Moja dziewczyna chce mnie zostawić-pół roku na Erasmusie...

[SnowBlue]

Dziewczyna jest młoda, chce spełniać swoje marzenia. Narobi sobie zaległości? Trudno. Będzie studiować pół roku dłużej, a za to przez całe życie będzie mogła wspominać wyjazd i związane z nim przygody.
Zdaję sobie sprawę, że to jest przeszkoda w związku. Jeden zaakceptuje, a drugi nie będzie w stanie. Spoko, każdy jest inny.
Ale...

Wiedziałeś, z kim się wiążesz. Wybrałeś tę dziewczynę, znając jej charakter i zainteresowania. Wiedziałeś, że lubi podróże, jest towarzyska, a do pracy nosi te spódnice...
Przecież jest na świecie dużo fajnych dziewczyn, które spędzają czas jedynie z najbliższymi, pilnie studiują i ubierają się bardzo skromnie. Z twoich relacji wynika, że właśnie takiej partnerki oczekujesz.
Wyjaśnij mi proszę: Czego oczekiwałeś po związku z tą osobą?

[SzatAnka71]

Napisane przez Leszy

Uwaga uwaga, czas na parafrazę!

"Ale Ty mogłeś zacząć się uczyć od początku, by z razem z nią pojechać... Gdybyś naprawdę chciał z nią być. Wiesz, jak bardzo ona chciałaby tam pojechać, a i tak zabraniasz."

Z ust mi to wyjąłes

Masakryczny facet jesteś autorze
Bardzo mi żal Twojej dziewczyny i mocno trzymam kciuki żeby wyjechała. Ale najbardziej trzymam za to żeby Cię zostawiła i to szybko zanim skrzywisz Jej psychę.

[MooMo80]

Byłam na Erasmusie, z przykrościa muszę Ci powiedzieć, że większość rzeczy, które się słyszy, są prawdą Podchodziłam do tego naprawdę z dystansem, ale na miejscu było mi aż przykro, kiedy widziałam nowe koleżanki, które zostawily w Polsce facetów, a aż pchały się do łóżek wszelkim Włochom, Szwedom itp - następnego dnia dzwoniły do "Misia" umawiać się na skypa wieczorem. Ogolnie uwazam, że Erasmus nie jest dobrym miejscem dla osob w związku i tylko naprawdę ludzie, którym bardzo na sobie zależy, przetrwają takie rozstanie bez większych szkód.

[Mick]

Napisane przez MooMo80

Byłam na Erasmusie, z przykrościa muszę Ci powiedzieć, że większość rzeczy, które się słyszy, są prawdą Podchodziłam do tego naprawdę z dystansem, ale na miejscu było mi aż przykro, kiedy widziałam nowe koleżanki, które zostawily w Polsce facetów, a aż pchały się do łóżek wszelkim Włochom, Szwedom itp - następnego dnia dzwoniły do "Misia" umawiać się na skypa wieczorem. Ogolnie uwazam, że Erasmus nie jest dobrym miejscem dla osob w związku i tylko naprawdę ludzie, którym bardzo na sobie zależy, przetrwają takie rozstanie bez większych szkód.

No popatrz, moi znajomi za to często skarżyli się, że oczekiwali imprez i strumieni alkoholu, a dostali ostry zap.ierdziel, bo erasmusi nie mieli taryfy ulgowej przy wystawianiu ocen. Bez sensu jest takie dzielenie się doświadczeniami, skoro autor i tak wie swoje.

[MooMo80]

Zapierdziel, zapierdzielem (też bywało), ale jest jeśli bardzo chce się coś zrobić, to czas sie zawsze znajdzie Generalnie nie chce autorowi nic doradzać bo nie znam sytuacji, ale prawda jest taka, że Ona chce realizować swoje marzenia, nie mająć go w ogóle na uwadze? Okej - z jednej strony nie można ograniczać drugiej osoby, ale z drugiej Ona też powinna wiedzieć, że związek nie jest tylko dla niej. Nigdy bym nie wyjechała na tyle, będąc z kimś. Czasem trzeba wybrać, zrobić rachunek sumienia, bez egoizmu.

