Noworoczne Mamusie - STYCZEŃ/LUTY 2014 cz. 5

[lolita25]

Dziś już tak biodra mnie nie bolą....przesypiam noce....zaczynam się martwić, dobrze ze w poniedziałek wizyta

[lidkaa82]

Napisane przez lolita25

Dziś już tak biodra mnie nie bolą....przesypiam noce....zaczynam się martwić, dobrze ze w poniedziałek wizyta

no masz!! I jak tu teraz dogodzic kobiecie

[lolita25]

Napisane przez lidkaa82

no masz!! I jak tu teraz dogodzic kobiecie

Hehhh bo ja już sama nie wiem.....

[malaMigotkAaa]

Ja po wizycie, macica nie powinna tak twardnieć, ale szyjka ok - nie skraca się. Dzidziol na miejscu Spacery max 15 min
Dostałam duphaston i magnez na wizytę mam przyjść za 2 tygodnie.

[EVI07]

Napisane przez malaMigotkAaa

Ja po wizycie, macica nie powinna tak twardnieć, ale szyjka ok - nie skraca się. Dzidziol na miejscu Spacery max 15 min
Dostałam duphaston i magnez na wizytę mam przyjść za 2 tygodnie.

Najważniejsze, że szyjka się nie skraca. Bierz leki i trzymaj się.

[katarzyniak]

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

[kefii]

Napisane przez malaMigotkAaa

Ja po wizycie, macica nie powinna tak twardnieć, ale szyjka ok - nie skraca się. Dzidziol na miejscu Spacery max 15 min
Dostałam duphaston i magnez na wizytę mam przyjść za 2 tygodnie.

to uważaj na siebie

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

Tak bo im nikt nie bedzie patrzył na rece. A tak naparwde większosc położnych i lekarzy namawia by partner był przy porodzie. A poza tym jak jest dobra połozna i lekarz to im nie przeszkadza to że jest ktoś oprócz rodzącej.
Dla mnie to naturalne że jak potrzebuje pomocy to mąż mi pomaga cos zrobi. Jak on potrzebuje pomocy to ja mu pomagam. Na tym polega miłość żeby wzajemnie sie uzupełniac i sobie pomagać w trudnych chwilach, sytuacjach.

[souris5]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

I ja się z Tobą w pełni zgadzam! Nie rozumiem kobiet co przy mężu się nie wykąpią albo nie poproszą o pomoc. Z mężem się jest chyba na to tzw. "dobre i złe". Mi mąż zawsze pomaga, wspierał mnie w różnych chwilach, a ja jego, skoro mamy dziecko wkrótce mieć to jak nietrudno się domyślić widujemy się w najbardziej intymnych sytuacjach, prawda?
Moja położna znowu mówi, że ona nie zachęca ani do jednego ani do drugiego: sami musimy podjąć decyzje czy będzie mąż przy porodzie, bo to sprawa indywidualna i podejścia i poczucia bliskości i wrażliwości, bo to chyba logiczne, że jak mąż ma mdleć na widok krwi, albo krzyczeć na personel medyczny, bo mu się będzie wydawało, że coś robią nie tak, to lepiej żeby go nie było. Więc decyzja należy do małżonków!!! Są plusy i minusy ale indywidualnie należy rozpatrywać co przeważa.

[lidkaa82]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

Jak facet kocha to chce być z nami zawsze, nie tylko jak jesteśmy piękne, ponętne lub podajemu mu pyszny obiad. Mój mąż też podobno z tych wrazliwych na różne rzeczy. Piszę podobno, bo zawsze był ze mną gdy np wymiotowałam (nie ważne czy z choroby czy z zatrucia alkoholowego), z wielką miłością przewijał kupy naszego syna, sprzątał po nim gdy mały miał rotawirusa, albo gdy zdarzały mu się wpadki przy nauce nocnikowania (ja czasem wymiękałam) Był ze mną przy porodzie i trzymał mnie za rękę, chociaż mówiłam że jesli to bedzie za wiele dla niego może wyjść. To jest miłość poprostu, na dobre i na złe

[EVI07]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

No właśnie, to chyba po prostu zależy od dojrzałości każdego człowieka. Mam koleżankę, która jest mężatką od 6 lat, mają 2 dzieci i mąż jej praktycznie nie widział bez makijażu, bo "ona się go wstydzi". Wstaje dzień w dzień o 5 rano, byle tylko tapetę rzucić na twarz, zmywa makijaż jak on już śpi. Dla mnie to chore... Skoro jesteśmy razem, na przysłowiowe "dobre i złe", to chyba do czegoś zobowiązuje. Nie mówię tu oczywiście o zmuszaniu tż do uczestniczenia w porodzie pod groźbą rozwodu niemalże, bo też nie o to biega, ale musimy się wzajemnie wspierać, bez tego związek nie ma sensu jak dla mnie.

