Jestem stara i przegrałam życie

[lapida]

oj, odgrzebię temat

Napisane przez _Juliette_

A tak wracając jeszcze do otwierania drzwi...
Księdzu po kolędzie otwieracie?

W ogóle przyjmujecie księdza po kolędzie? Co o tym sądzicie?

od dwóch lat mieszkam z tż, na wynajmowanym.
W zeszłym roku wisiały karteczki, że ksiądz będzie chodził po kolędzie w dniu tym i tym, o godzinie tej i tej. Akurat obydwoje byliśmy w pracy, więc się nie złożyło.
w tym roku chodzili najpierw ministranci (dzień wcześniej), pytali każdego, czy przyjmą księdza.
Przyjęłabym, gdyby kolęda nie odbywała się 29 grudnia - koniec miesiąca, przed wypłatą, kasa na wykończeniu. Nie chodzi o kopertę dla księdza, bo to bym pewnie jakoś wytłumaczyła. Ale nawet świeczników nie mam. Krzyża na stół. Tego się nie kupi za 5 zł :/
niestety, musiałam odmówić.

Napisane przez _Juliette_

Ojej, współczuję bardzo Czasem trafia się na takiego buca w konfesjonale, że żal d... ściska.

Z tym bierzmowaniem to śmiech na sali. Latałam do Kościoła od września do czerwca kilka razy w tygodniu, spowiadałam się, zaliczyłam 10 różańców, 10 gorzkich żali, 10 rorat, i 10 wszystkiego, co tam jeszcze było, bo byłam przekonana, że mi to bierzmowanie będzie potrzebne, jak będę chciała wziąć ślub. Buahahaha, ale człowiek był głupi.

ja też to wszystko zaliczałam, pamiętam, że trzeba było wykuć na pamięć "Katechizm bierzmowanego" - książeczka, z której byliśmy odpytywani. I nie chodziło, o to, żeby odpowiedzieć swoimi słowami. Trzeba było słowo w słowo, na pamięć wykuć. Kij z tym, czy ktoś rozumie, co mówi. Ma mówić :/

Napisane przez Rany Koguta

Współczuć nie ma co, bo na dobre mi to wyszło, jak sądzę. Też się nalatałam po tych "kursach" do bierzmowania, czy cokolwiek to było. (...)

A jak z tym jest u Was?

w tej chwili do kościoła nie chodzę za często.. A powodem tego jest.. moja mama.
Niestety, ale to osoba, która mysli, że jak wyśle do kościoła dziecko, które tego nie chce, to ono już się "przyzwyczai" i z "przyzwyczajenia" do tego kościoła całe życie będzie chodzić :/
no, niestety
pamiętam, że miałam 21 lat (!!) i MUSIAŁAM iść na gorzkie żale, bo jak nie, to zakładała mi hasło na komputer. I obowiązkowe: 'Dopóki mieszkasz w moim domu... Jak będziesz mieszkać u siebie, to będziesz decydować".
No i decyduję - tak bardzo potrzebuję tego uczucia niezależności i możliwości decydowania o pójściu do kościoła lub nie, że po prostu nie idę.

[201604200942]

Napisane przez lapida

w tej chwili do kościoła nie chodzę za często.. A powodem tego jest.. moja mama.
Niestety, ale to osoba, która mysli, że jak wyśle do kościoła dziecko, które tego nie chce, to ono już się "przyzwyczai" i z "przyzwyczajenia" do tego kościoła całe życie będzie chodzić :/
no, niestety
pamiętam, że miałam 21 lat (!!) i MUSIAŁAM iść na gorzkie żale, bo jak nie, to zakładała mi hasło na komputer. I obowiązkowe: 'Dopóki mieszkasz w moim domu... Jak będziesz mieszkać u siebie, to będziesz decydować".
No i decyduję - tak bardzo potrzebuję tego uczucia niezależności i możliwości decydowania o pójściu do kościoła lub nie, że po prostu nie idę.

mnie też rodzice zniechęcili do chodzenia do kościoła, bo tak wypadało itp. Ale nie potrafili mi odpowiedzieć na pytania dotyczące religii. Mama najpierw się obrażała, że nie poszłam na niedzielną mszę, teraz już się chyba z tym pogodziła.

