Jak wytrzymać z byłą przyjaciółka w mieszkaniu...?

[eurydyka123]

Cześć wszystkim! Mam taki mały problem, który wydawał mi się do niedawna dziecinny, ale skoro rusza mnie mimo, że mam 21 lat, to chyba nie jest błahostką. Z moją byłą przyjaciółką przyjaźniłam się przez 11 lat. Rok temu wyjechałam na studia. W nowym mieście (Warszawa), miałam tylko chłopaka, który mieszkał daleko ode mnie, a na uczelni nie znałam jeszcze nikogo za dobrze. Czułam się bardzo samotna, ale ona nie miała zwykle czasu na dłuższą rozmowę ze mną. Zaprzyjaźniła się z inną dziewczyną, która była wcześniej naszą wspólną koleżanką. Powiedziała mi, że nie potrafi się przyjaźnić na odległość. Z tą koleżanką umówiłam się, że gdy zda maturę to do mnie dojdzie i będziemy razem mieszkać. Tyle, że one się zaprzyjaźniły i przyszły do Warszawy razem. Mieszkam więc z nimi i z dwoma innymi dziewczynami. Wszytsko byłoby ok, gdyby nie to, że widze dystans między nami. Mam do mojej byłej przyjaciółki ogromny żal za to jak mnie olewała, a ona zachowuje się jakbyśmy się znały pół roku i nigdy nie przyjaźniły. Widze jak się przyjaźni z tamtą, z którą wcześniej się jedynie kolegowałyśmy, jak szepczą albo milkna kiedy wchodzę, śmieją się, przytulają, wyją, skaczą, a ja się czuję jak w cyrku. Tu nawet nie chodzi o zazdrość tylko nie potrafię pojąc jak można przekreślić 11 lat w 9 miesięcy. Czuję jak mnie trafia kiedy się cieszą i wyją ze śmiechu całymi wieczorami. Jestem na siebie wściekła i kompletnie nie wiem co mam zrobic. Wyprowadzic sie? To byłaby moja 4 stancja w ciągu 2 lat edukacji akademickiej... Co zrobiłybyście na moim miejscu? Przez pół roku było mi niesamowicie przykro, a teraz włosy mi wypadają ze złości!

[niebieskie_oczko]

Jak dla mnie masz dwa wyjścia:

- zamiast zazdrościć i mieć takie jazdy, możesz przecież dołączyć do nich jak coś robią, pogadać. Nie wiem, kupić wino, zrobić babski wieczór, by poplotkować, powspominać i z czasem może dawna relacja by sie odrodziła albo ty byś przyjnamniej patrzyła inaczej na relację koleżanek (zdrowiej a nie z taką jakąś zazdrością)

- olać to i zając sie sobą i swoimi znajomymi/przyjaciółmi. Mieszkacie jeszcze z innymi dziewczynami, może zakoleguj się z nimi i nie przywiązuj tak wielkiej uwagi tamtym?

[eurydyka123]

Napisane przez niebieskie_oczko

Jak dla mnie masz dwa wyjścia:

- zamiast zazdrościć i mieć takie jazdy, możesz przecież dołączyć do nich jak coś robią, pogadać. Nie wiem, kupić wino, zrobić babski wieczór, by poplotkować, powspominać i z czasem może dawna relacja by sie odrodziła albo ty byś przyjnamniej patrzyła inaczej na relację koleżanek (zdrowiej a nie z taką jakąś zazdrością)

- olać to i zając sie sobą i swoimi znajomymi/przyjaciółmi. Mieszkacie jeszcze z innymi dziewczynami, może zakoleguj się z nimi i nie przywiązuj tak wielkiej uwagi tamtym?

Koleguję się z tymi z drugiego pokoju Z tamtymi też próbowąłam, ale no to widać, że najchętniej siedzą same, czasem posiedzę z nimi, ale nie palą się do rozmowy z 3 osobą kiedy są razem. Jak jedna z nich wyjedzie na weekend, to ta druga szuka towarzystwa u mnie. Sama nie wiem czy to zazdrosc, czy po prostu jestem zla bo przywiązałam się do tej jednej, naprawdę byłysmy w super relacjach i nagle wystarczyło,że wyjechałam na studia. Poczułam się odrzucona... Czułam, że onabyła moją przyjaciółką, a tu klops i mam wała Ciężko mi się przyzwyczaić do takiej sytuacji.

