Zerwał, bo przez moje piersi czuł się ze mną jak.. gej

[kicie]

Nie radzę sobie. Minęło już tyle czasu, a dopiero teraz czuję się tak zle. Poznaliśmy się na początku zeszłego roku akademickiego. W wydziałowej bibliotece. Szukał Pana od punktu ksero, jak i ja – pomogliśmy w tym sobie nawzajem. Myślałam, że jest studentem, więc mówiłam do niego na Ty. Przyszedł pan od ksero, okazało się, że szukał książki, w której wpisują się doktoranci, doktorzy etc. Zrobiło mi się głupio, przeprosiłam go – on się zaczął śmiać, tak zaczęliśmy rozmawiać. Okazało się, że inetersujemy się zupełnie odmiennymi dziedzinami naszego „zawodu”. Nasze niemalże codziennie spotkania w bibliotece stały się rutyną – miałam dużo na glowie, jak i on. Zaczęliśmy siadać razem, chodzić w przerwie na kawę i obiad. Mieliśmy pełno tematów do rozmowy. Stopniowo zaczęliśmy rozmawiać na tematy bardziej prywatne, wychodzić po zajęciach. Zamiast spędzać w bibliotece czas od rana do zamknięcia, szliśmy wieczorem na spacer.
Zanim się spostrzegłam… zakochiwałam się na maksa. Pociągał mnie swoim intelektem, tym, jaki jest oczytany i mądry. Imponował mi swoją wiedzą i tym, że mimo mojego stereotypowego wyglądu (długie blond włosy, za co niektórzy mi starsznie dopiekają) podkreślał, że jestem dla niego ewenementem. Że jestem starsznie dojrzała, mądra i ambitna. Czułam się taka doceniona! Traktował mnie po królewsku, rozpieszczał, troszczył się, nawet jak nie było między nami pocałunków, ale przyjacielskie relacje. Mogę z pewnością powiedzieć, że przez kilka miesięcy stal się mi bardzo bliski, zwierzałam się mu, płakałam się i śmiałam z nim. Znajomi zaczęli mówić, ze jesteśmy dla siebie stworzeni, a ja jestem odmieniona – rozporomieniona, wesola, cholernie szczęśliwa, bardziej pewna siebie, kobieca. Zaczęłam ubierać się nieco bardziej seksownie (ale bez przesady), zaczęłam nosić sukienki, również podkreślałam swoje piersi. Strasznie mu się to podobało. Boże dziewczyny, on tak o mnie zabiegał. Nikt nigdy tak nie zabiegał o mnie. Niespodzianki. Mogłabym wymieniać do jutra.
Mieszanka tego zabiegania i jego intelektu sprawiły, że się zakochałam. Zaczął mnie niebiańsko pociągać, uwielbiałam jego uśmiech. To były najpiękniejsze miesiące życia. Pewnego razu miałam egzamin na certyfikat językowy, bałam się cholernie. Przyjechał przed moim wejściem na salę z misiem i małą różyczką na szczęście. Kiedy wyszłam – poszło mi dobrze – rzuciłam mu się z euforii na szyję, on mnie pocałował. Poszliśmy na kolację. Obgadaliśmy wszytsko – jesteśmy ze sobą. Nie było żadnych obaw, że będę miała z nim zajęcia. Jego przedmiot i pokrewne miałam na II roku. Zresztą w tym roku ja koczę mgr a on te doktoranckie. Na uczelni mieliśmy zachowywać się neutralnie. Chciałam nie spieszyć się z seksem, zaakceptował to. TZn. nie chciałam być czysta do slubu, ale nie chciałam od razu w zakochanczej euforii iść do łóżka. Wolalałam poznawać nasze ciała stopniowo. Uczyć się ich, pieścić.
CO do moich piersi. Uważałam zawsze że są ok. Dla mnie były neutralne. Jednakże w wielkim skrócie. Na początku on zachowywał się Normanie, kiedy widział je nago. Całował itp. Od razu napiszę, że do seksu między nami nie doszło w ogóle. On zacząłbyć powoli oziębły w łóżku. Później zaczęliśmy spotykać się coraz rzadziej. Tłumaczyłam to sobie stresem. Rozmawialiśmy o tym wielkoronie. Aż pewnego dnia powiedział, że nie chce mnie zranić, ale musi być ze mną szczery. Powiedział, że jestem cudowna, ale w łóżku jest nie tak. Okazało się, że nie czuje się przy mnie męsko. Ja głupia myslalam, że ma jakieś kompleksy , zaczęłam mu mowić, jaki jest dla mnie idealny… A on.. powiedział, że chodzi o mnie. Zę moja klatka piersiowa jets płaska, jak mnie widzi czuje się jak z facetem w łózku, że jak całuje moje peirsi ma wrazenie ze całuje faceta. Mowił, że on nie je gejem, że potrzebuje bardziej kobiecej dziewczyny. Operacje odpadają, bo nie chce żebym robiła sobie krzywdę. Nie może tak dłużej. Dla mnie to był cios. Zerwaliśmy.

