Wasze wpadki w pracy

[Kendra66]

jakiś tekstów zbereźnych to już nawet nie zliczę, same mi jakoś tak wyskakują. najnowszy-wpadłam na kolegę niechcący i mówię do niego "uważaj, bo cię przelecę". do końca zmiany reszta załogi nie dała mi żyć.

do kierownika kiedyś podczas luźnej rozmowy-"bo wiesz stary, to nie tak...". jestem z nim na ty, ale i tak głupio mi się zrobił-w końcu szef.

dzięki bogu i kierownika i załogę mam spoko, więc przynajmniej się pośmiejemy

[lalibelle]

Napisane przez Pudel123

Moją legendarną wpadką jest mail do części dyrektorów w mojej firmie - co ważne - komunikacja po angielsku.

Wysyłałam im jakies zestawienie kosztorysów i w każdym zeszycie (sheet) w excelu było coś innego a w jednej zestawienie wszystkiego. Chciałam im bardzo ułatwić zadanie jeśli chodzi o szukanie tego i napisałam im maila o tej treści:

Please look at this shit(czyli że tak to ujmę kupę ). Do tej pory nie rozumiemk jakim cudem walnęłam takiego babola. Zorientowałam się dopiero kiedy mój bezpośredni szef odpisał mi: This shit looks amazing


Matko mówię wam, jak mi było wstyd, całe szczęście wszyscy się śmiali, a ja miałam kisiel, że mnie zwolnią

Miałam jeszcze kilka mniejszych, ale tą wszyscy znają

o matko

[Pudel123]

[1=0b4ed7929d71ce1abf8e9bf 9d423b228cc5dc67a_6068f37 255cfe;45308279]Ja też miałam problem z zapamiętywaniem twarzy. Jestem słuchowcem, ludzi rozpoznaję po barwach ich głosu.
Kiedyś zadzwonił do mnie były szef, że mnie przyjmuje na staż. Dzień wcześniej miałam rozmowę kwalifikacyjną, on ją prowadził. Miał na imię Kieran. Zapytał czy mogę wpaść do działu I.T., bo chciał mi przekazać papiery. Poszłam więc tam jak idiotka i zapytałam go czy nie widział gdzieś Kierana, bo to mój szef i jestem z nim umówiona. ;D
Do dziś nie zapomnę jego miny.
Na ulicach ludzi też nie rozpoznaję, muszą się odezwać, bo kojarzę tylko ich głosy.

---------- Dopisano o 17:32 ---------- Poprzedni post napisano o 17:28 ----------





Mi to się zdarzało w wymowie, nigdy nie pisemnie. Teraz moim problemem już jest tylko mój irlandzki akcent. Mam irlandzko-polski akcent. Wszyscy zawsze pytają z której części Irlandii jestem. Mój akcent brzmi lokalnie i obco jednocześnie.



Kiedyś w irlandzkiej szkole była tam Polka - Daria. Słyszałaś jak Irlandczycy wymawiają imię Daria?

"Diarrhoea, come here!" [/QUOTE]


Boskie hahahah


Wysłane z mojego różowego ajfonu.

[PinkSlip]

Ja swego czasu pracowałam w sieciowej drogerio aptece. Do naszych obowiązków należało m.in podawanie klientom (którzy ich nie mieli) koszyczków. Któregoś razu zobaczyłam klientkę kurczowo trzymającą całe naręcza zakupów - widać że się męczyła, co chwilę jej coś spadało i inne klientki jej podawały.
Więc idę z koszyczkiem, oferuję go pani mówiąc "Bardzo proszę koszyk, będzie Pani wygodniej!", myślałam że klientka wyciągnie po niego rękę a klientka.... nie miała obydwu przedramion.
Ostatecznie pomogłam jej zanieść zakupy do kasy. Czerwona jak cegła.

[arbuziak]

Napisane przez PinkSlip

Ja swego czasu pracowałam w sieciowej drogerio aptece. Do naszych obowiązków należało m.in podawanie klientom (którzy ich nie mieli) koszyczków. Któregoś razu zobaczyłam klientkę kurczowo trzymającą całe naręcza zakupów - widać że się męczyła, co chwilę jej coś spadało i inne klientki jej podawały.
Więc idę z koszyczkiem, oferuję go pani mówiąc "Bardzo proszę koszyk, będzie Pani wygodniej!", myślałam że klientka wyciągnie po niego rękę a klientka.... nie miała obydwu przedramion.
Ostatecznie pomogłam jej zanieść zakupy do kasy. Czerwona jak cegła.