[Amandaaxx]

olej to,i poszukaj sobie nowej koleżanki/przyjaciółki,nie wyprowadzaj się,w ten sposób pokażesz im swoją słabość,może one chcą Ci zagrać na nosie i widzą jak się tym przejmujesz,może robią to specjalnie żeby Cię wkurzyć,wyprowadzając się tylko dasz im satysfakcję i będą się z Ciebie śmiać.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez eurydyka123

Koleguję się z tymi z drugiego pokoju Z tamtymi też próbowąłam, ale no to widać, że najchętniej siedzą same, czasem posiedzę z nimi, ale nie palą się do rozmowy z 3 osobą kiedy są razem. Jak jedna z nich wyjedzie na weekend, to ta druga szuka towarzystwa u mnie. Sama nie wiem czy to zazdrosc, czy po prostu jestem zla bo przywiązałam się do tej jednej, naprawdę byłysmy w super relacjach i nagle wystarczyło,że wyjechałam na studia. Poczułam się odrzucona... Mam koleżanki an studiach, naprawde wspaniałe laski, ale niestety jestem taką osobą, która ceni sobie przyjaźń i nie nazywa tak każdej napotkanej koleżanki. Czułam, że ona nią była, a tu klops i mam wała Ciężko mi się przyzwyczaić do takiej sytuacji.

No a nie zagadałaś nigdy do tej eks przyjaciółki z tekstem odnośnie waszej przeszłości? Jakieś wspominki czy coś? Bo ja bym pewnie starała się wejść na temat dawnych czasów, a potem bym się spytała normalnie "gdzie to teraz uciekło?" albo "szkoda, że poluźniły się nasze drogi" czy coś w ten deseń

[eurydyka123]

Nie zagadałam, bo zastanawiam się, czy powinnam skoro ona to zlała i "pokazuje" (?) mi jaką ma nowa przyjaciółkę... No bo jak inaczej to nazwać? Ja na jej miejscu miałabym chociaż ciut pokory :/ Trochę sobie tego nie wyobrażam i mam wrażenie, że jak zacznę o tym gadać to wyjadę jej ze wszystkimi żalami i tym, co do niej mam, a przed nami jeszcze pół roku wspólnego mieszkania. Może być potem wrogo. Różnie to bywa w relacjach damsko- damskich. Mimo wszystko powinnam pogadac? Czuję, że jak zacznę rozmowę, to ona będzie miała powód do tego, żeby uważać, że jest górą, że mnie to rusza, a ona sobie ma koleżaneczkę i wszystko jest jej rybka. Dała mi już wystarczająco duzo powodów do tego, żebym teraz w taki sposób o niej myślała... A ja miałąm nadzieję, że może wspólne mieszkanie nas jakoś "odnowi".

[Sarna90]

Napisane przez eurydyka123

[...] Sama nie wiem czy to zazdrosc, czy po prostu jestem zla bo przywiązałam się do tej jednej, naprawdę byłysmy w super relacjach i nagle wystarczyło,że wyjechałam na studia. Poczułam się odrzucona... [...]

Jak dla mnie fakt, że ona machnęła na waszą znajomość tylko dlatego, że wyjechałaś na studia jest dowodem na to, że tej znajomości prawdziwą przyjaźnią określać nie można. Bo wyjazd na studia do innego miasta nie jest powodem by zrywać przyjaźń. Moja siostra ma przyjaciółkę, która obecnie wyjechała z chłopakiem do Niemiec. Utrzymują nadal kontakt (wiadomo, że trochę rzadszy),a gdy się spotkają potrafią gadać godzinami.

Napisane przez niebieskie_oczko

No a nie zagadałaś nigdy do tej eks przyjaciółki z tekstem odnośnie waszej przeszłości? Jakieś wspominki czy coś? Bo ja bym pewnie starała się wejść na temat dawnych czasów, a potem bym się spytała normalnie "gdzie to teraz uciekło?" albo "szkoda, że poluźniły się nasze drogi" czy coś w ten deseń

Właśnie. Jeśli Ci zależy jeszcze na tym by odbudować relacje, ja bym się nie wahała i spróbowała wyjaśnić, szczerze z nią pogadać.

Napisane przez eurydyka123

[...]Czuję, że jak zacznę rozmowę, to ona będzie miała powód do tego, żeby uważać, że jest górą, że mnie to rusza, a ona sobie ma koleżaneczkę i wszystko jest jej rybka. Dała mi już wystarczająco duzo powodów do tego, żebym teraz w taki sposób o niej myślała...

