Ślub za 3 tyg. Czy jest powód żeby odwołać ?

[201604181004]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Pisała,ze nakrzyczał. To subtelna różnica.

Młody jest niemal (16,17? ) pełnoletni,nie dorosły. I nikt normalny nie karze się wynosić dziecku jesli mu się nowy 'tatuś' nie podoba.

Ale jakie wynosić? Syn twierdzi że dzieje mu się krzywda i wszyscy go maltretują, więc ja się pytam: gdzie jest problem żeby wyprowadził się do ojca dzieci z zasady mają dwoje rodziców.


No straszne, ktoś krzyczał na dziecko, należy to zgłosić do prokuratury

---------- Dopisano o 21:06 ---------- Poprzedni post napisano o 21:05 ----------

Napisane przez natka94

Dziecko powinno być na 1 miejscu. Bycie rodzicem to także pewne obowiązki.
§ 1. Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.
Niestety ona nie wypełnia swych obowiązków. Gdyby naprawdę troszczyła się o swojego syna to już dawno poszłaby z nim do psychologa.

Teraz to mnie na łopatki powaliłaś, pozwolisz że nawet nie skomentuję

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Ewa_Am

Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.

.

Dla mnie to wszystko co napisałaś to powody do niepokoju. sprzeciw go wkurza. Potrafi zle traktowac ludzi. Moze się mylę ,alee wg mnie ktos zdolny do takich zachowan bedzie potrafił potórzyć je wszędzie. Jesli pomiata pracownikami masz podstawy sądzić ze syna tez nie traktuje z szacunkiem,bo niby czemu miałby to robić, Do tego nie lubi dzieci i nie znosi sprzeciwu,a młody się sprzeciwia.

---------- Dopisano o 20:11 ---------- Poprzedni post napisano o 20:07 ----------

Napisane przez drabineczka

Ale jakie wynosić? Syn twierdzi że dzieje mu się krzywda i wszyscy go maltretują, więc ja się pytam: gdzie jest problem żeby wyprowadził się do ojca dzieci z zasady mają dwoje rodziców.


No straszne, ktoś krzyczał na dziecko, należy to zgłosić do prokuratury

Nikt nie pisał o maltretowaniu ,to raz. Czuje się skrzywdzony i JEST skrzywdzony (nie odnosze sie tutaj do sytuacji uderzenia ). Ojciec ponoc sie wypiał na niego .czyli co :kij z tym,ze u nas ci zle,jak nie masz sie gdzie wyniesc to siedz cicho' ?

Nic nie pisałam o prokuraturze,ale zgodzisz się,ze między rozmową /sugestią a krzykiem jest spora różnica ?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja sama jestem matka dwojki nastoletnich dzieci i mam drugiego meza ktory je wychowuje ze mna.
moj maz nie probuje zastapic moim dziecia ojca,nie poucza ich nie wydaje rozkazow czy nakazow.
stara sie byc przyjacielem dla moich dzieci a nie ojcem.jesli sa jakies problemy z ich zachowaniem to ja daje kary czy urzadzam pogadanki nie moj maz.
on chodzi na wywiadowki,pomaga w lekcjach,zabiera do lekarza,kiedy sa problemy stara sie spojrzec na nie z dystansu i ostudzic moje nerwy(dzieci w wieku prawie 19 i 16 lat).maz mieszka z nami od 6 lat.
nigdy nie zwiazalabym sie z nim gdyby moje dzieci go nie akceptowaly i w domu by byly klotnie z tego powodu,nie dlatego ze pozwalam moim dziecia wejsc mi na glowe i decydowac o moim zyciu ale dla tego ze cenie sobie spokoj we wlasnym domu i chce w nim odpoczywac w milej atmoserze a nie uzerac sie z wojujacymi mezem i dzieciakami.
moj maz wie gdzie jest jego miejsce w szeregu jest wazny ale nie zgrywa pana ojca.
moim zdaniem w sytuacji ktora sie przydarzyla ze dzieciak przyszedl pijany do szkoly powinien odebrac go ze szkoly(skoro matka nie mogla)poczekac az wytrzezwieje i pogadac jak facet z facetem.
nie wierze ze dziecko(tak dziecko bo 16 lat to nie jest dorosly czlowiek)tak nagle stacza sie z dnia na dzien problemy byly juz wczesniej do tego dolaczyl partner matki wpie...jacy sie we wszystko i mamy to co mamy.
nie uwazam ze zalozycielka topiku zle wychowala dziecko,nie zawsze mamy wplyw na to co nasze dziecko robi(jak ktos tu powyzej napisal dwoje dzieci z jednego domu moze byc zupelnie rozne mimo tego samego wychowania i srodowiska w domu)
to ze chlopak sie napil i tak przyszedl do szkoly nie oznacza ze jest zdegenerowanym dzieckiem,kiedy jest sie mlodym rozne glupoty sie robi.sama znam duzo ludzi ktorzy nie byl wzorem dobrych zachowan w szkole a yszli na ludzi maja swoje firmy,udane rodziny itp.
na miejscu autorki nie bralabym slubu z tym facetem jeszcze.
niech sprobuje dowiedziec sie co naprawde przeszkadza synowi w jej partnerze i warto ustalic partnera role w wychowaniu dziecka.
czy twoj partner kiedykolwiek spedzil czas z twoim synem sam na sam nie w domu ale poza nim?czy zabral go na jakies meskie wypady jak np gokarty itp?czy jego ojcowanie polega tylko na karaniu i gadaniu?bo jesli tylko na tym drugim to sie nie dziwie ze dzieciak ma go dosc.

