Zaangażować się w związek z takim chłopakiem?

[Rekombinantka]

Cześć, od października mieszkam w akademiku. Jestem raczej pilną studentką, która mało imprezuje i dużo się uczy. Wkoło naszego pokoju mieszkają świetni ludzie, którzy znają się już od co najmniej roku i tworzą świetną, zgraną paczkę. Ja z moimi współlokatorkami jesteśmy jedynymi pierwszakami na piętrzę, więc mimo, że mamy z nimi dobry kontakt, nie należymy do tej zgranej paczki, no ale nie o to mi to chodzi.

Za ścianą mieszka pewien chłopak. Przez pierwsze dwa miesiące nie zwracałam na niego uwagi. Trzeci rok jest na pierwszym roku, nic się nie uczy, ciągle imprezuje, zalicza panienki jedna po drugiej... Tak przynajmniej wydawało mi się dopóki go bliżej nie poznałam. Chodzimy razem na zajęcia z fizyki, więc co jakiś czas przychodził do pokoju i o coś pisał. Od słowa do słowa i zaczęliśmy ze sobą pisać, czasem długimi godzinami, mijając się na korytarzu nie przechodziliśmy obok siebie, musiało być chociaż jedno słowo i uśmiech. Ale nic więcej. Zamiast powiedzieć mi czasem jakiś komplement woli się ze mną przekomarzać. Wiem, że nie jestem łatwym typem człowieka, nie jestem milutką dziewczyną którą łatwo zdobyć, zazwyczaj jestem zimna i pewna siebie, ale w stosunku do niego na prawdę się staram.. Możecie pomyśleć, że to nie jest dobry kandydat na chłopaka, ale... no właśnie sama nie potrafię tego do końca wytłumaczyć. Mimo tego, że olewa studia jest bardzo inteligentnym człowiekiem, który nie raz zagiął mnie swoją wiedzą. Niby w tym roku zrobił postęp i zalicza przedmioty, zaczął pracować na swoje utrzymanie. Tylko pytanie, jak długo takie racjonalne zachowanie się utrzyma? Bardzo się o mnie troszczy, to w nim lubię, czuję się przy nim bezpieczna. No i jest moim przeciwieństwem, wyluzowany za nas dwóch, a mi tego bardzo potrzeba... On ciągle się bawi, a ja uczę...
Jestem osobą bardzo wierzącą, wyznaję zasadę seksu po ślubie, a on do tych spraw podchodzi bardzo luźno ...
Bardzo lubię wyzwania i może Bóg zesłał mi go jako moje wyzwanie? Może to ja mam mu pomóc wszystko poukładać?
Sama nie wiem czy związek tak różnych osób ma sens, co o tym sądzicie?
A jeśli ma, to co mogę zrobić by zobaczył we mnie kandydatkę na dziewczynę, a nie tylko fajną sąsiadkę? Prz koleżankach jestem wygadaną, zabawną osobą, ale przy nim strasznie się stresuję i robię się wstydliwa ..
Od dwóch miesięcy nie mogę przestać o nim myśleć.. Pomożecie?

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez Rekombinantka

Trzeci rok jest na pierwszym roku, nic się nie uczy, ciągle imprezuje, zalicza panienki jedna po drugiej...

NIE!!! Ja wiem, że sporo dziewcząt, zwłaszcza takich typu grzeczniejszego i spokojnego, jak Ty, pociągają badboye (czego swoją drogą nie rozumiem), ale nie warto i najmilsi są oni właśnie na odległość nawet dla amatorek takich gości, bo takie zachowanie w związku momentalnie się przejada i jest to jedno wielkie pasmo rozczarowań i smutku dla takiej dziewczyny przekonanej, że on będzie księciem na białym koniu tylko dla niej. Przecież ten koleś nic sobą nie reprezentuje A już tym bardziej nie powinnaś wierzyć, że to Twoje wyzwanie postawione przez Boga i że powinnaś go "nawrócić", on się raczej nie zmieni, za to szybko zmiękczy, zaliczy i najpewniej zostawi. Dużo ryzykujesz, a skórka jest niewarta wyprawki zupełnie, możesz się solidnie przejechać i pozwolić skrzywdzić.

[szynka_w_toscie]

Wydaje mi się, że lepiej by było dla Ciebie gdybyś go sobie odpuściła. Ty myślisz, że go zmienisz, a tak naprawdę rzadko się to udaje i później zostaniesz ze złamanym sercem.
Akurat tutaj najbardziej sporną sprawą byłoby Wasze różne podejście do spraw łóżkowych. On pewnie mógłby na Ciebie poczekać kilka miesiecy, ale nie do ślubu.
Moim zdaniem poszukaj kogoś wyzającego podobne wartości, a nie tego chlopaka.

