851a92bcdb93dfbf170261c847a0f1cef222]

Napisane przez sunflower__

Moim zdaniem po prostu podniósł Twoją własną samoocenę, sprawiają Ci przyjemność te jego szczere wyznania, spojrzenie...
Wspomnienie o tych momentach wywołuje ciepłe uczucia...

O tym samym pomyślalam.

Nakręcasz się bo po prostu Ci się to podoba

[Enfant Terrible]

Napisane przez sunflower__

Moim zdaniem po prostu podniósł Twoją własną samoocenę, sprawiają Ci przyjemność te jego szczere wyznania, spojrzenie...
Wspomnienie o tych momentach wywołuje ciepłe uczucia...

A Tobie to się podoba. Szkoda tylko, że własne kompleksy musisz leczyć poprzez innych ( tutaj upośledzonych ) ludzi.

[kokardka93]

Pierwszy raz jestem w tak dziwnej sytuacji i nie wiem jak się zachować . Szkoła nie wybierała mi miejsca praktyk , sami mieliśmy to zrobić więc wybrałam je w moim mieście tam gdzie było miejsce. Połowa już zleciała , zostało niewiele.

Staram się go zbywać jakimś prostym słowem aby się odczepił czasem działa czasem nie . Wczoraj w złości zapytałam "Czy Ty w ogóle wiesz co do mnie mówisz?!" ale on twierdzi że wie i rozumie. niedorzeczne.

Może coś w tym jest , że myślałam w kategorii "facet" i normalnie odsuwałam się jak od kogoś normalnego ale jego nie powinnam zaliczać do takich osób , bo choć zachowuje się jak normalny to w głowie nie do końca w porządku . A ośrodek jest też dla młodzieży a nie tylko dzieci więc on tam jest jak wielu innych . Niektórzy mają tam też dożywocie więc znajdą się i tacy w wieku 35 lat.

Dzięki waszym wypowiedziom widze swoje błędy i będę bardziej stanowcza w stosunku do niego bo faktycznie mogę zrobic mu krzywdę choć tego nie chcę.

[Enfant Terrible]

Napisane przez kokardka93

Pierwszy raz jestem w tak dziwnej sytuacji i nie wiem jak się zachować . Szkoła nie wybierała mi miejsca praktyk , sami mieliśmy to zrobić więc wybrałam je w moim mieście tam gdzie było miejsce. Połowa już zleciała , zostało niewiele.

Szczerze mówiąc to jest pikuś a nie problem. Problemem jest jak zakocha się w Tobie jakiś młodociany wychowanek np. MOW albo poprawczaka, albo więzień ..
Jeszcze większy problem jak się nie zakocha ale Cię znienawidzi..

Napisane przez kokardka93

Staram się go zbywać jakimś prostym słowem aby się odczepił czasem działa czasem nie . Wczoraj w złości zapytałam "Czy Ty w ogóle wiesz co do mnie mówisz?!" ale on twierdzi że wie i rozumie. niedorzeczne.

W ogóle nie powinnaś reagować i rozwijać tematu.
Natomiast stanowczo ucinac wszelkie próby zbliżenia się do Ciebie i jego wyznania.
Poza tym, co jest niedorzecznego w tym, że on wie co czuje ?

Napisane przez kokardka93

Może coś w tym jest , że myślałam w kategorii "facet" i normalnie odsuwałam się jak od kogoś normalnego ale jego nie powinnam zaliczać do takich osób , bo choć zachowuje się jak normalny to w głowie nie do końca w porządku .

On jest tylko upośledzony . Emocje, seksualność są u niego takie jak u osób w normie intelektualnej ( różni się sposobem ich wyrażania)

[mpt]

Napisane przez kokardka93

Pierwszy raz jestem w tak dziwnej sytuacji i nie wiem jak się zachować . Szkoła nie wybierała mi miejsca praktyk , sami mieliśmy to zrobić więc wybrałam je w moim mieście tam gdzie było miejsce. Połowa już zleciała , zostało niewiele.

Staram się go zbywać jakimś prostym słowem aby się odczepił czasem działa czasem nie . Wczoraj w złości zapytałam "Czy Ty w ogóle wiesz co do mnie mówisz?!" ale on twierdzi że wie i rozumie. niedorzeczne.

Może coś w tym jest , że myślałam w kategorii "facet" i normalnie odsuwałam się jak od kogoś normalnego ale jego nie powinnam zaliczać do takich osób , bo choć zachowuje się jak normalny to w głowie nie do końca w porządku . A ośrodek jest też dla młodzieży a nie tylko dzieci więc on tam jest jak wielu innych . Niektórzy mają tam też dożywocie więc znajdą się i tacy w wieku 35 lat.

Dzięki waszym wypowiedziom widze swoje błędy i będę bardziej stanowcza w stosunku do niego bo faktycznie mogę zrobic mu krzywdę choć tego nie chcę.

Dziewczyno droga, Ty chyba pomyliłaś studia. Ciśnie mi się na usta coś znacznie dosadniejszego, bo wydaje mi się, że wyłączyłaś myślenie na tę chwilę. To jest normalny człowiek. W głowie też ma "w porządku".
To Ty popełniłaś błąd i popełniasz je nadal. Weź w rękę książkę, doucz się, pozastanawiaj się chwilę.

---------- Dopisano o 15:04 ---------- Poprzedni post napisano o 15:02 ----------

Napisane przez Enfant Terrible

[...]Problemem jest jak zakocha się w Tobie jakiś młodociany wychowanek np. MOW albo poprawczaka, albo więzień .. [...]

Nie, problemem jest to, że ona bierze pod uwagę, że sama się zauroczyła.