/edit: zaznaczę, że to nie była jego pierwsza reakcja na moje nagie piersi. zanim mi to wyznał widział je wielokrotnie i było okej. to sie zmieniło z czasem.../

Opłakiwałam go długo, on się po tym nie odezwał poza przeprosinami za szczerość. Do teraz nie ma nikogo. Nie chodziło o inną. Na początku jakoś jego bardziej opłakiwałam niż swoje piersi. To było na drugim planie. Dziś jak go widzę jest mi wstyd. Unikam go. Ostatnio na randkę chce mnie zaprosić usilnie jeden z moich kolegów. Nie zgadzam się. Nie dlatego, że jets jakiś dziwny. Dlatego, że się wstydzę boję i nie czuję się pewnie. Zdałam sobie sprawę, że w lato ani razu nie zaozyłam bikini (nad jeziorem siedziałam w majtkach i tshircie), zaczęłam nosić pushapy – staniki wybieram patrząc na grubość gąbki. Nigdy tego nie robiłam, ba brzydziłam się tego, bo to oszustwo. Nie noszę dekoltów. Nie przebieram się nawet przy przyjaciółce. Ba, nikt o tym nie wie, dlaczego zerwaliśmy, bo jest mi wstyd. Nawet ona. Nie patrzę już na swoje piersi. Ostatnio stwierdziłam, że mam męską szczękę. Kwadratową. Ze w ogole jestem męska. Zapytałam mamy, czy miałam kiedyś problemy hormonalne.
Na szczęście zdałam sobie sprawę że wariuję. Ze to tylko opinia jednej osoby. On był drugim, który widział moje piersi. Pierwszy mówił tylko, że są małe ale ok. Wstydzę się komuś je pokazać. Wiem , że internet jest do bolu szczery – wstawiam swoje zdjęcia. Liczę na szczerośc, nie na pocieszenie. Chcę działać. Może rzeczywiście potrzebuję jakichś hormonów.
Przede wszystkim nie chce zranić nowego kolegi. Mogę go odrzucić, skłamać lub powiedzieć prawdę, że się boję o piersi. Mogę się zgodzić na randkę, na dalszy rozwój, ale wiem, że nigdy mu się nie pokażę. Nie chcę tak. Chcę normalnego związku. Boję się mu zaufać, żeby on pomogł mi z tym problemem. Nie chcę. Boje się. Nie znam go dobrze.
Proszę, powiedzcie mi szczerze, czy potrzebuję pomocy… nauczcie mnie jak akceptować swoje piersi…. Nie chcę iść pod noż. Chcę by było jak dawniej !!!


+edit od moderacji - [TREŚĆ I ZDJĘCIE AUTORYZOWANE PRZEZ MODERACJĘ - O ILE NIE ŁAMIE PRAW AUTORSKICH - PROSZĘ NIE ZGŁASZAĆ ]

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Elladorea]

Masz ładny biust, o ładnym kształcie. Wcale nie powiedziałabym, że jest mały.
Nie masz powodu do kompleksów.

[grubella]

Nie pociągają mnie kobiety ale uważam, że masz ładne piersi i wcale nie takie małe. Pełne, ładnego kształtu. Nie powinnaś mieć powodu do kompleksów.Dla wielu osób będą podniecające.
Na pewno większość facetów i kobiet lubiących inne kobiety będzie sądzić tak jak ja.
Facet szukał pretekstu do zerwania a może ma taki gust , że biust ma być w rozmiarze minimum G czy H.

[Pestka88]

1. od randki do obnażenia piersi jeszcze długa droga

2. ten Twój ex, to może i inteligentny, ale cham i prostak, więc słabo masz czego żałować

3. ... jeśli Ty masz według niego męską klatkę, to poleć może swojemu byłemu jakiś dobry sklep ze stanikami - przydadzą mu się jak nic!

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

są większe niż moje a mój TŻ je akceptuje takie jakie są i mu się podobają..
nie daj sobie wmówić że są małe.. ja tam bym takie chciała mają rowek pomiędzy i tak ładnie się załamują pod spodem masz śliczne piersi i do tego widać że jesteś szczupła ja bym powiedziała, że masz idealne
a facet który zwraca uwagę na tak błahe rzeczy to zwykły burak.. znajdziesz takiego który będzie je uważał za najpiękniejsze na świecie umów się z tym nowym

[kicie]

Dziewczyny, ale kiedy naprawdę tak było, ż emiędzy nami było okej. Nawet jego przyjaciel mowil, że facet się wkręcił na mxa, na poważnie. wszystko zaczęło się psuć, kiedy zaczęlismy się obnażać. Naprawdę zaczął unikać takich sytuacji - więcej spotkań na dworze, w restauracji. Poza tym, było super. Bez zmian. Jednak widać nie dawało mu to spkoju i był szczery...

Nie chcę wyjśc na jakąs co potrzebuje pochwał. Po prostu to był dla mnei cios, inaczej na siebie patrzę. Myślę ze on ma rację. Nie chcę wariować. Chcę znowu akceptować moje piersi, a nie kupować 75 b z gąbką.... Nawet nie wiecie jak mi wstyd...

