Prokrastynacja, czyli zgubne odkładanie na później... cz.IV

[Patri]

http://www.easyworksystem.pl/trening/prez3.php
trzeci filmik z serii jak zwalczać prokrastynację

[WomenInTheMirror]

Napisane przez blanche_

Książka jest bardzo fajna
Najbardziej do mnie przemówiło że odkładanie pracy to też praca.

Można dołączyć? Już któryś raz się zabieram za napisanie tutaj.

Hej

[1=78ec78392a9e84b50fa9c61 260c26510682869d7_6517570 db0492;45678349]właśnie rozmawiałam z gościem, który od 20 lat robi interesy w Kaliningradzie i mówi, że teraz nastroje są mega antypolskie i że Rosja szykuje się na wojnę propaganda działa u nich niesamowicie silnie i tak, jak przez 20 lat był przyjaciółmi z Rosjanami, tak teraz oni są mega źle do niego (a tym samym do nas) nastawieni
chyba trzeba się zacząć rosyjskiego uczyć...[/QUOTE]

W pracy zajmuję się sprawami związanymi z Rosją i chyba od zawsze jest jakaś napięta sytuacja między naszymi krajami. Nie wpływa to aż tak bardzo na wzajemną gospodarkę, czy np. wymianę kulturalną, ale mam wrażenie, że oni utrudniają na każdym kroku. Może nie tyle Rosjanie jako ludzie, ale ogólnie instrumenty rządzące, ich instytucje.
Zastanawia mnie do czego to może doprowadzić.. Póki co nie zauważyłam jakiegoś odwrotu od Rosji, Polakom nie pasuje ich polityka,
ale interesy z nimi i tak muszą robić, więc robią.

Napisane przez ellefant

U mnie tradycyjnie....jesień.:mu r: Do tego spadek ciśnienia, a ja już zauważyłam prawidłowość: ciśnienie w dół=mój ból głowy i senność.
Z dziećmi jest ok, bo na grupę 20 maluchów jest 3, 4 czasem nawet 5 opiekunów. Moim zadaniem jest potrafić wyczuć, które potrzebuje zainteresowania, wspólnej zabawy, rozmowy, "ogarnięcia" , przytulasa i pocieszenia. Więc w zasadzie nigdy nie mam pod opieką więcej niż piątki dzieci. Powinny bawić się same, poprzez zabawę uczą się, rozwijają kreatywność, nawiązują się przyjaźnie. Ale są świadome, że obok jest zawsze ktoś, kto pomoże albo zainteresuje nową zabawą. Ciekawostką jest to, że w tym przedszkolu (nie jest tak we wszystkich norweskich przedszkolach) w grupie są dzieci w wieku 3-6 lat. Tylko raz w tygodniu spotykają się trzylatki, czterolatki i starsze dzieci. I to jest fajne. Trzylatki dużo uczą się od starszych, a starsze uczą się szacunku dla maluchów, dzieci przyjaźnią się.



Fajne są

Elle, superowo Oby dalej było tak miło

[Patri]

Może komuś sie przyda ta informacja:
Ser a migrena
Sery pleśniowe są bogate w tyraminę - jest to amina zawarta w niektórych produktach spożywczych (ser pleśniowy, czerwone wino, czekolada, cytrusy, mocna kawa i herbata), której spożycie u osób wrażliwych może wywołać atak migreny. Jest to spowodowane wzrostem ciśnienia tętniczego i nagłym skurczem naczyń krwionośnych.
(to ze strony: http://fitness.wp.pl/zdrowie/metody-...a-zdrowe-.html )

[Farisss]

Napisane przez Patri

Może komuś sie przyda ta informacja:
Ser a migrena
Sery pleśniowe są bogate w tyraminę - jest to amina zawarta w niektórych produktach spożywczych (ser pleśniowy, czerwone wino, czekolada, cytrusy, mocna kawa i herbata), której spożycie u osób wrażliwych może wywołać atak migreny. Jest to spowodowane wzrostem ciśnienia tętniczego i nagłym skurczem naczyń krwionośnych.
(to ze strony: http://fitness.wp.pl/zdrowie/metody-...a-zdrowe-.html )

Prawda,ale to musi być takie prawdziwy serek pleśniowy a nie te przetworzone tanie g.wna chociaż smaczne, to jednak nie aż tak wartościowe

[zywieczdroj]

Napisane przez Patri

http://www.easyworksystem.pl/trening/prez3.php
trzeci filmik z serii jak zwalczać prokrastynację

Próbowałaś wcielić w życie te rady? Przyniosły efekty?

Napisane przez Patri

Może komuś sie przyda ta informacja:
Ser a migrena
Sery pleśniowe są bogate w tyraminę - jest to amina zawarta w niektórych produktach spożywczych (ser pleśniowy, czerwone wino, czekolada, cytrusy, mocna kawa i herbata), której spożycie u osób wrażliwych może wywołać atak migreny. Jest to spowodowane wzrostem ciśnienia tętniczego i nagłym skurczem naczyń krwionośnych.
(to ze strony: http://fitness.wp.pl/zdrowie/metody-...a-zdrowe-.html )

To samo słyszałam o parówkach, że są migrenogenne.

[Cindy28]

Osobiście na migreny nie choruję i współczuję wszystkim, którzy się z nimi zmagają.
U mnie za to ból głowy i mdłości wywołuje kasza jęczmienna [zwykła, jak i pęczak], brązowy ryż i ryba w śmietanie. Mam tak od dziecka i chociaż próbowałam z czasem wprowadzać powyższy do diety zawsze był taki sam efekt. Nie wiem z czego to wynika, ale już tego nie jem .