[katarzyniak]

Napisane przez kefii

to uważaj na siebie


Tak bo im nikt nie bedzie patrzył na rece. A tak naparwde większosc położnych i lekarzy namawia by partner był przy porodzie. A poza tym jak jest dobra połozna i lekarz to im nie przeszkadza to że jest ktoś oprócz rodzącej.
Dla mnie to naturalne że jak potrzebuje pomocy to mąż mi pomaga cos zrobi. Jak on potrzebuje pomocy to ja mu pomagam. Na tym polega miłość żeby wzajemnie sie uzupełniac i sobie pomagać w trudnych chwilach, sytuacjach.

Dokladnie. W tym rowniez rzecz, ze przy porodzie jest osoba mi bliska i trzezwo myslalaca. Zawsze moze jakos zareagowac gdyby bylo cos nie tak. A im oczywiscie to nie jest na reke. A gadanie ze facet mdleje przy porodzie- roznie sie zdarza, ogolnie jak cos facet poczuje ze nie moze dluzej to wychodzi i po sprawie. A jak zemdleje - trudno, pomoc jest na miejscu

Moj tz jest na tyle sprawdzony w roznych sytuacjach ze wiem ze moge na niego zawsze polegac. Byl przy mnie gdy za duzo wypilam i wymiotowalam, nie zostawil mnie w aucie tylko jeszcze glowe mi trzymal albo po swiezo zalozonym szwie w szpitalu mialam mega zaparcie, cale majtki w krwi, balam sie przec zeby szwu nie zrujnowac...lecial do apteki po lewatywe i jeszcze mowil jak to sie obsluguje bo cala zaryczana bylam... I na pewno nie wygladalam za☠☠☠*** pociagajaco - ogolnie nigdy zadnej osobie w zyciu bym sie tak nie pokazala bo umarlabym ze wstydu, takze nawet przy mamie...Takze od tego jest sie malzenstwem zeby byc na dobre i na zle... mysle ze glownie dlatego sa rozwody, ze maz i zona udaja przed soba niewiadomo kogo-zona nie pokaze sie bez makijazu a maz zgrywa supermena...zero wad i słabości same superlatywy, a gdy pojawiaja sie problemy to widzi sie tylko jedno rozwiazanie-rozwód

[Nemezis23]

Napisane przez Sheperdess

Tak, ale akurat to sobie chyba odpuszczę. Też się nigdy nie szczepiłam i jakoś w życiu na grypę nie chorowałam.

Ja raz się zaszczepiłam i w tym roku akurat zachorowałam. Może to zbieg okoliczności, ale od tamtej pory się nie szczepię i mam się dobrze

Napisane przez malaMigotkAaa

Ja po wizycie, macica nie powinna tak twardnieć, ale szyjka ok - nie skraca się. Dzidziol na miejscu Spacery max 15 min
Dostałam duphaston i magnez na wizytę mam przyjść za 2 tygodnie.

Dobrze, że się nie skraca, to najważniejsze. Musisz dużo odpoczywać

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

Nie przejmuj się. W jakim wieku ta położna? Standardy się zmieniają, kiedyś kobieta musiała rodzić sama i nie było możliwości, żeby ojciec dziecka był przy porodzie, więc może położna popiera ten schemat porodu
Co do pogrubionego to zupełnie nie rozumiem. Nie widzę nic dziwnego, ani niewłaściwego w tym, żeby mężczyzna pomagał kobiecie w domu, posprzątał, czy przygotował obiad. Mój mąż ma w domu wiele obowiązków i nie widzę w tym nic złego. Czasem robi nawet więcej niż ja na początku ciąży, kiedy ciągle wymiotowałam i nie byłam w stanie normalnie funkcjonować musiał chodzić do sklepów (bo każdy zapach powodował u mnie mdłości), robić większość obiadów, czy sprzątać. Jakoś przeżył, a nasze relacje nie uległy zmianie

[gosia261282]

Ale naskrobałyście od rana
A ja dziś mam dzień w biegu i nawet jakoś zapomniałam,że coś tam mnie boli,dopiero jak usiadłam to mi się przypomniało

O kościelnych tematach nie lubię rozmawiać,więc sobie odpuszczę.