Być może będzie miała poczucie wyższości, ale nie musi. Rozmowa może zmienić jej zachowanie i nastawienie do Ciebie. Tak na dobrą sprawę, to ciężko cokolwiek powiedzieć, bo żadna z nas jej nie zna, nie zna Waszej relacji sprzed zerwania kontaktów. Owszem ryzyko jest, jeśli okaże się, że ma Ciebie nadal gdzieś, to będziesz wiedziała, że nie warto zawracać sobie nią głowy, szkoda Twojego czasu i zaangażowania w całą sytuację. A jeśli się dogadacie, to cóż... może przyjaźń rozkwitnie na nowo?
Moim zdaniem, warto spróbowac, naprawdę.

[Mijanou]

A po co chcesz wygrzebywać dawne żale i pretensje?

Któraś z moich poprzedniczek dobrze Ci poradziła: zrób babski wieczór, piżama party, z pizzą, winem lub piwem.
Nie wiem, czy dobrze Cię zrozumiałam- przyjaźnisz się z dziewczynami z drugiego pokoju. No a po co Tworzyć takie frakcje i podziały? Przecież wszystkie powinnyście z sobą trzymać, skoro razem mieszkacie. Zrób imprezkę, zaproś wszystkie.

[Lexie]

Napisane przez Amandaaxx

może one chcą Ci zagrać na nosie i widzą jak się tym przejmujesz,może robią to specjalnie żeby Cię wkurzyć,wyprowadzając się tylko dasz im satysfakcję i będą się z Ciebie śmiać.

Wątpię, pewnie się dobrze dogadują, złapały dobry kontakt i tyle.
Autorko, moim zdaniem nie powinnaś się wściekać i wkurzać, bo to pewnie z Ciebie wyłazi w jakiś sposób, i jak chcesz naprawiać relacje przy tym? Może przeceniłaś tę znajomość, a może Twoja koleżanka poznała kogoś z kim się lepiej rozumie? Czasem tak bywa, że się ma wrażenie, że się poznało "bratnią duszę".
Myślę, że one nie są wrogie wobec Ciebie, skoro szukają kontaktu z Tobą gdy drugiej dziewczyny nie ma. Możesz próbować integracji wszystkich dziewczyn w mieszkaniu - może właśnie wspólne wino i plotki, może wspólna pizza, noc filmowa? No albo odpuść sobie naprawdę, i nie złość się bo tak naprawdę nikt Ci nie zrobił wielkiej krzywdy w tym mieszkaniu.

[ziomek_maly]

jakoś dziwnym trafem wszystkie przyjaźnie moich znajomych rozpadały się, gdy postanawiali na studiach mieszkać pod jednym dachem

[Lexie]

Napisane przez eurydyka123

Nie zagadałam, bo zastanawiam się, czy powinnam skoro ona to zlała i "pokazuje" (?) mi jaką ma nowa przyjaciółkę... No bo jak inaczej to nazwać? Ja na jej miejscu miałabym chociaż ciut pokory :/

Widać, że masz wielki żal i pretensje, ja tu nie widzę żeby ona jakoś złośliwie Ci pokazywała swoją nową przyjaciółkę.

[eurydyka123]

Dzięki dziewczyny, dobrze wiedzieć jak to wygląda obiektywnym okiem. Babskie wieczory odpadają- nie raz pilysmy piwo razem, a i tak po czasie szły do sklepu nie mówiąc mi nawet, że kupują alkohol i będą robić "posiadówkę". To by wyglądało tak, że właże im w tyłek na siłę. Może właśnie dlatego mnie to tak irytuje, bo starałam się, żebyśmy były zgrane, a one (może nieświadomie, a może świadomie) i tak wychodziły, piły i robiły mnóstwo rzeczy razem nic mi nie mówiąc. I dlatego to tak boli, bo ja z ta jedna przed wyjazdem na studia przez te lata miałam taka właśnie relacje. No pomyślcie, że wasza najlepsza przyjaciółka pokazuje Wam jak bardzo się nie liczycie chociaż wie o Was prawie wszystko. No niby mi nic nie zrobiły, ale jednak nie czuję sie komfortowo. Chyba postaram się znieczulić i to olać tak jak ktoś wyżej pisał, bo rozmowa albo integracja na siłe wprawi mnie w jeszcze większego doła.