[Chatul]

Napisane przez Rekombinantka

Jestem osobą bardzo wierzącą, wyznaję zasadę seksu po ślubie, a on do tych spraw podchodzi bardzo luźno ...
Bardzo lubię wyzwania i może Bóg zesłał mi go jako moje wyzwanie? Może to ja mam mu pomóc wszystko poukładać?

Moim zdaniem to niezdrowe myślenie, które w konsekwencji może prowadzić do uwikłania się w toksyczną relację.

Uważam, że ludzie łączą się w pary dlatego, że dobrze im ze sobą i chcą razem iść przez życie, a nie po to, żeby jeden „partner” pomagał układać życie drugiemu (bez pytania tego drugiego, czy w ogóle tego chce).
Związek nie ma być wyzwaniem czy grą na punkty. Związek nie ma być szarpaniem się z drugą osobą, która żyje i chce żyć w sposób kompletnie odmienny od naszego.
Związek ma być dopełnieniem naszego życia, a nie polem walk i potyczek o to, kto w związku ma rację i kto kogo zmusi do życia według jego pomysłu.

[czarna_maciejka]

Napisane przez Rekombinantka

Cześć, od października mieszkam w akademiku. Jestem raczej pilną studentką, która mało imprezuje i dużo się uczy. Wkoło naszego pokoju mieszkają świetni ludzie, którzy znają się już od co najmniej roku i tworzą świetną, zgraną paczkę. Ja z moimi współlokatorkami jesteśmy jedynymi pierwszakami na piętrzę, więc mimo, że mamy z nimi dobry kontakt, nie należymy do tej zgranej paczki, no ale nie o to mi to chodzi.

Za ścianą mieszka pewien chłopak. Przez pierwsze dwa miesiące nie zwracałam na niego uwagi. Trzeci rok jest na pierwszym roku, nic się nie uczy, ciągle imprezuje, zalicza panienki jedna po drugiej... Tak przynajmniej wydawało mi się dopóki go bliżej nie poznałam. Chodzimy razem na zajęcia z fizyki, więc co jakiś czas przychodził do pokoju i o coś pisał. Od słowa do słowa i zaczęliśmy ze sobą pisać, czasem długimi godzinami, mijając się na korytarzu nie przechodziliśmy obok siebie, musiało być chociaż jedno słowo i uśmiech. Ale nic więcej. Zamiast powiedzieć mi czasem jakiś komplement woli się ze mną przekomarzać. Wiem, że nie jestem łatwym typem człowieka, nie jestem milutką dziewczyną którą łatwo zdobyć, zazwyczaj jestem zimna i pewna siebie, ale w stosunku do niego na prawdę się staram.. Możecie pomyśleć, że to nie jest dobry kandydat na chłopaka, ale... no właśnie sama nie potrafię tego do końca wytłumaczyć. Mimo tego, że olewa studia jest bardzo inteligentnym człowiekiem, który nie raz zagiął mnie swoją wiedzą. Niby w tym roku zrobił postęp i zalicza przedmioty, zaczął pracować na swoje utrzymanie. Tylko pytanie, jak długo takie racjonalne zachowanie się utrzyma? Bardzo się o mnie troszczy, to w nim lubię, czuję się przy nim bezpieczna. No i jest moim przeciwieństwem, wyluzowany za nas dwóch, a mi tego bardzo potrzeba... On ciągle się bawi, a ja uczę...
Jestem osobą bardzo wierzącą, wyznaję zasadę seksu po ślubie, a on do tych spraw podchodzi bardzo luźno ...
Bardzo lubię wyzwania i może Bóg zesłał mi go jako moje wyzwanie? Może to ja mam mu pomóc wszystko poukładać?
Sama nie wiem czy związek tak różnych osób ma sens, co o tym sądzicie?
A jeśli ma, to co mogę zrobić by zobaczył we mnie kandydatkę na dziewczynę, a nie tylko fajną sąsiadkę? Prz koleżankach jestem wygadaną, zabawną osobą, ale przy nim strasznie się stresuję i robię się wstydliwa ..
Od dwóch miesięcy nie mogę przestać o nim myśleć.. Pomożecie?

Rozumiem, ze dotychczas utrzymywali go rodzice?
U mnie za to bylby skreslony.
Rozumiem, ze komus sie moze noga powinac, ze nie zaliczy wszystkiego na pierwszym roku, ale wtedy na drugim powinien pracowac i starac sie, zeby sie udalo. Nie wyobrazam sobie tego, ze dorosly facet baluje 2 lata za kase rodzicow i nie robi nic-nie uczy sie, nie pracuje. Mlodosc mlodoscia, ale zwyczajnie nie mam szacunku do takich osob i nie chcialabym z kims takim byc.