Sorry za off, ale strasznie mnie wkurza wciskanie koszyków klientom (wiem, że to nie twój wymysł tylko kierownictwa) . Uważam, że jest to wieśniackie i niekulturalne. Gdybym chciała koszyk to bym go sobie wzięła, ale weszłam np się tylko rozejrzeć i nie mam ochoty przeciskać się z koszykiem między półkami. Boją się, że bez koszyka coś wyniosę? Jak będę chciała to i koszyk nie pomoże. Na szczęście tylko pojedyncze sklepy stosują tą odstraszającą klientów politykę, a za granicą nigdzie się z tym nie spotkałam.

[201708160922]

Napisane przez PinkSlip

Ja swego czasu pracowałam w sieciowej drogerio aptece. Do naszych obowiązków należało m.in podawanie klientom (którzy ich nie mieli) koszyczków. Któregoś razu zobaczyłam klientkę kurczowo trzymającą całe naręcza zakupów - widać że się męczyła, co chwilę jej coś spadało i inne klientki jej podawały.
Więc idę z koszyczkiem, oferuję go pani mówiąc "Bardzo proszę koszyk, będzie Pani wygodniej!", myślałam że klientka wyciągnie po niego rękę a klientka.... nie miała obydwu przedramion.
Ostatecznie pomogłam jej zanieść zakupy do kasy. Czerwona jak cegła.

Ojej, wspolczuje.

Napisane przez arbuziak

Sorry za off, ale strasznie mnie wkurza wciskanie koszyków klientom (wiem, że to nie twój wymysł tylko kierownictwa) . Uważam, że jest to wieśniackie i niekulturalne. Gdybym chciała koszyk to bym go sobie wzięła, ale weszłam np się tylko rozejrzeć i nie mam ochoty przeciskać się z koszykiem między półkami. Boją się, że bez koszyka coś wyniosę? Jak będę chciała to i koszyk nie pomoże. Na szczęście tylko pojedyncze sklepy stosują tą odstraszającą klientów politykę, a za granicą nigdzie się z tym nie spotkałam.

Na szaro:
O, tak. To dziwne i niepraktyczne. Wiem, ze ide po jeden tusz/szampon/jogurt, to po co mi koszyk?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[bowszystkotoiluzjajest]

Ja też miałam problem z zapamiętywaniem twarzy. Jestem słuchowcem, ludzi rozpoznaję po barwach ich głosu.
Kiedyś zadzwonił do mnie były szef, że mnie przyjmuje na staż. Dzień wcześniej miałam rozmowę kwalifikacyjną, on ją prowadził. Miał na imię Kieran. Zapytał czy mogę wpaść do działu I.T., bo chciał mi przekazać papiery. Poszłam więc tam jak idiotka i zapytałam go czy nie widział gdzieś Kierana, bo to mój szef i jestem z nim umówiona. ;D
Do dziś nie zapomnę jego miny.
Na ulicach ludzi też nie rozpoznaję, muszą się odezwać, bo kojarzę tylko ich głosy.

Masz prozopagnozję

Moją legendarną wpadką jest mail do części dyrektorów w mojej firmie - co ważne - komunikacja po angielsku.

Wysyłałam im jakies zestawienie kosztorysów i w każdym zeszycie (sheet) w excelu było coś innego a w jednej zestawienie wszystkiego. Chciałam im bardzo ułatwić zadanie jeśli chodzi o szukanie tego i napisałam im maila o tej treści:

Please look at this shit(czyli że tak to ujmę kupę ). Do tej pory nie rozumiemk jakim cudem walnęłam takiego babola. Zorientowałam się dopiero kiedy mój bezpośredni szef odpisał mi: This shit looks amazing


Matko mówię wam, jak mi było wstyd, całe szczęście wszyscy się śmiali, a ja miałam kisiel, że mnie zwolnią

Miałam jeszcze kilka mniejszych, ale tą wszyscy znają

Cudowne

[carmageddon]

Podpisałam się kiedyś na fakturze zamiast nazwiskiem, to nazwą miasta w którym mieszkam. Nie chciało mi się poprawiać i chyba nikt się nie zorientował.