---------- Dopisano o 11:07 ---------- Poprzedni post napisano o 11:05 ----------

Napisane przez ziomek_maly

jakoś dziwnym trafem wszystkie przyjaźnie moich znajomych rozpadały się, gdy postanawiali na studiach mieszkać pod jednym dachem

Też to kiedyś słyszłam- trzeba było wtedy słuchac starszych i mądrzejszych!

[Madaaa]

Napisane przez lexie

Wątpię, pewnie się dobrze dogadują, złapały dobry kontakt i tyle.
Autorko, moim zdaniem nie powinnaś się wściekać i wkurzać, bo to pewnie z Ciebie wyłazi w jakiś sposób, i jak chcesz naprawiać relacje przy tym? Może przeceniłaś tę znajomość, a może Twoja koleżanka poznała kogoś z kim się lepiej rozumie? Czasem tak bywa, że się ma wrażenie, że się poznało "bratnią duszę".
Myślę, że one nie są wrogie wobec Ciebie, skoro szukają kontaktu z Tobą gdy drugiej dziewczyny nie ma. Możesz próbować integracji wszystkich dziewczyn w mieszkaniu - może właśnie wspólne wino i plotki, może wspólna pizza, noc filmowa? No albo odpuść sobie naprawdę, i nie złość się bo tak naprawdę nikt Ci nie zrobił wielkiej krzywdy w tym mieszkaniu.

popieram, też nie widze zlosliwosci z ich strony wobec ciebie. czasami tak bywa że dwoje ludzi dobrze się ze sobą czuje, dobrze się rozumieją i uwielbiają swoje towarzystwo. Najwyraźniej byla przyjaciółka spotkała taka osobę. To jest przykre, ale w jakimś sensie one cie nie zdradziła. Obiecała, zamieszkałyscie razem, rozmawiacie i spedzacie czas razem, tylko ze tym razem z osoba trzecią....
Mi sie wydaje , że przez ciebie przechodzi zazdrość. Spojrz na to troche z innej strony.

[eurydyka123]

Ja się zgadzam z tym, że to bez wątpienia w ogromnej mierze leży we mnie i będę szła za Waszymi radami, za które dziękuję, ale naaaaaaprawde żadnej z Was taka sytuacja by specjalnie nie ruszyła? Uważacie, że bardzo wyolbrzymiam ? Że nie powinnam mieć żalu, że kiedy jej potrzebowąłam to się na mnie wypięła? Mi nie przeszkadza, że jest ta trzecia dziewczyna, raczej rusza mnie obojętne zachowanie byłej przyjaciółki. Hmm, może faktycznie powinnam wyluzować i zająć się sesją ... Ja nie jestem dla nich niemiła, tylko mnie wkurzają

[asdi]

Najprawdopodobniej jest tak - obie strony czują, że coś jest nie tak w waszej relacji i żadna ze stron nie wie co z tym zrobić i nie robi nic.
Ciebie to wkurza, udajesz miłą, wychodzi sztucznie i relacja się psuje.
Musisz spróbować pozbyć się żalu i podejść tak jakby do niej od nowa albo musisz z nią porozmawiać, ale bez krzyku i wyrzutów. Albo zaproponuj np. wspólne wyjście do kina czy na jakiś koncert.
Po za tym dla mnie kupienie wina i poczęstowanie współlokatorek nie jest włażeniem w tyłek.
"... raczej rusza mnie obojętne zachowanie byłej przyjaciółki. " - może ona też Cię tak odbiera?

[eurydyka123]

Wiecie co? RACJA! Chyba pójde za tym co mówicie i zorganizuje coś, pogadamy i nie będe podchodzić do tego wrogo Może nie będziemy jakieś super zaprzyjaźnione, ale relacja będzie normalna.

[Madaaa]

Napisane przez eurydyka123

Ja się zgadzam z tym, że to bez wątpienia w ogromnej mierze leży we mnie i będę szła za Waszymi radami, za które dziękuję, ale naaaaaaprawde żadnej z Was taka sytuacja by specjalnie nie ruszyła? Uważacie, że bardzo wyolbrzymiam ? Że nie powinnam mieć żalu, że kiedy jej potrzebowąłam to się na mnie wypięła? Mi nie przeszkadza, że jest ta trzecia dziewczyna, raczej rusza mnie obojętne zachowanie byłej przyjaciółki. Hmm, może faktycznie powinnam wyluzować i zająć się sesją ... Ja nie jestem dla nich niemiła, tylko mnie wkurzają

Każdy by był zły, niezadowolony czy nawet zazdrosny. To normalne, kiedy widzisz przyjaciólke u boku innej, a do tego okazuje się, że idealnie spedza im sie czas a ty poszłaś na bok.
Być może twoja przyjaciółka nawet nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji. Sprobuj odnowić znajomość, albo po prostu powiedz jej co ci na sercu lezy.

