Wszystko, co chciałybyśmy wiedzieć... cz. 2

[żurawinka]

Napisane przez kinia656

ALe mam kolejny problem.. powiedzcie mi jak wy wychowujecie swoje dzieci. Mój jest buntowniczy, stawia na swoim, jest uparty (niestety za mną..) i w domu ostatnio mamy codziennie awantury tego typu: chciał na śniadanie ugotowane jajka.. włożyłam jajka do gara, gotuję a on nagle płacz bo ON CHCIAŁ podawać mi jajka. Tłumaczenia że się już gotują, nie można wyjąć itp nie dawały skutku. Wył godzinę.

Robię kanapki.. zawsze go pytam z czym chce i daję wybór (np ser czy szynka) chyba że powie coś innego to jak mam w domu to zrobię.. no i on mówi mi że z dżemem chce.. mówię że nie mam i proponuję coś innego.. kilka razy tłumaczyłam, proponowałam ale nie.. był ryk BO ON CHCE właśnie z tym dżemem ....no i ryk i wrzask..

Robię herbatkę dla niego.. leję gorącą wodę, zimną..przybiega i krzyczy i płacze BO ON CHCIAŁ nalać zimnej.. daję mu trochę dolać to znowu ryk bo on też gorącej chciał dolać.. potem ryk bo on chciał wymieszać sok a ja to zrobiłam

Albo ryk bo dałam mu dużą łyżkę zamiast małej i ryk bo "ty zapomniałaś !!!"

Leję wodę do wanny.. jak zawsze.. jest już nalana, ma wchodzić za chwilę ryk bo to on chciał trzymać wąż i lać wodę !!

Oczywiście jakby wcześniej powiedział że chce to bym mu dała ale jemu się zawsze coś przypomina jak już jest zrobione.

No i moje pytanie co w takiej sytuacji mam zrobić? dać spokój niech się wypłacze no i tłumaczyć jak zwykle czy wyjąć te jajka z gorącej wody opłukać i dać mu włożyć, wylać wodę z herbatki i dać mu na nowo zrobić czy co? mój tata twierdzi że źle robię i powinnam mu te jajka wyjąć żeby było jak najmniej płaczu i tyle na ile mogę to mam pozwolić (no dobra ale co po dżem też miałam specjalnie do sklepu lecieć?)

Ja mu pozwalam na tyle ile mogę ale już nie daję rady, nie wiem co w takich sytuacjach mam robić.. z drugiej strony jak zrobię wszystko co chce to boję się że już w ogóle nie dam sobie z nim rady że wejdzie mi na głowę..

Albo je śniadanie czy kolację czy nawet obiad.. je z apetytem a za chwilę odkłada i mówi że on już nie jest głodny że już nie chce (2 kęsy chleba, 3 łyżeczki zupy)... A wiem że by zjadł jakbym go nakarmiła, on jest leniuch i po prostu nie chce mu się samemu.. bo jakiś czas temu ładnie sam jadł ..

Staram się robić w formie zabawy że jak już widzę że nic z tego to mówię np: to razem zjemy, raz ja ci dam, raz ty sam albo ty jednego buta założysz a ja drugiego, ja spodnie ty bluzkę..

Czasem to się udaje ale ostatnio dzień w dzień jest o coś afera.. rodzice na mnie patrzą jaka to ze mnie zła matka bo dziecko ciągle krzyczy i płacze a ja nie wiem co robić...

To chyba wszystkie dzieci są buntownicze w pewnym wieku
Moja ma podobną fazę momentami, ale wszędzie gdzie mogę to mi pomaga, jest b.samodzielna od początku. Założenie jest takie żeby się umiała sama obsłużyć, tam gdzie może ma stołeczek, wejdzie i sobie sięgnie jakieś rzeczy, posmaruje kanapkę, przy owsiance podaje mleko z lodówki itd. niby takie pierdółki ale ma poczucie misji do spełnienia.