Ale naprawdę nie rozumiem jak można szantażować dziecko, że jak nie pójdzie do kościoła to dostanie szlaban np. na komputer.

[Farisss]

Napisane przez SamaraMorganx

mnie też rodzice zniechęcili do chodzenia do kościoła, bo tak wypadało itp. Ale nie potrafili mi odpowiedzieć na pytania dotyczące religii. Mama najpierw się obrażała, że nie poszłam na niedzielną mszę, teraz już się chyba z tym pogodziła.

Ale naprawdę nie rozumiem jak można szantażować dziecko, że jak nie pójdzie do kościoła to dostanie szlaban np. na komputer.

Moja koleżanka uważa się za ateistkę, ma 25 lat, generalnie gdzieś tam pracuje, ale głównie to studiuje już któryś kierunek, i rodzice ciągle jej dają na utrzymanie, bo studiuje w innym mieście. Rodzice wierzący są.
Pytałam jej kiedyś, dlaczego nie wypisze się z kk. Powiedziała, że zrobi to jak przestanie studiować i dostanie pracę za min. 3000zł, bo inaczej jak to zrobi teraz to rodzice przestaną ją utrzymywać, a ona chce żeby ją utrzymywali

[ama]

Napisane przez Farisss

Moja koleżanka uważa się za ateistkę, ma 25 lat, generalnie gdzieś tam pracuje, ale głównie to studiuje już któryś kierunek, i rodzice ciągle jej dają na utrzymanie, bo studiuje w innym mieście. Rodzice wierzący są.
Pytałam jej kiedyś, dlaczego nie wypisze się z kk. Powiedziała, że zrobi to jak przestanie studiować i dostanie pracę za min. 3000zł, bo inaczej jak to zrobi teraz to rodzice przestaną ją utrzymywać, a ona chce żeby ją utrzymywali

W pogrubionym to ja nic złego nie widzę. Nie każdy musi w wieku 24 lat mieć już magistra i iść na etat, bo tak i koniec. To jakaś dziwna wizażowa moda na zosie samosie, co nigdy nie potrzebują pomocy finansowej, nawet jeśli jeszcze się uczą. Ale to, że rodzice uzależniają pomoc od uczestniczenia w kościele jest juz bardzo nie w porządku. Dziewczynę trochę rozumiem, bo jak się zdeklaruje jako ateistka to pewnie nie będzie w stanie skończyć szkoły.

[Farisss]

Nie twierdzę, że to coś złego.
Ale uważam, że studia trwają 5 lat (6 i dłużej to tylko w niektórych przypadkach), i rodzice mają obowiązek utrzymywać dziecko przez ten czas. Jak ktoś skończy i chce się dalej szkolić, to proszę bardzo ale już za swoje. A nie, że któryś z kierunek uzależniać od rodziców. Nie wydaje mi się, żeby powinnościa rodziców było utrzymywanie cały czas dziecka, które chce się ciągle uczyć. Będzie miała 30 lat, będzie nadal chciała studiować kolejny kierunek i nadal będziesz uważać, że to w porządku że ciągle ciągnie kasę od rodziców, bo jej się chce studiować ?

[ama]

Napisane przez Farisss

Nie twierdzę, że to coś złego.
Ale uważam, że studia trwają 5 lat (6 i dłużej to tylko w niektórych przypadkach), i rodzice mają obowiązek utrzymywać dziecko przez ten czas. Jak ktoś skończy i chce się dalej szkolić, to proszę bardzo ale już za swoje. A nie, że któryś z kierunek uzależniać od rodziców. Nie wydaje mi się, żeby powinnościa rodziców było utrzymywanie cały czas dziecka, które chce się ciągle uczyć. Będzie miała 30 lat, będzie nadal chciała studiować kolejny kierunek i nadal będziesz uważać, że to w porządku że ciągle ciągnie kasę od rodziców, bo jej się chce studiować ?