[uska89]

Napisane przez MooMo80

Zapierdziel, zapierdzielem (też bywało), ale jest jeśli bardzo chce się coś zrobić, to czas sie zawsze znajdzie

No właśnie, to jest ta mała różnica - jeśli BARDZO CHCE SIĘ COŚ ZROBIĆ. Jeśli bardzo chce się kogoś zdradzić, to i Erasmusa do tego nie trzeba, może sobie znaleźć na jakimś portalu Francuza czy innego Portugalczyka i fikać z nim na boku do woli, proste. Jeżeli się czegoś nie chce zrobić, jeżeli coś kompletnie nie leży w czyjejś naturze, to się tego nie robi niezależnie od aktualnej długości i szerokości geograficznej. Bawią mnie takie przykłady, doprawdy. Zaprawdę powiadam - jeżeli ktoś kogoś zdradził na Erasmusie, to nie dlatego, że był na Erasmusie, tylko był/jest zdradzającą, posiadającą takie a nie inne cechy charakteru osobą. Kropka.
W imię tego, że jest w związku, ma nigdy nie spróbować swoich sił za granicą? Wtedy, kiedy ma właściwie jedyną taką szansę w życiu (ciekawe, potem to już Twoim zdaniem będzie takie banalne zorganizować półroczny wyjazd)? I tak do końca życia, bo nie można się na minutę oderwać od biednego misiaczka bez własnego życia? PARADNE.

[MooMo80]

Predyspozycja do zdrady to jedna rzecz, ale jesli ktos taki wyjdzie w miejsce idealnie się do tego nadające (akademik, ludzie w tym samym wieku z innych krajow, wlasne pokoje) to druga sprawa. Możnaby tu dyskutować, czy miejsce w jakiś sposób determinuje takie wydarzenia ("nie boję się, bo tutaj mnie nikt nie złapie"), ale to juz temat na naukowe badania

Z tego co rozumiem, w tym wypadku druga osoba ewidentnie nie akcpetuje chęci wyjazdu, w takich sytuacjach rozwiazanie "jade bo jestem mloda i mam okazje" jest egoistyczne, mimo że może i słuszne z perspektywy wyjezdzajacej.

[Micraell]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Są, dlatego nie chciałem, żeby do pracy chodziła w spódnicy... Najwyżej nie będzie jeździć na szkolenia, a na imrpezy chodzić ze mną.

Ze śmiechu oplułam monitor, drogi autorze.

Przeczytałam większą część wątku. Nie cały, bo robisz się trochę monotematyczny w wypowiedziach.

Prawda jest taka, że dziewczyna Cię kocha. Ale ma marzenie, włożyła mnóstwo pracy, żeby je zrealizować, a Ty chcesz jej zabronić tego wyjazdu stosując szantaż emocjonalny - albo Ty, albo jej marzenie. Cięcie po kostkach, nawet nie poniżej pasa.

Dziewczyna wybiera marzenie. Bo wie ile korzyści jej taki wyjazd przyniesie, włożyła w to dużo wysiłku i patrzy w przyszłość. Pracę jej będzie lepiej znaleźć, gdy zamiast jednego języka będzie sobie mogła wpisać tam trzy i wyjazd z Erasmusa.

A jak Ty reagujesz? Płaczesz na forum, ze Cię zostawia. Bo pół roku bedzie daleko od Ciebie. Przy czym z każdym kolejnym postem w tym wątku udowadniasz jak bardzo zazdrosnym i nieufnym człowiekiem jesteś. Bo nie ufasz jej zupełnie.

Nie może spotykać się z ludźmi, których Ty nie znasz, bo będa ją podrywać, a ona jest miła. Też jestem miła. O tym, że jeden znajomy mnie podrywał dowiedziałam się rok później od wspólnej znajomej. Ja nie zauważyłam, odbierałam to jako zwykłą rozmowę ludzi, którzy się znają.
Nie będzie chodzi do pracy w spódniczce? A co jeśli znajdzie pracę w korporacji, gdzie będzie taki dress code? Bedzie musiała jechać na drugi koniec kraju z kolegą z pracy to pojedzie. Bo nie sądzę, żeby zrezygnowała dla Ciebie ze źródła dochodów. Na firmowe imprezy też jej nie chcesz puszczać. Wyobraź sobie, że takie imprezy czasem są obowiązkowe, tylko dla pracowników i nie pojawienie się może zostać bardzo źle odebrane przez szefostwo.

Jeśli będzie chciała Cię zdradzić to zrobi to w toalecie i na imprezie na której jesteście razem, nie będzie potrzebowała jechać do Hiszpanii. Skoro mówi, że nie zdradzi to wykaż się odrobina zaufania i miłości do niej i pozwól jej jechać bez stawiania żadnego ultimatum. A w połowie trwania jej wyjazdu sam do niej przyjedź w odwiedziny.

Jeśli nie potrafisz tego zaakceptować - odpuść. Pozwól dziewczynie żyć tak jak ona chce, daj się jej spełnić i zrealizować marzenie. Bo nie każdy ma taką szansę jak ona, a to co w tym momencie robisz jest samolubne i zdecydowanie nie jest znakiem tego, że ją kochasz. Czasy, w których dziewczyny zamykało się w wieży skończyły się około 500 lat temu.