[kokardka93]

Zaraz mnie tu zjecie ,

Chodziło mi o to , że skoro widzi , że ja nie odwzajemniam tych "uczuć" i wie że nie jestem wolna to po co to wszystko . Może źle sprecyzowałam no ale to miałam na myśli , że chyba jednak nie do końca rozumie bo dalej to robi . Nawet raz nie okazałam że mogłoby coś być . A to co mam w głowie to tylko ja wiem , on nie wie o czym ja mogę myśleć.
Opiekunki mówią tez jeszcze "nie zwracaj uwagi on jest upośledzony" . Tylko , że on rozprasza .

[Enfant Terrible]

---------- Dopisano o 15:04 ---------- Poprzedni post napisano o 15:02 ----------


Nie, problemem jest to, że ona bierze pod uwagę, że sama się zauroczyła.[/QUOTE]

To akurat jest brak profesjonalizmu w tym co się robi. Ale zdarza się najlepszym.
To o czym pisałam to jest faktyczny problem , z którym nawet osoby z wieloletnim doświadczeniem niekiedy nie zawsze skutecznie są w stanie sobie poradzić ( zwłaszcza, że formy wyrażania uczuć w takich przypadkach są daleko bardziej natarczywe niż te z którymi spotkała się autorka)

[kokardka93]

A co jeśli opiekunki mówią , że on nie ma w porządku w głowie? Powinny zmienić pracę? .
On jest normalny ale może widzi troche inaczej niektóre rzeczy.

[mpt]

Napisane przez kokardka93

[...]Chodziło mi o to , że skoro widzi , że ja nie odwzajemniam tych "uczuć" i wie że nie jestem wolna to po co to wszystko . [...]

Hmmm, bo jest upośledzony?

Nie chodzi o to, żeby Cię "zjeść", tylko żebyś zauważyła, że coś Ci nie wyszło. W takiej sytuacji siadasz z chłopakiem i tłumaczysz na jego poziomie intelektualnym, że jesteś w związku, że nie zamierzasz się rozstawać, bo kochasz swojego chłopaka, że macie wspólne plany. Że go lubisz i uważasz za wartościowego człowieka, że imponuje Ci to, jak sobie radzi, ale jesteś z kimś, a to jest Twoja praca i wykonujesz swoje obowiązki. Potem traktujesz go tak samo, jak innych podopiecznych i nie czerwienisz się z radochy, jak się d Ciebie uśmiechnie.

---------- Dopisano o 15:21 ---------- Poprzedni post napisano o 15:15 ----------

Napisane przez kokardka93

A co jeśli opiekunki mówią , że on nie ma w porządku w głowie? Powinny zmienić pracę? .
On jest normalny ale może widzi troche inaczej niektóre rzeczy.

Abstrahując od tej sytuacji - masz być najlepsza i potrafić wyciągać wiedzę, a nie przejmować złe nawyki. Masz iść na praktyki z wiedzą i umieć ją wykorzystać. To, że stare wyjadaczki są wypalone, a być może nie nadają się do tej pracy nie znaczy, że masz sobie pozwalać na takie same zachowania. Myśl samodzielnie, krytycznie i ucz się od ludzi, którzy są dobrzy w tym, co robią, a nie od byle kogo.

[Enfant Terrible]

Napisane przez kokardka93

Zaraz mnie tu zjecie ,

Chodziło mi o to , że skoro widzi , że ja nie odwzajemniam tych "uczuć" i wie że nie jestem wolna to po co to wszystko . .

Wiesz co - tak jak ktoś napisał- weź książki i doucz się, bo Twoja indolencja umysłowa poraża.

I najważniejsze: przestań być egzaltowaną panienką , której bardzo pochlebia to , że adoruje ją młody mężczyzna , czerwieni się na jego widok a przy okazji postanawia zrobić z tego wielkie halo. Chyba nie ten wiek i nie to miejsce, co?

[kokardka93]

Nie twierdzę , że mi "wyszło" , dałam plamę i wiem to .
To nie tak , że ja ciąglę myślę o nim jak to on jest - zdarzyło mi się raz i byłam zakłopotana i 'przestraszyłam się' . Chce to naprawić , i myslę co mogłabym zrobić w tym kierunku , jak z nim rozmawiać żeby mnie nie wyśmiał bo jak na razie to moje słowa nie docierają i je wyśmiewa albo zachowuje się jakbym nic nie mówiła . Ja koncze a on dalej "jesteś piękna"...

---------- Dopisano o 15:24 ---------- Poprzedni post napisano o 15:21 ----------

No dobra piszcie co chcecie i tak juz zostałam zrównana z błotem.

[mpt]

Napisane przez kokardka93

Nie twierdzę , że mi "wyszło" , dałam plamę i wiem to .
To nie tak , że ja ciąglę myślę o nim jak to on jest - zdarzyło mi się raz i byłam zakłopotana i 'przestraszyłam się' . Chce to naprawić , i myslę co mogłabym zrobić w tym kierunku , jak z nim rozmawiać żeby mnie nie wyśmiał bo jak na razie to moje słowa nie docierają i je wyśmiewa albo zachowuje się jakbym nic nie mówiła . Ja koncze a on dalej "jesteś piękna"...

---------- Dopisano o 15:24 ---------- Poprzedni post napisano o 15:21 ----------

No dobra piszcie co chcecie i tak juz zostałam zrównana z błotem.

Twoje nieuctwo, ignorancja i niedojrzałość. Wnioskuję, że studiujesz coś, co daje Ci jakiekolwiek podstawy do bycia na tych praktykach. Może się mylę. Jesteś młoda, ale nie aż tak młoda, żeby sobie pozwalać na bycie infantylną niedouczoną trzpiotką.

[201604181004]

po prostu nie nadajesz się do tej pracy