Napisane przez tajeczka

Hej
byłam wczoraj na usg i niestety zamiast samych dobrych rzeczy usłyszeć, to dowiedziałam się, że serduszko pracuje okresowo niemiarowo, do 85/min, max do 164/min.

Trzymam kciuki!!

Napisane przez EVI07

Wiecie, jak nie dostanę nerwicy z tym mierzeniem cukru to będzie cud! Wczoraj było ok, a dzisiaj, chociaż jem to samo i w tych samych ilościach, o tej samej porze, to cukier mi wywala do góry!

Współczuję problemów z cukrem

[Le La]

Ja juz po ostatnich zajeciach w SR

migotka no to musisz duuuzo odpoczywac

katarzyniakmam takie samo zdanie. Przeciez to jest moj mąż i co, ma byc ze mna tylko wtedy jak jestem w super formie, a jak nie, to ma uciec.... bez sensu. Jestesmy dorsli i decyzja o dziecku byla nasza wspolna, wiec czemy mialby mi nie pomoc przy porodzie. Przeciez ja nie oczekuje, ze On ten porod odbierze, czy zrobi mi cesarke, tylko po prostu bedzie ze mna, potrzyma za reke, poda wode.....

Kurcze a ja w piatek mam dopiero wizyte u mojego gina, a strasznie mnie boli ten bark i ramie od przewiania, dzisiaj jeszcze zaczal mnie brzuch tak dolem i bokami pobolewac i nie wiem czy to z przeziebienia, czy co..... Kurcze jak do jutra mi sie nie poprawi to chyba zadzw.i podjade do niego jutro.

[Sheperdess]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje.

Nam położna w SR mówiła, że obecność partnera w większości przypadków bardzo pomaga i jak najbardziej są za i do tego zachęcają. Ale też ważne jest, żeby facet sam tego chciał i był przygotowany na to, co się będzie działo. Opowiadała np. o jednym ojcu, który przez cały poród przesiedział w kącie z krzyżówką w ręku i nawet nie rozmawiał z rodzącą. Takie coś też jest bez sensu.

Napisane przez EVI07

No właśnie, to chyba po prostu zależy od dojrzałości każdego człowieka. Mam koleżankę, która jest mężatką od 6 lat, mają 2 dzieci i mąż jej praktycznie nie widział bez makijażu, bo "ona się go wstydzi". Wstaje dzień w dzień o 5 rano, byle tylko tapetę rzucić na twarz, zmywa makijaż jak on już śpi. Dla mnie to chore... Skoro jesteśmy razem, na przysłowiowe "dobre i złe", to chyba do czegoś zobowiązuje. Nie mówię tu oczywiście o zmuszaniu tż do uczestniczenia w porodzie pod groźbą rozwodu niemalże, bo też nie o to biega, ale musimy się wzajemnie wspierać, bez tego związek nie ma sensu jak dla mnie.

To już świadczy o poważnych problemach z samoakceptacją. A z wiekiem nie będzie lepiej.

[EVI07]

Napisane przez Sheperdess

To już świadczy o poważnych problemach z samoakceptacją. A z wiekiem nie będzie lepiej.

Jak dla mnie to nie tylko problem z samoakceptacją, ale początek choroby psychicznej...

[tajeczka]

dziewczyny byłam na tym usg, Pan przyjął mnie bez gadania, nie musiałam znowu płacić. I co się okazało? Wszystko w jak najlepszym porządku serducho w normie 145/min, nie ma żadnych skoków ani nic, przepływy i wszystko ok
powiedział, ze jakbym od razu dzisiaj przyszła to w ogóle by nie wspominał o echu. Zapytałam jaka mogła być przyczyna tego skoku wczorajszego, to zapytał co ostatnio robiłam i jak powiedziałam, że w niedziele spędziłam 9h w samochodzie, że nad morzem byłam, to powiedział, że chociażby inny klimat, zmęczenie organizmu, jakieś hormony tarczycy(trzustki?) i że mam się niczym nie martwić
a do Warszawy on nie daje już wskazania, i jeśli chcę to oczywiście, ale, ze nie muszę

[sharey]

Witam Was Dziewczyny po dłuższej przerwie
Przepraszam, że nie pisałam, ale jakoś tak z czasem krucho, mąż był w domu na l4, w sobotę byliśmy na weselu, a przez tydzień jeszcze pomagałam piec ciasteczka ale cały czas starałam się być na bieżąco.

