Psychiatra

[Aniabb]

Napisane przez Margaret90

Psychiatrze Między psychologiem a psychiatrą jest wielka przestrzeń...Psychiatra to konieczność, leczenie a nawet i szpital. Ja nastawiam się tylko na terapię a i porozmawiać muszę z kimś kto mnie wysłucha i nie będzie mi źle życzył w duchu...Pozdrawiam

Nie zgadzam sie roznica miedzy psychiatra a psychologiem jest,owszem,ale nie taka wielka jak ci sie wydaje. Psycholog to leczenie poprzez terapie,rozmowe,psychiatr a rowniez tylko ze w bardziej zaawansowanym stopniu,niekoniecznie prowadzi do szpitala.Oczywiscie jesli uwazasz ze masz problemy to lepiej sie jednak zwroc do psychiatry bo on ma wieksze pole manewru i tak naprawde to wlasnie taki lekarz bedzie badal Twoja dusze najlepiej.Powodzenia

[Aniabb]

__Magda
naprawde nic innego nie daje Ci radosc?Twoj chlopak byl calym Twoim zyciem?no bo jak z nim bylas to nie mialas takiego ciezkiego stanu prawda? a teraz masz go w zasadzie od momentu zerwania do teraz ... rozmawiasz z psychologiem ,pomaga? pozdrawiam

[_Magda]

Aniubb,mój stan zaczął się przed rozstaniem tak naprawde,ale po rozstaniu nastąpiło gwałtowne głębokie pogorszenie.A dlatego przed,że zastanawiałam się co mam zrobić,czy zerwać czy nie,bo było między nami coraz gorzej i coraz więcej znaków na niebie i ziemii wskazywało,ze jeśli z nim zostane to będe miała przekichane życie...Więc myślałam zastanawiałam się i męczyłam się strasznie,miotałam się wewnętrznie.
Ale dopiero po rozstaniu musiałam stanąc z tym wszystkim twarzą w twarz-z jego wyprowadzką,wyzywaniem mnie,męczeniem SMSami,poczuciem winy,poczuciem straty kogoś bliskiego i samotnością.Jestem osobą bardzo potrzebującą bliskości,dotyku,ciepła i zrywając odcięłam się od tego i tego mi brak.
Mam uczelnie,mam pasje,staram się wychodzić ze znajomymi i mam małe radości.Ale tak jak wspominałam one są złudne,bo potem wracam do pustego mieszkania i czuje się znów źle.Oczywiście nie zawsze jest ok gdy jestem wśród ludzi,czasem nawet na imprezie wśród koleżanek czuje się fatalnie,różnie bywa.
Po prostu w jakiś sposób walczyłam przez ten cały czas i już mi sił brakło żeby wierzyć,żeby zmuszać się do wiary w to,że będzie lepiej.
Aha,chodzę do psychologa i pomaga mi to.Ale wizyty mam średnio raz na 3 tyg(nie da isę częściej finansowo i czasowo) więc po kilku dniach znów jest nieciekawie.

[Margaret90]

Oj kochane nadal ten wątek istnieje
Czytam wasze smutne historie i nie wiem co powiedzieć. U mnie tak naprawdę stwierdzono cyklofrenię ( depresję dwubiegunową) lekarz dodtakowo przepisał mi stabilizator nastroju. Jedno co mogę Wam powiedzieć to, to abyście odzyskały siły i walczyły o swoje zycie. Nie bhójcie sie psychiatry ani leków, one naprawde pomagają.

[bess]

Napisane przez Brook

a co ja mam powiedziec? zyje praktycznie cale zycie sama - samotnosc jest moja naturamam 23 lata nigdy nie mialam faceta co niesie za soba innego typukonseknwencje przez co czuje sie nienormalna...

ja tez taka jestem ,a 1 faceta mialam w wieku 24 lat.Nirvany przez to nie osiagnelam wrecz przeciwnie heh U mnie troche lepiej ale wiadomo,ze to powierzchownie jak co roku,chyba zaczyna sie ta lzejsza faza.

[Nemezja]

Napisane przez Margaret90

Oj kochane nadal ten wątek istnieje
Czytam wasze smutne historie i nie wiem co powiedzieć. U mnie tak naprawdę stwierdzono cyklofrenię ( depresję dwubiegunową) lekarz dodtakowo przepisał mi stabilizator nastroju. Jedno co mogę Wam powiedzieć to, to abyście odzyskały siły i walczyły o swoje zycie. Nie bhójcie sie psychiatry ani leków, one naprawde pomagają.

