Zdradziłyście chłopaka?

[elvegirl]

Napisane przez laisla

Żyję jednak na tyle na tym świecie aby zauważyć, ze większość moich czarno-białych poglądów z czasów nastoletnich zostało brutalnie rozjechanych po drodze i po pewnym czasie i setce różnych sytuacji człowiek przestaje być kategoryczny.

Oj tak.

[ahoooj]

Ja zdrady nie usprawiedliwiam i uważam, że sama w sobie jest podła.
Ale nie można wszystkich zdradzających wsadzić do jednego worka. Napisałam wcześniej, że nigdy sama bym nie pomyślała, że jestem w stanie zdradzić, tym bardziej, że małżeństwo moich rodziców rozpadło się przez liczne zdrady ojca.
Ale on to robił perfidnie, z premedytacją, do domu wracał tylko na obiadki i po czyste gacie.

W moim przypadku związek bardzo kroczył ku końcowi, ale żadne z nas, ani ja, ani mój ówczensy partner nie byliśmy na tyle odważni, żeby podjąć ostateczną decyzję. Byliśmy z sobą dwa lata i ciężko było wyobrazić sobie życie bez siebie, ale nasz związek przerósł do rangi prawdziwej patologii, wyzwiska, szarpaniny, kłótnie, a później big love w swoich ramionach, żałuję że nie byłam na tyle silna, żeby wcześniej kopnąć go w tyłek, bo tylu upokorzeń nigdy nie przeżyłam.

A ten inny... cóż, pojawił się w najlepszym momencie, pozwolił mi znowu poczuć się kobietą i przede wszystkim udowownił, że na moim jednym partnerze świat się nie kończy
Zdradziłam, owszem, gdybym miała wybór zrobiłabym to ponownie. Bo tylko i wyłącznie dzięki tej zdradzie zrozumiałam, że mojego faceta poprostu nie kocham i nic mnie przy nim więcej nie trzyma.

Przynajmniej zakończyłam ten "związek" i sama pluję sobie w twarz, że tak późno.
Jednak przyznaję Wam rację, gdzie jest zdrada nie ma miłości i nie wierzę w zdradę "och ach, stało się niechcący", a później powrót do dawnego życia, jak ciepła klucha.

[dominikmeller25]

Napisane przez ahoooj

Bo tylko i wyłącznie dzięki tej zdradzie zrozumiałam, że mojego faceta poprostu nie kocham i nic mnie przy nim więcej nie trzyma.

aha czyli potrzebna była zdrada aby coś takiego zrozumieć? większej bzdury dawno nie czytałem, no ale usprawiedliwienie zawsze musi jakieś być, rozumiem.

a co do tego że tam gdzie miłość nie ma zdrady, pełna racja bo osoba która kocha, nawet zamroczona innym będzie wiedziała że należy przestać, będzie znała granice. każdy wie do czego jest zdolny i tak jak wiem że nie prowadzę po alkoholu to nawet gdy jestem pod wpływem i mając kluczyki w kieszeni idę na taksówkę albo komunikację miejską, tak w przypadku zdrady wiem że nie zdradzę bo wiem czym to pachnie i nie mam najmniejszego zamiaru nikogo krzywdzić, może to dziwne ale niektórzy mają zasady i sumienie.

[Mirrranda]

Nie zdradziłam i nie potrafiłabym zdradzić.

Ale tak samo jak ahooooj jestem przeciwna wrzucaniu ludzi zdradzających do jednego worka. Różnie się w życiu układa, różne są motywy, różne uczucia.

[ARAKSJEL]

Napisane przez Imperialista

Inaczej! Po prostu są ludzie bezcenni (wierni) i są ludzie bezwartościowi (zdradzający).

To pan Stanisław z Mszczonowa co dwójkę dzieci z płonącego domu wyciągnął jest nic nie wart bo puknął żonę sąsiada za miedzy ? A taki Zdzich Krupciński z Żyrardowa co babę swoją zatłukł młotkiem przy dzieciach to człek bezcenny pewnikiem ,bo zamęczył z miłości a mógł zdradzić tylko nie chciał .