Gratuluję wszystkim udanych wizyt, dziewczyny, które mają problemy - na pewno wszystko się ułoży, starajcie się nie denerwować, bo to się też na pewno odbija na wynikach, trzymam za was kciuki

Ja byłam w piątek na wizycie, z małym wszystko w porządku, rośnie, szyjka się nie skraca drugi raz potwierdzone, że chłopak, także Emma bardzo Cię proszę o dopisanie mnie do listy TP 23.02.14
Jedynie co mnie martwi to to że się trochę mało rusza, ale może taki leniuszek po prostu jest.

Co do tematu chrzcin... my będziemy chrzcić, ponieważ jesteśmy oboje wierzący i praktykujący. Obstawiam kwiecień, ale jak to naprawdę będzie, to samo w praniu wyjdzie Goście to najbliższa rodzina max do 20 osób ( a to zależy czy siostra męża będzie jednak chrzestną czy nie - a to długa historia) raczej w domu, ale restauracji też nie wykluczam

Trochę nie rozumiem osób, które chcą chrzcić, a nie wierzą czy nie praktykują. Bo jedną z zasad chrzczenia dziecka (czy samego śłubu kościelnego) to wychować dziecko w wierze katolickiej, dawać mu przykład - co pisały już niektóre dziewczyny, przepraszam ale nie pamiętam, które, chyba Vacuity i Emma. A to że niektórzy księżą mnie również denerwują, nie ma wpływu na moją wiarę, idę do koscioła dla Boga a nie dla księdza. Poza tym tych z powolania, dobrych i sumiennych jest naprawdę o wiele wiele więcej od tych wypaczonych jednostek. Tak jak w każdym innym zawodzie, czy wśród ludzi.

U mnie na religii czy to w podstawówce czy w liceum były przedstawiane inne religie w sposób obiektywny, bez żadnej krytyki. jedyne religie "potępiane" to różne sekty i religie politeistyczne. Natomiast w religiach monoteistycznych wszyscy modlą się tak naprawdę do jednego Boga i nieważne czy to katolik, czy ewangelik czy muzułmanin, jeśli żyje wg pewnych moralnych zasad, kieruje się w życiu sercem i jest po prostu dobrym człowiekiem to zbawienie ma pewne. A wszyscy w życiu błędy popełniamy, ale one mają się nijak do całokształtu naszego życia.
No ale się rozpisałam, ale chyba w skrócie mniej więcej przedstawiłam jak to nam księża tłumaczyli

Co do porodu to oczywiście, że mąż będzie ze mną, ani on ani ja nie bierzemy innej opcji pod uwagę Jak był przy robieniu to i będzie przy porodzie

[EVI07]

Napisane przez tajeczka

dziewczyny byłam na tym usg, Pan przyjął mnie bez gadania, nie musiałam znowu płacić. I co się okazało? Wszystko w jak najlepszym porządku serducho w normie 145/min, nie ma żadnych skoków ani nic, przepływy i wszystko ok
powiedział, ze jakbym od razu dzisiaj przyszła to w ogóle by nie wspominał o echu. Zapytałam jaka mogła być przyczyna tego skoku wczorajszego, to zapytał co ostatnio robiłam i jak powiedziałam, że w niedziele spędziłam 9h w samochodzie, że nad morzem byłam, to powiedział, że chociażby inny klimat, zmęczenie organizmu, jakieś hormony tarczycy(trzustki?) i że mam się niczym nie martwić
a do Warszawy on nie daje już wskazania, i jeśli chcę to oczywiście, ale, ze nie muszę

To super!