[_ema_]

Masz cycuszki jak marzenie, nie wiem co więcej powiedzieć.
Na prawdę są piękna, średniej wielkości, stoją na miejscu, nie rozbiegają się, nie wiszą.

Zakładam, że facet po prostu miał inny powód, ale chciał Ci na odchodne dokopać co mu się wspaniale udało.

ps. dla mnie wyglądają jak sztuczne, bo są zbyt idealne. Odbierz to jako komplement, ale szczerze chyba bym miała problemy z uwierzeniem, że to czysta natura :P

[bibi2412]

straszne, bardzo Ci współczuję takiego ciosu <przytul> Z piersiami nic nie zrobisz, możesz ćwiczyć żeby były ładne, jędrne, zadbane i dbać o ich zdrowie. Nie kombinowałabym z operacjami, tabletkami itd. Nie ma sensu, z naturą nie ma co walczyć. Nie życzę temu Panu żeby biuściasta Pani w następnym związku zerwała z nim przez za duże uszy, za szeroki uśmiech, czy nieodpowiedni "sprzęt"Prawdzi wa miłość i związek nie opiera się na piersiach. I takiego prawdziwego związku opartego na miłości Ci życzę

[Pestka88]

Napisane przez _ema_

Masz cycuszki jak marzenie, nie wiem co więcej powiedzieć.
Na prawdę są piękna, średniej wielkości, stoją na miejscu, nie rozbiegają się, nie wiszą.

Zakładam, że facet po prostu miał inny powód, ale chciał Ci na odchodne dokopać co mu się wspaniale udało.

Miał inny powód, albo jest z tych co lubi "wielkie cyce", a wszystko poniżej rozmiaru G do piersi by nie zakwalifikował.

Ja bym Twoje cycki brała w ciemno, sama mam mniejsze, ale ja w sumie lubię swoje i żadnych wielkich bym w życiu nie chciała.

[madana]

Dziewczyno, masz piękne, kształtne i foremne piersi, którym nie grozi obwis - naprawdę nie daj sobie wmówić, że TO jest powód zerwania.
I broń Boże, nie ruszaj piersi, są takie, jak powinny: ładne i kształtne.

I jak chcesz zobaczyć małe piersi, to tutaj masz, a mimo to ta aktorka zawsze mi się podobała:
http://muzyka.interia.pl/wiadomosci/...ey,770766,2371

[crippled]

Ten facet to jakiś totalny burak!

Masz bardzo ładny biust, wszystko na miejscu - ja mam chyba mniejsze

[201803290936]

Ty tak serio? Z której strony to są małe piersi? A nawet jeżeli byłyby małe, to kochający facet z tego powodu kobiety nie rzuci. Bo kochający partner nie patrzy na swoją ukochaną jako na zbiór części: piersi, pośladki, noga, ręka, tylko jednak bardziej jako na całość, kochaną całość. Jasne, to czy tamto może nam się mniej podobać, ale nie jest tak, że jak się kogoś kocha, akceptuje, szanuje, to się ma odruch pt "fuj, ale masz małe / duże / brzydkie...". Wniosek: facet nie kochał i naprawdę nie ma po kim płakać. A chłopak zapraszający Cię na randkę? To tylko randka, chyba nie zamierzasz się rozbierać na pierwszej? A jeżeli pierwsza, druga, trzecia... randka wypali, to zanim się rozbierzesz, dobrze poznaj (jako faceta, bo to co innego, niż znać go jako kolegę), przekonaj się jak się zachowuje w różnych sytuacjach i zobacz, czy widać w jego oczach błysk, że mu się podobasz.

[vainilla]

O matko jak ja bym chciała mieć takie piersi!
Przy Tobie jestem całkowitą dechą

[PaulinciaKWC]