[ahoooj]

Napisane przez dominikmeller25

aha czyli potrzebna była zdrada aby coś takiego zrozumieć? większej bzdury dawno nie czytałem, no ale usprawiedliwienie zawsze musi jakieś być, rozumiem.

a co do tego że tam gdzie miłość nie ma zdrady, pełna racja bo osoba która kocha, nawet zamroczona innym będzie wiedziała że należy przestać, będzie znała granice. każdy wie do czego jest zdolny i tak jak wiem że nie prowadzę po alkoholu to nawet gdy jestem pod wpływem i mając kluczyki w kieszeni idę na taksówkę albo komunikację miejską, tak w przypadku zdrady wiem że nie zdradzę bo wiem czym to pachnie i nie mam najmniejszego zamiaru nikogo krzywdzić, może to dziwne ale niektórzy mają zasady i sumienie.

Niestety, w moim przypadku tak to właśnie działało. I myślę, że są gorsze świństwa niż zdrada, która definiowana jest jako upokorzenie dla partnera. Kobietę/mężczyznę można bardziej upodlić, wierzcie mi

Wolałabym nigdy więcej nie doprowadzić do takiej sytuacji, w której się wtedy znalazłam, ale cóż... Nie płakałam facetowi później, że go kocham i nie przepraszałam za mój błąd błagając o litość, ani nie ukrywałam tego przed nim, dlatego nie mam sobie nic do zarzucenia.

A tak z ciekawości kiedyś, wrzucając ogłoszenie na forum mojego miasta zauważyłam pewien link "sex bez obowiązań". Jakież było moje zdziwienie, gdy ponad 90% ogłoszeń (z ok 2 tys) było o treści "żonaty mężczyzna szuka kobiety, liczy się dla mnie przede wszystkim dyskrecja". To jest dla mnie okropne, że ludzie szukają stałych partnerów na boku, w dodatku są to osoby w związku małżeńskich, które teoretycznie przysięgały wierność drugiej osobie. To jest prawdziwe świństwo i nie uważam, że powinnam być wrzucana do jednego worka razem z takimi przykładami samców alfa.

[mary_poppins]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;43868450]Pamietam jak bliska mi osoba pisala do drugiej bliskiej mi osoby, ze nigdy jej nie zdradzi, nigdy przenigdy za nic na swiecie. I co? Pare lat pozniej okazalo sie, ze zdradzala od paru lat, regularnie. Nie wierze w te obrzydliwe zapewnienia. Za wiele widzialam, zebym miala wierzyc w bajeczki typu "och nigdy nie zdradze bo sie tym brzydze jak seksem z koniem". Btw gratuluje porownania. Ciezko o bardziej idiotyczne.[/QUOTE]
Sorry, ale zapewnianie partnera że się nigdy go nie zdradzi jednocześnie go zdradzając, to jednak "trochę" co innego, niż bycie pewnym wobec samego siebie że się tego nie zrobi Nie powiedziałabym, ze jakiekolwiek szczere zapewnienia są obrzydliwe, no ale ok. Btw, nie porównuję zdrady do seksu z koniem jako takie, tylko mówię, że skoro "nigdy nie mów nigdy", no to trzeba być konsekwentnym. To się powinno zatem odnosić do wszystkiego, nie tylko do popularnych sytuacji typu zdrada. Ale pewnie jednak gdzieś tam z tyłu głowy Wam krąży, że nieee, przecież nigdy byście czegoś takiego nie zrobiły

Napisane przez elvegirl

Żeby z pomocą "kogoś nowego" wyjść z toksyny, żeby znaleźć w sobie tą siłę, najczęściej musi dojść do zaangażowania. Czyli co najmniej do zdrady emocjonalnej. A ta jest przez wielu ludzi postrzegana jako gorsza niż fizyczna. No i co, też taka osoba jest bezwartościowa, niemoralna?

