Nie rozumiem Tż-a??????

[Gosia X]

Napisane przez elvegirl

No, przez rozmowę tym tonem to na pewno sobie tego "do łba" nie wbije.

Tu trzeba dużej dyplomacji, autorka napisała że on każde hasło o tym, że się chłop daje wykorzystywać, traktuje jako atak na rodzinę, jako próbę odseparowania go od rodziny. Jak autorka pójdzie na udry, to zostanie bez męża.

Trochę sprytu, spokoju i odpowiedniego podejścia, kto tego nie zna? Tylko spokojnie, bez nerwów, i rzeczowo a nie 'nie bo nie', i że ktoś 'roztrząsa' melodramatyzm niewskazamy

[VintageRose]

Napisane przez Doris1981

A wcześniej nigdy o tym nie rozmawialiście? Ignorowałaś problem?

Ja mówiłam ale to tez chyba kompletnie nie dotarło. I cały czas czuję że cokolwiek bym nie zrobiła to on i tak po pierwsze chce mieć dobre stosunki, wesołe święta, a to co ja czuję jest jakby mniej ważne albo niezrozumiane.
Mam żal nawet teraz jak to piszę.
Ostatnio była nawet taka sytuacja że jedna osoba z jego rodziny z którą muszę utrzymywać kontakt niestety bardzo po mnie jechała wiele miesięcy, a on mnie nie obronił. Nawet ostatnio mu to powiedziałam, że powinien bezwzględnie mnie bronić a nie zrobił nic. Tylko że co z tego

To nie jest tak że on jest jakiś zły czy beznadziejny - nie. To jest wspaniały i kochany człowiek, bardzo mi pomaga, wiele dla mnie robi i wiem, czuję że bardzo mnie kocha, mówi mi to często. Tylko czasem te jego zagrania są dla mnie abstrakcyjne

[elvegirl]

Napisane przez Gosia X

Trochę sprytu, spokoju i odpowiedniego podejścia, kto tego nie zna? Tylko spokojnie, bez nerwów, i rzeczowo a nie 'nie bo nie', i że ktoś 'roztrząsa' melodramatyzm niewskazamy

No właśnie z tego co i jak autorka pisze, to mam wrażenie że ona tego nie zna. Tak się zafiksowała w tym jak jej źle i jak on jej nie rozumie (a powinien się domyślić!!!), że się zrobił problem.

On sobie powinien pewne rzeczy uświadomić, jasne. Ale nie wiem czy metoda "ogarnij się chłopie bo żonę stracisz" będzie dla niego właściwa.

[VintageRose]

Napisane przez elvegirl

No właśnie z tego co i jak autorka pisze, to mam wrażenie że ona tego nie zna. Tak się zafiksowała w tym jak jej źle i jak on jej nie rozumie (a powinien się domyślić!!!), że się zrobił problem.

On sobie powinien pewne rzeczy uświadomić, jasne. Ale nie wiem czy metoda "ogarnij się chłopie bo żonę stracisz" będzie dla niego właściwa.

Ale napisałam że rozmawialiśmy o tym Więc to już nie jest w sferze domysłów, tylko wszystko zostało wytłumaczone jak 5 latkowi

[elvegirl]

Napisane przez VintageRose

Ostatnio była nawet taka sytuacja że jedna osoba z jego rodziny z którą muszę utrzymywać kontakt niestety bardzo po mnie jechała wiele miesięcy, a on mnie nie obronił. Nawet ostatnio mu to powiedziałam, że powinien bezwzględnie mnie bronić a nie zrobił nic. Tylko że co z tego

A wtedy kiedy to się działo, zapytałaś go dlaczego Cię nie obronił? "dlaczego?", a nie "powinieneś był!"

---------- Dopisano o 10:29 ---------- Poprzedni post napisano o 10:28 ----------

Napisane przez VintageRose

Ale napisałam że rozmawialiśmy o tym Więc to już nie jest w sferze domysłów, tylko wszystko zostało wytłumaczone jak 5 latkowi

I co, zrozumiał? Bo jeśli nie, to trzeba jeszcze raz.

[Gosia X]

Napisane przez VintageRose

Ale napisałam że rozmawialiśmy o tym Więc to już nie jest w sferze domysłów, tylko wszystko zostało wytłumaczone jak 5 latkowi

Ale raz czy dwa nie wystarczy, czasem i 100 razy trzeba, nie żartuję ale nie możne być krzyku. Może zapomniał, może zbył, może nie przmyślał, no to jeszcze raz od nowa i tak do skutku.

