Rozstanie z facetem XXVIII

[Mniejsza1988]

Napisane przez kaguya

Że co?

Haha, on nie miał kasy nie wiem, co w nim widziałam, bo nie był ani typowym bad boy (no może z wyglądu, taaaak, był przystojniakiem, w moim typie), zawsze potrafił wzbudzić we mnie poczucie winy, ale i miałam ochote się nim opiekować. Potem wyszło szydło z worka. nie rozumiem, jak mogłam być tak zaślepiona.

Tak, tak Poczytaj sobie moje wcześniejsze wypowiedzi to zobaczysz z jakim idiotą byłam. Też wiecznie byłam winna

---------- Dopisano o 16:43 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------

Napisane przez Kiciolda

Miałam podobnie... przez pierwsze dwa tygodnie dostawałam mdłości na myśl, żeby usiąść do komputera, gdy zobaczyłam, że usunął mnie ze znajomych i nie reagował na próby rozmowy... - Tak naprawdę to dopiero po 2 miesiącach zaczęłam normalnie korzystać z komputera. - Teraz mam pracę przy kompie i nie sprawdzam, co się dzieje u niego na fb (chociaż mnie kusi) - bo to niepotrzebnie rozdrapuje rany.

Najgorsze jest to, że mamy mnóstwo wspólnych znajomych i czasem natrafię na jego komentarze. - Kusi mnie, żeby ustosunkować się do jego wypowiedzi, ale powstrzymuję się, bo to w niczym mi nie pomoże

Też mnie potwornie kusi, ale go zablokowałam. Może też to zrób?

[Kiciolda]

Napisane przez chicha_

Wiem dziewczyny... - gdybym szukała "na siłę", to na pewno bym znalazła - tylko po co?

Jego przyjaciel, z którym też zerwał kontakt, wyprowadzając się z Warszawy, mówił mi jakieś 2 miesiące temu, że powinnam kogoś sobie znaleźć i przestać się zadręczać - tylko, że ja mam taki mętlik uczuciowy w sobie, że wole nikogo nie szukać... - Niby chciałabym mieć kogoś bliskiego, ale czuję niechęć do facetów...
Jego przyjaciel też nie może tego zrozumieć, co się stało - starał się go wypytać przez telefon, ale mój były wtedy stwierdził, że nie ma czasu gadać i się rozłączył. - Tak naprawdę to nikt, kto znał nas oboje i widział jak się kochamy, jaką byliśmy parą, nie potrafi uwierzyć, że to się ot tak, rozpadło...

[201607040946]

Napisane przez Kiciolda

Miałam podobnie... przez pierwsze dwa tygodnie dostawałam mdłości na myśl, żeby usiąść do komputera, gdy zobaczyłam, że usunął mnie ze znajomych i nie reagował na próby rozmowy... - Tak naprawdę to dopiero po 2 miesiącach zaczęłam normalnie korzystać z komputera. - Teraz mam pracę przy kompie i nie sprawdzam, co się dzieje u niego na fb (chociaż mnie kusi) - bo to niepotrzebnie rozdrapuje rany.

Najgorsze jest to, że mamy mnóstwo wspólnych znajomych i czasem natrafię na jego komentarze. - Kusi mnie, żeby ustosunkować się do jego wypowiedzi, ale powstrzymuję się, bo to w niczym mi nie pomoże

U mnie minął tydzień, odkąd nie wchodzę i nie interesuję się, co u niego i u niej. Oczywiście, natrafiam na ich komentarze, ale co tam... nigdy nie dyskutuję, zwłaszcza z nim.