Jedna jedyna osoba napisała że zdradzająca osoba to podczłowiek, a rozdmuchujecie te słowa i przypisujecie niemal każdemu Nie, taka osoba nie jest bezwartościowa, ale postępuje według mnie niemoralnie i bardzo źle. Toksyczny związek nie usprawiedliwia dla mnie zdrady, sorry. Zdaję sobie sprawę, że to ciężka sytuacja życiowa, ale dla mnie to tego nie usprawiedliwia, nic nie sprawia że zdrada (i inne rzeczy, które są dla mnie w podobnym stopniu świńskie) stanie się dla mnie najlepszym co można było zrobić, albo chociaż nieszkodliwą normalką.

[ahoooj]

Napisane przez mary_poppins

Jedna jedyna osoba napisała że zdradzająca osoba to podczłowiek, a rozdmuchujecie te słowa i przypisujecie niemal każdemu Nie, taka osoba nie jest bezwartościowa, ale postępuje według mnie niemoralnie i bardzo źle. Toksyczny związek nie usprawiedliwia dla mnie zdrady, sorry. Zdaję sobie sprawę, że to ciężka sytuacja życiowa, ale dla mnie to tego nie usprawiedliwia, nic nie sprawia że zdrada (i inne rzeczy, które są dla mnie w podobnym stopniu świńskie) stanie się dla mnie najlepszym co można było zrobić, albo chociaż nieszkodliwą normalką.

Też tak myślałam. Dla mnie zdradza była czymś okropnym i niewybaczalnym, w sumie dalej jest to dla mnie coś okropnego i niewybaczalnego. Dlatego sama zdrady nigdy bym nie wybaczyła, bo tam gdzie się pojawia nie ma miłości. Ale jeśli facet byłby wobec mnie w porządku i byłby moim przyjacielem, nie chciałabym go skrzywdzić. W momencie kiedy jest dla mnie okropny, nie widzę powodu, dla którego miałabym oddawać mu cześć i szacunek. Jeśli spotkam miłość mojego życia, faceta, którego będę dażyła prawdziwym uczuciem - wiem, że go nie zdradzę.
Dlaczego? Ciągle wierzę w miłość; przez pierwszy rok mojego związku też żyłam w przekonaniu, że to ten jedyny, najwspanialny, nie wyobrażałam sobie nikogo innego na miejscu mojego tżta. Myślałam, że go kocham, łączyła nas prawidziwa chemia. Jednak od tego czasu się trochę pozmieniało, uczucie wyparowało, a jedyne, co mogę sobie zarzucić to tchórzostwo, że nie skończyłam związku dużo wcześniej

[mary_poppins]

No to nie jest to wytłumaczenie dla zdrady. Bo tam, gdzie nie ma miłości, tam jest pora na zakończenie związku. Bywa to szalenie trudne, ale nie tłumaczy robienia świństw, bo na razie to wypada bardzo głupio - "on jest dla mnie taki i siaki, to ja nie widzę powodu, żeby być wierną". Niezależnie od tego, jak trudno jest podjąć decyzję o zakończeniu relacji, to nie jest dla mnie wytłumaczenie, tylko głupota. Nie widziałaś potrzeby by "oddawać mu cześć" bo był zły, a sama zniżyłaś się do jego poziomu robienia drugiej osobie krzywdy.

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Napisane przez mary_poppins

Sorry, ale zapewnianie partnera że się nigdy go nie zdradzi jednocześnie go zdradzając, to jednak "trochę" co innego, niż bycie pewnym wobec samego siebie że się tego nie zrobi Nie powiedziałabym, ze jakiekolwiek szczere zapewnienia są obrzydliwe, no ale ok. Btw, nie porównuję zdrady do seksu z koniem jako takie, tylko mówię, że skoro "nigdy nie mów nigdy", no to trzeba być konsekwentnym. To się powinno zatem odnosić do wszystkiego, nie tylko do popularnych sytuacji typu zdrada. Ale pewnie jednak gdzieś tam z tyłu głowy Wam krąży, że nieee, przecież nigdy byście czegoś takiego nie zrobiły