[uska89]

Napisane przez MooMo80

Predyspozycja do zdrady to jedna rzecz, ale jesli ktos taki wyjdzie w miejsce idealnie się do tego nadające (akademik, ludzie w tym samym wieku z innych krajow, wlasne pokoje) to druga sprawa. Możnaby tu dyskutować, czy miejsce w jakiś sposób determinuje takie wydarzenia ("nie boję się, bo tutaj mnie nikt nie złapie"), ale to juz temat na naukowe badania

Z tego co rozumiem, w tym wypadku druga osoba ewidentnie nie akcpetuje chęci wyjazdu, w takich sytuacjach rozwiazanie "jade bo jestem mloda i mam okazje" jest egoistyczne, mimo że może i słuszne z perspektywy wyjezdzajacej.

Tylko że zauważ, że to, co robi ta druga osoba, czyli ewidentne nieakceptowanie wyjazdu, jest równie egoistyczne. Z tego wynika, że jedna osoba ma prawo do egoistycznych pobudek, a druga nie? Po drugie - zakładamy że ''ktoś taki'' wyjeżdża w miejsce idealnie się do tego nadające, innymi słowy jest to ktoś o takich predyspozycjach, ktoś, komu nie można ufać. Czy Autor nie może ufać swojej dziewczynie, czy raczej mierzy ją swoją miarą (przecież ten wyjazd to nie jest jedyna rzecz, której jej zabrania, de facto ona w spódnicy do pracy nie może wyjść i na obowiązkowe szkolenia w przyszłości jeździć...)? Przecież gdzieś napomknął w tym wątku, że może sobie znaleźć nową dziewczynę.

Wiadomo, że w związku trzeba wypracować pewnie jakiś kompromis, ale chodzi o to, żeby obie strony mogły być szczęśliwe. Z tego co widzę, ona na takie kompromisy chodzi, bo rozważa nawet Pragę (bliżej, bilety tańsze, on ją może odwiedzać), on nie - Erasmus to zło i już. Co więcej on ją poznał właśnie taką, jej plany nie są niczym nowym. Widać jak na dłoni, że to ona będzie musiała się dla niego poświęcać i z wielu rzeczy rezygnować, tymczasem powinna być jakaś równowaga. Komuś tak odpowiada - ok, ale wygląda na to, że taka sytuacja nie odpowiada obojgu.

Żeby było jasne, wypowiadam się ze swojego punktu widzenia, mam własną wizję Erasmusa. Nie wiem, czy dziewczyna Autora ma podobną do mojej. Jeżeli jej celem są przede wszystkim dzikie imprezy (a zakładam że nie) to nie dziwiłabym się Autorowi (to rozumienie jest dość trudne ze względu na jego ogólną postawę życiową, którą zaprezentował). Jeżeli dziewczyna chce po prostu spróbować życia, nauki, pracy za granicą, chce podszlifować język, jeżeli ma nawet jakieś sprecyzowane naukowo-zawodowe cele, pomysł na siebie, który nie sprowadza się do godowego tańca z jak największą liczbą cudzoziemców, to ja na jej miejscu spuściłabym takiego partnera na drzewo. Zwłaszcza takiego psa Pawłowa, co sam nie chce/nie może, więc i drugiemu nie da (się rozwijać).

[lady_nathalie]

Przeczytałam cały wątek i w sumie nadal się zastanawiam, co Ci sensownego doradzić.
Z jednej strony, sądząc po Twoich wypowiedziach, jesteś chorobliwie zazdrosny, nie ufasz jej i masz o niej fatalne zdanie. Nie chciałabym,ba! nawet nie pozwoliłabym, żeby facet miał o mnie zdanie takie, że wystarczy pół roku bez niego i lecę w tango z murzynami albo innymi cudzoziemcami
Twoja nieufność i zazdrość wynikają jedynie z Twojej niskiej samooceny, masz świetną dziewczynę, która jest ambitna - i może to Cię podświadomie boli? że jej nie dorównujesz w czymś? Spójrz na to też z innej strony, skoro uważasz ją za ładną, mądrą dziewczynę, dlaczego jest z Tobą, a nie z jakimś gorącym cudzoziemcem? Pewnie dlatego że Cię kocha, i Ty się tylko dla niej liczysz. I wbij sobie to do głowy Autorze.
Z drugiej jednak strony ciężko mi doradzić, nie byłam nigdy w takiej sytuacji, gdy mój partner miał wyjechać gdzieś na dłużej, w sumie cieszę się z tego. Ufam mu, ale jednak już nie chodzi o samą zdradę. Dużo osób wracających z Erasmusa, jest o wiele pewniejszych siebie - wiecej wymaga od siebie także, i może się okazać że przez te pół roku zdała sobie sprawę że do niczego jej nie potrzebny facet, który nie podziela jej marzeń, a nawet w sumie nie dąży do realizacji swoich celów, bo nie doczytałam, żebyś robił coś poza studiami i pracą, nie ufa jej - jednym słowem może poczuć się szczęśliwa bez Ciebie

[zawiechaczarny]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Cześć, jak widać po nazwie profilu jestem chłopakiem. Mam nadzieję, że mi pomożecie, może pomożecie mi zrozumieć zachowanie mojej dziewczyny...