[Chatul]

Grin, rozumiem Twój punkt widzenia.

Napisane przez stokrotka_to_ja

Dla mnie to wszystko co napisałaś to powody do niepokoju. sprzeciw go wkurza. Potrafi zle traktowac ludzi. Moze się mylę ,alee wg mnie ktos zdolny do takich zachowan bedzie potrafił potórzyć je wszędzie. Jesli pomiata pracownikami masz podstawy sądzić ze syna tez nie traktuje z szacunkiem,bo niby czemu miałby to robić, Do tego nie lubi dzieci i nie znosi sprzeciwu,a młody się sprzeciwia.

O tym samym pomyślałam. Uważam, że takie rzeczy powinny co najmniej dać do myślenia. Zgadzam się też z tym, że jeśli ktoś skłonny jest do pewnych zachowań w jednej sytuacji, to jest też większa szansa, że będzie do nich skłonny w innej sytuacji.

[solaola]

Napisane przez Ewa_Am

Dlaczego syn nie lubi TŻ ? Tak do końca to niewiem ale wygląda to tak :
WERSJA SYNA- nie lubi bo TŻ czepia się bez powodu, krzyczy, zakazuje mu wyjścia do kolegów, zagania do książek, pare razy wspomniał że go wyzywał niby
WERSJA PARTNERA - nie lubi go bo ten chce żeby poprawił oceny, żeby nie chodził po nocy z kumplami a jemu się to nie podoba bo chciałby żeby mu wszystko było wolno



Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.


Tak zrobiłam. W obecnej chwili TŻ obraził się że mu nie ufam i przykro mu że zastanawiam się nad naszym ślubem. Syn też się obraził że mu nie ufam i dodał że nie chce żebyśmy brali ślub. Jestem między młotem a kowadłem.

No to ja się wcale nie dziwię, że Twój syn nie lubi partnera. Przyszedł obcy koleś, non stop się drze na niego i zachowuje się jak ojciec, którym nie jest, a od ojca dziecko powinno dostawać nie tylko opieprz, ale pozytywne emocje także, których tutaj nie ma, bo być może Twój partner nie jest ich nauczony. (mam podobną sytuację w domu). I jeśli Twoje dziecko mówi Ci, że nie chce ślubu i sama masz wątpliwości - odłóż go na później. Ja żałuję, że nie byłam w wieku Twojego syna i nie umiałam czegoś takiego powiedzieć, może to wszystkim zaoszczędziłoby nerwów i spierdzielonego życia.

Przeczytaj drugi raz opis swojego partnera i zobacz, jaki obraz człowieka się z tego wywodzi. Skoro nie lubi dzieci, a z Twoim synem się nie lubią...no cóż...Jest skłonny do tego żeby jeździć po ludziach jak po łysej kobyle, a Twój syn wspominał coś o wyzywaniu- uwierzyłabym w to.
Skoro partner ma taki charakter, byłabym skłonna uwierzyć, że uderzył Tomka.
Zastanów się, czy naprawdę chcesz takiego życia dla siebie i swojego dziecka, które będzie pod dyktandem Twojego partnera... Chyba, że jest taki, że często ustępuje Tobie i Tomkowi. Jak Twój partner reaguje na jakieś potrzeby Tomka, jak wyraża się o Tomku kiedy Ci o nim opowiada?