Napisane przez Mniejsza1988

Tak, tak Poczytaj sobie moje wcześniejsze wypowiedzi to zobaczysz z jakim idiotą byłam. Też wiecznie byłam winna

czytałam, ale chyba źle zrozumiałam z tą kasą, masakra chociaż... jak teraz sobie myślę, to pewnie wykorzystywałabym P. (po tym wszystkim, co zrobił), gdyby tę kasę miał, ale nie miał z tym że mam kilka "drobiazgów", zapalniczkę Zippo, telefon (używany, ale dał mi go), jego sweter i koszulkę nie rzucę mu tego w twarz, bo to fajne rzeczy przydadzą się, a co. nie wierzę, że świętowaliśmy razem i jego, i moje urodziny (we wrześniu), nie wierzę, że kupił mi bilet na festiwal kultury japońskiej, nie wierzę, że... ech

[LUNCIA8]

Napisane przez Mniejsza1988

Myślę, że tak. Teraz swobodnie potrafię rozmawiać z moim pierwszym facetem. Ale to było dawno temu, miałam 20 lat gdy go zostawiłam,byłam z nim 2 a nie ponad 4 lata jak teraz

Ja też. Ale to i tak jest nieporównywalne, zupełnie dwie inne sytuacje. I teraz wszystko się inaczej układa niestety.

---------- Dopisano o 16:58 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

Napisane przez pacuszka25

A ja właśnie dziś miałam odwrotnie. Wczoraj przeryczałam 3 godziny, bo jak do tej pory byłam pewna, że jż go nie kocham i dobrze się stało, tak od kilku dni zaczęłam sobie uświadamiać, że tylko sobie tak wmawiałam. Powiedziałam mu wczoraj. I bardzo dojrzale uciekłam Dziś o tym rozmawialiśmy no i powiedział, że popsułam tym wszystkim jego plan przyjaźni ze mną i że teraz jakby sie nie zachował to będzie źle i od słowa do słowa dowiedziałam się, że ta mała trzpiotka która mu została z przydziału była wtedy wczoraj u niego w pokoju. I chciałam wiedzieć co między nimi zaszło i jestem spokojniejsza trochę, co dziwne. Bo to było do przewidzenia, a on za każdym razem się wypierał, zę za kogo ja go niby mam i przecież go znam. A ja nie mogę tylko zrozumieć czemu spotykałam się z człowiekiem który przez cały tydzień mówi o dziewczynie że jest dziecinna, a potem komentuje: "dziecinna czy nie, ważne że w łóżku"

też sobie tak wmawiam i wierze, że kiedyś będę w stanie w to uwierzyć. Powtarzam sobie, że mój kolejny przepłakany dzień nic nie zmieni i nie mam na co liczyć.
ręce mi opadają w takich sytuacjach

---------- Dopisano o 16:58 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

Napisane przez Mniejsza1988

Przynajmniej po seksie nie wrzucał Ci pieniędzy do torby, tak jak robił to mój "ukochany"

poważnie? ;o

---------- Dopisano o 16:59 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

Napisane przez Mniejsza1988

Przynajmniej po seksie nie wrzucał Ci pieniędzy do torby, tak jak robił to mój "ukochany"

poważnie? ;o

[willy_nilly]

((((((((((((((((((((((( ((((((((((((((((((((((((( (99

[pewnaKa]

Napisane przez Naomi21

Byłam wczoraj na imprezie, na której się koszmarnie upiłam Nie taki był plan, ale miałam zły dzień na picie. Alkohol pomaga na chwilę, a później wszystko wraca ze zdwojoną siłą Tęsknię za nim potwornie, chcę wrócić do naszego życia we dwoje, nie wierzę, że on tego nie chce. Nie rozumiem jak on to wytrzymuje psychicznie i dlaczego jeszcze się nie pojawił błagając o drugą szansę To zdecydowanie najgorszy rok mojego dotychczasowego życia, chwilami boję się, że nie wytrzymam kolejnego dnia, czuję całkowitą beznadzieję.

widzę,że jesteśmy w podobnej sytuacji!takie same odczucia...
równiez zastanawiam się jak on to wytrzymuje, a może tęski, a może juz zapomniał, może dalej jest z tą swoją nową! ciężko,jest ciężko, ale musimy być silne, to tylko chwilowe zachwianie, idzie jesień dzień krótszy, może być trochę bardziej melancholijnie, ale musi,musi,musi być dobrze!