Jesteśmy razem prawie 2 lata - było lepiej, było gorzej, ale wciąż jesteśmy razem. Jak ją poznałem (jako kolega) wiedziałem, że interesowała się Erasmusem. Składała nawet papiery, zdała egzamin językowy, ale dziekan się nie zgodził i nie pojechała.

Składając jej życzenia noworoczne, o północy, powiedziałem, że chcę żebyśmy za rok razem świętowali sylwestra. Ona na to "ja też mam taką nadzieję, gdzieś pod ciepłym niebem Lizbony" coś takiego.

No to się wkurzyłem... Ja wiem, że się tym interesuje. Często łaziła na imprezy gdzie byli Erasmusi, ale nie podobało mi się to, to ograniczyła się to bycia ich Mentorem - i to tylko dziewczyn. Odbiera je z lotniska, pokazuje miasto, uczelnię. Jak tylko trafi na jakiegoś Francuza od razu ooooo Francuz i sobie rozmawiają. Szlag mnie trafia.

Teraz coś mówiła, że chce wyjechać-ale ja jej jasno dałem do zrozumienia. Nie wyobrażam sobie związku na odległość na pół roku! Ja tu zostanę, a ona na plaży będzie balować z jakimiś Hiszpanami, Turkami... Czy ona byłaby zadowolona, gdybym na pół roku ją zostawił i wyjechał bawić się z Greczynkami, Włoszkami? Wiadomo, co się dzieje na Erasmusie. Ona mi mówi o podszkoleniu języka [ma bzika na punkcie francuskiego], o nauce po angielsku, o poznaniu kultur. Ale wiadomo, że to jest jedna wielka orgia, codzienne imprezy, nawet nie będzie pamiętać której nocy mnie zdradziła... Co ona mi kłamie o nauce... Na Erasmusie człowiek się nie uczy. Zresztą spójrzcie na tych ludzi co do nas przyjeżdżają-ciągłe imprezy, orgie.

Jak jej przemówić do rozsądku? Kocham ją i nie chcę jej stracić! Dla mnie pół roku to wieczność... Dałem jej warunek-ja albo Erasmus, ale ona w ogóle się tym nie przejmuje!

Facet, masz bardzo egoistyczne podejście i strasznie ograniczasz swoją dziewczynę. Co to za sceny zazdrości o jakichś Francuzów? Jak się naprawdę kocha, to ma się do tej drugiej osoby zaufanie. Jak mnie byś tak traktował i dał mi takie ultimatum, to wybrałabym wyjazd oczywiście.

I od razu zaznaczam, że się nie wymądrzam, bo też przez pół roku studiowałam za granicą i mój tż mi żadnych problemów z tym nie robił, a wręcz mnie wspierał w przygotowaniach do wyjazdu, bo wiedział jak bardzo jest to dla mnie ważne. Owszem - jakby nie zgodził się na wyjazd i jakoś sensownie to uargumentował (nie zazdrością o imprezy z zagranicznymi kolegami), to prawdopodobnie bym została. Ale wiedział, że ten wyjazd wiele dla mnie znaczy i stanowi ważny krok w moim rozwoju osobistym (nabyłam wtedy wiele umiejętności przydatnych nie tylko w wyuczonym zawodzie), więc mi pozwolił. Co więcej, jak do Polski na wymianę przyjechali moi rosyjscy znajomi, których poznałam na tamtej wymianie, to sam ze mną często chodził na imprezy z ich udziałem i z niektórymi nawet się zaprzyjaźnił.

Pomyśl, że dziewczyna może wiele skorzystać na tym wyjeździe. Owszem - taka 6-miesięczna rozłąka nie jest łatwa i na pewno dopadnie Was jakiś kryzys (sama to przerabiałam), ale jeśli to przetrwacie i wyjdziecie z tego obronną ręką, to Wasz związek będzie silniejszy niż kiedykolwiek do tej pory. Moim zdaniem właśnie na tym polega miłość - najważniejsze powinno być dla Ciebie szczęście osoby, którą kochasz (znowu, żeby nie było, że ja jestem egoistką, to napiszę, że też nie jestem, bo przykładowo zmieniłam tylko i wyłącznie dla naszego związku miejsce zamieszkania w Polsce, bo tż tego chciał, a naprawdę go kocham i gdyby to było dla niego piekielnie ważne pojechałabym za nim nawet na Antarktydę i spędziła tam resztę mojego życia).