[_chocolate]

Musisz się pogodzić z sytuacją. Na pewno przez ten rok, kiedy Ty już byłaś na studiach bardzo się zintegrowały - wspólnie żyły maturą, planami dotyczącymi studiów, wyjazdu, wspólnego mieszkania. Takie coś bardzo łączy.
Jeśli chcesz się do nich zbliżyć, to staraj się wychodzić wspólnie z nimi albo może zorganizujcie jakąś imprezę dla waszych znajomych. Wtedy zawsze będziecie mieć jakieś wspólne wspomnienia i może z czasem uda Ci się do nich zbliżyć. Jeśli jednak nie przepadasz za tą trzecią koleżanką, to lepiej odpuścić i przerzucić się na znajomych ze studiów.

[Narrhien]

A ja bym się w takiej sytuacji wyprowadziła. Nie rozumiem tekstów "pokażesz im swoją słabość" itd. Jakie to ma znaczenie? Czy Autorka prowadzi jakieś arcyważne negocjacje na stopie międzynarodowej, że nie wolno jej posiadać słabości, czy jak?

Gdyby moja przyjaciółka (którą notabene posiadam od lat 15tu) taka na mur beton po moim wyjeździe nagle uznałaby, że nie potrafi się przyjaźnić na odległość, znalazła sobie nową przyjaciółkę i potem radośnie zamieszkała ze mną, abym zobaczyła, jak niewiele znaczyło dla niej te kilkanaście lat, to czułabym ogromną przykrość! Nie mogłabym na to patrzeć!
Nie dlatego, że dziewczyna to robi złośliwie (bo wcale nie musi, ot, więź wygasła, znalazła bratnią duszę w kimś innym, bolesne, ale prawdziwe), ale dlatego, że po prostu serce by mi pękło.

Dla mnie przyjaźń jest czymś w rodzaju bezpłciowej, nieerotycznej miłości. Tak samo bym się poczuła, gdybym rozstała się z partnerem, a potem on, bez złej woli, chciał zamieszkać ze mną ze swoją nową partnerką, a mnie traktował jak zwykła znajomą.

Po prostu byłby to dla mnie ogromny dyskomfort! Nie mogłabym mieszkać w takich warunkach - aby zapomnieć, wybaczyć, iść dalej muszę być odseparowana, zerwać kontakt, a nie widzieć tę osobę codziennie, na dodatek dużo szczęśliwszą, niż ja. To boli.

A jako że mam swoją dumę, nie będę na kolanach wracać do kogoś, kto mnie po tylu latach olał. Nie będę się przymilać pizzą i piwem, mam tyle szacunku do samej siebie.

Jakby jej chłopak powiedział "Nie potrafię być w związku na odległość" a potem zamieszkał w tym samym mieszkaniu, to też byście jej radziły, by się przymilała do niego i do jego nowej partnerki?

Coś się skończyło. Miłość czasem się wypala, tak samo przyjaźń - zwłaszcza przy tej granicy: koniec szkoły-początek studiów. Trzeba się z tym pogodzić i ruszyć dalej, tylko że to jest bardzo trudne, gdy ktoś przed naszym nosem ciągle boleśnie przypomina o tym, że odrzucił naszą przyjaźń.

Dlatego według mnie wyprowadzka jest najlepszym rozwiązaniem dla spokoju ducha, przynajmniej mojego. Ja bym tak zrobiła.
Chociaż w zasadzie to ja bym nigdy z byłą przyjaciółką po 9 miesiącach olewania nie zamieszkała. Never ever.

[Darkoz]

Napisane przez Narrhien

A jako że mam swoją dumę, nie będę na kolanach wracać do kogoś, kto mnie po tylu latach olał. Nie będę się przymilać pizzą i piwem, mam tyle szacunku do samej siebie.