Wściekłam się na szefa, że wyjadł mi musli i powiedziałam mu, patrząc na jego dorodny brzuch (to była jesień) że widać, że zmienił już oponę na zimową.

Chciałam wziąć wolne, wiedziałam, że tego dnia szefowa będzie sama w biurze jak nie przyjdę i zapytałam się jej, czy sobie sama poradzi.

Dostałam kwiatki od szefa na walentynki, z pretensją zapytałam, gdzie są czekoladki i czy sam je już zjadł.

Moja koleżanka, pracowała w call center i rozmawiając z klientem, beknęła do słuchawki oczywiście niechcący.

[oh Mandy]

Napisane przez carmageddon

Podpisałam się kiedyś na fakturze zamiast nazwiskiem, to nazwą miasta w którym mieszkam. Nie chciało mi się poprawiać i chyba nikt się nie zorientował.

Wściekłam się na szefa, że wyjadł mi musli i powiedziałam mu, patrząc na jego dorodny brzuch (to była jesień) że widać, że zmienił już oponę na zimową.

Chciałam wziąć wolne, wiedziałam, że tego dnia szefowa będzie sama w biurze jak nie przyjdę i zapytałam się jej, czy sobie sama poradzi.

Dostałam kwiatki od szefa na walentynki, z pretensją zapytałam, gdzie są czekoladki i czy sam je już zjadł.

Moim zdaniem to nie wpadki tylko chamstwo...

[magyarparaszt]

Napisane przez carmageddon

Wściekłam się na szefa, że wyjadł mi musli i powiedziałam mu, patrząc na jego dorodny brzuch (to była jesień) że widać, że zmienił już oponę na zimową.

Boże...

[201607111004]

Napisane przez grubella

Byłam praktykantką w szkole podstawowej w młodszych klasach.



Poszłam do tej szatni i dowiedziałam się od prawdziwej woźnej/eleganckiej, umalowanej/ , że rozmawiałam z panią od chemii a jednocześnie zastępcą dyrektora.
Fartuch w kwiatki i poplamiony sweterek to jej stały ubiór bo boi się , że zajęcia w pracowni chemicznej mogą zniszczyć jej ubranie.

W szkole podstawowej chemia? I to jeszcze chemia z takimi chemikaliami od których nauczycielka mogła popsuć ubranie? Coś mi się kupy nie trzyma twoja historia.

[ewelinka2210]

Napisane przez SweetHusky

W szkole podstawowej chemia? I to jeszcze chemia z takimi chemikaliami od których nauczycielka mogła popsuć ubranie? Coś mi się kupy nie trzyma twoja historia.

A kiedy ty do podstawówki chodziłaś? Chyba niedawno skoro chemii nie pamiętasz Ja miałam w siódmej i ósmej klasie - opowieść grubelli jak najbardziej prawdopodobna My w sumie na chemii nie mieliśmy za wiele doświadczeń (choć też się zdarzały), za to dużo na fizyce - w podstawówce

[201708160922]

Napisane przez SweetHusky

W szkole podstawowej chemia? I to jeszcze chemia z takimi chemikaliami od których nauczycielka mogła popsuć ubranie? Coś mi się kupy nie trzyma twoja historia.

Do gimnazjum jako pierwszy poszedl rodznik '86. Wczesniej byla chemia i fizyka, nie bylo natomiast przyrody.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[muzeumolbrzymuf]

Napisane przez carmageddon

Podpisałam się kiedyś na fakturze zamiast nazwiskiem, to nazwą miasta w którym mieszkam. Nie chciało mi się poprawiać i chyba nikt się nie zorientował.

Wściekłam się na szefa, że wyjadł mi musli i powiedziałam mu, patrząc na jego dorodny brzuch (to była jesień) że widać, że zmienił już oponę na zimową.

Chciałam wziąć wolne, wiedziałam, że tego dnia szefowa będzie sama w biurze jak nie przyjdę i zapytałam się jej, czy sobie sama poradzi.

Dostałam kwiatki od szefa na walentynki, z pretensją zapytałam, gdzie są czekoladki i czy sam je już zjadł.

Moja koleżanka, pracowała w call center i rozmawiając z klientem, beknęła do słuchawki oczywiście niechcący.

Zaznaczone, to chyba kontrolowane zachowanie, a nie wpadki.