[LUNCIA8]

Napisane przez pewnaKa

widzę,że jesteśmy w podobnej sytuacji!takie same odczucia...
równiez zastanawiam się jak on to wytrzymuje, a może tęski, a może juz zapomniał, może dalej jest z tą swoją nową! ciężko,jest ciężko, ale musimy być silne, to tylko chwilowe zachwianie, idzie jesień dzień krótszy, może być trochę bardziej melancholijnie, ale musi,musi,musi być dobrze!

też się zastanawiam..
a przez takie "chwilowe zachwianie" przechodzę już prawie 2 miesiąc
a wiem, że jeszcze dużo przede mną.
Najgorsze jest to, że to wszystko uderzyło tylko we mnie.
A jeszcze tydzień i psychika mi zupełnie wysiądzie.

[201607040946]

Mnie pomaga myślenie o tym, co było źle skoro jest draniem, to nie jest mnie wart, ot co!
Lepszy gniew niż smutek

[Mniejsza1988]

Napisane przez LUNCIA8

Ja też. Ale to i tak jest nieporównywalne, zupełnie dwie inne sytuacje. I teraz wszystko się inaczej układa niestety.

---------- Dopisano o 16:58 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------


też sobie tak wmawiam i wierze, że kiedyś będę w stanie w to uwierzyć. Powtarzam sobie, że mój kolejny przepłakany dzień nic nie zmieni i nie mam na co liczyć.
ręce mi opadają w takich sytuacjach

---------- Dopisano o 16:58 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------



poważnie? ;o

---------- Dopisano o 16:59 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------



poważnie? ;o

Im człowiek starszy tym gorzej to znosi. Muszę wierzyć, że jeszcze można wszystko zacząć od nowa mimo ćwiartki na karku.

Z tymi pieniędzmi to parę razy zdarzyła się taka sytuacja: przyjechałam do niego, kochaliśmy się. Po wszystkim zamiast mnie przytulić, poszedł po portfel i wrzucił kasę do torby po czym dodał: wiem, że to wygląda jakbym ci płacił za seks, ale daję teraz bo później zapomnę. fajnie nie?

[LUNCIA8]

Napisane przez kaguya

Mnie pomaga myślenie o tym, co było źle skoro jest draniem, to nie jest mnie wart, ot co!
Lepszy gniew niż smutek

też tak próbuję... tylko tak naprawdę to nie pomaga bo wszystko co było źle było przeze mnie. Nie idealizuje go, też w wielu sytuacjach mógł zachować się inaczej. Ale ja zrobiłam tyle błędów, że chyba sobie nigdy tego nie wybaczę. Nie mam jak tego udowodnić, a chce pokazać przede wszystkim sobie że jeszcze jestem coś warta.
Powinno być coraz lepiej, a z tygodnia na tydzień jest coraz gorzej

[Naomi21]

Napisane przez Mniejsza1988

Im człowiek starszy tym gorzej to znosi. Muszę wierzyć, że jeszcze można wszystko zacząć od nowa mimo ćwiartki na karku.

Z tymi pieniędzmi to parę razy zdarzyła się taka sytuacja: przyjechałam do niego, kochaliśmy się. Po wszystkim zamiast mnie przytulić, poszedł po portfel i wrzucił kasę do torby po czym dodał: wiem, że to wygląda jakbym ci płacił za seks, ale daję teraz bo później zapomnę. fajnie nie?

Podobno z wiekiem jest gorzej Ja jestem chyba najstarsza z Was, więc kiepsko to widzę

W tej sytuacji z pieniędzmi to szczerze mówiąc nie widzę nic złego Tak po prostu wyszło, ja pewnie bym się z tego uśmiała. Gorsze, że Cię nie przytulił.

Napisane przez kaguya

Mnie pomaga myślenie o tym, co było źle skoro jest draniem, to nie jest mnie wart, ot co!
Lepszy gniew niż smutek

Mi to nie pomaga. Wiem, że eks nie był mnie wart, ale nie dlatego, że był draniem (prędzej nazwałabym go głupcem), ale po prostu obiektywnie byliśmy z trochę innej ligi Na którymś z pierwszych spotkań powiedział, że jestem dla niego za ładna i za mądra i miał rację. Ale on ma w sobie tyle uroku, że nadrabia brak urody i jakiegoś wybitnego intelektu. Teraz jest dla mnie super przystojny i wspaniały.