[sharey]

Napisane przez tajeczka

dziewczyny byłam na tym usg, Pan przyjął mnie bez gadania, nie musiałam znowu płacić. I co się okazało? Wszystko w jak najlepszym porządku serducho w normie 145/min, nie ma żadnych skoków ani nic, przepływy i wszystko ok
powiedział, ze jakbym od razu dzisiaj przyszła to w ogóle by nie wspominał o echu. Zapytałam jaka mogła być przyczyna tego skoku wczorajszego, to zapytał co ostatnio robiłam i jak powiedziałam, że w niedziele spędziłam 9h w samochodzie, że nad morzem byłam, to powiedział, że chociażby inny klimat, zmęczenie organizmu, jakieś hormony tarczycy(trzustki?) i że mam się niczym nie martwić
a do Warszawy on nie daje już wskazania, i jeśli chcę to oczywiście, ale, ze nie muszę

Extra wiedziałam, że to nic poważnego

[Nemezis23]

Napisane przez tajeczka

dziewczyny byłam na tym usg, Pan przyjął mnie bez gadania, nie musiałam znowu płacić. I co się okazało? Wszystko w jak najlepszym porządku serducho w normie 145/min, nie ma żadnych skoków ani nic, przepływy i wszystko ok
powiedział, ze jakbym od razu dzisiaj przyszła to w ogóle by nie wspominał o echu. Zapytałam jaka mogła być przyczyna tego skoku wczorajszego, to zapytał co ostatnio robiłam i jak powiedziałam, że w niedziele spędziłam 9h w samochodzie, że nad morzem byłam, to powiedział, że chociażby inny klimat, zmęczenie organizmu, jakieś hormony tarczycy(trzustki?) i że mam się niczym nie martwić
a do Warszawy on nie daje już wskazania, i jeśli chcę to oczywiście, ale, ze nie muszę

Fajnie, dobrze że tak szybko się wyjaśniło, bo jakbyś musiała dłużej czekać to byś się za bardzo denerwowała

[Amberella]

Napisane przez EVI07

Najgorsze jest to, że wczoraj po śniadaniu miałam 113, dzisiaj po identycznym śniadaniu 146. Wykańcza mnie to...Chyba tym bardziej, że ja jestem zawsze taka poukładana, perfekcjonistka, a tu mój własny organizm robi mi hece, nigdy tak nie było i to mnie frustruje. Głowa mnie boli z nerwów i z głodu...

Ten diabetolog u którego byłam jest w porządku, ja się po prostu okropnie denerwuję przed kolejną wizytą, bo boję się co mi powie na temat wyników, boję się, że będę musiała brać insulinę (!), nie wiem co mam jeść i ile, żeby nie chodzić głodna, a jednocześnie panować nad cukrem. A w tym wszystkim najbardziej mi żal mojej córeczki, która nie dość, że od ponad 6 miesięcy ma leżącą mamę, z którą nie może się bawić, budować z klocków i jeździć na rowerze, to teraz na dodatek ma mamę sfrustrowaną, znerwicowaną, albo z glukometrem w ręce, albo zaryczaną, lista porażek jest długa... Czuję się jak matka-wariatka, na dodatek okropnie wredna i skupiona na własnej d...

EVI, co Ty znowu wymyślasz . Jesteś dobrą, troskliwą mamą o czym świadczy chociażby Twoja powyższa wypowiedź. Martwisz się o swoje dzieciaczki, a nie o własny tyłek. A w takiej sytuacji, w jakiej jesteś ma prawo być Ci źle. Staraj się myśleć pozytywnie, o sobie także!

Napisane przez malaMigotkAaa

Ja po wizycie, macica nie powinna tak twardnieć, ale szyjka ok - nie skraca się. Dzidziol na miejscu Spacery max 15 min
Dostałam duphaston i magnez na wizytę mam przyjść za 2 tygodnie.

Oszczędzaj się więc kobieto .

Napisane przez tajeczka

dziewczyny byłam na tym usg, Pan przyjął mnie bez gadania, nie musiałam znowu płacić. I co się okazało? Wszystko w jak najlepszym porządku serducho w normie 145/min, nie ma żadnych skoków ani nic, przepływy i wszystko ok
powiedział, ze jakbym od razu dzisiaj przyszła to w ogóle by nie wspominał o echu. Zapytałam jaka mogła być przyczyna tego skoku wczorajszego, to zapytał co ostatnio robiłam i jak powiedziałam, że w niedziele spędziłam 9h w samochodzie, że nad morzem byłam, to powiedział, że chociażby inny klimat, zmęczenie organizmu, jakieś hormony tarczycy(trzustki?) i że mam się niczym nie martwić
a do Warszawy on nie daje już wskazania, i jeśli chcę to oczywiście, ale, ze nie muszę

Bardzo dobre wieści . Planujesz robić jeszcze to echo?