A czemu nie? Moim zdaniem to jest sprawa rodziny. Jeśli rodzice mają i chcę wspierać w zdobywaniu wiedzy (a nie tylko wykształcenia, bo to trochę różne rzeczy) swoje dziecko to dlaczego nie? I co to w ogóle znaczy ciągnąć kasę? Przecież piszesz, że koleżanka pracuje tylko pewnie nie zarabia tyle żeby się sama utrzymać. Ja też nie jestem w stanie się za moją pensję samodzielnie utrzymać. W takim wypadku pozostaje tylko liczenie na pomoc i szukanie innej pracy, ale póki jej się nie znajdzie (co jak widać proste w dzisiejszych czasach nie jest) to rodzice są jedyną deską ratunku. jasne, można iść do maka albo jechać na szmatę za granicę, ale jeśli ktoś się kształci interdyscyplinarnie to chyba nie takiego losu chce. Jak ma się 30 lat to trzeba zrezygnować ze wszystkich marzeń i tylko pracować, nawet jeśli rodzina ma możliwość je wesprzeć? Zresztą jest tyle dziewczyn, które mają 30 lat i rodzice je wspierają, bo mają swoje dzieci. Wtedy to jest w porządku? Może dziewczyna nie chce zakładać swojej rodziny, a chce mieć w zamian dużo wiedzy i karierę? Takie wykształcenie to inwestycja na więcej niż 5 lat często.

Trzeba też wziać pod uwagę, że z pierwszym kierunkiem mogła się pomylić i teraz musi naprawić swoje błędy i dopiero kolejny kierunek jest tym, co chce robić i co jest zgodne z jej predyspozycjami.

[I am Rock]

A ja uporządkowałam szafkę w kuchni. Jedną. Teraz niech mi ktoś da kopa, żebym rozebrała choinkę.

[ona679]

Napisane przez I am Rock

A ja uporządkowałam szafkę w kuchni. Jedną. Teraz niech mi ktoś da kopa, żebym rozebrała choinkę.

Po co rozbierać, niech do wiosny postoi.

[mikia20]

Napisane przez I am Rock

A ja uporządkowałam szafkę w kuchni. Jedną. Teraz niech mi ktoś da kopa, żebym rozebrała choinkę.

Ten kop też mi by się przydał. Teraz to zamiast dodawać uroku to tylko stoi i straszy

[ama]

u moich rodziców zawsze do połowy lutego stoi

[Farisss]

Napisane przez ama

A czemu nie? Moim zdaniem to jest sprawa rodziny. Jeśli rodzice mają i chcę wspierać w zdobywaniu wiedzy (a nie tylko wykształcenia, bo to trochę różne rzeczy) swoje dziecko to dlaczego nie? I co to w ogóle znaczy ciągnąć kasę? Przecież piszesz, że koleżanka pracuje tylko pewnie nie zarabia tyle żeby się sama utrzymać.

To pewnie kwestia względna tego ile kto wydaje... ale jeśli ktoś raz-dwa w miesiącu pozwala sobie na weekendowe wypady za granicę, dodatkowo kilka razy w tygodniu je na mieście, bo samej się nie chce gotować + parę innych, to oczywiście, że tworzą się potrzeby i sama w tym wieku nie jest w stanie to opłacić. Tym bardziej, że jej rodzice zwracali uwagę, że nie chcą żeby ich pieniądze ciągle szły na takie wycieczki i rozrzutność...
Zarabiam tyle samo co ona i jestem sama w stanie się sama utrzymać bez wielkich wyrzeczeń. Może mnie nie stać na wycieczki 2 razy w miesiącu, ale mi byłoby zwyczajnie wstyd prosić rodziców o pieniądze, które wydam na wycieczki i jedzenie na mieście. Tym bardziej, że im się nie przelewa w domu, a ona z góry uważa że jej się należy.