Napisane przez stokrotka_to_ja

Dla mnie to wszystko co napisałaś to powody do niepokoju. sprzeciw go wkurza. Potrafi zle traktowac ludzi. Moze się mylę ,alee wg mnie ktos zdolny do takich zachowan bedzie potrafił potórzyć je wszędzie. Jesli pomiata pracownikami masz podstawy sądzić ze syna tez nie traktuje z szacunkiem,bo niby czemu miałby to robić, Do tego nie lubi dzieci i nie znosi sprzeciwu,a młody się sprzeciwia.

[madana]

Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.

- jakkolwiek z synem kłopoty masz, to dla mnie planowanie ślubu z człowiekiem , którego TAK opisałaś, to powód do niepokoju. I synowi nie dziwię się, ze nie lubi go, bo tyranów mało kto lubi; a na dodatek nie wierzę, ze te cechy z czasem "nie przeniosą" się do domu/na Ciebie. I jakoś po tym, wersja syna, nawet podkolorowana, staje się realniejsza.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez madana

- jakkolwiek z synem kłopoty masz, to dla mnie planowanie ślubu z człowiekiem , którego TAK opisałaś, to powód do niepokoju. I synowi nie dziwię się, ze nie lubi go, bo tyranów mało kto lubi; a na dodatek nie wierzę, ze te cechy z czasem "nie przeniosą" się do domu/na Ciebie. I jakoś po tym, wersja syna, nawet podkolorowana, staje się realniejsza.

Mnie opis 'pracowników źle tratuje i nie znosi sprzeciwu,a dla mnie jest dobry' przypomina sytuację kiedy kobieta mówi 'byłą żonę lał,ale mnie nie będzie'. Ryzyko wg mnie podobne.

[madana]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Mnie opis 'pracowników źle tratuje i nie znosi sprzeciwu,a dla mnie jest dobry' przypomina sytuację kiedy kobieta mówi 'byłą żonę lał,ale mnie nie będzie'. Ryzyko wg mnie podobne.

- dokładnie, moja szwagierka tak mówiła, gdy ostrzegano ją, że jej przyszły mąż lał żonę nr 1- pierwszy raz wpieprz dostała 2 tygodnie po ślubie, rozwód- 5 lat później. Stąd cechy pana są więcej niż niepokojące. W sumie to wersja dr Jekyll i mr Hyde.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

twoj partner brzmi okropnie z opisu i coraz mniej sie dziwie ze twoj syn go nie akceptuje.
jesli chce sie miec szacunek u dziecka trzeba go traktowac z szacunkiem.
nie wiem ile lat ma twoj partner ale ja i moj maz mamy po 41 i wciaz pamietamy jak to bylo kiedy my bylismy nastolatkami dlatego o wiele latwiej nam zrozumiec nasze dzieci ich punkt widzenia swiata.
zastanow sie 20 razy zanim zwiazesz sie z tym facetem i zrujnujesz relacje z synem
skoro tu napisalas intuicja ci podpowiada ze cos jest nie tak,nie odrzucaj swoich watpliwosci,zwlaszcza ze syn upil sie pierwszy raz to dobry moment aby pogadac i zaciesnic wiez z synem.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez madana

- dokładnie, moja szwagierka tak mówiła, gdy ostrzegano ją, że jej przyszły mąż lał żonę nr 1- pierwszy raz wpieprz dostała 2 tygodnie po ślubie, rozwód- 5 lat później. Stąd cechy pana są więcej niż niepokojące. W sumie to wersja dr Jekyll i mr Hyde.

Ano

Jesli ktoś jest s*******synem to nim po prostu jest,ewentualnie na jakiś czas mniej lub bardziej świadomie przywdziewa maskę.

[Pestka88]

Napisane przez drabineczka

No niestety, ja w kółko o tym trąbie, że tutaj mamy klasyczną sytuacje pt "no ojciec zostawił i ma gdzieś - trudno, matka chce ułożyć sobie życie? tragedia, syn powinien być na 1 miejscu"

nie trudno. Ojciec szuja, nie dbająca o własne dziecko. Kijem od szczotki i przez szmatę bym takiego faceta nie dotknęła. Ale temat nie założył on. Bluzgów mu listem gołębim nie wyślemy, a ja osobiście na przykład bym chciała.