Też ma chwile kiedy czegoś chce a za chwile zmienia zdanie, mówię że przecież chciała to i to i koniec, jak nie chce to niech nie je. Karmić łyżką nie zamierzam bo od 1,5 roku umie to sama, na pewno by mi się nie chciało, mówię "mogę zjeść za ciebie ?" i od razu widać czy rzeczywiście nie chce zjeść. Zawsze nabiera tempa

Nie chce sprzątać? To chyba musimy zabawki wyrzucić albo oddać innym dzieciom ( rzadko się zdarza żeby nie posprzątała po sobie)

Nie wyjmowałabym jajek z wody i nie leciała po dżem, powiedziałabym że następnym razem niech powie wcześniej że chce podawać, w życiu też mu w takich momentach nie będą szli na rękę, a dżem możemy kupić jak pójdziemy na spacer

Tłumaczenie to chyba jedyna skuteczna metoda.

A co do ustępowania, jeśli się krzywda nie dzieje dziecku - płacze nie z bólu fizycznego przecież że nie dostał czego chciał (przecież nie zawsze tak w życiu będzie, my dorośli też nie lubimy tego uczucia że nie możemy dostać to czego chcemy ale jakoś uczymy sobie z tym radzić) to ja bym nie ustępowała. Podejrzewam że wszystko Ci potem płaczem "wymusi " , świadomie czy nie.

[kinia656]

Miramej wiem, że nie ja jedna, dzisiaj spotkałam znajomą (jej dziecko chodzi z moim do jednej grupy) a my się lubimy (my mamy) i sama mi mówiła dzisiaj że ma to samo ze swoim synkiem, że wszystko jest na nie. Wiem, że taki okres, że pewnie większość przez to przechodzi tylko właśnie ja nie wiem jak mam na to reagować. Bo on jest uparciuch, mam stanąć tam gdzie pokazuje bo jak nie to jest ryk na godzinę. Mam mu dać ten chleb z dżemem bo jest ryk :P

Tłumaczę, tłumaczę ale do niego chyba w ogóle nie dociera jak mówię że kupimy nasepnym razem i będzie miał ten dżem, albo że jajka są gorące i mu ich nie wyjmę, że następnym razem włożę. Jest ryk i wrzask i nic z nim nie idzie zrobić...

I po prostu nie mam pojęcia co mam z nim zrobić w takim momencie.
Najgorsze jest to, że mam wrażenie że on w ogóle nie słucha co do niego mówię. Jest ryk i tylko słyszę jakby płyta mu się zacięła "ja chcę dżem, ja chcę dżem, ale ja chcę dżem" ciągle jest "ja chcę" a jak mu coś tłumaczę to on jakby nie słuchał tylko dalej nadaje "ja chcę dżem".. mówię, żeby powtórzył co powiedziałam (myślałam że może wtedy mi powtórzy i jakoś bardziej będzie wiedział o co mi chodzi) ale niestety tylko patrzy na mnie ze skwaszoną miną i nic nie odpowiada...

To samo jest jak się o coś zezłości, jest bardzo zły a ja się pytam dlaczego jest zły. Nie potrafi mi odpowiedzieć.. nawet jeśli coś jest oczywistego typu nie udaje mu się ułożyć klocków bo się rozpadają.. pytam dlaczego jest zły to albo odpowiada "bo tak" albo złości się, wali pięściami w coś albo mówi wściekły "noo nie mów do mnie"..