Napisane przez kicie

Nie radzę sobie. Minęło już tyle czasu, a dopiero teraz czuję się tak zle. Poznaliśmy się na początku zeszłego roku akademickiego. W wydziałowej bibliotece. Szukał Pana od punktu ksero, jak i ja – pomogliśmy w tym sobie nawzajem. Myślałam, że jest studentem, więc mówiłam do niego na Ty. Przyszedł pan od ksero, okazało się, że szukał książki, w której wpisują się doktoranci, doktorzy etc. Zrobiło mi się głupio, przeprosiłam go – on się zaczął śmiać, tak zaczęliśmy rozmawiać. Okazało się, że inetersujemy się zupełnie odmiennymi dziedzinami naszego „zawodu”. Nasze niemalże codziennie spotkania w bibliotece stały się rutyną – miałam dużo na glowie, jak i on. Zaczęliśmy siadać razem, chodzić w przerwie na kawę i obiad. Mieliśmy pełno tematów do rozmowy. Stopniowo zaczęliśmy rozmawiać na tematy bardziej prywatne, wychodzić po zajęciach. Zamiast spędzać w bibliotece czas od rana do zamknięcia, szliśmy wieczorem na spacer.
Zanim się spostrzegłam… zakochiwałam się na maksa. Pociągał mnie swoim intelektem, tym, jaki jest oczytany i mądry. Imponował mi swoją wiedzą i tym, że mimo mojego stereotypowego wyglądu (długie blond włosy, za co niektórzy mi starsznie dopiekają) podkreślał, że jestem dla niego ewenementem. Że jestem starsznie dojrzała, mądra i ambitna. Czułam się taka doceniona! Traktował mnie po królewsku, rozpieszczał, troszczył się, nawet jak nie było między nami pocałunków, ale przyjacielskie relacje. Mogę z pewnością powiedzieć, że przez kilka miesięcy stal się mi bardzo bliski, zwierzałam się mu, płakałam się i śmiałam z nim. Znajomi zaczęli mówić, ze jesteśmy dla siebie stworzeni, a ja jestem odmieniona – rozporomieniona, wesola, cholernie szczęśliwa, bardziej pewna siebie, kobieca. Zaczęłam ubierać się nieco bardziej seksownie (ale bez przesady), zaczęłam nosić sukienki, również podkreślałam swoje piersi. Strasznie mu się to podobało. Boże dziewczyny, on tak o mnie zabiegał. Nikt nigdy tak nie zabiegał o mnie. Niespodzianki. Mogłabym wymieniać do jutra.
Mieszanka tego zabiegania i jego intelektu sprawiły, że się zakochałam. Zaczął mnie niebiańsko pociągać, uwielbiałam jego uśmiech. To były najpiękniejsze miesiące życia. Pewnego razu miałam egzamin na certyfikat językowy, bałam się cholernie. Przyjechał przed moim wejściem na salę z misiem i małą różyczką na szczęście. Kiedy wyszłam – poszło mi dobrze – rzuciłam mu się z euforii na szyję, on mnie pocałował. Poszliśmy na kolację. Obgadaliśmy wszytsko – jesteśmy ze sobą. Nie było żadnych obaw, że będę miała z nim zajęcia. Jego przedmiot i pokrewne miałam na II roku. Zresztą w tym roku ja koczę mgr a on te doktoranckie. Na uczelni mieliśmy zachowywać się neutralnie. Chciałam nie spieszyć się z seksem, zaakceptował to. TZn. nie chciałam być czysta do slubu, ale nie chciałam od razu w zakochanczej euforii iść do łóżka. Wolalałam poznawać nasze ciała stopniowo. Uczyć się ich, pieścić.
CO do moich piersi. Uważałam zawsze że są ok. Dla mnie były neutralne. Jednakże w wielkim skrócie. Na początku on zachowywał się Normanie, kiedy widział je nago. Całował itp. Od razu napiszę, że do seksu między nami nie doszło w ogóle. On zacząłbyć powoli oziębły w łóżku. Później zaczęliśmy spotykać się coraz rzadziej. Tłumaczyłam to sobie stresem. Rozmawialiśmy o tym wielkoronie. Aż pewnego dnia powiedział, ż ene chce mnie zranić, ale musi być ze mną szczery. Powiedział, że jestem cudowna, ale w łóżku jest nie tak. Okazało się, że nie czuje się przy mnie męsko. Ja głupia myslalam, że ma jakieś kompleksy , zaczęłam mu mowić, jaki jest dla mnie idealny… A on.. powiedział, że chodzi o mnie. Zę moja klatka piersiowa jets płaska, jak mnie widzi czuje się jak z facetem w łózku, że jak całuje moje peirsi ma wrazenie ze całuje faceta. Mowił, że on nie je gejem, że potrzebuje bardziej kobiecej dziewczyny. Operacje odpadają, bo nie chce żebym robiła sobie krzywdę. Nie może tak dłużej. Dla mnie to był cios. Zerwaliśmy.
Opłakiwałam go długo, on się po tym nie odezwał poza przeprosinami za szczerość. Do teraz nie ma nikogo. Nie chodziło o inną. Na początku jakoś jego bardziej opłakiwałam niż swoje piersi. To było na drugim planie. Dziś jak go widzę jest mi wstyd. Unikam go. Ostatnio na randkę chce mnie zaprosić usilnie jeden z moich kolegów. Nie zgadzam się. Nie dlatego, że jets jakiś dziwny. Dlatego, że się wstydzę boję i nie czuję się pewnie. Zdałam sobie sprawę, że w lato ani razu nie zaozyłam bikini (nad jeziorem siedziałam w majtkach i tshircie), zaczęłam nosić pushapy – staniki wybieram patrząc na grubość gąbki. Nigdy tego nie robiłam, ba brzydziłam się tego, bo to oszustwo. Nie noszę dekoltów. Nie przebieram się nawet przy przyjaciółce. Ba, nikt o tym nie wie, dlaczego zerwaliśmy, bo jest mi wstyd. Nawet ona. Nie patrzę już na swoje piersi. Ostatnio stwierdziłam, że mam męską szczękę. Kwadratową. Ze w ogole jestem męska. Zapytałam mamy, czy miałam kiedyś problemy hormonalne.
Na szczęście zdałam sobie sprawę że wariuję. Ze to tylko opinia jednej osoby. On był drugim, który widział moje piersi. Pierwszy mówił tylko, że są małe ale ok. Wstydzę się komuś je pokazać. Wiem , że internet jest do bolu szczery – wstawiam swoje zdjęcia. Liczę na szczerośc, nie na pocieszenie. Chcę działać. Może rzeczywiście potrzebuję jakichś hormonów.
Przede wszystkim nie chce zranić nowego kolegi. Mogę go odrzucić, skłamać lub powiedzieć prawdę, że się boję o piersi. Mogę się zgodzić na randkę, na dalszy rozwój, ale wiem, że nigdy mu się nie pokażę. Nie chcę tak. Chcę normalnego związku. Boję się mu zaufać, żeby on pomogł mi z tym problemem. Nie chcę. Boje się. Nie znam go dobrze.
Proszę, powiedzcie mi szczerze, czy potrzebuję pomocy… nauczcie mnie jak akceptować swoje piersi…. Nie chcę iść pod noż. Chcę by było jak dawniej !!!