[elvegirl]

I nie, rozmowa nie polega na tym, że Ty się nagadasz, a on rzuci "wymyślasz" albo "roztrząsasz" i po temacie. Ma chłop ROZMAWIAĆ.

[Gosia X]

Napisane przez elvegirl

I nie, rozmowa nie polega na tym, że Ty się nagadasz, a on rzuci "wymyślasz" albo "roztrząsasz" i po temacie. Ma chłop ROZMAWIAĆ.

Dokładnie, i słuchać też

---------- Dopisano o 10:36 ---------- Poprzedni post napisano o 10:32 ----------

W momencie gdy wreszcie zacznie też rozmawiać zobaczysz jakie jest sedno problemu, on Ci tego wprost nie powie bo pewnie sam nie wie. Ale słuchaj go, może to ktoś go tak nastawia, może sam tak był wychowany, może coś jeszcze innego, i nie krzycz jak się o tym dowiesz tylko rozmawiajcie o tym i wtedy trzeba pracować nad kompromisem. Bo nawet jeśli ktoś go nastawia, to nie jest wina tej osoby, tylko Twojego męża, że słucha, z tym trzeba sobie poradzić.

[VintageRose]

Bo jeśli chodzi o to że go niby chcę odciąć od rodziny czy znajomych to wydaje mi się że ma jakieś złe doświadczenia z poprzednich związków bo to jest już prawie histeria mimo że nigdy by mi na myśl nie przeszło żeby go od kogokolwiek odcinać. Ba, od tamtych znajomych o których Wam pisałam sam się odciął, ja powiedziałam że może sobie chodzić z kim chce i gdzie chce więc do nich też ale beze mnie bo mnie obrażali, przestał chodzić tak sam z siebie i potem okazało się że bardzo dobrze ale..... wypomina mi że go próbowałam odciąć:/
Taką samą histerię ma jak mówię mu że czegoś nie może - na przykład jak jest pijany po imprezie, wracamy do domu a on że idzie po piwo. Na co ja, która naprawdę niczego nie zabraniam, mówię "nigdzie nie pójdziesz w tym stanie" bo to głupota wypuścić z domu na ruchliwą ulicę kogoś pijanego(coś jak ten z Kamienia Pomorskiego, trzeźwa dziewczyna pozwoliła pijanemu facetowi prowadzić), on wtedy staje okoniem i demonstruje że on i tak idzie. Jasne że siłą go nie zatrzymam ale to jest totalna histeria i żaden argument nie przechodzi.

Za to baby bluszcze powinny być palone na stosach

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez VintageRose

Na razie jest nr 1 po rodzinie i znajomych. Muszę to przemyśleć, na siłę przecież mu nie wbiję tego do głowy, chciałabym żeby sam zrozumiał

ale tak było zawsze czy ostatnio dopiero? bo jak zawsze to "widziały gały,co brały".
i mam dziwne wrażenie, że już gdzieś czytałam o tej szwagierce, która nawet życzeń nie złożyła.

Napisane przez elvegirl

I nie, rozmowa nie polega na tym, że Ty się nagadasz, a on rzuci "wymyślasz" albo "roztrząsasz" i po temacie. Ma chłop ROZMAWIAĆ.

ale o czym ma rozmawiać, skoro on problemu nie widzi?

[elvegirl]

Napisane przez VintageRose

Taką samą histerię ma jak mówię mu że czegoś nie może - na przykład jak jest pijany po imprezie, wracamy do domu a on że idzie po piwo. Na co ja, która naprawdę niczego nie zabraniam, mówię "nigdzie nie pójdziesz w tym stanie" bo to głupota wypuścić z domu na ruchliwą ulicę kogoś pijanego(coś jak ten z Kamienia Pomorskiego, trzeźwa dziewczyna pozwoliła pijanemu facetowi prowadzić), on wtedy staje okoniem i demonstruje że on i tak idzie. Jasne że siłą go nie zatrzymam ale to jest totalna histeria i żaden argument nie przechodzi.