[Akkma]

Napisane przez upadly_aniol00

Akkma tu będę zamawiać http://allegro.pl/listing/user/listi...?us_id=9899679

Dziękuję za linka

Napisane przez lolita25

A ja mam pytanie do dziewczyn które "nie wierzą" jak spędzacie święta Bożego Narodzenia czy Wielkanoc? Tak na pusto czy w ogóle ich nie spędzacie skoro nie wierzycie?
Kiedyś pisałam na takim wątku, i dziewczyna nie była wierząca, miała dwójkę dzieci i żadne święta nie miały do niej znaczenia, w ogóle jak by ich nie było...trochę mnie to zdziwiło

My traktujemy święta jako tradycje, ot zwykłe, miłe spotkanie z rodziną Nie ma żadnych kolęd czy modlitw.

Napisane przez JustiLbn

Jeśli chodzi o kosmetyki, to jakie kupujecie? Emolienty, czy na początek zaczynacie od tańszych Ziaja/Babydream?

Ja wzięłam Ziaję.

Napisane przez souris5

I ja się z Tobą w pełni zgadzam! Nie rozumiem kobiet co przy mężu się nie wykąpią albo nie poproszą o pomoc. Z mężem się jest chyba na to tzw. "dobre i złe". Mi mąż zawsze pomaga, wspierał mnie w różnych chwilach, a ja jego, skoro mamy dziecko wkrótce mieć to jak nietrudno się domyślić widujemy się w najbardziej intymnych sytuacjach, prawda?
Moja położna znowu mówi, że ona nie zachęca ani do jednego ani do drugiego: sami musimy podjąć decyzje czy będzie mąż przy porodzie, bo to sprawa indywidualna i podejścia i poczucia bliskości i wrażliwości, bo to chyba logiczne, że jak mąż ma mdleć na widok krwi, albo krzyczeć na personel medyczny, bo mu się będzie wydawało, że coś robią nie tak, to lepiej żeby go nie było. Więc decyzja należy do małżonków!!! Są plusy i minusy ale indywidualnie należy rozpatrywać co przeważa.

Ja się przy tżcie nie wykąpię. Ale to nie jest tak, ze np. bez makijażu przy nim nie wyjdę. Tutaj chodzi o to, że po prostu okropnie się krępuję. Ja mam tak od małego. Już w przedszkolu był ryk, że muszę np. spodnie ściągnąć żeby przebrać się w piżamkę. Gdy np. zaczęły mi rosnąć piersi to nie było opcji spania bez stanika, bo co by było gdyby np. któreś z rodziców rano weszło do pokoju, a ja spałabym nie przykryta w samej koszuli? Chodzenie do internisty i ściąganie bluzki do badania to była trauma! O ginekologu nie wspomnę. Po pierwszych wizytach czułam do siebie wstręt.
Nigdy z mamą nie poruszałam tematów typu okres - nawet nie przyznałam się, ze dostałam
Taka już jest moja psychika dlatego na dzień dzisiejszy bardziej od samego porodu boję się ściągania gatek przy całym personelu

[EVI07]

Napisane przez Amberella

EVI, co Ty znowu wymyślasz . Jesteś dobrą, troskliwą mamą o czym świadczy chociażby Twoja powyższa wypowiedź. Martwisz się o swoje dzieciaczki, a nie o własny tyłek. A w takiej sytuacji, w jakiej jesteś ma prawo być Ci źle. Staraj się myśleć pozytywnie, o sobie także!

Wiesz, nie mam wrażenia, że jestem dobrą i troskliwą mamą, a na pewno nie w tej chwili... Za 10 minut mam znowu mierzyć cukier i już ręce mam spocone, tętno szaleje (120), dobrze że chociaż ciśnienie w porządku... Najgorsza jest bezradność i frustracja, i ten strach co zobaczę na glukometrze...

[katharsist]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. (...)

Całkowicie się z Tobą zgadzam, mój tż widział mnie już w różnym stanie... Np. doprowadził całkowicie pijaną po panieńskim jego siostry do łóżka, porozbierał... w nocy trzymał głowę nad miską... Wiem, że zawsze mogę na niego liczyć...