Jedna jedyna osoba napisała że zdradzająca osoba to podczłowiek, a rozdmuchujecie te słowa i przypisujecie niemal każdemu Nie, taka osoba nie jest bezwartościowa, ale postępuje według mnie niemoralnie i bardzo źle. Toksyczny związek nie usprawiedliwia dla mnie zdrady, sorry. Zdaję sobie sprawę, że to ciężka sytuacja życiowa, ale dla mnie to tego nie usprawiedliwia, nic nie sprawia że zdrada (i inne rzeczy, które są dla mnie w podobnym stopniu świńskie) stanie się dla mnie najlepszym co można było zrobić, albo chociaż nieszkodliwą normalką.

Wspomniana przeze mnie historia dotyczy sytuacji kiedy ktos przez wiele lat zapewnial, ze NEVER EVER nie zdradzi, wrecz uczciwosc na punkcie wiernosci byla obsesja tej osoby. Po kilku latach zaczela zdradzac - mimo wczesniejszych zapewnien. Dlatego nie wierze i czesc piesni. Ludzmi targaja namietnosci - niestety niewielu potrafi sie opamietac. Ale - tak czy siak nie wierze - juz pisalam : tyle o sobie wiemy ile nas sprawdzono. Mojemu ukochanemu mogle obiecac : bede sie starac, bede walczyc bo Cie kocham - ale pamietaj, ze trzeba ogromnego wysilku, a nie tylko zapewnien "och brzydze sie zdrada, nigdy to nigdy a reszta to szmaty". To takie "nastolatkowe" ew. Obludne.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mary_poppins]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;43869571]Wspomniana przeze mnie historia dotyczy sytuacji kiedy ktos przez wiele lat zapewnial, ze NEVER EVER nie zdradzi, wrecz uczciwosc na punkcie wiernosci byla obsesja tej osoby. Po kilku latach zaczela zdradzac - mimo wczesniejszych zapewnien. Dlatego nie wierze i czesc piesni. Ludzmi targaja namietnosci - niestety niewielu potrafi sie opamietac. Ale - tak czy siak nie wierze - juz pisalam : tyle o sobie wiemy ile nas sprawdzono. Mojemu ukochanemu mogle obiecac : bede sie starac, bede walczyc bo Cie kocham - ale pamietaj, ze trzeba ogromnego wysilku, a nie tylko zapewnien "och brzydze sie zdrada, nigdy to nigdy a reszta to szmaty". To takie "nastolatkowe" ew. Obludne.[/QUOTE]
I nie wierzysz w te zapewnienia ze względu na doświadczenia jednej osoby, która mogła równie dobrze mydlić partnerowi oczy? Czy ogólnie? Mam nadzieję, że to drugie, przynajmniej miałoby to jakiś sens.
Oczywiście, że potrzeba wysiłku, ale naprawdę dla Ciebie pewność siebie i swoich decyzji mają tylko nastolatki albo obłudne osoby? Ludzie to nie zwierzątka w rui, nie wszyscy rzucają się na kogoś na boku jak tylko mają ku temu okazję. Ja jakaś inna chyba jestem, bo nigdy sobie nie przypominam żeby mną jak w amoku targały namiętności.

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Mnie facet zdradził emocjonalnie bo chciał mnie zostawić dla przyjaciółki, myślał że lepiej będzie mu z dziewczyna która go nie pociąga fizycznie ale w porę się opanował i jesteśmy razem. Sama nigdy bym nie zdradziła bo to jest sprzeczne z moim poglądem na związek, lepiej rozstać się ale nigdy zdradzać!

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[laisla]

[1=3cda010cf2365f85063684c ab232c67a494edda3_61df6b8 1d462b;43869685]Mnie facet zdradził emocjonalnie bo chciał mnie zostawić dla przyjaciółki, myślał że lepiej będzie mu z dziewczyna która go nie pociąga fizycznie ale w porę się opanował i jesteśmy razem. Sama nigdy bym nie zdradziła bo to jest sprzeczne z moim poglądem na związek, lepiej rozstać się ale nigdy zdradzać!