A tak swoją drogą, tam gdzie pracujesz musi być bardzo luźne podejście do kultury (nie mam na celu Cię obrazić). 3 razy zastanowiłabym się, zanim odezwałabym się w ten sposób do znajomego, a co dopiero gdy mówimy o przełożonym, bez względu jakie relacje nas łączą prywatnie (z wyjątkiem bycia rodziną ).

[myszka197]

moja pierwsza praca- poważny urząd skarbowy - wysłałam wezwania do podatników aktorzy złożyli PITy z błędami - na niedzielę

[grubella]

Napisane przez SweetHusky

W szkole podstawowej chemia? I to jeszcze chemia z takimi chemikaliami od których nauczycielka mogła popsuć ubranie? Coś mi się kupy nie trzyma twoja historia.

Jestem już w podeszłym wieku.
Praktyki miałam w szkole za czasów gdy szkoła podstawowa miała jeszcze 8 klas.
W jednym budynku uczyły się i pierwszaki i 8 klasiści.

Chemia była w 7 i 8 klasie bodajże.
Robiło się doświadczenia z kwasami i zasadami, wlewało do wody, mieszało aby uzyskać sole, spalało jakieś metale itp. W mojej szkole podstawowej/ gdy ja chodziłam/ też chemiczka miała na stanie fartuch ochronny ale używała go tylko w klasie gdy było jakieś doświadczenie z tymi substancjami.
Nie chodziła w nim na przerwach.

[lapida]

Napisane przez muzeumolbrzymuf

Zaznaczone, to chyba kontrolowane zachowanie, a nie wpadki.

oj tam, ja kiedyś też powiedziałam do szefowej coś w stylu "jak mnie nie będzie, to czy na pewno sobie poradzi".
i nie było to absolutnie powiedziane z premedytacją, tylko po prostu się wymsknęło to, o czym myslą wszyscy

[isabelka00]

Napisane przez carmageddon

Wściekłam się na szefa, że wyjadł mi musli i powiedziałam mu, patrząc na jego dorodny brzuch (to była jesień) że widać, że zmienił już oponę na zimową.

Chciałam wziąć wolne, wiedziałam, że tego dnia szefowa będzie sama w biurze jak nie przyjdę i zapytałam się jej, czy sobie sama poradzi.

Dostałam kwiatki od szefa na walentynki, z pretensją zapytałam, gdzie są czekoladki i czy sam je już zjadł.

.

nieźle się spoufalasz z szefostwem.... aż dziwne , że ci nagany nie dał za takie odzywki...

[muzeumolbrzymuf]

Co do "małych" pomyłek to przypomniało mi się jeszcze jedno.
Studentki położnictwa, praktyki zawodowe w szpitalu.
Byłyśmy z moją zakręconą koleżanką na izbie przyjęć i przyjmowałyśmy pacjentki na zabiegi krótkoterminowe.
Pierwsze dni stycznia tego roku.
Pod koniec dnia koleżanka przyznała mi się, że w dokumentacji, która trafia do historii choroby pacjentki wpisywała 2013 rok.
Z jednej strony może nie ma to jakiegoś kolosalnego znaczenia... ale z drugiej, kto wie. Oczywiście nie przyznała się do błędu i dokumenty poszły w świat.

[201607111004]

Napisane przez ewelinka2210

A kiedy ty do podstawówki chodziłaś? Chyba niedawno skoro chemii nie pamiętasz Ja miałam w siódmej i ósmej klasie - opowieść grubelli jak najbardziej prawdopodobna My w sumie na chemii nie mieliśmy za wiele doświadczeń (choć też się zdarzały), za to dużo na fizyce - w podstawówce

Racja. Nie pomyślałam, że to mogło być tyle lat temu.

Napisane przez grubella

Jestem już w podeszłym wieku.
Praktyki miałam w szkole za czasów gdy szkoła podstawowa miała jeszcze 8 klas.
W jednym budynku uczyły się i pierwszaki i 8 klasiści.

Chemia była w 7 i 8 klasie bodajże.
Robiło się doświadczenia z kwasami i zasadami, wlewało do wody, mieszało aby uzyskać sole, spalało jakieś metale itp. W mojej szkole podstawowej/ gdy ja chodziłam/ też chemiczka miała na stanie fartuch ochronny ale używała go tylko w klasie gdy było jakieś doświadczenie z tymi substancjami.
Nie chodziła w nim na przerwach.