[Nebula]

Ja wyznaję zasadę, że jesteśmy tym co jemy. i na pewno trzeba słuchać siebie i swoich 'na co mam ochotę'. CO do migren, to się nei wypowiem, bo z wymienionych rzeczy przez Patri pijam tylko herbatę, więc nie przeprowadzę testu na sobie.

Apropos słuchania tego co się je - ostatnio naszła mnei ogromna ochota na sardynki! Takie zwykłe, z pomidorami z puszki. Jak się okazało, sardynki mają duże stężenie naturalnej soli - a ja takowej za wiele nie jadam, a po dużej dawce jogi chyba mój organizm sam się tego domagał. Dziewczyny, wsłuchujmy się w siebie....

[tigrinha]

Napisane przez emi_lka

Dzięki Elle
W sumie to też jestem chora, dziś byłam u lekarza z uchem, okropny ból. Mam nadzieję, że krople i ibuprom pomogą...



Dobrze Tygrysie
Chciałabym się spotkać, wreszcie mogę... Myślę o Tobie często.
Współczuję subiektywnych, więc niemożliwych do określenia jako bezwzględnie prawdziwe, wniosków na swój temat, ale rozumiem ten schemat. Ściskam.

Dzięki Emi, chętnie się spotkam.Może dam znać w poniedziałek wieczorem, dobrze? bo chwilowo zupełnie nie wiem jak ułożą mi się zajęcia w tym tygodniu.

[Farisss]

Napisane przez Nebula

Ja wyznaję zasadę, że jesteśmy tym co jemy. i na pewno trzeba słuchać siebie i swoich 'na co mam ochotę'. CO do migren, to się nei wypowiem, bo z wymienionych rzeczy przez Patri pijam tylko herbatę, więc nie przeprowadzę testu na sobie.

Apropos słuchania tego co się je - ostatnio naszła mnei ogromna ochota na sardynki! Takie zwykłe, z pomidorami z puszki. Jak się okazało, sardynki mają duże stężenie naturalnej soli - a ja takowej za wiele nie jadam, a po dużej dawce jogi chyba mój organizm sam się tego domagał. Dziewczyny, wsłuchujmy się w siebie....

No tak, ale jak organizm mówi, żeby non stop jeść słodycze, to też nie bardzo... bo może doprowadzić do cukrzycy/innej choroby. Wszystko z umiarem. Jasne, że takie chwilowe zachcianki są czasem jak najbardziej ok i organizm sam się domaga brakującego składnika, ale też trzeba z tym uważać.

[tigrinha]

Napisane przez ellefant

Tygrysie, a nie możesz się z nimi skontaktować i spytać o co chodzi, bo np. masz inne zobowiązanie i nie wiesz jak się zorganizować? Na pewno wszystko się wyjaśni
Intryguje mnie, jaka powinnaś być...Jesteś egoistką, bo chcesz realizować siebie i spełniać swoje marzenia? Przecież to najlepsze, co możemy robić, żyjemy dla siebie w pewnym sensie, bo jeśli my nie będziemy szczęśliwe, nasi bliscy i ukochani również nie będą.


U mnie tradycyjnie....jesień.:mu r: Do tego spadek ciśnienia, a ja już zauważyłam prawidłowość: ciśnienie w dół=mój ból głowy i senność.
Z dziećmi jest ok, bo na grupę 20 maluchów jest 3, 4 czasem nawet 5 opiekunów. Moim zadaniem jest potrafić wyczuć, które potrzebuje zainteresowania, wspólnej zabawy, rozmowy, "ogarnięcia" , przytulasa i pocieszenia. Więc w zasadzie nigdy nie mam pod opieką więcej niż piątki dzieci. Powinny bawić się same, poprzez zabawę uczą się, rozwijają kreatywność, nawiązują się przyjaźnie. Ale są świadome, że obok jest zawsze ktoś, kto pomoże albo zainteresuje nową zabawą. Ciekawostką jest to, że w tym przedszkolu (nie jest tak we wszystkich norweskich przedszkolach) w grupie są dzieci w wieku 3-6 lat. Tylko raz w tygodniu spotykają się trzylatki, czterolatki i starsze dzieci. I to jest fajne. Trzylatki dużo uczą się od starszych, a starsze uczą się szacunku dla maluchów, dzieci przyjaźnią się.
Fajne są

No, dowiedziałam się już, z pracy na razie nici. "Coś" ma być wiadomo w poniedziałek, ale czarno to widzę. Na szczęście podobno mam już zacząć lekcje angielskiego od początku kwietnia, podobno pracy będzie sporo, ale już się nie napalam póki nie dostanę konkretnej daty rozpoczęcia, bo strasznie mnie zdołowało to poprzednie.
Co do pogrubionego, to właśnie moi bliscy - mama i tż - tak często mi powtarzają, że jestem jakaś niepoważna i dziwna i inna od innych, że, choć na początku w to zupełnie nie wierzyłam, teraz niemal uznaję to za pewnik. I kiedy ktoś mi mówi, że fajnie że robię to i to, to ja sobie myślę, że tego kogoś okłamuję, sprawiam wrażenie fajniejszej niż naprawdę jestem, no bo przecież ci którzy naprawdę mnie znają wcale tak o mnie nie myślą... Ostatnio też chyba jakoś bardziej wychwytuję krytykę - w sensie denerwuję się rzeczami, które wcześniej puściłabym mimo uszu. Na przykład ostatnio spędziłam noc u mamy - bo od śmierci Taty mieszka sama, bo jest dość poważnie chora, bierze sterydy więc ma niską odporność i wiecznie się przeziębia i jest tym wszystkim przytłoczona i znerwicowana. Ulubionym zajęciem mojej mamy jest mówienie, przy czym i tak nie słucha moich komentarzy albo jeśli coś jej opowiadam (np. o moich zajęciach pozapracowych), chyba że akurat powtarzam jej jakąś plotkę A ponieważ słuchanie o wrednych sąsiadach, niekompetentnych hydraulikach i interesownych koleżankach po kilkunastu minutach robi się dość męczące, więc zaczęłam sobie robić jakieś ćwiczenia rozciągające, od czasu do czasu tylko potakując - na co usłyszałam, że chyba powinnam się zgłosić do psychiatryka, bo mam coś nie tak z głową. I nie było to powiedziane żartem, oczywiście pewnie naprawdę tak nie myśli, ale skoro można mi dowalić, to czemu nie? Najbardziej w tej całej sytuacji zadziwiło mnie, że zrobiło mi się przykro dopiero po paru minutach i że wielokrotnie nawet nie zauważałam, że ktoś po mnie jedzie, bo uznawałam to za naturalne