Oczywiście wiadomo, że w związku w razie różnicy zdań wszystko jest kwestią kompromisu, ale właśnie dlatego powinniście rozmawiać, jeśli się kochacie, a nie strzelać fochy czy stawiać ultimatum, bo tym sprawę tylko pogorszycie.

Sorki za długi post z bulwersem, ale jako doświadczona w temacie musiałam się wyładować, bo czytać takich postów nie mogę...

[ogwiazdka]

Od razu mówię, że nie czytałam całego wątku, tylko pierwszy post.

Otóż za miesiąc sama wyjeżdżam na Erasmusa. Papiery złożyłam gdy byłam w 3-letnim związku, facet planował jechać ze mną. W między czasie się rozstaliśmy, poznałam mojego obecnego mężczyznę i choć uważam że jest to miłość mojego życia, mieszkam z nim obecnie, on pracuje i nie może się ot tak przenieść (tym bardziej, że jadę do kraju o największym bezrobociu), nie zrezygnowałam z wyjazdu.
Na wakacje też wyjechałam na całe 2 miesiące i jakoś to przetrwaliśmy.
Bardzo mi zależy na tym związku, ale w poprzednim ze zbyt wielu rzeczy rezygnowałam przez faceta, a związek się rozpadł i tak. I teraz bardzo żałuje. Uważam, że przez pół roku można sobie zabookować tanie bilety i się odwiedzać chociaż raz na miesiąc.
A Erasmus, czy inna wymiana, to niesamowite przeżycie, od każdego słyszę, że to najlepsze co przeżyli. Nie ograniczaj swojej dziewczyny, tylko zrób wszystko by się z nią w tym czasie jak najczęściej widzieć.
Powodzenia

[Lirriel]

Jak dla mnie w takich sytuacjach jest oczywiste, że należy korzystać z okazji i jechać - partner, z którym się w danym momencie jest, nie musi być tym jedynym na całe życie (a w tym konkretnym przypadku nie wyobrażam sobie związku na całe życie z takim zaborczym zazdrośnikiem), a doświadczenie i nauka płynące z erazmusa (w sensie społecznym, edukacyjnym, nie imprezowym) zostają na całe życie i tego nikt wyjeżdżającemu nie zabierze. W życiu bym nie powiedziała, że brak rezygnacji z takiego wyjazdu to egoizm (a ktoś wyżej tak twierdził). To właśnie rezygnacja z takiego doświadczenia dla jakiegoś zaborczego palanta to idiotyzm.

[zwyczajny_chlopak]

Pewnie w pewnym stopniu macie racje - Erasmus to marzenie mojej dziewczyny od kilku lat, a to że ja nie mam ochoty brać w czymś takim udział, to nie musi oznaczać że ona ma nie jechać.
Ale z drugiej strony ciężko jest pogodzić się z jej zdaniem-jest zdolna zostawić mnie na te 6 miesięcy... Piszecie, że to nie jest długo. To okres 1/4 naszego całego związku, przez ten czas może się wiele wydarzyć. Przemyśli sprawę, zostanie tam z jakimś Portugalczykiem, nie wróci do mnie...

Zazdrosny jestem i się nie zmienię, taki mam charakter. Zwłaszcza, że widzę jak się ci Erasmusi zachowuja w Polsce... Wyciągnie taki portfel z euro przy barze i każda laska na niego leci. Dziewczyn trzeba pilnować.

Został jakiś tydzień do składania podań na erasmusa, może jeszcze się rozmyśli.

[natash88]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Pewnie w pewnym stopniu macie racje - Erasmus to marzenie mojej dziewczyny od kilku lat, a to że ja nie mam ochoty brać w czymś takim udział, to nie musi oznaczać że ona ma nie jechać.
Ale z drugiej strony ciężko jest pogodzić się z jej zdaniem-jest zdolna zostawić mnie na te 6 miesięcy... Piszecie, że to nie jest długo. To okres 1/4 naszego całego związku, przez ten czas może się wiele wydarzyć. Przemyśli sprawę, zostanie tam z jakimś Portugalczykiem, nie wróci do mnie...

Zazdrosny jestem i się nie zmienię, taki mam charakter. Zwłaszcza, że widzę jak się ci Erasmusi zachowuja w Polsce... Wyciągnie taki portfel z euro przy barze i każda laska na niego leci. Dziewczyn trzeba pilnować.

Został jakiś tydzień do składania podań na erasmusa, może jeszcze się rozmyśli.

czemu na 6 miesiecy? Erasmus to jeden semestr - miesiecy 4, lub miesiecy 8-9 jesli to dwa semestry.