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.[/QUOTE]

edit. Dziwne, że tak można w ogóle myśleć..tym bardziej będąc facetem..

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez laisla

edit. Dziwne, że tak można w ogóle myśleć..tym bardziej będąc facetem..

Myślał że z osoba z która świetnie się dogaduje nie będzie się kłócił a związek nie będzie opierał się na seksie. Tym bardziej że ona była w nim zakochana i jasno mu to przedstawiła...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[laisla]

[1=3cda010cf2365f85063684c ab232c67a494edda3_61df6b8 1d462b;43869794]Myślał że z osoba z która świetnie się dogaduje nie będzie się kłócił a związek nie będzie opierał się na seksie. Tym bardziej że ona była w nim zakochana i jasno mu to przedstawiła...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.[/QUOTE]

Najlepiej gdy związek opiera się i na jednym i na drugim To znaczy partnerzy dogadują się świetnie i w łóżku i poza nim.

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez laisla

Najlepiej gdy związek opiera się i na jednym i na drugim To znaczy partnerzy dogadują się świetnie i w łóżku i poza nim.

Po prostu ona manipulowała nim strasznie ale on w końcu rozumie że kłótnie w związku też są potrzebne i jesteśmy razem 4 lata mimo że bywało ciężko to dogadujemy się i już mu kłótnie nie przeszkadzają. ;-)

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[elvegirl]

Napisane przez mary_poppins

Toksyczny związek nie usprawiedliwia dla mnie zdrady, sorry.

No nie usprawiedliwia, nie znaczy to że zdrada jest ok, ale taką osobę byłabym w stanie zrozumieć. I mieć dla niej więcej współczucia niż pogardy za niemoralne zachowanie. Dlatego pisałam wcześniej, że są różne sytuacje i wrzucanie wszystkich do jednego wora z napisem "zdrada" jest według mnie błędem.

Napisane przez mary_poppins

nic nie sprawia że zdrada (i inne rzeczy, które są dla mnie w podobnym stopniu świńskie) stanie się dla mnie najlepszym co można było zrobić, albo chociaż nieszkodliwą normalką.

Nie wiem czy dziewczyny, które dzięki zakochaniu w innym wyrwały się w końcu z toksycznych związków i uczuć, przyznałyby Ci rację. Bo dla nich ten nowy facet, nowe uczucie i poddanie się mu, było najlepszym co mogły zrobić.

[mary_poppins]

Napisane przez elvegirl

No nie usprawiedliwia, nie znaczy to że zdrada jest ok, ale taką osobę byłabym w stanie zrozumieć. I mieć dla niej więcej współczucia niż pogardy za niemoralne zachowanie. Dlatego pisałam wcześniej, że są różne sytuacje i wrzucanie wszystkich do jednego wora z napisem "zdrada" jest według mnie błędem.
Nie wiem czy dziewczyny, które dzięki zakochaniu w innym wyrwały się w końcu z toksycznych związków i uczuć, przyznałyby Ci rację. Bo dla nich ten nowy facet, nowe uczucie i poddanie się mu, było najlepszym co mogły zrobić.