Napisane przez LUNCIA8

Najgorsze jest to, że to wszystko uderzyło tylko we mnie.

Skąd wiesz? Też tak myślałam, ale jak po rozstaniu pojechałam do eksa to nie wyglądał na szczęśliwego, mówił, że fatalnie z nim jest i myślę, że nie kłamał. Z drugiej strony nie aż tak fatalnie, żeby nie skończyć tej masakry - najwidoczniej ja bardziej cierpię, bo to ja chciałam się godzić i ratować związek, dla niego w momencie, gdy podjął decyzję nie było już odwrotu. To niesprawiedliwe I gdzie ta karma?

[Mniejsza1988]

Napisane przez Naomi21

Podobno z wiekiem jest gorzej Ja jestem chyba najstarsza z Was, więc kiepsko to widzę

W tej sytuacji z pieniędzmi to szczerze mówiąc nie widzę nic złego Tak po prostu wyszło, ja pewnie bym się z tego uśmiała. Gorsze, że Cię nie przytulił.

Ehhmm może faktycznie wyszło dziwnie ale za każdym razem miałam się go prosić żeby mnie przytulił? Naprawdę za każdym? Może jak spędziliśmy naszą pierwszą wspólną noc to to zrobił, a tak przytulanie było dla niego czymś obcym.

A ile masz lat?

[Naomi21]

Napisane przez Mniejsza1988

Ehhmm może faktycznie wyszło dziwnie ale za każdym razem miałam się go prosić żeby mnie przytulił? Naprawdę za każdym? Może jak spędziliśmy naszą pierwszą wspólną noc to to zrobił, a tak przytulanie było dla niego czymś obcym.

A ile masz lat?

To przykre, dla mnie to było ważne, żeby się przytulić. Ale dla mojego faceta na pewno mniej

29.

[pewnaKa]

Napisane przez kaguya

Mnie pomaga myślenie o tym, co było źle skoro jest draniem, to nie jest mnie wart, ot co!
Lepszy gniew niż smutek

tez tak czasami robię,ale czasem przyjda mimowolnie myśli, jak np. przechodzię obok jakiegoś miejsca w którym się cos nam przytrafiło itd.
poza tym jak wiele z Was tu pisało, teraz przyszła jesień i jakaś taka atmosfera mnie wzięła jak w tegy gdy byliśmy razem typu, robi sie ciemno i takie uczucie,że zaraz się spotkamy, on będzie w tym swoim ulubionym płaszczu, a ja sie dla niego wystroje...

[elvegirl]

Napisane przez Naomi21

29.

Młoda pupa

[Mniejsza1988]

Napisane przez Naomi21

To przykre, dla mnie to było ważne, żeby się przytulić. Ale dla mojego faceta na pewno mniej

29.

A z jakiego jesteś województwa?

Dla mnie też takie przytulanki były ważne, ważniejsze niż sam seks...Ehh zmarnowałam 4,5 roku z idiotą.

A u Ciebie z jakiego powodu się posypało?

[LUNCIA8]

Napisane przez Naomi21

Skąd wiesz? Też tak myślałam, ale jak po rozstaniu pojechałam do eksa to nie wyglądał na szczęśliwego, mówił, że fatalnie z nim jest i myślę, że nie kłamał. Z drugiej strony nie aż tak fatalnie, żeby nie skończyć tej masakry - najwidoczniej ja bardziej cierpię, bo to ja chciałam się godzić i ratować związek, dla niego w momencie, gdy podjął decyzję nie było już odwrotu. To niesprawiedliwe I gdzie ta karma?

Nie wiem, może coś tam czasami pomyśli. Ale mam wrażenie, że wszystko sobie doskonale rekompensuje. I, że ja ledwo co funkcjonuje a on ma to zupełnie gdzieś bo przecież tak łatwo mnie zastąpić kimś lepszym

[Naomi21]

Napisane przez pewnaKa

poza tym jak wiele z Was tu pisało, teraz przyszła jesień i jakaś taka atmosfera mnie wzięła jak w tegy gdy byliśmy razem typu, robi sie ciemno i takie uczucie,że zaraz się spotkamy, on będzie w tym swoim ulubionym płaszczu, a ja sie dla niego wystroje...