4 miesiace to naprawde nie jest duzo, da sie przezyc, plus masz szanse cos zwiedzic, mozecie sie spotkac u niej, wyjechac w tym czasie tez gdzies razem.

popracuj nad samoocena, bo kiedys naprawde stracisz kogos, kto nie pozwoli sobie byc Twoja wlasnoscia i bedziesz cierpial za wlasna glupote.

zmienisz sie, jak bedziesz chcial. slowo klucz - SAMOOCENA.

[201702060922]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Zazdrosny jestem i się nie zmienię, taki mam charakter. Zwłaszcza, że widzę jak się ci Erasmusi zachowuja w Polsce... Wyciągnie taki portfel z euro przy barze i każda laska na niego leci. Dziewczyn trzeba pilnować.

Rany, autorze! Tak, "trzeba pilnować", bo dziewczyna to dziecko, albo jakaś niższa istota, co się rozumem kierować nie potrafi - taki sposób myślenia wyłania się z Twoich postów. Zresztą, fajne masz zdanie na temat swojej dziewczyny, że niby poleci na portfel z euro. Jakby poleciała, to chyba byłby znak, że nie była warta Twojej uwagi?
Nie mam słów, jak można myśleć w taki sposób. Problem nie leży w Twojej dziewczynie, tylko w Tobie - kompleksy, kompleksy, kompleksy.

[_ema_]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Został jakiś tydzień do składania podań na erasmusa, może jeszcze się rozmyśli.

Podam Ci klucz do sukcesu, oki?

Dziewczyn nie trzeba pilnować, wystarczy nie brać się za puste laski, a być z mądrą kobietą.
Nie dziękuj.

[201702060922]

Napisane przez _ema_

Podam Ci klucz do sukcesu, oki?

Dziewczyn nie trzeba pilnować, wystarczy nie brać się za puste laski, a być z mądrą kobietą.
Nie dziękuj.

Ale dla autora każda, nawet najmądrzejsza i najwspanialsza będzie okrutna, nieświadoma grożących jej "niebezpieczeństw" i "łatwa". Taki typ. Jedyny ratunek dla autora to zmiana nastawienia i pozbycie się niskiej samooceny.

[_Mia]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Nie, mieszkam w Warszawie od dziecka. Moja dziewczyna na razie nie pracuje, w wakacje dorabiała jako kelnerka, też byłem zazdrosny bo chodziła w spódnicy i miała wysokie napiwki...

Mój losie...

Na początku jeszcze Cię rozumiałam. Sama nie chciałabym rozstawać się z ukochanym na pół roku- martwiłabym się, że coś mu się stanie, a może przypadkiem się w kimś zakochać na tym wyjeździe, ale koniec końców nie stanęłabym komuś na drodze do marzeń. Zauważ- nawet, jeśli zostanie dla Ciebie, będzie niezadowolona i niespełniona, będzie Ci to wypominać i tęsknie spoglądać na tych, którzy na Erasmusie jednak byli.

Ale, ale.
Ten wyjazd to jedna rzecz. Po Twoich wypowiedziach takich, jak ta, którą cytowałam, widać dużo szerszy problem. Wyłania mi się obraz takiego 'płaskiego' faceta, takiej kuli u nogi i pasożyta, którego jedyną 'rozrywką' jest dziewczyna. Ona jest aktywna, działa, chce pracować i rozwijać się, a Ty siedzisz na pupie i mędzisz, że w spódniczce w pracy chodzi Brak mi słów, znajdź sobie własne zajęcia, bo gwarantuję Ci, że ona to wkrótce dostrzeże.

Btw. Jestem sama, więc mogę robić, co chcę, a na boskich żigolo z wiadomymi zamiarami (obojętnie jakiej nacji) próbujących wyrwać mnie na drinka przy barze, i tak spoglądam jak na kretynów

---------- Dopisano o 12:20 ---------- Poprzedni post napisano o 12:10 ----------

Napisane przez MooMo80

widziałam nowe koleżanki, które zostawily w Polsce facetów, a aż pchały się do łóżek wszelkim Włochom, Szwedom itp - następnego dnia dzwoniły do "Misia" umawiać się na skypa wieczorem.

Ja takie rzeczy widywałam nawet na moim zadupiu, nie wspomnę o trochę większym mieście studenckim. I żaden ciemnoskóry Armando potrzebny do tego nie był.

[Alexandra92x]

Moja koleżanka zaczęła być ze swoim chłopakiem miesiąc przed wyjazdem. Właśnie kończy semestr i wraca. I co są razem? Są.

---------- Dopisano o 12:28 ---------- Poprzedni post napisano o 12:26 ----------

Napisane przez _ema_

Podam Ci klucz do sukcesu, oki?

Dziewczyn nie trzeba pilnować, wystarczy nie brać się za puste laski, a być z mądrą kobietą.
Nie dziękuj.