Wiesz, ja w sumie w jakiś sposób zawsze jestem w stanie zrozumieć - rozumiem, że ktoś potrzebował w łóżku czegoś innego niż dawał mu partner, rozumiem, że ktoś nie jest w stanie dochować wierności jednej osobie bo wciąż potrzebuje nowych wrażeń, rozumiem, że czyjś partner bardzo się zaniedbał i doprowadził do zaniku pożądania, rozumiem, że ktoś miał dość odmawiania seksu, rozumiem, że ktoś się zauroczył. Po prostu nie popieram tego i w taki sposób wrzucam to do wora - żadnej zdrady nie poprę i nie usprawiedliwię. Mogę zrozumieć punkt widzenia zdradzającego, ale tak samo mogę zrozumieć np. punkt widzenia złodzieja. Tak czy siak nie powoduje to, że przestanę potępiać takie postępowanie, bo 1. zawsze jest lepsze rozwiązanie, 2. nie jest to niezbędne do życia, 3. niemoralny "uczynek" według mnie nie staje się moralnym w wyniku zaistniałych okoliczności. Osobie w toksycznym związku współczuję bycia w toksycznym związku, ale w dalszym ciagu jeśli zdradza, to sam czyn potępiam. Nie staje się dla mnie taka osoba podczłowiekiem, ale mówi mi to coś o niej mimo wszystko i nie przyklasnę jej, gdy powie, że cieszy się że zdradziła.
Być może nie zgodziłyby się ze mną takie dziewczyny, ale ja uważam, że jeśli ktoś nie znajduje się na etapie ślepej miłości i akceptacji drugiej osoby bez względu na jej wady, jak to bywa często w przypadku toksycznych związków, to tak samo łatwo jest zdradzić (mając w sobie te negatywne uczucia i pogardę, o których pisały dziewczyny), jak i np. pójść na terapię. Gdy człowiek wie, że nie cierpi kogoś z kim jest i że potrzebuje kopniaka, żeby od tej osoby odejść, to tym kopniakiem nie musi być nowy pan. A kompletnie zaślepionej i zmanipulowanej dziewczynie nic nie pomoże - ani pan, ani mądre rady rodziny, ani terapeuta.

[magd102]

Bardzo fajnie czyta sie Mary i zgadzam się z nią w zupelności.

Zdrada nie jest 5 sekundowa by nie móc się powstrzymać - jest wiele okazji nim do niej dojdzie by się powstrzymać nawet jak jest szał macicy...
sama miałam okazje i to kilka, kiedy miałam kryzys w związku i jakoś zawsze z tyłu paliła mi się lampka,ze wciąż jestem w związku i nie będę zdradzać [choc mogłam się oczywiscie usprawidliwić - facet o mnie nie dba,jest kryzys,seks też gorszy i związek umiera .itd ] choć czasem macica szalała. To chyba kwestia pewności własnych przekonań.

Podoba mi się porównanie " tak jak wiem że nie prowadzę po alkoholu to nawet gdy jestem pod wpływem i mając kluczyki w kieszeni idę na taksówkę albo komunikację miejską, tak w przypadku zdrady wiem że nie zdradzę bo wiem czym to pachnie "

[elvegirl]

Napisane przez mary_poppins

A kompletnie zaślepionej i zmanipulowanej dziewczynie nic nie pomoże - ani pan, ani mądre rady rodziny, ani terapeuta.

Mam inne obserwacje, ale to temat na inny wątek jak sądzę

[zakonna]

oj dziewczyny, dobrze się radzi i teoretyzuje z pozycji osoby, która nigdy nie miała zrobionej wody z mózgu przez partnera, ani nigdy nie była sprowadzona do roli "chłopca do bicia". Kto nie był w złym, toksycznym związku, nie powinien się na takie tematy wypowiadać jako ostateczna wyrocznia

[elvegirl]

Napisane przez zakonna

oj dziewczyny, dobrze się radzi i teoretyzuje z pozycji osoby, która nigdy nie miała zrobionej wody z mózgu przez partnera, ani nigdy nie była sprowadzona do roli "chłopca do bicia". Kto nie był w złym, toksycznym związku, nie powinien się na takie tematy wypowiadać jako ostateczna wyrocznia