Pisałaś kiedyś,że po smutnym okresie zaczynasz zachowywać się tak,że sama siebie nie poznajesz.To niestety główny objaw tego...Ale najważniejsze,że lekarz postawił prawidłową diagnozę i wiadomo już jak Ci pomóc.
Trzymam kciuki,żeby się wszystko dobrze ułożyło.

A ja się nadal chwieję.Nastrój trochę spadł.Miałam nadzieję na coś,co oczywiście szlag trafił,bo jakby mogło być inaczej.Wszystkie plany,marzenia i nadzieje szlag trafia,bo to ja chciałam.To daje nauczkę,że nadzieja matką głupich i żeby więcej nic nie chcieć.Ale nie mam bardzo złego humoru z tego powodu,po prostu po 1000 razie przyzwyczaiłam się,że inaczej być nie może.

[_Magda]

Nemezjo ,a pamiętasz co mówiłas o samonapędzającej się maszyna i odpychaniu szczęścia od siebie?Zastosuj to do siebie.

Ja mialam wczoraj dzień szczęśliwości,jeden jedyny dzień od kilku miesięcy.Ale dzień się skończył a z nim moje szczęście.Ale i tak dziękuje za niego Bogu.
Przez kilka chwil odpoczęłam od cierpienia.

[Nemezja]

Napisane przez _Magda

Nemezjo ,a pamiętasz co mówiłas o samonapędzającej się maszyna i odpychaniu szczęścia od siebie?Zastosuj to do siebie.

Ja mialam wczoraj dzień szczęśliwości,jeden jedyny dzień od kilku miesięcy.Ale dzień się skończył a z nim moje szczęście.Ale i tak dziękuje za niego Bogu.
Przez kilka chwil odpoczęłam od cierpienia.

To może pierwszy dzień zwiastujący to,że Twoje cierpienie niebawem się skończy?Najpierw jeden dzień,później dwa,trzy i coraz więcej,aż zapomnisz co to smutek.Życzę Ci tego

Tak,doskonale to pamiętam.Tylko do każdej rady od siebie dodaję komentarz,że ja tylko dobrze radzę innym,a sama z tego nie korzystam.Z uporu,złości,z faktu,że "wiem lepiej".Może to się kiedyś zmieni,nie wiem...

[_Magda]

Napisane przez Nemezja

To może pierwszy dzień zwiastujący to,że Twoje cierpienie niebawem się skończy?Najpierw jeden dzień,później dwa,trzy i coraz więcej,aż zapomnisz co to smutek.Życzę Ci tego

Nie Nemezjo,już wszystko wróciło do normy.Wczoraj był wyjątkowy dzień...Skończył się i wszystko się skończyło
Ale we wtorek wizyta i poprosze o leki.

Najważniejsze,że jesteś swiadoma tego,ze to co radzisz innym jest mądre i właściwe...Może uda Ci się przełamac i sama do tego zastosować?

[Brook]

jak sie czujecie? bo u mnie jest zmiennie ,raz mam mysli ze nie daje rady ,ze mam juz dosc ,czuje non stop zal do tego co sie stalo ,a innym razem ,mowie sobie ze jestesm silna i dam rade ze dobrze ze to sie stalo ,ze przeciez nic tak okropnego sie nie stalo,a tak naparwde w glebi wiem ze jestem slaba psychicznie

ale najgorsze jest to ze czuje pustke,bol ,chce zyc ,a jednoczesnie nie chce tak zyc ze sie non stop boje o cos ,jestem slaba i czuje bol,kazdy dzien tak samo wyglada
ja nie wiem co sie ze mna dzieje ,znudzenie zyciem ,wypalenie... co robic ...? nawet piwoo pilam ostatnio ze znajomymi po dluzszym czasie i ono zamiast mnie rozweselic,poprostu mnie przymulilo ...

[_Magda]

Różnie bywa,czasem łapie dołek i wtedy wyżalam się tu,a czasem jest lepiej.Leki chce wziąć żeby właśnie ni ebyło huśtawek nastroju tylko stopniowo powoli coraz lepiej.
Ale ogólnie wydaje mi się,że jakoś dźwigam się...Zwłaszcza,ze eksem już się od jakiegoś czasu nie przejmowałam,zapomniałam o nim(moje doły wiązały się z czym innym)a dodatkowo zadbał dziś i wczoraj o udowodnienie mi jaki jest żałosny więc już w ogole.
Teraz się martwie troche nauką bo przyznam,ze nie chce mi się a tu sesja

[Nemezja]

Napisane przez _Magda

Teraz się martwie troche nauką bo przyznam,ze nie chce mi się a tu sesja

O Boże,nie przypominaj Strasznie się tego boję.