Nie wyobrażam sobie żebyśmy się pilnowali nawzajem z chłopakiem. Jakbyśmy chcieli się zdradzić to zrobilibyśmy to nawet w Polsce, nie trzeba by było do tego wyjazdu na Erasmus.

[emmmwuuu]

Ja z moim chłopakiem jestem 4 lata. Na 3 roku studiów pojechał na Erasmusa do Włoch, po semestrze przedłużył pobyt o kolejny semestr. Podobało mu się, chciał zostać, został, no i ok. Było ciężko, tęskniłam jak głupia. Rozmawialiśmy na skypie, w jednym miesiącu on przylatywał do Polski, w drugim ja leciałam/jechałam do Włoch. Nikt nikogo w tym czasie nie zdradzał. Orgii nie było. Żyjemy i mamy się dobrze. Jeszcze dodam, że przed Erasmusem kłóciliśmy się non stop o byle pierdoły. Podczas pobytu i teraz już po powrocie - komunikacja niemalże idealna, zero awantur pod byle pretekstem Żeby było ciekawiej TŻ 'dorabiał' sobie trochę na Erasmusie jako ratownik.. tyle lasek w bikini jakoś nie zwariowałam. Tyle, że my sobie ufaliśmy i ufamy. To jest chyba ta różnica

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Ja to jestem prawie pewna, ze dziewczyna i tak predzej czy pozniej Cie rzuci, nawet jesli nie pojedzie na erasmusa. Milosc miloscia, ale w klatce nie da sie wiecznie zyc. Zdrowy zwiazek pozbawiony jest wiecznych pretensji, ograniczen, etc.
Rozumiem, ze Ci moze byc ciezko. Dla mnie pol roku, to ten duzo czasu, nie wyjechalabym na tyle jesli bym nie musiala, ale to co ty wyprawiasz to przegiecie.

[Sam To Nazwij]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Nie rozumiem, jak ona może porzucać 2 letni związek i wspólną przyszłość dla półrocznego wyjazdu...

bardzo niewiele chłopczyki rozumiesz.Twojej dziewczynie życzę aby kopnęła Cię w tyłek i szczęśliwie wyjechała na E

[little_ladybird]

Nie ogarniam...
Kwestia zaufania? na pewno, nie masz go za grosz.

Przed świętami chłopak z którym jestem ponad rok powiedział mi o możliwości wyjazdu w delegacje do Niemiec na 6 miesięcy. Sama namawiałam go żeby to przemyslał i pojechał! Dlaczego? bo to inwestowanie w przyszłość. Jeśli myślicie o wspólnej przyszłości to w WASZĄ przyszłość. Podszkoli język, wpisze sobie w CV, nuczy się czegoś nowego. Pracodawcy zupełnie inaczej na to patrzą.

3 lata temu koleżanka mnie namawia na Erasmusa. Nie pojechałam bo byłam z chłopakiem wtedy akurat 4 lata. Po 4 miesiącach od daty wyjazdu już ze sobą nie byliśmy. Żałuje do dzisiaj.

[normalnyFacet]

Napisane przez Leszy

Jak będzie chciała Cię zdradzić, to zdradzi i tak. A ty jej KOMPLETNIE NIE UFASZ. Dlatego nie ma sensu, byś był z nią.

Juz nie jeden ufal bezgranicznie i mial rogi jak stad na ksiezyc.

Co ma zaufanie to wysokiego prawdopodobienstwa, ze ona tam go zdradzi? Nic.

Na miejscu autora rozstalbym sie bez zadnego ultimatum, a jakbym jeszcze zobaczyl, ze ona nie przejmuje sie tym rozstaniem to tylko utwierdzilbym sie w przekonaniu iz kolo pupy latal jej ten zwiazek.

Wysłane z mojego GT-I9100 za pomocą Tapatalk 2

[Bojra]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Ale to będzie koniec naszego związku. Czemu ona tak robi, mówi że kocha, a tak naprawdę zrywa ze mną...

Ale ona nie chce z tobą zerwać! Ty zrywasz z nią - mimo że ona twierdzi, że zależy jej na tobie, chce utrzymywać kontakt i ZAPROSIĆ CIĘ DO SIEBIE gdy juz tam będzie. Gdzie ty tu widzisz "ona ze mną zrywa"? Przestań się użalać, bo życie was jeszcze nie raz zaskoczy.

[zakonna]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Pewnie w pewnym stopniu macie racje - Erasmus to marzenie mojej dziewczyny od kilku lat, a to że ja nie mam ochoty brać w czymś takim udział, to nie musi oznaczać że ona ma nie jechać.
Ale z drugiej strony ciężko jest pogodzić się z jej zdaniem-jest zdolna zostawić mnie na te 6 miesięcy... Piszecie, że to nie jest długo. To okres 1/4 naszego całego związku, przez ten czas może się wiele wydarzyć. Przemyśli sprawę, zostanie tam z jakimś Portugalczykiem, nie wróci do mnie...