To się wygadałam

Bardzo pozytywnie "brzmi" to przedszkole, super że możesz tam być

---------- Dopisano o 22:09 ---------- Poprzedni post napisano o 22:06 ----------

Napisane przez Farisss

U mnie mama dzisiaj jakiś program oglądała, gdzie wypowiadali się historycy i ci co się znają na Rosji i oni mówili, że Rosja na Polsce będzie się chciała mścić za Hołd Ruski i Cud nad Wisłą, i że bardziej nienawidzą Polską niż takie Niemcy, bo dosłownie cytując "Polska to takie małe gówno, a dwa razy pokonała Rosję" i dlatego może dojść do wojny. Wczoraj Gruzja, teraz Ukraina, jutro Mołdawia... następna w kolejce jest Polska.


A tusk zlikwidował armię, teraz jak będzie wojna niech zbiera d.pę w troki i sam się idzie bić... Coś dzisiaj w wiadomościach było o tym, że ci co mają kartę mobilizacyjną to w ramach przypomnienia będą wzywani na ćwiczenia. Ah tak, bo NAGLE są im potrzebne ćwiczenia. Nie do wiary. Jak normalny kraj może nie mieć własnej armii

O polityce i najnowszej historii nie wiem nic więc tylko powtarzam co słyszałam od mądrzejszych od siebie, ale podobno Rosja nigdy nie zaatakowała państwa sprzymierzonego ze Stanami, więc może w końcu będzie jakiś pożytek z tych Jankesów

---------- Dopisano o 22:11 ---------- Poprzedni post napisano o 22:09 ----------

Napisane przez blanche_

Książka jest bardzo fajna
Najbardziej do mnie przemówiło że odkładanie pracy to też praca.

Można dołączyć? Już któryś raz się zabieram za napisanie tutaj.

Cześć

[Nebula]

Napisane przez Farisss

No tak, ale jak organizm mówi, żeby non stop jeść słodycze, to też nie bardzo... bo może doprowadzić do cukrzycy/innej choroby. Wszystko z umiarem. Jasne, że takie chwilowe zachcianki są czasem jak najbardziej ok i organizm sam się domaga brakującego składnika, ale też trzeba z tym uważać.

Nie można pomylić uzależnienia od potrzeby. Twój organizm chce jeść cukier bo to bardziej uzależnia niż heroina. Dlatego też mówię - słuchać siebie

[Joanna XL]

Niestety mój organizm domaga się słodyczy (ok to może być uzależnienie oraz niezdrowego żarcia (mięsa, tłuszcze, fasty, biała mąka etc) Wiec byłabym ostrożna zsłuchaniem go

Natomiast potwierdzam kwestie soli -ja praktycznie zupełnie ją wykluczyłam jak nie ćwiczyłam (wszystko było mi za słone) odkąd ćwiczę na nowo polubiłam słony smak...Trochę mnie to martwiło nawet - ale podobno o wysiłku i spoceniu trzeba uzupełnić poziom soli wiec chyba to normalne Zresztą nie solę jakoś dużo ...

Tigrinha fajnie by było nie zwracać uwagi na to co mówią krytykanci -niestety zupełnie nie wiem jak to zrobić


Mam za sobą absolutnie leniwą sobotę z mężem - myśle że nam (na pewno jemu ) byłoto potrzebne ... Ale i tak czuje się winna ze nic nie zrobiłam Niestety chyba już nie potrafie odpoczywać bez poczucia winy Też nie dobrze

[Farisss]

Ja z solą mam na odwrót - jak nie ćwiczę to pochłaniam ogromne ilości, a jak ćwiczę to może dla mnie nie istnieć bo wszystko mi lepiej smakuje bez niej - czuje wtedy smak potrawy a nie sól :/

[Nebula]

Napisane przez Joanna XL

Niestety mój organizm domaga się słodyczy (ok to może być uzależnienie oraz niezdrowego żarcia (mięsa, tłuszcze, fasty, biała mąka etc) Wiec byłabym ostrożna zsłuchaniem go

Natomiast potwierdzam kwestie soli -ja praktycznie zupełnie ją wykluczyłam jak nie ćwiczyłam (wszystko było mi za słone) odkąd ćwiczę na nowo polubiłam słony smak...Trochę mnie to martwiło nawet - ale podobno o wysiłku i spoceniu trzeba uzupełnić poziom soli wiec chyba to normalne Zresztą nie solę jakoś dużo ...

Jeżeli Twój organizm domaga się 'niezdrowego' jedzenia - tłuszczy, mięsa - może to oznaczać, że masz nadmiar stresu i dużo wewnętrznego smutku. Może to też oznaczać np, ze brak Ci witamin, które są rozpuszczalne w tłuszczach. a jedzenie neizdrowych tłuszczów przychodzi łatwiej niż zdrowych, dlatego może Ci sie tak wydaje
o domaganiu się słodyczy nie mówię, bo jak się ich nie je 2 tygodnie, to ochota na nie zupełnie przechodzi. Ale odstwianie jest gorsze niż rzucanie palenia.