Rozmawiałaś z nim o tym na trzeźwo? Pytałaś co najlepiej zrobić, żeby go uspokoić? Chłop zna siebie, powinien wiedzieć co się w takim przypadku robi - jak ja się po pijaku upieram na spacerowanie w poszukiwaniu wrażeń, to ostatnie co można zrobić, to powiedzieć "nigdzie nie pójdziesz" - wtedy pójdę na pewno

[Gosia X]

Napisane przez elvegirl

Rozmawiałaś z nim o tym na trzeźwo? Pytałaś co najlepiej zrobić, żeby go uspokoić? Chłop zna siebie, powinien wiedzieć co się w takim przypadku robi - jak ja się po pijaku upieram na spacerowanie w poszukiwaniu wrażeń, to ostatnie co można zrobić, to powiedzieć "nigdzie nie pójdziesz" - wtedy pójdę na pewno

Dokładnie taka już ludzka natura, spróbuj sposobem, uśmiechnij się do niego i powiedz, że teraz to już tylko łóżeczko i lulupa, obróć to w żart, nie dosłownie bo to nic śmiesznego, ale żeby On nie stanął okoniem.
Jeśli ma złe doświadczenia z poprzednich związków to już mamy punkt zaczepienia. Porozmawiaj z nim, że ty to nie inne kobiety, WYJAŚNIJ, ze nie ty mu zabroniłaś ze znajomymi się spotykać, podaj rzeczowe argumenty i będzie koniec z wypominaniem. Ja też kiedyś wypominałam ale ustaliliśmy, ze co było i zostało obgadane, przeproszone itd. już się nie pojawia w formie wypominek bo nie ma żadnego sensu.

[skazana_na_bluesa]

nie przemawia do mnie hasło "złe doświadczenia z poprzednich związków" w momencie, kiedy obecny związek trwa 4 lata. i jest to związek "zalegalizowany".

[elvegirl]

Napisane przez skazana_na_bluesa

nie przemawia do mnie hasło "złe doświadczenia z poprzednich związków" w momencie, kiedy obecny związek trwa 4 lata. i jest to związek "zalegalizowany".

Ano. Też to do mnie nie przemawia. I dziwi mnie, że w ogóle przy takich hasłach, autorka się zgodziła na zalegalizowanie związku - jeśli facet wciąż żyje poprzednimi związkami, to nie powinien się pchać w kolejny.

[201803290936]

Napisane przez skazana_na_bluesa

nie przemawia do mnie hasło "złe doświadczenia z poprzednich związków" w momencie, kiedy obecny związek trwa 4 lata. i jest to związek "zalegalizowany".

Do mnie również nie. I generalnie szkoda, że pewnych spraw nie wyjaśniono przed "zalegalizowaniem". Bo potem facet (a jak mu jeszcze rodzinka podgada, to w ogóle) może mieć myślenie "za męża mnie wzięła, a teraz wymyśla".

[Gosia X]

Nowy związek nie wymazuje nam przeszłości i nie robi nam resetu, a 'zalegalizowanie' związku nie jest gwarancją, że zapomni się o poprzednich doświadczeniach. Tak działa ludzki umysł i nic na to nie poradzimy. W obecnej chwili, musisz go przekonać, że ty to nie inne. 'Zalegalizowanie' też nie zmienia nam pamięci nie gwarantuje, że związek będzie długi i szczęśliwy, mimo wszystko trzeba nad nim pracować i naprawiać niedociągnięcia, które się pojawiły.

[VintageRose]

No tak tylko ja nie mogę odrzucić wspaniałego człowieka którego pokochałam tylko ze względu na jego stosunek do rodziny, to samo ze ślubem. Po prostu wierzyłam i wierzę nadal musi być jakiś sposób żeby mu to wszystko rozjaśnić bo takie gadanie i obijanie słów o "ścianę" nic nie da.

[elvegirl]

Napisane przez VintageRose

No tak tylko ja nie mogę odrzucić wspaniałego człowieka którego pokochałam tylko ze względu na jego stosunek do rodziny, to samo ze ślubem.

Nie do rodziny, tylko do Ciebie.

[201803290936]

Napisane przez VintageRose

No tak tylko ja nie mogę odrzucić wspaniałego człowieka którego pokochałam tylko ze względu na jego stosunek do rodziny, to samo ze ślubem. Po prostu wierzyłam i wierzę nadal musi być jakiś sposób żeby mu to wszystko rozjaśnić bo takie gadanie i obijanie słów o "ścianę" nic nie da.

Rozmawiać, tłumaczyć, a nawet natłuc do łba (mało popularny pogląd, ale taka prawda, że czasami, oczywiście w ostateczności, trzeba po prostu zrobić awanturę, aby facetowi uświadomić powagę sytuacji). Na razie podawaj przykłady, spraw żeby zaczął dostrzegać, że jest wykorzystywany.

A co z jego znajomymi? Jak poradziliście sobie z tą sprawą? Nie umiem znaleźć tego fragmentu, ale zdaje się, że wspominałaś, że i oni lubili go wykorzystywać (chyba, że mi się osoby mylą, jak coś to sorry).