[d9dafda22031a08fb930d3c506630231eeee4640]

Kinia: mojemu dziecko zajelo to rok z hakiem, bylo dokladnie tak samo, zadne tlumaczenia, rozmowy, nic nie pomagalo, musialo byc tak jak on chcial i to co on chcial inaczej byl przyslowiowy ryk trwajacy i pol godziny, czasem dluzej. Powody: jakikolwiek, bo on chce jechac autobusem nr 1 zamiast nr2 (nie, nie da rady znalezc kompromisu, mozemy jechac tylko nr 2), placz, krzyki, wicie sie na przystanku itp. Na zakupy do supermarketu nie mogl jezdzic wogole, tam byly najwieksze histerie, bo on chcial wszystko wybierac sam. I nie, nie, nie bylo to tak pieknie , ze mowilam kupujemy marchew i on wybral marchew, on potrafil pobiec do dzialu z proszkami i przyciagnac 5kg proszek do prania, bo mial fajny obrazek Przyklady moglabym mnozyc i mnozyc, ale wiadomo o co chodzi.

Jedyne co Ci zalece to spokoj, spokoj i jeszcze raz spokoj, ja nie zlicze ile razy wychodzilam do drugiego pokoju, zeby policzyc do 10, przeklinalam w myslach i rzucalam gromy na siebie, ze mi sie dzieci zachcialo

To minie, nie mowie, ze dzis, jutro, ale z czasem, moze miesiac, moze rok i dluzej jak u mnie, ale minie


A potem pojawi sie to oslawione: Ale dlaczego mamo?

[kinia656]

on już od dawna ciągle mnie pyta "czemu?" już chyba mu to w nawyk weszło bo jak mu na coś odpowiadam to już z powodem tzn jak mnie pyta dlaczego idziemy spać to mówię "bo już jest ciemno za oknem świeci księżyc, jest późno i trzeba się wyspać" to on "czemu jest ciemno" "czemu świeci księżyc", coś chce mówię odrazu "nie bo..." odrazu mówię dlaczego czegoś nie może a on i tak pyta "czemu" jakby nie słuchał

Marzyłam o momencie kiedy zacznie mówić a ten jak się rozgadał to masakra a jeszcze jak coś mówi to ja muszę potwierdzać że faktycznie tak jest i nie wystarczy samo "yhy" albo "tak" muszę potwierdzić całym zdaniem "tak masz rację" "tak świecą się światła"..

Trajkocze non stop a do tego bunt :P

[karolca]

Tak czytam o tym buncie i trochę się uśmiecham, bo z boku, z opisu bywa to komiczne. Ale jak wyobrażę sobie, że i mnie to czeka, to uśmiech znika Ale nasi rodzice też przez to przechodzili...

Napisane przez kinia656

Marzyłam o momencie kiedy zacznie mówić a ten jak się rozgadał to masakra a jeszcze jak coś mówi to ja muszę potwierdzać że faktycznie tak jest i nie wystarczy samo "yhy" albo "tak" muszę potwierdzić całym zdaniem "tak masz rację" "tak świecą się światła"..

Ja mam ten nawyk, że odpowiadam całym zdaniem mimo iż córka jeszcze zbytnio nie potrafi pytać.
- idziemy z misią na pole siusiu
- poje (pole)
- Tak, na pole. Misia zrobi siusiu.

Tak wyglądają nasze rozmowy dla mnie naturalne jest, że tak odpowiadam. Z resztą czasem łapię się na tym, że sama jej gadam tak, bez świadomości

[taka_sobie_jedna]

karolca, niekoniecznie z tym buntem Ja mam egzamplarz ekstra współpracujący Jedyna rzecz na ktorą mogę narzekać to "mamusiu nakarmisz mnie? Nie umiem sama jeść", które doprowadza mnie do szału, bo umie, tylko jej się nie chce...

A co do gadania: ja z natury dużo gadam i bardzo lubię gadać z córką. Całą drogę o wszystkim gadamy, śpiewamy i buzie nam się nie zamykają. Doszło do tego, że jak idę gdzieś sama to tak mi jakoś głupio, że żuję gumę, żeby tylko ruszać buzią

I też wychodzę na pole

[Miramej]

Napisane przez taka_sobie_jedna

karolca, niekoniecznie z tym buntem Ja mam egzamplarz ekstra współpracujący Jedyna rzecz na ktorą mogę narzekać to "mamusiu nakarmisz mnie? Nie umiem sama jeść", które doprowadza mnie do szału, bo umie, tylko jej się nie chce...