Może nei jestem eskpertem ale o żywieniu czytam od 4rech lat, siedzę w dietetyce ze względu na problemy i zainteresowania, rozmawiałam z wieloma psychologami i doktorami na ten temat, więc staram się Wam przekazać to co wiem, by jakoś pomóc

Tygrysie - szczerze mówiąc to podziwiam, że w ogóle odwiedzasz swoją mamę, skoro wiesz na jakie docinki z jej strony możesz liczyć. I uważam, ze ilość uwagi jaką jej poświęciłaś robiąc rozciąganie jest aż nadto Zupełnie się tym nei przejmuj. To co ona o Tobie myśli - NIE MASZ NA TO WPŁYWU. Nie patrz na siebie jej oczami, ani nie myśl jej myślami. Nie warto
PS. Czy ten rozświetlacz beccy to był shimmering skin perfector ? przymierzam się do zanabycia

[Patri]

Napisane przez tigrinha

Co do pogrubionego, to właśnie moi bliscy - mama i tż - tak często mi powtarzają, że jestem jakaś niepoważna i dziwna i inna od innych, że, choć na początku w to zupełnie nie wierzyłam, teraz niemal uznaję to za pewnik. I kiedy ktoś mi mówi, że fajnie że robię to i to, to ja sobie myślę, że tego kogoś okłamuję, sprawiam wrażenie fajniejszej niż naprawdę jestem, no bo przecież ci którzy naprawdę mnie znają wcale tak o mnie nie myślą... Ostatnio też chyba jakoś bardziej wychwytuję krytykę - w sensie denerwuję się rzeczami, które wcześniej puściłabym mimo uszu. Na przykład ostatnio spędziłam noc u mamy - bo od śmierci Taty mieszka sama, bo jest dość poważnie chora, bierze sterydy więc ma niską odporność i wiecznie się przeziębia i jest tym wszystkim przytłoczona i znerwicowana. Ulubionym zajęciem mojej mamy jest mówienie, przy czym i tak nie słucha moich komentarzy albo jeśli coś jej opowiadam (np. o moich zajęciach pozapracowych), chyba że akurat powtarzam jej jakąś plotkę A ponieważ słuchanie o wrednych sąsiadach, niekompetentnych hydraulikach i interesownych koleżankach po kilkunastu minutach robi się dość męczące, więc zaczęłam sobie robić jakieś ćwiczenia rozciągające, od czasu do czasu tylko potakując - na co usłyszałam, że chyba powinnam się zgłosić do psychiatryka, bo mam coś nie tak z głową. I nie było to powiedziane żartem, oczywiście pewnie naprawdę tak nie myśli, ale skoro można mi dowalić, to czemu nie? Najbardziej w tej całej sytuacji zadziwiło mnie, że zrobiło mi się przykro dopiero po paru minutach i że wielokrotnie nawet nie zauważałam, że ktoś po mnie jedzie, bo uznawałam to za naturalne

No własnie... ten scenariusz, że wszyscy są ok, a ja nie.
Odcinam się od matki, bo ma podobne zagrania jak Twoja, unikam rozmów i kontaktu, to słyszę, że jestem nienormalna, bo z nikim nie żyję dobrze i każdy mnie unika i to nie jest normalne, że nie rozmawiam z własnymi rodzicami. A ja się pytam dla jakiej idei mam podtrzymywać ten kontakt, zaciskać zęby i pilnować żeby nie wybuchnąć nawet we własnej obronie, gdy ktoś po mnie jeździ wesolutko, bo plecie co mu ślina na język przyniesie bez pomyślenia czy czasem przykrości komuś nie robi?
Ostatnio tez miałam dwie akcje z matką, już nawet o tym tu nie pisałam, bo szkoda zdrowia, to jest bez endu, będę częstowana tekstami do końca życia tej kobiety i to ja będę ta "kolczasta" co z nią się rozmawiać nie da...
No winna po całości wszystkich nieporozumień w tej świętej rodzinie.
Przytulam Tygrysie, nie są łatwe takie relacje. Ja się czuję jak miedzy młotem a kowadłem. Niby rodzina, powinnam być z nimi blisko, a ja mam ochotę uciekać na drugi kraniec świata. No i to ja jestem ta nienormalna. Luzik. Podziwiam, że trzymasz kontakt, sama w sobie szukam siły po pierwsze na to żeby w ogóle żyć, szczególnie ostatnio, po drugie, żeby być "normalna" jak inni czyli gadać o pogodzie i się uśmiechać przyjaźnie, po trzecie, żeby znaleźć siłę na "nieprzejmowanie się"... żeby ten kontakt nie sprawiał tyle przykrości ile sprawia. Na razie się odcinam, bo nie mam siły się uśmiechać i tym samym spełniać oczekiwania ludzi, z którymi wchodzę w kontakt z nie taką miną jak trzeba.
Trzymaj się Tygrysie i dużo pewności siebie Ci życzę. Podziwiam Cię, ze masz tyle chęci na odkrywanie ciekawych rzeczy tego świata, mam nadzieję, że nigdy nie dasz nikomu tego w sobie zabić.

---------- Dopisano o 11:41 ---------- Poprzedni post napisano o 11:34 ----------

Napisane przez Nebula

Dziewczyny, wsłuchujmy się w siebie....

Nie sądzę. To działa chyba tylko u bardzo małych dzieci co legendarnie wcinały tynk ze ścian, bo im wapnia było potrzeba.