Widzę również że przez ostatnie dni wszczęłyście ostrą dyskusję na temat chrztu i wiary - my chrzcić będziemy, ale jesteśmy wierzący i np dla mnie niedziela bez mszy świętej nie istnieje, jest taka pusta...
Ale rozumiem osoby, które nie praktykują - w takiej sytuacji bez sensu jest chrzcić dziecko "bo tak wypada"....

Czy któraś z Was zna się na ubezpieczeniach AC i OC?
Pamiętacie może o tej mojej stłuczce, zgłosiłam szkodę z tytułu AC, czekam na wypłatę odszkodowania, ale w międzyczasie dostałam rekalkulację mojej polisy, gdzie stwierdzili niedopłatę w wysokości 441zł, czyli moja składka wzrosła do 1116zł....
Rozumiem, że od przyszłego okresu ubezpieczenia będę mieć podniesioną składkę za to że teraz zgłosiłam szkodę, ale dlaczego obecne ubezpieczenie mi chcą podnieść? Skoro nie miałam wcześniej żadnej szkody...
Chciałam zadzwonić dzisiaj do nich - ale infolinia AXA jest nieczynna...

I jeszcze z tematu wózkowego, mój TŻ zaciekawił mnie wczoraj takim wozem: http://www.ebay.de/itm/FQ7-Platinum-...6309%26ps%3D54
(on obecnie pracuje w DE)

Ja wypatrzyłam natomiast na wzór tego 2 na allegro:
http://allegro.pl/zestaw-3w1-wozek-b...593269231.html
http://allegro.pl/3w1-najnowszy-zest...613807154.html

Co myślicie? Jakie kolory?
Ja chcę wersję uniwersalną, gdyż mam nadzieję że nasza Córcia nie będzie jedynaczką, dlatego róże, fiolety odpadają...

Przepraszam, że tak chaotycznie, ale nadrabiałam Wasze wpisy przez ostatnie 3 godziny, a wróciłam po niedzielno-poniedziałkowej labie u teściowej

[forester]

EVI07 stres wpływa bardzo na wszystkie wyniki, wystarczy spojrzeć jak skacze ciśnienie. Więc dopóki się nie uspokoisz, dopóty wahania cukru będą duże. A mamą jesteś pewnie wspaniałą, a dla córy najważniejsze, że jesteś. Pomyśl, że jak się będziesz tak stresować, płakać, to prędzej czy później wylądujesz w szpitalu i wtedy dopiero córa będzie tęsknić. Przepraszam za ten szantaż emocjonalny, ale spokój to podstawa!

Napisane przez lolita25

A ja mam pytanie do dziewczyn które "nie wierzą" jak spędzacie święta Bożego Narodzenia czy Wielkanoc? Tak na pusto czy w ogóle ich nie spędzacie skoro nie wierzycie?
Kiedyś pisałam na takim wątku, i dziewczyna nie była wierząca, miała dwójkę dzieci i żadne święta nie miały do niej znaczenia, w ogóle jak by ich nie było...trochę mnie to zdziwiło

Święta to dla mnie przede wszytskim czas spędzony z najbliższymi. Od 7 lat mieszkam trochę km od rodziców, babć, rzadko widuje brata, więc w Święta mam czas się nimi nacieszyć. I to jest dla mnie najważniejsze. A teraz jeszcze jak będzie dziecko, to już w ogóle będzie super

[Amberella]

Napisane przez EVI07

Wiesz, nie mam wrażenia, że jestem dobrą i troskliwą mamą, a na pewno nie w tej chwili... Za 10 minut mam znowu mierzyć cukier i już ręce mam spocone, tętno szaleje (120), dobrze że chociaż ciśnienie w porządku... Najgorsza jest bezradność i frustracja, i ten strach co zobaczę na glukometrze...

Naprawdę bardzo Ci współczuję i proszę staraj się wierzyć, że będzie dobrze - przecież robisz wszystko, co możesz, by było. A ten ciężki czas to przejściowy jest.