Jest kilka spraw i z każdą jest inaczej,jedna układa się dobrze,inna znów dennie.I nie wiadomo,czy to wszystko kiedykolwiek się ułoży.
Bo chcieć,to ja se mogę

[bini6]

Witam wszystkich dawno mnie tutaj nie bylo widze ze watek zyje i wspieracie sie nawzsajem to mnie bardzo cieszy tak czytam co tutaj napisaliscie u mnie jest tak ze ja kocham ale bez wzajemnosci ale wiem ze ten mezczyzna ktorego kocham mnie lubi widujemy sie raz na rok ale wiem ze pomimo ze nie jestesmy razem on mnie nie kocha zawsze moge do niego zadzwonic i pogadac ostatnio moj stan sie pogorszyl i pomyslalam ze mi sie tez cos od zycia nalezy zadzwonilam do niego zapytal co u mnie slyychac o powiedzialam mu o wszystkim ze lecze sie na depresje ze vjest mi zle wiedzialam ze zrozumie podniesie mnie na duchu mamy sie zobaczyc w wakacje i spokojnie porozmawiac wiecie co i wlasnie za to go kocham ze nigdy nie ofmowi mi pomocy ze zawsze wyslucha doradzi pomimo ze ma swoje problemy rodzine nie kazdy to rozumie wczoraj bylam u psychokloga zalamala sie jak mnie zobaczyla znowu pojawily sie myslio o samobojstwie zeby odejsc ze szkoly ja juz nie mam sily jutro wyjezdzam z klasa nad morze moja pani psycholog ma nadzieje ze bedzie po powrocie tak jak bylo a jak nie to bedzie nie dobrze i nie wiem co mnie czeka dzsisiaj mam egzamuim pisemny z polskiego z Baroku i oswiecenia nie umiem nic mam jeszcze zdawac ustny czyli prezentacje taka jaka jest na maturze ale przesune sobie to jak przyjade z nad morza czyli na 12 czerwca bo ja juz naprawde nie mam sily na nic jest mi wszystko obojetne nawet juz nie potrafie plakac trzymajcie cie sie i nie poddawajcie sie mi juz zabraklo sil na to wszystko biore piate opakowanie tabletek i znowu pogorszenie

[atka83]

Mam fatalny dzień,a zwłaszcza nastrój.Miałam iść do psychologa,ale nie poszłam.Chyba musze się zebrać i pojsc,bo dzisiaj jest apogeum wszystkiego,czuje się fatalnie źle,samotnie.Nawet znajomych nie mam,bo wszyscy mają swoje zycie. A ja czuje się nijak,bardzo żle i nieszczęśliwa. Teraz co chwile becze. ;(

[ahinsa]

Atkusiu droga
Teraz uciekłaś, ale zapisz sie jeszcze raz - za drugim razem jest łatwiej

[Nemezja]

Bini,trzymaj się.Smutno mi się zrobiło jak przeczytałam,że tak źle się czujesz.Ale przecież ciągle nie może być źle...
Przedwczoraj czułam się tak dobrze,że myślałam,że toc wreszcie minęło.Ale skąd-wczoraj było o wiele gorzej,nie moc,nerwy,kołatanie serca,przespałam pół dnia.Dzisiaj jest na szczęście lepiej.Ale tak naprawdę niczego nie jestem pewna,ta niepewność jest najgorsza...

Atko,idź do psychologa,odwagi Taki tchórz jak ja ,co prawda odstałam kilkanaście minut przed drzwiami ,ale w końcu weszłam.Niebawem znów będę musiała wybrać się na terapię.Terapię,która i tak niczego nie zmieni...

[atka83]

Napisane przez ahinsa

Atkusiu droga
Teraz uciekłaś, ale zapisz sie jeszcze raz - za drugim razem jest łatwiej

Dzięki Ahiś. Dziś juz troszke lepiej.
W tym sęk,że ja w ogóle nie zadzwoniłam i nie byłam umówiona z psychologiem. Musze się zebrać na pierwszy raz. :/

Napisane przez Nemezja

Atko,idź do psychologa,odwagi Taki tchórz jak ja ,co prawda odstałam kilkanaście minut przed drzwiami ,ale w końcu weszłam.Niebawem znów będę musiała wybrać się na terapię.Terapię,która i tak niczego nie zmieni...