[emi_lka]

Napisane przez tigrinha

Dzięki Emi, chętnie się spotkam.Może dam znać w poniedziałek wieczorem, dobrze? bo chwilowo zupełnie nie wiem jak ułożą mi się zajęcia w tym tygodniu.

Fajnie, będę czekać

Napisane przez Nebula

Nie można pomylić uzależnienia od potrzeby. Twój organizm chce jeść cukier bo to bardziej uzależnia niż heroina. Dlatego też mówię - słuchać siebie

Napisane przez Nebula

Jeżeli Twój organizm domaga się 'niezdrowego' jedzenia - tłuszczy, mięsa - może to oznaczać, że masz nadmiar stresu i dużo wewnętrznego smutku. Może to też oznaczać np, ze brak Ci witamin, które są rozpuszczalne w tłuszczach. a jedzenie neizdrowych tłuszczów przychodzi łatwiej niż zdrowych, dlatego może Ci sie tak wydaje
o domaganiu się słodyczy nie mówię, bo jak się ich nie je 2 tygodnie, to ochota na nie zupełnie przechodzi. Ale odstwianie jest gorsze niż rzucanie palenia.

Może nei jestem eskpertem ale o żywieniu czytam od 4rech lat, siedzę w dietetyce ze względu na problemy i zainteresowania, rozmawiałam z wieloma psychologami i doktorami na ten temat, więc staram się Wam przekazać to co wiem, by jakoś pomóc

Nebulko, w pełni podzielam Twoje poglądy.
Wsłuchiwanie się w siebie rozumiem jako doszukiwanie się, czego naprawdę potrzeba organizmowi, gdy pojawia się np. napad słodyczowy.

[ellefant]

Napisane przez tigrinha

Co do pogrubionego, to właśnie moi bliscy - mama i tż - tak często mi powtarzają, że jestem jakaś niepoważna i dziwna i inna od innych, że, choć na początku w to zupełnie nie wierzyłam, teraz niemal uznaję to za pewnik. I kiedy ktoś mi mówi, że fajnie że robię to i to, to ja sobie myślę, że tego kogoś okłamuję, sprawiam wrażenie fajniejszej niż naprawdę jestem, no bo przecież ci którzy naprawdę mnie znają wcale tak o mnie nie myślą... Ostatnio też chyba jakoś bardziej wychwytuję krytykę - w sensie denerwuję się rzeczami, które wcześniej puściłabym mimo uszu. Na przykład ostatnio spędziłam noc u mamy - bo od śmierci Taty mieszka sama, bo jest dość poważnie chora, bierze sterydy więc ma niską odporność i wiecznie się przeziębia i jest tym wszystkim przytłoczona i znerwicowana. Ulubionym zajęciem mojej mamy jest mówienie, przy czym i tak nie słucha moich komentarzy albo jeśli coś jej opowiadam (np. o moich zajęciach pozapracowych), chyba że akurat powtarzam jej jakąś plotkę A ponieważ słuchanie o wrednych sąsiadach, niekompetentnych hydraulikach i interesownych koleżankach po kilkunastu minutach robi się dość męczące, więc zaczęłam sobie robić jakieś ćwiczenia rozciągające, od czasu do czasu tylko potakując - na co usłyszałam, że chyba powinnam się zgłosić do psychiatryka, bo mam coś nie tak z głową. I nie było to powiedziane żartem, oczywiście pewnie naprawdę tak nie myśli, ale skoro można mi dowalić, to czemu nie? Najbardziej w tej całej sytuacji zadziwiło mnie, że zrobiło mi się przykro dopiero po paru minutach i że wielokrotnie nawet nie zauważałam, że ktoś po mnie jedzie, bo uznawałam to za naturalne

Jest jeden (może jest więcej, ale póki co mnie do głowy przychodzi na razie tylko to) sposób, aby opinia innych, szczególnie bliskich osób, na których zdaniu nam zależy, nie wpychała nas w dół: zacząć dobrze o sobie myśleć, robić swoje i w zgodzie z samą sobą. To jest tylko ich punkt widzenia, my nie mamy na niego wpływu, nie zmienimy go, to smutne, ale prawdziwe. Co gorsze, nawet gdy idealnie wpiszemy się w ich obrazek, one i tak będą krytykować, wpędzać w dół. Nie zasługujemy na to, myślmy o sobie dobrze, o tym, jak jesteśmy wartościowe, mądre, dobre, silne i życzliwe. Bo tak jest. Znam was tylko wirtualnie, ale wiem że tak właśnie jest.


A ja się pochwalę: byłam dziś na łyżwach, byłam pewna, że nie wejdę na lód, ale pokonałam strach, weszłam, początkowo tylko przy barierce, a potem już normalnie. Jeździłam wprawdzie jak pokraka, ale jeździłam. Wszystkim bardzo się podobało i chyba w kolejnym sezonie zimowym zaopatrzymy się w łyżwy.

[Nebula]

Napisane przez Patri

Nie sądzę. To działa chyba tylko u bardzo małych dzieci co legendarnie wcinały tynk ze ścian, bo im wapnia było potrzeba.

Pewnie masz rację. Z wiekiem jesteśmy coraz bardziej ślepi i głusi.

[Konwalia11]

Nebulko, masz racje z tym sluchaniem siebie, tylko tego trzeba sie tez nauczyc. Tak jak osoba wychowujaca sie w toksycznym otoczeniu musi nauczyc sie sluchac siebie, a nie swoich demonow, tak osoba z zaburzeniami jedzenia musi umiec odroznic w sobie dwa glosy. Ten dobry glos doskonale wie, co nas odzywia, a nie tylko zapelnia zoladek. A ten "zly" podaza za chwilowymi impulsami i po prostu niszczy.