twoje piersi są piękne i wcale nie potrzebuja push upów masz super jędrny biust, okrągły, z małym rozstawem, czego chciec więcej? glowa do góry i nie oceniaj siebie przez pryzmat opinii bylego faceta!

[ajah]

Napisane przez kicie

Dziewczyny, ale kiedy naprawdę tak było, ż emiędzy nami było okej. Nawet jego przyjaciel mowil, że facet się wkręcił na mxa, na poważnie. wszystko zaczęło się psuć, kiedy zaczęlismy się obnażać. Naprawdę zaczął unikać takich sytuacji - więcej spotkań na dworze, w restauracji. Poza tym, było super. Bez zmian. Jednak widać nie dawało mu to spkoju i był szczery...

Nie chcę wyjśc na jakąs co potrzebuje pochwał. Po prostu to był dla mnei cios, inaczej na siebie patrzę. Myślę ze on ma rację. Nie chcę wariować. Chcę znowu akceptować moje piersi, a nie kupować 75 b z gąbką.... Nawet nie wiecie jak mi wstyd...

Ten facet ma inne potrzeby, poza tym jakiś problem.
I wpakował Cię w bagno kompleksów.
Piersi nie masz szczególnie małych. Podejrzewam, ze rozmiar bielizny by sie nieco zmienił, gdybys sie inaczej zmierzyla.
Mało jest mężczyzn, którzy maja biust w rozmiarze Twojego.
Myśle, ze warto byś pogadala z terapeuta o tym problemie.

[kicie]

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Jestem zaskoczona, jeśli mam być szczera...

Napisane przez Pestka88

Miał inny powód, albo jest z tych co lubi "wielkie cyce", a wszystko poniżej rozmiaru G do piersi by nie zakwalifikował.

Tylko, że widział w ubraniu, jaki mam biust. Nosiłam zwykłe staniki, bez 'ulepszen'. widział, że na G nie ma co liczyć...

A co do teorii, że chciał zerwać.. Z tego co go poznalam, nie jest takim człowiekiem, ze lubi sprawiac ludziom przykrosc, a wrecz przeciwie. gdybym mu się znudziła, tak by mnie nie potraktowal. Nie byłam wobec niego nie fair, nie zraniłam go, starałam się jak mogłam. więc też nie wiem, dlaczego miały się mścić. I póxniej mnie wielokrotnie przerpsaszac, zapewniac ze jestem cudowna i piękna, ale to w nim jets problem. Ze tylko dla niego jestem męska...

[Merys]