Szczęście w nieszczęściu, że matka dzieciaka nie miała gdzieś. No chyba, że jednak zacznie przedkładać partnera nad dziecko, wtedy niewiele lepsza niż tatuś będzie. Chwilowo zastanawia się, co jest lepsze dla jej syna i wyraża w razie potrzeby chęć przełożenia ślubu, więc wierzę, że jednak o dobro dziecka dba

[Shira Yuki]

Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.

wybacz,ale to nie człowiek,który będzie partnerem dla ciebie,a przyjacielem dla twojego dziecka.

[Luba]

Napisane przez Pestka88

Szczęście w nieszczęściu, że matka dzieciaka nie miała gdzieś.

Chwila, jak nie miała gdzieś? Miała i to jak najbardziej, bo związek trwa dwa lata, czyli rozwód był wcześniej, syn ma ze sobą problemy ponad dwa lata a szanowna mama obudziła się teraz.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Luba

Chwila, jak nie miała gdzieś? Miała i to jak najbardziej, bo związek trwa dwa lata, czyli rozwód był wcześniej, syn ma ze sobą problemy ponad dwa lata a szanowna mama obudziła się teraz.

Jestem w stanie ją zrozumieć. Sama była/jest po przejściach a u dziecka w tym wieku łatwo zwalić wszystko na 'trudny okres' , bunt itd. A skoro w tym momencie rozważa czy brać ślub to wg mnie zalezy jej na dobru syna,bo mogłaby przyjąć zasadę' rób co mówię,a jak ci sie nie podoba to szukaj tatusia' jak niektórzy tu proponują.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

I... całe rozumowanie szlag trafia. Faktycznie pan narzeczony nie brzmi zbyt przyjaźnie, tyran paskudny jak się patrzy, który musi mieć wszystko pod swoje dyktando. I również, jak poprzednie dziewczyny, nie wierzę, że to się w przyszłości nie przeniesie na Ciebie, do waszego wspólnego domu.

[Luba]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Jestem w stanie ją zrozumieć. Sama była/jest po przejściach a u dziecka w tym wieku łatwo zwalić wszystko na 'trudny okres' , bunt itd. A skoro w tym momencie rozważa czy brać ślub to wg mnie zalezy jej na dobru syna,bo mogłaby przyjąć zasadę' rób co mówię,a jak ci sie nie podoba to szukaj tatusia' jak niektórzy tu proponują.

A ja nie rozumiem, sama jestem po ciężkich przejściach i jakoś umiałam ogarnąć nie tylko własne uczucia ale i dzieci, a nie jestem jakąś wyjątkową istotą, tylko zwykłą babą. nie trzeba być geniuszem, żeby zauważyć, ze jesli dziecko ma zły okres od rozwodu rodziców, to znaczy, że to nie żaden "bunt". Tym bardziej, że ojciec się na dziecko wypiął. Autorka mogła chwilę poprzeżywać rozwód, dobra, ale latami przeżywała te swoje przejścia? A poza tym chyba jakoś nie były te przejścia tak ciężkie, jesli znalazła sobie faceta i z nim planowała przyszłość. W koncu kiedy był ten rozwód, wie ktoś?
Ona zauważyła, że coś się dzieje, bo to "coś" zakłóciło jej przygotowania do slubu i dlatego zaczyna cokolwiek do niej docierać.

[ajah]

Napisane przez stokrotka_to_ja

rodziców

Z dzieckiem jest jak ze skrzynką :wyjmiesz to co włożysz.

Owszem,urodzi się już z określonym temperamentem,predyspozyc jami,ale to,ze dzieciak ładuje sie w wódę i wagary,albo szuka akceptacji głownie poza domem to sorry,jest winą rodziców.

Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem.
Rodzice są odpowiedzialni za dziecko, co nie oznacza, że są winni jego zachowania.
Nie zawsze jest tak, że jak się coś do skrzynki włoży to dostanie sie dokładnie to samo z powrotem lub dobro z upgradem.
Weź pod uwagę, że np. dziecko autorki watku ma dwoje rodziców. Jedno porzuciło rodzinę. Ona jest temu winna? Winna zachowaniu syna?