Napisane przez Patri

Niby rodzina, powinnam być z nimi blisko, a ja mam ochotę uciekać na drugi kraniec świata.

Moim zdaniem masz tylko dwie powinnosci - wobec sobie samej i corki.
Uciekaj na drugi kraniec swiata .

Napisane przez ellefant

Jest jeden (może jest więcej, ale póki co mnie do głowy przychodzi na razie tylko to) sposób, aby opinia innych, szczególnie bliskich osób, na których zdaniu nam zależy, nie wpychała nas w dół: zacząć dobrze o sobie myśleć, robić swoje i w zgodzie z samą sobą. To jest tylko ich punkt widzenia, my nie mamy na niego wpływu, nie zmienimy go, to smutne, ale prawdziwe. Co gorsze, nawet gdy idealnie wpiszemy się w ich obrazek, one i tak będą krytykować, wpędzać w dół. Nie zasługujemy na to, myślmy o sobie dobrze, o tym, jak jesteśmy wartościowe, mądre, dobre, silne i życzliwe. Bo tak jest. Znam was tylko wirtualnie, ale wiem że tak właśnie jest.


A ja się pochwalę: byłam dziś na łyżwach, byłam pewna, że nie wejdę na lód, ale pokonałam strach, weszłam, początkowo tylko przy barierce, a potem już normalnie. Jeździłam wprawdzie jak pokraka, ale jeździłam. Wszystkim bardzo się podobało i chyba w kolejnym sezonie zimowym zaopatrzymy się w łyżwy.

Elle - poleje Ci bo dobrze prawisz .
No i ciesza opisy pracy, wydaje mi sie, ze to jest naprawde cos dla Ciebie!

[WomenInTheMirror]

Hej Kochane
Melduję, że w Poznaniu było super
I bardzo cieszę się, że udało nam się spotkać przy okazji z Fairy
Ściskam

[emi_lka]

Napisane przez blanche_

Książka jest bardzo fajna
Najbardziej do mnie przemówiło że odkładanie pracy to też praca.

Można dołączyć? Już któryś raz się zabieram za napisanie tutaj.

Hej Napisz coś więcej o sobie

Z Nawyku samodyscypliny ostatnio wdrażam technikę zamieniania tekstu "muszę to (coś) skończyć" na "kiedy mogę zacząć", "jak mogę zacząć", "chcę to mieć zrobione".
Niesamowite!

Elle, zgadzam się. Myśleć dobrze o sobie - to jest sedno w trudnych a koniecznych interakcjach. Niestety toksyczna atmosfera zatruwa i tu sfera myśli, przekonań niezwykle jest wrażliwa na stałe niekorzystne oddziaływanie zewnętrzne...

Fajnie, że doświadczenie z łyżwami pozytywne

[Patri]

Napisane przez Nebula

Pewnie masz rację. Z wiekiem jesteśmy coraz bardziej ślepi i głusi.

No właśnie o to chodzi, zbyt ważne są nawyki, wewnętrzne wołanie dochodzi do głosu, gdy w duszy jest spokojnie, nie ma zakłóceń, jakichś działań (jedzeń) zastępczych. Im jesteśmy starsi tym trudniej się wsłuchać i mieć pewność, że to co słyszymy to faktycznie wołanie zdrowia a nie jakieś demoniczne podszepty. To tylko moje zdanie, może być zupełnie nie takie jak rzeczywistość.

---------- Dopisano o 10:08 ---------- Poprzedni post napisano o 10:07 ----------

Napisane przez WomenInTheMirror

Hej Kochane
Melduję, że w Poznaniu było super
I bardzo cieszę się, że udało nam się spotkać przy okazji z Fairy
Ściskam

Super Myślałam o Was.

[blanche_]

Napisane przez emi_lka

Hej Napisz coś więcej o sobie

Z Nawyku samodyscypliny ostatnio wdrażam technikę zamieniania tekstu "muszę to (coś) skończyć" na "kiedy mogę zacząć", "jak mogę zacząć", "chcę to mieć zrobione".
Niesamowite!

Elle, zgadzam się. Myśleć dobrze o sobie - to jest sedno w trudnych a koniecznych interakcjach. Niestety toksyczna atmosfera zatruwa i tu sfera myśli, przekonań niezwykle jest wrażliwa na stałe niekorzystne oddziaływanie zewnętrzne...

Fajnie, że doświadczenie z łyżwami pozytywne

Prokastynuje wdrożenie niektórych technik z tej ksiązki
Podoba mi się to dość analityczne podejście do problemu

Byłam na weekend na szkoleniu i mieliśmy wystąpienia przed grupa, głos mi się łamał i zatkało mnie Ale ogólnie to fajnie było. Dobił mnie ogólnie ten fakt że wszyscy mówili że nie zrobią, że są kiepscy i tak im wyszło lepiej ode mnie.

Mam ogólnie problemy z pisaniem o sobie i mówieniem o sobie, to jest właśnie moja pięta achillesowa.

Też jeżdze na łyżwach jak pokraka, ale fajne są

[inga86]

Napisane przez tigrinha

Czuję się brzydka, niezdolna i niepotrzebna I winna, że nie robię wystarczająco dużo, że nie jestem taka jak powinnam, że jestem egoistką. Beznadzieja.