Napisane przez kicie

Nie radzę sobie. Minęło już tyle czasu, a dopiero teraz czuję się tak zle. Poznaliśmy się na początku zeszłego roku akademickiego. W wydziałowej bibliotece. Szukał Pana od punktu ksero, jak i ja – pomogliśmy w tym sobie nawzajem. Myślałam, że jest studentem, więc mówiłam do niego na Ty. Przyszedł pan od ksero, okazało się, że szukał książki, w której wpisują się doktoranci, doktorzy etc. Zrobiło mi się głupio, przeprosiłam go – on się zaczął śmiać, tak zaczęliśmy rozmawiać. Okazało się, że inetersujemy się zupełnie odmiennymi dziedzinami naszego „zawodu”. Nasze niemalże codziennie spotkania w bibliotece stały się rutyną – miałam dużo na glowie, jak i on. Zaczęliśmy siadać razem, chodzić w przerwie na kawę i obiad. Mieliśmy pełno tematów do rozmowy. Stopniowo zaczęliśmy rozmawiać na tematy bardziej prywatne, wychodzić po zajęciach. Zamiast spędzać w bibliotece czas od rana do zamknięcia, szliśmy wieczorem na spacer.
Zanim się spostrzegłam… zakochiwałam się na maksa. Pociągał mnie swoim intelektem, tym, jaki jest oczytany i mądry. Imponował mi swoją wiedzą i tym, że mimo mojego stereotypowego wyglądu (długie blond włosy, za co niektórzy mi starsznie dopiekają) podkreślał, że jestem dla niego ewenementem. Że jestem starsznie dojrzała, mądra i ambitna. Czułam się taka doceniona! Traktował mnie po królewsku, rozpieszczał, troszczył się, nawet jak nie było między nami pocałunków, ale przyjacielskie relacje. Mogę z pewnością powiedzieć, że przez kilka miesięcy stal się mi bardzo bliski, zwierzałam się mu, płakałam się i śmiałam z nim. Znajomi zaczęli mówić, ze jesteśmy dla siebie stworzeni, a ja jestem odmieniona – rozporomieniona, wesola, cholernie szczęśliwa, bardziej pewna siebie, kobieca. Zaczęłam ubierać się nieco bardziej seksownie (ale bez przesady), zaczęłam nosić sukienki, również podkreślałam swoje piersi. Strasznie mu się to podobało. Boże dziewczyny, on tak o mnie zabiegał. Nikt nigdy tak nie zabiegał o mnie. Niespodzianki. Mogłabym wymieniać do jutra.
Mieszanka tego zabiegania i jego intelektu sprawiły, że się zakochałam. Zaczął mnie niebiańsko pociągać, uwielbiałam jego uśmiech. To były najpiękniejsze miesiące życia. Pewnego razu miałam egzamin na certyfikat językowy, bałam się cholernie. Przyjechał przed moim wejściem na salę z misiem i małą różyczką na szczęście. Kiedy wyszłam – poszło mi dobrze – rzuciłam mu się z euforii na szyję, on mnie pocałował. Poszliśmy na kolację. Obgadaliśmy wszytsko – jesteśmy ze sobą. Nie było żadnych obaw, że będę miała z nim zajęcia. Jego przedmiot i pokrewne miałam na II roku. Zresztą w tym roku ja koczę mgr a on te doktoranckie. Na uczelni mieliśmy zachowywać się neutralnie. Chciałam nie spieszyć się z seksem, zaakceptował to. TZn. nie chciałam być czysta do slubu, ale nie chciałam od razu w zakochanczej euforii iść do łóżka. Wolalałam poznawać nasze ciała stopniowo. Uczyć się ich, pieścić.
CO do moich piersi. Uważałam zawsze że są ok. Dla mnie były neutralne. Jednakże w wielkim skrócie. Na początku on zachowywał się Normanie, kiedy widział je nago. Całował itp. Od razu napiszę, że do seksu między nami nie doszło w ogóle. On zacząłbyć powoli oziębły w łóżku. Później zaczęliśmy spotykać się coraz rzadziej. Tłumaczyłam to sobie stresem. Rozmawialiśmy o tym wielkoronie. Aż pewnego dnia powiedział, ż ene chce mnie zranić, ale musi być ze mną szczery. Powiedział, że jestem cudowna, ale w łóżku jest nie tak. Okazało się, że nie czuje się przy mnie męsko. Ja głupia myslalam, że ma jakieś kompleksy , zaczęłam mu mowić, jaki jest dla mnie idealny… A on.. powiedział, że chodzi o mnie. Zę moja klatka piersiowa jets płaska, jak mnie widzi czuje się jak z facetem w łózku, że jak całuje moje peirsi ma wrazenie ze całuje faceta. Mowił, że on nie je gejem, że potrzebuje bardziej kobiecej dziewczyny. Operacje odpadają, bo nie chce żebym robiła sobie krzywdę. Nie może tak dłużej. Dla mnie to był cios. Zerwaliśmy.
Opłakiwałam go długo, on się po tym nie odezwał poza przeprosinami za szczerość. Do teraz nie ma nikogo. Nie chodziło o inną. Na początku jakoś jego bardziej opłakiwałam niż swoje piersi. To było na drugim planie. Dziś jak go widzę jest mi wstyd. Unikam go. Ostatnio na randkę chce mnie zaprosić usilnie jeden z moich kolegów. Nie zgadzam się. Nie dlatego, że jets jakiś dziwny. Dlatego, że się wstydzę boję i nie czuję się pewnie. Zdałam sobie sprawę, że w lato ani razu nie zaozyłam bikini (nad jeziorem siedziałam w majtkach i tshircie), zaczęłam nosić pushapy – staniki wybieram patrząc na grubość gąbki. Nigdy tego nie robiłam, ba brzydziłam się tego, bo to oszustwo. Nie noszę dekoltów. Nie przebieram się nawet przy przyjaciółce. Ba, nikt o tym nie wie, dlaczego zerwaliśmy, bo jest mi wstyd. Nawet ona. Nie patrzę już na swoje piersi. Ostatnio stwierdziłam, że mam męską szczękę. Kwadratową. Ze w ogole jestem męska. Zapytałam mamy, czy miałam kiedyś problemy hormonalne.
Na szczęście zdałam sobie sprawę że wariuję. Ze to tylko opinia jednej osoby. On był drugim, który widział moje piersi. Pierwszy mówił tylko, że są małe ale ok. Wstydzę się komuś je pokazać. Wiem , że internet jest do bolu szczery – wstawiam swoje zdjęcia. Liczę na szczerośc, nie na pocieszenie. Chcę działać. Może rzeczywiście potrzebuję jakichś hormonów.
Przede wszystkim nie chce zranić nowego kolegi. Mogę go odrzucić, skłamać lub powiedzieć prawdę, że się boję o piersi. Mogę się zgodzić na randkę, na dalszy rozwój, ale wiem, że nigdy mu się nie pokażę. Nie chcę tak. Chcę normalnego związku. Boję się mu zaufać, żeby on pomogł mi z tym problemem. Nie chcę. Boje się. Nie znam go dobrze.
Proszę, powiedzcie mi szczerze, czy potrzebuję pomocy… nauczcie mnie jak akceptować swoje piersi…. Nie chcę iść pod noż. Chcę by było jak dawniej !!!