Napisane przez stokrotka_to_ja

nie,dzieciakowi wlac nie można,w nic
A jesli mozna 14-latkowi to 24-latkowi też?w koncu też jest czyimś dzieciakiem.

Ludzie,bicie jest karalne,w dupę,w twarz,jeden raz czy dziesięc,bez znaczenia. To głupie,okrutne i świadczy wyłącznie o tym,ze bijący nie umie poradzić sobie w inteligentniejszy sposób.

Zgadzam się, że bicie nie jest żadnym rozwiązaniem.

Napisane przez Ewa_Am

Pojawił się spór o wiek. Syn w lutym skończy 17 lat.



Ale ja nie udaję że nic się nie dzieje. W poprzednim poście napisałam, że PRZYZNAJĘ SIĘ DO BŁĘDU że nie pomyślałam o psychologu wcześniej. Ta kwestia jest jak najbardziej ustalona, zamierzam wybrać się z synem do psychologa i ja sama również.

Dlaczego syn nie lubi TŻ ? Tak do końca to niewiem ale wygląda to tak :
WERSJA SYNA- nie lubi bo TŻ czepia się bez powodu, krzyczy, zakazuje mu wyjścia do kolegów, zagania do książek, pare razy wspomniał że go wyzywał niby
WERSJA PARTNERA - nie lubi go bo ten chce żeby poprawił oceny, żeby nie chodził po nocy z kumplami a jemu się to nie podoba bo chciałby żeby mu wszystko było wolno



Nigdy wcześniej nie przyłapałam go na piciu, wczoraj zdarzyło się to po raz pierwszy. Uwagi w szkole dostaje za wagary, pyskowanie nauczycielom i takie tam wygłupy z kolegami typu rzucanie się zeszytami, napchanie szpilek do zamka w drzwiach (brzmi jak podstawówka ale mówię poważnie) O bójkach z kolegami nic mi nie wiadomo. Koledzy syna nie są patologicznym środowiskiem, nie ćpają, do rozruby się nie biorą, raczej im takie dziecinne głupoty w głowie jak to co wymieniłam.



Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.



Tak zrobiłam. W obecnej chwili TŻ obraził się że mu nie ufam i przykro mu że zastanawiam się nad naszym ślubem. Syn też się obraził że mu nie ufam i dodał że nie chce żebyśmy brali ślub. Jestem między młotem a kowadłem.

Opis twojego partnera jest straszny.
Zrezygnowałabym ze ślubu z kimś takim (nawet gdyby nie uderzył mojego dziecka).
drugiej strony obawiam się, że ty masz zaburzone postrzeganie sytuacji.
Dlaczego uważasz, że ktos kto pastwi się nad innymi ludźmi, ma szajbę na punkcie kontroli sytuacji i wrzeszczy jest dobrym kandydatem na męża?

Czy nie lepiej byłoby być w związku z kimś kto szanuje innych ludzi i jest miły, a sprawy załatwia w sposób cywilizowany?

[stasiek]

Napisane przez Ewa_Am

Nigdy wcześniej nie przyłapałam go na piciu, wczoraj zdarzyło się to po raz pierwszy. Uwagi w szkole dostaje za wagary, pyskowanie nauczycielom i takie tam wygłupy z kolegami typu rzucanie się zeszytami, napchanie szpilek do zamka w drzwiach (brzmi jak podstawówka ale mówię poważnie) O bójkach z kolegami nic mi nie wiadomo. Koledzy syna nie są patologicznym środowiskiem, nie ćpają, do rozruby się nie biorą, raczej im takie dziecinne głupoty w głowie jak to co wymieniłam.

Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.

podsumowujac:

syn: 17 lat, dziecinny, wagarowicz

partner: tyran, despota



Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mary_poppins]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;44105773]I... całe rozumowanie szlag trafia. Faktycznie pan narzeczony nie brzmi zbyt przyjaźnie, tyran paskudny jak się patrzy, który musi mieć wszystko pod swoje dyktando. I również, jak poprzednie dziewczyny, nie wierzę, że to się w przyszłości nie przeniesie na Ciebie, do waszego wspólnego domu.[/QUOTE]

Już się jak widać przeniosło - w stosunku do syna. I nie dziwię się, że go nie lubi. Mówiłam, że musi być jakiś powód, i oto jest.

Podziwiam to, co napisała xfrida, to idealne stosunki w takich sytuacjach.