Fajnie, ale tym na zycie nie zarobi. Usprawiedliwiasz go nam, nie wiem po co. Sama powinnas zadecydowac czy tobie to wystarcza.

A mozesz napisac o tym cos wiecej?
Troszczy sie i czujesz sie bezpieczna-znaczy: co takiego on robi?
Bo z tego co piszesz to chyba niewiele macie okazji przebywac ze soba i rozmawiac, tylko piszecie na necie, czy ja cos zle zrozumialam?

Sprobowac nie zaszkodzi, ale na twoim miejscu nie angazowalabym sie za bardzo na razie, nie lamala dla niego swoich zasad i nie poswiecala sie nadmiernie. I w druga strone-nie probuj go 'naprawiac' na sile. Nie mysl, ze wiesz, co dla niego jest lepsze.

[Chatul]

Napisane przez czarna_maciejka

Sprobowac nie zaszkodzi, ale na twoim miejscu nie angazowalabym sie za bardzo na razie, nie lamala dla niego swoich zasad i nie poswiecala sie nadmiernie. I w druga strone-nie probuj go 'naprawiac' na sile. Nie mysl, ze wiesz, co dla niego jest lepsze.

Ja myślę, że akurat w tej sytuacji nawet spróbowanie może zaszkodzić. Autorka wątku już teraz traktuje potencjalny związek jako wyzwanie i już teraz uważa, że powinna pomóc facetowi „poukładać życie”, ale według jej standardów. To nie są warunki sprzyjające rozpoczynaniu zdrowego związku.

[szynka_w_toscie]

Napisane przez Chatul

Ja myślę, że akurat w tej sytuacji nawet spróbowanie może zaszkodzić. Autorka wątku już teraz traktuje potencjalny związek jako wyzwanie i już teraz uważa, że powinna pomóc facetowi „poukładać życie”, ale według jej standardów. To nie są warunki sprzyjające rozpoczynaniu zdrowego związku.

Dokładnie. Poza tym nawet nie wiadomo czy Autorka się podoba temu facetowi, a ona już myśli o ewentualnym związku.

[normalnyFacet]

Przy mnie sie zmieni hahaha jakiez to naiwne a potem placz bo faceci to swinie

Wysłane z mojego GT-I9100 za pomocą Tapatalk 2

[czarna_maciejka]

Napisane przez Chatul

Ja myślę, że akurat w tej sytuacji nawet spróbowanie może zaszkodzić. Autorka wątku już teraz traktuje potencjalny związek jako wyzwanie i już teraz uważa, że powinna pomóc facetowi „poukładać życie”, ale według jej standardów. To nie są warunki sprzyjające rozpoczynaniu zdrowego związku.

To prawda, ale jak nie sprobuje to sie nie nauczy.
Mysle, ze akurat ten chlopak nie pozwoli na to, zeby go 'ukladac'
A ona moze dzieki temu zrozumie, ze to nie na tym polega.

[Rekombinantka]

Napisane przez czarna_maciejka

Rozumiem, ze dotychczas utrzymywali go rodzice?
U mnie za to bylby skreslony.
Rozumiem, ze komus sie moze noga powinac, ze nie zaliczy wszystkiego na pierwszym roku, ale wtedy na drugim powinien pracowac i starac sie, zeby sie udalo. Nie wyobrazam sobie tego, ze dorosly facet baluje 2 lata za kase rodzicow i nie robi nic-nie uczy sie, nie pracuje. Mlodosc mlodoscia, ale zwyczajnie nie mam szacunku do takich osob i nie chcialabym z kims takim byc.

Fajnie, ale tym na zycie nie zarobi. Usprawiedliwiasz go nam, nie wiem po co. Sama powinnas zadecydowac czy tobie to wystarcza.

A mozesz napisac o tym cos wiecej?
Troszczy sie i czujesz sie bezpieczna-znaczy: co takiego on robi?
Bo z tego co piszesz to chyba niewiele macie okazji przebywac ze soba i rozmawiac, tylko piszecie na necie, czy ja cos zle zrozumialam?

Sprobowac nie zaszkodzi, ale na twoim miejscu nie angazowalabym sie za bardzo na razie, nie lamala dla niego swoich zasad i nie poswiecala sie nadmiernie. I w druga strone-nie probuj go 'naprawiac' na sile. Nie mysl, ze wiesz, co dla niego jest lepsze.