Też tak mam, jesienią jest gorzej. Chciałoby się spędzać wieczory pod kocykiem, oglądać filmy we dwójkę, pić grzańca (co prawda dziś mi niedobrze na samą myśl, ale wiem, że za kilka dni niechęć przejdzie), grać w planszówki, chodzić na spacery po lesie.

Napisane przez elvegirl

Młoda pupa

Dzięki Ostatnio się zastanawiam czy przeżyję własną imprezę urodzinową - zawsze mówiłam, że bycie samą w 30 urodziny mnie dobije i proszę bardzo. Zapewne z rozpaczy wypiję tyle, że przyjaciele będą mnie musieli wynosić z klubu No ale to dopiero w przyszłym roku.

Napisane przez Mniejsza1988

A z jakiego jesteś województwa?

Dla mnie też takie przytulanki były ważne, ważniejsze niż sam seks...Ehh zmarnowałam 4,5 roku z idiotą.

A u Ciebie z jakiego powodu się posypało?

Mazowieckie. A posypało się, bo ja chciałam ślubu, a on nie. To tak w skrócie

[Mniejsza1988]

Napisane przez Naomi21

Też tak mam, jesienią jest gorzej. Chciałoby się spędzać wieczory pod kocykiem, oglądać filmy we dwójkę, pić grzańca (co prawda dziś mi niedobrze na samą myśl, ale wiem, że za kilka dni niechęć przejdzie), grać w planszówki, chodzić na spacery po lesie.



Dzięki Ostatnio się zastanawiam czy przeżyję własną imprezę urodzinową - zawsze mówiłam, że bycie samą w 30 urodziny mnie dobije i proszę bardzo. Zapewne z rozpaczy wypiję tyle, że przyjaciele będą mnie musieli wynosić z klubu No ale to dopiero w przyszłym roku.




Mazowieckie. A posypało się, bo ja chciałam ślubu, a on nie. To tak w skrócie

No ale nie był gotowy czy co? Jak długo byliście razem?

[elvegirl]

Napisane przez Naomi21

Dzięki Ostatnio się zastanawiam czy przeżyję własną imprezę urodzinową - zawsze mówiłam, że bycie samą w 30 urodziny mnie dobije i proszę bardzo. Zapewne z rozpaczy wypiję tyle, że przyjaciele będą mnie musieli wynosić z klubu No ale to dopiero w przyszłym roku.

Przestań, przecież trzydziestka to piękny wiek już nie małolata, a ciągle młoda kobieta To żaden kamień milowy, żaden wiek, po którym świat się wali, a pochwa marszczy

[pewnaKa]

Napisane przez Naomi21

Dzięki Ostatnio się zastanawiam czy przeżyję własną imprezę urodzinową - zawsze mówiłam, że bycie samą w 30 urodziny mnie dobije i proszę bardzo. Zapewne z rozpaczy wypiję tyle, że przyjaciele będą mnie musieli wynosić z klubu No ale to dopiero w przyszłym roku.

eeee tam!!! nie przesadzasz?
poza tym narazie masz 29 lat,więc się nie stresuj najwyżej będziesz mówić,że masz 29 i pół

[Naomi21]

Napisane przez Mniejsza1988

No ale nie był gotowy czy co? Jak długo byliście razem?

Twierdził, że póki co wcale o tym nie myśli - chociaż wcześniej mówił co innego Ja uważałam i uważam, że ze względu na wiek i staż związku (3 lata) był najwyższy czas na zaręczyny, on się "nie wybawił" i jego zdaniem nasze małżeństwo skończyłoby się porażką. Później jeszcze wiele innych rzeczy mówił Byłam przekonana, że minie miesiąc, dwa i przyjdzie mnie błagać o wybaczenie, ale teraz myślę, że moje odejście było mu na rękę. Ma teraz swoich ukochanych kumpli, może pić ile chce i wyrywać laseczki - raj