A w jakim wieku masz dziecko? Bo moje też było współpracujące... do czasu

[kotek81]

ja mam dwójkę (10 i 3 lata) i w życiu takiej akcji o jakich piszecie nie miałam no i mam nadzieję, że tak pozostanie
za to teraz bunt młodzieńczy mi się w domu zaczyna co bym za różowo nie miała

[karolca]

Napisane przez taka_sobie_jedna

I też wychodzę na pole

na pole wychodzę bo koło domu mam nieużytek - łąkę a tak to jestem z regionu gdzie wychodzi się na dwór

[kinia656]

no ja nie mówię że nie lubię z nim gadać bo lubię :P jeszcze tak fajnie gestykuluje i miny strzela do tego co mówi że się uśmiać można :P tylko sam fakt bo czasem mnie denerwuje że pyta ciągle "czemu" mimo że przed chwilą mu podałam powód :P
I że samo "tak" mu nie wystarczy jeśli mówi dobrze :P

Ale to to pół biedy, gorzej z tym buntem :P dzisiaj się zdenerwował bo buty założyłam a on pił herbatkę....sobie założyłam..

Cieszcie się z tych lepszych egzemplarzy :P a może mamy ten bunt bo po prostu nie umiemy się dogadać? I dlatego go wszystko wkurza, byle pierdoła.. no nie wiem.. może się nie nadaję na matkę :P

[karolca]

Nadajesz się, skąd te wątpliwości? Dużo dzieci przechodzi taki bunt, denerwują się o byle co, nawet o te buty

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez Miramej

A w jakim wieku masz dziecko? Bo moje też było współpracujące... do czasu

3,5 roku i jak na razie współpracujące bardzo we wszystkim

Napisane przez karolca

na pole wychodzę bo koło domu mam nieużytek - łąkę a tak to jestem z regionu gdzie wychodzi się na dwór

aaaa

---------- Dopisano o 11:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:10 ----------

Napisane przez kinia656

no ja nie mówię że nie lubię z nim gadać bo lubię :P jeszcze tak fajnie gestykuluje i miny strzela do tego co mówi że się uśmiać można :P tylko sam fakt bo czasem mnie denerwuje że pyta ciągle "czemu" mimo że przed chwilą mu podałam powód :P
I że samo "tak" mu nie wystarczy jeśli mówi dobrze :P

Ale to to pół biedy, gorzej z tym buntem :P dzisiaj się zdenerwował bo buty założyłam a on pił herbatkę....sobie założyłam..

Cieszcie się z tych lepszych egzemplarzy :P a może mamy ten bunt bo po prostu nie umiemy się dogadać? I dlatego go wszystko wkurza, byle pierdoła.. no nie wiem.. może się nie nadaję na matkę :P

Nie lepszych, może po prostu łatwiejszych w obsłudze?

[Miramej]

Napisane przez taka_sobie_jedna

3,5 roku i jak na razie współpracujące bardzo we wszystkim

A to nie, mój już w tym wieku nie był aż tak współpracujący

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Kiniu, ależ macie typowy bunt 3latka ustępuję, gdy to ma ręce i nogi - czyli nie układam całego działania pod dziecko, nie wyjmuję jajek z wrzątku, nie lecę po dżem, nie daję się zwariować. Odwracam uwagę lub czekam na wypłakanie się, ale za każdym razem też od razu tłumaczę, że jeśli coś chce to musi mówić o tym, ja nie umiem się wszystkiego domyśleć. A takie jaja na przykład - u nas zadziałałoby, że trudno, jaja w wodzie, ale za to będzie mogła sama obtłuc może szukaj czegoś szalenie atrakcyjnego dla dziecka w zamian?