[VintageRose]

Napisane przez elvegirl

Nie do rodziny, tylko do Ciebie.

No w sumie z drugiej strony niestety tak to wygląda

Doris, bardzo mało się kłócimy tak że ściany drżą , to już tylko jakiś extreem musi być, więc jak nic nie da rady pokazać jakie to dla mnie ważne to pójdę tą drogą

Jeśli chodzi o znajomych to on ma bardzo wpływową matkę, oni się koło niej kręcili a on często ułatwiał im wiele spraw. Ja go wtedy poznałam i zobaczyłam wszystko jako osoba z zewnątrz tak kompletnie na świeżo i miałam to zdanie od samego początku ale mówiłam raz, drugi, mówiłam że mnie obrażali na ślubie - wiem od przyjaciółki której ufam. Skończyło się na oskarżeniach i mnie i jej- że ona mu się nie podoba i on jej nie ufa a oni oczywiście na pewno tak nie mówili
Dałam sobie spokój z mówieniem, ja się od nich odcięłam a co on zrobi to była jego broszka. W koncu okazało się że ci znajomi jego matkę w pewnym sensie "zdradzili"i pokazali tym samym im dziękują za pomoc i o co tak naprawdę chodziło

[201803290936]

Napisane przez VintageRose

No w sumie z drugiej strony niestety tak to wygląda

Doris, bardzo mało się kłócimy tak że ściany drżą , to już tylko jakiś extreem musi być, więc jak nic nie da rady pokazać jakie to dla mnie ważne to pójdę tą drogą

Jeśli chodzi o znajomych to on ma bardzo wpływową matkę, oni się koło niej kręcili a on często ułatwiał im wiele spraw. Ja go wtedy poznałam i zobaczyłam wszystko jako osoba z zewnątrz tak kompletnie na świeżo i miałam to zdanie od samego początku ale mówiłam raz, drugi, mówiłam że mnie obrażali na ślubie - wiem od przyjaciółki której ufam. Skończyło się na oskarżeniach i mnie i jej- że ona mu się nie podoba i on jej nie ufa a oni oczywiście na pewno tak nie mówili
Dałam sobie spokój z mówieniem, ja się od nich odcięłam a co on zrobi to była jego broszka. W koncu okazało się że ci znajomi jego matkę w pewnym sensie "zdradzili"i pokazali tym samym jak dziękują za pomoc

Czyli to nie od się od nich odciął, a matka zadecydowała, że "odcinamy się za zdradę"? Sam nie doszedł do takich wniosków?

[VintageRose]

Napisane przez Doris1981

Czyli to nie od się od nich odciął, a matka zadecydowała, że "odcinamy się za zdradę"? Sam nie doszedł do takich wniosków?

On sam się ogarnął i widzi że wykorzystywali jego i jego pomysły oczywiście jako własne. Skończyła się pomoc to skończyła się dobra passa i pomysły, teraz już lecą po prostej na sam dół

[201803290936]

Napisane przez VintageRose

On sam się ogarnął i widzi że wykorzystywali jego i jego pomysły oczywiście jako własne. Skończyła się pomoc to skończyła się dobra passa i pomysły, teraz już lecą po prostej na sam dół

Skoro sam się ogarnął w ich przypadku, to może jest szansa, że się ogarnie w tym. O ile to rzeczywiście było ogarnięcie się, a nie że sprawa się w sumie sama tak potoczyła. Chodzi mi o to, czy jakby Ci pseudo-przyjaciele nagle zadzwonili, to umiałby powiedzieć stanowcze "nie".

[VintageRose]

Co do tego że im nie pomoże i nie zaufa to nie mam wątpliwości, ale co do tego czy się znów nie będzie chciał z nimi spotykać to niestety nie

[201803290936]

Napisane przez VintageRose

Co do tego że im nie pomoże i nie zaufa to nie mam wątpliwości, ale co do tego czy się znów nie będzie chciał z nimi spotykać to niestety nie

Acha. Myślisz, że rzeczywiście byłby tak... głupi?

[VintageRose]

Napisane przez Doris1981

Acha. Myślisz, że rzeczywiście byłby tak... głupi?

On jest strasznie towarzyski to raz a dwa -on ma taką filozofię że zawsze z każdym trzeba żyć dobrze bo nigdy nie wiadomo czego od kogo będziemy potrzebować. Poza tym jest po prostu....za dobry i nie umie odmawiać innym
Dla nas utrzymywanie takich kontaktów to głupota ale idę o zakład że znajdzie argumenty za.