Napisane przez elvegirl

Przestań, przecież trzydziestka to piękny wiek już nie małolata, a ciągle młoda kobieta To żaden kamień milowy, żaden wiek, po którym świat się wali, a pochwa marszczy

To co napisałaś moim zdaniem bardziej pasuje np. do 25 lat, bo też już nie dziecko, ale młoda kobieta, a jednak więcej "dobrych" lat zostało 30 kojarzy mi się ze stabilizacją, wypada mieć na koncie jakieś osiągnięcia, faceta, dziecko Zawsze tak sobie wyobrażałam ten wiek, a tu nic Tak serio to nie przejmuję się tym aż tak, przykro mi jednak, że będę sama w tym dniu. Przyzwyczaiłam się do spędzania urodzin z nim. Na ostatnich byliśmy jeszcze razem i wszystkim opowiadał, że jestem tą jedyną - miesiąc później już nią nie byłam

[Mniejsza1988]

Napisane przez Naomi21

Twierdził, że póki co wcale o tym nie myśli - chociaż wcześniej mówił co innego Ja uważałam i uważam, że ze względu na wiek i staż związku (3 lata) był najwyższy czas na zaręczyny, on się "nie wybawił" i jego zdaniem nasze małżeństwo skończyłoby się porażką. Później jeszcze wiele innych rzeczy mówił Byłam przekonana, że minie miesiąc, dwa i przyjdzie mnie błagać o wybaczenie, ale teraz myślę, że moje odejście było mu na rękę. Ma teraz swoich ukochanych kumpli, może pić ile chce i wyrywać laseczki - raj



To co napisałaś moim zdaniem bardziej pasuje np. do 25 lat, bo też już nie dziecko, ale młoda kobieta, a jednak więcej "dobrych" lat zostało 30 kojarzy mi się ze stabilizacją, wypada mieć na koncie jakieś osiągnięcia, faceta, dziecko Zawsze tak sobie wyobrażałam ten wiek, a tu nic Tak serio to nie przejmuję się tym aż tak, przykro mi jednak, że będę sama w tym dniu. Przyzwyczaiłam się do spędzania urodzin z nim. Na ostatnich byliśmy jeszcze razem i wszystkim opowiadał, że jestem tą jedyną - miesiąc później już nią nie byłam

Kurde co za frajer. Był Twoim rówieśnikiem czy starszy?

[elvegirl]

Napisane przez Naomi21

To co napisałaś moim zdaniem bardziej pasuje np. do 25 lat, bo też już nie dziecko, ale młoda kobieta, a jednak więcej "dobrych" lat zostało 30 kojarzy mi się ze stabilizacją, wypada mieć na koncie jakieś osiągnięcia, faceta, dziecko Zawsze tak sobie wyobrażałam ten wiek, a tu nic Tak serio to nie przejmuję się tym aż tak, przykro mi jednak, że będę sama w tym dniu. Przyzwyczaiłam się do spędzania urodzin z nim. Na ostatnich byliśmy jeszcze razem i wszystkim opowiadał, że jestem tą jedyną - miesiąc później już nią nie byłam

A to nie, ja w wieku 25 lat miałam totalne siano w głowie, gdyby wtedy mi przyszło do głowy wyjść za mąż albo urodzić dziecko, to byłaby to spora pomyłka. Trzydziestka to jak dla mnie wiek, kiedy można już powoli zacząć myśleć o stabilizacji, żeby się do tego 35 roku mniej więcej już z większością kwestii określić. Przy czym wcale nie uważam, że koniecznie trzeba
Pamiętam swoje pierwsze urodziny bez gościa, z którym spędziłam 7 wcześniejszych imprez urodzinowych - dziwnie było. Przy kolejnych już nie miałam czasu na siedzenie i dumanie, zajęta byłam dobrym bawieniem się

[Mniejsza1988]