Ja też nie jestem w stanie się za moją pensję samodzielnie utrzymać. W takim wypadku pozostaje tylko liczenie na pomoc i szukanie innej pracy, ale póki jej się nie znajdzie (co jak widać proste w dzisiejszych czasach nie jest) to rodzice są jedyną deską ratunku. jasne, można iść do maka albo jechać na szmatę za granicę, ale jeśli ktoś się kształci interdyscyplinarnie to chyba nie takiego losu chce. Jak ma się 30 lat to trzeba zrezygnować ze wszystkich marzeń i tylko pracować, nawet jeśli rodzina ma możliwość je wesprzeć?

No właśnie, a co jeśli nie ma możliwości, a w dodatku to jest takie należy mi się i nie chce mi się iść do pracy, bo wolę być na garnuszku u rodziców.

Może dziewczyna nie chce zakładać swojej rodziny, a chce mieć w zamian dużo wiedzy i karierę? Takie wykształcenie to inwestycja na więcej niż 5 lat często.

Fakt, nie chce zakładać rodziny, ale kariery też nie chce robić.

Trzeba też wziać pod uwagę, że z pierwszym kierunkiem mogła się pomylić i teraz musi naprawić swoje błędy i dopiero kolejny kierunek jest tym, co chce robić i co jest zgodne z jej predyspozycjami.

No cóż. Ten też nie jest. Ale TRZEBA COŚ studiować, bo inaczej rodzice pieniążków nie dadzą

---------- Dopisano o 17:28 ---------- Poprzedni post napisano o 17:26 ----------

Napisane przez I am Rock

A ja uporządkowałam szafkę w kuchni. Jedną. Teraz niech mi ktoś da kopa, żebym rozebrała choinkę.

U mnie choinka 8 stycznia została rozebrana

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Farisss

Nie twierdzę, że to coś złego.
Ale uważam, że studia trwają 5 lat (6 i dłużej to tylko w niektórych przypadkach), i rodzice mają obowiązek utrzymywać dziecko przez ten czas. Jak ktoś skończy i chce się dalej szkolić, to proszę bardzo ale już za swoje. A nie, że któryś z kierunek uzależniać od rodziców. Nie wydaje mi się, żeby powinnościa rodziców było utrzymywanie cały czas dziecka, które chce się ciągle uczyć. Będzie miała 30 lat, będzie nadal chciała studiować kolejny kierunek i nadal będziesz uważać, że to w porządku że ciągle ciągnie kasę od rodziców, bo jej się chce studiować ?

ale czemu cię to tak boli? jeśli jej rodzice chcą ją finansować to ich sprawa.

---------- Dopisano o 17:48 ---------- Poprzedni post napisano o 17:37 ----------

Farisss - widocznie rodzice mają miętkie tyłki, skoro sami muszą spinać poślady, a ona sobie podróżuje. gdyby jej obcięli trochę kasy to może miałaby inne podejście do wydatków

[ama]

Skoro dają to może rodzice mają więcej niż mówią. Ja tam uważam, że w dzieci trzeba inwestować. Kasy do grobu się nie zabierze, a co pożyjemy to nasze. Dzieci to obowiązek na całe życie i one moim zdaniem powinny być dla rodziców zawsze bardzo ważne, bez względu ile mają lat. inna sprawa, ze jeśli dziewczyna to faktycznie bumelantka to też takich nie lubię. Ale wiele takich osób jest w rzeczywistości potwornie zagubionych i przerażonych, nawet jeśli tego po nich nie widać, bo zachowanie wskazuje raczej na pewność siebie i entuzjazm. Podróże są często próbą ucieczki przed konfrontacją z własnymi emocjami, zastąpienia czegoś czego rodzice nie dali. Z reguly sprowadza się to do poczucia bezpieczeństwa. W takim wypadku rodzice płacą po prostu rachunek za to, że kiedy dziecko było małe nie poszli na terapię i nie zapewnili mu czegoś w sferze emocjonalnej. I że się tak wyrażę kara to dla nich słuszna i sprawiedliwa.