Dzięki Nemezjo.
Myślałam że z moimi humorami jest ok,ale jednak nie bo wczoraj to katastrofa,jeszcze dzisiaj to odczuwam.To,dobrze ze zebralaś się na odwage,w takim razie ja też musze.
Nie możesz tak podchodzić,że terepia nic nie zmieni,napewno coś Ci daje,jakąś ulge.

[Nemezja]

Napisane przez atka83

Dzięki Nemezjo.
Myślałam że z moimi humorami jest ok,ale jednak nie bo wczoraj to katastrofa,jeszcze dzisiaj to odczuwam.To,dobrze ze zebralaś się na odwage,w takim razie ja też musze.
Nie możesz tak podchodzić,że terepia nic nie zmieni,napewno coś Ci daje,jakąś ulge.

Zebrałam się za pierwszym razem,ale wtedy był tylko wywiad,na razie żadnych rad,rozmów.Za drugim razem małą terapię miałam w szpitalu,wtedy nie miałam nawet czasu na zastanawianie,jeśli chodzi o niektóre sprawy to faktycznie bardzo to pomogło,do dziś pamiętam te rady i dużo rzeczy stało się tak oczywistych.Ale jest taka sprawa,na która nie zadziała żadna terapia ani nic,bo to wraca i wtedy wiem swoje.I na razie nie będzie inaczej,bo ja to jednym uchem wysłucham,a drugim wypuszczę.I prycham na czyjeś gorliwe zapewnienia ,że nie jest tak jak myślę.Mogę oczywiście pójść dla świętego spokoju,kolejnej osobie opowiedzieć całą historię swojego życia (tyle razy to gadałam,że aż zrobiło się nudne i już zwyczajnie mi się nie chce),ale na razie ze względu na naukę i tak nie mam czasu.

[Brook]

ja tez sie umowilam na wizyte nie wiem tylko czy to cos da bo zal jest we mnie i codziennie mysle o tej sprawie - juz mam dosyc chcialabym zeby mi ja ktos odessal z glowy i byloby juz ok

[Nemezja]

Napisane przez Brook

ja tez sie umowilam na wizyte nie wiem tylko czy to cos da bo zal jest we mnie i codziennie mysle o tej sprawie - juz mam dosyc chcialabym zeby mi ja ktos odessal z glowy i byloby juz ok

Może akurat coś da-nie dowiesz się,póki się nie przekonasz

[vanilia_ninja]

co do tematu-sama chodzę do psychiatry od ok.roku lub dłużej.
mam 16 lat.
do psychologa od ok.3 lat.
wizyty u psychiatry są krótkie,przepisanie leku,krótka rozmowa.
cała moja rodzina wie,że chodzę do psychiatry i jest ok.
a innym po prostu nie mówie.
w ogóle dla mnie to jest normalne i nie obchodzi mnie co inni o tym myślą,ale na wszelki wypadek innym ludziom się nie zwierzam-każdy reaguje na to inaczej.
pozdrawiam.

[Nemezja]

Vanilia ninjo,jak często chodzisz do psychologa?Widzisz duże efekty?

[bess]

chcialam was zapytac czy maciemoze tak jak ja.Czy jest w tygodniu taki dzien ,w ktory czujecie sie ow iele gorzej niz w pozostale????
Ja tak mam i wlasnie jest to niedziela,nie wiem czemu bo wlasciwei nie rozni sie od pozostalych a czuje sie co tydzien najgorzej.
Jutro ide ,boje sie az mi sie rece trzesa jak sobie pomysle,ale nie mam wyjscia ,nie mamjak uciec.Poniekad zostalam zmuszona i mysle,ze dobrze sie stało ,bo nigdy chyba bym sie nie odwazyla.
Nie wiem jak to jutro rano bedzie

[_Magda]

Jutro masz wizyte?Gratuluje
Ja nie mam takiego dnia,że gorzej się czuje,są to raczej "ruchome święta"

[czapeczkaelfa]