[Pestka88]

Napisane przez Luba

Chwila, jak nie miała gdzieś? Miała i to jak najbardziej, bo związek trwa dwa lata, czyli rozwód był wcześniej, syn ma ze sobą problemy ponad dwa lata a szanowna mama obudziła się teraz.

Ja tytułu matki roku nie przyznaję. Ona się przynajmniej dziecka nie wyrzekła. Żadne usprawiedliwienie niby, ale sama była po rozwodzie i przeżywała swoje. Nie powinna olewać problemów dziecka, psycholog tu już dawno powinien być na tapecie, a nieporozumienia między synem a partnerem wyjaśniane, a jak się nie da, to szukanie lepszego kandydata, ale nie róbmy z niej niekochającej matki, która o syna nie dba. Człowiek popełnia błędy, mam nadzieję, że bardziej problemami syna zajmie się teraz.

Swoją drogą nikt nie powinien się zgadzać na ślub za ostrą namową, szczególnie jeśli ma problemy na relacji dziecko-partner i w dodatku nie do końca przebolał rozpad poprzedniego małżeństwa.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ajah

Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem.
Rodzice są odpowiedzialni za dziecko, co nie oznacza, że są winni jego zachowania.
Nie zawsze jest tak, że jak się coś do skrzynki włoży to dostanie sie dokładnie to samo z powrotem lub dobro z upgradem.
Weź pod uwagę, że np. dziecko autorki watku ma dwoje rodziców. Jedno porzuciło rodzinę. Ona jest temu winna? Winna zachowaniu syna?

nie ona -oni ,napisałam od razu -to wina rodziców ,nie rodzica

Moze z resztą wina to złe określenie.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez mary_poppins

Już się jak widać przeniosło - w stosunku do syna. I nie dziwię się, że go nie lubi. Mówiłam, że musi być jakiś powód, i oto jest.

Cóż, syn myślę miał w tym też swój udział i dolewał oliwy do ognia, nie ma co go tutaj wybielać, ale prawda, powód jest.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Luba

A ja nie rozumiem, sama jestem po ciężkich przejściach i jakoś umiałam ogarnąć nie tylko własne uczucia ale i dzieci, a nie jestem jakąś wyjątkową istotą, tylko zwykłą babą. nie trzeba być geniuszem, żeby zauważyć, ze jesli dziecko ma zły okres od rozwodu rodziców, to znaczy, że to nie żaden "bunt". Tym bardziej, że ojciec się na dziecko wypiął. Autorka mogła chwilę poprzeżywać rozwód, dobra, ale latami przeżywała te swoje przejścia? A poza tym chyba jakoś nie były te przejścia tak ciężkie, jesli znalazła sobie faceta i z nim planowała przyszłość. W koncu kiedy był ten rozwód, wie ktoś?
Ona zauważyła, że coś się dzieje, bo to "coś" zakłóciło jej przygotowania do slubu i dlatego zaczyna cokolwiek do niej docierać.

Ja wiem....Tyle ze zdaję sobie sprawę,ze ludzie różni są. Mniej i bardziej świadomi. Mniej i bardziej spostrzegawczy.Do tego pokutujące przekonanie,ze dziecko nie ma prawa do swojego zdania i uczuć tez robi swoje.Uwierz,czasem trzeba rewolucji w mysleniu ,zeby dostrzec ze ten młody gówniarz też myśli i czuje,ze trzeba się z nim liczyć.

Autorki nie usprawiedliwiam,ale staram sie zrozumieć. Pal sześc co ją skłoniło do analizy sytuacji,ważne ze to w ogóle nastąpiło.

Autorko ,do czego Wam ten ślub potrzebny na już? tak serio. Nie lepiej poczekac,zobaczyć czy to da radę funkcjonować,czy umiecie stworzyć rodzinę,niz wpakować się w rychły slub i ewentualny rychły rozwód?Ostatecznie -nie ten to inny.Nie wierzę w to,ze nie masz szans na spotkanie fajnego faceta. Pisałaś,ze to partner naciska na ślub? w jaki sposób? jakie ma argumenty? czy coś zyskuje dzięki ślubowi z Tobą? czy miał przed Tobą kogoś ?(z racji wieku zakładam,ze miał ) ,dlaczego doszło do rozstania? Jaki kontakt ma ze swoją rodziną? Jak ich traktuje?
Nie musisz pisać tutaj,odpowiedz sobie na te pytania sama.