Zwracam honor.
Zazdroszczę takich ciekawych zajęć z chemii. U nas był sukces jak chemiczka zmieszała byle proszek z wodą by pokazać, czy składniki się wymieszają.

Z wpadek konkretnych nic nie pamiętam. Ale kiedyś, lata temu gdy mój angielski był gorszy niż obecnie, obsługiwałam pewną hiszpankę na 4 języki. Migowy, angielski, hiszpański i z racji tego, że znała trochę nasz język to też polski . Współpracownicy długo mieli ze mnie ubaw, co mnie przybiło. Zamiast podejść i pomóc z obsługą klientki to stali nade mną i się śmiali z moich językowych potyczek, a biedna kobieta była ze 20 min. obsługiwana zamiast 4-10. Jeszcze przez długie lata tego nie zapomnę. Obecnie mój angielki jest o wiele lepszy ale podejrzewam, że jutro w biurze polecą jakieś shity zamiast sheetów. Kto by pomyślał tych x lat temu, że teraz będę w międzynarodowej jednostce pracować? Byli współpracownicy mogą mi teraz possać.

[carmageddon]

Napisane przez isabelka00

nieźle się spoufalasz z szefostwem.... aż dziwne , że ci nagany nie dał za takie odzywki...

Czego?

[kisielova]

praktyki kilka lat temu w pewnej służbie mundurowej - nie wiedziałam, jak wygląda komendant. Wiedziałam, że nikt go nie lubi.Drugiego dnia palę sobie papierosa w wyznaczonym miejscu, podchodzi jakiś pan, pyta, czy mam ogień. Chwila rozmowy, nagle mówię "ja już będę leciała, bo jak komendant zobaczy, że mnie w biurze nie ma z moim opiekunem to będzie zje*ba, to podobno okropny człowiek jest".
Pobiegłam do biura, 3 minuty później wszedł pan z palarni, wyciąga do mnie rękę i mówi " nadkom. W., teraz panią zj*bię".

[magyarparaszt]

Napisane przez kisielova

praktyki kilka lat temu w pewnej służbie mundurowej - nie wiedziałam, jak wygląda komendant. Wiedziałam, że nikt go nie lubi.Drugiego dnia palę sobie papierosa w wyznaczonym miejscu, podchodzi jakiś pan, pyta, czy mam ogień. Chwila rozmowy, nagle mówię "ja już będę leciała, bo jak komendant zobaczy, że mnie w biurze nie ma z moim opiekunem to będzie zje*ba, to podobno okropny człowiek jest".
Pobiegłam do biura, 3 minuty później wszedł pan z palarni, wyciąga do mnie rękę i mówi " nadkom. W., teraz panią zj*bię".

dobre

Miałaś nieprzyjemności?

[kisielova]

Napisane przez magyarparaszt

dobre

Miałaś nieprzyjemności?

spodziewałam się najgorszego ale złego słowa od niego nigdy nie usłyszałam. Z "tajnego źródła" wiem, że byłam jedną z trzech osób dla których komendant był miły. Drugą był burmistrz miasta, a trzecią jego żona

[ania_z_wzgorza_marzen]

Napisane przez kisielova

praktyki kilka lat temu w pewnej służbie mundurowej - nie wiedziałam, jak wygląda komendant. Wiedziałam, że nikt go nie lubi.Drugiego dnia palę sobie papierosa w wyznaczonym miejscu, podchodzi jakiś pan, pyta, czy mam ogień. Chwila rozmowy, nagle mówię "ja już będę leciała, bo jak komendant zobaczy, że mnie w biurze nie ma z moim opiekunem to będzie zje*ba, to podobno okropny człowiek jest".
Pobiegłam do biura, 3 minuty później wszedł pan z palarni, wyciąga do mnie rękę i mówi " nadkom. W., teraz panią zj*bię".

wygralas

[Shawna]

Ja mam jedną mega wpadkę. Miałam staż w laboratorium przyszpitalnym, gdzie pracują same starsze panie, ale jedna wyglądała na max 30lat, więc jakoś mi się zapominało i czasem mówiłam do niej po prostu "małgosia". Potem się dowiedziałam, że jest po 50 ale było mi głupio

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[linaya]