[scarlett26]

Oczywiście dziecko ma się całe życie, ale w pewnym momencie to juz dorosły, wykształcony człowiek i powinien brać swój los w swoje ręce. Skończyło studia? Ma zawod? To do pracy, a jak chce studiować cos jeszcze to proszę uprzejmie, zaocznie, za swoja kasę. Wkurza mnie test, ze kasy się do grobu nie zabierze; można chcieć na emeryturze wydawać już na siebie a nie na dziecko i zrobić coś, co się odkladalo na czas, aż dziecko się usamodzielnienia, chociażby wybrać się w podróż dookoła świata, jeśli kogoś stać.

[zakonna]

Ja się zgadzam ze Scarlet. Od pewnego momentu człowiek powinien być samodzielny finansowo. Rodzice mogą pomóc w awaryjnych sytuacjach, ale nie muszą.

[ama]

Napisane przez scarlett26

Oczywiście dziecko ma się całe życie, ale w pewnym momencie to juz dorosły, wykształcony człowiek i powinien brać swój los w swoje ręce. Skończyło studia? Ma zawod? To do pracy, a jak chce studiować cos jeszcze to proszę uprzejmie, zaocznie, za swoja kasę. Wkurza mnie test, ze kasy się do grobu nie zabierze; można chcieć na emeryturze wydawać już na siebie a nie na dziecko i zrobić coś, co się odkladalo na czas, aż dziecko się usamodzielnienia, chociażby wybrać się w podróż dookoła świata, jeśli kogoś stać.

Ale ja się zgadzam. Ale póki rodzice dają to znaczy, że chcą dawać. Przecież nikt ich nie zmusza. Dalej jednak uważam, że jeśli 25 letnia córka chce się jeszcze kilka lat kształcić to powinno być to ważniejsze dla rodzica niż podróż dookoła świata. Wbrew pozorom 25 lat to jeszcze nie jest tak dużo, a nauka w młodości determinuje często całe późniejsze życie i jest czymś czego nie stracimy. Moim zdaniem rodzic ma dbać o dziecko i je wspierać jak tylko da radę, a wiek 25 lat to czas kiedy w życie się dopiero startuje.
Mnie bardzo wkurza to gonienie wszystkich do roboty natychmiast po studiach (które nota bene nie dają obecnie zawodu). Nie wszystko da się studiować zaocznie (np. medycynę). Nie chcę idealizować Zachodu, ale jednak pod względem podejścia do życia i samorozwoju to zachodnie społeczeństwa są 100 lat przed nami. W Skandynawii standardem jest, że studia się kończy około 30-tki. Moja przyjaciółka, która ukończyła z tytułem magistra w wieku 24-lat była najmłodsza na swoim wydziale i teraz jest najmłodszą doktorantką. tam standardem jest "bujanie się" kilka dodatkowych lat. Bo jakieś wyjazdy, stypendia, zmiany kierunków, praca... I jakoś katastrofy nie ma, a ludzie szczęśliwsi. Inną kwestią jest, że to są jednak państwa bogatsze. Niemniej dalej uważam, że powinniśmy się na takim podejściu wzorować, a nie tkwić w schematach: matura- 5 lat studiów - praca na etat -dom i dziecko- praca na etat (najlepiej 30 lat ta sama)

[201705080934]

Napisane przez ama

Niemniej dalej uważam, że powinniśmy się na takim podejściu wzorować, a nie tkwić w schematach: matura- 5 lat studiów - praca na etat -dom i dziecko- praca na etat (najlepiej 30 lat ta sama)