[EVI07]

Napisane przez forester

EVI07 stres wpływa bardzo na wszystkie wyniki, wystarczy spojrzeć jak skacze ciśnienie. Więc dopóki się nie uspokoisz, dopóty wahania cukru będą duże. A mamą jesteś pewnie wspaniałą, a dla córy najważniejsze, że jesteś. Pomyśl, że jak się będziesz tak stresować, płakać, to prędzej czy później wylądujesz w szpitalu i wtedy dopiero córa będzie tęsknić. Przepraszam za ten szantaż emocjonalny, ale spokój to podstawa!

Żeby tak moja głowa dała sobie ten spokój zaszczepić...

Napisane przez Amberella

Naprawdę bardzo Ci współczuję i proszę staraj się wierzyć, że będzie dobrze - przecież robisz wszystko, co możesz, by było. A ten ciężki czas to przejściowy jest.

Wiesz, chwilami mam wrażenie, że ten termin porodu nigdy nie nadejdzie... To już 28 tydzień (dopiero był 5 i robiłam pierwsze USG...), a ja mam wrażenie, że jeszcze tyyylee przede mną... A pewnie minie szybciej, niż mi się zdaje...

Dzięki Dziewczyny za wsparcie! Jakby Was nie było, to bym się zaryczała sama w domu... Dobrze, że jesteście...

[jin]

Napisane przez EVI07

Żeby tak moja głowa dała sobie ten spokój zaszczepić...


Wiesz, chwilami mam wrażenie, że ten termin porodu nigdy nie nadejdzie... To już 28 tydzień (dopiero był 5 i robiłam pierwsze USG...), a ja mam wrażenie, że jeszcze tyyylee przede mną... A pewnie minie szybciej, niż mi się zdaje...

Dzięki Dziewczyny za wsparcie! Jakby Was nie było, to bym się zaryczała sama w domu... Dobrze, że jesteście...

Współczuję problemów z cukrem. W pierwszej ciąży miałaś robioną krzywą, bo ja mam synka z 2007 roku i wogóle takiego badania nie miałam.
Dbaj o córeczkę dużo jej tłumacz dlaczego musisz leżeć i pewnych rzeczy nie możesz robić. Zawsze pozostaje wam czytanie książeczek, rysowanie itp. Ważne żeby robić coś razem(nawet oglądać bajki

[830b3402b90be91bee3a8a4ac8547146eb396896_6583840e13f22]

Napisane przez katarzyniak

Nasluchalam sie dzisiaj od poloznej w szpitalu, ze ona odradza porodu razem z mezem. Ze niby nigdy do konca nie zna sie faceta, ze kobieta moze mu ... [?]sie odwidziec. A ja powiedzialam ze to nieprawda, ze ja np znam doskonale swojego tz. I mysle ze poznalam go na tyle dobrze przez 6 lat, i tyle razem przeszlismy ze wiem jak zareauguje. Teraz jak musze lezec to wiadomo ze pomaga mi w prawie wszystkich czynnosciach... I uwazam ze to jest naturalne. Gdyby on byl w takiej potrzebie rowniez zrobilabym wszystko. A oczywiscie wszystkie dziewczyny zaczely gadac ze ona to sie nie wykapie przy mezu, ze glupio go prosic o pomoc, glupio im ze obiad przygotuje .... Jak dla mnie to bzdury, ale wg mnie na tym polega milosc dojrzala, ze w trudnych chwilach jest sie poprostu razem...nie wyobrazam sobie zeby przed tak najblizsza osoba jak mąż kryć sie i udawac ze jest sie wszechmogącą. Takie jest moje zdanie. Przepraszam ze wrzucam nowy temat, ale musialam sie wygadac...

Mam kilka takich znajomych które ugotowanie obiadu czy wykonanie innego domowego obowiązku przez męża nazywają pomocą - dla mnie to brzmi dziwnie, to tak jakby wszystko było obowiązkiem kobiety, a jak facet raz coś zrobi to jest taki wspaniały że "pomaga". Nie uważam się absolutnie za feministkę, ale czasami jest mi przykro jak widzę jak moje koleżanki zasuwają w domu (a normalnie do pracy chodzą), mężowie palcem nie kiwną a one się jeszcze cieszą jak od czasu do czasu im "pomogą".

A w ogóle z mężem jesteśmy chyba patologią Nie tylko przy sobie się kąpiemy, ale też często siedzimy w wannie razem Już nie mówiąc o tym że jak jedno się kąpie a drugie chce skorzystać z toalety to też nie jest to problem