---------- Dopisano o 22:39 ---------- Poprzedni post napisano o 22:38 ----------

Taka, u nas za to jest tak "mamusiu nóżki mnie bolą" - ledwo wyjdziemy z domu

[taka_sobie_jedna]

Ja mam niezły egzemplarz do opisania. To trzylatek.
"sprzątnij zabawki, albo nie będzie bajki" - "to nie będzie" ze wzruszeniem ramion
"chodź idziemy do sklepu" - "ja nie idę, chcę jechać autem, nigdzie nie pójdę, nie będę chodził"
"jedziemy do babci Krysi" - "nie do babci Krysi, do babci Stasi! do babci Stasi! Nigdy nie zabierzesz mnie do babci Krysi"
"nie zabieraj jej zabawek. Pobawi się to ci odda" - "nie! Nigdy mi nie odda! Nigdy nie będę miał tej zabawki"
i oczywiście przy tym wszystkim krzyki, wrzaski i spazmy.
A teraz historia "hit". Nie uwierzyłabym w to, gdybym nie widziała na własne oczy. Była sytuacja kryzysowa o pierdółkę. Coś było nie po jego myśli. Wycie, krzyki, rzucanie się po ziemi, tarzanie a w pewnym momencie wstał i zapłakany mówi do mamy "zobaczysz, będę rzygał". Mama już zrezygnowana mówi do niego "jak chcesz". No to on pojęczał dalej, pokrzyczał, zobaczył, że brak reakcji, po jakichś 10 minutach poszedł do łazienki i zaczął naprawdę rzygać. Wtedy reakcja mamy była taka, jakiej oczekiwał, czyli pełna uwaga, głaskanie po głowie w stylu "o mój biedny", dziecko się od razu uspokoiło a później dostało to, o co była afera.

[żurawinka]

Mistrz manipulacji w wieku 3 lat?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ciekawa jestem, gdzie rodzice błąd popełnili. Tzn. obstawiam totalny brak konsekwencji?

Ja wczoraj mało się w sklepie nie posikałam, z młodszą byłam, i słyszę jakaś dziewczynka płacze. Patrzę, a tam taka na oko 3,5 latka buczy, mama wychyla się zza regału i pyta: "no i dlaczego płaczesz, co się teraz stało" - spokojnie bardzo. A mała: "bo tata mnie pokrzyczaaaaał" padłam, bo normalnie jakbym naszą rodzinę widziała.

U was też tak? jak dziecko zbierze od mamy ochrzan to jest "tatuśśśśśs", a jak tatuś coś robi (u nas np. podły ojciec zęby każe umyć) to od razu "mamusiaaaa" trafia mnie...

[d9dafda22031a08fb930d3c506630231eeee4640]

Napisane przez kinia656

Ale to to pół biedy, gorzej z tym buntem :P dzisiaj się zdenerwował bo buty założyłam a on pił herbatkę....sobie założyłam..

Haha, no bo nie wiesz, ze takie dziecko musi wszystko pierwsze zrobic! Nawet jesli nie wychodzi nigdzie, za to Ty idziesz to on i tak ma miec buty pierwszy na sobie
Ja to sie juz nauczylam, ze kazdy moj zamiar mowie na glos, glosno, zeby uslyszal. Np: Idziemy do ogrodu, gdzie sa moje okulary sloneczne, hmmm, I slysze, a ja swoje juz mam, pierwszy, wygralem
[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;43117232]Kiniu, ależ macie typowy bunt 3latka [/QUOTE]
U mojego tez by sie to zgadzalo, wprawdzie zaczelo sie gdy mial 4,5 roku ale on wszystko robil pozniej niz rowiesnicy. Gdy mial 3 lata to dopiero sie uczyl skladac dwa slowa razem

[kinia656]

dzięki za słowa otuchy my już mieliśmy tyle tych buntów że nie wiem czy to faktycznie wiekowo są chyba co jakieś pół roku się powtarzają :P

mój TŻ kiedyś widział w sklepie taką sytuację.. mama z dzieckiem w sklepie, dziecko coś chce. Mama kategorycznie odmawia a dziecko na to " jak mi nie kupisz to powiem wszystkim że całowałaś tacie siusiaka" i nie powiedziała tego wcale cicho...