Też się wtrącę Nie wnikając w to, czy rodzice mogą i chcą pomagać, schemat matura-studia-praca w naszych warunkach bywa wstrętną pułapką. Pomijając dziedziny takie jak medycyna czy prawo, większość zawodów wymaga praktyki, praktyki i jeszcze raz praktyki, jak niemal wszystko w życiu. Jeśli przykładowa koleżanka ma wsparcie finansowe, najmądrzej zrobiłaby zasuwając na jeden, drugi, trzeci staż w swojej dziedzinie, na początku nawet za darmo czy za grosze. Obserwuję często wielkie zdziwienie pod hasłem "Aleee jak tooo, studiowałem/am, średnia 5.0, a teraz nikt mi nie chce dać dobrze płatnej pracy, o której marzę?" Ano nie. W wielu działkach liczy się rozeznanie w rynku, sprawność i szybkość wykonywania zadań itd. Nikt nie będzie od podstaw uczył "zawodowego dzieciaka" tylko dlatego, że ten "dzieciak" po 30-tce chciałby zarabiać, bo do szkoły ładnie chodził i mu "się należy". Brutalna prawda.

Edit: Miałam na myśli to, że medycyna i prawo bez lat poświęconych zakuwaniu się nie obejdą, a nie, że praktyka niepotrzebna

[Eva ID]

Napisane przez Farisss

Moja koleżanka uważa się za ateistkę, ma 25 lat, generalnie gdzieś tam pracuje, ale głównie to studiuje już któryś kierunek, i rodzice ciągle jej dają na utrzymanie, bo studiuje w innym mieście. Rodzice wierzący są.
Pytałam jej kiedyś, dlaczego nie wypisze się z kk. Powiedziała, że zrobi to jak przestanie studiować i dostanie pracę za min. 3000zł, bo inaczej jak to zrobi teraz to rodzice przestaną ją utrzymywać, a ona chce żeby ją utrzymywali

Radykalnie odcięłabym od finansów takie 'dziecko'.

[Farisss]

Napisane przez skazana_na_bluesa

ale czemu cię to tak boli? jeśli jej rodzice chcą ją finansować to ich sprawa.

---------- Dopisano o 17:48 ---------- Poprzedni post napisano o 17:37 ----------

Farisss - widocznie rodzice mają miętkie tyłki, skoro sami muszą spinać poślady, a ona sobie podróżuje. gdyby jej obcięli trochę kasy to może miałaby inne podejście do wydatków

Ale mnie nie boli, po prostu przedstawiam jak to wygląda.

Dla kogoś to jest okej, uważa, że całe życie powinno się w dziecko inwestować, a ja uważam, że jak ktoś ma te 25 lat i mgr i inż i może pracować w zawodzie, żeby zdobyć jakieś doświadczenie i lepszą kasę, to powinien to zrobić. A jak chce się dalej uczyć, to zaoczne.
Przez 25 lat dziecko jest na utrzymaniu rodziców i to jest ogromny wydatek. Nie wiem w jakiej części Polski mieszkasz, ale żeby dziecko na studiach w Warszawie samo się utrzymało - w chwili obecnej są to koszty ok. 1800zł miesięcznie (a jeszcze 5-6 lat temu spokojnie wystarczało 1000-1200, tak dla przykładu). Te prawie 2000zł dla jednych są małym wydatkiem, dla innych dużych. A skoro sama koleżanka twierdzi, że w domu się jej nie przelewa, a ciągnie kasę od rodziców bo się jej należy, chociaż mogłaby sama sobie zapracować już na to - wg mnie jest to nie fair.

Akurat jestem zdania, że po tych 25 latach rodzicom też już coś się należy, bo to naprawdę długi czas inwestowania w życie dziecka i tak, należy się im wycieczka dookoła świata

[GrumpyCat]

Napisane przez Farisss

Akurat jestem zdania, że po tych 25 latach rodzicom też już coś się należy, bo to naprawdę długi czas inwestowania w życie dziecka i tak, należy się im wycieczka dookoła świata

A nie pomyślałaś, że rodzice już ten okres "wyszumienia" mają za sobą? ;P Wszystko zależy od człowieka ale z większości "szalonych rzeczy" ludzie z wiekiem wyrastają. A jeśli rodziców stać i sami chcą dziecku kasę dawać, a nie dlatego że latorośle wymusza to dlaczego nie? Zauważyłam że wiele osób strasznie rozkminia cudzą sytuację materialną. Kilka razy dostałam opierdziel na wizażu, bo ktoś pogrzebał w moich postach i potem mi pisał "ale jak to używasz tego kosmetyku?! Przecież ty pracy nie masz!!" Ludzie lubią zaglądać do portfela. Bardzo.