Masz ładne piersi. Nie pozwól żeby jakiś dupek zniszczył Twoją samoocenę. I w głowie mi się nie mieści, żeby powiedzieć coś takiego.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez kicie

Dziewczyny, ale kiedy naprawdę tak było, ż emiędzy nami było okej. Nawet jego przyjaciel mowil, że facet się wkręcił na mxa, na poważnie. wszystko zaczęło się psuć, kiedy zaczęlismy się obnażać. Naprawdę zaczął unikać takich sytuacji - więcej spotkań na dworze, w restauracji. Poza tym, było super. Bez zmian. Jednak widać nie dawało mu to spkoju i był szczery...

Nie chcę wyjśc na jakąs co potrzebuje pochwał. Po prostu to był dla mnei cios, inaczej na siebie patrzę. Myślę ze on ma rację. Nie chcę wariować. Chcę znowu akceptować moje piersi, a nie kupować 75 b z gąbką.... Nawet nie wiecie jak mi wstyd...

nie kupuj 75b z gąbką bo:
-wątpie aby to byl twoj rozmiar
-nie potrzebujesz tej gąbki

[Nigella damascena]

myślę, że masz piersi, których wiele kobiet może Ci zazdrościć . Facet wymyślił sobie głupią wymówkę.

[ania026]

Twoje piersi są prawie dwa razy większe od moich więc nie martw się tak. Masz ładny jędrny biust bez rozstępów. Zacznij powoli z powrotem ubierać się kobieco i daj sobie szansę z tym kolegą. To,że tamten facet zachował się prostacko nie znaczy że wszyscy faceci są tacy sami.Pociesz się, że do niczego więcej z nim nie doszło.

[54ce3fbc88f185a301100989ca5a9ee48614e14d_61d631024e2fc]

Tyle mogę powiedziec na ten temat.

Masz piękne piersi dziewczyno!Głowa do góry !
Nie masz powodu do kompleksów ,naprawdę dziwie się twojemu byłemu
myślę że to tylko pretekst żeby się z tobą rozstac. Pewnie chodziło o coś innego .
Zmień nastawienie do siebie i niczym się nie przejmuj.

I wybij sobie z głowy operacje.

[kicie]

Napisane przez Doris1981

Ty tak serio? Z której strony to są małe piersi? A nawet jeżeli byłyby małe, to kochający facet z tego powodu kobiety nie rzuci. Bo kochający partner nie patrzy na swoją ukochaną jako na zbiór części: piersi, pośladki, noga, ręka, tylko jednak bardziej jako na całość, kochaną całość. Jasne, to czy tamto może nam się mniej podobać, ale nie jest tak, że jak się kogoś kocha, akceptuje, szanuje, to się ma odruch pt "fuj, ale masz małe / duże / brzydkie...". Wniosek: facet nie kochał i naprawdę nie ma po kim płakać. A chłopak zapraszający Cię na randkę? To tylko randka, chyba nie zamierzasz się rozbierać na pierwszej? A jeżeli pierwsza, druga, trzecia... randka wypali, to zanim się rozbierzesz, dobrze poznaj (jako faceta, bo to co innego, niż znać go jako kolegę), przekonaj się jak się zachowuje w różnych sytuacjach i zobacz, czy widać w jego oczach błysk, że mu się podobasz.

Doris, myślę jak Ty. Ze jakby kochał, to by tak mnie nie potraktował. Ja to wiem, dlatego dzisiaj ten człowiek dla mnie nie istnieje. Niestety, pozostawił po sobie slad w mojej psychice. To będzie chyba moja zyciowa trauma. Byłam okropnie zakochana! Myslalam, ze on tez...
Co do nowego 'kolegi'. Nie chcę się rozbierać na peirwszej, jak nie chciałam z exem. Zauważ, że z nim też zwlekałam z rozebraniem się. Od padziernika do maja nie doszło do seksu. w ogole nie doszło. tylko własnie w widzialam ten błysk w oczach exa. czułam że mu się podobam, tak o mnie zabiegał. wszystko się zgadzało. zaryzykowałam i proszę... Jaks ię to powtórzy to ja chyba nie przezyję...