Napisane przez elvegirl

A to nie, ja w wieku 25 lat miałam totalne siano w głowie, gdyby wtedy mi przyszło do głowy wyjść za mąż albo urodzić dziecko, to byłaby to spora pomyłka. Trzydziestka to jak dla mnie wiek, kiedy można już powoli zacząć myśleć o stabilizacji, żeby się do tego 35 roku mniej więcej już z większością kwestii określić. Przy czym wcale nie uważam, że koniecznie trzeba
Pamiętam swoje pierwsze urodziny bez gościa, z którym spędziłam 7 wcześniejszych imprez urodzinowych - dziwnie było. Przy kolejnych już nie miałam czasu na siedzenie i dumanie, zajęta byłam dobrym bawieniem się

Kurde przy takich słowach czuję się stara i nudna :P

[Naomi21]

Napisane przez Mniejsza1988

Kurde co za frajer. Był Twoim rówieśnikiem czy starszy?

Starszy o 2 lata.

Napisane przez elvegirl

A to nie, ja w wieku 25 lat miałam totalne siano w głowie, gdyby wtedy mi przyszło do głowy wyjść za mąż albo urodzić dziecko, to byłaby to spora pomyłka. Trzydziestka to jak dla mnie wiek, kiedy można już powoli zacząć myśleć o stabilizacji, żeby się do tego 35 roku mniej więcej już z większością kwestii określić. Przy czym wcale nie uważam, że koniecznie trzeba
Pamiętam swoje pierwsze urodziny bez gościa, z którym spędziłam 7 wcześniejszych imprez urodzinowych - dziwnie było. Przy kolejnych już nie miałam czasu na siedzenie i dumanie, zajęta byłam dobrym bawieniem się

Też bym nie chciała wyjść za mąż jako 25-latka ani tym bardziej mieć dziecka, ale myślę, że byłam wtedy mniej więcej taka jak teraz, tylko bardziej beztroska. Zawsze myślałam, że ślub tak 28 - 30 lat, a dziecko 32 - 34. Teraz się boję, że mnie to zupełnie ominie Do urodzin jeszcze daleko, ciekawa jestem jak zniosę pierwsze święta bez niego. Mam nadzieję, że nie będą mnie nawiedzały wspomnienia jak poszliśmy kupić choinkę i później ją ubieraliśmy. Niestety mam z nim mnóstwo wspomnień, był właściwie moim całym życiem - co było bardzo złe.

[elvegirl]

Napisane przez Mniejsza1988

Kurde przy takich słowach czuję się stara i nudna :P

Czemu?

Napisane przez Naomi21

Teraz się boję, że mnie to zupełnie ominie

Tego się boi każda porozstaniówka, bez względu na wiek. Przejdzie jak się okaże, że życie bez niego też jest fajne

[201607040946]

Ojjjj, ja też mam 29 lat i uważam, że to cudowny wiek! Moge miec młodszego, moge starszego no i ciągle mnie proszą o... dowód, jak kupuję papierosy

[wredotka93]

Edit: nie ten temat. Proszę o usunięcie wiadomości

[Naomi21]

Napisane przez elvegirl

Tego się boi każda porozstaniówka, bez względu na wiek. Przejdzie jak się okaże, że życie bez niego też jest fajne

Jest fajne, ale z nim było fajniejsze Myślę jednak, że wiek ma znaczenie, bo ja zaczęłam odczuwać taką dojmującą potrzebę związku dość późno, właśnie jak miałam jakieś 25 lat. Wcześniej nie miałam potrzeby angażowania się, bawiłam się, randkowałam, było wesoło Przez 3 lata z eksem byłam szczęśliwa: dużo razy się wkurzałam i miałam dziwne przemyślenia, ale na pewno bym z nas nie zrezygnowała. Teraz bardzo mi tego brak, to boli wręcz fizycznie. Wydaje mi się, że ma też w tym udział biologia, zegar biologiczny jest nieubłagany i chyba w moim wieku bardziej się pragnie stabilizacji i związku niż w wieku np. 20 lat (choć pewnie są wyjątki).

Kaguya, mnie też często proszą o dowód Źle mnie zrozumiałyście - lubię swój wiek, jestem pewna siebie, wiem czego chcę itp. Ale żałuję, że w moim życiu brakuje stabilizacji, którą już miałam i dobrze się w niej odnajdowałam.