Napisane przez bess

chcialam was zapytac czy maciemoze tak jak ja.Czy jest w tygodniu taki dzien ,w ktory czujecie sie ow iele gorzej niz w pozostale????
Ja tak mam i wlasnie jest to niedziela,nie wiem czemu bo wlasciwei nie rozni sie od pozostalych a czuje sie co tydzien najgorzej.
Jutro ide ,boje sie az mi sie rece trzesa jak sobie pomysle,ale nie mam wyjscia ,nie mamjak uciec.Poniekad zostalam zmuszona i mysle,ze dobrze sie stało ,bo nigdy chyba bym sie nie odwazyla.
Nie wiem jak to jutro rano bedzie

Dobrze będzie Najczęściej w efekcie wszystko okazuje się mniej straszne niż wcześniej się nam wydawało.

Ja nie mam takiego konkretnego dnia kiedy czuję się gorzej, ale mam tak, że niektóre dni są beznadziejne, a niektóre duzo lepsze. Tyle ze nie moge przewidziec który jaki będzie. Jedna niedziela jest taka ze cały dzien siedze i płacze, a inna taka, że mam energie i siłę do życia.
Dziś jest nawet nienajgorzej. A wczoraj było beznadziejnie. Nie mam pojęcia od czego to zależy. Ale czuję się jak na huśtawce.

[Nemezja]

Nie zauważyłam,żebym w konkretny dzień czuła się źle.Niedziela od zawsze wydaje mi się "innym"dniem,nawet gdybym nie miała kalendarza i tak wiedziałabym kiedy jest niedziela,ale to nie to że źle się wtedy czuję.
Bess,wielkie brawa for you I bardzo dobrze,że zostałaś zmuszona,bo z wiecznego odwlekania nie wychodzi nic dobrego.
A idziesz tylko do psychiatry czy też do psychologa?

[bess]

nie mam umowionej wizyty ,bo ide do przychodni.Normalnie sie rano zarejestruje i heeeja
Nie ide sama wiec nie uciekne.Jesli poszlabym sama to chyba bym poogladala drzwi od zewnatrz i wrocila do domu.ale jak wyczytalam na str leczdepresje.pl dobrze isc z kims,kto przypilnuje itd ,pocieszylo mnie to bo zanim to przeczytalam czulam sie jak dziecko specjalnej troski.
Mam nadzieje, ze pani doktor bedzie sympatyczna i kontaktowa.Ja jestem na etapie zablokowania i byle co mnie moze zniechecic ,zebym tylko sie nie obrazila

Ps Nemezjo na razie do psychiatry

PS2 jak to napisalam juz mnie zaczal bolec brzuch.To dla mnie ogromny stres ale chyba ogromny krok do przodu.Tyle lat sie mecze ,a dopiero niedawno mnie oswiecilo,ze powinnam zwrocic sie o pomoc.

[vanilia_ninja]

Napisane przez Nemezja

Vanilia ninjo,jak często chodzisz do psychologa?Widzisz duże efekty?

Chodziłam do niedawna co 2 tygodnie do psychologa indywidualnie,co miesiąc rodzinnie i co miesiąc do psychiatry.
dużych efektów po wizytach u psychologów nie widziałam,bardziej liczę na leki,jeśli chodzi o mój problem.
teraz zmieniam psychologa na bliżej mojego miejsca zamieszkania,więc może podejście będę miała lepsze.

[vanilia_ninja]

Napisane przez czapeczkaelfa

Dobrze będzie Najczęściej w efekcie wszystko okazuje się mniej straszne niż wcześniej się nam wydawało.

Ja nie mam takiego konkretnego dnia kiedy czuję się gorzej, ale mam tak, że niektóre dni są beznadziejne, a niektóre duzo lepsze. Tyle ze nie moge przewidziec który jaki będzie. Jedna niedziela jest taka ze cały dzien siedze i płacze, a inna taka, że mam energie i siłę do życia.
Dziś jest nawet nienajgorzej. A wczoraj było beznadziejnie. Nie mam pojęcia od czego to zależy. Ale czuję się jak na huśtawce.

Też nie wiedziałam od czego to zależy,ale moja psycholog powiedziała,że to zależy od wielu czynników,przede wszystkim od atmosfery w domu i najbliższym otoczeniu.

[vanilia_ninja]

A mnie dwie wizyty temu psychiatra powiedziała,że jak sobie nie poradzę to mnie wyśle do szpitala na leczenie.
w sumie nie chciałabym tego,ale wolę się już wyleczyć,bo to jest męczące.