Wpada do mnie codziennie pogadać, tylko na początku nasze relacje opierały się na pisaniu.
Wspiera mnie gdy mam gorsze chwile, o wszystkim mogę z nim pogadać, martwi się gdy gdzieś sama wychodzę, pilnuje bym nie robiła żadnych głupot ...

[HealthOne]

NIE.

Szukaj chłopaka którego nie będziesz chciała zmienić na dzień dobry w sensie -'' jest fajny i podoba mi się w nim to i to, ale musi zmienić....''
Jak dla mnie fajnie mieć znajomego lekkoducha , flirciarza i kogoś z kim się nam przyjemnie rozmawia, ale jako partner -to nie wyjdzie.

[I am Rock]

A nie możesz się z nim przyjaźnić? Musisz zaraz pakować się w związek? I to z jakimś nieodpowiedzialnym facetem?

[czarna_maciejka]

Napisane przez Rekombinantka

Wpada do mnie codziennie pogadać, tylko na początku nasze relacje opierały się na pisaniu.
Wspiera mnie gdy mam gorsze chwile, o wszystkim mogę z nim pogadać, martwi się gdy gdzieś sama wychodzę, pilnuje bym nie robiła żadnych głupot ...

Ech... No jesli chcecie tak na wzajem pilnowac to czemu nie
Jak dla mnie to kiepski material na zwiazek, nie lepiej zostac przy przyjazni?

[niebieskie_oczko]

!
A myślenie "on się przy mnie zmieni" jest naiwne.

[skazana_na_bluesa]

ze względu na różne podejście do seksu - nie, nie ma sensu.

[201611090905]

Napisane przez I am Rock

A nie możesz się z nim przyjaźnić? Musisz zaraz pakować się w związek? I to z jakimś nieodpowiedzialnym facetem?

Dobrze mówi

[filozof_ka]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;44811696]NIE!!! Ja wiem, że sporo dziewcząt, zwłaszcza takich typu grzeczniejszego i spokojnego, jak Ty, pociągają badboye (czego swoją drogą nie rozumiem), ale nie warto i najmilsi są oni właśnie na odległość nawet dla amatorek takich gości, bo takie zachowanie w związku momentalnie się przejada i jest to jedno wielkie pasmo rozczarowań i smutku dla takiej dziewczyny przekonanej, że on będzie księciem na białym koniu tylko dla niej. Przecież ten koleś nic sobą nie reprezentuje A już tym bardziej nie powinnaś wierzyć, że to Twoje wyzwanie postawione przez Boga i że powinnaś go "nawrócić", on się raczej nie zmieni, za to szybko zmiękczy, zaliczy i najpewniej zostawi. Dużo ryzykujesz, a skórka jest niewarta wyprawki zupełnie, możesz się solidnie przejechać i pozwolić skrzywdzić.[/QUOTE]


Zgadzam się

[201607040940]

Bądź jego przyjaciółką, koleżanką a nie dziewczyną. On się nie zmieni a Ty będziesz cierpiała.

[Alexandra92x]

Nie, nie, nie. Kolejna grzeczna dziewczyna, którą ciągnie do bad boy'a... Odpuść na starcie. Nawet przyjaźń z nim nie ma sens. Jedynie znajomość na "cześć".

[Klarissa]

Jakbym czytała o sobie wiele, wiele lat temu.
Daj sobie spokój, że tak powiem.
Ja się wpakowałam w taki związek z kolegą z akademika, w identycznej sytuacji i nie skończyło się to dobrze dla żadnego z nas (wtedy bo teraz to już kupę lat minęło i każdy poukładał sobie życie po swojemu).

[Darkoz]

Napisane przez Rekombinantka

Bardzo lubię wyzwania i może Bóg zesłał mi go jako moje wyzwanie? Może to ja mam mu pomóc wszystko poukładać?

A może to Ty się ,,poukładasz'' żeby do niego pasować? Nie? To daj mu spokój i nie zmieniaj go na siłę, bo to tak jakby on Cię ciągał do łóżka przed ślubem.

[amalltea]

Napisane przez niebieskie_oczko

!
A myślenie "on się przy mnie zmieni" jest naiwne.

Dokładnie tak! Nie zmieni się, nigdy. Może przez jakiś czas udawać starać się, ale prędzej czy później okaże się , że się nie zmienił. Ty będziesz zawiedziona, zdziwiona i zła na Niego. A chłopak niczemu nie zawini, przecież widzisz jaki jest.