[ajah]

Napisane przez stokrotka_to_ja

nie ona -oni ,napisałam od razu -to wina rodziców ,nie rodzica

Moze z resztą wina to złe określenie.

Oni są winni temu, ze się rozwiedli (czyli ona również)? i w związku z tym oboje sa winni kłopotom syna?

Bo tak rozumiem Twoją wypowiedź. Jeśli tak, to dziwię się temu rozumowaniu i jak do tego doszłaś.

[Pudel123]

No poprostu załamuję ręce - wszystko jest albo białe albo czarne. Autorka jest w beznadziejnej sytuacji - partner jest obrażony, bo mu nie ufa (jeżeli nie uderzył małolata - ma rację). Podejrzewam, że jeśli podejmiesz decyzję o przełożeniu ślubu to odejdzie.

Syn obrażony - bo dostał w twarz i mu nie wierzysz.

Wrersja wizażowa: Partner despota lejący 'dzieciątko', ktróe [pierwszy raz sie upiło i dostało w twarz od partnera despoty, który zaraz zacznie lac autorkę.

Niestety ja sama skłaniałabym się bardziej ku partnerowi - docinki co do charakteru bez sensu są. Ja jestem cholerykiem, cała rodzina moja taka jest - a patologii zero. Sa dwie prawdopodobne wersje wydarzeń:

- dzieciak się spił i pobił z kumplami - można sprawdzic, czy ktorys z kolegów również ma siniaka, ale oberwac moj tylko syn autorki za cos tam

- dzieciak mogl rowniez sam w cos głową uderzyc ( zdarza sie po pijaku)

-partner potraktował małego syneczka w policzek aby się ogarnął - jak wyglądał jego transport do domu? STawiał się mu? Wrzeszczał na niego? pogadaj z synem w jakich DOKŁADNIE okolicznościach partner go niby uderzył - w kłamstwach moze sie pogubic, bo wątpię, żeby zarobił w twarz tylko za to, żeby się upił.

Nie wybielajcie dzieciaka za to, że biedny pierwszy raz w życiu się upił, bo niezłły łobuz jest - policja wezwana do szkoły to nie przelewki i dzieciak nie jest najgrzeczniejszym syneczkiem na świecie, bo ewidetnie próbuje zwrócic na siebie uwagę mamy, która była wcześniej jego i czuje sie kompletnie skrzywdzony tym, że ojciec go porzucił.

Nie oczerniajcie partnera, gdzie znacie go tylko z opowiesci i to niedokladnych autorki, bo nie oszukujmy sie -budzet maja pewnie wspolny, wiec łoży na dzieciaka i pewnie chce miec wpływ na to co dzieciak robi z pieniedzmi zarobionymi przez niego.

Jedyne co narazie pozostaje autorce to dokladne wybadanie sprawy, nic wiecej.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ajah

Oni są winni temu, ze się rozwiedli (czyli ona również)? i w związku z tym oboje sa winni kłopotom syna?

Bo tak rozumiem Twoją wypowiedź. Jeśli tak, to dziwię się temu rozumowaniu i jak do tego doszłaś.

Nie są winni temu,ze się rozwiedli,a temu,ze nie potrafili po rozwodzie zadbać o syna tak,zeby skutki tej sytuacji zminimalizować.Ojciec zwiał,matka skupiła się na układaniu sobie życia na nowo. Młody poturbowany przez zycie został sam ze sobą. I wyszło jak wyszło.

Sama jestem dzieckiem rozwiedzionych rodziców. Da się nie olewać dziecka i nie odstawiać go na boczny tor.

---------- Dopisano o 21:34 ---------- Poprzedni post napisano o 21:29 ----------

Napisane przez Pudel123

Ja jestem cholerykiem, cała rodzina moja taka jest - a patologii zero.

Moja mama jest choleryczką,szybko się wścieka i szybko jej przechodzi,a jednak nie poniża nikogo,nie wyzywa itd.
Jezdzenie po kimś jak po łysej kobyle,wkurzanie się przy próbie sprzeciwu to nie są normalne sytuacje.

I nie wiem co do tego mają (prawdopodobnie) wspólne pieniądze. O jakie wydawanie ich chodzi?