I u mnie też tak jest, że jak ja nakrzyczę to leci do babci zazwyczaj.. i "mama nie pozwoliła mi zjeść ciasta przed obiadem" a babcia zamiast przestrzegać zasad to mówi" nic nie mów mamie, ja ci dam"..

Albo jak mówię że tatuś przyjedzie po ciebie do przedszkola a przyjdę jednak ja bo coś wypadło to jest foch...

Jak chce na ręce albo coś dostać to idzie urabiać tatusia a jak tatuś się nie zgadza to zaraz go puszcza (zawsze chodzimy za rękę) i leci do mnie i mnie próbuje urabiać i wtedy foch na tatę, ręki nie da, nie może się do niego odezwać itp

[tarantoola]

Podłączę się tu, żeby nie zakładać nowego wątku, a ten nazywa się "wszystko, co chciałybyście wiedzieć", więc też pasuje.
Może ktoś miał podobny problem albo gdzieś się z tym spotkał - chciałabym zamontować w wejściu do kuchni bramkę/barierkę ochronną dla dziecka. Niestety mam nietypowe wejście, gdyż ściany nie są na tym samym poziomie. Nie wiem jak to opisać, dlatego wklejam obrazek:
Bez☠tytułu.jpg

Nie da się zamontować tu barierki, a w związku z tym, że jest to kuchnia [śmietnik, dużo szuflad, szafek, kantów, lodówka, a przede wszystkim płytka przeciw owadom na podłodze] chciałabym zagrodzić dostęp do tego pomieszczenia. Czy znacie jakieś sposoby jak to zrobić bez użycia barierki? Bardzo proszę o pomoc.

[karolca]

zamontować ją po skosie?
ewentualnie uczynić to miejsce bardziej przyjaznym dla dziecka - zabezpieczenia na szuflady, kanty, płytkę usunąć lub zabezpieczyć.
Wszystko da się zrobić

[d9dafda22031a08fb930d3c506630231eeee4640]

Napisane przez tarantoola

Podłączę się tu, żeby nie zakładać nowego wątku, a ten nazywa się "wszystko, co chciałybyście wiedzieć", więc też pasuje.
Może ktoś miał podobny problem albo gdzieś się z tym spotkał - chciałabym zamontować w wejściu do kuchni bramkę/barierkę ochronną dla dziecka. Niestety mam nietypowe wejście, gdyż ściany nie są na tym samym poziomie. Nie wiem jak to opisać, dlatego wklejam obrazek:
Załącznik 5435207

Nie da się zamontować tu barierki, a w związku z tym, że jest to kuchnia [śmietnik, dużo szuflad, szafek, kantów, lodówka, a przede wszystkim płytka przeciw owadom na podłodze] chciałabym zagrodzić dostęp do tego pomieszczenia. Czy znacie jakieś sposoby jak to zrobić bez użycia barierki? Bardzo proszę o pomoc.

Zamontuj taka barierke, ja mozna po przekatnej http://www.smartretract.com/retract-...act.php?link=2

[tarantoola]

Łał. Dzięki Moona za bardzo szybką odpowiedź i rewelacyjne rozwiązanie. Nie spotkałam się z tym

Cytat:
Napisane przez karolca
zamontować ją po skosie?
ewentualnie uczynić to miejsce bardziej przyjaznym dla dziecka - zabezpieczenia na szuflady, kanty, płytkę usunąć lub zabezpieczyć.
Wszystko da się zrobić

Po skosie nie da się zamontować klasycznych barierek, bo najczęściej są montowane rozporowo, więc muszą mieć płaską powierzchnię na tym samym poziomie. Mogę uczynić to miejsce bardziej przyjaznym dla dziecka, jak piszesz, ale wolałabym uniknąć oklejania wszystkiego, zamykania, blokowania itp. Stąd moje pytanie i prośba o inne rozwiązanie.