[NeedYourLove]

Chciałabym mieć takie piersi jak Twoje Nie wiem dlaczego przyszło Ci do głowy, że są małe- są idealne. Moje są duże, według mnie obwisłe, często mi preszkadzają na prawdę uważam, że nie powinnaś się nimi przejmować, chętnie bym się z Tobą zamieniła.

[_Mia]

Przeraziło mnie to, co przeczytałam. Jak to się dzieje, żeby wpędzić w takie kompleksy na temat piersi osobę o kształtnym, jędrnym biuście, z małymi, różowymi sutkami... Przecież wszystko się zgadza.

[ladymezmerize]

Nie wierzę, jak czytałam opis myślałam, że w linku będzie widniała "zerówka", że serio nic nie będzie widać, a masz piersi 20 razy ładniejsze od moich! I duże, ładne, takie równiutkie, blisko siebie.Jaaaaaaa... marzenie! Dziewczyno! Zazdroszczę, naprawdę!

Sama mam mniejsze, noszę normalne B, Twoje też wyglądają na normalne B i są normalne. Ten Twój eks, to albo Cię kłamał, albo nie wiem, bo nie widzę nic, co byłoby w tym nie w porządku.
To było bardzo perfidne z jego strony, ale naprawdę z ręką na sercu go nie rozumiem.

[kicie]

Napisane przez NeedYourLove

Chciałabym mieć takie piersi jak Twoje Nie wiem dlaczego przyszło Ci do głowy, że są małe- są idealne. Moje są duże, według mnie obwisłe, często mi preszkadzają na prawdę uważam, że nie powinnaś się nimi przejmować, chętnie bym się z Tobą zamieniła.

Dziękuję... Jak pisałam, ja nie uwazałam wcześniej że są małe. Uważałam że są okej. Dlatego jego opinia tak mnie zabolała i zaskoczyła...
Tak w środku uwazam, że kobieta to styl bycia, a piersi tzreba umieć nosić i każde są ładne. małe, duże. Tylko, że dla niego ja nie wyglądałam jak kobieta.. chyba to mnie boli ((

[kasiapyra]

no nie wierzę! Masz piękny biust ale wierzę, że takie zachowanie tego faceta mogło nieźle namieszać w Twojej psychice. Wiesz co, mi się to kojarzy z jakimś krypto-gejem. Skoro przy byciu w sytuacjach intymnych z kobietą on myśli, że jest z facetem, całuje kobietę a myśli, że całuje faceta...
no i w życiu żaden chłopak z którym się spotykałam, nie podkreślał, ze nie jest gejem, bo zwyczajnie to nikomu nie przyszłoby do głowy.

[Pestka88]

Napisane przez kicie

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Jestem zaskoczona, jeśli mam być szczera...




Tylko, że widział w ubraniu, jaki mam biust. Nosiłam zwykłe staniki, bez 'ulepszen'. widział, że na G nie ma co liczyć...

A co do teorii, że chciał zerwać.. Z tego co go poznalam, nie jest takim człowiekiem, ze lubi sprawiac ludziom przykrosc, a wrecz przeciwie. gdybym mu się znudziła, tak by mnie nie potraktowal. Nie byłam wobec niego nie fair, nie zraniłam go, starałam się jak mogłam. więc też nie wiem, dlaczego miały się mścić. I póxniej mnie wielokrotnie przerpsaszac, zapewniac ze jestem cudowna i piękna, ale to w nim jets problem. Ze tylko dla niego jestem męska...

W ubraniu może inaczej sobie wyobrażał... ja nie wiem, nie będę nawet próbowała zrozumieć, bo piersi masz ładne, wcale nie małe.

Zachował się nielogicznie i kij go wie, co nim kierowało. Też uważam, że w nim jest problem, bo albo ściemniał, że kocha, albo nie poznałby miłości nawet gdyby go z rozmachem kopnęła w krocze

Jeśli masz ochotę się umówić z kolegą, to się umów. Ten Twój ex jest jeden, tu masz całą plantacje osób, którym się Twój biust podoba. Gościu jest marginesem błędu, o którym trzeba zapomnieć

[aneta111332]

Strasznie mi przykro, że tak inteligentny facet Cię potraktował. Musisz teraz nabrać pewności siebie. Czytając to, myślałam, że masz naprawdę małe piersi. A moim zdaniem nie są małe. Ja mam mniejsze i to ja mogłabym mówić o kompleksach. No ale mój facet kocha mnie taką jaka jestem i zawsze mi powtarza, że mam idealne piersi, że dla niego są cudne itd. ale kiedyś mi powiedział, że są małe ale podobają mu się moje. Trochę ciężko mi w to uwierzyć i myślę, że mówi tak, bo wie, ze mam kompleksy na tym punkcie i nie chce mi sprawić przykrości.