[mikia20]

Napisane przez GrumpyCat

A nie pomyślałaś, że rodzice już ten okres "wyszumienia" mają za sobą? ;P Wszystko zależy od człowieka ale z większości "szalonych rzeczy" ludzie z wiekiem wyrastają. A jeśli rodziców stać i sami chcą dziecku kasę dawać, a nie dlatego że latorośle wymusza to dlaczego nie? Zauważyłam że wiele osób strasznie rozkminia cudzą sytuację materialną. Kilka razy dostałam opierdziel na wizażu, bo ktoś pogrzebał w moich postach i potem mi pisał "ale jak to używasz tego kosmetyku?! Przecież ty pracy nie masz!!" Ludzie lubią zaglądać do portfela. Bardzo.

o.O

O ile nie ukradłaś tej kasy to naprawdę, nie rozumiem zarzutów

Ja czasami złośliwie mówię, że bogatego męża mam to mogę sobie pozwolić. Najczęściej to ucina komentarze. Nie mam ochoty się tłumaczyć z mojej historii, szczególnie jeśli chodzi o moje zdrowie, pieniądze i takie tam.

[scarlett26]

"wyszumienia"??? to jakieś nieporozumienie.... albo polski stereotyp, że na emeryturze to już tylko polsat, kapcie, niańczenie wnuków i pomoc dzieciom, ew. wybieranie nagrobka...

oczywiście, do pewnego wieku rodzice mają obowiązek zapewniać byt dziecku, ale w którymś momencie ten obowiązek się kończy... smutne, jeśli uważają, że już tylko młodym coś się od życia należy i nie mają już żadnego pomysłu na siebie poza niańczeniem wnuków i pomocą dzieciom... wtedy to już chyba pora umierać faktycznie, bo życie tylko dla innych to już nie życie.... nie ma już nas...

[ona679]

Napisane przez scarlett26

"wyszumienia"??? to jakieś nieporozumienie.... albo polski stereotyp, że na emeryturze to już tylko polsat, kapcie, niańczenie wnuków i pomoc dzieciom, ew. wybieranie nagrobka...

oczywiście, do pewnego wieku rodzice mają obowiązek zapewniać byt dziecku, ale w którymś momencie ten obowiązek się kończy... smutne, jeśli uważają, że już tylko młodym coś się od życia należy i nie mają już żadnego pomysłu na siebie poza niańczeniem wnuków i pomocą dzieciom... wtedy to już chyba pora umierać faktycznie, bo życie tylko dla innych to już nie życie.... nie ma już nas...

To zależy od człowieka, mówiłam wielokrotnie mamie, żeby gdzieś pojechała coś zobaczyła, to tylko słyszałam odpowiedz a po co?. Także nie każdy ma chęć szaleć i zwiedzać świat.

[shanta]

Moim zdaniem to dużo zależy od sytuacji materialnej, kontaktów z rodzicami, zdrowia, szczęścia i nie wiadomo czego jeszcze trudno jednoznacznie powiedzieć, że w tym wieku to ktoś już wyciąga kasę od rodziców, a w tym jeszcze nie. Oczywiście nie licząc skrajności w stylu ente studia, kiedy rodzice ledwo wiążą koniec z końcem.

[Farisss]

Napisane przez ona679

To zależy od człowieka, mówiłam wielokrotnie mamie, żeby gdzieś pojechała coś zobaczyła, to tylko słyszałam odpowiedz a po co?. Także nie każdy ma chęć szaleć i zwiedzać świat.