A w ogóle już nie rozumiem po co człowiek,który dzieci nie chce i nie lubi pcha się w związek z dzieciatą osobą.

[Pudel123]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Moja mama jest choleryczką,szybko się wścieka i szybko jej przechodzi,a jednak nie poniża nikogo,nie wyzywa itd.
Jezdzenie po kimś jak po łysej kobyle,wkurzanie się przy próbie sprzeciwu to nie są normalne sytuacje.

I nie wiem co do tego mają (prawdopodobnie) wspólne pieniądze. O jakie wydawanie ich chodzi?

Ale jesteś pewna, że ta jest zawsze? Że on ciągle po nim jeździ? Na ile to też może byc wymysł chłopaka? Nie mówię, że on może ciągle kłamac, ale weź pod uwagę, że w tym wieku można wszystko równie odbrze wyolbrzymiac.

Chodzi mi o to co autorka napisała apropo stosunku jej partnera do syna: ma pretensje, że zamiast się uczyc to się włóczy i umawia z kolegami - czyli wydaje ich wspólno zarobione pieniądze - oczywiście to jest teza wysnuta przeze mnie i tylko autorka może zaprzeczyć lub potwierdzic. Dodam, że moi rodzice też często o to się mnie 'czepiali', że wydaję ich ciężko zarobione pieniądze na bzdety, tylko u mnie torchę inaczej 0 ja nie pochodzę z rozbitej rodziny

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Pudel123

Ale jesteś pewna, że ta jest zawsze? Że on ciągle po nim jeździ? Na ile to też może byc wymysł chłopaka? Nie mówię, że on może ciągle kłamac, ale weź pod uwagę, że w tym wieku można wszystko równie odbrze wyolbrzymiac.

Chodzi mi o to co autorka napisała apropo stosunku jej partnera do syna: ma pretensje, że zamiast się uczyc to się włóczy i umawia z kolegami - czyli wydaje ich wspólno zarobione pieniądze - oczywiście to jest teza wysnuta przeze mnie i tylko autorka może zaprzeczyć lub potwierdzic. Dodam, że moi rodzice też często o to się mnie 'czepiali', że wydaję ich ciężko zarobione pieniądze na bzdety, tylko u mnie torchę inaczej 0 ja nie pochodzę z rozbitej rodziny

Zgodzę się,ze młody moze wyolbrzmiać,ale autorka pisała,ze partner sam przyznaje ,ze krzyczy na niego.
Odnośnie jeżdżenia po kimś

Ewa_Am
Partner lubi kiedy wszystko jest tak jak on chce, kiedy wszyscy się go słuchają. Nie lubi sprzeciwu bo wtedy się wkurza. To się objawia głównie w pracy, TŻ ma własną małą firmę i potrafi po pracownikach jeździć jak po łysej kobyle. W stosunku do mnie nie jest taki. Potrafi mi ustąpić i zrobić tak jak ja chcę. W domu jest inny niż w pracy. Co do poglądów na temat wychowania - już na początku związku powiedział mi że nie chce mieć w przyszłości dziecka ze mną bo nie lubi dzieci i nie widzi siebie jako ojca.

ktoś z takimi cechami to dla mnie trochę co innego niż choleryk


Wracając do tematu pieniędzy ,zakladam ze jesli chłopak je posiada to dostaje kieszonkowe,czyli ta kasa jest jego wlasnością,dysponuje nią według uznania i rodzic dając mu ją pozwala przeznaczyć ją zgodnie z własnymi chęciami ,choćby na bzdety.

[Chatul]

Napisane przez Pudel123

Nie wybielajcie dzieciaka za to, że biedny pierwszy raz w życiu się upił, bo niezłły łobuz jest - policja wezwana do szkoły to nie przelewki i dzieciak nie jest najgrzeczniejszym syneczkiem na świecie, bo ewidetnie próbuje zwrócic na siebie uwagę mamy, która była wcześniej jego i czuje sie kompletnie skrzywdzony tym, że ojciec go porzucił.

Przykre jest to, że dopiero ta sytuacja sprawiła, że matka naprawdę zauważyła, że jej syn ma problem i naprawdę wzięła pod uwagę jego uczucia.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie musisz miec pieniedzy zeby sie wloczyc z kolegami.
krzykiem i zakazami nie zmusisz dzieciaka do nauki.
wogole pudel123 masz dzieci czy tylko teorytyzujesz?