[201803290936]

Napisane przez VintageRose

On jest strasznie towarzyski to raz a dwa -on ma taką filozofię że zawsze z każdym trzeba żyć dobrze bo nigdy nie wiadomo czego od kogo będziemy potrzebować. Poza tym jest po prostu....za dobry i nie umie odmawiać innym
Dla nas utrzymywanie takich kontaktów to głupota ale idę o zakład że znajdzie argumenty za.

Współczuję.

[VintageRose]

Wiesz, mnie jakby ktoś tak potraktował - czyli bezwarunkowa pomoc zawsze za nóż w plecy - to nie miałby do mnie po co przychodzić, ja się zaraz odcinam. Jest takie fajne określenie "Plują na Ciebie a Ty myślisz że deszcz pada" - trzeba to umieć rozróżnić, z tym że żeby to zrobić trzeba założyć że istnieją źli ludzie którzy mają złe intencje. A Tż wierzy że są dobrzy, że nie można o nikim mówić źle i życzyć nikomu źle, jakby nie dopuszczając do siebie złych myśli bo tak łatwiej.
Wiecie, miałam ojca który obrażał się o wszystko na wszystkich więc zdecydowanie wolę wersję Tż + ewentualne czuwanie żeby nikt nigdy więcej go brzydko mówiąc znów nie wydymał

[Alexandra92x]

Nie wiem ja sobie tej sytuacji w restauracji nie wyobrażam: jak Cię boli głowa/ chcesz odpocząć to proszę zostać w domu, a nie czepiać się cudzych dzieci, ew. iść do restauracji gdy tych dzieci już tam nie ma np. o 19-20. Naprawdę bardzo nie lubisz dzieci - jak będziesz miała własne to zamkniesz je w złotej klatce? Bo jak się spotka z koleżankami/ kolegami to będą się głośno bawić?

Dla mnie to zgrywasz taką trochę księżniczkę - przynajmniej tak wynika z pierwszego postu. On ma się domyśleć, najlepiej jakby obce dzieci nie istniały, jakby rodzina TŻ nie istniała. A może mu będzie przykro, że nie chcesz pojechać do jego rodziny?

Jak dla mnie najlepszym rozwiązanie jest po prostu rozmowa i kompromis, bo związek to dwoje równych sobie ludzi, których potrafią się ze sobą komunikować. Czasami Ty możesz odpuścić, a czasami on. Tylko mu powiedz szczerze co nie gra, bo to facet on się sam nie domyśli.

[VintageRose]

Napisane przez Alexandra92x

Nie wiem ja sobie tej sytuacji w restauracji nie wyobrażam: jak Cię boli głowa/ chcesz odpocząć to proszę zostać w domu, a nie czepiać się cudzych dzieci, ew. iść do restauracji gdy tych dzieci już tam nie ma np. o 19-20. Naprawdę bardzo nie lubisz dzieci - jak będziesz miała własne to zamkniesz je w złotej klatce? Bo jak się spotka z koleżankami/ kolegami to będą się głośno bawić?

Dla mnie to zgrywasz taką trochę księżniczkę - przynajmniej tak wynika z pierwszego postu. On ma się domyśleć, najlepiej jakby obce dzieci nie istniały, jakby rodzina TŻ nie istniała. A może mu będzie przykro, że nie chcesz pojechać do jego rodziny?

Jak dla mnie najlepszym rozwiązanie jest po prostu rozmowa i kompromis, bo związek to dwoje równych sobie ludzi, których potrafią się ze sobą komunikować. Czasami Ty możesz odpuścić, a czasami on. Tylko mu powiedz szczerze co nie gra, bo to facet on się sam nie domyśli.

Ja nigdzie nie napisałam że mnie boli głowa albo że nie chcę jeździć do jego rodziny
Jeżdżę do jego rodziny zawsze, to wyjątkowa sytuacja bo mam inne plany.
A nie każdy musi lubić dzieci i tolerować puszczone w samopas, krzyczące czy obrzucające piachem albo oblewające wodą. Miejsce publiczne to miejsce publiczne a nie plac zabaw czy przedszkole. Równie dobrze mogę napisać że jak rodzice chcą żeby ich dzieci się wywściekały to niech idą w przeznaczone do tego miejsca. I to nie jest kwestia niechęci do dzieci aż do tego stopnia tylko takiej bezmyślności rodziców którzy myślą że ich pociechy mogą wszystko, cóż poradzę że na świecie są też inni. A potem łażą takie zakapiory albo rozpuszczone panienki które z nikim i z niczym się nie liczą