[Metamfetaminax]

Ja bym nie radziła pakować się w ewentualny związek z takim nieodpowiedzialnym facetem i to jeszcze takiego co chodzi na studia,bo co? Bo imprezki,życie towarzyskie? I jest bardzo głupim chłopakiem,bo nie potrafi tej inteligencji wykorzystać tylko robi wszystko na opak nie przykładając się do tych studiów. Znasz go jako kolegę i sama napisałaś o jego gorszych stronach a skoro mówisz,że na początku miałaś wrażenie,że obraca panienkę za panienką,to ja wątpię,że z seksem będzie chciał wstrzymać się aż do ślubu Jak dla mnie facet wstrzyma się z seksem do ślubu i zaakceptuje tą wolę swojej partnerki jeśli sam jest prawiczkiem albo bardzo rzadkoo to robił a taki co miał trochę tych panienek w łóżku nie wytrzyma i będzie bardzo nalegał na seks przedmałżeński a z każdą odmową będzie krzyk,płacz i awantura
I nie baw się w zbawicielkę,bo to zazwyczaj się źle kończy Sama człowieka nie zmienisz on sam musi tego chcieć.

[_czarny_kot]

Napisane przez Rekombinantka

Trzeci rok jest na pierwszym roku, nic się nie uczy, ciągle imprezuje, zalicza panienki jedna po drugiej...

Tego kwiatu pół światu. Zainteresuj się jakimś normalnym facetem, a nie jakimś tumanem, który przez 3 lata nie potrafi zaliczyć nawet 1 roku studiów. Co można widzieć w takiej osobie?

[przytuLaska]

Wszystko, co już można Ci na ten temat powiedzieć, zostało napisane u góry ale od siebie chciałabym dodać, że jeśli masz w życiu jakieś jasno określone cele i pragnienia (chcesz się uczyć, zachować dziewictwo do ślubu), to powinnaś być z osobą, która pomoże Ci to wszystko spełnić. Ważne jest, żeby się wzajemnie inspirować, rozwijać się... ale WZAJEMNIE, a nie tak, że Ty chciałabyś jego ,,naprawić".

nie spisuj na straty miłych i poukładanych facetów wiem, że istnieją chłopcy, którzy szanują takie wartości, jak i Ty, ale też potrafią być przebojowi i pełni życia. To, że ktoś nie zawala studiów, nie obraca każdej chętnej panienki i stroni od używek innych niż kawa wcale nie znaczy, że nie ma w sobie odrobiny pozytywnego szaleństwa

może facet, o którym piszesz, jest jednak dobrym kandydatem na kumpla bo na TŻ'a dla Ciebie chyba nie...

aaaa btw, na pierwszym roku też zainteresowałam się chłopakiem, który miał od pewnego czasu problem z ukończeniem studiów. Na szczęście odpuściłam. Może to trudne do uwierzenia, ale facet ten przez 5 lat próbował skończyć pierwszy rok. Niestety, nie udało się. Teraz próbuje na innym kierunku:P

[VanOlg]

Wiesz czemu cię do niego ciągnie? Bo brakuje ci tych cech, które on ma. Amen. Jestem wierząca plus dużo się uczę... to tworzy obraz takiej cnotki niewydymki, która nieeee wieeee, do czego służy to pomiędzy nogami :P

Zdobądź te cechy, bo tak naprawdę tego ci brakuje.

[justynkag10]

Nie rozumiem czemu już się nad tym zastanawiasz czy przez różnicę poglądów wam się ułoży? Przecież ty nawet nie wiesz czy ten chłopak jest tobą zainteresowany? Może to zwykłe koleżeństwo, a ty sobie za dużo wyobrażasz. Ciężko mi sobie wyobrazić, że facet, który jak sama mówisz ,,zalicza panienki jedna po drugiej" nie wystartowałby do ciebie gdyby był tobą zainteresowany.

[zakonna]

wiadomo, że ryzyko i adrenalinka kusi. Wcale autorce się nie dziwię, że ten chłopak ją zafascynował. Nie rozumiem za to pomysłu zmieniania faceta, po co go zmieniać, wtedy straci ten swój urok bad boya, który tak autorkę pociąga.

[Klarissa]

Napisane przez przytuLaska

nie spisuj na straty miłych i poukładanych facetów wiem, że istnieją chłopcy, którzy szanują takie wartości, jak i Ty, ale też potrafią być przebojowi i pełni życia. To, że ktoś nie zawala studiów, nie obraca każdej chętnej panienki i stroni od używek innych niż kawa wcale nie znaczy, że nie ma w sobie odrobiny pozytywnego szaleństwa

100% racji.
Ja po różnych perypetiach wyszłam za mąż za takiego grzecznego chłopca i muszę powiedzieć, że czasem okazuje się on być bardzo niegrzeczny