Zazdrosny jestem i się nie zmienię, taki mam charakter. Zwłaszcza, że widzę jak się ci Erasmusi zachowuja w Polsce... Wyciągnie taki portfel z euro przy barze i każda laska na niego leci. Dziewczyn trzeba pilnować.

Został jakiś tydzień do składania podań na erasmusa, może jeszcze się rozmyśli.

masz fantastyczne zdanie o kobietach i o swojej osobistej dziewczynie. po co jesteś z taką lalą, która poleci na wypchany portfel? generalnie to jesteś małą szowinistyczną świnką.

[uska89]

Napisane przez normalnyFacet

Juz nie jeden ufal bezgranicznie i mial rogi jak stad na ksiezyc.

Co ma zaufanie to wysokiego prawdopodobienstwa, ze ona tam go zdradzi? Nic.

Na miejscu autora rozstalbym sie bez zadnego ultimatum, a jakbym jeszcze zobaczyl, ze ona nie przejmuje sie tym rozstaniem to tylko utwierdzilbym sie w przekonaniu iz kolo pupy latal jej ten zwiazek.

Wysłane z mojego GT-I9100 za pomocą Tapatalk 2

No rzeczywiście, zaczynam się zgadzać. W sumie nawet lepiej byłoby gdyby i pojechała, i zdradziła.
Latałby jej koło pupy, gdyby była rzeczywiście świadoma swoich celów i swojej wartości. Oby tak było.

[emmmwuuu]

Napisane przez normalnyFacet

Na miejscu autora rozstalbym sie bez zadnego ultimatum, a jakbym jeszcze zobaczyl, ze ona nie przejmuje sie tym rozstaniem to tylko utwierdzilbym sie w przekonaniu iz kolo pupy latal jej ten zwiazek.

Wybacz, ale ja zerwałabym z autorem na miejscu jego dziewczyny. Nie chciałabym mieć faceta, który zakłada, że jedynym celem mojego wyjazdu na Erasmusa czy gdziekolwiek jest dawanie dupy na prawo i lewo, ewentualnie nauczenie się robienia drinków, litości. Ok, niepewność, zwątpienie jakieś chore podejrzenia, że koniec, że zdrada, że długo i daleko mogą się zdarzyć każdemu, jeśli się ze sobą wcześniej na dłużej nie rozstawali tym bardziej, ale to co wypisuje tutaj autor w mojej głowie się nie mieści. A co zaufanie ma do tego? Nie wiem, może jeżeli komuś ufasz, to nie świrujesz tak jak autor, że ten ktoś Cię zdradzi/zrani/cokolwiek? Wiesz, ja przez cały czas kiedy mój facet był na Erasmusie zastanawiałam się raczej czy wszystko z nim ok, czy doleciał do Włoch w jednym kawałku, czy nic mu się nie stało, a nie czy akurat nie sprowadził sobie do pokój jakiejś innej panny.


Właśnie doczytałam kolejne mądrości autora. Otóż, szanowny kolego, jak napisałam wyżej mój chłopak spędził na Erasmusie CAŁY rok akademicki. Ja w tym czasie mieszkałam w akademiku. Moimi sąsiadami w dużej mierze byli Hiszpanie i Francuzi. Wyobraź sobie, że mimo licznych imprez, na których razem byliśmy, gotowania, nie wiem, głupich spacerów, do głowy mi nie przyszło, żeby zawierać z nimi relacje fizyczno-seksualne powiedzmy. Wow, niewiarygodne? To jeszcze Ci powiem, że wielu z nich przyjechało tutaj zostawiając u siebie swoje dziewczyny i ku Twojemu zdziwieniu - nie szukali sobie w Polsce dziewczyn do zaliczenia. Niesamowite, prawda?

Wydaje mi się, że Twoim głównym problemem jest brak zaufania i chora zazdrość. Masz w ogóle jakiś konkretny powód, żeby być zazdrosnym do tego stopnia? To, że laska pogada sobie z Francuzem nie znaczy, że marzy o tym, żeby się w jego łóżku budzić..

[201803080934]

Napisane przez zwyczajny_chlopak

Dziewczyn trzeba pilnować.

O Boże Boże Boże Bożenko,
Jak mogłaś to robić z Cyganem?
O Boże Boże Boże Bożenko,
W czym jestem od niego gorszy?

I Jezu Jezu Jezus Maria,
Pękłaś serce moje.
O ja pier... ja pier... ja pier...
...dolejcie mi wódki,
W szklance utopię smutki.

Nic tak nie boli jak zdrada...
Zdrada z Cyganem.
Baby trzeba pilnować,
Albo się nie denerwować.