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez mary_poppins

Wiesz, ja w sumie w jakiś sposób zawsze jestem w stanie zrozumieć - rozumiem, że ktoś potrzebował w łóżku czegoś innego niż dawał mu partner, rozumiem, że ktoś nie jest w stanie dochować wierności jednej osobie bo wciąż potrzebuje nowych wrażeń, rozumiem, że czyjś partner bardzo się zaniedbał i doprowadził do zaniku pożądania, rozumiem, że ktoś miał dość odmawiania seksu, rozumiem, że ktoś się zauroczył. Po prostu nie popieram tego i w taki sposób wrzucam to do wora - żadnej zdrady nie poprę i nie usprawiedliwię. Mogę zrozumieć punkt widzenia zdradzającego, ale tak samo mogę zrozumieć np. punkt widzenia złodzieja. Tak czy siak nie powoduje to, że przestanę potępiać takie postępowanie, bo 1. zawsze jest lepsze rozwiązanie, 2. nie jest to niezbędne do życia, 3. niemoralny "uczynek" według mnie nie staje się moralnym w wyniku zaistniałych okoliczności. Osobie w toksycznym związku współczuję bycia w toksycznym związku, ale w dalszym ciagu jeśli zdradza, to sam czyn potępiam. Nie staje się dla mnie taka osoba podczłowiekiem, ale mówi mi to coś o niej mimo wszystko i nie przyklasnę jej, gdy powie, że cieszy się że zdradziła.
Być może nie zgodziłyby się ze mną takie dziewczyny, ale ja uważam, że jeśli ktoś nie znajduje się na etapie ślepej miłości i akceptacji drugiej osoby bez względu na jej wady, jak to bywa często w przypadku toksycznych związków, to tak samo łatwo jest zdradzić (mając w sobie te negatywne uczucia i pogardę, o których pisały dziewczyny), jak i np. pójść na terapię. Gdy człowiek wie, że nie cierpi kogoś z kim jest i że potrzebuje kopniaka, żeby od tej osoby odejść, to tym kopniakiem nie musi być nowy pan. A kompletnie zaślepionej i zmanipulowanej dziewczynie nic nie pomoże - ani pan, ani mądre rady rodziny, ani terapeuta.

Zgodzę się z Tobą, bardzo fajnie to napisałaś

[mary_poppins]

Napisane przez zakonna

oj dziewczyny, dobrze się radzi i teoretyzuje z pozycji osoby, która nigdy nie miała zrobionej wody z mózgu przez partnera, ani nigdy nie była sprowadzona do roli "chłopca do bicia". Kto nie był w złym, toksycznym związku, nie powinien się na takie tematy wypowiadać jako ostateczna wyrocznia

Ależ nikt tu się nie wypowiada jako ostateczna wyrocznia. Po prostu wyrażamy swoją opinię. Po prostu woda z mózgu =/= konieczność zdrady dla mnie, i tyle. Jeśli zdradzałyście z tego powodu, to ja tego nie popieram, koniec.

[zakonna]

naprawdę niewiele wiesz i rozumiesz na temat związków toksycznych. Dlatego twoja opinia na ten temat jest bardzo niemiarodajna. Ale oczywiście masz do niej prawo. Dobrze, że nie miałaś nigdy spranego mózgu, że twoja samoocena nie została nigdy wdeptana w ziemię a ty nie byłaś traktowana jak podgatunek człowieka, którego trzeba naprawiać, poprawiać, upominać i krytykować żeby chociaż trochę do ludzi ciebie upodobnić. Dobrze, że nigdy nie byłaś w związku, w którym szarpały tobą przeciwstawne emocje, z jednej strony pragnienie wolności, z z drugiej silne przekonanie, że jesteś nic nie wartym śmieciem, który sobie sam nie poradzi, tylko zginie marnie, bo i tak go nikt inny nie zechce. Jeżeli takie doświadczenie stanie się twoim udziałem, wtedy możemy pogadać.

[girlonthebridge]

Napisane przez zakonna

oj dziewczyny, dobrze się radzi i teoretyzuje z pozycji osoby, która nigdy nie miała zrobionej wody z mózgu przez partnera, ani nigdy nie była sprowadzona do roli "chłopca do bicia". Kto nie był w złym, toksycznym związku, nie powinien się na takie tematy wypowiadać jako ostateczna wyrocznia

a co ma piernik do wiatraka? ja byłam w takim związku i byłam tak podporządkowana i uległa, że w życiu nawet pomysł zdrady do głowy mi nie przyszedł, co najwyżej morderstwo. Ale nie zdrada. Generalizować można w każdym temacie. Widocznie w temacie toksycznych związków też niektórzy wrzucają wszystkich do jednego wora.