Pierwsza praca(byłam asystentką), szef kazał mi zejść na dół do recepcji przyprowadzić gościa. Nasz dział znajdował się na 4 pietrze, a ja, chcąc sobie poprawic kondycję (było lato a ja nie miałam za bardzo czasu na ćwiczenia) wchodziłam i schodziłam po schodach, nie używając windy (a z racji funkcji w ciągu dnie wielokrotnie po coś schodziłam na recepcję, do magazynu czy innych działów). Z przyzwyczajenia poprowadziłam gościa schodami. Był to dość masywny pan Gdy po 2 piętrze cały zasapany spytał, czy w budynku nie ma windy, ja bez namysłu odpaliłam "winda jest, ale w naszej firmie dbamy o zdrowie i kondycję naszych klientów" (pracowałam w firmie farmaceutycznej)

[kaledonia]

Wpadka mojej koleżanki

Duża firma,w budynku pracują setki osób,a parking niedostosowany i trudno o wolne miejsce. To korzysta się z każdej możliwości.
Ona wiecznie spóźniająca się, dojeżdżająca do pracy samochodem typu kombi i mająca wieczny problem z parkowaniem poprosiła jednego dnia pewnego mężczyznę "od nas z budynku" o pomoc w zaparkowaniu.
Jakież było jej i moje zdziwienie gdy tym mężczyzną okazał się być vice prezes

Napisane przez grubella

Byłam praktykantką w szkole podstawowej w młodszych klasach.
Na przerwie jedno z dzieci zakrztusiło się kanapką. Nic się dziecku nie stało ale zwymiotowało na podłogę. Będąca wraz ze mną nauczycielka wysłała mnie po woźną aby przyszła ze ścierką.
Miała być gdzieś koło szatni na parterze.

Zeszłam na parter. Pod zegarem i dzwonkiem stała zaniedbana, z tłustymi włosami, odrostami, bez makijażu a z wąsikiem kobieta po 50 ce. Ubrana była w stylonową fartucho-podomkę w kwiatki spod której widać było zmechacony sweter z odbarwionymi miejscami jakby jakimś wybielaczem. Zapach też maiła jakiś taki domestosowy.

Powiedziałam "dzień dobry' i poprosiłam o przyjście z wiaderkiem i ścierą do klasy pierwszaków.
Popatrzyła na mnie ze zdziwieniem i powiedziała, że z tym to do woźnej, którą widziała jak szła do szatni.

Poszłam do tej szatni i dowiedziałam się od prawdziwej woźnej/eleganckiej, umalowanej/ , że rozmawiałam z panią od chemii a jednocześnie zastępcą dyrektora.
Fartuch w kwiatki i poplamiony sweterek to jej stały ubiór bo boi się , że zajęcia w pracowni chemicznej mogą zniszczyć jej ubranie.

Ładnie pojechałaś "szefowej"

Napisane przez ewelinka2210

A kiedy ty do podstawówki chodziłaś? Chyba niedawno skoro chemii nie pamiętasz Ja miałam w siódmej i ósmej klasie - opowieść grubelli jak najbardziej prawdopodobna My w sumie na chemii nie mieliśmy za wiele doświadczeń (choć też się zdarzały), za to dużo na fizyce - w podstawówce

Nauczycielka chemii to był największy postrach szkoły.

[margotka57]

Jako że jako jedyna w firmie dojeżdżam autobusem a reszta prywatnymi samochodami, któregoś dnia jeden z kolegów zaproponował mi że mnie podwiezie do domu, na co ja zamiast odpowiedzieć że dziś do domu po pracy nie jadę zastosowałam, skrót myślowy i odpowiedziałam, że tu cytuję "będzie mi niedobrze". Myślałam że spalę się ze wstydu

[invisible_01]

Napisane przez Shabby_Chic

Pracuje jako opiekunka do dzieci chorych w DE. Pierwszy dzień, dzieci mnie nie znają i pytają się kim jestem bo taka ładna i uśmiechnięta a ja zapomniałam jak jest opiekunka i powiedziałam że jestem WRÓŻKĄ ,
kolega który stał z boku ma ubaw do tej pory.

Boskie historie Pracuję w zagranicznej firmie, korespondencję prowadzę również w obcym języku. Napisałam raz do pewnego klienta "Pani X", ponieważ imię brzmiało bardzo kobieco. Potem okazało się, że był to pan, niestety bardzo się zbulwersował.