Dokładnie. Jeśli autorka nie chce się wyprowadzać (chociaż w tej sytuacji ja bym się przynajmniej porozglądała), to po prostu powinna skupić się na innych znajomościach, a nie błagać o uwagę organizując jakieś babskie wieczorki, kiedy one jej na swoje popijawki nie zapraszają.

[eurydyka123]

Właśnie tak myślalam na samym początku zakłądając ten wątek. Na tym polega mój problem. Dziś starałam się, żeby było milej niż zwykle i nawet podziałało, staram się też dystansować jak najbardziej mogę. Od kilku dni przeglądam oferty mieszkań w formie relaksu podczas słuchania muzyki najgłośniej jak tlyko się da coby się odizolować trochę. Pomyślałam, że może spróbuje to olać, nie narzucać się, po sesji zaproponuje piwo i zobacze jak się potoczy. Jeśli bedzie tak jak zawsze, to albo zacznę wychodzić częściej lub zapraszać do siebie kumpele ze studiów (zwykle chodziłyśmy na miasto) albo pomyślę o wyprowadzce. Dzięki Bogu od nastepnego roku akademickiego mieszkam z TŻem... ALLELUJA

[niebieskie_oczko]

No ale dziewczyny!! Jakie proszenie na babskie wieczorki? Kurde nie wiem jak wy, ale ja wyczuwam z wpisów Autorki spory żal, jakąś zazdrość, rozczarowanie. No i na dokładkę Autorka zachowanie dziewczyn odbiera prawie jak atak na jej osobę, jakby jej robiły na złość czy coś. Myślicie, że tamte tego nie widzą, nie odczuwają? Może mają też obawy przed Autorką, że np. nie da się spędzić czasu razem/szczerze pogadać, bo w Autorce kumulują się złe emocje?
Nie wiem, ja jestem nauczona, że jak jest problem, uraza to to przegaduje i tyle. A jakby mi było szkoda przyjaźni i chciałabym to odnowić, to bym chociaż spróbowała. No, a jak Autorka nie chce, to proste - niech je oleje.

[eurydyka123]

Chodzi bardziej o to, że ja w sobie czuje się źle, a nie że jestem wroga w stosunku do nich. Ja staram się być ok, taka neutralna, tylko mnie to troche dołuje czego też nie ujawniam. Jest żal i fajnie by było wrócić do dawnych dni po prostu, ale rozumiem , że takie sytuacje się zdarzają. Założyłam ten wątek, bo byłam w złym stanie, zbyt dużo emocji się we mnie skumulowałao, o których nie miałam odwagi pogadać z przyjaciółką. Myślę, że mam już małą taktykę, o której pisałam wcześniej i spróbuje ją wcielić w życie

[Madaaa]

No własnie może problem jest w tym, że jesteś neutralna. Otwórz się.

[Damayanti]

Napisane przez eurydyka123

śmieją się, przytulają, wyją, skaczą, a ja się czuję jak w cyrku.

bardzo zabawne zdanie hehe

[eurydyka123]

Dzięki za rady laski, ale teraz wiem na 100%, że jakiekolwiek integrowanie z mojej strony odpada. Dziś po powrocie z uczelni dowiedziałam się przez zupełny przypadek, że obie pojechały sobie do domu (wszystkie pochodzimy z tej samej miejscowości), nic mi nie powiedziały, że zamówiły zakupy internetowo i podobno ja je mam odebrać- o niczym nie wiedziałam, a rzekomy sms jakoś do mnie nie doszedł. Zupełnie się podłamałam. Niby nic, że sobie pojechały bez słowa? Dla mnie to dużo, bo ja też chciałam jechać, ale nie wiedziałam kiedy i one o tym wiedziały- nie zaproponowały mi, żebym
z nimi pojechała. I te zakupy... Wpadłby jakiś dostawca, a ja co? POMYŁKA? Boże, jak bardzo ludzie mogą się zmienić...? Ze mną jest raczej wszystko w porządku, nie wymyśliłam sobie tych żali jak widać. I tak jest ciągle. Rozważałam rozmowę, nie wyszło, rozkleiłam się i napisałam wiadomość (zanim by wróciły, znów bym z niej zrezygnowała pewnie), może ją ruszyło, bo nic chamskiego mi nie odpisała. Czuje się lepiej , że z siebie to wyrzuciłam (tonem, który nie wyraża chęci do kłócenia się). Nie wiem jak będzie dlaej i nie chce mi się teraz o tym myśleć...