[elvegirl]

Napisane przez zakonna

(...)z jednej strony pragnienie wolności, z z drugiej silne przekonanie, że jesteś nic nie wartym śmieciem, który sobie sam nie poradzi, tylko zginie marnie, bo i tak go nikt inny nie zechce.

W dodatku żyjącym w przekonaniu, że to co dostajesz od gościa z którym jesteś w związku, to właśnie jest miłość. No bo przecież mówi że kocha, a skoro ta miłość nie jest tak słodka jak się czyta w książkach, no to cóż, widocznie to jest taka miłość, na którą się zasługuje.
A potem pojawia się ktoś, kto traktuje Cię jak człowieka, partnera, osobę sobie równą, kto pokazuje jak wiele jesteś warta, że można traktować Cię inaczej. Powoli zaczynasz rozumieć, że można żyć inaczej, że zasługujesz na coś innego, że Twoja dotychczasowa postawa wynikała nie z faktu, tylko z Twojego błędnego myślenia. Ale to jeszcze za mało żeby się oderwać od gościa, który Cię przez lata od siebie uzależnił, bez którego do niedawna wydawało Ci się, że sobie nie poradzisz w życiu. Pod wpływem nowego człowieka w Twoim życiu decydujesz się na rozmowę z psychologiem, potem kolejną, w międzyczasie się zakochujesz. Nowe uczucie, psycholog, dają Ci siłę do zerwania z dotychczasowym życiem, na zakończenie związku. Zdradziłaś emocjonalnie. Czy postąpiłaś niemoralnie? Jasne, ale nie dało się inaczej, wcześniej nie miałaś na to odejście sił ani wiedzy, że możesz to zrobić i mieć fajne życie.

Ja nie zdradziłam, ale widziałam wiele toksycznych związków z takimi scenariuszami jak opisałam. Sama też kiedyś siedziałam po uszy w toksycznym uczuciu i mimo że nie zdradziłam, a w pewnym momencie on dał mi odejść, bo mu się znudziło, to pewnych schematów myślowych pozbyłam się dopiero jak mi inny facet pokazał jak powinno się traktować kobietę. Nie wyszło nam, ale będę mu za to wdzięczna do końca życia.

[zakonna]

elvegirl, zgadzam się z tym co napisałaś, nie chciałam już swojej wypowiedzi przedłużać, ale masz rację oczywiście.
Girlonthebirdge, nie wrzucam do jednego worka związków toksycznych, ale nie zgadzam się też na wrzucanie osób, które zdradziły do jednej kategorii "świnie i szuje".

[mary_poppins]

Napisane przez zakonna

Girlonthebirdge, nie wrzucam do jednego worka związków toksycznych, ale nie zgadzam się też na wrzucanie osób, które zdradziły do jednej kategorii "świnie i szuje".

Ale ja nie wrzucam do jednej kategorii osób, tylko zdradę jako uczynek. Wszystko można sobie usprawiedliwiać okolicznościami, nawet największe świństwa.

[dominikmeller25]

Napisane przez mary_poppins

Ale ja nie wrzucam do jednej kategorii osób, tylko zdradę jako uczynek. Wszystko można sobie usprawiedliwiać okolicznościami, nawet największe świństwa.

fakt, wszystko można usprawiedliwić i nawet uzyskać zrozumienie danego czynu, oczywiście w danym środowisku w jakim ktoś jest, tak też wielu pijaków na drogach jest tolerowanych przez członków rodziny, znajomych bo wiedzą że chleje ale nie robią problemów gdy ten wsiada za kierownicę.

czyli jakie związki można nazwać toksycznymi? w przypadku których zdradzanie jest usprawiedliwione?