Aha, małe pytanko - czy któraś Warszawianka nie miałaby ochoty pochodzić w środy o 18 na zajęcia z projektowania mody? Ja bym strasznie chciała, ale poza mną w całej Wawie jest tylko jeden taki wariat, co też by chciał a to za mało żeby kurs ruszył Tu szczegóły:
http://www.splotartystyczny.pl/event...-ubioru-sroda/

Napisane przez tigrinha

Co do pogrubionego, to właśnie moi bliscy - mama i tż - tak często mi powtarzają, że jestem jakaś niepoważna i dziwna i inna od innych, że, choć na początku w to zupełnie nie wierzyłam, teraz niemal uznaję to za pewnik. I kiedy ktoś mi mówi, że fajnie że robię to i to, to ja sobie myślę, że tego kogoś okłamuję, sprawiam wrażenie fajniejszej niż naprawdę jestem, no bo przecież ci którzy naprawdę mnie znają wcale tak o mnie nie myślą... Ostatnio też chyba jakoś bardziej wychwytuję krytykę - w sensie denerwuję się rzeczami, które wcześniej puściłabym mimo uszu. Na przykład ostatnio spędziłam noc u mamy - bo od śmierci Taty mieszka sama, bo jest dość poważnie chora, bierze sterydy więc ma niską odporność i wiecznie się przeziębia i jest tym wszystkim przytłoczona i znerwicowana. Ulubionym zajęciem mojej mamy jest mówienie, przy czym i tak nie słucha moich komentarzy albo jeśli coś jej opowiadam (np. o moich zajęciach pozapracowych), chyba że akurat powtarzam jej jakąś plotkę A ponieważ słuchanie o wrednych sąsiadach, niekompetentnych hydraulikach i interesownych koleżankach po kilkunastu minutach robi się dość męczące, więc zaczęłam sobie robić jakieś ćwiczenia rozciągające, od czasu do czasu tylko potakując - na co usłyszałam, że chyba powinnam się zgłosić do psychiatryka, bo mam coś nie tak z głową. I nie było to powiedziane żartem, oczywiście pewnie naprawdę tak nie myśli, ale skoro można mi dowalić, to czemu nie? Najbardziej w tej całej sytuacji zadziwiło mnie, że zrobiło mi się przykro dopiero po paru minutach i że wielokrotnie nawet nie zauważałam, że ktoś po mnie jedzie, bo uznawałam to za naturalne

To się wygadałam

Napisane przez tigrinha

Dzięki Emi, chętnie się spotkam.Może dam znać w poniedziałek wieczorem, dobrze? bo chwilowo zupełnie nie wiem jak ułożą mi się zajęcia w tym tygodniu.

Słówko "powinnam" mnie dobija. Znów mi się pojawia pytanie, a według kogo?
Przykre jest, że w najbliższych nie masz wsparcia. A już szczególnie w TŻecie, którego sama wybrałaś. Może czas to przemyśleć?
Co do kłopotów z matką, to czytałam gdzieś, że matki, które są zazdrosne o swoje córki najbardziej im dokuczają. Może to miałoby sens? Ona schorowana i słaba, narzekająca na wszystko, a Ty tu jakieś rozciąganie odstawiasz? Aż się samo prosi by nazwać Cię wariatką
Rób Tygrysie to co robisz, by potem nie wyżywać się na swoich dzieciach za swoje niespełnienie.

Kiedyś marzyłam o projektowaniu Teraz mi motywacji i wszystkiego braknie, by chodzić na takie zajęcia.

Tygrys mi też obiecałaś spotkanie jeszcze w lutym!

[1=78ec78392a9e84b50fa9c61 260c26510682869d7_6517570 db0492;45678349]właśnie rozmawiałam z gościem, który od 20 lat robi interesy w Kaliningradzie i mówi, że teraz nastroje są mega antypolskie i że Rosja szykuje się na wojnę propaganda działa u nich niesamowicie silnie i tak, jak przez 20 lat był przyjaciółmi z Rosjanami, tak teraz oni są mega źle do niego (a tym samym do nas) nastawieni
chyba trzeba się zacząć rosyjskiego uczyć...[/QUOTE]

A ja słyszałam, że to Rosjanie chcą się uczyć polskiego.

Napisane przez emi_lka

Nebulko, w pełni podzielam Twoje poglądy.
Wsłuchiwanie się w siebie rozumiem jako doszukiwanie się, czego naprawdę potrzeba organizmowi, gdy pojawia się np. napad słodyczowy.

Odkryłam, że najbardziej mam ochotę na słodycze gdy jestem głodna. Wystarczy zjeść coś porządnego i chęć nie jest już tak silna.

Napisane przez ellefant

Jest jeden (może jest więcej, ale póki co mnie do głowy przychodzi na razie tylko to) sposób, aby opinia innych, szczególnie bliskich osób, na których zdaniu nam zależy, nie wpychała nas w dół: zacząć dobrze o sobie myśleć, robić swoje i w zgodzie z samą sobą. To jest tylko ich punkt widzenia, my nie mamy na niego wpływu, nie zmienimy go, to smutne, ale prawdziwe. Co gorsze, nawet gdy idealnie wpiszemy się w ich obrazek, one i tak będą krytykować, wpędzać w dół. Nie zasługujemy na to, myślmy o sobie dobrze, o tym, jak jesteśmy wartościowe, mądre, dobre, silne i życzliwe. Bo tak jest. Znam was tylko wirtualnie, ale wiem że tak właśnie jest.


A ja się pochwalę: byłam dziś na łyżwach, byłam pewna, że nie wejdę na lód, ale pokonałam strach, weszłam, początkowo tylko przy barierce, a potem już normalnie. Jeździłam wprawdzie jak pokraka, ale jeździłam. Wszystkim bardzo się podobało i chyba w kolejnym sezonie zimowym zaopatrzymy się w łyżwy.

Nie jest łatwo o sobie dobrze myśleć gdy wkoło słyszy się coś innego. Myślę, że potrzebujemy wsparcia z zewnątrz, że wszystko z nami ok.