[tarantoola]

.

[taka_sobie_jedna]

Napisane przez żurawinka

Mistrz manipulacji w wieku 3 lat?

Nie wiem jak to nazwać ale tak z boku wygląda to paskudnie

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;43129925]Ciekawa jestem, gdzie rodzice błąd popełnili. Tzn. obstawiam totalny brak konsekwencji?[/QUOTE]

Kompletny brak konsekwencji. Do tego dorzuciłabym jeszcze zbędny potok słów wypowiadanych do wkurzonego dziecka. Jak jest sytuacja, że on jest na "nie", to mama ładuje w niego mega dawke promieniowania argumentów, jego to dodatkowo nakręca i jeszcze głośniej krzyczy, że nie, na pewno nie, nigdy i jeszcze raz nie.

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;43129925]
Ja wczoraj mało się w sklepie nie posikałam, z młodszą byłam, i słyszę jakaś dziewczynka płacze. Patrzę, a tam taka na oko 3,5 latka buczy, mama wychyla się zza regału i pyta: "no i dlaczego płaczesz, co się teraz stało" - spokojnie bardzo. A mała: "bo tata mnie pokrzyczaaaaał" padłam, bo normalnie jakbym naszą rodzinę widziała.

U was też tak? jak dziecko zbierze od mamy ochrzan to jest "tatuśśśśśs", a jak tatuś coś robi (u nas np. podły ojciec zęby każe umyć) to od razu "mamusiaaaa" trafia mnie...[/QUOTE]

Moja córa ostatnio przychodzi "poskarżyć". Nie płacze, nie włącza syreny ale przychodzi rzeczowo zameldować, że tata nie pozwolił, a ona tak bardzo chciała i tak strasznie go prosiła A na koniec dodaje "no już nie wiem, co mam z nim zrobić"

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Dziewczyny, u mojej 9miesieczniaczki zrobił się pod lewym sutkiem guzek, teraz wyczułam - miałyście tak? Nic poza tym nie dolega, jest wesoła, nie boli to, nie ma temp.
Tak, wiem, do lekarza ale to w czwartek dopiero, skoro nic się poza tym nie dzieje to nie będę znów l4 brała, no i nie bardzo chcę ją ciągnąć do chorób. I jak myślicie, mogę bez niej iść pytać?

[karolca]

Jak masz mozliwosc, to zadzwon. Choc z drugiej strony czwartek blisko

[Glodomorek]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;43156859]Dziewczyny, u mojej 9miesieczniaczki zrobił się pod lewym sutkiem guzek, teraz wyczułam - miałyście tak? Nic poza tym nie dolega, jest wesoła, nie boli to, nie ma temp.
Tak, wiem, do lekarza ale to w czwartek dopiero, skoro nic się poza tym nie dzieje to nie będę znów l4 brała, no i nie bardzo chcę ją ciągnąć do chorób. I jak myślicie, mogę bez niej iść pytać? [/QUOTE]
Może idź do dzieci zdrowych? Nie wiem, na ważenie czy coś i zapytaj przy okazji co to jest?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Niestety u nas to w jednym korytarzu dzieci czekają tylko 2 pokoje są, więc bez sensu, nie pójdę z nią.

[Glodomorek]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;43158824]Niestety u nas to w jednym korytarzu dzieci czekają tylko 2 pokoje są, więc bez sensu, nie pójdę z nią.[/QUOTE]
Zmień przychodnię oczywiście żartuję. W takim razie poczekaj i obserwuj tego guza. Może zrób zdjęcie, żeby móc porównać czy się zmienia.