A co jeśli ma chęć, ale przyjdzie 30 letnie dziecko "urodziłaś mnie, wychowuj mniem, utrzymuj mnie! bo inaczej jesteś wyrodną matką!" ?


Doprawdy, nie wiem kiedy rodzice mieli się czas wyszumieć, skoro te 20 parę lat spędzieli na utrzymywaniu często nie jednego, a dwójki dzieci. Nie każdego jest stać na podróże całą rodzinę przez ten czas. Wielu rodziców właśnie zaczyna "żyć" po tym, jak dzieci odetną sie od nich finansowo, bo wtedy mogą właśnie coś dla siebie zrobić. Nie każdy chce, nie każdy moze - ale nie zmienia faktu, że to ich prawo. I jasne, że mogą chcieć pomagać dziecku W KAŻDYM wieku, ale wg mnie żerowanie na rodziciach "BO MI SIĘ NALEŻY" jest nie fair. I tyle.



Btw. Ja nikomu do portfela nie zaglądam, koleżanka sama ze szczegółami opowiadała ile zarabia, ile dostaje i ile wydaje i ile jej brakuje Rozumiem, że powinnam była zatkać uszy i uciec z krzykiem

[zakonna]

ale może rodzice chcieliby sobie kupić 100 razy tuje do ogrodu albo nowe meble albo komplet pościeli za 3 tysiące. To nie chodzi o to że mają podróżować, chodzi o to, że mają prawo przewalić SWOJE pieniądze na co chcą. A dziecko dorosłe i wykształcone nie ma żadnych praw do zabraniania im tego.

[ona679]

Napisane przez zakonna

ale może rodzice chcieliby sobie kupić 100 razy tuje do ogrodu albo nowe meble albo komplet pościeli za 3 tysiące. To nie chodzi o to że mają podróżować, chodzi o to, że mają prawo przewalić SWOJE pieniądze na co chcą. A dziecko dorosłe i wykształcone nie ma żadnych praw do zabraniania im tego.

W sumie masz rację, ale jeśli nikt nikogo nie zmusza .

[Farisss]

Napisane przez zakonna

ale może rodzice chcieliby sobie kupić 100 razy tuje do ogrodu albo nowe meble albo komplet pościeli za 3 tysiące. To nie chodzi o to że mają podróżować, chodzi o to, że mają prawo przewalić SWOJE pieniądze na co chcą. A dziecko dorosłe i wykształcone nie ma żadnych praw do zabraniania im tego.

Ale dziecko chce sie dalej kształcić i być utrzymywane, a jak nie, to wyrodni rodzice!

[zakonna]

ja się domyślam, że dziecko nie terroryzuje rodziców bronią przyłożoną do skroni. Ale podejrzewam, że może marudzić, prosić, wymuszać, wzbudzać w rodzicach poczucie winy itp.

[scarlett26]

Napisane przez zakonna

ale może rodzice chcieliby sobie kupić 100 razy tuje do ogrodu albo nowe meble albo komplet pościeli za 3 tysiące. To nie chodzi o to że mają podróżować, chodzi o to, że mają prawo przewalić SWOJE pieniądze na co chcą. A dziecko dorosłe i wykształcone nie ma żadnych praw do zabraniania im tego.

Bardzo dobrze napisane, o to mi właśnie chodziło

No i właśnie o to chodzi, gdzie zaczyna się i kończy ten rodzicielski obowiązek, a zaczyna wygodnictwo i pasożytnictwo. Myślę, że to też kwestia jakiejś własnej dumy i godności, bo ja po prostu czułabym się źle mając ileś lat i wciąż ciągnąć od rodziców kasę. Co innego pożyczka, gdy coś się sypnie, ale nie takie ciągłe, aaaaa mama da.

Rozumiem sytuacje kryzysowe, jakieś bardzo drogie leczenie, pożar chaty, splot jakiś strasznie koniecznych wydatków i utrata pracy. Wtedy pewnie sami zrezygnowaliby z miejsca z tych tuj x 100, ale nawet gdyby nie, to bym im do portfela nie zaglądała.