Gratuluję łyżew Ja teraz marzę o rowerze

Napisane przez Konwalia11

Moim zdaniem masz tylko dwie powinnosci - wobec sobie samej i corki.
Uciekaj na drugi kraniec swiata .

Zgadzam się

[QUOTE=blanche_;45724450]Prokastynuje wdrożenie niektórych technik z tej ksiązki
Podoba mi się to dość analityczne podejście do problemu

Byłam na weekend na szkoleniu i mieliśmy wystąpienia przed grupa, głos mi się łamał i zatkało mnie Ale ogólnie to fajnie było. Dobił mnie ogólnie ten fakt że wszyscy mówili że nie zrobią, że są kiepscy i tak im wyszło lepiej ode mnie./QUOTE]

Wystąpienia publiczne-coś o tym wiem. Pocieszę Cię, że naprawdę można się tego nauczyć i z każdym kolejnym jest lepiej. Mi też głos drżał bardzo, ale z każdym następnym było lepiej. No i ważne jest wiedzieć dokładnie co się chce powiedzieć. A w wakacje czeka mnie prawdziwy survival z wystąpieniami

U mnie bez zmian. Oprócz jednej, zaczęłam jeździć na rowerze. Na razie pożyczonym, ale chcę zakupić swój własny i jeździć wszędzie i jak najwięcej. To mój sposób na zombienie, zły humor, kondycję, na wszystko.
Praca nie ruszona

Patri dzięki za linki. Obejrzę. Przypomnę sobie. Może to coś zmieni Rozwojowca znalazłam na youtubie, kiedyś chyba go tu wrzucałam.

Jakiś smutny mi post wyszedł, jakbym była zła. A humor mam dobry z nadzieją na przyszłość Może dziś coś wysiedzę

[Patri]

Napisane przez inga86

Jakiś smutny mi post wyszedł, jakbym była zła. A humor mam dobry z nadzieją na przyszłość Może dziś coś wysiedzę

Niee, post ma całkiem pozytywny wydźwięk. Pozdrowienia!

[inga86]

Napisane przez Patri

Niee, post ma całkiem pozytywny wydźwięk. Pozdrowienia!

Dzięki obejrzałam 1 część Rozwojowca, na razie to spróbuję zastosować.

[WomenInTheMirror]

Napisane przez Patri

Super Myślałam o Was.

A my myślałyśmy o Tobie

Napisane przez emi_lka

Z Nawyku samodyscypliny ostatnio wdrażam technikę zamieniania tekstu "muszę to (coś) skończyć" na "kiedy mogę zacząć", "jak mogę zacząć", "chcę to mieć zrobione".
Niesamowite!

Widzę, że ostatnio Nawyk samodyscypliny u nas na tapecie
Czytam go już od dłuższego czasu, dzięki uprzejmości Elle
Nie jest może aż tak przełomowy, ale jest naprawdę wspomagający.
Czasem w metrze przeczytam raptem kilka stron, ale od razu mój 'poziom życiowego ogarnięcia' wzrasta. Niestety człowiek szybko zapomina dobre, proste rady, ale przeczytanie kilku trafnych zdań z rana może dać nam powera do działania.

[ellefant]

Cieszę się, że książka okazała się ok.

[emi_lka]

Napisane przez inga86

Odkryłam, że najbardziej mam ochotę na słodycze gdy jestem głodna. Wystarczy zjeść coś porządnego i chęć nie jest już tak silna.





Wystąpienia publiczne-coś o tym wiem. Pocieszę Cię, że naprawdę można się tego nauczyć i z każdym kolejnym jest lepiej. Mi też głos drżał bardzo, ale z każdym następnym było lepiej. No i ważne jest wiedzieć dokładnie co się chce powiedzieć. A w wakacje czeka mnie prawdziwy survival z wystąpieniami


Praca nie ruszona

Ad. słodyczy, mam tak samo
Ja często mam różne prezentacje i praktycznie się nie zastanawiam nad nimi zbytnio. Mam często informację zwrotną, że mam niezły przekaz, ale często w środku czuję, że coś mówię, nie tak, jak powinnam, albo że to nie trafia itp. Nie przejmuję się tym jednak zbyt. Natomiast niebawem będę miała kilka prezentacji i nad tymi chcę posiedzieć naprawdę, przećwiczyć kilka razy i skupić na szczegółach.

Jakieś rady?

Kiedy ruszasz z pracą?
Od czego jutro zaczniesz?

Napisane przez WomenInTheMirror

A my myślałyśmy o Tobie



Widzę, że ostatnio Nawyk samodyscypliny u nas na tapecie
Czytam go już od dłuższego czasu, dzięki uprzejmości Elle
Nie jest może aż tak przełomowy, ale jest naprawdę wspomagający.
Czasem w metrze przeczytam raptem kilka stron, ale od razu mój 'poziom życiowego ogarnięcia' wzrasta. Niestety człowiek szybko zapomina dobre, proste rady, ale przeczytanie kilku trafnych zdań z rana może dać nam powera do działania.

Świetnie ujęłaś opinię o książce i jej zawartości
Tłumaczenie jest kiepskie i wiele uzasadnień do wskazówek mnie w ogóle nie przekonuje, ale jednak jest naprawdę wiele trafnych, konkretnych treści i mam wrażenie, że książka ta ogarnia spektrum odkładactwa.

[blanche_]

W tej ksiązce fajny jest też sposób podejścia do czytelnika i język jakim się on posługuje.
Któraś juz z was robiła ten odwrotny terminarz? Czy jak to sie dokładnie zwało?

ja zaczełam, mam do kalendarza google wpisane spanie, sniadania i prysznice póki co

Z tych prezentacji easyworksystem bardzo podoba mi sie patent ze smycza